Κεφάλαιο 6
Τι Έχει Κάνει και Εξακολουθεί να Κάνει ο Θεός;
1. Τι πιστεύουν πολλοί άνθρωποι σήμερα για τον Θεό, αλλά είναι αυτό η αλήθεια;
ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι σήμερα πιστεύουν ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται ενεργά για τη γη ή ότι δεν κάνει τίποτα για τα προβλήματα που βασανίζουν το ανθρώπινο γένος. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Θεός ενδιαφέρεται πάρα πολύ. Είναι αλήθεια ότι μπορεί να μην έχει κάνει αυτά που οι άνθρωποι περίμεναν από αυτόν να κάνει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει κάνει τίποτα. Στην πραγματικότητα, από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι και σήμερα ο Θεός κάνει πράγματα υπέρ του ανθρώπινου γένους.
2. Πώς μπορεί η σύντομη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων να επηρεάσει τη σκέψη τους πάνω στο ζήτημα αυτό;
2 Ένας λόγος για τον οποίο μερικοί άνθρωποι συμπεραίνουν ότι ο Θεός δεν κάνει τίποτα είναι η σύντομη διάρκεια της ζωής τους. Αυτό τους κάνει ανυπόμονους να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα στο σύντομο διάστημα της ζωής τους. Έτσι στη σκέψη τους κυριαρχεί μια επιθυμία να δουν αλλαγές στη διάρκεια της δικής τους ζωής. Γι’ αυτό η τάση τους είναι να κρίνουν τον Θεό με βάση αυτήν την ανθρώπινη πείρα, με όλους τους περιορισμούς της.
3. Πώς το μήκος της ζωής του Ιεχωβά επηρεάζει την ικανότητά του να χειρίζεται καταστάσεις στον πιο κατάλληλο καιρό;
3 Από την άλλη μεριά, ο Ιεχωβά ζει αιώνια. (Ψαλμός 90:2, 4· Ησαΐας 44:6) Από την άποψή του μπορεί να δει με ακρίβεια πού μέσα στο ρεύμα του χρόνου οι ενέργειές του θα επιτελέσουν το μεγαλύτερο καλό σε όλους αυτούς που περιλαμβάνονται, και θα προαγάγουν πιο αποτελεσματικά το σκοπό του. (Ησαΐας 40:22· 2 Πέτρου 3:8, 9) Αυτό ακριβώς είναι εκείνο που έκανε και εξακολουθεί να κάνει ο Θεός.
Πώς Αποκάλυψε ο Θεός τον Εαυτό Του
4. Ποιο σκοπό έχει διακηρύξει ο Ιεχωβά και έτσι ποια γνώση προμήθευσε στο ανθρώπινο γένος;
4 Σκοπός του Ιεχωβά είναι να προμηθεύσει μια δίκαιη διαχείριση για όλη τη δημιουργία, μια διαχείριση που θα φέρει το ανθρώπινο γένος σε ειρήνη και ενότητα, απολαμβάνοντας πλήρη ασφάλεια. (Εφεσίους 1:9, 10· Παροιμίαι 1:33) Ωστόσο, ο Θεός δεν εξαναγκάζει κανέναν να έρθει κάτω από τη διαχείρισή του. Μόνο εκείνοι που τον υπηρετούν και που αγαπούν τον τρόπο της κυβέρνησής του είναι ευπρόσδεκτοι. Έχοντας υπόψη να θεμελιώσει έναν ολόκληρο κόσμο που θα ζούσε σύμφωνα με τους δίκαιους κανόνες της διαχείρισής του, ο Θεός έθεσε στη διάθεση του ανθρώπινου γένους τη γνώση αυτών των κανόνων και τον τρόπο λειτουργίας της διαχείρισής του. Ταυτόχρονα ο Θεός έδωσε τη δυνατότητα στο ανθρώπινο γένος να αποκτήσει ζωτική γνώση σχετικά μ’ αυτόν και τις προσωπικές του ιδιότητες.—Ιωάννης 17:3.
