Κήρυγμα και Διδασκαλία σε Όλη τη Γη
ΤΑ ΛΟΓΙΑ του Ιησού πρέπει να φαίνονταν παράξενα στους μαθητές του τον πρώτο αιώνα. Αυτός προείπε ότι εκείνοι θα ήταν αντικείμενα του μίσους όλων των εθνών—θα τους σκότωναν και θα τους παρέδιδαν σε θλίψη. Επιπλέον, πολλά άτομα θα σκανδαλίζονταν και θα πρόδιδαν το ένα το άλλο. Αλλά κατόπιν, ο Ιησούς είπε ότι τα καλά νέα θα κηρύττονταν σε όλη τη γη. (Ματθ. 24:9-14) Πόσο επιτυχημένη θα μπορούσε να είναι μια παγγήινη εκστρατεία κηρύγματος παρά την παγκόσμια εναντίωση; Στις σελίδες που ακολουθούν, θα βρείτε την απάντηση σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα.
Γενικά Σύνολα για το 2010
Γραφεία Τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά: 116
Αριθμός Χωρών που Έδωσαν Έκθεση: 236
Σύνολο Εκκλησιών: 107.210
Παρόντες στην Ανάμνηση Παγκόσμια: 18.706.895
Σε Όλο τον Κόσμο Έλαβαν από τα Εμβλήματα: 11.202
Ανώτατος Αριθμός Ευαγγελιζομένων της Βασιλείας: 7.508.050
Μέσος Όρος Ευαγγελιζομένων που Κήρυτταν Κάθε Μήνα: 7.224.930
Ποσοστό Αύξησης σε Σχέση με το 2009: 2,5
Βαφτίστηκαν Συνολικά: 294.368
Μέσος Όρος Βοηθητικών Σκαπανέων Κάθε Μήνα: 287.960
Μέσος Όρος Σκαπανέων Κάθε Μήνα: 844.901
Σύνολο Ωρών που Δαπανήθηκαν στον Αγρό: 1.604.764.248
Μέσος Όρος Οικιακών Γραφικών Μελετών Κάθε Μήνα: 8.058.359
Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 2010, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δαπάνησαν 155 και πλέον εκατομμύρια δολάρια για τη φροντίδα των ειδικών σκαπανέων, των ιεραποστόλων και των περιοδευόντων επισκόπων στους διορισμούς τους στην υπηρεσία αγρού.
◼ Παγκόσμια, ένα σύνολο από 20.062 χειροτονημένους διακόνους αποτελούν το προσωπικό στις εγκαταστάσεις των γραφείων τμήματος. Όλοι είναι μέλη της Παγκόσμιας Τάξης των Ειδικών Ολοχρόνιων Υπηρετών των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
ΑΦΡΙΚΗ
ΧΩΡΕΣ 57
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 888.219.101
ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 1.222.352
ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 2.596.614
ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Σε ένα χωριουδάκι της Μαδαγασκάρης, 80 άνθρωποι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Εθνική Προτεσταντική Εκκλησία. Έχτισαν δική τους εκκλησία και άρχισαν να αναζητούν την αληθινή θρησκεία, εξετάζοντας με τη σειρά καθεμιά από τις τοπικές θρησκείες. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι Καθολικοί δεν μελετούσαν την Αγία Γραφή και ότι στους κόλπους της Λουθηρανικής Εκκλησίας υπήρχαν διχογνωμίες. Πίστευαν ότι οι Πεντηκοστιανοί δεν δίδασκαν την αλήθεια και ότι οι Αντβεντιστές της Έβδομης Ημέρας είχαν πάρα πολλά ταμπού. Αργότερα πλησίασαν έναν αδελφό μας και τον ρώτησαν αν θα μπορούσε να τους διδάξει τη Γραφή. Ο αδελφός συμφώνησε αμέσως.
Έγιναν διευθετήσεις ώστε μερικοί ευαγγελιζόμενοι να επισκεφτούν εκείνους τους ενδιαφερομένους. Οι αδελφοί βρήκαν 26 από αυτά τα άτομα συγκεντρωμένα στην εκκλησία που είχαν χτίσει και έτοιμα να ακούσουν τις Γραφικές πληροφορίες. Χρησιμοποιώντας το κεφάλαιο 15 του βιβλίου Τι Διδάσκει η Γραφή, οι αδελφοί εξήγησαν πώς μπορεί να βρει κάποιος τη θρησκεία που επιδοκιμάζει ο Θεός. Η εξήγηση ικανοποίησε εκείνους τους ανθρώπους. Όταν οι αδελφοί ξαναπήγαν, συνάντησαν 73 άτομα. Στη δε τρίτη επίσκεψη, οι παρόντες ήταν 142!
ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ «ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ». Για να ενθαρρύνει την ενδιαφερόμενη με την οποία μελετούσε τη Γραφή, μια αδελφή ονόματι Μάνεν, η οποία ζει στην Αιθιοπία, της έστειλε το εδάφιο του έτους για το 2009 σε μήνυμα στο κινητό της. Ωστόσο, έγραψε λάθος αριθμό και το μήνυμα πήγε σε άλλον παραλήπτη. Η κυρία που το έλαβε το διάβασε ξανά και ξανά: «“Να δίνετε πλήρη μαρτυρία για τα καλά νέα”.—Πράξεις 20:24, ΜΝΚ». Επειδή ήταν θεοφοβούμενη, συμφώνησε με το μήνυμα αλλά δεν ήξερε πώς θα μπορούσε να το εφαρμόσει. Την προβλημάτισε επίσης το μυστηριώδες αρκτικόλεξο «ΜΝΚ» [Μετάφραση Νέου Κόσμου] που υπήρχε στο τέλος. Πέρασαν εβδομάδες, αλλά το ζήτημα εξακολουθούσε να την απασχολεί. Τελικά, τηλεφώνησε στον αποστολέα του μηνύματος. Η αδελφή μας έμεινε έκπληκτη όταν άκουσε τι είχε συμβεί με το μήνυμά της, αλλά άδραξε την ευκαιρία για να απαντήσει στο ειλικρινές ερώτημα της κυρίας. Αυτό οδήγησε σε Γραφική μελέτη η οποία διεξάγεται δύο φορές την εβδομάδα.
