Πρέπει το Όνομα Ιησούς να Προκαλή «Πικρές Αναμνήσεις»;

ΟΛΟΙ σχεδόν έχουν ακούσει για τον Ιησού τον Ναζωραίο. Εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα τον θεωρούν ως τον πιο σπουδαίο άνθρωπο που περπάτησε ποτέ στη γη. Εν τούτοις, μερικοί διακρατούν μια εντελώς διαφορετική άποψι.

Η συλλογή των Ιουδαϊκών θρησκευτικών κειμένων που είναι γνωστή ως το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ,a παραδείγματος χάριν, περιέχει την ακόλουθη δήλωσι: «Την παραμονή του Πάσχα κρεμάσθηκε ο Γεσού [Ιησούς]. Επί σαράντα μέρες πριν από την εκτέλεσι, ένας κήρυκας έβγαινε και φώναζε, ‘Θα λιθοβοληθή επειδή έκανε μαγείες και παρέσυρε τον Ισραήλ σε αποστασία. Όποιος μπορεί να πη κάτι υπέρ αυτού, ας έλθη να μεσολαβήση γι’ αυτόν. Αλλ’ επειδή δεν έγινε τίποτε υπέρ αυτού, τον κρέμασαν την παραμονή του Πάσχα!»—Διατριβή Σάνχεδριν, μεγάλο μέγεθος σελίς 43α.

Ο Ιακώβ Τζωζ στο βιβλίο του Ο Ιουδαϊκός Λαός και ο Ιησούς Χριστός, παρατηρεί τα εξής: «Το όνομα του Ιησού και το σύμβολο του μαρτυρίου προκαλούν πικρές αναμνήσεις στις διάνοιες των Ιουδαίων.» Μερικές φορές αυτή η πικρία φθάνει στα άκρα. Όταν τους θυμίζουν τον Ιησού, μερικοί ειλικρινείς Ιουδαίοι εκστομίζουν τη φράσι: «Μακάρι να εξαλειφθή το όνομά του και η ανάμνησίς του.»

Μολονότι δεν νοιώθουν πικρία για τον Ιησού όλοι οι Ιουδαίοι, ακόμη και σ’ αυτό τον εκστομίζουν τη φράσι: «Μακάρι να εξαλειφθή εξετάσωμε μερικούς λόγους.

Αιτίες για Πικρία

● Επί αιώνες οι Ιουδαίοι υπέφεραν φοβερό διωγμό στα χέρια του Χριστιανικού κόσμου. Μερικές από τις πιο σπαρακτικές σελίδες της ιστορίας μιλούν για τις αιματοβαμμένες σταυροφορίες, τις βασανιστικές «Ιερές Εξετάσεις,» τη δημόσια ταπείνωσι, το αναγκαστικό βάπτισμα και τη συστηματική εξόντωσι εκατομμυρίων ανθρώπων των οποίων το μόνο «έγκλημα» ήταν ότι ήσαν Ιουδαίοι.

● Εκατοντάδες εκατομμύρια μέλη εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου λατρεύουν των Ιησού ως το δεύτερο πρόσωπο μιας μυστηριώδους «Τριάδος,» τελείως ίσον με τον Παντοδύναμο Θεό. Εν τούτοις, οι θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές διακηρύσσουν: «Άκουε, Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι Είς Κύριος.» (Δευτ. 6:4) Οι Ιουδαίοι δεν βρίσκουν πειστικά τα επιχειρήματα των θεολόγων του Χριστιανικού κόσμου ότι ο Θεός είναι συγχρόνως «ένας» και «τρεις.»

● Πολλές από τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου περιέχουν εικόνες του Ιησού ενώπιον των οποίων οι λάτρεις υποκλίνονται με σεβασμό. Αυτό είναι δυσάρεστο σε ανθρώπους που ρυθμίζουν τη ζωή τους με όσα αναφέρονται στη δευτέρα από τις Δέκα Εντολές: «Μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον, μηδέ ομοίωμα τίνος, όσα είναι εν τω ουρανώ άνω, ή όσα εν τη γη κάτω, ή όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης· μη προσκυνήσης αυτά μηδέ λατρεύσης αυτά.»—Έξοδ. 20:4, 5.

● Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ισχυρίζετο ότι είναι ο από πολύν καιρό υποσχεμένος Μεσσίας. Εν τούτοις, σύμφωνα με τον Ραββίνο Χ. Τζ. Ένελω: «Οι ιδέες που συνδέονται στην Ιουδαϊκή διάνοια, με τον Μεσσία όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκαν από τον Ιησού, αλλά παραμένουν ανεκπλήρωτες μέχρι, σήμερα.»