5. Τι μπορούμε να μάθουμε για τον Θεό από τα έργα της δημιουργίας;
5 Επειδή είναι πνεύμα, ο Ιεχωβά φυσικά είναι αόρατος στον άνθρωπο. Πώς λοιπόν θα έκανε τους ανθρώπους που είναι από σάρκα και αίμα να καταλάβουν αυτά τα πράγματα; Πολλά μπορεί να μάθει κανείς για τις ιδιότητες του Δημιουργού από τα έργα του. (Ρωμαίους 1:20) Η θαυμαστή αλληλοεξάρτηση που υπάρχει ανάμεσα στους ζωντανούς οργανισμούς και στους φυσικούς νόμους που διέπουν όλα τα πράγματα δίνουν μαρτυρία για τη σοφία του. Η τεράστια δύναμη που εκδηλώνεται στους ωκεανούς, στις καιρικές συνθήκες και στην ενέργεια των άστρων παρέχει απόδειξη της παντοδυναμίας του. (Ιώβ 38:8-11, 22-33· 40:2) Και η ποικιλία των γευστικών τροφίμων, η ομορφιά των λουλουδιών, των πουλιών, η ανατολή και η δύση του ήλιου, οι παιχνιδιάρικες κινήσεις των ζώων—όλα μιλούν για την αγάπη του Δημιουργού για το ανθρώπινο γένος και την επιθυμία του να απολαμβάνουμε τη ζωή. Ωστόσο ο Θεός δεν αποκαλύπτει τον εαυτό του μόνο μ’ αυτά τα πράγματα.
6. (α) Με ποια μέσα ο Θεός παρείχε ειδικές αποκαλύψεις για το θέλημά του; (β) Με ποια άλλα μέσα αποκάλυψε ο Θεός τις αρχές του και τις ιδιότητές του στον άνθρωπο;
6 Σε διάφορες περιπτώσεις μίλησε επίσης από τους ουρανούς. Μερικές φορές το έκανε αυτό προσωπικά. Άλλες φορές μίλησε μέσω αγγέλων, όπως στο Όρος Σινά της Αραβικής Χερσονήσου, όπου έδωσε το νόμο του σε εκατομμύρια Ισραηλίτες. (Έξοδος 20:22· Εβραίους 2:2) Έπειτα, στο πέρασμα πολλών αιώνων, επικοινώνησε με τους ανθρώπους μέσω των προφητών του και τους έκανε να καταγράψουν τις αποκαλύψεις του θελήματός του. (2 Πέτρου 1:21) Έτσι, ο Ιεχωβά προοδευτικά έκανε γνωστούς στον άνθρωπο τους δίκαιους κανόνες Του και το θέλημά Του. Μια σπουδαία πλευρά του ζητήματος αυτού είναι ο τρόπος με τον οποίο αποκάλυψε τις αρχές του και τις ιδιότητές του μέσω της πολιτείας του με τους ανθρώπους. Αυτό πρόσθεσε τη θέρμη της ανθρώπινης πείρας στο γραπτό του Λόγο. Πόσο πιο διδακτικό και πειστικό είναι όχι μόνο να ακούμε και να διαβάζουμε τις δηλώσεις για το σκοπό του Θεού αλλά και να έχουμε μέσα στην Αγία Γραφή ζωντανά παραδείγματα που μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα το θέλημά του! (1 Κορινθίους 10:11) Και τι αποκαλύπτει αυτή η αφήγηση;
7. (α) Πώς έδειξε ο Θεός ότι δεν ανέχεται για πάντα την αδικία; (β) Τι πρέπει να κάνουμε όταν μάθουμε πώς βλέπει ο Θεός αυτήν τη διαγωγή;
7 Παρέχει απόδειξη ότι ο Θεός δεν ανέχεται για πάντα την αδικία. Είναι αλήθεια ότι άφησε τους απογόνους τού Αδάμ και της Εύας να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο, και να αποδείξουν έτσι αναπόφευκτα την ανικανότητα του ανθρώπου να κυβερνάει τον εαυτό του με επιτυχία. Αλλά ο Θεός δεν άφησε το ανθρώπινο γένος χωρίς απόδειξη της κρίσης Του ενάντια στις άδικες οδούς τους. Γι’ αυτό έφερε έναν κατακλυσμό στις μέρες του Νώε επειδή ‘η γη είχε γεμίσει από βία’. (Γένεσις 6:11-13, ΜΝΚ) Κατέστρεψε τις ηθικά διεφθαρμένες πόλεις των Σοδόμων και των Γομόρρων. (Γένεσις 19:24, 25· Ιούδα 7) Επέτρεψε να φερθεί το έθνος Ισραήλ, το οποίο ομολογούσε ότι τον υπηρετούσε, σε εξορία επειδή ασκούσε την ψεύτικη θρησκεία. (Ιερεμίας 13:19, 25) Όταν μαθαίνουμε πώς βλέπει ο Θεός αυτήν τη διαγωγή, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας για να δείξουμε την αγάπη μας για ό,τι είναι σωστό. Θα το κάνουμε;
8. Θα υπάρξουν επιζώντες όταν φέρει ο Θεός την καταστροφή; Δώστε παράδειγμα.