ΝΕΑΡΗ ΣΚΑΠΑΝΙΣΣΑ ΑΠΟΚΤΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ. Η Πέρσις, η οποία ζει στο Καμερούν, έγινε αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη όταν ήταν έξι ετών. Στην πρώτη της έκθεση υπηρεσίας αγρού ανέφερε δέκα οικιακές Γραφικές μελέτες. Ο γραμματέας της εκκλησίας της νόμιζε ότι έγινε κάποιο λάθος. Όταν τη ρώτησε για αυτό, η Πέρσις τού εξήγησε ότι όντως έκανε μελέτη με δέκα διαφορετικά άτομα. Ο γραμματέας τη ρώτησε επίσης: «Πώς ξέρεις πόση ώρα να γράψεις στην έκθεση έργου, εφόσον δεν έχεις ρολόι;» Εκείνη απάντησε ότι ήξερε πως το διάλειμμα στο σχολείο της διαρκούσε μία ώρα. Άρχιζε να κηρύττει όταν ξεκινούσε το διάλειμμα και σταματούσε όταν χτυπούσε το κουδούνι. Η γεμάτη τόλμη μαρτυρία της επηρέασε τη μητέρα της και την ξαδέλφη της, οι οποίες αργότερα έγιναν αβάφτιστες ευαγγελιζόμενες. Τώρα, σε ηλικία δέκα ετών, η Πέρσις είναι βαφτισμένη και υπηρετεί ως βοηθητική σκαπάνισσα, ενώ παράλληλα πηγαίνει σχολείο. Η οχτάχρονη φίλη της, η Άσι, είναι ήδη αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη. Μια σπουδάστρια της Γραφής είπε τα εξής για αυτά τα κορίτσια: «Στις συναθροίσεις χαίρομαι που βλέπω παιδιά να τους χαιρετούν όλους, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους, προτού καθήσουν με τους γονείς τους. Ποτέ δεν το είδα αυτό στην εκκλησία μου. Ξέρω ότι τα παιδιά που έχουν τέτοια ανατροφή θα είναι καλύτεροι άνθρωποι στην κοινωνία αύριο».
ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΧΩΡΕΣ 55
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 918.834.998
ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 3.673.750
ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 3.967.184
ΔΕΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. Η Μίριαμ, η οποία ζει στη Βολιβία, προσευχόταν στον Θεό επί μία εβδομάδα. Στην προσευχή της έλεγε περίπου τα εξής: «Σε παρακαλώ βοήθησέ με να σε γνωρίσω, αλλά δεν θέλω βοήθεια από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν θέλω να χτυπήσουν την πόρτα μου».
Αργότερα εκείνη την εβδομάδα χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν η Κάντι, μια ειδική σκαπάνισσα, η οποία προσφέρθηκε να πάει τα περιοδικά μας στη Μίριαμ σε μία ώρα. Εκείνη δέχτηκε. Μέσα σε μία ώρα, η Κάντι βρισκόταν στην πόρτα της. Η Μίριαμ άνοιξε απότομα την πόρτα και είπε με επιτακτικό ύφος στην Κάντι να μπει και να καθήσει. Κατόπιν άρχισε να περπατάει πέρα δώθε και να κουνάει το κεφάλι της φανερά αναστατωμένη. Η Κάντι τη ρώτησε τι συνέβαινε. «Έχω συγκλονιστεί!» είπε η Μίριαμ. «Επί μία και πλέον εβδομάδα προσεύχομαι στον Θεό για κατεύθυνση και καθοδήγηση, αλλά ήμουν σαφής στις προσευχές μου ότι δεν ήθελα να με βοηθήσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που χτυπούν συνέχεια την πόρτα μου! Αλλά εσύ μου τηλεφώνησες αντί να χτυπήσεις την πόρτα! Από τη στιγμή που τηλεφώνησες πριν από μία ώρα, προσευχόμουν στον Θεό να μην έρθεις να με επισκεφτείς. Αλλά εσύ ήρθες! Έχω συγκλονιστεί! Είναι ολοφάνερο ότι εκείνος θέλει να με βοηθήσετε εσείς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά». Η Μίριαμ ξεκίνησε αμέσως μελέτη.
ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ. Ο Πασίνσι υπήρξε δημοφιλής αρχηγός χωριού, ή αλλιώς κάπτιν, στο Σουρινάμ, καθώς και στενός υποστηρικτής του γκράνμαν—του ηγέτη, ή αλλιώς βασιλιά—ολόκληρης της περιοχής του ποταμού στην ενδοχώρα. Ο Πασίνσι υπερασπιζόταν με υπερηφάνεια τις τοπικές παραδόσεις. Εναντιωνόταν στους Μάρτυρες του Ιεχωβά επειδή τους θεωρούσε απειλή για τις παραδόσεις.
Κάποτε, ένας νεαρός ισχυρίστηκε ότι είχε την ικανότητα να εντοπίζει τους χωρικούς που ασκούσαν μαγεία. Οι πολλοί οπαδοί του τον συνόδευαν με κανό κατά μήκος του ποταμού, χτυπώντας όσους κατηγορούνταν και αρπάζοντας όλα τα υπάρχοντά τους. Απαιτούσαν μεγάλα χρηματικά ποσά για τον «εξαγνισμό» όσων κατηγορούνταν πως κατείχαν το κακό πνεύμα. Μεταξύ των πολλών αθώων θυμάτων ήταν και ο Πασίνσι, τον οποίο έδειραν και εγκατέλειψαν νομίζοντας ότι είναι νεκρός. Ούτε καν ο φίλος του, ο γκράνμαν, δεν μπόρεσε να τον βοηθήσει, φοβούμενος ότι θα διακινδύνευε τη δική του ζωή και φήμη αν βοηθούσε κάποιον που κατηγορούνταν για μαγεία. Απαγορευόταν σε φίλους και συγγενείς να προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια. Ωστόσο, ο γαμπρός του Πασίνσι επιστράτευσε το θάρρος του και τον μετέφερε σε κάποιο χωριό του οποίου οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι αδελφοί συζήτησαν το ζήτημα και, παρότι γνώριζαν τον κίνδυνο που διέτρεχαν, αποφάσισαν να βοηθήσουν. Διευθέτησαν να μεταφερθεί ο Πασίνσι με κανό σε κάποιο γειτονικό χωριό όπου ένας αδελφός είναι υπεύθυνος ενός διαδρόμου προσγείωσης. Από εκεί, αυτός ο πρώην εναντιούμενος μεταφέρθηκε αεροπορικώς σε μια πόλη για ιατρική περίθαλψη.
