Ο Ιεχωβά μάς Περιφρουρεί για Σωτηρία

«Περιφρουρείστε από τη δύναμη του Θεού μέσω πίστης για σωτηρία που είναι έτοιμη να αποκαλυφτεί στην τελευταία χρονική περίοδο».​—1 ΠΕΤΡ. 1:5.

ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑΤΕ;

Πώς μας έλκυσε ο Ιεχωβά στην αληθινή λατρεία;

Πώς μπορούμε να αφήνουμε τον Ιεχωβά να μας καθοδηγεί με τις συμβουλές του;

Πώς μας παρέχει ο Ιεχωβά ενθάρρυνση;

1, 2. (α) Ποια διαβεβαίωση έχουμε ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας; (β) Πόσο καλά γνωρίζει ο Ιεχωβά τον καθένα μας;

«ΕΚΕΙΝΟΣ που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί». (Ματθ. 24:13) Με αυτά τα λόγια, ο Ιησούς εξήγησε καθαρά ότι, για να διατηρηθούμε ζωντανοί όταν ο Θεός εκτελέσει κρίση εναντίον του κόσμου του Σατανά, πρέπει να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας μέχρι τέλους. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ιεχωβά αναμένει από εμάς να υπομείνουμε με τη δική μας σοφία ή δύναμη. Η Αγία Γραφή μάς διαβεβαιώνει: «Ο Θεός είναι πιστός και δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθεύσει και τη διέξοδο για να μπορέσετε να τον υπομείνετε». (1 Κορ. 10:13) Τι υπονοούν αυτά τα λόγια;

² Το ότι ο Ιεχωβά δεν θα επιτρέψει να πειραστούμε πέρα από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε προϋποθέτει ότι γνωρίζει τα πάντα για εμάς, όπως τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, την ιδιοσυγκρασία μας και τα όρια της αντοχής μας. Μας γνωρίζει πράγματι τόσο καλά; Βεβαίως. Οι Γραφές αποκαλύπτουν ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει τον καθένα μας με κάθε λεπτομέρεια. Ξέρει καλά τις καθημερινές μας δραστηριότητες και συνήθειες. Μπορεί να διακρίνει ακόμη και τις σκέψεις μας και τις προθέσεις της καρδιάς μας.​—Διαβάστε Ψαλμός 139:1-6.

3, 4. (α) Πώς δείχνει η εμπειρία του Δαβίδ ότι ο Ιεχωβά δίνει προσοχή στον καθένα ξεχωριστά; (β) Ποιο αξιοθαύμαστο έργο επιτελεί ο Ιεχωβά σήμερα;

³ Μήπως φαίνεται υπερβολική η σκέψη ότι ο Θεός ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τους ασήμαντους ανθρώπους; Ο ψαλμωδός Δαβίδ στοχάστηκε αυτό το ερώτημα και είπε στον Ιεχωβά: «Όταν βλέπω τους ουρανούς σου, τα έργα των δαχτύλων σου, τη σελήνη και τα άστρα που ετοίμασες, τι είναι ο θνητός άνθρωπος και τον θυμάσαι;» (Ψαλμ. 8:3, 4) Ίσως ο Δαβίδ έκανε αυτό το ερώτημα ορμώμενος από τη δική του εμπειρία. Στο πρόσωπο αυτού του μικρότερου γιου του Ιεσσαί, ο Ιεχωβά είχε βρει “έναν άντρα σε αρμονία με την καρδιά του” και τον είχε πάρει “από το ποίμνιο για να γίνει ηγέτης” του Ισραήλ. (1 Σαμ. 13:14· 2 Σαμ. 7:8) Φανταστείτε πώς πρέπει να ένιωθε ο Δαβίδ όταν συνειδητοποίησε ότι ο Δημιουργός του σύμπαντος είχε δώσει προσοχή στους προσωπικούς του στοχασμούς, στις σκέψεις ενός νεαρού βοσκού!

