Ποιος θα Οδηγήσει τα Έθνη σε Ειρήνη;

1, 2. Πώς εκπληρώνεται η προφητεία των εδαφίων Ησαΐας 2:2-4 στις ημέρες μας;

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ κεφάλαιο του Ησαΐα είναι κάτι περισσότερο από μια απλή προφητεία για την επιστροφή του Ιουδαϊκού λαού στην Ιερουσαλήμ έπειτα από 70 χρόνια βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας. Πράγματι, η προφητεία αναφέρεται ουσιαστικά στο γεγονός ότι λαοί από όλα τα έθνη θα στραφούν προς την αγνή λατρεία του μόνου αληθινού Θεού, του Ιεχωβά. Υποδηλώνει το σχηματισμό μιας διεθνούς αδελφότητας που προσφέρει ιερή υπηρεσία αποδεκτή στον Θεό.

² Μια τόσο εκτεταμένη μεταστροφή, που θα περιλάμβανε ανθρώπους σε κάθε μέρος του κόσμου, δεν θα ήταν μόνο εντυπωσιακή αλλά και αισθητή, σαν να συνέβαινε πάνω σε ένα βουνό που είναι πλήρως ορατό από όλους. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια. Εκατομμύρια άτομα από τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου έχουν μάθει ότι ο Θεός είναι ένας και έχουν πάψει να λατρεύουν την Τριάδα. Στην Ινδία, Ινδουιστές έχουν εγκαταλείψει το δικό τους πάνθεο των θεών και μυριάδες είδωλα για τον έναν αληθινό Θεό. Το ίδιο αληθεύει για ανθρώπους στην Αφρική, σε μακρινά νησιά και στη Μέση Ανατολή. Εκείνοι που ανεβαίνουν στο άγιο όρος του Ιεχωβά, στην αγνή λατρεία του, έχουν αποβάλει κάθε φυλετικό, εθνικιστικό και πολιτικό μίσος· στην κυριολεξία ‘δεν μαθαίνουν πια τον πόλεμο’.​—Ησαΐας 2:2-4.

 3. Σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 11:10, ποια επίδραση θα είχε ο Μεσσίας πάνω στα έθνη;

³ Αυτή η διεθνής αδελφότητα συνδέεται επίσης με την εκπλήρωση του σκοπού του Θεού για όλο το ανθρώπινο γένος: ότι δηλαδή άτομα από όλα τα έθνη θα ευλογήσουν τον εαυτό τους μέσω ενός υποσχεμένου «σπέρματος», ενός απογόνου του Αβραάμ, και επομένως θα λατρεύουν τον Θεό με αλήθεια και ενότητα. (Γένεσις 3:15· 22:18, ΙΕ) Μεταγενέστερες προφητείες καταδείκνυαν ότι αυτό το ‘σπέρμα’ θα ήταν επίσης ο ‘προφήτης σαν τον Μωυσή’, ο οποίος θα μεσίτευε σε μια νέα διαθήκη που θα χρησίμευε ως νομική βάση, ώστε ειλικρινείς άνθρωποι από όλα τα έθνη να λατρεύουν τον Θεό με ενότητα. (Δευτερονόμιον 18:15, 18, 19· Ιερεμίας 31:31-34) Επιπρόσθετα, αυτός ο ίδιος επρόκειτο να είναι ο Μεσσίας, ένας άρχοντας από τη γραμμή του Δαβίδ, του οποίου το θρόνο θα στερέωνε ο Θεός για πάντα. (1 Χρονικών 17:11, 12) Σύμφωνα με τον προφήτη Ησαΐα, ο Μεσσίας θα ήταν μια ενοποιητική φυσιογνωμία η οποία θα ένωνε τους λαούς από όλα τα έθνη (στην εβραϊκή, Γκογίμ). Το εδάφιο Ησαΐας 11:10 λέει: «Εν εκείνη τη ημέρα προς την ρίζαν του Ιεσσαί, ήτις θέλει ίστασθαι σημαία [σημάδι, ΜΝΚ] των λαών, προς αυτόν θέλουσι προστρέξει τα έθνη, και η ανάπαυσις αυτού θέλει είσθαι δόξα».

