Διατήρηση της Ειρήνης και της Καθαρότητας της Εκκλησίας

ΚΑΘΕ χρόνο χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν στον οίκο της αγνής λατρείας του Ιεχωβά, σε εκπλήρωση των Βιβλικών προφητειών. (Μιχ. 4:1, 2) Πόσο χαρούμενοι είμαστε που τους δεχόμαστε “στην εκκλησία του Θεού”! (Πράξ. 20:28) Τα άτομα αυτά εκτιμούν την ευκαιρία που τους δίνεται να υπηρετούν τον Ιεχωβά μαζί μας και να απολαμβάνουν το καθαρό και ειρηνικό περιβάλλον του πνευματικού μας παραδείσου. Το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά και οι σοφές συμβουλές που βρίσκονται στον Λόγο του μας βοηθούν να διατηρούμε την ειρήνη και την καθαρότητα της εκκλησίας.​—Ψαλμ. 119:105· Ζαχ. 4:6.

² Εφαρμόζοντας τις Βιβλικές αρχές, ντυνόμαστε «τη νέα προσωπικότητα». (Κολ. 3:10) Παραμερίζουμε τις ασήμαντες διαφωνίες και τις προσωπικές διαφορές. Βλέποντας τα πράγματα όπως ο Ιεχωβά, υπερνικούμε τις διαιρετικές κοσμικές επιρροές και συνεργαζόμαστε με ενότητα ως διεθνής αδελφότητα.​—Πράξ. 10:34, 35.

³ Ωστόσο, κατά καιρούς δημιουργούνται δυσκολίες που επηρεάζουν την ειρήνη και την ενότητα της εκκλησίας. Ποια είναι η αιτία; Στις περισσότερες περιπτώσεις, το ότι δεν εφαρμόζονται οι συμβουλές της Γραφής. Εξακολουθούμε να παλεύουμε με τις ατελείς ανθρώπινες τάσεις μας. Κανένας μας δεν είναι αναμάρτητος. (1 Ιωάν. 1:10) Ίσως κάποιος να κάνει ένα εσφαλμένο βήμα το οποίο θα μπορούσε να φέρει μέσα στην εκκλησία ηθική ή πνευματική ακαθαρσία. Μπορεί να προσβάλουμε κάποιον με απερίσκεπτα λόγια ή πράξεις ή μπορεί εμείς να προσκόψουμε από κάτι που είπε ή έκανε κάποιος. (Ρωμ. 3:23) Όταν δημιουργούνται τέτοιες δυσκολίες, τι μπορούμε να κάνουμε για να τακτοποιήσουμε το ζήτημα;

⁴ Ο Ιεχωβά τα έχει λάβει στοργικά υπόψη του όλα αυτά. Ο Λόγος του παρέχει συμβουλές για το τι πρέπει να κάνουμε όταν δημιουργούνται δυσκολίες. Οι στοργικοί πνευματικοί ποιμένες, οι πρεσβύτεροι, προσφέρουν προσωπική βοήθεια. Εφαρμόζοντας τις συμβουλές που δίνουν από τη Γραφή, μπορούμε να αποκαταστήσουμε τη σχέση που είχαμε με κάποιον αδελφό μας και να διατηρήσουμε καλή υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά. Αν μας δοθεί διαπαιδαγώγηση ή έλεγχος εξαιτίας κάποιας αδικοπραγίας, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι με αυτή τη διόρθωση ο ουράνιος Πατέρας μας μάς δείχνει την αγάπη του.​—Παρ. 3:11, 12· Εβρ. 12:6.