⁴ Το ίδιο δέος νιώθουμε και εμείς σήμερα όταν συλλογιζόμαστε το αξιοθαύμαστο προσωπικό ενδιαφέρον που μας δείχνει ο Ιεχωβά. Εκείνος συγκεντρώνει στην αληθινή λατρεία «τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών» και βοηθάει τους υπηρέτες του να διατηρήσουν την ακεραιότητά τους. (Αγγ. 2:7) Για να καταλάβουμε καλύτερα πώς παρέχει ο Ιεχωβά αυτή τη βοήθεια, ας σκεφτούμε πώς ελκύει εξαρχής τους ανθρώπους στην αληθινή λατρεία.

ΜΑΣ ΕΛΚΥΕΙ Ο ΘΕΟΣ

 5. Πώς ελκύει ο Ιεχωβά ανθρώπους στον Γιο του; Δώστε παράδειγμα.

⁵ Ο Ιησούς είπε: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει». (Ιωάν. 6:44) Αυτά τα λόγια υποδηλώνουν ότι, για να γίνουμε μαθητές του Χριστού, χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Θεού. Πώς ελκύει ο Ιεχωβά τα προβατοειδή άτομα στον Γιο του; Με το κήρυγμα των καλών νέων και την επενέργεια του αγίου πνεύματος. Λόγου χάρη, όταν ο Παύλος και οι σύντροφοί του στο ιεραποστολικό έργο βρίσκονταν στους Φιλίππους, συνάντησαν μια γυναίκα ονόματι Λυδία και άρχισαν να της μιλούν για τα καλά νέα. Το θεόπνευστο υπόμνημα λέει: «Ο Ιεχωβά άνοιξε διάπλατα την καρδιά της για να προσέχει τα όσα έλεγε ο Παύλος». Ναι, ο Θεός χρησιμοποίησε το πνεύμα του για να τη βοηθήσει να συλλάβει το νόημα του αγγέλματος, με αποτέλεσμα να βαφτιστεί η ίδια και το σπιτικό της.​—Πράξ. 16:13-15.

 6. Πώς έλκυσε ο Θεός τον καθένα μας στην αληθινή λατρεία;

⁶ Μήπως η περίπτωση της Λυδίας αποτελεί εξαίρεση; Ασφαλώς όχι. Αν είστε αφιερωμένος Χριστιανός, ο Θεός έλκυσε και εσάς στην αληθινή λατρεία. Όπως ο ουράνιος Πατέρας μας είδε κάτι πολύτιμο στην καρδιά της Λυδίας, έτσι είδε κάτι καλό και σε εσάς. Όταν αρχίσατε να ακούτε τα καλά νέα, ο Ιεχωβά σάς βοήθησε να τα κατανοήσετε παρέχοντάς σας το άγιο πνεύμα. (1 Κορ. 2:11, 12) Όταν καταβάλλατε προσπάθειες για να εφαρμόσετε αυτά που μαθαίνατε, εκείνος ευλόγησε τις προσπάθειές σας. Όταν του αφιερώσατε τη ζωή σας, η καρδιά του γέμισε χαρά. Πράγματι, από τη στιγμή που αρχίσατε να περπατάτε στο δρόμο της ζωής, ο Ιεχωβά ήταν μαζί σας στο κάθε σας βήμα.

 7. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε πιστοί;

⁷ Εφόσον ο Ιεχωβά μάς βοήθησε στα πρώτα βήματα που κάναμε στην οδό του, δεν πρόκειται να μας αφήσει αβοήθητους καθώς προσπαθούμε να παραμείνουμε πιστοί. Γνωρίζει ότι, όπως δεν ήρθαμε στην αλήθεια μόνοι μας, δεν θα μπορέσουμε να παραμείνουμε μόνοι μας σε αυτήν. Ο απόστολος Πέτρος, απευθυνόμενος σε χρισμένους Χριστιανούς, είπε: «Περιφρουρείστε από τη δύναμη του Θεού μέσω πίστης για σωτηρία που είναι έτοιμη να αποκαλυφτεί στην τελευταία χρονική περίοδο». (1 Πέτρ. 1:5) Αυτά τα λόγια εφαρμόζονται κατ’ επέκταση σε όλους τους Χριστιανούς και πρέπει να ενδιαφέρουν τον καθένα μας σήμερα. Γιατί; Επειδή όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Θεού για να παραμείνουμε πιστοί σε αυτόν.

ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΕΣΦΑΛΜΕΝΟ ΒΗΜΑ

 8. Γιατί χρειάζεται να προσέχουμε μήπως κάνουμε κάποιο εσφαλμένο βήμα;

⁸ Εξαιτίας των πιέσεων της ζωής και των δικών μας ατελειών, θα μπορούσαμε να χάσουμε τον πνευματικό μας προσανατολισμό και να κινδυνέψουμε να κάνουμε κάποιο εσφαλμένο βήμα χωρίς καν να το αντιληφθούμε. (Διαβάστε Γαλάτες 6:1) Αυτό φαίνεται καθαρά από ένα περιστατικό της ζωής του Δαβίδ.

9, 10. Πώς εμπόδισε ο Ιεχωβά τον Δαβίδ να κάνει ένα εσφαλμένο βήμα, και τι κάνει για εμάς σήμερα;

⁹ Τον καιρό που ο Δαβίδ ζούσε κυνηγημένος από τον Βασιλιά Σαούλ, έδειξε αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση αποφεύγοντας σε κάποια περίπτωση να φερθεί εκδικητικά στο ζηλόφθονο μονάρχη. (1 Σαμ. 24:2-7) Λίγο αργότερα, όμως, οι ατελείς τάσεις του Δαβίδ υπερίσχυσαν μέσα του. Θέλοντας να εξασφαλίσει προμήθειες για τους άντρες του, ζήτησε με σεβασμό τη βοήθεια ενός συμπατριώτη του, του Νάβαλ. Όταν εκείνος αντέδρασε προσβλητικά, ο Δαβίδ εξοργίστηκε και ξεκίνησε για να εκδικηθεί όλους τους άντρες που ανήκαν στο σπιτικό του Νάβαλ, ξεχνώντας ότι ο φόνος αθώων ανθρώπων θα τον έκανε ένοχο ενώπιον του Θεού. Ευτυχώς, χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση της Αβιγαίας, της συζύγου του Νάβαλ, απέφυγε αυτό το ολέθριο λάθος. Αναγνωρίζοντας το χέρι του Ιεχωβά σε αυτό το ζήτημα, της είπε: «Ευλογημένος να είναι ο Ιεχωβά, ο Θεός του Ισραήλ, ο οποίος σε έστειλε την ημέρα αυτή να με συναντήσεις! Και ευλογημένη να είναι η σύνεσή σου, και ευλογημένη να είσαι εσύ, η οποία με εμπόδισες την ημέρα αυτή να αναμειχθώ σε ενοχή αίματος και να κάνω το δικό μου χέρι να έρθει προς σωτηρία μου».​—1 Σαμ. 25:9-13, 21, 22, 32, 33.

¹⁰ Τι διδασκόμαστε από αυτή την αφήγηση; Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε την Αβιγαία για να εμποδίσει τον Δαβίδ να κάνει ένα εσφαλμένο βήμα. Με παρόμοιο τρόπο ενεργεί και για εμάς σήμερα. Ασφαλώς, δεν πρέπει να αναμένουμε ότι ο Θεός θα στέλνει κάποιον για να παρέμβει όποτε είμαστε έτοιμοι να κάνουμε λάθος. Ούτε μπορούμε να γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα ενεργήσει ο Θεός σε οποιαδήποτε δεδομένη κατάσταση ή τι θα επιτρέψει να συμβεί κατά την επεξεργασία του σκοπού του. (Εκκλ. 11:5) Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει πάντα τις περιστάσεις μας και ότι θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε πιστοί σε αυτόν. Ο ίδιος μας διαβεβαιώνει: «Θα σου δώσω ενόραση και θα σε διδάξω την οδό στην οποία πρέπει να πηγαίνεις. Θα δώσω συμβουλή έχοντας το μάτι μου στραμμένο πάνω σου». (Ψαλμ. 32:8) Πώς μας δίνει ο Ιεχωβά συμβουλή; Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτήν; Και γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι Εκείνος καθοδηγεί το λαό του σήμερα; Προσέξτε πώς απαντάει σε αυτές τις ερωτήσεις το βιβλίο της Αποκάλυψης.

