Παρά τα Θαύματα, τον Απορρίπτουν και στη Ναζαρέτ

Αυτή είναι μια κοπιαστική ημέρα για τον Ιησού. Αφού επέστρεψε με το πλοιάριο από την περιοχή της Δεκάπολης, γιάτρεψε μια γυναίκα με αιμορραγία και ανέστησε την κόρη του Ιαείρου. Αλλά η ημέρα δεν έχει τελειώσει ακόμη. Όταν ο Ιησούς φεύγει από το σπίτι του Ιαείρου, τον ακολουθούν δύο τυφλοί, φωνάζοντας: «Ελέησέ μας, Γιε του Δαβίδ!»​—Ματθαίος 9:27.

Αποκαλώντας τον “Γιο του Δαβίδ”, αυτοί οι άνθρωποι εκφράζουν την πίστη τους ότι ο Ιησούς είναι ο κληρονόμος του θρόνου του Δαβίδ και, επομένως, ο Μεσσίας. Αυτός δείχνει να αγνοεί τις εκκλήσεις τους, ίσως για να δει αν θα επιμείνουν, και εκείνοι όντως επιμένουν. Όταν μπαίνει σε κάποιο σπίτι, μπαίνουν μέσα και εκείνοι. Ο Ιησούς τούς ρωτάει: «Πιστεύετε ότι μπορώ να το κάνω αυτό;» Εκείνοι απαντούν με σιγουριά: «Ναι, Κύριε». Τότε αγγίζει τα μάτια τους και λέει: «Ας γίνει για εσάς σύμφωνα με την πίστη σας».​—Ματθαίος 9:28, 29.

Ξαφνικά, βρίσκουν το φως τους! Ο Ιησούς τούς λέει, όπως έχει πει παλιότερα και σε άλλους, να μη διαδώσουν αυτό που έκανε. Εκείνοι, όμως, πανευτυχείς, μιλούν αργότερα για αυτόν όπου βρεθούν.

Όταν εκείνοι φεύγουν, κάποιοι φέρνουν στον Ιησού έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να μιλήσει επειδή είναι δαιμονισμένος. Εκείνος εκβάλλει τον δαίμονα, και ο άνθρωπος αρχίζει αμέσως να μιλάει. Τα πλήθη λένε έκπληκτα: «Ποτέ δεν είδε κανείς τέτοιο πράγμα στον Ισραήλ». Παρόντες είναι και κάποιοι Φαρισαίοι. Επειδή δεν μπορούν να αρνηθούν τα θαύματα, επαναλαμβάνουν την παλιότερη κατηγορία τους όσον αφορά το πώς γίνονται τα έργα του Ιησού: «Μέσω του άρχοντα των δαιμόνων εκβάλλει τους δαίμονες».​—Ματθαίος 9:33, 34.

Λίγο αργότερα, ο Ιησούς κατευθύνεται πάλι προς την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ναζαρέτ. Αυτή τη φορά είναι μαζί του και οι μαθητές του. Περίπου έναν χρόνο νωρίτερα, ο Ιησούς δίδαξε στην τοπική συναγωγή. Στην αρχή, οι κάτοικοι της πόλης ένιωσαν θαυμασμό για τα λεγόμενά του, αλλά μετά προσβλήθηκαν από τη διδασκαλία του και επιχείρησαν να τον σκοτώσουν. Τώρα, ο Ιησούς προσπαθεί και πάλι να βοηθήσει τους πρώην γείτονές του.

Το Σάββατο, πηγαίνει ξανά στη συναγωγή για να διδάξει. Πολλοί ρωτούν έκπληκτοι: «Πού βρήκε αυτός ο άνθρωπος αυτή τη σοφία και την ικανότητα να κάνει τέτοια δυναμικά έργα;» Λένε μάλιστα: «Αυτός δεν είναι ο γιος του ξυλουργού; Η μητέρα του δεν λέγεται Μαρία και οι αδελφοί του Ιάκωβος, Ιωσήφ, Σίμων και Ιούδας; Και οι αδελφές του δεν είναι όλες μαζί μας; Πού τα βρήκε λοιπόν όλα αυτά;»​—Ματθαίος 13:54-56.

Στα μάτια τους, ο Ιησούς είναι απλώς ένας συντοπίτης τους. “Μα τον ξέρουμε από παιδί”, σκέφτονται, “πώς μπορεί να είναι ο Μεσσίας;” Ως αποτέλεσμα, παρ’ όλες τις αποδείξεις​—όπως είναι η μεγάλη σοφία του Ιησού και τα δυναμικά του έργα—​τον απορρίπτουν. Ακόμη και οι συγγενείς του σκανδαλίζονται εξαιτίας του, επειδή έχουν οικειότητα μαζί του. Γι’ αυτό, ο Ιησούς λέει: «Κανένας προφήτης δεν μένει χωρίς τιμή παρά μόνο στον τόπο του και στο ίδιο του το σπίτι».​—Ματθαίος 13:57.

Ο Ιησούς εκπλήσσεται πραγματικά με την απιστία τους. Δεν κάνει λοιπόν κανένα θαύμα εκεί, “εκτός του ότι θέτει τα χέρια του πάνω σε λίγους αρρώστους και τους θεραπεύει”.​—Μάρκος 6:5, 6.