8 Η αφήγηση της Αγίας Γραφής αποκαλύπτει επίσης ότι ο Θεός κάνει διάκριση μεταξύ των δίκαιων και των κακών. Στον παγκόσμιο Κατακλυσμό, ο Θεός δεν κατέστρεψε τον Νώε ο οποίος ήταν ‘κήρυκας δικαιοσύνης’, αλλά τον διαφύλαξε μαζί με άλλους εφτά. (2 Πέτρου 2:5) Και, προτού βρέξει φωτιά και θειάφι πάνω στα Σόδομα, έγινε δυνατή η διαφυγή για τον δίκαιο Λωτ και το σπιτικό του.—Γένεσις 19:15-17· 2 Πέτρου 2:7.
9. Τι μαθαίνουμε από τον τρόπο πολιτείας του Ιεχωβά με τον αρχαίο Ισραήλ;
9 Όταν ο λαός Ισραήλ, ο οποίος είχε ορκιστεί να υπηρετήσει τον Θεό, αποδείχθηκε άπιστος, ο Θεός δεν τους απέρριψε αμέσως. Όπως τους είπε: «Εξαπέστειλα προς εσάς πάντας τους δούλους μου τους προφήτας, καθ’ ημέραν εγειρόμενος πρωί και αποστέλλων». Αλλά αυτοί δεν άκουσαν. (Ιερεμίας 7:25, 26) Ακόμη και όταν πλησίαζε ο καιρός για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ο Ιεχωβά είπε: «Μήπως εγώ θέλω τωόντι τον θάνατον του ανόμου, . . . και ουχί το να επιστρέψη από των οδών αυτού και να ζήση; . . . Δια τούτο επιστρέψατε και ζήσατε».—Ιεζεκιήλ 18:23, 32.
10. Εκτός του ότι είναι υπομονετικός, τι άλλο μας διδάσκουν οι Βιβλικές αυτές αφηγήσεις για τον Θεό;
10 Τι βλέπουμε λοιπόν; Ότι μ’ έναν τρόπο που αγγίζει βαθιά την καρδιά των ανθρώπων που έχουν δίκαιη διάθεση, ο Ιεχωβά έκανε σαφή τη μεγάλη του υπομονή απέναντι στο ανθρώπινο γένος. Ταυτόχρονα, η πολιτεία του μας εντυπώνει επίσης δυνατά την αγάπη του για τη δικαιοσύνη και πόσο σπουδαίο είναι να ζούμε σε αρμονία με τις απαιτήσεις του.
11. (α) Ποιο σκοπό διακήρυξε ο Ιεχωβά στην Εδέμ; (β) Τι έκανε ο Θεός και συνεχίζει να κάνει από τότε;
11 Και κάτι άλλο, πολύ βασικό, προεξέχει. Από την αρχή γίνεται σαφές ότι ο Θεός είχε έναν καθορισμένο σκοπό σε ό,τι έκανε. Και ποτέ δεν έμεινε αδρανής όταν η εκπλήρωση του σκοπού του απαιτούσε δράση. Αυτός ο θεμελιώδης σκοπός αναφέρθηκε μέσα στην Εδέμ. Όταν ο Ιεχωβά εξέφρασε την κρίση του στον Σατανά προείπε ότι ο Σατανάς θα είχε την ευκαιρία να εγείρει ένα ‘σπέρμα’, εκείνους που θα εκδήλωναν τα χαρακτηριστικά του και θα τον υποστήριζαν. Προείπε επίσης την παραγωγή ενός άλλου «σπέρματος», ενός δίκαιου ελευθερωτή. Αυτός θα κατάφερνε θανατηφόρο πλήγμα στο ‘αρχικό φίδι, τον καλούμενο Διάβολο και Σατανά’, ελευθερώνοντας έτσι το ανθρώπινο γένος από την καταστροφική κυριαρχία του. (Γένεσις 3:15· Αποκάλυψις 12:9) Αφού ο Ιεχωβά δήλωσε το σκοπό του, προχώρησε για να κάνει συγκεκριμένες προετοιμασίες για την τελική διαχείριση των υποθέσεων της γης κάτω από το υποσχεμένο ‘σπέρμα’. Αυτό το προπαρασκευαστικό έργο απαιτούσε χρόνο όπως θα δούμε.
