Τι Συμβαίνει στους Χριστιανούς στη Μαλάουι;
ΚΑΤΑ τους τελευταίους μήνες ο παγκόσμιος τύπος επανειλημμένως εκάλεσε την προσοχή στον διωγμό Χριστιανών στη Μαλάουι. Οι Χριστιανοί αυτοί Μάρτυρες του Ιεχωβά υπήρξαν τα θύματα εκείνου που το Σάνταιη Τέλεγκραφ, του Λονδίνου απεκάλεσε ως «έναν από τους πιο κακοήθεις θρησκευτικούς διωγμούς στην ταραχώδη ιστορία της Αφρικής.»
Οι τακτικοί αναγνώσται του περιοδικού Ξύπνα! γνωρίζουν τις πολλές λεπτομέρειες αυτού του διωγμού που ξέσπασε πρόσφατα κατά το τελευταίο εξάμηνο του 1972. Το τεύχος του Ξύπνα! της 8ης Δεκεμβρίου (1972 Αγγλ.) εδημοσίευσε μια πλήρη έκθεσι με τον τίτλο «Φυγή Χριστιανών, σκληρός διωγμός στη Μαλάουι.»
Εκείνη η έκθεσις περιέγραφε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα μέχρι προ ολίγων μηνών. Αλλά τι συνέβη από τότε; Πού βρίσκεται τώρα η κατάστασις γι’ αυτούς τους Χριστιανούς της Μαλάουι;
Προτού αναφέρωμε τα τελευταία γεγονότα, μια σύντομη ανακεφαλαίωσις του τι έχει γίνει στη Μαλάουι μπορεί να βοηθήση τους αναγνώστες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν την κατάστασι.
Κύματα Σκληρού Διωγμού
Σκληρός διωγμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλο το έθνος άρχισε στη Μαλάουι το έτος 1967. Τότε πολλοί Μάρτυρες εδάρησαν αγρίως και μερικοί δολοφονήθηκαν. Εκατοντάδες από τις συζύγους των βιάσθηκαν, και μερικές κατ’ επανάληψιν. Χιλιάδες σπίτια των, καταστήματα και τόποι λατρείας των λεηλατήθηκαν και κατεστράφησαν. Η Χριστιανική των δράσις, περιλαμβανομένης και της ειρηνικής των συναθροίσεως για μελέτη της Βίβλου, απαγορεύθηκε, καθώς και τα έντυπά τους.
Πέρυσι, το 1972, ξέσπασε άλλο ένα κύμα διωγμού. Αυτή τη φορά ήταν ακόμη πιο άγριος από εκείνον του 1967. Οι ξυλοδαρμοί, οι εμπρησμοί, οι λεηλασίες, οι βιασμοί και οι φόνοι ήσαν σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Οι Μάρτυρες στερήθηκαν από τους πόρους της ζωής των και απελύθησαν από τις εργασίες τους. Στην πραγματικότητα, κατεβλήθη μια προσπάθεια σε όλη τη χώρα για να εξοντώσουν τους 23.000 περίπου Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μαλάουι. Έτσι, αναγκάσθηκαν να φύγουν για να σώσουν την ζωή τους.
Όλα αυτά έγιναν ως άμεσο αποτέλεσμα επισήμων ενεργειών εκ μέρους της μονοκομματικής κυβερνήσεως της Μαλάουι. Ο Μάθιου Γουάιτ ανταποκριτής της Φαϊνάνσιαλ Τάιμς του Λονδίνου, ήταν τότε στη Μαλάουι. Γράφοντας από τη Μπλαντάιρ, ανέφερε τα εξής, τα οποία και δημοσιεύθηκαν στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς στις 31 Οκτωβρίου 1972:
«Η εκκαθάρισις των Μαρτύρων του Ιεχωβά . . . έχει διαταράξει τη χώρα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο γεγονός μετά την ανεξαρτησία. Μέτρα ελήφθησαν εναντίον Χριστιανών αιρετικών κατόπιν αποφάσεως που ελήφθη κατά την ετησία σύνοδο του κόμματος του κογκρέσσου της Μαλάουι με το σκοπό ν’ αποστερήσουν τους Μάρτυρες από τους πόρους της ζωής τους και να τους «διώξουν» από τα χωριά τους, εκτός αν ενωθούν με το κόμμα.»
