«Πρέπει να Αγαπάς τον Πλησίον σου Όπως τον Εαυτό Σου»
«Η δεύτερη [εντολή] είναι η εξής: “Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”».—ΜΑΤΘ. 22:39.
1, 2. (α) Ποια είπε ο Ιησούς πως ήταν η δεύτερη σε σπουδαιότητα εντολή του Νόμου; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε τώρα;
ΚΑΠΟΤΕ, ένας Φαρισαίος ρώτησε τον Ιησού για να τον δοκιμάσει: «Δάσκαλε, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή στο Νόμο;» Όπως αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, ο Ιησούς απάντησε ότι «η μεγαλύτερη και πρώτη εντολή» είναι: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια». Κατόπιν πρόσθεσε: «Η δεύτερη, όμοια με αυτήν, είναι η εξής: “Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”».—Ματθ. 22:34-39.
2 Ο Ιησούς είπε ότι πρέπει να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως αγαπάμε τον εαυτό μας. Επομένως, είναι καλό να ρωτήσουμε: Ποιος είναι ο πλησίον μας; Πώς μπορούμε να δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον;
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ;
3, 4. (α) Με ποια παραβολή απάντησε ο Ιησούς στην ερώτηση: «Ποιος είναι, όμως, ο πλησίον μου»; (β) Πώς βοήθησε ο Σαμαρείτης κάποιον που τον είχαν χτυπήσει ληστές και τον είχαν αφήσει μισοπεθαμένο; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου).
3 Ίσως νομίζουμε ότι ο πλησίον μας είναι ένας στενός και συμπονετικός φίλος που ζει κοντά μας. (Παρ. 27:10) Αλλά σκεφτείτε τι είπε ο Ιησούς όταν κάποιος τον ρώτησε με πνεύμα αυτοδικαίωσης: «Ποιος είναι, όμως, ο πλησίον μου;» Ο Ιησούς απάντησε αναφέροντας την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. (Διαβάστε Λουκάς 10:29-37) Ίσως αναμέναμε ότι ο Ισραηλίτης ιερέας και ο Λευίτης θα ενεργούσαν ως καλός πλησίον όταν είδαν κάποιον που τον είχαν χτυπήσει ληστές και τον είχαν αφήσει μισοπεθαμένο. Ωστόσο, εκείνοι τον προσπέρασαν χωρίς να κάνουν τίποτα. Αντιθέτως, τον βοήθησε ένας Σαμαρείτης—κάποιος που ανήκε σε έναν λαό ο οποίος σεβόταν το Μωσαϊκό Νόμο αλλά περιφρονούνταν από τους Ιουδαίους.—Ιωάν. 4:9.
4 Για να επουλωθούν οι πληγές εκείνου του ανθρώπου, ο καλός Σαμαρείτης έχυσε πάνω τους λάδι και κρασί. Τα δύο δηνάρια που άφησε στον πανδοχέα για τη φροντίδα του αντιστοιχούσαν σε δύο περίπου ημερομίσθια. (Ματθ. 20:2) Είναι εύκολο λοιπόν να καταλάβουμε ποιος αποδείχτηκε πραγματικός πλησίον για εκείνον τον τραυματισμένο άνθρωπο. Η παραβολή του Ιησού μάς διδάσκει ασφαλώς ότι πρέπει να δείχνουμε συμπόνια και αγάπη για τον πλησίον μας.