Γιατί ο Θεός Πολιτεύθηκε Συγκεκριμένα με τον Αρχαίο Ισραήλ
12, 13. (α) Γιατί έκλεξε ο Θεός τον Ισραήλ και έδωσε τους νόμους του μόνο σ’ εκείνο το έθνος; (β) Τι μπορούμε λοιπόν να μάθουμε από την ιστορία του Ισραήλ και από την ιστορία των άλλων εθνών;
12 Πολύ προτού έρθουν σε ύπαρξη τα σημερινά έθνη, ο Θεός έκλεξε ένα έθνος που το χρησιμοποίησε για εκατοντάδες χρόνια ως λαό του. Γιατί; Για να δώσει μια ζωντανή απόδειξη της λειτουργίας των δίκαιων αρχών του. Αυτό το έθνος, ο αρχαίος Ισραήλ, αποτελούνταν από τους απογόνους του Αβραάμ, ενός ανθρώπου ο οποίος είχε δείξει μεγάλη πίστη στον Δημιουργό. Σ’ αυτούς ο Ιεχωβά είπε: «Δεν προετίμησεν εσάς Κύριος [ο Ιεχωβά (ΜΝΚ)] ουδέ εξέλεξεν εσάς, διότι είσθε πολυπληθέστεροι παρά πάντα τα έθνη· επειδή σεις είσθε οι πλέον ολιγάριθμοι παρά πάντα τα έθνη· αλλ’ επειδή ο Κύριος [ο Ιεχωβά (ΜΝΚ)] σας ηγάπησε και δια να φυλάξη τον όρκον, τον οποίον ώμοσε προς τους πατέρας σας».—Δευτερονόμιον 7:7, 8· 2 Βασιλέων 13:23.
13 Αφού ο Ιεχωβά τους απελευθέρωσε από τη δουλεία στην Αίγυπτο, προσφέρθηκε να τους φέρει σε μια ειδική σχέση μαζί του, κι αυτοί απάντησαν: «Πάντα όσα είπεν ο Κύριος [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] θέλομεν πράξει». (Έξοδος 19:8) Ο Ιεχωβά τότε τους έδωσε τα διατάγματά του, ξεχωρίζοντάς τους έτσι απ’ όλα τα άλλα έθνη και δίνοντάς τους λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τους δίκαιους κανόνες του. (Δευτερονόμιον 4:5-8) Έτσι, η ιστορία του αρχαίου Ισραήλ δείχνει τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι υπακούν ή παρακούν στους δίκαιους νόμους του Θεού. Εν τω μεταξύ, η ιστορία των εθνών αποκαλύπτει ποιο είναι το αποτέλεσμα σ’ εκείνους που ζουν χωρίς το νόμο του Θεού.
14. (α) Μήπως αδίκησε ο Θεός τα μη Ισραηλιτικά έθνη με το ότι δεν παρενέβη στις υποθέσεις τους; (β) Ωστόσο, πώς ωφελήθηκαν από την καλοσύνη του Θεού την οποία δεν άξιζαν;
14 Τι θα πούμε για τα άλλα έθνη; Αυτά ακολούθησαν τον δικό τους δρόμο, εκλέγοντας τις δικές τους μορφές κυβέρνησης. Οι λαοί τους δεν στερούνταν τελείως από κάθε καλοσύνη στη ζωή τους. Εξακολούθησαν να έχουν την ικανότητα της συνείδησης, και αυτή μερικές φορές τους παρακινούσε να ενεργούν με ανθρωπιστικό ενδιαφέρον για το συνάνθρωπό τους. (Ρωμαίους 2:14· Πράξεις 28:1, 2) Αλλά η κληρονομημένη τους αμαρτία και η απόρριψη της θείας καθοδηγίας τούς έκανε να επιδιώξουν μια ιδιοτελή πορεία που τους οδήγησε σε σκληρούς πολέμους και σε διεφθαρμένες συνήθειες. (Εφεσίους 4:17-19) Ασφαλώς δεν θα μπορούσε ο Θεός να είναι υπεύθυνος για τις δυστυχίες που επήλθαν εξαιτίας της πορείας ζωής που αυτοί οι ίδιοι διάλεξαν. Οι μόνες φορές που επενέβη ο Θεός ήταν όταν οι ανθρώπινες δραστηριότητες συγκρούονταν με την εκπλήρωση των σκοπών του. Εν τω μεταξύ, ο Θεός από καλοσύνη τούς επέτρεψε να απολαμβάνουν τη ζωή, τις ομορφιές της δημιουργίας και την καρποφορία της γης.—Πράξεις 14:16, 17.
15. Ποιες διευθετήσεις επεξεργαζόταν ο Θεός για να ευλογηθούν τελικά οι λαοί αυτών των εθνών;
15 Εξάλλου ο Ιεχωβά δεν απέκλεισε τους ανθρώπους αυτών των εθνών από του να λάβουν τελικά τα οφέλη που υποσχέθηκε μέσω του ‘σπέρματος’ του Αβραάμ. Ο Ιεχωβά είπε γι’ αυτό το ‘σπέρμα’ που θα ερχόταν μέσω της οικογενειακής γραμμής του Αβραάμ: «Και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου». (Γένεσις 22:18) Έτσι μολονότι ο Ιεχωβά πολιτευόταν αποκλειστικά με τον Ισραήλ, επεξεργάστηκε αμερόληπτα το σκοπό του για να ευλογήσει και τα άλλα έθνη αργότερα, μολονότι αυτά δεν το γνώριζαν αυτό.—Πράξεις 10:34, 35.