 4. Τι δήλωσε ένας ραβίνος αναφορικά με την επίδραση που είχε ο Ιησούς στο ανθρώπινο γένος;

⁴ Η ταυτότητα του Μεσσία αποτέλεσε σημείο αντιλεγόμενο επί αιώνες. Σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 11:10 καθώς και με άλλα εδάφια, θα ήταν Ιουδαίος, απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ (γιου του Ιεσσαί), και λαοί από όλα τα έθνη θα τον δέχονταν ως τον νόμιμο Μεσσία που έστειλε ο Θεός. Αναφερόμενος στον Ιουδαίο δάσκαλο του πρώτου αιώνα, τον Ιησού, ο ραβίνος Χ. Γκ. Ένελοου έγραψε: «Κανένας λογικός Ιουδαίος δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος στο γεγονός ότι ένας Ιουδαίος είχε τέτοια συνταρακτική συμβολή στη θρησκευτική εκπαίδευση και καθοδηγία του ανθρώπινου γένους».¹⁰ Ποιος άλλος Ιουδαίος έγινε αποδεκτός από τόσο πολλούς Εθνικούς ως ο Μεσσίας; Θα μπορούσε κάποιος άλλος Ιουδαίος να γίνει ευρύτερα αποδεκτός; Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι που ενοχλούνται πολύ στην ιδέα ότι ο Ιησούς μπορεί να είναι ο Μεσσίας. Αξίζει να εξετάσουμε τους λόγους που έχουν για να αισθάνονται έτσι.

5-7. Γιατί ενοχλούνται πολλοί από το ίδιο το όνομα του Ιησού καθώς και της Χριστιανοσύνης;

⁵ Για την πλειονότητα εκείνων που δεν είναι Χριστιανοί, ο Χριστιανικός κόσμος, του οποίου οι υποστηρικτές υποτίθεται ότι ακολουθούν τις διδασκαλίες του Χριστού, είναι εκείνος που έχει προκαλέσει αποστροφή για το ίδιο το όνομα του Ιησού. Στο όνομα του Ιησού, πολλά έθνη υπέφεραν στα χέρια του Χριστιανικού κόσμου αλλά, χωρίς αμφιβολία, ο Ιουδαϊκός λαός υπέφερε περισσότερο από κάθε άλλο έθνος.

⁶ Στους καιρούς μας, ο αντισημιτισμός στο Χριστιανικό κόσμο κορυφώθηκε με το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα. Αν και ήταν πολλοί οι παράγοντες που συνέβαλαν, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι το θρησκευτικό μίσος ήταν ένας από τους κυριότερους παράγοντες. Ακόμα και αν μερικοί από το Χριστιανικό κόσμο το αρνούνται αυτό, το γεγονός ότι «Χριστιανοί», Καθολικοί και Προτεστάντες, συγκαταλέγονται σε εκείνους που είτε θανάτωσαν ανθρώπους είτε παρέβλεψαν αυτούς τους θανάτους είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Ελί Βισέλ συνοψίζει την άποψη των Ιουδαίων στο βιβλίο του Ένας Ιουδαίος Σήμερα (A Jew Today): «Πώς μπορεί κάποιος να εξηγήσει το γεγονός ότι ούτε ο Χίτλερ ούτε ο Χίμλερ αφορίστηκαν ποτέ από την εκκλησία; Ότι ο Πίος ΙΒ΄ ούτε μια στιγμή δεν θεώρησε απαραίτητο, για να μην πούμε επιτακτικό, να καταδικάσει το Άουσβιτς και την Τρεμπλίνκα; Ότι ένας μεγάλος αριθμός των Ες-Ες ήταν οπαδοί του Χριστιανισμού που παρέμειναν πιστοί στους Χριστιανικούς τους δεσμούς μέχρι τέλους; Ότι υπήρχαν δολοφόνοι οι οποίοι πήγαιναν και εξομολογούνταν στο διάστημα που μεσολαβούσε μεταξύ των σφαγών; Και ότι όλοι τους προέρχονταν από Χριστιανικές οικογένειες και είχαν πάρει Χριστιανική ανατροφή;»¹¹ Πόση πίστη λοιπόν θα μπορούσε να αναμένει κανείς ότι θα έδειχνε ο Ιουδαϊκός λαός σε κάποιον του οποίου το όνομα αιώνες τώρα συνδέεται με κάθε ταπείνωση και πλήγμα που υπέστησαν;