⁵ Ορισμένες φορές μπορεί να δημιουργηθούν προσωπικές διαφωνίες ή μικροπροβλήματα μέσα στην εκκλησία. Αυτά πρέπει να τακτοποιούνται γρήγορα με πνεύμα αδελφικής αγάπης. (Εφεσ. 4:26· Φιλιπ. 2:2-4· Κολ. 3:12-14) Πιθανότατα θα διαπιστώσετε πως τα προβλήματα προσωπικής φύσης που αφορούν τις σχέσεις σας με κάποιον συγχριστιανό μπορούν να λυθούν αν εφαρμόσετε την εξής συμβουλή του αποστόλου Πέτρου: «Να έχετε έντονη αγάπη ο ένας για τον άλλον, επειδή η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών». (1 Πέτρ. 4:8) Η Αγία Γραφή λέει: «Όλοι σφάλλουμε πολλές φορές». (Ιακ. 3:2) Όταν εφαρμόζουμε τον Χρυσό Κανόνα, δηλαδή φερόμαστε στους άλλους όπως ακριβώς θα θέλαμε να φερθούν εκείνοι σε εμάς, είναι συνήθως εφικτό να συγχωρούμε και να ξεχνάμε τα μικροπαραπτώματα.​—Ματθ. 6:14, 15· 7:12.

⁶ Αν αντιληφθείτε ότι κάποιος έχει προσβληθεί από κάτι που είπατε ή κάνατε, πρέπει να πάρετε την πρωτοβουλία να αποκαταστήσετε την ειρήνη χωρίς καθυστέρηση. Να θυμάστε ότι επηρεάζεται και η σχέση σας με τον Ιεχωβά. Ο Ιησούς συμβούλεψε τους μαθητές του: «Αν λοιπόν φέρνεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε το δώρο σου εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο, και φύγε. Πρώτα κάνε ειρήνη με τον αδελφό σου και έπειτα γύρισε να προσφέρεις το δώρο σου». (Ματθ. 5:23, 24) Μπορεί να έχει γίνει κάποια παρεξήγηση. Σε αυτή την περίπτωση, ανοίξτε τις γραμμές επικοινωνίας. Η καλή επικοινωνία μεταξύ όλων μέσα στην εκκλησία προλαβαίνει πολλές παρεξηγήσεις και λύνει πολλά προβλήματα που δημιουργούνται εξαιτίας της ανθρώπινης ατέλειας.

⁷ Κάποιες φορές, οι επίσκοποι μπορεί να θεωρήσουν ότι είναι αναγκαίο να δώσουν συμβουλή για να διορθώσουν τον τρόπο σκέψης κάποιου. Αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της Γαλατίας: «Αδελφοί, ακόμη και αν κάποιος άνθρωπος κάνει ένα εσφαλμένο βήμα προτού το αντιληφθεί, εσείς που έχετε πνευματικά προσόντα να προσπαθείτε να τον διορθώσετε με πνεύμα πραότητας».​—Γαλ. 6:1.

⁸ Ποιμαίνοντας το ποίμνιο, οι επίσκοποι μπορούν να προστατέψουν την εκκλησία από πολλούς πνευματικούς κινδύνους και να αποτρέψουν σοβαρά προβλήματα. Οι πρεσβύτεροι αγωνίζονται ώστε η υπηρεσία που προσφέρουν στην εκκλησία να ανταποκρίνεται στην υπόσχεση που έδωσε ο Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα: «Ο καθένας τους θα είναι σαν καταφύγιο από τον άνεμο, κρυψώνα από την καταιγίδα, σαν ρεύματα νερού σε άνυδρη γη, σαν τη σκιά πελώριου βράχου σε κατάξερη γη».​—Ησ. 32:2.

⁹ Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι θα υπήρχαν κάποιοι που θα μπορούσαν να ασκήσουν αρνητική επιρροή στην εκκλησία. Ο Παύλος είπε: «Σας δίνουμε την οδηγία . . . να απομακρύνεστε από κάθε αδελφό που περπατάει άτακτα και όχι σύμφωνα με την παράδοση την οποία λάβατε από εμάς». Διευκρίνισε τι εννοούσε με αυτά τα λόγια γράφοντας: «Αν κάποιος δεν υπακούει στον λόγο μας μέσω αυτής της επιστολής, κρατάτε τον σημειωμένο και σταματήστε να τον συναναστρέφεστε, ώστε να ντραπεί. Και εντούτοις μην τον θεωρείτε εχθρό, αλλά να τον νουθετείτε ως αδελφό».​—2 Θεσ. 3:6, 14, 15.