16. (α) Σ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα, τι έκανε ο Θεός σχετικά με την υπόσχεση για το Σπέρμα; (β) Ποιος αποδείχτηκε πως ήταν το υποσχεμένο Σπέρμα;
16 Τον καιρό που ο Ιεχωβά πολιτευόταν με τον αρχαίο Ισραήλ, έδωσε πολλές προφητείες που κάλυπταν μια ζωτική ανάγκη των ανθρώπων πίστης—πώς να προσδιορίσουν το υποσχεμένο Σπέρμα του Αβραάμ όταν τελικά θα ερχόταν. Προσδιορίστηκε μάλιστα και η οικογενειακή του γραμμή, μέσω της φυλής του Ιούδα και του οίκου τού Δαβίδ. (Γένεσις 49:10· Ψαλμός 89:35, 36) Κατονομάστηκε ο τόπος της γέννησής του, η Βηθλεέμ. (Μιχαίας 5:2) Υποδείχτηκε αιώνες πριν ακόμη και το έτος που επρόκειτο να χριστεί ως Μεσσίας. (Δανιήλ 9:24-27) Προσκιάστηκαν οι ιερατικές του υπηρεσίες προς όφελος του ανθρώπινου γένους. Καθώς και η θυσία της ζωής του που έδωσε την ευκαιρία για αιώνια ζωή στους ανθρώπους όλων των εθνών. (Εβραίους 9:23-28) Όταν λοιπόν ήρθε ο ορισμένος καιρός, τα πάντα προσδιόρισαν αλάνθαστα τον Ιησού Χριστό ως το υποσχεμένο Σπέρμα μέσω του οποίου θα έρχονταν τελικά ευλογίες στο ανθρώπινο γένος.—Γαλάτας 3:16, 24· 2 Κορινθίους 1:19, 20.
Η Προετοιμασία για τους Κυβερνήτες του Ανθρώπινου Γένους
17. Τι επρόκειτο να φέρει ο Θεός μέσω του Ιησού, και πώς τονίστηκε αυτό στον καιρό της γέννησής του;
17 Πριν γεννηθεί ο Ιησούς ένας άγγελος είχε πει στη μητέρα του τη Μαρία ότι στο γιο της θα δινόταν μια αιώνια βασιλεία. Οι ποιμένες κοντά στη Βηθλεέμ ειδοποιήθηκαν για τη γέννησή του, και άκουσαν ένα πλήθος της ουράνιας στρατιάς να αινεί τον Θεό και να λέει: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία [ευδοκίας, Κείμενο]».—Λουκάς 1:31-33· 2:10-14.
18. (α) Με ποιο τρόπο οι εμπειρίες του πάνω στη γη τον προετοίμασαν για τα αξιώματα του βασιλιά και ιερέα; (β) Τι επίδραση είχε ο θάνατός του στην απόκτηση ειρήνης;
18 Σκεφτείτε τα οφέλη που θα προκύψουν επειδή αυτός ο μελλοντικός ουράνιος Βασιλιάς έζησε πάνω στη γη. Ως άνθρωπος γνώρισε και κατάλαβε τα προβλήματα του ανθρώπινου γένους. Έζησε και εργάστηκε μαζί τους, συμμερίστηκε τη λύπη τους και υπέφερε προσωπικά δυσκολίες. Κάτω από τις πιο σοβαρές δοκιμασίες απέδειξε τόσο την οσιότητά του στον Ιεχωβά όσο και την αγάπη του για τη δικαιοσύνη. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός προετοίμαζε τον Ιησού για να γίνει Βασιλιάς με κατανόηση καθώς επίσης και Αρχιερέας για να προμηθεύσει ζωοσωτήρια οφέλη στο ανθρώπινο γένος. (Εβραίους 1:9· 4:15· 5:8-10) Επιπλέον, με το να θυσιάσει την ίδια τη ζωή του, ο Ιησούς Χριστός άνοιξε το δρόμο για να αποκτήσει και πάλι το ανθρώπινο γένος ειρηνικές σχέσεις με τον Θεό.—1 Πέτρου 3:18.