ΜΑΣ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΕΙ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

11. Σε ποιο βαθμό γνωρίζει ο Ιεχωβά τα όσα λαβαίνουν χώρα στις εκκλησίες του λαού του;

¹¹ Στο όραμα που καταγράφεται στο 2ο και στο 3ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός επιθεωρεί τις εφτά εκκλησίες της Μικράς Ασίας. Αυτό το όραμα αποκαλύπτει ότι ο Χριστός παρατηρεί, όχι μόνο γενικές τάσεις, αλλά και συγκεκριμένες καταστάσεις. Σε μερικές περιπτώσεις, μνημονεύει ακόμη και μεμονωμένα άτομα, και κάθε φορά δίνει κατάλληλο έπαινο ή συμβουλή. Τι υποδεικνύει αυτό; Στην εκπλήρωση του οράματος, οι εφτά εκκλησίες αντιπροσωπεύουν τους χρισμένους Χριστιανούς μετά το 1914, η δε συμβουλή που δόθηκε σε αυτές εφαρμόζεται κατ’ επέκταση σε όλες τις εκκλησίες του λαού του Θεού που υπάρχουν στη γη σήμερα. Εύλογα, λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι ο Ιεχωβά μέσω του Γιου του καθοδηγεί ενεργά το λαό Του. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτή την καθοδήγηση;

12. Πώς μπορούμε να αφήνουμε τον Ιεχωβά να οδηγεί τα βήματά μας;

¹² Ένας τρόπος για να ωφεληθούμε από τη στοργική κατεύθυνση του Ιεχωβά είναι η προσωπική μελέτη. Μέσω των εντύπων της τάξης του πιστού και φρόνιμου δούλου, ο Ιεχωβά παρέχει πλούτο Γραφικών συμβουλών. (Ματθ. 24:45) Προκειμένου να ωφεληθούμε, όμως, χρειάζεται να αφιερώνουμε χρόνο για να τις μελετούμε και να εφαρμόζουμε τα όσα μαθαίνουμε. Η προσωπική μελέτη είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά μπορεί “να μας φυλάξει από το να προσκόψουμε”. (Ιούδα 24) Έχετε μελετήσει ποτέ κάτι στα έντυπά μας που σας φάνηκε πως ήταν γραμμένο ειδικά για εσάς; Δεχτείτε τη διόρθωση σαν να έρχεται από τον ίδιο τον Ιεχωβά. Όπως ένας φίλος μπορεί να σας χτυπήσει απαλά στην πλάτη για να φέρει κάτι στην προσοχή σας, έτσι και ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήσει το πνεύμα του για να στρέψει την προσοχή σας σε κάποια πτυχή της διαγωγής ή της προσωπικότητάς σας που χρειάζεται να βελτιώσετε​—όχι μόνο εσείς αλλά αναμφίβολα και πολλοί άλλοι. Αν ανταποκρινόμαστε πρόθυμα στην καθοδήγηση του πνεύματος, αφήνουμε τον Ιεχωβά να οδηγεί τα βήματά μας. (Διαβάστε Ψαλμός 139:23, 24) Σε σχέση με αυτό, είναι σημαντικό να εξετάσουμε τις συνήθειες μελέτης μας.

13. Γιατί θα ήταν σοφό να εξετάσουμε τις συνήθειες μελέτης μας;