Ο Πασίνσι, ο οποίος ανέρρωσε από τα τραύματά του, συγκινήθηκε με την αγάπη που του έδειξαν οι άνθρωποι στους οποίους κάποτε εναντιωνόταν. Άρχισε Γραφική μελέτη και βαφτίστηκε το Δεκέμβριο του 2009. Ο Πασίνσι κηρύττει τώρα με ζήλο τα καλά νέα και, παρότι είναι 80 ετών, έκανε βοηθητικό σκαπανικό τον Απρίλιο του 2010.
ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ. Ένας κύριος με γενειάδα ονόματι Έρικ εμφανίστηκε σε κάποια συνάθροιση στις Ηνωμένες Πολιτείες κρατώντας την Αγία Γραφή. Όταν τον χαιρέτησε ένας αδελφός μας, ο Έρικ άρχισε να τον ρωτάει για τις πεποιθήσεις μας. Αρνήθηκε να πάρει το βιβλίο Τι Διδάσκει η Γραφή διότι προτιμούσε να χρησιμοποιεί μόνο την Αγία Γραφή. Είχε πρόγραμμα να διαβάζει 20 σελίδες της Γραφής κάθε μέρα και ούτε που θυμόταν πόσες φορές την είχε διαβάσει ολόκληρη. Μετά τη συνάθροιση, η συζήτησή του με τον αδελφό συνεχίστηκε για περισσότερες από τρεις ώρες. Στο τέλος της επίσκεψής του, ο Έρικ είπε: «Αισθάνομαι απαίσια». Ο αδελφός μας ρώτησε γιατί. Ο Έρικ απάντησε: «Ήμουν βέβαιος ότι γνώριζα τις Γραφές αρκετά καλά. Ύστερα από αυτή την επίσκεψη, όμως, συνειδητοποίησα ότι δεν τις γνωρίζω καθόλου». Στη συνέχεια δέχτηκε το βιβλίο Τι Διδάσκει η Γραφή.
Την επομένη, οι δυο τους μελέτησαν για πρώτη φορά μαζί. Ο Έρικ είχε μείνει ξάγρυπνος την προηγούμενη νύχτα, διαβάζοντας τα πρώτα δέκα κεφάλαια του βιβλίου Τι Διδάσκει η Γραφή. Ποιο ήταν το συμπέρασμά του; «Επιτέλους βρήκα την αλήθεια!» Έκαναν μελέτη τρεις με τέσσερις ώρες κάθε μέρα πέντε μέρες την εβδομάδα. Ο Έρικ άρχισε να προετοιμάζεται για όλες τις συναθροίσεις, καθώς και να τις παρακολουθεί μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του. Την πρώτη κιόλας εβδομάδα, έστειλε επιστολές παραίτησης σε τρεις διαφορετικές εκκλησίες, ξύρισε τη γενειάδα του και αποφάσισε να μη συμμετέχει σε γιορτές. Τη δεύτερη εβδομάδα γράφτηκε στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας και την τέταρτη εβδομάδα έγινε αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος. Βαφτίστηκε τον Απρίλιο του 2010, μόλις έξι μήνες μετά την αρχική του επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά!
ΒΑΦΤΙΣΤΗΚΕ ΕΦΤΑ ΕΤΩΝ. Η Παόλα, η οποία ζει στο δυτικό Μεξικό, μεγαλώνει με τους παππούδες της. Η γιαγιά της άρχισε να μελετάει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όταν η Παόλα ήταν πέντε ετών. Η Παόλα άκουγε τη μελέτη και η αλήθεια ρίζωσε στην τρυφερή της καρδιά. Παρότι η γιαγιά της δεν προόδευσε, η Παόλα άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις μόνη της. Ζητούσε από τους παππούδες της να τη βοηθούν να ντύνεται και να διασχίζει το δρόμο ώστε να πηγαίνει στην Αίθουσα Βασιλείας.
Μόλις έμαθε να διαβάζει και να γράφει, η Παόλα άρχισε να συμμετέχει στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας και έγινε ευαγγελιζόμενη. Επειδή αγαπούσε τον Ιεχωβά, βαφτίστηκε σε ηλικία εφτά ετών. Όταν τη ρωτούν γιατί παρακολουθεί τις συναθροίσεις και κηρύττει με τόσο ζήλο ακόμη και χωρίς την υποστήριξη της οικογένειάς της, η Παόλα, η οποία είναι τώρα δέκα ετών, απαντάει: «Μου αρέσουν πολύ οι ομιλίες επειδή με βοηθούν να συνεχίσω να μελετώ τη Γραφή και να αποφεύγω τα προβλήματα. Επίσης κηρύττω επειδή θέλω να διδάσκω στους ανθρώπους τι θα κάνει ο Ιεχωβά για αυτούς στο μέλλον και επειδή η Γραφή μπορεί να τους φέρει ευτυχία ακόμη και τώρα».
ΛΑΘΟΣ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑ. Στη Δομινικανή Δημοκρατία, μια αδελφή δεχόταν πολλά λάθος τηλεφωνήματα που τη διέκοπταν από την εργασία της. Ύστερα από μερικές μέρες, σκέφτηκε: “Μπορώ να επωφεληθώ από αυτή την ενοχλητική κατάσταση για να κηρύξω”. Τι έκανε λοιπόν; Όταν απαντούσε στα λάθος τηλεφωνήματα, εξέφραζε την κατανόησή της για το λάθος, αλλά κατόπιν πρόσθετε: «Με την ευκαιρία θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι: Διαβάσατε την Αγία Γραφή σήμερα;» Αν και κάποιοι της το έκλειναν, αρκετοί απαντούσαν ότι δεν είχαν διαβάσει τη Γραφή. Τότε τους ρωτούσε: «Ξέρετε γιατί είναι πολύ σημαντικό αυτό;» Για να δώσει μια Γραφική απάντηση, διάβαζε στη συνέχεια τα εδάφια Ψαλμός 1:1-3. Κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος μίλησε αρκετή ώρα με την αδελφή και της είπε ότι δεν είχε Αγία Γραφή. Έγιναν διευθετήσεις ώστε να παραλάβει μια Γραφή και μερικά Γραφικά έντυπα. Δύο εβδομάδες αργότερα, εκείνος ο αξιωματούχος τηλεφώνησε στην αδελφή, αυτή τη φορά για να την ευχαριστήσει για το ενδιαφέρον της και για τα έντυπα.