19. (α) Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς αναστήθηκε και αναλήφθηκε στον ουρανό; (β) Ως προς τη βασιλική του ιδιότητα, τι έκανε αφού επέστρεψε στον ουρανό;
19 Μετά το θάνατο του Ιησού, ο Θεός τον ήγειρε και πάλι σε ζωή και αυτό το είδαν παραπάνω από 500 ανθρώπινοι μάρτυρες οι οποίοι μπορούσαν να πιστοποιήσουν ότι είχε πράγματι αναστηθεί. (1 Κορινθίους 15:3-8) Σαράντα μέρες μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς αναλήφθηκε στους ουρανούς και χάθηκε από την όραση των μαθητών του που παρακολουθούσαν. (Πράξεις 1:9) Από τον ουρανό προχώρησε για να ασκήσει τη βασιλική του ιδιότητα στους πιστούς ακολούθους του, και τα οφέλη της διακυβέρνησής του τους έκαναν να προεξέχουν σε αντίθεση με το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος. Ήταν όμως τώρα ο καιρός για να αρχίσει να κυβερνάει τα έθνη; Όχι, γιατί απαιτούσαν προσοχή άλλα ζητήματα στο μεγαλειώδες πρόγραμμα του Θεού.—Εβραίους 10:12, 13.
20. Ποιο νέο έργο άνοιξε ο Ιησούς για τους μαθητές του στη γη;
20 Ένα μεγάλο έργο απέμενε για να γίνει σ’ όλη τη γη. Πριν από το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού κανένας από τους Ισραηλίτες δεν είχε βγει έξω ως κήρυκας για να μεταστρέψει ανθρώπους από τα άλλα έθνη. Ωστόσο, οποιοσδήποτε επιθυμούσε να λατρεύσει τον Ιεχωβά μπορούσε πάντοτε να έχει μερίδα από τα οφέλη που λάβαινε ο Ισραήλ. (1 Βασιλέων 8:41-43) Η έλευση όμως της Χριστιανοσύνης άνοιξε το δρόμο για ένα κύριο νέο έργο. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός έδωσε το παράδειγμα και το άφησε ως κληρονομιά στους μαθητές του, λέγοντάς τους πριν αναληφθεί στον ουρανό: «Θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης».—Πράξεις 1:8.
21. Αντί για μεταστροφή του κόσμου, τι επιτελούσε ο Θεός μέσω αυτής της μαρτυρίας;
21 Μήπως ο αντικειμενικός σκοπός ήταν η μεταστροφή του κόσμου; Όχι. Αντίθετα, ο Ιησούς έδειξε ότι κατά την περίοδο που θα έφτανε μέχρι τη ‘συντέλεια του συστήματος’ θα γινόταν μια σύναξη πρωτίστως των ‘γιων της βασιλείας’. Ναι, έπρεπε να εκλεχθούν τα άλλα μέλη της επερχόμενης κυβέρνησης της Βασιλείας. (Ματθαίος 13:24-30, 36-43) Όποιος διαβάζει τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές μπορεί αμέσως να δει ότι αρχίζοντας από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., κι άλλοι προσκλήθηκαν για να συμμετάσχουν μαζί με τον Ιησού Χριστό στην ουράνια διακυβέρνηση της Βασιλείας του.—2 Τιμόθεον 2:12· Εβραίους 3:1· 1 Πέτρου 1:3, 4.
22. (α) Ποιες ιδιότητες απαιτούσε ο Θεός απ’ αυτούς τους μελλοντικούς κληρονόμους της ουράνιας Βασιλείας; (β) Έγινε λοιπόν η εκλογή βιαστικά;
22 Η εκλογή αυτών που θα ήταν μελλοντικοί συγκυβερνήτες στο ανθρώπινο γένος απαιτούσε χρόνο. Γιατί; Πρώτα-πρώτα, η ευκαιρία αυτή έπρεπε να επεκταθεί σε ανθρώπους απ’ όλα τα έθνη. Και, ενώ πολλοί ομολογούσαν ότι είχαν αυτήν την ελπίδα, στην πραγματικότητα λίγοι αποδείχτηκαν ότι ήταν πιστοί ακόλουθοι του Γιου του Θεού. (Ματθαίος 22:14) Έπρεπε να ανταποκριθούν σε υψηλούς κανόνες. Μολονότι οι Χριστιανοί δεν ζούσαν ούτε ζουν ως ένας ξεχωριστός εθνικός όμιλος όπως συνέβη με τον αρχαίο Ισραήλ, θεωρούνταν ως ξένοι, υποστηρίζοντας έναν άλλο τρόπο ζωής. (1 Πέτρου 2:11, 12) Έπρεπε να κρατηθούν καθαροί από τις ανήθικες και διεφθαρμένες συνήθειες του κόσμου που τους περιβάλλει. (1 Κορινθίους 6:9, 10) Για να είναι πραγματικοί ‘γιοι του Θεού’, έπρεπε να αποδείξουν ότι είναι ‘ειρηνικοί’, ότι δεν συμμετέχουν στους πολέμους των εθνών και δεν εκδικούνται όταν διώκονται για την πίστη τους. (Ματθαίος 5:9· 26:52· Ρωμαίους 12:18, 19) Έπρεπε να δείχνουν οσιότητα στην κυριαρχία του Θεού με το να αρνούνται να υποστηρίξουν τις πολιτικές κυβερνήσεις, που απεικονίζονται μέσα στην Αγία Γραφή σαν ‘θηρία’. (Αποκάλυψις 20:4, 6) Εξαιτίας όλων αυτών και επειδή κρατούν ψηλά το όνομα του Ιησού Χριστού στο ρόλο του ως χρισμένου Βασιλιά του Θεού, ήταν και είναι ‘αντικείμενα μίσους απ’ όλα τα έθνη’. (Ματθαίος 24:9) Έτσι αυτοί που θα είναι μαζί με τον Χριστό ουράνιοι κυβερνήτες στο ανθρώπινο γένος δεν εκλέγονται βιαστικά.