⁷ Πέρα από τον απροκάλυπτο διωγμό, τι είδους παράδειγμα έχουν δώσει στον τομέα της ηθικής οι «Χριστιανικές» χώρες στον υπόλοιπο κόσμο; Τίποτα περισσότερο από πολέμους, Σταυροφορίες και «ιερές» Εξετάσεις. Και ο Α΄ και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισαν μέσα σε «Χριστιανικά» κράτη. Μπορεί να ειπωθεί ότι η «Χριστιανική» ηθική υπήρξε υποδειγματική; Για παράδειγμα, το AIDS οργιάζει σε χώρες όπου η πλειονότητα του πληθυσμού δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί. Τα σκάνδαλα ανάμεσα στον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου είναι διαβόητα. Ανήθικοι ευαγγελιστές της τηλεόρασης που από τη μια στιγμή στην άλλη κολυμπούν σε εκατομμύρια δολάρια και ζουν σαν βασιλιάδες, καθώς επίσης ομοφυλόφιλοι κληρικοί, μερικοί από τους οποίους έχουν μηνυθεί για σεξουαλική κακοποίηση αγοριών, είναι λίγα μόνο από τα πράγματα που, κατά την άποψη των μη Χριστιανών, χαρακτηρίζουν τη Χριστιανοσύνη​—μια καρποφορία που κηλιδώνει το όνομα του Ιησού, τον οποίο οι «Χριστιανοί» ισχυρίζονται ότι ακολουθούν.

8-10. (α) Γιατί δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του Χριστιανικού κόσμου ότι αντιπροσωπεύει τον Ιησού και την αληθινή Χριστιανοσύνη; (β) Ποια προειδοποίηση έδωσαν οι Γραφές σχετικά με την αποστασία από τις αληθινές διδασκαλίες του Ιησού;

⁸ Επιπρόσθετα, τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Μουσουλμάνοι δικαιολογημένα απωθούνται από την ειδωλολατρία που οργιάζει στο Χριστιανικό κόσμο. Πολλά από τα αντιγραφικά δόγματα του Χριστιανικού κόσμου, όπως η λατρεία της Μαρίας ως «Μητέρας του Θεού», είναι επίσης απορρίψιμα από αυτές τις θρησκείες. Ειδικά το δόγμα της Τριάδας αντιμετωπίζεται περιφρονητικά από τους Ιουδαίους επειδή έρχεται σε σαφή αντίθεση με την ουσία του Ιουδαϊσμού​—τη μονοθεϊστική αντίληψη που εμπεριέχεται στα λόγια «Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι είς Κύριος».​—Δευτερονόμιον 6:4.

⁹ Οι διωγμοί που έχει στο ενεργητικό του ο Χριστιανικός κόσμος, οι πόλεμοι, η ανηθικότητα, η υποκρισία και τα βλάσφημα δόγματα είναι πράγματα ασυγχώρητα, όχι μόνο στα μάτια των μη Χριστιανών, αλλά και στα μάτια του Παντοδύναμου Θεού. Για αυτόν το λόγο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αν και ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, δεν αποτελούν μέρος του Χριστιανικού κόσμου. Ο Χριστιανικός κόσμος, από την άλλη πλευρά, δεν αποτελεί μέρος της αληθινής Χριστιανοσύνης. Η μόνη ομοιότητα ανάμεσα στο Χριστιανικό κόσμο και στους πρώτους Χριστιανούς είναι, στην κυριολεξία, η χρήση του ονόματος Ιησούς. Αλλά, αν οι διδασκαλίες του Ιησού ήταν σε τέτοιον εξέχοντα βαθμό καλές και πρακτικές, πώς επήλθε αυτή η αποστασία;

¹⁰ Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι θα εμφανίζονταν κίβδηλοι Χριστιανοί, καθώς και το ότι θα σημειωνόταν αποστασία από τις αληθινές διδασκαλίες του Ιησού, είχε προφητευτεί από τον ίδιο τον Ιησού καθώς και από τους συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, τις οποίες μερικοί λανθασμένα αποκαλούν Καινή Διαθήκη. (Πράξεις 20:29, 30· 2 Θεσσαλονικείς 2:1-12· 1 Τιμόθεον 4:1-3· 2 Πέτρου 2:1, 2) Σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 7:21-23, ο ίδιος ο Μεσσίας θα έκρινε αυτούς τους αποστάτες για το ποιόν τους και θα τους έλεγε: «Ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν».​—Παράβαλε Ματθαίος 13:24-30, 37-43.