¹³ Η υπερβολική εντρύφηση στην αναψυχή μπορεί να μας στερήσει το χρόνο που χρειαζόμαστε για προσωπική μελέτη. Ένας αδελφός αναφέρει: «Είναι πολύ εύκολο να αμελήσει κανείς την προσωπική μελέτη. Η αναψυχή είναι τώρα πιο προσιτή και πιο ανέξοδη από ποτέ. Υπάρχει στην τηλεόραση, στο κομπιούτερ και στο τηλέφωνο. Βρίσκεται παντού γύρω μας». Αν δεν είμαστε προσεκτικοί, ο χρόνος που είναι αναγκαίος για βαθιά προσωπική μελέτη μπορεί σιγά σιγά να ελαττωθεί και τελικά να χαθεί εντελώς. (Εφεσ. 5:15-17) Ο καθένας μας πρέπει να αναρωτηθεί: “Πόσο συχνά αφιερώνω χρόνο για να σκάβω βαθύτερα καθώς μελετώ το Λόγο του Θεού; Μήπως μόνο όταν έχω να ετοιμάσω κάποια ομιλία ή κάποιο μέρος στη συνάθροιση;” Αν ισχύει αυτό, ίσως μπορούμε να αξιοποιήσουμε καλύτερα τη βραδιά οικογενειακής λατρείας ή προσωπικής μελέτης ώστε να αποταμιεύουμε την πνευματική σοφία που παρέχει ο Ιεχωβά με σκοπό να μας περιφρουρεί για σωτηρία.​—Παρ. 2:1-5.

ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΜΕ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ

14. Πώς δείχνουν οι Γραφές ότι ο Ιεχωβά δίνει προσοχή στα αισθήματά μας;

¹⁴ Ο Δαβίδ αντιμετώπισε πολλές στενοχώριες στη ζωή του. (1 Σαμ. 30:3-6) Τα θεόπνευστα λόγια του αποκαλύπτουν ότι ο Ιεχωβά γνώριζε τα αισθήματά του. (Διαβάστε Ψαλμός 34:18· 56:8) Ο Θεός γνωρίζει και τα δικά μας αισθήματα. Όταν έχουμε «συντετριμμένη καρδιά» ή «καταθλιμμένο πνεύμα», έρχεται κοντά μας. Αυτό από μόνο του μπορεί να είναι παρηγορητικό, όπως ήταν και για τον Δαβίδ, ο οποίος έψαλε: «Θα ευφραίνομαι και θα χαίρομαι με τη στοργική σου καλοσύνη, εφόσον είδες την ταλαιπωρία μου· έμαθες για τις στενοχώριες της ψυχής μου». (Ψαλμ. 31:7) Εντούτοις, ο Ιεχωβά, όχι μόνο παρατηρεί τη στενοχώρια μας, αλλά και μας στηρίζει δίνοντάς μας παρηγοριά και ενθάρρυνση. Ένας τρόπος με τον οποίο το κάνει αυτό είναι οι Χριστιανικές συναθροίσεις.

15. Τι διδασκόμαστε από την περίπτωση του Ασάφ;

¹⁵ Ένα όφελος που φέρνει η παρακολούθηση των συναθροίσεων φαίνεται από την περίπτωση του ψαλμωδού Ασάφ. Επειδή ο Ασάφ σκεφτόταν συνεχώς τις αδικίες, άρχισε να αναρωτιέται αν άξιζε να υπηρετεί τον Θεό. Τελικά αποθαρρύνθηκε. Ο ίδιος περιέγραψε τα αισθήματά του λέγοντας: «Η καρδιά μου ήταν πικραμένη και ένιωθα οξύ πόνο στα νεφρά μου». Ως αποτέλεσμα, σχεδόν έπαψε να υπηρετεί τον Ιεχωβά. Τι τον βοήθησε να ανακτήσει την ισορροπία του; «Μπήκα στο μεγαλειώδες αγιαστήριο του Θεού», είπε. Εκεί, ανάμεσα στους άλλους λάτρεις του Ιεχωβά, απέκτησε ξανά την ορθή άποψη. Είδε ότι η επιτυχία των πονηρών ήταν απλώς προσωρινή, ότι ο Ιεχωβά θα τακτοποιούσε οπωσδήποτε τα ζητήματα. (Ψαλμ. 73:2, 13-22) Το ίδιο ισχύει και για εμάς. Οι αδικίες που βιώνουμε στον κόσμο του Σατανά μπορεί να μας καταβαρύνουν. Αλλά όταν συναθροιζόμαστε με τους αδελφούς μας, αναζωογονούμαστε και λαβαίνουμε βοήθεια για να διατηρούμε τη χαρά μας στην υπηρεσία του Ιεχωβά.