Σε κάποιο άλλο λάθος τηλεφώνημα, μια κοπέλα ρώτησε: «Μήπως είστε Μάρτυρας του Ιεχωβά;» Μόλις η αδελφή απάντησε καταφατικά, η κοπέλα άρχισε να κλαίει, εξηγώντας ότι ήταν αδρανής ευαγγελιζόμενη. Η αδελφή την ενθάρρυνε και διευθέτησε να τη βοηθήσει κάποιος πνευματικά. Τώρα η κοπέλα έχει επαναδραστηριοποιηθεί.
ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΧΩΡΕΣ 47
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 4.587.021.833
ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 652.251
ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 601.306
«Η ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣΣΑ». Ήταν μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα στο Καζακστάν. Ένας σκαπανέας και μια σκαπάνισσα ήταν στο έργο κηρύγματος όταν είδαν κάποια κυρία να βγάζει νερό από ένα πηγάδι. Ο αδελφός τής ζήτησε λίγο νερό και, καθώς εκείνος έπινε, η αδελφή έδωσε μαρτυρία στην κυρία. Αυτή έδειξε ενδιαφέρον και προσκάλεσε τους σκαπανείς στο σπίτι της για να μάθει περισσότερα. Αφού μίλησαν για λίγο, οι σκαπανείς τής έδωσαν Γραφικά έντυπα. Η αδελφή υποσχέθηκε να ξαναπάει δύο μέρες αργότερα.
Η αδελφή κράτησε την υπόσχεσή της και επέστρεψε μαζί με τη μητέρα της, η οποία είναι επίσης Μάρτυρας του Ιεχωβά. Βρήκαν την κυρία να τις περιμένει έξω από το σπίτι της, κρατώντας τα έντυπα που της είχαν αφήσει. Η κυρία τα έδωσε πίσω στην αδελφή και είπε: «Αυτά είναι των Μαρτύρων του Ιεχωβά! Η θρησκεία σας είναι ρωσική!»
Η μητέρα ρώτησε κατόπιν την κυρία αν θα μπορούσε να της διαβάσει ένα εδάφιο από τις Γραφές προτού φύγουν. Θέλοντας να δείξει στην κυρία το όνομα του Θεού μέσα στις Γραφές, βρήκε το εδάφιο Έξοδος 3:15 και διάβασε: «Ο Ιεχωβά, ο Θεός των προπατόρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ, με έστειλε σε εσάς». Προς έκπληξή τους, η κυρία προσκάλεσε τις αδελφές να περάσουν μέσα. Τι την έκανε να αλλάξει άποψη τόσο ξαφνικά; Κάποιοι από τους προγόνους της κυρίας λέγονταν Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Εκείνη σκέφτηκε ότι, αν ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός των προγόνων της, δεν έπρεπε να διώξει τους Μάρτυρές του. Στην επόμενη επίσκεψη, ξεκίνησε Γραφική μελέτη. Λαχταρούσε τόσο πολύ να μάθει την αλήθεια ώστε η μελέτη διεξαγόταν δύο φορές την εβδομάδα. Παρά την εναντίωση από τους γιους της, αναπτύχθηκε πνευματικά και τώρα είναι αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη. Επίσης, η νύφη της και η συμπεθέρα της μελετούν τη Γραφή και παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις. Επειδή η αρχική επαφή μαζί της θυμίζει την αφήγηση των εδαφίων Ιωάννης 4:3-15, είναι γνωστή στην εκκλησία ως «η Σαμαρείτισσα».
«ΕΧΩ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ». Μια ηλικιωμένη σκαπάνισσα από την Κύπρο γράφει: «Κάποια Τετάρτη πρωί, δεν ένιωθα πολύ καλά, αλλά αντί να μείνω σπίτι, ήθελα πάρα πολύ να κάνω έργο δρόμου. Προσευχήθηκα, λοιπόν, στον Ιεχωβά, ζητώντας του να στείλει κάποιον που είχε χρόνο να έρθει και να καθήσει δίπλα μου στο παγκάκι, ώστε να μπορέσω να αρχίσω Γραφική μελέτη. Σύντομα ήρθε ένας νεαρός από το Νεπάλ. Κρατούσα τα περιοδικά στο χέρι μου και, προτού καν προλάβω να του μιλήσω, εκείνος με ρώτησε τι περιοδικά ήταν αυτά. Όταν του εξήγησα ότι βασίζονταν στην Αγία Γραφή, εκείνος είπε: “Κυρία, έχω χρόνο. Μπορώ να καθήσω δίπλα σας; Έχω ορισμένες ερωτήσεις σχετικά με τη Γραφή”.
»Φυσικά συμφώνησα, εφόσον αυτό ακριβώς είχα ζητήσει από τον Ιεχωβά! Ο νεαρός κατόπιν συνέχισε: “Η πρώτη μου ερώτηση είναι: Τι διδάσκει πράγματι η Αγία Γραφή;” Ξαφνιάστηκα τόσο πολύ ώστε έχασα τα λόγια μου! Έβγαλα το βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; από την τσάντα μου και του το έδειξα. Αυτός κοίταξε το βιβλίο, κοίταξε και εμένα και ρώτησε: “Μα δεν είναι ο τίτλος αυτού του βιβλίου ακριβώς ίδιος με την ερώτηση που σας έκανα;” Ξεκίνησα, λοιπόν, Γραφική μελέτη επί τόπου, στο παγκάκι του πάρκου! Τώρα ο νεαρός κάνει Γραφική μελέτη και παρακολουθεί τις συναθροίσεις σε τακτική βάση, ενώ έχει εκφράσει την επιθυμία να γραφτεί στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Αντιλαμβάνομαι πράγματι πόση αξία έχει το να βασίζομαι πλήρως στη δύναμη και στην κατεύθυνση του Ιεχωβά καθώς επιτελώ τη Χριστιανική διακονία, μολονότι μερικές φορές νιώθω σωματικά κουρασμένη».
Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΕΓΓΟΝΟΥ ΤΟΥ. Ο εγγονός του Μιγκέλ δολοφονήθηκε πριν από αρκετά χρόνια. Ο δράστης, ο Εσμεράλντο, συνελήφθη αλλά δεν παραδέχτηκε το έγκλημα όταν δικάστηκε. Παρ’ όλα αυτά, με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία, καταδικάστηκε σε φυλάκιση.
Αργότερα, ένας πρεσβύτερος ζήτησε από τον Μιγκέλ να τον συνοδεύσει για να δώσουν μαρτυρία σε εκείνη τη φυλακή στις Φιλιππίνες στην οποία κρατούνταν ο Εσμεράλντο. Ο Μιγκέλ δίστασε, γνωρίζοντας ότι εκεί βρισκόταν ο δολοφόνος του εγγονού του. Ωστόσο, πήγε και συμμετείχε στη διδασκαλία ορισμένων κρατουμένων οι οποίοι έκαναν Γραφική μελέτη. Στη διάρκεια της μελέτης, σήκωσε το βλέμμα του και είδε τον Εσμεράλντο να έρχεται προς το μέρος του. Για να μην εξαφθούν τα πνεύματα, ο Μιγκέλ τού μίλησε ήρεμα, λέγοντας: «Έσμερ, ήρθα εδώ, όχι για να μαλώσω, αλλά για να δείξω αγάπη σε ανθρώπους σαν και εσένα. Με αυτόν εδώ τον άνθρωπο μελετούμε τη Γραφή. Αυτό που σου συνέβη δεν θα είχε συμβεί αν είχες γνώση του Λόγου του Θεού. Σε παρακαλώ, έλα να μελετήσεις τη Γραφή μαζί μας». Προς έκπληξη του Μιγκέλ, ο Εσμεράλντο κάθησε στην υπόλοιπη μελέτη. Συγκινημένος από τα όσα άκουσε, παραδέχτηκε ανοιχτά στον Μιγκέλ ότι είχε όντως δολοφονήσει τον εγγονό του. Κατόπιν του ζήτησε να τον συγχωρήσει.
Ο πρεσβύτερος, ο οποίος δεν είχε ακούσει την κατ’ ιδίαν συζήτησή τους, είδε ότι φαινόταν να έχουν μια εγκάρδια συνομιλία, και γι’ αυτό ζήτησε από τον Μιγκέλ να κάνει μελέτη με τον Εσμεράλντο. Ο Μιγκέλ στην αρχή φοβήθηκε εφόσον ήξερε ότι ο εγγονός του δεν ήταν το μόνο άτομο που είχε δολοφονήσει εκείνος ο άντρας, ωστόσο συμφώνησε. Ο Εσμεράλντο έκανε μεγάλο αγώνα για να συμμορφωθεί με τους κανόνες του Θεού αλλά οι υπομονετικές του προσπάθειες καρποφόρησαν και την 1η Φεβρουαρίου 2010 βαφτίστηκε συμβολίζοντας την αφιέρωσή του στον Ιεχωβά. Ο Μιγκέλ, σε ένδειξη Χριστιανικής συγχωρητικότητας για τα όσα είχε κάνει ο Εσμεράλντο, καταβάλλει τώρα προσπάθειες για να μειωθεί η ποινή του Εσμεράλντο ώστε να μπορεί αυτός να μεταδίδει πληρέστερα τις Γραφικές αλήθειες σε άλλους.
ΕΥΡΩΠΗ
ΧΩΡΕΣ 47
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 739.193.855
ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 1.575.094
ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 830.888
ΟΙ ΔΥΟ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ. Η Νελένα, η οποία είναι 19 ετών και ζει στη Βουλγαρία, είχε δύο επιθυμίες—να βαφτιστεί και να κάνει βοηθητικό σκαπανικό. Εντούτοις, πάσχει από κληρονομική κινητική και αισθητική νευροπάθεια, η οποία προς το παρόν είναι ανίατη. Αναπνέει με τη βοήθεια ενός μηχανήματος, κάτι που περιορίζει την κινητικότητά της. Δεν ήταν εύκολο να εκπληρώσει την πρώτη της επιθυμία, το βάφτισμα, διότι η κατάστασή της δεν της επέτρεπε να φύγει από το διαμέρισμά της για να παρακολουθήσει κάποια συνέλευση. Γι’ αυτό, όταν ήταν 18 ετών, εκφωνήθηκε μια Γραφική ομιλία στο σπίτι της, έπειτα από την οποία βαφτίστηκε στην μπανιέρα.
Τι έγινε με την επιθυμία της να κάνει βοηθητικό σκαπανικό; Όταν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές, μερικές φορές μπορεί να αναπνέει για μία περίπου ώρα χωρίς τη βοήθεια του μηχανήματος. Τότε κάνει βοηθητικό σκαπανικό, και ένας ευαγγελιζόμενος τη μετακινεί με μια αναπηρική καρέκλα από πόρτα σε πόρτα. Η Νελένα διεξάγει επίσης μια οικιακή Γραφική μελέτη τηλεφωνώντας μέσω του Ιντερνέτ. Ενίοτε, οι αδελφές της εκκλησίας της διεξάγουν τις Γραφικές τους μελέτες στο σπίτι της Νελένα, δίνοντάς της την ευκαιρία να συμμετέχει. Ως εκ τούτου, η Νελένα κατάφερε να κάνει βοηθητικό σκαπανικό τρεις φορές το περασμένο έτος. Η ίδια λέει: «Χαίρομαι που έχω εκπληρώσει τις δύο επιθυμίες μου. Αυτό με έχει φέρει πιο κοντά στον Ιεχωβά, τον στοργικό Δημιουργό μου».