11, 12. (α) Τι είναι οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές; (β) Ποιοι έγραψαν αυτές τις Γραφές; (γ) Γιατί ήταν απαραίτητο να είναι θεόπνευστα αυτά τα συγγράμματα;

¹¹ Αρχικά, όλοι οι ακόλουθοι του Ιησού ήταν Ιουδαίοι. Στην πραγματικότητα, τον πρώτο αιώνα, χιλιάδες Ιουδαίοι περιλαμβανομένου και μεγάλου ‘πλήθους ιερέων’ δέχτηκαν τον Ιησού ως τον ‘προφήτη σαν τον Μωυσή’, ως τον Μεσσία. (Πράξεις 2:5, 37, 41· 4:4· 6:7· Δευτερονόμιον 18:18) Οι ίδιοι αυτοί Ιουδαίοι έγιναν το θεμέλιο μιας νέας διεθνούς ομάδας λάτρεων του Ιεχωβά Θεού, ένα θεμέλιο που τέθηκε νόμιμα με βάση τη ‘νέα διαθήκη’, μεσίτης της οποίας ήταν αυτός ο προφήτης σαν τον Μωυσή.​—Ιερεμίας 31:31-34.

¹² Με τη νέα διαθήκη δημιουργήθηκε η ανάγκη για επιπλέον θεόπνευστα συγγράμματα τα οποία θα παρείχαν τις απαραίτητες επιπρόσθετες πληροφορίες σε εκείνους που θα υπηρετούσαν τον Θεό υπό τη διευθέτηση της νέας διαθήκης. Αυτά τα συγγράμματα, οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, γράφτηκαν όλα από Ιουδαίους. Παρουσιάζουν τη ζωή και τις διδασκαλίες του Ιησού, περιλαμβάνουν λεπτομέρειες σχετικά με πολλές προφητείες που έχουν καταγραφτεί στις Εβραϊκές Γραφές και διευκρινίζουν σημεία αναφορικά με τον Μεσσία και το ρόλο του στο θεϊκό σκοπό. Επιπλέον, περιέχουν επιστολές που χρησιμεύουν ως συμβουλές και ως ενθάρρυνση για το νέο διεθνές σώμα των λάτρεων.a

13-16. Τι έπεισε πολλούς Ιουδαίους του πρώτου αιώνα ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας;

¹³ Δεν απέρριψαν όμως τον Ιησού οι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του; Ναι, και κατόπιν αυτοί επηρέασαν τις μάζες. Αλλά μήπως δεν απέρριψαν και τον Ιερεμία και άλλους προφήτες επίσης οι σύγχρονοί τους θρησκευτικοί ηγέτες; (Ιερεμίας 7:25, 26· 20:1-6· 2 Χρονικών 36:15, 16) Τα άτομα από τη γενιά του Ιησού που πίστεψαν σε αυτόν, που είχαν την ευκαιρία να εξετάσουν από πρώτο χέρι τις διδασκαλίες του και τα έργα του καθώς και τις προφητείες σχετικά με αυτόν, δεν πτοήθηκαν από την εναντίωση των θρησκευτικών ηγετών οι οποίοι διέκριναν ότι απειλούνταν το θρησκευτικό τους μονοπώλιο. Τα όσα είδαν με τα ίδια τους τα μάτια αυτοί οι ειλικρινείς Ιουδαίοι τούς έπεισαν ότι οι Μεσσιανικές προφητείες είχαν εκπληρωθεί στον Ιησού. Ποιες ήταν οι ισχυρές αποδείξεις που έκαναν εκείνους τους Ιουδαίους του πρώτου αιώνα πρόθυμους να διακινδυνέψουν τα πάντα, ακόμη και θάνατο, με το να δηλώσουν πίστη στον Ιησού ως τον υποσχεμένο Μεσσία;​—Ιωάννης 9:22· 16:2.