¹⁰ Μερικές φορές, μπορεί κάποιος να μην έχει διαπράξει μια σοβαρή αμαρτία που δικαιολογεί την αποβολή του από την εκκλησία αλλά να δείχνει κατάφωρη περιφρόνηση για τους θεϊκούς κανόνες οι οποίοι πρέπει να διέπουν τους Χριστιανούς. Ίσως, για παράδειγμα, είναι υπερβολικά τεμπέλης, επικριτικός ή βρόμικος. Μπορεί να “ανακατεύεται σε ό,τι δεν τον αφορά”. (2 Θεσ. 3:11) Ή ακόμη μπορεί να κάνει σχέδια για να εκμεταλλευτεί από υλική άποψη κάποιους ή να ψυχαγωγείται με πράγματα τα οποία είναι σαφώς ακατάλληλα. Αυτή η άτακτη συμπεριφορά είναι τόσο σοβαρή ώστε έχει άσχημο αντίκτυπο στην εκκλησία, και υπάρχει το ενδεχόμενο να τη μιμηθούν και άλλοι Χριστιανοί.

¹¹ Οι πρεσβύτεροι θα προσπαθήσουν πρώτα να βοηθήσουν ένα τέτοιο άτομο δίνοντάς του συμβουλή από τη Γραφή. Ωστόσο, αν αυτό συνεχίζει να αδιαφορεί για τις Βιβλικές αρχές παρά την επανειλημμένη νουθεσία, οι πρεσβύτεροι ίσως αποφασίσουν να εκφωνηθεί στην εκκλησία μια προειδοποιητική ομιλία. Εκδηλώνοντας διάκριση, οι πρεσβύτεροι θα αποφασίσουν αν η συγκεκριμένη κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή και ενοχλητική ώστε να δικαιολογείται μια τέτοια προειδοποιητική ομιλία. Ο ομιλητής θα δώσει κατάλληλες συμβουλές για την άτακτη συμπεριφορά, αλλά δεν θα κατονομάσει το άτομο. Στη συνέχεια, όσοι είναι ενήμεροι της κατάστασης που αναφέρθηκε στην ομιλία θα φροντίσουν να αποφύγουν την κοινωνική συναναστροφή μαζί του, αν και θα συνεχίσουν την πνευματική συναναστροφή, “νουθετώντας τον ως αδελφό”.

¹² Καθώς το άτομο «που περπατάει άτακτα» βλέπει τη σταθερή στάση των πιστών Χριστιανών, υπάρχει ελπίδα να ντραπεί για τη συμπεριφορά του και να αλλάξει πορεία. Όταν φανεί ξεκάθαρα ότι έχει εγκαταλείψει την άτακτη πορεία του, δεν είναι πλέον αναγκαίο να τον αντιμετωπίζουν οι άλλοι ως σημειωμένο.

¹³ Η προθυμία που δείχνουμε να παραβλέπουμε τα παραπτώματα και να συγχωρούμε δεν σημαίνει ότι αδιαφορούμε για την αδικοπραγία ή ότι την επιδοκιμάζουμε. Δεν οφείλονται όλα τα αδικήματα στην κληρονομημένη ατέλεια ούτε είναι σωστό να παραβλέπουμε τα αδικήματα που δεν είναι απλώς μικροπαραπτώματα. (Λευιτ. 19:17· Ψαλμ. 141:5) Η διαθήκη του Νόμου αναγνώριζε ότι μερικές αμαρτίες είναι πιο σοβαρές από άλλες, και το ίδιο αληθεύει και στη Χριστιανική διευθέτηση.​—1 Ιωάν. 5:16, 17.