5. Πώς έδειξαν αγάπη για τον πλησίον οι υπηρέτες του Ιεχωβά σε μια πρόσφατη φυσική καταστροφή;
5 Συνήθως είναι δύσκολο να βρούμε συμπονετικούς ανθρώπους σαν τον καλό Σαμαρείτη. Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό τώρα, στις κρίσιμες «τελευταίες ημέρες» κατά τις οποίες πολλοί είναι άστοργοι, άγριοι και χωρίς αγαθότητα. (2 Τιμ. 3:1-3) Λόγου χάρη, κρίσιμες καταστάσεις μπορεί να προκύψουν σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Σκεφτείτε τι συνέβη όταν ο τυφώνας Σάντι χτύπησε τη Νέα Υόρκη στα τέλη Οκτωβρίου του 2012. Σε μια περιοχή της πόλης που πλήγηκε σοβαρά, άνθρωποι που ήδη υπέφεραν επειδή είχαν μείνει χωρίς ρεύμα, θέρμανση και άλλα αναγκαία πράγματα έπεσαν θύματα λεηλασίας. Στην ίδια περιοχή, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά οργάνωσαν ένα πρόγραμμα για να μπορέσουν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, καθώς και άτομα που δεν ήταν Μάρτυρες. Οι Χριστιανοί ενεργούν έτσι επειδή αγαπούν τον πλησίον τους. Ποιοι είναι μερικοί άλλοι τρόποι με τους οποίους εκδηλώνουμε αυτή την αγάπη;
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ
6. Πώς συνδέεται το έργο κηρύγματος με την αγάπη για τον πλησίον;
6 Να προσφέρετε στους ανθρώπους πνευματική βοήθεια. Το κάνουμε αυτό προσπαθώντας να στρέψουμε την προσοχή τους στην ενισχυτική “παρηγοριά από τις Γραφές”. (Ρωμ. 15:4) Αναμφίβολα, δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον όταν μεταδίδουμε τη Γραφική αλήθεια με το κήρυγμά μας. (Ματθ. 24:14) Τι μεγάλο προνόμιο έχουμε να διακηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας το οποίο πηγάζει από τον “Θεό που δίνει ελπίδα”!—Ρωμ. 15:13.
7. Ποιος είναι ο Χρυσός Κανόνας, και πώς ευλογούμαστε επειδή τον ακολουθούμε;
7 Να ακολουθείτε το Χρυσό Κανόνα. Ο Ιησούς διατύπωσε αυτόν τον κανόνα στην Επί του Όρους Ομιλία του με τα εξής λόγια: «Όλα όσα θέλετε . . . να κάνουν σε εσάς οι άνθρωποι πρέπει και εσείς, παρόμοια, να κάνετε σε αυτούς· αυτή τη σημασία έχουν, στην πραγματικότητα, ο Νόμος και οι Προφήτες». (Ματθ. 7:12) Όταν φερόμαστε στους άλλους όπως μας συμβούλεψε ο Ιησούς, ενεργούμε σε αρμονία με το πνεύμα που υπάρχει πίσω από “το Νόμο” (από τη Γένεση ως το Δευτερονόμιο) και “τους Προφήτες” (τα προφητικά βιβλία των Εβραϊκών Γραφών). Αυτά τα συγγράμματα δείχνουν καθαρά ότι ο Θεός ευλογεί όσους εκδηλώνουν αγάπη για τους άλλους. Μέσω του Ησαΐα, λόγου χάρη, ο Ιεχωβά είπε: «Τηρήστε δικαιοσύνη και κάντε ό,τι είναι δίκαιο . . . Ευτυχισμένος είναι ο θνητός άνθρωπος που το κάνει αυτό». (Ησ. 56:1, 2) Πράγματι, επειδή φερόμαστε στον πλησίον μας με στοργικό και δίκαιο τρόπο, ο Θεός μάς ευλογεί.
8. Γιατί πρέπει να αγαπάμε τους εχθρούς μας, και ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα;
8 Να αγαπάτε τους εχθρούς σας. «Ακούσατε ότι ειπώθηκε: “Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου και να μισείς τον εχθρό σου”», είπε ο Ιησούς. «Ωστόσο, εγώ σας λέω: Να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε για εκείνους που σας διώκουν· ώστε να αποδειχτείτε γιοι του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς». (Ματθ. 5:43-45) Ο απόστολος Παύλος τόνισε κάτι παρόμοιο όταν έγραψε: «Αν πεινάει ο εχθρός σου, τρέφε τον· αν διψάει, δίνε του να πιει». (Ρωμ. 12:20· Παρ. 25:21) Σύμφωνα με το Μωσαϊκό Νόμο, αν κάποιος έβλεπε το ζώο του εχθρού του πεσμένο κάτω εξαιτίας του φορτίου του, έπρεπε να τον βοηθήσει. (Έξοδ. 23:5) Μέσω μιας τέτοιας συνεργασίας, άτομα που ήταν κάποτε εχθροί μπορούσαν να γίνουν καλοί φίλοι. Επειδή ως Χριστιανοί δείχνουμε αγάπη, η καρδιά πολλών εχθρών μας έχει μαλακώσει απέναντί μας. Πόση χαρά θα νιώσουμε αν αυτή η αγάπη για τους εχθρούς μας—ακόμη και για σκληρούς διώκτες—υποκινήσει κάποιους από αυτούς να ενστερνιστούν την αληθινή Χριστιανοσύνη!