¹⁴ Πρώτον, ήταν η κατάλληλη χρονική περίοδος. Η προφητεία σχετικά με τον Μεσσία στο 9ο κεφάλαιο του Δανιήλ καταδείκνυε ότι αυτός θα εμφανιζόταν πριν από την καταστροφή του δεύτερου ναού.b​—Δανιήλ 9:24-27.

¹⁵ Δεύτερον, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος. Προερχόταν από τη φυλή του Ιούδα και ήταν απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ. (Γένεσις 49:10· 1 Χρονικών 17:11-14· παράβαλε Ματθαίος 1:1-16· Λουκάς 3:23-31). Επίσης γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, η οποία, κατά γενική παραδοχή των Ιουδαίων του πρώτου αιώνα, ήταν η προκαθορισμένη γενέτειρα του Μεσσία.c (Μιχαίας 5:2· παράβαλε Ματθαίος 2:4-6· Λουκάς 2:1-7· Ιωάννης 7:42). Όλα αυτά ήταν σημαντικά διαπιστευτήρια που οι Ιουδαίοι των ημερών του Ιησού ανέμεναν να διαθέτει ο Μεσσίας προκειμένου να τον αναγνωρίσουν.

¹⁶ Έπειτα, η διδαχή αυτού του ανθρώπου ήταν κατάλληλη. Δεν ήταν ούτε πολιτική ούτε νομικίστικη, αλλά πνευματική και ηθική.d Απλούστατα, αυτός άγγιζε την ουσία των πραγμάτων. Επιπλέον, είχε το θάρρος να βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στις Γραφές, ως ύστατη αυθεντία του, και όχι στα λεγόμενα προγενέστερων θρησκευτικών ηγετών, όπως συνηθιζόταν τότε. Αυτό εξέπληττε τα πλήθη, επειδή «εδίδασκεν αυτούς ως έχων εξουσίαν, και ουχί ως οι γραμματείς». (Ματθαίος 7:29) Οι αφηγήσεις σχετικά με τη ζωή του Ιησού αποκαλύπτουν μια προσωπικότητα τόσο δυναμική και μια διδασκαλία τόσο σαφή, ώστε οι ιστορικοί κατατάσσουν αυτά τα στοιχεία στα επιχειρήματα που επιβεβαιώνουν ότι δεν ήταν μυθικό πρόσωπο.e

17-20. (α) Ποιες προφητείες των Εβραϊκών Γραφών μιλούσαν για τον καιρό που θα ερχόταν ο Μεσσίας και για το θυσιαστικό του θάνατο; (β) Γιατί ήταν απαραίτητο να πεθάνει ο Μεσσίας;

¹⁷ Διάφορες προφητείες των Εβραϊκών Γραφών, που από παλιά κατανοούνταν ως Μεσσιανικές, εκπληρώθηκαν με τα παθήματα και το θάνατο του Ιησού. Αυτές οι προφητείες συνδέουν το θάνατο του Ιησού με τη συγχώρηση των αμαρτιών. Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, αυτή η εξιλέωση που παρέχεται με το θάνατο του Μεσσία αναφέρεται ως ‘λυτρωτική’ θυσία. (Ματθαίος 20:28· Ρωμαίους 3:24) Ποιες ήταν μερικές από αυτές τις προφητείες;

¹⁸ Προσέξτε τα λόγια της προφητείας στα εδάφια Δανιήλ 9:24, 25 (ΙΕ): «Εβδομήντα εβδομάδες έχουν οριστεί για το λαό σου και για την άγια πόλη σου, ώστε να τελειώσει η παράβαση και να δοθεί ένα τέλος στην αμαρτία και να συγχωρηθεί η ανομία και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη . . . μέχρι έναν χρισμένο [«Μεσσία», στην εβραϊκή, Μασίαχ], έναν άρχοντα». Δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει τη σχέση που υπάρχει στο εδάφιο ανάμεσα στον «Μεσσία» (τον Χρισμένο) και στη ‘συντέλεση της παράβασης και στο τέλος των αμαρτιών’. Το εδάφιο 26 στη συνέχεια αναφέρει ότι «μετά τις εξήντα δύο εβδομάδες ένας χρισμένος [«Μεσσίας», στην εβραϊκή, Μασίαχ] θα εκκοπεί», με άλλα λόγια επρόκειτο να θανατωθεί. (Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 26).