Οι αποφάσεις αυτές ενεκρίθησαν από τον πρόεδρο της Μαλάουι Δόκτορα Χ. Καμούζου Μπάντα σε μια συγκέντρωσι στην πόλι Ζόμπα στις 17 Σεπτεμβρίου 1972. Με ποιο αποτέλεσμα; Ο ανταποκριτής Γουάιτ αναφέρει:
«Βλέποντας την ομιλία αυτή σαν ελευθερία δράσεως, αποσπάσματα του κομματικού Συνδέσμου της Νεολαίας της Μαλάουι και Σκαπανείς της Νεολαίας άρχισαν έρευνες από σπίτι σε σπίτι διώχνοντας από τα σπίτια τους και μερικές φορές επιτιθέμενοι εναντίον Αφρικανών οι οποίοι δεν είχαν να παρουσιάσουν ή αρνούνταν να προμηθευθούν κάρτες μελών του κόμματος. Είναι δύσκολο, ίσως αδύνατον, να υπολογίση κανείς την πλήρη έκτασι αυτής της βίας . . .
Αυτό που εκπλήσσει πολλούς ανθρώπους εδώ—περιλαμβανομένων και μερικών μελών του Κόμματος του Κογκρέσσου της Μαλάουι—είναι ότι ο πρόεδρος Μπάντα επέτρεψε ώστε η εχθρότης να ξεφύγη τελείως από τον έλεγχο.»
Η αγριότης των επιθέσεων προκάλεσε ένα κύμα αντιδράσεως εκ μέρους πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Ο τύπος πολλών εθνών αντέδρασε ομοίως. Χαρακτηριστικό πολλών δημοσιευμάτων υπήρξε το ακόλουθο σχόλιο από τους Τάιμς του Λονδίνου της 15ης Δεκεμβρίου 1972:
«Ο Χίτλερ τους έθεσε σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, κατεδιώχθησαν πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα, το ίδιο έγινε και σε μονοκομματικά κράτη της Αφρικής. Ο Δρ. Μπάντα τούς έθεσε εκτός νόμου το 1967, και εφέτος οι άγριες επιθέσεις των σκαπανέων της Νεολαίας του—οι φρουροί του κόμματος του Καμούζου—έδιωξαν χιλιάδες απ’ αυτούς στις γειτονικές χώρες.»
Εκκλήσεις έγιναν για να σταματήση ο διωγμός, αλλά χωρίς αποτελέσματα. Κι έτσι, όπως ανέγραψαν οι Τάιμς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναγκάσθηκαν να φύγουν από τη Μαλάουι για να σώσουν τη ζωή τους.
Το Ζήτημα
Σε κύριο άρθρο της 17ης Οκτωβρίου 1972, η Εξαμάινερ του Σαν Φρανσίσκο ανέγραψε για τους Μάρτυρας του Ιεχωβά: «Θα μπορούσατε να τους θεωρήσετε ως υποδειγματικούς πολίτας. Πληρώνουν φόρους επιμελώς, περιποιούνται τον ασθενή, καταπολεμούν την αγραμματωσύνη. Αλλά αρνούνται, λόγω θρησκευτικών άρχων, ν’ αγοράσουν κάρτες μελών του μοναδικού κόμματος της Μαλάουι.»
Έτσι, η άμεση αιτία αυτού του διωγμού είναι η άρνησις των Χριστιανών αυτών να ενωθούν με το πολιτικό κόμμα που κυβερνά τη Μαλάουι, το Κόμμα του Κογκρέσσου της Μαλάουι. Και δεν πρόκειται ν’ αγοράσουν τις κάρτες του κόμματος, όπως τους το απαιτούν. Αυτό οφείλεται στην ουδέτερη στάσι τους για τα πολιτικά ζητήματα που βασίζεται στη Γραφή.
Εν σχέσει μ’ αυτό, ενεργούν ακριβώς όπως ενήργησε ο Ιησούς Χριστός και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος. Ρωτήστε τον εαυτό σας: «Με ποια πολιτική φατρία, είτε Ρωμαϊκή είτε Ιουδαϊκή, ενώθηκε ο Ιησούς; Με ποια πολιτική φατρία ενώθηκαν οι απόστολοι; Και η Γραφή είναι σαφής σ’ αυτό το σημείο. Δεν ενώθηκαν με καμμιά. Παρέμειναν ουδέτεροι, φέροντας εις πέρας τη Χριστιανική τους δραστηριότητα ειρηνικά σαν αξιοπρεπείς και νομοταγείς πολίτες.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατέβαλαν κάθε προσπάθεια για να επεξηγήσουν αυτά τα θέματα στις αρχές. Χρησιμοποίησαν τηλεγραφήματα, επιστολές, τηλεφωνήματα και συνεντεύξεις. Το κυβερνών σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης έστειλε τηλεγραφικώς αίτησιν προς τον Δρα Μπάντα ζητώντας να έχη μια συνάντησι με εκπροσώπους του κυβερνώντος σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αλλ’ η κυβέρνησις της Μαλάουι απήντησε ότι οποιαδήποτε πληροφορία θα έπρεπε να σταλή μέσω της αντιπροσωπείας της Μαλάουι στα Ηνωμένα Έθνη.