Έχοντας υπ’ όψιν τα ανωτέρω, αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί επί επτά έτη αφού ο Ιησούς άρχισε το δημόσιο κήρυγμα και τη διδασκαλία του, όλες οι χιλιάδες των ακολούθων του ήταν φυσικοί Ιουδαίοι ή άτομα που είχαν μεταστραφή στον Ιουδαϊσμό; Γιατί αυτοί άκουσαν τον Ιησού;

«Κανείς Λογικός Ιουδαίος Δεν Μπορεί να Είναι Αδιάφορος»

Μερικοί μπορεί να νομίζουν ότι το ζήτημα του Ιησού από τη Ναζαρέτ και των Ιουδαίων είναι νεκρό ζήτημα και δεν αξίζει να συζητήται. Εν τούτοις, ο Ραββίνος Ένελω τονίζει ένα σημαντικό σημείο: «Κανείς λογικός Ιουδαίος δεν μπορεί να είναι αδιάφορος για το γεγονός ότι ένας Ιουδαίος [εδώ αναφέρεται στον Ιησού] θα είχε τέτοιο τεράστιο μέρος στη θρησκευτική εκπαίδευσι και κατεύθυνσι της ανθρώπινης φυλής.» Ένας άλλος Ιουδαίος λόγιος, ο Ε. Ρ. Τράττνερ, παρατηρεί τα εξής στο βιβλίο Όπως Βλέπει τον Ιησού ένας Ιουδαίος:

«Υπολογίζεται ότι έχουν γραφή γι’ αυτόν (τον Ιησού) περισσότεροι από εξήντα χιλιάδες τόμοι. Σε οχτακόσιες γλώσσες και διαλέκτους είναι γραμμένη η ιστορία του. Για μένα—που είμαι Ιουδαίος—αυτό είναι εκπληκτικό πράγμα, διότι τίποτε σαν αυτό δεν συνέβη ποτέ σε τόσο μεγάλη κλίμακα στα χρονικά των ανθρώπων.»

«Δύο Διαφορετικά Θέματα»

Εδώ θα ήταν καλό να ξεκαθαρίσωμε μερικές εσφαλμένες αντιλήψεις. Ο Δρ. Τζωζ τονίζει: «Ο Χριστός της Εκκλησίας . . . δεν έχει καμμιά σχέσι με τον μεγάλο Ναζωραίο. Η συζήτησις σχετικά με τη Χριστιανική δοξασία και η συζήτησις σχετικά με τον Ιησού από τη Ναζαρέτ είναι δύο διαφορετικά θέματα.» Πώς συμβαίνει αυτό;

Μια εξέτασις των Ευαγγελικών αφηγήσεων από τους Ιουδαίους συγγραφείς Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη μπορεί ν’ αποδειχθή εκπληκτική, θα διαπιστώσετε ότι πουθενά δεν αναφέρει ότι ο Ιησούς απήτησε λατρεία από τους μαθητάς του. Αντί να ισχυρίζεται ότι είναι ίσος με τον Θεό, ο Ιησούς είπε: «Απ’ εμαυτού δεν κάμνω ουδέν, αλλά καθώς με εδίδαξεν ο Πατήρ μου, ταύτα λαλώ.» (Ιωάν. 8:28) Ο Ιησούς επίσης διεκήρυξε: «Ο Πατήρ μου [Θεός] είναι μεγαλύτερος μου.» (Ιωάν. 14:28) Και στη διάρκεια μιας δοκιμασίας προσευχήθηκε στον Θεό: «Πλην ουχί το θέλημα μου, αλλά το σον ας γείνη.»—Λουκ. 22:42.

Ανόμοια με τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου, ούτε ο Ιησούς ούτε κανείς από τους συγγραφείς της «Καινής Διαθήκης» δεν ενεθάρρυνε τη χρήσι εικόνων στη λατρεία. Αντιθέτως, θα διαβάσετε τα εξής: «Φεύγετε από της ειδωλολατρείας.» «Φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων.» (1 Κορ. 10:14· 1 Ιωάν. 5:21) Και αντί να συνιστά την κακομεταχείρισι των άλλων ανθρώπων, ο Ιησούς δίδαξε στην επί του Όρους Ομιλία του τα εξής: «Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων οίτινες σας βλάπτουσιν και σας κατατρέχουσι· δια να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς, διότι αυτός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.»—Ματθ. 5:44, 45.

Όσο για το περιεχόμενο της διδασκαλίας του Ιησού, Η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαιδεία σχολιάζει: «Με πολλούς τρόπους η στάσις του ήταν συγκεκριμένα Ιουδαϊκή, ακόμη και σε κατευθύνσεις που συνήθως θεωρούνται ως σημεία της στενής αντιλήψεως των Ιουδαίων. Ο Ιησούς φαίνεται ότι κήρυττε τακτικά στη συναγωγή, πράγμα που δεν ήταν δυνατόν αν οι διδασκαλίες του είχαν θεωρηθή ουσιαστικά διαφορετικές από τις σύγχρονες Φαρισαϊκές δοξασίες,»

Έτσι, πολλά από τα εμπόδια που προξενούν πικρία στους Ιουδαίους απέναντι του Ιησού του Ναζωραίου δεν υπήρχαν τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν. Στην πραγματικότητα, οι Ιουδαίοι εκείνης της εποχής έδειξαν προθυμία να τον ακούσουν. Γιατί;

[Υποσημειώσεις]