9. Τι είπε ο Ιησούς για την επιδίωξη ειρήνης με τον αδελφό μας;
9 «Να επιδιώκετε ειρήνη με όλους τους ανθρώπους». (Εβρ. 12:14) Ασφαλώς, αυτό περιλαμβάνει και τους αδελφούς μας, διότι ο Ιησούς είπε: «Αν . . . φέρνεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε το δώρο σου εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο, και φύγε· πρώτα κάνε ειρήνη με τον αδελφό σου και κατόπιν, αφού γυρίσεις, πρόσφερε το δώρο σου». (Ματθ. 5:23, 24) Ο Θεός θα μας ευλογεί όταν δείχνουμε αγάπη για τον αδελφό μας και σπεύδουμε να κάνουμε ειρήνη μαζί του.
10. Γιατί δεν πρέπει να είμαστε επικριτικοί;
10 Να μην είστε επικριτικοί. «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε», είπε ο Ιησούς, «διότι με όποια κρίση κρίνετε θα κριθείτε· και με το μέτρο με το οποίο μετράτε θα μετρήσουν σε εσάς. Γιατί, λοιπόν, κοιτάζεις το άχυρο στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν παρατηρείς το δοκάρι στο δικό σου μάτι; Ή πώς μπορείς να λες στον αδελφό σου: “Άφησέ με να βγάλω το άχυρο από το μάτι σου”, όταν ένα δοκάρι είναι στο δικό σου μάτι; Υποκριτή! Πρώτα βγάλε το δοκάρι από το δικό σου μάτι και τότε θα δεις καθαρά πώς να βγάλεις το άχυρο από το μάτι του αδελφού σου». (Ματθ. 7:1-5) Τι δυνατός τρόπος για να μας πει να μην επικρίνουμε τους άλλους για τα μικρά τους σφάλματα όταν εμείς μπορεί να κάνουμε πολύ μεγαλύτερα!
ΕΝΑΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ
11, 12. Με ποιον ξεχωριστό τρόπο δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας;
11 Θέλουμε να δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας με έναν ξεχωριστό τρόπο. Όπως και ο Ιησούς, κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας. (Λουκ. 8:1) Ο Ιησούς ανέθεσε στους ακολούθους του την αποστολή να κάνουν «μαθητές από όλα τα έθνη». (Ματθ. 28:19, 20) Συμμετέχοντας προσωπικά στην εκπλήρωση αυτής της αποστολής, προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους πλησίον μας να αφήσουν τον πλατύ και ευρύχωρο δρόμο που οδηγεί στην καταστροφή και να μπουν στο στενόχωρο δρόμο που οδηγεί στη ζωή. (Ματθ. 7:13, 14) Δίχως αμφιβολία, ο Ιεχωβά ευλογεί τέτοιες προσπάθειες.
12 Σαν τον Ιησού, βοηθάμε ανθρώπους να αποκτήσουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης. (Ματθ. 5:3) Αν κάποιοι ανταποκριθούν, συμβάλλουμε στην κάλυψη αυτής της ανάγκης μεταδίδοντάς τους «τα καλά νέα του Θεού». (Ρωμ. 1:1) Όσοι δέχονται το άγγελμα της Βασιλείας συμφιλιώνονται με τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. (2 Κορ. 5:18, 19) Επομένως, κηρύττοντας τα καλά νέα, δείχνουμε πράγματι την αγάπη μας για τον πλησίον με έναν ιδιαίτερα σημαντικό τρόπο.