¹⁴ Ο Ιησούς περιέγραψε μια συγκεκριμένη διαδικασία για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων τα οποία μπορεί να δημιουργηθούν μεταξύ συγχριστιανών. Προσέξτε τα βήματα που καθόρισε: «Αν ο αδελφός σου διαπράξει αμαρτία, [1] πήγαινε να εκθέσεις ξεκάθαρα το σφάλμα του ανάμεσα σε εσένα και σε αυτόν μόνο. Αν σε ακούσει, έχεις κερδίσει τον αδελφό σου. Αλλά αν δεν ακούσει, [2] πάρε μαζί σου έναν ή δύο ακόμη, για να εδραιωθεί κάθε ζήτημα με τη μαρτυρία δύο ή τριών μαρτύρων. Αν δεν ακούσει και αυτούς, [3] μίλησε στην εκκλησία. Αν δεν ακούσει ούτε την εκκλησία, ας είναι για εσένα όπως ο εθνικός και ο εισπράκτορας φόρων».​—Ματθ. 18:15-17.

¹⁵ Έχοντας υπόψη την παραβολή που είπε στη συνέχεια ο Ιησούς, όπως αυτή καταγράφεται στα εδάφια Ματθαίος 18:23-35, φαίνεται ότι μία από τις αμαρτίες που εξετάζονται στα εδάφια Ματθαίος 18:15-17 αφορά οικονομικά ή περιουσιακά ζητήματα, όπως αθέτηση εξόφλησης δανείου ή διάπραξη απάτης. Ή μπορεί η παράβαση να είναι συκοφαντία, η οποία βλάπτει σοβαρά την καλή φήμη ενός ατόμου.

¹⁶ Αν έχετε αποδείξεις ότι κάποιος στην εκκλησία έχει διαπράξει μια τέτοια αμαρτία εναντίον σας, μη βιαστείτε να πάτε στους πρεσβυτέρους ζητώντας τους να παρέμβουν για χάρη σας. Όπως συμβούλεψε ο Ιησούς, μιλήστε πρώτα με το άτομο που θεωρείτε ότι έφταιξε εναντίον σας. Προσπαθήστε να τακτοποιήσετε το ζήτημα μεταξύ σας χωρίς να αναμείξετε κάποιον άλλον. Να θυμάστε ότι ο Ιησούς δεν είπε “πήγαινε μόνο μία φορά να εκθέσεις ξεκάθαρα το σφάλμα του”. Επομένως, αν το άτομο δεν παραδεχτεί το σφάλμα του και δεν ζητήσει συγχώρηση, ίσως είναι καλό να εξετάσετε το ενδεχόμενο να τον ξαναπλησιάσετε αργότερα. Αν το ζήτημα τακτοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο, εκείνος που έχει αμαρτήσει ασφαλώς θα εκτιμήσει το γεγονός ότι δεν μιλήσατε σε άλλους για το αμάρτημά του και δεν σπιλώσατε την καλή φήμη που έχει στην εκκλησία. Θα έχετε “κερδίσει τον αδελφό σας”.

¹⁷ Αν το άτομο που διέπραξε το παράπτωμα δεχτεί ότι έφταιξε, ζητήσει συγχώρηση και κάνει βήματα για να επανορθώσει, δεν υπάρχει ανάγκη να δοθεί συνέχεια στο ζήτημα. Αν και το αμάρτημα ήταν σοβαρό, ένα τέτοιο παράπτωμα μπορεί να διευθετηθεί μεταξύ των ατόμων που περιλαμβάνονται.

¹⁸ Αν δεν μπορέσετε να κερδίσετε τον αδελφό σας εκθέτοντας ξεκάθαρα το σφάλμα του “ανάμεσα σε εσάς και σε αυτόν μόνο”, τότε μπορείτε να κάνετε ό,τι είπε ο Ιησούς​—“να πάρετε μαζί σας έναν ή δύο ακόμη” και να μιλήσετε στον αδελφό σας ξανά. Τα άτομα που θα πάρετε μαζί σας πρέπει να έχουν και αυτά στόχο να κερδίσουν τον αδελφό σας. Είναι προτιμότερο να πάρετε κάποιους οι οποίοι ήταν μάρτυρες της αδικοπραγίας που πιστεύετε ότι έγινε, αλλά αν δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες, μπορείτε να διαλέξετε ένα ή δύο άτομα για να παραστούν ως μάρτυρες στη συζήτηση. Αυτοί ίσως έχουν πείρα στο υπό εξέταση ζήτημα και ίσως είναι σε θέση να καθορίσουν αν αυτό που συνέβη ήταν πράγματι αδίκημα. Αν επιλεχθούν πρεσβύτεροι ως μάρτυρες, αυτοί δεν εκπροσωπούν την εκκλησία, εφόσον δεν έχουν διοριστεί από το πρεσβυτέριο για να το κάνουν αυτό.