16. Πώς μας ωφελεί το παράδειγμα της Άννας;

¹⁶ Τι γίνεται, όμως, αν μια κατάσταση στην εκκλησία σάς δυσκολεύει να παρευρίσκεστε στις συναθροίσεις; Ίσως χρειάστηκε να στερηθείτε κάποιο προνόμιο υπηρεσίας και τώρα νιώθετε άβολα, ή μπορεί να είχατε κάποια διαφωνία με έναν αδελφό ή μια αδελφή. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ίσως σας βοηθήσει το παράδειγμα της Άννας. (Διαβάστε 1 Σαμουήλ 1:4-8) Θυμηθείτε ότι αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα με την άλλη σύζυγο του άντρα της, τη Φενίννα, η οποία την παρόξυνε πολύ. Το πρόβλημα γινόταν ακόμη πιο έντονο όταν η οικογένεια πήγαινε κάθε χρόνο στη Σηλώ για να προσφέρει θυσίες στον Ιεχωβά. Η Άννα στενοχωριόταν τόσο πολύ ώστε «έκλαιγε και δεν έτρωγε». Εντούτοις, δεν το άφησε αυτό να γίνει αιτία ώστε να μην πηγαίνει στον οίκο του Ιεχωβά για να του αποδίδει λατρεία. Ο Ιεχωβά πρόσεξε την πιστότητά της και την ευλόγησε.​—1 Σαμ. 1:11, 20.

17, 18. (α) Με ποιους τρόπους λαβαίνουμε ενθάρρυνση στις συναθροίσεις; (β) Πώς νιώθετε εσείς για την τρυφερή φροντίδα που μας παρέχει ο Ιεχωβά για να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε σωτηρία;

¹⁷ Οι Χριστιανοί σήμερα έχουν βάσιμους λόγους να μιμούνται το παράδειγμα της Άννας. Χρειάζεται να παρακολουθούμε πιστά τις συναθροίσεις. Όπως έχουμε διαπιστώσει όλοι, οι συναθροίσεις παρέχουν ζωτική ενθάρρυνση. (Εβρ. 10:24, 25) Η θέρμη της Χριστιανικής αδελφότητας μας παρηγορεί. Κάποια σκέψη που θα ακούσουμε σε μια ομιλία ή σε ένα σχόλιο μπορεί να αγγίξει την καρδιά μας. Στις συζητήσεις μας πριν και μετά τις συναθροίσεις, κάποιος ομόπιστός μας μπορεί να μας ακούσει με προσοχή ή να μας πει παρηγορητικά λόγια. (Παρ. 15:23· 17:17) Καθώς ενώνουμε τις φωνές μας ψάλλοντας ύμνους στον Ιεχωβά, το ηθικό μας τονώνεται. Ιδιαίτερα όταν μας βασανίζουν “ανησυχητικές σκέψεις”, τότε χρειαζόμαστε την ενθάρρυνση που λαβαίνουμε στις συναθροίσεις, όπου ο Ιεχωβά μάς στηρίζει με την παρηγοριά του και ενισχύει τη θέλησή μας να παραμείνουμε πιστοί.​—Ψαλμ. 94:18, 19.

¹⁸ Νιώθοντας ασφαλείς στην τρυφερή φροντίδα του Θεού μας, συμμεριζόμαστε τα αισθήματα του ψαλμωδού Ασάφ, ο οποίος έψαλε στον Ιεχωβά: «Έχεις πιάσει το δεξί μου χέρι. Με τη συμβουλή σου θα με οδηγήσεις». (Ψαλμ. 73:23, 24) Πόσο ευγνώμονες είμαστε που ο Ιεχωβά μάς περιφρουρεί για σωτηρία!

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Ο Ιεχωβά έχει ελκύσει και εσάς

[Εικόνα στη σελίδα 30]

Η εφαρμογή των συμβουλών του Θεού μάς περιφρουρεί

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Η ενθάρρυνση που λαβαίνουμε μας στηρίζει