13. Πώς νιώθετε για τη συμμετοχή σας στο έργο που έχουμε ως διαγγελείς της Βασιλείας;
13 Μέσω αποτελεσματικών επανεπισκέψεων και Γραφικών μελετών, έχουμε την ικανοποίηση να βοηθάμε ανθρώπους να συμμορφωθούν με τους δίκαιους κανόνες του Θεού. Αυτό μπορεί να φέρει δραστικές αλλαγές στη ζωή τους. (1 Κορ. 6:9-11) Πράγματι, είναι συγκινητικό να βλέπουμε πώς βοηθάει ο Θεός όσους έχουν «τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή» να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές και να αποκτήσουν στενή σχέση μαζί του. (Πράξ. 13:48) Ως αποτέλεσμα, η απελπισία που ένιωθαν πολλοί αντικαθίσταται από χαρά και η υπερβολική τους ανησυχία από την εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα μας. Πόσο ωραίο είναι να παρατηρούμε την πνευματική πρόοδο των καινούριων ατόμων! Δεν συμφωνείτε ότι είναι ευλογία να εκδηλώνουμε αγάπη για τον πλησίον με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο ως διαγγελείς της Βασιλείας;
ΜΙΑ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
14. Αναφέρετε με δικά σας λόγια μερικές πτυχές της αγάπης που περιγράφονται στα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8.
14 Αν εφαρμόζουμε στις σχέσεις μας με τον πλησίον μας τα όσα έγραψε ο Παύλος για την αγάπη, θα αποφεύγουμε πολλά προβλήματα, θα νιώθουμε ευτυχία και θα έχουμε την ευλογία του Θεού. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 13:4-8) Ας ανασκοπήσουμε σύντομα τα λόγια του Παύλου και ας δούμε πώς μπορούμε να τα εφαρμόσουμε στις σχέσεις μας με τον πλησίον μας.
15. (α) Γιατί πρέπει να είμαστε μακρόθυμοι και καλοσυνάτοι; (β) Για ποιους λόγους πρέπει να αποφεύγουμε τη ζήλια και τον κομπασμό;
15 «Η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη». Όπως ο Θεός έχει δείξει μακροθυμία και καλοσύνη στους ατελείς ανθρώπους, έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε μακρόθυμοι και καλοσυνάτοι όταν οι άλλοι κάνουν λάθη και μας φέρονται απερίσκεπτα ή ακόμη και με αγένεια. «Η αγάπη δεν ζηλεύει», συνεπώς η αληθινή αγάπη δεν μας επιτρέπει να εποφθαλμιούμε τα αποκτήματα των άλλων ή τα προνόμιά τους στην εκκλησία. Επιπλέον, αν έχουμε αγάπη, δεν θα κομπάζουμε ούτε θα φουσκώνουμε από υπερηφάνεια. Εξάλλου, «τα υπεροπτικά μάτια και η αλαζονική καρδιά, το λυχνάρι των πονηρών, είναι αμαρτία».—Παρ. 21:4.
16, 17. Πώς μπορούμε να ενεργούμε σε αρμονία με τα εδάφια 1 Κορινθίους 13:5, 6;
16 Η αγάπη θα μας υποκινεί να συμπεριφερόμαστε με ευπρέπεια στον πλησίον μας. Δεν θα του λέμε ψέματα, δεν θα τον κλέβουμε ούτε θα κάνουμε οτιδήποτε άλλο που θα παραβίαζε τους νόμους και τις αρχές του Ιεχωβά. Η αγάπη θα μας εμποδίζει επίσης να ζητάμε μόνο τα δικά μας συμφέροντα, αδιαφορώντας για τα συμφέροντα των άλλων.—Φιλιπ. 2:4.
17 Η γνήσια αγάπη δεν εξάπτεται εύκολα και «δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό», σαν να γράφει σε κάποιο κατάστιχο οτιδήποτε άστοργο μας κάνουν οι άλλοι. (1 Θεσ. 5:15) Αν εκδηλώναμε μνησικακία, δεν θα ευαρεστούσαμε τον Θεό. Θα ήταν σαν να αφήναμε μια φωτιά μέσα μας να σιγοκαίει, με κίνδυνο να αναζωπυρωθεί και να βλάψει εμάς και άλλους. (Λευιτ. 19:18) Η αγάπη μάς υποκινεί να χαιρόμαστε με την αλήθεια, αλλά δεν μας επιτρέπει να “χαιρόμαστε με την αδικία”, ακόμη και αν κάποιος που μας μισεί υφίσταται κακομεταχείριση ή κάποια άλλη αδικία.—Διαβάστε Παροιμίες 24:17, 18.