¹⁹ Αν το ζήτημα δεν τακτοποιηθεί ύστερα από επανειλημμένες προσπάθειες​—αφού μιλήσατε μόνος σας στο άτομο και πήγατε σε αυτό με έναν ή δύο άλλους—​και αν νομίζετε ότι δεν μπορείτε να το παραβλέψετε, τότε πρέπει να το αναφέρετε στους επισκόπους της εκκλησίας. Να θυμάστε ότι ο δικός τους στόχος είναι να διατηρήσουν την ειρήνη και την καθαρότητα της εκκλησίας. Αφού πλησιάσετε τους πρεσβυτέρους, είναι καλό να αφήσετε το ζήτημα στα χέρια τους και να εμπιστευτείτε στον Ιεχωβά. Ποτέ δεν πρέπει να αφήσετε τη διαγωγή κάποιου να σας κάνει να προσκόψετε ή να σας στερήσει τη χαρά σας στην υπηρεσία του Ιεχωβά.​—Ψαλμ. 119:165.

²⁰ Οι ποιμένες του ποιμνίου θα ερευνήσουν το ζήτημα. Αν γίνει φανερό ότι το άτομο έχει πράγματι διαπράξει σοβαρό αμάρτημα εναντίον σας και δεν μετανιώνει ούτε είναι πρόθυμο να επανορθώσει με λογικό και κατάλληλο τρόπο, τότε μια επιτροπή επισκόπων ίσως είναι απαραίτητο να αποβάλει τον παραβάτη από την εκκλησία. Έτσι προστατεύουν το ποίμνιο και διαφυλάττουν την καθαρότητα της εκκλησίας.​—Ματθ. 18:17.

²¹ Για ορισμένες σοβαρές παραβάσεις, όπως είναι η σεξουαλική ανηθικότητα, η μοιχεία, η ομοφυλοφιλία, η βλασφημία, η αποστασία, η ειδωλολατρία και παρόμοιες χονδροειδείς αμαρτίες, δεν αρκεί απλώς να δοθεί συγχώρηση από το άτομο που αδικήθηκε. (1 Κορ. 6:9, 10· Γαλ. 5:19-21) Επειδή απειλείται η πνευματική και ηθική καθαρότητα της εκκλησίας, τέτοιες σοβαρές αμαρτίες πρέπει να αναφέρονται στους πρεσβυτέρους και να τις χειρίζονται εκείνοι. (1 Κορ. 5:6· Ιακ. 5:14, 15) Κάποιοι μπορεί να πλησιάσουν τους πρεσβυτέρους είτε για να ομολογήσουν μια δική τους αμαρτία είτε για να αναφέρουν κάτι που γνωρίζουν σχετικά με την αδικοπραγία άλλων. (Λευιτ. 5:1· Ιακ. 5:16) Όπως και αν έρθει στην προσοχή των πρεσβυτέρων κάποια αναφορά σοβαρής αδικοπραγίας ενός βαφτισμένου Μάρτυρα, θα γίνει μια αρχική έρευνα από δύο πρεσβυτέρους. Αν επαληθευτεί ότι η αναφορά ευσταθεί και υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι έχει διαπραχθεί σοβαρή αμαρτία, το πρεσβυτέριο θα διορίσει μια δικαστική επιτροπή, η οποία θα αποτελείται από τρεις τουλάχιστον πρεσβυτέρους, για να χειριστεί το ζήτημα.