23. (α) Πόσοι πρόκειται να είναι σ’ αυτό το ουράνιο διοικητικό σώμα μαζί με τον Χριστό; (β) Ανάμεσα από ποιους εκλέχτηκαν αυτοί, και γιατί;
23 Η εκλογή απαίτησε τόσο πολύ χρόνο όχι επειδή ο αριθμός των εκλεγμένων επρόκειτο να είναι μεγάλος. Σύμφωνα με τις Γραφές, ο Θεός περιόρισε τον αριθμό αυτού του διοικητικού σώματος που θα εκλέγονταν κάτω από τον Ιησού Χριστό σε 144.000 πρόσωπα. (Αποκάλυψις 14:1-3) Αλλά ο Θεός τούς διάλεξε προσεκτικά. Λαμβάνονται «εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους». (Αποκάλυψις 5:9, 10) Ανάμεσά τους είναι άνθρωποι απ’ όλα τα στρώματα της ζωής, άντρες και γυναίκες, άτομα που έχουν γνωρίσει όλα τα διάφορα προβλήματα του ανθρώπινου γένους. Στην προσπάθειά τους να φορέσουν τη νέα Χριστιανική προσωπικότητα, δεν υπάρχει πρόβλημα που μερικοί απ’ αυτούς δεν αντιμετώπισαν και δεν υπερνίκησαν. (Εφεσίους 4:22-24· 1 Κορινθίους 10:13) Πόσο χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε γι’ αυτό! Γιατί; Επειδή αυτό μας δίνει τη διαβεβαίωση ότι θα είναι συμπονετικοί και ελεήμονες βασιλιάδες και ιερείς, ικανοί να βοηθήσουν άντρες και γυναίκες κάθε είδους να ωφεληθούν από την προμήθεια του Θεού για αιώνια ζωή.
24. Τι θα πούμε για τα εκατομμύρια των άλλων ανθρώπων που έζησαν και πέθαναν στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, έχοντας μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς άγνοια για την Αγία Γραφή;
24 Τι θα πούμε για τους ανθρώπους που δεν αποτελούν μέρος αυτής της διευθέτησης; Στη διάρκεια όλου αυτού του χρονικού διαστήματος, ο Θεός δεν παρενέβη στις διάφορες κυβερνήσεις. Άφησε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το δρόμο που αυτοί διάλεξαν. Φυσικά, εκατομμύρια άνθρωποι έζησαν και πέθαναν, πολλοί απ’ αυτούς δεν άκουσαν τίποτα για την Αγία Γραφή ή για τη Βασιλεία του Θεού. Ωστόσο, ο Θεός δεν τους είχε ξεχάσει. Ετοιμαζόταν για τον καιρό για τον οποίο μίλησε ο απόστολος Παύλος: «Ελπίδα έχων εις τον Θεόν, . . . ότι μέλλει να γίνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων». (Πράξεις 24:15) Τότε, κάτω από τις ευνοϊκές συνθήκες του Νέου Συστήματος του Θεού, θα τους δινόταν πλήρης ευκαιρία να μάθουν τις οδούς του Ιεχωβά. Μ’ αυτό ως βάση, θα μπορούσαν να πάρουν μια προσωπική στάση στο ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη θα αποκτούσαν την ευκαιρία να ζήσουν για πάντα.