Αυτό έγινε. Ένα υπόμνημα δεκατριών σελίδων εστάλη στην αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Έθνη. Εξηγούσε τη θέσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά και γιατί δεν θα έπρεπε να τους φοβάται καμμιά κυβέρνησις. Σ’ ένα τμήμα της επιστολής αυτής υπό τον τίτλο «Γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνούνται ν’ αγοράσουν Κάρτες του Κόμματος,» ανεφέροντο τα εξής:
«Η θέσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην υπόθεσι αυτή βασίζεται στη διδασκαλία της Γραφής και στη συνείδησί των. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παίρνουν ουδέτερη στάσι σε όλες τις χώρες του κόσμου χωρίς να τάσσωνται με καμμιά πλευρά ή χωρίς να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα, για να υπηρετούν, έτσι καλύτερα και αμερόληπτα ως διάκονοι του ευαγγελίου εκπροσωπώντας την ουράνια Βασιλεία του Ιεχωβά Θεού.»
Σχολιάζοντας το θέμα της πολιτικής αναμίξεως που θα προέκυπτε με την απόκτησι κομματικών καρτών, το τμήμα αυτό της επιστολής επίσης ανέφερε:
«Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σέβονται και τηρούν τους νόμους κάθε χώρας στην οποία διαμένουν, εφ’ όσον οι νόμοι αυτοί δεν είναι αντίθετοι προς τον Θείο νόμο. Ωστόσο στο θέμα της πολιτικής αναμίξεως, το οποίον περιλαμβάνει την αγορά καρτών ως μελών πολιτικού κόμματος, συνειδητά διαπιστώνουν ότι αυτό θα ήταν αντίθετο προς τους λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σχετικά με τους αληθινούς ακολούθους του: «Δεν είναι εκ του κόσμου καθώς και εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 17:16) Επίσης, ο Χριστός είπε, όπως αναγράφεται στο Ιωάννης 18:36: «Η Βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου··εάν η Βασιλεία η εμή ήτο εκ του κόσμου τούτου οι υπηρέται μου ήθελον αγωνίζεσθαι.»
Εκτός αυτού, η επιστολή του Κυβερνώντος Σώματος προς τον αντιπρόσωπο της Μαλάουι στα Ηνωμένα Έθνη έλεγε τα εξής:
«Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παίρνουν την ίδια θέσι όπως και οι πρώτοι Χριστιανοί. Το βιβλίο «Χριστιανοσύνη και η Ρωμαϊκή Κυβέρνησις» αναφέρει : ‘Οι Χριστιανοί ήσαν ξένοι και πάροικοι στον κόσμο που τους περιέβαλλε·το πολίτευμά τους ήταν στους ουρανούς··η Βασιλεία στην οποίαν απέβλεπαν δεν ήταν εκ του κόσμου τούτου. Η συνεπής έλλειψις ενδιαφέροντος για τις δημόσιες υποθέσεις από την αρχή ανεγνωρίσθη σαν χαρακτηριστικό της Χριστιανοσύνης.’
«Αν επιτραπή, όμως, να λεχθή ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν έχουν καμμιά πρόθεσι ή επιθυμία να επέμβουν ως προς το τι κάνουν οι άλλοι που συμμετέχουν στην πολιτική. Δεν ενεργούν εναντίον της κυβερνήσεως της Μαλάουι ή εναντίον του πολιτικού κόμματος. Οι ίδιοι αρνούνται να συμμετέχουν στις πολιτικές υποθέσεις ή να αγοράσουν κάρτες πολιτικών κομμάτων, ακόμη κι αν αυτό τους προξενήση μεγάλα παθήματα, επειδή αυτό για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ζήτημα πίστεως και συνειδήσεως βασισμένης στη Γραφή.»
Πάντως, έως τώρα δεν ελήφθη καμμιά απάντησις από την κυβέρνησι της Μαλάουι. Και ούτε επετράπη σε καμμιά αποστολή να εκπροσωπήση τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ενώπιον του προέδρου ή οποιουδήποτε άλλου επισήμου της χώρας αυτής.
Περισσότεροι, λοιπόν, από 20.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά αναγκάσθηκαν να φύγουν από τη Μαλάουι. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς έφυγαν στη γειτονική Ζάμπια. Πολλές χιλιάδες έφυγαν στη Μοζαμβίκη.