²² Οι πρεσβύτεροι φροντίζουν άγρυπνα το ποίμνιο, επιδιώκοντας να το προστατεύουν από οποιαδήποτε στοιχεία θα το έβλαπταν πνευματικά. Προσπαθούν επίσης να χρησιμοποιούν επιδέξια τον Λόγο του Θεού για να ελέγχουν όσους έχουν σφάλει και να αποκαθιστούν την πνευματική τους υγεία. (Ιούδα 21-23) Αυτό βρίσκεται σε αρμονία με τις οδηγίες που έδωσε στον Τιμόθεο ο απόστολος Παύλος, ο οποίος έγραψε: «Σου δίνω επίσημα την εξής εντολή ενώπιον του Θεού και του Χριστού Ιησού, ο οποίος πρόκειται να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς . . . Έλεγξε, επίπληξε, πρότρεψε, με κάθε μακροθυμία και τέχνη της διδασκαλίας». (2 Τιμ. 4:1, 2) Αυτό μπορεί να απαιτήσει πολύ χρόνο, αλλά είναι μέρος του σκληρού έργου των πρεσβυτέρων. Η εκκλησία εκτιμάει τις προσπάθειές τους και τους θεωρεί “άξιους διπλής τιμής”.​—1 Τιμ. 5:17.

²³ Όποτε τεκμηριώνεται η ενοχή, πρώτιστο μέλημα των επισκόπων είναι να αποκατασταθεί η πνευματική υγεία του ατόμου που έχει αδικοπραγήσει. Αν το άτομο έχει μετανοήσει γνήσια και εκείνοι είναι σε θέση να το βοηθήσουν, ο έλεγχος που του παρέχουν, είτε ιδιαιτέρως είτε μπροστά σε τυχόν μάρτυρες που κατέθεσαν κατά τη διάρκεια της δικαστικής ακρόασης, θα διαπαιδαγωγήσει το άτομο και θα ενσταλάξει υγιή φόβο στους παρατηρητές. (2 Σαμ. 12:13· 1 Τιμ. 5:20) Σε όλες τις περιπτώσεις δικαστικού ελέγχου επιβάλλονται περιορισμοί. Το άτομο που έχει αδικοπραγήσει μπορεί έτσι να βοηθηθεί να κάνει «ευθείς δρόμους» για τα πόδια του από τότε και έπειτα. (Εβρ. 12:13) Στον κατάλληλο καιρό, οι περιορισμοί παύουν να ισχύουν καθώς γίνεται φανερή η πνευματική ανάνηψη του ατόμου.

²⁴ Αν η δικαστική επιτροπή κρίνει ότι το άτομο έχει μετανοήσει αλλά το ζήτημα πιθανώς θα γίνει γνωστό στην εκκλησία ή στην περιοχή όπου ζει ή αν η εκκλησία χρειάζεται να είναι σε επιφυλακή σε σχέση με τον μετανοημένο παραβάτη, θα γίνει μια απλή ανακοίνωση στη διάρκεια της Συνάθροισης Ζωή και Διακονία, η οποία πρέπει να αναφέρει: «Ο αδελφός/Η αδελφή [όνομα του ατόμου] έχει ελεγχθεί».

²⁵ Σε ορισμένες περιπτώσεις, το άτομο που έχει αδικοπραγήσει έχει σκληρυνθεί στην πορεία της αμαρτωλής του διαγωγής και δεν ανταποκρίνεται στις προσπάθειες που γίνονται για να βοηθηθεί. Ίσως κατά τη διάρκεια της δικαστικής ακρόασης να μην παρουσιάζει επαρκή «έργα που αρμόζουν στη μετάνοια». (Πράξ. 26:20) Τι πρέπει να γίνει τότε; Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να αποβληθεί από την εκκλησία ο αμετανόητος παραβάτης, ώστε να στερηθεί τη συναναστροφή με τον καθαρό λαό του Ιεχωβά. Η κακή του επιρροή απομακρύνεται από την εκκλησία, και έτσι προφυλάσσεται η ηθική και η πνευματική της καθαρότητα και προστατεύεται το καλό της όνομα. (Δευτ. 21:20, 21· 22:23, 24) Όταν ο απόστολος Παύλος ενημερώθηκε για την αισχρή διαγωγή κάποιου ατόμου στην εκκλησία της Κορίνθου, νουθέτησε τους πρεσβυτέρους να “παραδώσουν αυτόν τον άνθρωπο στον Σατανά . . . , ώστε να σωθεί το πνεύμα [της εκκλησίας]”. (1 Κορ. 5:5, 11-13) Ο Παύλος αναφέρθηκε επίσης στην αποκοπή και άλλων ατόμων τα οποία είχαν στασιάσει εναντίον της αλήθειας τον πρώτο αιώνα.​—1 Τιμ. 1:20.