¹⁹ Άλλα εδάφια που σχετίζονται με την ‘εκκοπή’, δηλαδή με το θάνατο, του Μεσσία, ως εξιλεωτικής θυσίας, είναι τα εδάφια Ησαΐας 52:13 έως 53:12. (Βλέπε πλαίσιο, σελίδα 28). Οι ραβίνοι του πρώτου αιώνα εφάρμοσαν αυτά τα εδάφια στον Μεσσία, πράγμα που έκανε και ο Ραμπάμ και άλλοι στη διάρκεια του Μεσαίωνα. Τα εδάφια καθιστούν απόλυτα σαφές ότι η συγχώρηση συνδέεται με τον Μεσσία και με το θάνατό του.

²⁰ Για τους παραπάνω λόγους, πολλοί Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα κατανόησαν αμέσως τη διδασκαλία ότι ο θάνατος του Μεσσία θα καθιστούσε δυνατή ενώπιον του Θεού την πλήρη συγχώρηση των αμαρτιών. Ήξεραν ότι οι Γραφές μιλούσαν για την έμφυτη ατέλεια του ανθρώπου. (Εκκλησιαστής 7:20) Η ανάγκη για μια θυσία που θα εξιλέωνε από τις αμαρτίες ήταν ένα μάθημα που διέκριναν καθημερινά· ήταν συνυφασμένη με την ίδια τη δομή και τη φύση της διαθήκης του Νόμου. Τα γεγονότα που περιγράφονται στις αφηγήσεις για τη ζωή του Ιησού τον παρουσιάζουν ως έναν τέλειο άνθρωπο, του οποίου ο θάνατος θα μπορούσε να φέρει εξιλέωση για τις αμαρτίες του ανθρωπίνου γένους.f (Ματθαίος 20:28· Λουκάς 1:26-38) Όταν οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές τόνισαν ότι οι διάφορες θυσίες υπό το Νόμο προσκίαζαν αυτή την τελική και πλήρη θυσία, κατανοήθηκε πληρέστερα ολόκληρη η δομή του Νόμου, καθώς και άλλα τμήματα των Γραφών.g​—Εβραίους 10:1-10.

21, 22. (α) Πώς αποδεικνύουν τα ιστορικά γεγονότα σχετικά με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ ότι ο Ιησούς ήταν αληθινός προφήτης; (β) Πώς το αποδεικνύουν αυτό επίσης τα ιστορικά γεγονότα της εποχής μας;

²¹ Εκτός από το ότι εξηγούν το θάνατο του Ιησού ως μια λυτρωτική θυσία, οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές τονίζουν επίσης το ρόλο του ως ‘προφήτη σαν τον Μωυσή’. (Δευτερονόμιον 18:18· βλέπε σελίδα 14, παράγραφοι 17 έως 19). Με την ιδιότητα αυτή, προφήτεψε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και έδωσε στους μαθητές του την οδηγία να εγκαταλείψουν την πόλη όταν θα την έβλεπαν περικυκλωμένη από στρατεύματα. (Ματθαίος 23:37–24:2· Λουκάς 21:20, 21) Αλλά πώς μπορεί κανείς να φύγει από μια πόλη όταν αυτή πολιορκείται από στρατεύματα; Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιωσήφ Μπεν Ματθίας (Ιώσηπος), που ήταν αυτόπτης μάρτυρας αυτών των γεγονότων, καταγράφει την απάντηση: «Ο Κέστιος [ο Ρωμαίος διοικητής, 66 Κ.Χ.] . . . ξαφνικά ανακάλεσε τους άντρες του, εγκατέλειψε κάθε ελπίδα αν και δεν είχε υποστεί ήττα, και χωρίς κανένα λόγο αποσύρθηκε από την Πόλη».¹³ Αυτή ήταν η ευκαιρία που χρειάζονταν οι Χριστιανοί για να εγκαταλείψουν την πόλη. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 70 Κ.Χ., τα ρωμαϊκά στρατεύματα, τώρα υπό την ηγεσία του στρατηγού Τίτου, επέστρεψαν και πολιόρκησαν ξανά την πόλη. Ο Ιησούς είχε προφητέψει σχετικά με την πόλη ότι ο εχθρός θα έχτιζε ‘οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους και θα περικύκλωνε την πόλη και θα της προκαλούσε οδύνη από κάθε πλευρά’. (Λουκάς 19:43, ΜΝΚ) Ο Ιώσηπος επιβεβαιώνει ότι ο Τίτος κατασκεύασε ένα τέτοιο οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους, μήκους σχεδόν οχτώ χιλιομέτρων, αποδασώνοντας την περιοχή σε μια ακτίνα δεκαέξι χιλιομέτρων. Οι προφητείες του Ιησού παρείχαν ακριβείς οδηγίες σχετικά με το πώς θα απέφευγαν την καταστροφή πέφτοντας στα χέρια των Ρωμαίων, και η ορθότητα αυτών των οδηγιών αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλοι εκείνοι που τις τήρησαν σώθηκαν.​—Λουκάς 21:20-24.