ΤΩΡΑ ΦΟΡΑΕΙ ΓΡΑΒΑΤΑ. Μια αδελφή στην Αρμενία δεχόταν χλευασμό στο χώρο της εργασίας της επειδή είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ένας συνάδελφός της είχε τη συνήθεια να την κοροϊδεύει, λέγοντας ότι «αυτοί με τις γραβάτες» είχαν δελεάσει την αδελφή ώστε να δεχτεί τη θρησκεία τους. Αφού προσπάθησε πολλές φορές να συζητήσει λογικά μαζί του χωρίς αποτέλεσμα, αποφάσισε να αγνοεί τα σχόλιά του και, μιμούμενη τον Ιησού Χριστό, “δεν έδινε καμιά απάντηση”. (Ματθ. 27:12) Τελικά, ο συνάδελφός της απολύθηκε λόγω της κακής του συμπεριφοράς και επειδή δημιουργούσε προβλήματα στην αδελφή μας. Μήνες αργότερα, ήρθε στο χώρο της εργασίας της ένας κύριος που την έψαχνε. Ήταν ο πρώην συνάδελφός της ο οποίος την είχε στενοχωρήσει τόσο πολύ. Η εμφάνισή του την ξάφνιασε. Παρότι χλεύαζε τους Μάρτυρες επειδή φορούσαν γραβάτα, τώρα φορούσε ο ίδιος γραβάτα και κρατούσε τσάντα. Είπε στην αδελφή μας: «Σου ζητώ συγνώμη που σε πλήγωνα με τα λόγια μου. Τώρα ξέρω ότι έχω βρει την αλήθεια». Αυτός ο κύριος είχε μελετήσει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και, παρά την εναντίωση της οικογένειάς του, είχε βαφτιστεί και είχε γίνει τακτικός σκαπανέας.
«ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΝΑΝΤΙΑ;» Η Νάντια είναι σκαπάνισσα σε μια εκκλησία στη βόρεια Ιταλία. Το Σεπτέμβριο του 2009 μίλησε από το θυροτηλέφωνο σε κάποιον κύριο ο οποίος τη διέκοψε αμέσως και της είπε ότι πρόσφατα είχε πεθάνει η σύζυγός του και ότι δεν ήθελε να μιλήσει μαζί της. Την επόμενη Κυριακή, η Νάντια ξαναπήγε για να εκφράσει τα συλλυπητήριά της και για να του εξηγήσει τη Γραφική ελπίδα της ανάστασης, αλλά η αντίδραση του κυρίου ήταν η ίδια. Το άρθρο της Μελέτης Σκοπιάς που διεξάχθηκε εκείνο το απόγευμα περιείχε την εμπειρία μιας αδελφής η οποία είχε γράψει επιστολή σε κάποιο άτομο που είχε χάσει έναν προσφιλή του. Αυτό θύμισε στη Νάντια τον κύριο με τον οποίο είχε μιλήσει από το θυροτηλέφωνο, και έτσι αποφάσισε να γράψει μια συλλυπητήρια επιστολή και να συμπεριλάβει λεπτομέρειες για την ελπίδα της ανάστασης. Δύο μέρες αργότερα, άφησε την επιστολή στο γραμματοκιβώτιο εκείνου του κυρίου.
Αρκετές μέρες αργότερα, η Νάντια συμμετείχε στο έργο δρόμου και σταμάτησε έναν κύριο πάνω από 70 ετών για να του διαβάσει ένα Γραφικό εδάφιο. Ο κύριος τη ρώτησε αν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά και η Νάντια απάντησε καταφατικά. Αυτός στη συνέχεια της εξήγησε ότι τον είχε επισκεφτεί κάποια Μάρτυρας του Ιεχωβά η οποία του είχε αφήσει μια επιστολή που τον συγκίνησε βαθιά. Κατόπιν ρώτησε: «Μήπως γνωρίζετε την κυρία Νάντια;» Ενώ η έκπληξη ζωγραφιζόταν στα πρόσωπα και των δύο, η Νάντια τού συστήθηκε και στη συνέχεια διευθέτησε να τον επισκεφτεί με το σύζυγό της. Ο κύριος, όχι μόνο άρχισε να μελετάει τη Γραφή, αλλά τώρα παρακολουθεί τακτικά τις συναθροίσεις.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ. Τέσσερις βαφτισμένοι Μάρτυρες μένουν στην πόλη Μπουγιάνοβατς στη νότια Σερβία. Εκείνοι οι διαγγελείς της Βασιλείας καταχάρηκαν βλέποντας 460 άτομα να παρευρίσκονται στην Ανάμνηση το 2010! Οι πρεσβύτεροι μιας γειτονικής εκκλησίας έχουν οργανώσει τη διεξαγωγή τακτικών συναθροίσεων στο Μπουγιάνοβατς σε κάποιον νοικιασμένο χώρο. Κατά μέσο όρο, 50 και πλέον άτομα παρευρίσκονται σε αυτές—τα περισσότερα από τα οποία είναι Ρομά. Λόγω της τεράστιας ανταπόκρισης στο άγγελμα της Βασιλείας, οι ειδικοί σκαπανείς που διορίστηκαν σε αυτόν τον τομέα δεν μπορούν να διεξάγουν Γραφική μελέτη με όλους όσους έχουν δείξει ενδιαφέρον. Γι’ αυτό, μελετούν μόνο με όσους έρχονται καλά προετοιμασμένοι σε όλες τις συναθροίσεις.
ΕΚΑΤΟ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΤΩΝ! Η Έλιν, η πιο ηλικιωμένη ευαγγελιζόμενη στη Σουηδία, είναι 110 ετών—ηλικία στην οποία έφτασε ο Ιησούς του Ναυή. (Ιησ. Ναυή 24:29) Ζει σε οίκο ευγηρίας και εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να μιλάει σε επισκέπτες και σε όλους όσους συναντάει εκεί. Δίνει πολλά βιβλία. Καθώς ένας πρεσβύτερος μαζί με την κόρη του, κήρυτταν από σπίτι σε σπίτι στη γειτονιά, συνάντησαν μια κοπέλα η οποία τους είπε ότι της είχε μιλήσει η Έλιν και της είχε δώσει ένα βιβλίο. Αυτό οδήγησε σε θαυμάσια συζήτηση.a
ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Η Τατιάνα, η οποία ζει στη Λευκορωσία, ξαφνιάστηκε όταν μια μέρα της τηλεφώνησε κάποια κοπέλα την οποία δεν γνώριζε. Η κοπέλα ήθελε να βρει Γραφικές απαντήσεις στα ερωτήματά της. Ακολούθησε μια ζωηρή συζήτηση. Πώς βρήκε το τηλέφωνο της Τατιάνας; Η κοπέλα εξήγησε ότι, ενόσω ήταν σε κάποια εκκλησία, είχε βρει ένα βιβλίο Τι Διδάσκει η Γραφή και μια Μετάφραση Νέου Κόσμου κάτω από ένα κάθισμα και ότι το τηλέφωνο της Τατιάνας ήταν γραμμένο στα βιβλία. Πώς βρέθηκαν τα βιβλία στην εκκλησία; Τα είχε πάει εκεί η μητέρα ενός κοριτσιού με το οποίο η Τατιάνα μελετούσε τη Γραφή. Προφανώς, το κίνητρο της μητέρας ήταν να συμβουλευτεί τον ιερέα για το αν έπρεπε η κόρη της να τα διαβάζει ή όχι. Για κάποιον λόγο, τα βιβλία έμειναν κάτω από το κάθισμα. Η κοπέλα τα είδε εκεί και αποφάσισε να τα πάρει σπίτι της. Αυτό το τηλεφώνημα οδήγησε σε περαιτέρω Γραφικές συζητήσεις.