²⁶ Όταν αποφασιστεί ότι ο αμετανόητος παραβάτης πρέπει να αποκοπεί, η δικαστική επιτροπή πρέπει να κάνει γνωστή την απόφαση στο άτομο δηλώνοντας σαφώς από τη Γραφή τον λόγο ή τους λόγους για την αποκοπή. Αφού πληροφορήσουν το άτομο που έχει αδικοπραγήσει για την απόφαση, τα μέλη της δικαστικής επιτροπής θα του πουν ότι, αν πιστεύει πως έχει γίνει κάποιο σοβαρό λάθος στην κρίση και θέλει να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, πρέπει να το κάνει αυτό μέσω μιας επιστολής, δηλώνοντας καθαρά τους λόγους για τους οποίους κάνει έφεση. Υπολογίζοντας από τη στιγμή που θα του γνωστοποιηθεί η απόφαση της επιτροπής, θα του δοθεί περιθώριο εφτά ημερών. Αν το πρεσβυτέριο λάβει επιστολή έφεσης, θα έρθει σε επαφή με τον επίσκοπο περιοχής, ο οποίος θα επιλέξει πρεσβυτέρους με τα κατάλληλα προσόντα για να υπηρετήσουν σε μια επιτροπή έφεσης που θα επανεξετάσει την υπόθεση. Θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια ώστε να διεξαχθεί η ακροαματική διαδικασία της έφεσης μέσα σε μία εβδομάδα μετά τη λήψη της επιστολής. Αν γίνει έφεση, η ανακοίνωση της αποκοπής θα αναβληθεί. Στο μεταξύ, δεν θα επιτρέπεται στο άτομο που κατηγορείται να κάνει σχόλια και προσευχή στις συναθροίσεις ούτε να έχει ειδικά προνόμια υπηρεσίας.

²⁷ Η έφεση αποτελεί ένδειξη καλοσύνης προς το άτομο που κατηγορείται και δίνει τη δυνατότητα να εξεταστούν περαιτέρω οι ενδοιασμοί του. Γι’ αυτό, αν ο παραβάτης δεν εμφανίζεται εσκεμμένα στην ακροαματική διαδικασία της έφεσης, θα ανακοινωθεί η αποκοπή αφού πρώτα καταβληθούν λογικές προσπάθειες για να υπάρξει επαφή μαζί του.

²⁸ Αν ο παραβάτης δεν θέλει να κάνει έφεση, η δικαστική επιτροπή θα του εξηγήσει την ανάγκη για μετάνοια, καθώς και ποια βήματα μπορεί να κάνει για να επανενταχθεί στον κατάλληλο καιρό. Αυτό είναι υποβοηθητικό αλλά και στοργικό, και πρέπει να γίνεται με την ελπίδα ότι το άτομο θα αλλάξει πορεία και αργότερα θα έχει τα προσόντα για να επιστρέψει στην οργάνωση του Ιεχωβά.​—2 Κορ. 2:6, 7.

²⁹ Όταν είναι αναγκαίο να αποκοπεί από την εκκλησία ένας αμετανόητος παραβάτης, γίνεται μια σύντομη ανακοίνωση η οποία αναφέρει: «Ο/Η [όνομα του ατόμου] δεν είναι πλέον Μάρτυρας του Ιεχωβά». Αυτό θα ενημερώσει τα πιστά άτομα της εκκλησίας να πάψουν να τον συναναστρέφονται.​—1 Κορ. 5:11.