²² Ο Ιησούς προφήτεψε επίσης ότι ο Θεός πρόκειται στο μέλλον να καταστρέψει κάθε πονηρία καθώς και εκείνους που την προκαλούν. Στο εδάφιο Λουκάς 21:24, ΜΝΚ, αναφέρθηκε ‘στους προσδιορισμένους καιρούς των εθνών’, δείχνοντας ότι ο Θεός είχε κάποιο όριο όσον αφορά την ανοχή της ανθρώπινης διακυβέρνησης.h Ο Ιησούς προείπε επίσης ότι οι ‘έσχατες ημέρες’ της ανθρώπινης διακυβέρνησης θα χαρακτηρίζονταν από πολέμους, πείνα, σεισμούς, επιδημικές ασθένειες, έγκλημα και βία, και ότι πριν από το τέλος της ανθρώπινης διακυβέρνησης θα επιτελούνταν ένα παγκόσμιο εκπαιδευτικό έργο που θα πληροφορούσε τους ανθρώπους όλων των εθνών ότι η κυβέρνηση του Θεού ασκούσε εξουσία από τους ουρανούς. (Βλέπε Ματθαίος 24:3-14· Λουκάς 21:10, 11). Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι αυτό το μεγάλο σύνθετο σημείο είναι ορατό από το 1914 και έπειτα, τότε που ‘οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών’ έφτασαν στο τέλος τους. Πολύ πριν από αυτόν τον καιρό ανάγγειλαν ότι το 1914 θα ήταν μια μνημειώδης χρονολογία για την ανθρώπινη ιστορία. Όταν άρχισε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος τον Αύγουστο εκείνου του έτους, οι προσδοκίες τους σχετικά με αυτό επιβεβαιώθηκαν. Στην πραγματικότητα, κανένας Μάρτυρας δεν είχε δει θεϊκά οράματα· η επιμελής τους μελέτη των Αγίων Γραφών ήταν εκείνο που τους οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα.

23. Πώς θα μπορούσε ο Ιησούς να γίνει ο διορισμένος Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού;

²³ Ωστόσο, ο ρόλος του Μεσσία στην προμήθεια της λυτρωτικής θυσίας και το γεγονός ότι είναι ένας προφήτης σαν τον Μωυσή θα είχαν περιορισμένη μόνο αξία αν δεν εκπληρωνόταν η τελική πτυχή του ρόλου του στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού​—δηλαδή το να γίνει ο διορισμένος Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού. (Ησαΐας 9:6, 7) Αλλά πώς θα μπορούσε ο Ιησούς να διατηρήσει αυτή τη θέση αν πέθαινε; Σε αρμονία με τις προφητείες για τον Μεσσία, ο Θεός ανέστησε τον Ιησού την τρίτη ημέρα μετά το θάνατό του. (Ψαλμός 16:8-11· Ησαΐας 53:10, 12· παράβαλε Ματθαίος 28:1-7· Λουκάς 24:44-46· Πράξεις 2:24-32· 1 Κορινθίους 15:3-8). Ο Θεός τον αποκατέστησε σε ζωή, όχι ως άνθρωπο, εφόσον είχε προσφέρει την τέλεια ανθρώπινη ζωή του σε θυσία, αλλά ως ισχυρό πνευματικό πλάσμα, το οποίο περίμενε στα δεξιά του Θεού να λάβει περαιτέρω οδηγίες.​—Ψαλμός 110:1· Πράξεις 2:33-35· Εβραίους 10:12, 13.