ΧΑΜΕΝΟ ΠΑΛΤΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ. Η Γιελένα, μια ειδική σκαπάνισσα, είδε ένα όμορφο παλτό πεσμένο σε έναν δρόμο στο Μινσκ, στη Λευκορωσία. Το παλτό ήταν καθαρό και δεν φαινόταν να το είχε πετάξει κάποιος. Η αδελφή το μάζεψε και βρήκε 1.200 δολάρια (933 ευρώ) στην τσέπη. Κοίταξε τους περαστικούς και εντόπισε γρήγορα τον κύριο που προφανώς το είχε χάσει. Εκείνος έτρεχε αναστατωμένος εδώ και εκεί σαν να έψαχνε κάτι. Η Γιελένα χρειάστηκε να τρέξει για να τον προλάβει. Επρόκειτο για έναν επιχειρηματία από το Μπαγκλαντές, ο οποίος ζούσε στη Μόσχα. Αυτός χάρηκε πάρα πολύ που βρέθηκε το παλτό του με τα χρήματα. Θέλησε επίσης να μάθει γιατί η αδελφή επέστρεψε το παλτό, τρέχοντας μάλιστα πίσω του για να τον προλάβει. Εκείνη του εξήγησε ότι ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ο κύριος είπε ότι πριν από λίγες μέρες, του είχαν μιλήσει δύο Μάρτυρες. Επί 30 περίπου λεπτά, λογομαχούσε μαζί τους και υπερασπιζόταν τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Ο κύριος ρώτησε κατόπιν τη Γιελένα πώς θα μπορούσε να δείξει την εκτίμησή του για την επιστροφή του παλτού. Η αδελφή είπε ότι δεν ήθελε να επωφεληθεί η ίδια από το περιστατικό αλλά ότι ο καλύτερος τρόπος για να δείξει την εκτίμησή του θα ήταν να μελετήσει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όταν θα επέστρεφε στη Μόσχα. Εκείνος συμφώνησε να το κάνει αυτό.
ΩΚΕΑΝΙΑ
ΧΩΡΕΣ 30
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ 39.384.408
ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΜΕΝΟΙ 101.483
ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ 62.367
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ. Ο Χάμις, ένας 23χρονος αδελφός που ζει στην Αυστραλία, πάσχει από κάποια σοβαρή διαταραχή της ομιλίας και ως αποτέλεσμα είτε μπερδεύει τα λόγια του, είτε μιλάει ακατάληπτα είτε δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη. Ωστόσο, η αναπηρία αυτή δεν μειώνει το ζήλο του για την παρουσίαση ομιλιών μπροστά σε κοινό ή για τη διακονία αγρού. Παραδείγματος χάρη, για να παρουσιάσει κάποια ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας, ο Χάμις πρώτα δακτυλογραφεί το χειρόγραφό του σε μια φορητή ηλεκτρονική συσκευή η οποία μετατρέπει το γραπτό κείμενο σε ηχητικό. Όταν παρουσιάζει την ομιλία του, βάζει τη συσκευή στο αναλόγιο και χρησιμοποιεί το πληκτρολόγιο για να επιλέγει και να αναπαράγει συγκεκριμένες προτάσεις ή παραγράφους. Η τεχνητή αυτή ομιλία μεταδίδεται μέσω του μικροφώνου και η έντασή της ενισχύεται μέσω του ηχητικού συστήματος. Όταν το μέρος του περιλαμβάνει τη συμμετοχή του ακροατηρίου, ο Χάμις δακτυλογραφεί στη συσκευή προκειμένου να ευχαριστήσει τους αδελφούς για τα σχόλιά τους. Στην υπηρεσία αγρού επικοινωνεί σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, συνδυάζοντας έτοιμες προτάσεις, παραθέσεις εδαφίων και γρήγορη δακτυλογράφηση! Ως αποτέλεσμα, έχει πολλές καλές επανεπισκέψεις. Από το 2007 που ο Χάμις διορίστηκε διακονικός υπηρέτης, υπηρετεί ως βοηθητικός σκαπανέας αρκετές φορές κάθε χρόνο.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΤΥΠΩΤΗ ΤΗΣ. Στη Νέα Καληδονία, ο Ντέιβιντ, ο οποίος είναι τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, έλαβε ένα τηλεφώνημα από κάποια γυναίκα που είχε πρόβλημα με τον εκτυπωτή της—δεν μπορούσε να τυπώσει ένα κείμενο. Ο Ντέιβιντ διόρθωσε γρήγορα το πρόβλημα, αλλά έμεινε έκπληκτος όταν είδε ότι το τυπωμένο κείμενο έλεγε: «ΜΗ μας επισκέπτεστε. Ο Ιησούς είναι στο σπίτι μας. Δεν χρειαζόμαστε καμία άλλη θρησκεία».
Ο Ντέιβιντ είπε στην οικοδέσποινα: «Με συγχωρείτε, αλλά καθώς επισκεύαζα τον εκτυπωτή σας, διάβασα το τυπωμένο κείμενο. Θα μπορούσα να σας ρωτήσω γιατί το γράψατε αυτό;»
Εκείνη απάντησε: «Να, ξέρετε, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έρχονται κάθε σαββατοκύριακο. Έχουμε κουραστεί να τους βλέπουμε στην περιοχή μας. Σας υπογράφω ότι κανείς από αυτούς δεν θα περάσει το κατώφλι της πόρτας μας».