Καθώς «το Τέλος» Πλησιάζει
25, 26. (α) Ποια περαιτέρω εξουσία θα δινόταν στον κατάλληλο καιρό στον Χριστό, και ενάντια σε ποιους θα αναλάμβανε δράση; (β) Πώς θα επηρέαζε αυτό τις συνθήκες πάνω στη γη;
25 Προτού έρθει αυτό το Νέο Σύστημα, συγκλονιστικά γεγονότα πρέπει να συμβούν. Η Αγία Γραφή προείπε μια πολύ σημαντική αλλαγή στις παγκόσμιες υποθέσεις. Ο Ιησούς Χριστός θα ενθρονιζόταν ως Βασιλιάς όχι απλώς για να κυβερνήσει πάνω στους μαθητές του αλλά με εξουσία να αναλάβει δράση εναντίον όλου του κόσμου. Στον ουρανό θα γινόταν η εξής διακήρυξη: «Αι βασιλείαι του κόσμου έγιναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων». (Αποκάλυψις 11:15) Η πρώτη κίνηση του Βασιλιά θα ήταν ενάντια στον ίδιο τον ‘άρχοντα του κόσμου’, τον Σατανά τον Διάβολο, και τους δαίμονές του. (Ιωάννης 14:30) Αυτές οι κακές δυνάμεις θα ρίχνονταν από τους ουρανούς κάτω και θα περιορίζονταν στα περίχωρα της γης. Με ποιο αποτέλεσμα;
26 Η προφητική περιγραφή αναφέρει πως μια φωνή από τον ουρανό λέει: «Δια τούτο ευφραίνεσθε οι ουρανοί και οι κατοικούντες εν αυτοίς· ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει». (Αποκάλυψις 12:12) Πρωτοφανείς αναταραχές θα λάβαιναν χώρα ανάμεσα στα έθνη αλλά το τέλος δεν θα ερχόταν αμέσως.
27. (α) Καθώς «το τέλος» θα πλησίαζε, ποιο μεγάλο διαχωριστικό έργο θα λάβαινε χώρα, και πώς; (β) Πόσο μεγάλη θα είναι η προλεχθείσα καταστροφή του κόσμου;
27 Αυτός θα ήταν ο καιρός για να γίνει ένα μεγάλο διαχωριστικό έργο. Κάτω από την κατεύθυνση του ενθρονισμένου Ιησού Χριστού, οι πιστοί του ακόλουθοι θα έπρεπε να κηρύξουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» σ’ όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη. Θα δινόταν σ’ όλους τους ανθρώπους παντού η ευκαιρία να δείξουν τη στάση τους απέναντι στη θεία κυριαρχία. (Ματθαίος 24:14· 25:31-33) Όταν περατωθεί αυτό το έργο, όπως εξήγησε ο Ιησούς, «τότε θέλει ελθεί το τέλος». Θα είναι «θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει». (Ματθαίος 24:21) Ποτέ πια δεν θα ρωτήσουν οι άνθρωποι, Τι έκανε ο Θεός; Οι μόνοι που θα επιζήσουν θα είναι εκείνοι που ενδιαφέρθηκαν αρκετά για να δουν τι ενέργειες έκανε ο Θεός και να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τις απαιτήσεις του προτού έρθει η καταστροφή του κόσμου.
28. (α) Πότε λαβαίνει χώρα η ενθρόνιση του Χριστού και ο διαχωρισμός των ανθρώπων απ’ όλα τα έθνη; (β) Τι είναι επομένως επείγον να κάνει ο καθένας σας ατομικά;
28 Πότε όμως πρόκειται να λάβουν χώρα όλα αυτά τα γεγονότα; Πότε δόθηκε στον Χριστό η δύναμη να κυβερνήσει ως Βασιλιάς και να προχωρήσει με το διαχωρισμό των ανθρώπων απ’ όλα τα έθνη; Τα γεγονότα δείχνουν ότι ο Θεός κάνει αυτά τα πράγματα στη διάρκεια αυτού του 20ού αιώνα. Ο Χριστός βρίσκεται ήδη στον ουράνιο θρόνο του και το διαχωριστικό έργο πλησιάζει τώρα στην ολοκλήρωσή του. Ο καιρός για να ταυτιστείτε με την πλευρά του Ιεχωβά στο ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας είναι πολύ σύντομος. Η ‘μεγάλη θλίψη’ είναι πολύ κοντά! Μια εξέταση της Βιβλικής προφητείας στο φως της πρόσφατης ιστορίας αποδεικνύει πως αυτό αληθεύει. Σας προτρέπουμε να την εξετάσετε προσεκτικά.
[Εικόνα στη σελίδα 62]
Με το να ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, ο νέος κυβερνήτης της γης κατάλαβε καλύτερα το ανθρώπινο γένος