18. Τι μαθαίνουμε για την αγάπη από τα εδάφια 1 Κορινθίους 13:7, 8;
18 Προσέξτε τι άλλο ανέφερε ο Παύλος στον ορισμό της αγάπης. Είπε ότι η αγάπη «ανέχεται τα πάντα». Αν κάποιος μας προσβάλει αλλά ζητήσει συγνώμη, η αγάπη μάς ωθεί να τον συγχωρήσουμε. Η αγάπη «πιστεύει τα πάντα», δηλαδή όλα όσα περιέχονται στο Λόγο του Θεού, και μας κάνει να νιώθουμε ευγνώμονες για την πνευματική τροφή που λαβαίνουμε. Η αγάπη «ελπίζει τα πάντα», δηλαδή όλες τις Γραφικές υποσχέσεις, και μας υποκινεί να εξηγούμε στους άλλους πού στηρίζουμε την ελπίδα μας. (1 Πέτρ. 3:15) Επίσης, προσευχόμαστε και ελπίζουμε για την καλύτερη δυνατή έκβαση όταν προκύπτουν δυσκολίες. Η αγάπη «υπομένει τα πάντα», είτε πρόκειται για αμαρτίες εναντίον μας είτε για διωγμό είτε για άλλες δοκιμασίες. Επιπλέον, «η αγάπη ποτέ δεν χάνεται». Θα την εκδηλώνουν οι υπάκουοι άνθρωποι σε όλη την αιωνιότητα.
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΑΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ
19, 20. Ποιες Γραφικές συμβουλές θα μας υποκινούν να συνεχίσουμε να εκδηλώνουμε αγάπη για τον πλησίον μας;
19 Εφαρμόζοντας τις Γραφικές συμβουλές, μπορούμε να συνεχίσουμε να δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας. Αυτή η αγάπη αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο τους ομοεθνείς μας. Χρειάζεται επίσης να θυμόμαστε ότι ο Ιησούς είπε: «Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου». (Ματθ. 22:39) Τόσο ο Θεός όσο και ο Χριστός αναμένουν από εμάς να αγαπάμε τον πλησίον μας. Αν δεν ξέρουμε πώς ακριβώς να φερθούμε στον πλησίον μας σε κάποια δεδομένη κατάσταση, ας προσευχηθούμε στον Θεό να μας κατευθύνει με το άγιο πνεύμα. Κάνοντάς το αυτό, θα έχουμε την ευλογία του και θα μπορούμε να φερόμαστε με στοργικό τρόπο.—Ρωμ. 8:26, 27.
20 Η εντολή να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας αποκαλείται “βασιλικός νόμος”. (Ιακ. 2:8) Ο Παύλος, αφού ανέφερε μερικές εντολές του Μωσαϊκού Νόμου, δήλωσε: «Οποιαδήποτε άλλη εντολή υπάρχει, συνοψίζεται σε αυτόν το λόγο, δηλαδή στο “Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”. Η αγάπη δεν εργάζεται το κακό στον πλησίον· άρα η αγάπη αποτελεί εκπλήρωση του νόμου». (Ρωμ. 13:8-10) Επομένως, χρειάζεται να συνεχίσουμε να δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον.
21, 22. Γιατί πρέπει να αγαπάμε τον Θεό και τον πλησίον μας;
21 Καθώς στοχαζόμαστε τους λόγους για τους οποίους πρέπει να δείχνουμε αγάπη για τον πλησίον μας, είναι καλό να σκεφτούμε τη δήλωση του Ιησού ότι ο Πατέρας του «κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε πονηρούς και αγαθούς και φέρνει βροχή σε δικαίους και αδίκους». (Ματθ. 5:43-45) Χρειάζεται να εκδηλώνουμε αγάπη προς τους πλησίον μας, είτε είναι δίκαιοι είτε άδικοι. Όπως τονίστηκε νωρίτερα, ένας σημαντικός τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι το κήρυγμα του αγγέλματος της Βασιλείας. Τι ευλογίες επιφυλάσσονται για αυτούς αν ανταποκριθούν στα καλά νέα με γνήσια εκτίμηση!
22 Έχουμε πολλούς λόγους για να αγαπάμε τον Ιεχωβά χωρίς καμία επιφύλαξη. Υπάρχουν επίσης πολυάριθμοι τρόποι για να δείχνουμε αγάπη στον πλησίον μας. Εκδηλώνοντας αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον μας, δείχνουμε ότι σεβόμαστε τα όσα είπε ο Ιησούς για αυτά τα ζωτικά ζητήματα. Πάνω από όλα, ευαρεστούμε τον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά.