«Δες! Το Λιοντάρι από τη Φυλή του Ιούδα»

1-3. Ποιος κίνδυνος απειλεί τον Ιησού, και πώς αντιδρά εκείνος;

ΕΝΑΣ όχλος έρχεται να συλλάβει τον Ιησού. Οπλισμένοι με σπαθιά και ρόπαλα και έχοντας στρατιώτες μαζί τους, οι άντρες αυτοί σχηματίζουν ένα μεγάλο πλήθος. Σαν να τους σπρώχνει η ίδια καταχθόνια σκέψη, περνούν μέσα από τους σκοτεινούς δρόμους της Ιερουσαλήμ, διασχίζουν την κοιλάδα Κιδρόν και κατευθύνονται προς το Όρος των Ελαιών. Έχει πανσέληνο, αλλά αυτοί κρατούν πυρσούς και λυχνάρια. Άραγε φωτίζουν τον δρόμο τους επειδή τα σύννεφα κρύβουν το φεγγαρόφωτο; Ή μήπως φαντάζονται ότι αυτός που ψάχνουν θα κρύβεται στα σκοτεινά; Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Όποιος νομίζει ότι ο Ιησούς θα δειλιάσει δεν τον γνωρίζει καλά.

² Ο Ιησούς είναι ενήμερος για τον κίνδυνο που επίκειται. Ωστόσο, στέκεται και περιμένει. Ο όχλος πλησιάζει οδηγούμενος από τον Ιούδα, άλλοτε έμπιστο φίλο. Ο Ιούδας προδίδει αναίσχυντα τον Ιησού, υποδεικνύοντας τον πρώην κύριό του με έναν υποκριτικό χαιρετισμό και ένα φιλί. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιησούς διατηρεί την ψυχραιμία του. Κατόπιν βγαίνει μπροστά στον όχλο. «Ποιον ψάχνετε;» ρωτάει. «Τον Ιησού τον Ναζωραίο», απαντούν αυτοί.

³ Οι περισσότεροι άνθρωποι θα πάγωναν από τρόμο μπροστά σε έναν τέτοιον οπλισμένο όχλο. Ίσως το πλήθος να αναμένει το ίδιο από τον άνθρωπο που είναι μπροστά τους. Αλλά ο Ιησούς δεν δειλιάζει, δεν τρέπεται σε φυγή ούτε ξεστομίζει κάποιο ψέμα. Απεναντίας, λέει απλά: «Εγώ είμαι». Ο τρόπος του είναι τόσο ήρεμος, τόσο γενναίος, ώστε οι άντρες μένουν εμβρόντητοι. Οπισθοχωρούν τρεκλίζοντας και πέφτουν κάτω!​—Ιωάννης 18:1-6· Ματθαίος 26:45-50· Μάρκος 14:41-46.

4-6. (α) Με τι παρομοιάζεται ο Γιος του Θεού, και γιατί; (β) Ποιοι είναι τρεις τρόποι με τους οποίους έδειξε θάρρος ο Ιησούς;

⁴ Πώς μπόρεσε ο Ιησούς να αντιμετωπίσει τόσο μεγάλο κίνδυνο με απόλυτη ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση; Η απάντηση είναι, με μια λέξη, θάρρος. Λίγες ιδιότητες θεωρούνται τόσο αξιοθαύμαστες ή τόσο απαραίτητες σε έναν ηγέτη, και κανείς δεν έχει φτάσει​—ούτε ασφαλώς έχει ξεπεράσει—​τον Ιησού σε αυτόν τον τομέα. Στο προηγούμενο κεφάλαιο, μάθαμε πόσο ταπεινός και πράος ήταν ο Ιησούς. Ορθά αποκλήθηκε «το Αρνί». (Ιωάννης 1:29) Το θάρρος του Ιησού όμως αποτελεί το έναυσμα για μια πολύ διαφορετική περιγραφή. Η Γραφή αναφέρει για τον Γιο του Θεού: «Δες! Το Λιοντάρι από τη φυλή του Ιούδα».​—Αποκάλυψη 5:5.

⁵ Το λιοντάρι συσχετίζεται πολλές φορές με το θάρρος. Έχετε βρεθεί ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο με ένα ενήλικο αρσενικό λιοντάρι; Αν ναι, πιθανότατα θα υπήρχαν μέτρα ασφαλείας για την προστασία σας​—ίσως σας χώριζε από αυτό το θηρίο το κιγκλίδωμα του κλουβιού του στον ζωολογικό κήπο. Και πάλι όμως, μια τέτοια εμπειρία μπορεί να είναι τρομακτική. Καθώς κοιτάτε αυτό το μεγάλο και δυνατό πλάσμα καταπρόσωπο και σας κοιτάζει και εκείνο επίμονα, δεν μπορείτε να φανταστείτε ποτέ το λιοντάρι να τρομάζει και να φεύγει για οποιαδήποτε αιτία. Η Γραφή κάνει λόγο για «το λιοντάρι, το κραταιότερο από τα ζώα, που δεν υποχωρεί μπροστά σε κανέναν». (Παροιμίες 30:30) Τέτοιο θάρρος έχει ο Χριστός.

⁶ Ας εξετάσουμε πώς έδειξε ο Ιησούς λιονταρίσιο θάρρος με τρεις τρόπους: υπερασπιζόμενος την αλήθεια, υποστηρίζοντας τη δικαιοσύνη και αντιμετωπίζοντας εναντίωση. Θα δούμε επίσης ότι όλοι μας​—είτε είμαστε εκ φύσεως θαρραλέοι είτε όχι—​μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιησού στην εκδήλωση θάρρους.

7-9. (α)  Τι συνέβη όταν ο Ιησούς ήταν 12 χρονών, και γιατί πιστεύετε ότι εκείνη η κατάσταση θα μπορούσε να προξενήσει τρόμο; (β) Πώς έδειξε ο Ιησούς θάρρος συναναστρεφόμενος τους δασκάλους στον ναό;

⁷ Σε έναν κόσμο τον οποίο κυβερνάει ο Σατανάς, «ο πατέρας του ψέματος», πολλές φορές απαιτείται θάρρος για να υπερασπιστεί κάποιος την αλήθεια. (Ιωάννης 8:44· 14:30) Ο Ιησούς δεν περίμενε να ενηλικιωθεί για να πάρει τέτοια θέση. Όταν ήταν 12 χρονών, βρέθηκε χώρια από τους γονείς του μετά τη γιορτή του Πάσχα στην Ιερουσαλήμ. Επί τρεις ημέρες, η Μαρία και ο Ιωσήφ έψαχναν ανάστατοι να τον βρουν. Τελικά τον βρήκαν στον ναό. Τι έκανε εκεί; “Καθόταν ανάμεσα στους δασκάλους και τους άκουγε και τους έκανε ερωτήσεις”. (Λουκάς 2:41-50) Σκεφτείτε τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε αυτή η συζήτηση.

⁸ Οι ιστορικοί λένε ότι μερικοί από τους πιο επιφανείς θρησκευτικούς ηγέτες παρέμεναν συνήθως στον ναό μετά τις γιορτές και δίδασκαν στα ευρύχωρα προπύλαιά του. Οι άνθρωποι κάθονταν κάτω, μπροστά στα πόδια των ηγετών, για να ακούσουν και να κάνουν ερωτήσεις. Αυτοί οι δάσκαλοι ήταν πολυμαθείς. Ήταν καλά καταρτισμένοι στον Μωσαϊκό Νόμο καθώς και στους εξαιρετικά περίπλοκους ανθρωποποίητους νόμους και στις παραδόσεις που είχαν πολλαπλασιαστεί στο διάβα των ετών. Πώς θα νιώθατε εσείς ανάμεσά τους; Έντρομοι; Αυτό θα ήταν απολύτως φυσιολογικό. Και τι θα γινόταν αν ήσασταν μόλις 12 χρονών; Πολλοί νεαροί είναι συνεσταλμένοι. (Ιερεμίας 1:6) Μερικοί προσπαθούν απεγνωσμένα να μην τραβούν την προσοχή των δασκάλων τους στο σχολείο. Αυτοί οι νεαροί φοβούνται μήπως τους ζητηθεί να πουν ή να κάνουν κάτι, φοβούνται μήπως στραφεί η προσοχή πάνω τους, φοβούνται την πιθανότητα να ντροπιαστούν ή να υποστούν χλευασμό.

⁹ Ωστόσο, εδώ βρίσκουμε τον Ιησού να κάθεται ανάμεσα σε αυτούς τους πολυμαθείς ανθρώπους και να τους υποβάλλει άφοβα διερευνητικές ερωτήσεις. Μάλιστα έκανε ακόμα περισσότερα. Η αφήγηση μας λέει: «Όλοι . . . εκείνοι που τον άκουγαν θαύμαζαν την κατανόησή του και τις απαντήσεις του». (Λουκάς 2:47) Η Γραφή δεν μας αναφέρει τι έλεγε ο Ιησούς σε εκείνη την περίπτωση, αλλά μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν επαναλάμβανε μηχανικά τα ψεύδη που ήταν τόσο αρεστά σε εκείνους τους θρησκευτικούς δασκάλους. (1 Πέτρου 2:22) Όχι, υποστήριζε την αλήθεια του Λόγου του Θεού, και οι ακροατές του ασφαλώς έμειναν κατάπληκτοι με το ότι ένα 12χρονο παιδί μπορούσε να εκφράζεται με τέτοια ενόραση και τέτοιο θάρρος.

10. Πώς μιμούνται οι νεαροί Χριστιανοί σήμερα το θάρρος του Ιησού;

¹⁰ Σήμερα, αναρίθμητοι νεαροί Χριστιανοί ακολουθούν τα ίχνη του Ιησού. Ομολογουμένως, δεν είναι τέλειοι σαν τον νεαρό Ιησού. Αλλά όπως αυτός, έτσι και εκείνοι δεν περιμένουν να ενηλικιωθούν για να υπερασπιστούν την αλήθεια. Στο σχολείο ή στην περιοχή τους, κάνουν διακριτικά ερωτήσεις στους ανθρώπους, τους ακούν και τους μεταδίδουν με σεβασμό την αλήθεια. (1 Πέτρου 3:15) Αυτοί οι νεαροί ως ομάδα έχουν βοηθήσει συμμαθητές, δασκάλους και γείτονες να γίνουν ακόλουθοι του Χριστού. Πόσο πρέπει να ευαρεστείται ο Ιεχωβά με το θάρρος τους! Ο Λόγος του παρομοιάζει τέτοιους νεαρούς με δροσοσταλιές​—είναι αναζωογονητικοί, ευχάριστοι και πολυάριθμοι.​—Ψαλμός 110:3.

11, 12. Ως ενήλικος, πώς έδειξε ο Ιησούς θάρρος για την υπεράσπιση της αλήθειας;

¹¹ Όταν ο Ιησούς ενηλικιώθηκε, έδειξε επανειλημμένα θάρρος για την υπεράσπιση της αλήθειας. Μάλιστα, η διακονία του ξεκίνησε με μια αντιπαράθεση την οποία πολλοί θα θεωρούσαν τρομακτική. Όχι ως ο ισχυρός αρχάγγελος αλλά ως απλός άνθρωπος από σάρκα και αίμα, ο Ιησούς χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τον Σατανά, τον πιο δυνατό και επικίνδυνο από όλους τους εχθρούς του Ιεχωβά. Ο Ιησούς απέρριψε τον Σατανά και ανέτρεψε την κακή εφαρμογή των θεόπνευστων Γραφών που έκανε εκείνος. Ο Ιησούς τερμάτισε τη συνάντηση προστάζοντας με τόλμη: «Φύγε, Σατανά!»​—Ματθαίος 4:2-11.

¹² Ο Ιησούς με αυτόν τον τρόπο έδειξε ποια πορεία θα ακολουθούσε στη διακονία του, υπερασπιζόμενος γενναία τον Λόγο του Πατέρα του έναντι των προσπαθειών που έκαναν οποιοιδήποτε να τον διαστρεβλώσουν ή να τον χρησιμοποιήσουν εσφαλμένα. Τότε, όπως και τώρα, αυτού του είδους η θρησκευτική ανεντιμότητα ήταν πολύ συνηθισμένη. Ο Ιησούς είπε στους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής του: «Ακυρώνετε τον λόγο του Θεού μέσω της παράδοσής σας, την οποία παραδώσατε». (Μάρκος 7:13) Εκείνοι οι άνθρωποι έχαιραν μεγάλου σεβασμού από τον λαό γενικά, αλλά ο Ιησούς τούς κατήγγειλε άφοβα ως τυφλούς οδηγούς και υποκριτές.a (Ματθαίος 23:13, 16) Πώς μπορούμε να μιμούμαστε αυτή την πτυχή του θαρραλέου παραδείγματος του Ιησού;

13. Τι χρειάζεται να θυμόμαστε καθώς μιμούμαστε τον Ιησού, και εντούτοις ποιο προνόμιο έχουμε;

¹³ Θυμόμαστε βέβαια ότι εμείς δεν διαθέτουμε ούτε την ικανότητα που διαθέτει ο Ιησούς να διαβάζει καρδιές ούτε την εξουσία που έχει αυτός να κρίνει. Ωστόσο, μπορούμε να μιμούμαστε τον γενναίο τρόπο με τον οποίο υπερασπιζόταν την αλήθεια. Για παράδειγμα, όταν εκθέτουμε τα θρησκευτικά ψεύδη​—τα ψέματα που διδάσκονται τόσο συχνά σχετικά με τον Θεό, τους σκοπούς του και τον Λόγο του—​εκπέμπουμε φως σε έναν κόσμο σκοτεινιασμένο από την προπαγάνδα του Σατανά. (Ματθαίος 5:14· Αποκάλυψη 12:9, 10) Βοηθάμε ανθρώπους να απελευθερωθούν από τη δουλεία σε ψεύτικες διδασκαλίες οι οποίες γεμίζουν την καρδιά τους με νοσηρό φόβο και δηλητηριάζουν τη σχέση τους με τον Θεό. Τι προνόμιο έχουμε να βλέπουμε την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιησού: «Η αλήθεια θα σας ελευθερώσει»!​—Ιωάννης 8:32.

14, 15. (α) Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο Ιησούς εξήγησε «τι είναι δικαιοσύνη»; (β) Ποιες προκαταλήψεις αγνόησε ο Ιησούς όταν μίλησε στη Σαμαρείτισσα;

¹⁴ Οι Βιβλικές προφητείες προείπαν ότι ο Μεσσίας θα εξηγούσε στα έθνη «τι είναι δικαιοσύνη». (Ματθαίος 12:18· Ησαΐας 42:1) Ο Ιησούς άρχισε βεβαίως να το κάνει αυτό ενόσω βρισκόταν εδώ στη γη. Με μεγάλο θάρρος, αποδεικνυόταν πάντοτε δίκαιος και αμερόληπτος στις επαφές του με τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, αρνήθηκε να υιοθετήσει τις αντιγραφικές προκαταλήψεις και τη μισαλλοδοξία που ήταν τόσο διαδεδομένες στον κόσμο γύρω του.

¹⁵ Όταν ο Ιησούς μίλησε σε μια Σαμαρείτισσα στο πηγάδι της Συχάρ, οι μαθητές του έμειναν έκπληκτοι. Γιατί; Εκείνη την εποχή, οι Ιουδαίοι γενικά απεχθάνονταν τους Σαμαρείτες. Αυτή η περιφρόνηση αναγόταν στο πολύ μακρινό παρελθόν. (Έσδρας 4:4) Επιπρόσθετα, μερικοί ραβίνοι θεωρούσαν τις γυναίκες κατώτερες. Οι ραβινικοί κανόνες, που αργότερα διατυπώθηκαν γραπτώς, απέτρεπαν τους άντρες από το να συζητούν με γυναίκες, και μάλιστα υποδήλωναν ότι οι γυναίκες ήταν ανάξιες να διδαχτούν τον Νόμο του Θεού. Ιδιαίτερα οι Σαμαρείτισσες θεωρούνταν ακάθαρτες. Ο Ιησούς αγνόησε αυτές τις άδικες προκαταλήψεις και δίδαξε φανερά τη Σαμαρείτισσα (η οποία ζούσε ανήθικη ζωή), αποκαλύπτοντάς της μάλιστα την ταυτότητά του ως Μεσσία.​—Ιωάννης 4:5-27.

16. Γιατί χρειάζονται οι Χριστιανοί θάρρος για να διαφέρουν όσον αφορά τις προκαταλήψεις;

¹⁶ Έχετε βρεθεί ποτέ με άτομα που τρέφουν απαίσιες προκαταλήψεις; Ίσως λένε περιφρονητικά αστεία για ανθρώπους κάποιας άλλης φυλής ή έθνους, μιλούν υποτιμητικά για μέλη του αντίθετου φύλου ή καταφρονούν εκείνους που βρίσκονται σε διαφορετική οικονομική κατάσταση ή κοινωνική θέση. Οι ακόλουθοι του Χριστού δεν συμμερίζονται τέτοιες γεμάτες μίσος αντιλήψεις, και προσπαθούν σκληρά να ξεριζώσουν κάθε ίχνος προκατάληψης από τη δική τους καρδιά. (Πράξεις 10:34) Ο καθένας από εμάς χρειάζεται να καλλιεργήσει το απαραίτητο θάρρος ώστε να είναι δίκαιος σε αυτόν τον τομέα.

17. Ποια δράση ανέλαβε ο Ιησούς στον ναό, και γιατί;

¹⁷ Το θάρρος έκανε επίσης τον Ιησού να αγωνίζεται για την καθαρότητα του λαού του Θεού και για τη διευθέτηση της αγνής λατρείας. Στην αρχή της διακονίας του, μπήκε στην περιοχή του ναού στην Ιερουσαλήμ και συγκλονίστηκε βλέποντας εμπόρους και αργυραμοιβούς να κάνουν τις συναλλαγές τους εκεί. Γεμάτος δίκαιη αγανάκτηση, ο Ιησούς πέταξε έξω αυτούς τους άπληστους ανθρώπους και τα εμπορεύματά τους. (Ιωάννης 2:13-17) Παρόμοια δράση ανέλαβε και αργότερα, προς το τέλος της διακονίας του. (Μάρκος 11:15-18) Είναι αλήθεια ότι λόγω εκείνων των πράξεων απέκτησε μερικούς ισχυρούς εχθρούς, αλλά αυτό δεν τον έκανε να διστάζει. Γιατί; Από την παιδική του ηλικία, αποκαλούσε εκείνον τον ναό οίκο του Πατέρα του​—και το εννοούσε. (Λουκάς 2:49) Η αγνή λατρεία μολυνόταν εκεί και αυτό αποτελούσε αδικία την οποία εκείνος δεν θα μπορούσε ποτέ να ανεχτεί. Ο ζήλος του τού έδινε το θάρρος να κάνει ό,τι ήταν απαραίτητο.

18. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί σήμερα να δείχνουν θάρρος όσον αφορά την καθαρότητα της εκκλησίας;

¹⁸ Παρόμοια, οι ακόλουθοι του Χριστού σήμερα ενδιαφέρονται βαθιά για την καθαρότητα του λαού του Θεού και για τη διευθέτηση της αγνής λατρείας. Αν βλέπουν ότι κάποιος συγχριστιανός τους είναι αναμειγμένος σε σοβαρή αδικοπραγία, δεν κάνουν τα στραβά μάτια. Δεν φοβούνται να μιλήσουν. (1 Κορινθίους 1:11) Φροντίζουν να ενημερωθούν οι πρεσβύτεροι. Οι πρεσβύτεροι μπορούν να βοηθήσουν εκείνους που είναι πνευματικά άρρωστοι και μπορούν επίσης να αναλάβουν δράση για να διατηρήσουν την καθαρή υπόσταση των προβάτων του Ιεχωβά.​—Ιακώβου 5:14, 15.

19, 20. (α) Ποιες αδικίες αφθονούσαν στις ημέρες του Ιησού, και ποια πίεση υπέστη ο ίδιος; (β) Γιατί αρνούνται οι ακόλουθοι του Χριστού να αναμειχθούν στην πολιτική και στη βία, και ποια είναι μία από τις ανταμοιβές που λαβαίνουν για τη στάση τους;

¹⁹ Μήπως όμως πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο Ιησούς αγωνιζόταν κατά της κοινωνικής αδικίας στον κόσμο γενικά; Ασφαλώς υπήρχαν αδικίες παντού γύρω του. Η πατρίδα του βρισκόταν υπό την κατοχή ξένης δύναμης. Οι Ρωμαίοι καταδυνάστευαν τους Ιουδαίους με ισχυρή στρατιωτική παρουσία, τους επέβαλλαν βαριά φορολογία και μάλιστα παρενέβαιναν στα θρησκευτικά τους έθιμα. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που πολλοί άνθρωποι ήθελαν να αναμειχθεί ο Ιησούς στην πολιτική της εποχής του. (Ιωάννης 6:14, 15) Ο Ιησούς έπρεπε και πάλι να δείξει το θάρρος του.

²⁰ Εξήγησε ότι η Βασιλεία του δεν ήταν μέρος του κόσμου. Με το παράδειγμά του, εκπαίδευσε τους ακολούθους του να απέχουν από τις πολιτικές διαμάχες της εποχής τους και, αντί για αυτό, να εστιάζουν την προσοχή τους στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. (Ιωάννης 17:16· 18:36) Δίδαξε ένα ισχυρό μάθημα αναφορικά με την ουδετερότητα όταν ήρθε ο όχλος να τον συλλάβει. Ο Πέτρος ανέλαβε αμέσως δράση, τραβώντας αυθόρμητα το σπαθί του και τραυματίζοντας έναν άνθρωπο. Είναι εύκολο να κατανοήσουμε την αντίδραση του Πέτρου. Αν θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να θεωρηθεί η χρήση βίας δικαιολογημένη θα ήταν ακριβώς αυτή, όταν εκείνη τη νύχτα ο αθώος Γιος του Θεού δέχτηκε επίθεση. Εντούτοις, ο Ιησούς έθεσε τότε τον κανόνα που θα ίσχυε για τους επίγειους ακολούθους του μέχρι σήμερα: «Βάλε το σπαθί σου πίσω στη θέση του, γιατί όλοι όσοι παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν από σπαθί». (Ματθαίος 26:51-54) Για τους ακολούθους του Χριστού, η διατήρηση τέτοιας ειρηνικής στάσης ασφαλώς απαιτούσε θάρρος τότε, όπως άλλωστε και σήμερα. Ο λαός του Θεού σήμερα, ως αποτέλεσμα της Χριστιανικής του ουδετερότητας, έχει καθαρό ιστορικό όσον αφορά τους αμέτρητους σύγχρονους πολέμους, τα ολοκαυτώματα, τις εξεγέρσεις και παρόμοιες πράξεις βίας. Αυτό το άψογο ιστορικό είναι μία από τις ανταμοιβές που λαβαίνουν για το θάρρος τους.

21, 22. (α) Ποια βοήθεια έλαβε ο Ιησούς προτού αντιμετωπίσει τη σκληρότερη δοκιμασία του; (β) Πώς αποδείχτηκε ο Ιησούς θαρραλέος ως το τέλος;

²¹ Ο Γιος του Ιεχωβά γνώριζε εκ των προτέρων ότι επρόκειτο να αντιμετωπίσει σφοδρή εναντίωση ενόσω θα βρισκόταν εδώ στη γη. (Ησαΐας 50:4-7) Η ζωή του απειλήθηκε πολλές φορές, με αποκορύφωμα το περιστατικό που περιγράφεται στην αρχή αυτού του κεφαλαίου. Πώς διατηρούσε ο Ιησούς το θάρρος του όντας αντιμέτωπος με τέτοιους κινδύνους; Σκεφτείτε τι έκανε ο Ιησούς προτού έρθει εκείνος ο όχλος για να τον συλλάβει: Προσευχόταν ένθερμα στον Ιεχωβά. Και τι έκανε ο Ιεχωβά; Η Γραφή μάς λέει ότι ο Ιησούς «εισακούστηκε». (Εβραίους 5:7) Ο Ιεχωβά έστειλε έναν άγγελο από τον ουρανό για να ενισχύσει τον γενναίο Γιο του.​—Λουκάς 22:42, 43.

²² Λίγο αφότου ενισχύθηκε, ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του: «Σηκωθείτε, πάμε». (Ματθαίος 26:46) Αναλογιστείτε τη γενναιότητα που φανέρωνε αυτή η έκφραση. «Πάμε», είπε, γνωρίζοντας ότι θα ζητούσε από τον όχλο να μην πειράξει τους φίλους του, γνωρίζοντας ότι αυτοί οι φίλοι θα τον εγκατέλειπαν και θα έφευγαν, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετώπιζε μόνος του τη σκληρότερη δοκιμασία της ζωής του. Ολομόναχος, αντιμετώπισε μια παράνομη και άδικη δίκη, χλευασμό, βασανιστήρια και οδυνηρό θάνατο. Σε όλη αυτή τη δοκιμασία, το θάρρος του ποτέ δεν τον εγκατέλειψε.

23. Εξηγήστε γιατί ο Ιησούς δεν φέρθηκε απερίσκεπτα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τον κίνδυνο και την απειλή του θανάτου.

²³ Μήπως ο Ιησούς φέρθηκε απερίσκεπτα; Όχι, διότι η απερισκεψία δεν έχει σχέση με το αληθινό θάρρος. Μάλιστα, ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να είναι προσεκτικοί, να απομακρύνονται συνετά από τον κίνδυνο ώστε να συνεχίσουν να κάνουν το θέλημα του Θεού. (Ματθαίος 4:12· 10:16) Σε αυτή την περίπτωση όμως, ο Ιησούς γνώριζε ότι δεν υπήρχε τρόπος να απομακρυνθεί. Γνώριζε τι περιλάμβανε το θέλημα του Θεού. Ο Ιησούς ήταν αποφασισμένος να διακρατήσει την ακεραιότητά του, οπότε η μόνη επιλογή του ήταν να βγει μπροστά, να αντιμετωπίσει ευθέως τη δοκιμασία.

24. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε θαρραλέα οποιαδήποτε δοκιμασία ίσως ανακύψει;

²⁴ Πόσο συχνά έχουν περπατήσει οι ακόλουθοι του Ιησού με θάρρος στα ίχνη του Κυρίου τους! Πολλοί έχουν παραμείνει σταθεροί αντιμετωπίζοντας χλευασμό, διωγμό, συλλήψεις, φυλάκιση, βασανιστήρια, ακόμα και θάνατο. Πού βρίσκουν ατελείς άνθρωποι τέτοιο θάρρος; Αυτό δεν πηγάζει απλώς από μέσα τους. Όπως ο Ιησούς λάβαινε βοήθεια από πάνω, έτσι λαβαίνουν και οι ακόλουθοί του. (Φιλιππησίους 4:13) Γι’ αυτό, ποτέ μη φοβηθείτε τα όσα επιφυλάσσει ίσως το μέλλον. Να είστε αποφασισμένοι να διακρατήσετε την ακεραιότητά σας, και ο Ιεχωβά θα σας δώσει το θάρρος που χρειάζεστε. Συνεχίστε να αντλείτε δύναμη από το παράδειγμα του Ηγέτη μας, του Ιησού, ο οποίος είπε: «Πάρτε θάρρος! Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο».​—Ιωάννης 16:33.