24-26. Πώς συμμετέχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην εκπλήρωση της προφητείας του Ησαΐα;

²⁴ Ο Βασιλιάς Δαβίδ έγραψε ότι, τον καιρό που ο Μεσσίας θα άρχιζε να κυβερνάει, ‘ο λαός του Θεού θα ήταν πρόθυμος’. (Ψαλμός 110:3) Παρ’ όλο που οι παγκόσμιες συνθήκες πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο από εκείνο το μνημειώδες έτος του 1914 και μετά, παράλληλα εκπληρώνεται και η θετική πλευρά της προφητείας· ο λαός του Θεού προσφέρει πρόθυμα το χρόνο του στο κήρυγμα ‘των καλών νέων της βασιλείας σε όλη την οικουμένη προς μαρτυρία σε όλα τα έθνη μέχρι να έρθει το τέλος’. (Ματθαίος 24:14) Για παράδειγμα, κάθε χρόνο οι Μάρτυρες αφιερώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ώρες μιλώντας σε ανθρώπους για τη Βασιλεία του Θεού και διεξάγοντας δωρεάν οικιακές Γραφικές μελέτες με όσους ενδιαφέρονται να εξετάσουν τα γεγονότα.

²⁵ Όλος αυτός ο χρόνος προσφέρεται δωρεάν. Εκείνοι που κάνουν το έργο προέρχονται από κάθε κοινωνικό στρώμα, από όλες τις ηλικίες και σχεδόν από όποιο επάγγελμα μπορεί να φανταστεί κάποιος. Είναι τα άτομα που περιγράφονται στο εδάφιο Ησαΐας 2:3 με τα λόγια: «Πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου [στην εβραϊκή, יהוה, Ιεχωβά]». Αυτή δεν είναι μια απλή εκστρατεία για να «κερδηθούν ψυχές». Είναι ένα παγκόσμιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με δυο αντικειμενικούς στόχους: (1) Την πληροφόρηση των ανθρώπων σε κάθε έθνος για το γεγονός ότι η Βασιλεία του Θεού κυβερνάει, την ακριβή ενημέρωσή τους σχετικά με τα όσα πρόκειται σύντομα να κάνει, και (2) τη δωρεάν εκπαίδευση όλων εκείνων που θέλουν να εξετάσουν τα γεγονότα και να υπηρετήσουν τον ζωντανό Θεό όπως εκείνος θέλει. Η επιτυχία του έργου και η εκπλήρωση των προφητειών είναι πράγματα επιβεβαιωμένα. Γιατί; Επειδή ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός το υποστηρίζει.​—Ζαχαρίας 4:6.

²⁶ Δεν είναι λογικό να βλέπουμε το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά ως εκπλήρωση αυτής της προφητείας που αναφέρεται στο εδάφιο Ησαΐας 2:3; Γνωρίζετε κανέναν άλλον που να κάνει αυτό το έργο; Ή μήπως νομίζετε ότι είναι απλή σύμπτωση το γεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκουν χρόνο στη ζωή τους για να μιλήσουν σχετικά με το άγγελμα που προφητεύτηκε πριν από δυο χιλιάδες χρόνια, ένα άγγελμα που επρόκειτο να διασαλπιστεί σε έναν καιρό αναταραχής άνευ προηγουμένου; Ναι, σε αυτές τις έσχατες ημέρες, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι εκείνοι που έχουν γίνει «φως εις τα έθνη». (Ησαΐας 42:6· 49:6) Αυτοί είναι η μόνη διεθνής αδελφότητα που υπηρετεί τον Ιεχωβά Θεό ενωμένα και ειρηνικά υπό την κατεύθυνση του Μεσσία, ‘της ρίζας του Ιεσσαί’, για τον οποίο διακηρύττουν πως είναι το ‘σημάδι’ των εθνών.​—Ησαΐας 11:10, ΜΝΚ.