Ο Ντέιβιντ ρώτησε: «Ξέρετε ότι έχετε προσκαλέσει ήδη κάποιον από αυτούς στο σπίτι σας;»
Εκείνη απάντησε: «Αδύνατον. Ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί αυτό!»
Ο Ντέιβιντ είπε: «Εγώ είμαι Μάρτυρας του Ιεχωβά! Και εσείς με προσκαλέσατε στο σπίτι σας!» Η γυναίκα ένιωσε έκπληξη και συνάμα λίγη ντροπή. Ο Ντέιβιντ εξήγησε ευγενικά γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επισκέπτονται τους ανθρώπους στα σπίτια τους. Ακολούθησε μια δίωρη συζήτηση. Λίγες μέρες αργότερα, ο Ντέιβιντ επισκέφτηκε ξανά αυτή τη γυναίκα και το σύζυγό της. Εκείνοι εξήγησαν πως αφού σκέφτηκαν αρκετά ό,τι είχε συμβεί, ήταν βέβαιοι ότι ο Θεός είχε οδηγήσει τον Ντέιβιντ σε αυτούς. Δεν θα μπορούσαν, λοιπόν, να μη δεχτούν την επίσκεψή του! Τώρα είναι τακτικοί λήπτες των περιοδικών μας.
ΕΦΟΔΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΦΥΛΛΑΔΙΑ. Ο Νέιθαν είναι 12 ετών και ζει στην Αυστραλία. Έχει Γραφικά φυλλάδια στη σχολική του τσάντα και δίνει τακτικά μαρτυρία στους φίλους του στο σχολείο. Μια μέρα, ενώ επέστρεφε από το σχολείο στο σπίτι, είδε μια ηλικιωμένη κυρία να στέκεται στην μπροστινή αυλή του σπιτιού της. Η κυρία τού χαμογέλασε, και ο Νέιθαν ανταπέδωσε το χαμόγελο και της έδωσε ένα από τα φυλλάδιά του. Η κυρία τού είπε κατόπιν ότι ο σύζυγός της είχε πεθάνει πριν από τρία χρόνια. Τότε ο Νέιθαν άνοιξε την τσάντα του και έβγαλε το φυλλάδιο με τίτλο Ποια Ελπίδα Υπάρχει για τους Αγαπημένους σας που Έχουν Πεθάνει; Τα μάτια της κυρίας βούρκωσαν καθώς ο Νέιθαν τής μιλούσε για την επερχόμενη ανάσταση οπότε και θα μπορούσε να ξαναδεί το σύζυγό της στον Παράδεισο. «Αλλά πότε θα τερματιστούν όλα τα παθήματα;» ρώτησε η κυρία. Ο Νέιθαν έβγαλε το φυλλάδιο Όλα τα Παθήματα θα Τερματιστούν σε Λίγο! Η κυρία ρώτησε κατόπιν τον Νέιθαν τι άλλο πίστευε. Έβγαλε, λοιπόν, ακόμη ένα φυλλάδιο από την τσάντα του με τίτλο Τι Πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; και της το έδωσε. Έπειτα από αυτό, ο Νέιθαν έφυγε. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ξαναείδε την κυρία στην αυλή της. Εκείνη τον φώναξε να πάει κοντά της και τον αγκάλιασε. «Μάντεψε Νέιθαν!» του είπε. «Αφού μου έδωσες εκείνα τα φυλλάδια, με επισκέφτηκαν δύο γυναίκες που ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά και τώρα μελετώ τη Γραφή μαζί τους!»
ΕΙΧΑΝ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ. Ο Μάικλ βοήθησε στην κατασκευή του νέου συγκροτήματος του γραφείου τμήματος στα Νησιά Σολομώντος. Κατόπιν, αποφάσισε να κηρύξει στους κατοίκους του νησιού Εμπανίκα, ενός απομονωμένου νησιού, όπου είχε ζήσει ως παιδί και όπου ζούσαν τα σαρκικά του αδέρφια. Δεν υπήρχε κανένας Μάρτυρας στο νησί. Δεν υπάρχουν επίσης ούτε τακτικά ακτοπλοϊκά δρομολόγια ούτε ταχυδρομική υπηρεσία, παρά μόνο μία διαθέσιμη τηλεφωνική συσκευή.
Ο Μάικλ ταξίδεψε στο νησί Εμπανίκα με τον Χάνσλι, έναν νεαρό σκαπανέα. Όταν έφτασαν, άρχισαν αμέσως να χτίζουν μια μικρή Αίθουσα Βασιλείας από φοινικόκλαδα και να προσκαλούν ανθρώπους να παρακολουθήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. Εφόσον είχαν μόνο μία τυπωμένη πρόσκληση, οι δύο αδελφοί απλώς την έδειχναν στους ανθρώπους και εξηγούσαν τη σπουδαιότητα της Ανάμνησης.
Μία ημέρα πριν από την περίσταση, οι αδελφοί κωπηλάτησαν δύο ώρες για να φτάσουν ως την άλλη πλευρά του νησιού και να προσκαλέσουν μια οικογένεια που ζούσε εκεί. Ωστόσο, βρήκαν μόνο τα παιδιά στο σπίτι. Ο Μάικλ αποφάσισε να τους αφήσει τη μοναδική πρόσκληση που είχε. Την έδωσε στη μεγαλύτερη κόρη και της ζήτησε να τη δώσει στον πατέρα της.
Το επόμενο απόγευμα, καθώς ο Μάικλ και ο Χάνσλι ετοιμάζονταν για την Ανάμνηση, είδαν την οικογένεια να έρχεται με κανό. Ο πατέρας είχε διαβάσει την πρόσκληση και συμπέρανε ότι η Ανάμνηση πρέπει να ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός, και έτσι έφερε όλη του την οικογένεια. Εκείνο το βράδυ, 52 άτομα παρακολούθησαν την Ανάμνηση. Ο Μάικλ και ο Χάνσλι συνεχίζουν να κηρύττουν και να μελετούν την Αγία Γραφή με όσους παρευρέθηκαν.
[Υποσημείωση]
a Η Έλιν πέθανε καθώς ολοκληρωνόταν αυτό το βιβλίο έτους.
[Πίνακας στις σελίδες 40-47]
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΕΤΟΣ 2010
(Βλέπε έντυπο)
[Χάρτες στις σελίδες 48-50]
(Βλέπε έντυπο)