³⁰ Ο όρος «αποσυνταύτιση» εφαρμόζεται στην ενέργεια με την οποία ένας βαφτισμένος Μάρτυρας αποκηρύσσει εσκεμμένα τη Χριστιανική του υπόσταση, δηλώνοντας ότι δεν θέλει πια να αναγνωρίζεται, δηλαδή να είναι γνωστός, ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ή μπορεί αυτό το άτομο να απαρνηθεί τη θέση του στη Χριστιανική εκκλησία με τις ενέργειές του, όπως με το να προσχωρήσει σε μια κοσμική οργάνωση της οποίας οι στόχοι συγκρούονται με τις Βιβλικές διδασκαλίες και η οποία πρόκειται να υποστεί την κρίση του Ιεχωβά Θεού.​—Ησ. 2:4· Αποκ. 19:17-21.

³¹ Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε σχετικά με εκείνους που απαρνήθηκαν τη Χριστιανική τους πίστη στις ημέρες του: «Αυτοί βγήκαν από εμάς, αλλά δεν ήταν σαν εμάς· διότι αν ήταν σαν εμάς, θα είχαν παραμείνει μαζί μας».​—1 Ιωάν. 2:19.

³² Όταν ένα άτομο αποσυνταυτίζεται, η κατάστασή του ενώπιον του Ιεχωβά είναι πολύ διαφορετική από την κατάσταση ενός αδρανούς Χριστιανού, ο οποίος δεν συμμετέχει πια στη διακονία αγρού. Κάποιος μπορεί να έχει γίνει αδρανής επειδή δεν μελετούσε τακτικά τον Λόγο του Θεού. Ή μπορεί να αντιμετώπισε προσωπικά προβλήματα ή διωγμό και να έχασε τον ζήλο του για την υπηρεσία του Ιεχωβά. Οι πρεσβύτεροι, καθώς και άλλοι στην εκκλησία, συνεχίζουν να προσφέρουν κατάλληλη πνευματική βοήθεια στον αδρανή Χριστιανό.​—Ρωμ. 15:1· 1 Θεσ. 5:14· Εβρ. 12:12.

³³ Αντίθετα, αν ένας Χριστιανός επιλέξει να αποσυνταυτιστεί, γίνεται μια σύντομη ανακοίνωση για να ενημερωθεί η εκκλησία, η οποία αναφέρει: «Ο/Η [όνομα του ατόμου] δεν είναι πια Μάρτυρας του Ιεχωβά». Ένα τέτοιο άτομο αντιμετωπίζεται όπως ακριβώς ένα αποκομμένο άτομο.

³⁴ Ένα αποκομμένο άτομο ή κάποιος που αποσυνταυτίστηκε από την εκκλησία μπορεί να επανενταχθεί αφού δώσει σαφείς αποδείξεις μετάνοιας και αφού δείξει επί κάποια λογική περίοδο χρόνου ότι έχει εγκαταλείψει την αμαρτωλή του πορεία. Φανερώνει πλέον ότι επιθυμεί να έχει καλή σχέση με τον Ιεχωβά. Οι πρεσβύτεροι προσέχουν ώστε να αφήσουν να περάσει επαρκές χρονικό διάστημα​—πολλοί μήνες, ένας χρόνος ή ακόμη περισσότερο, ανάλογα με τις περιστάσεις—​για να αποδείξει το άτομο ότι η μετάνοιά του είναι γνήσια. Όταν το πρεσβυτέριο λάβει επιστολή με αίτημα επανένταξης, μια επιτροπή επανένταξης θα μιλήσει με το άτομο. Η επιτροπή θα αξιολογήσει τις αποδείξεις που πιστοποιούν ότι έχει κάνει «έργα που αρμόζουν στη μετάνοια» και θα αποφασίσει αν θα τον επανεντάξει τότε ή όχι.​—Πράξ. 26:20.

³⁵ Αν το άτομο που ζητάει επανένταξη είχε αποκοπεί σε άλλη εκκλησία, μια τοπική επιτροπή επανένταξης θα συναντηθεί με το άτομο και θα εξετάσει το αίτημά του. Αν τα μέλη της τοπικής επιτροπής επανένταξης πιστεύουν ότι πρέπει να επανενταχθεί, θα προωθήσουν τη σύστασή τους στο πρεσβυτέριο της εκκλησίας που χειρίστηκε αρχικά το ζήτημα. Οι επιτροπές που περιλαμβάνονται θα συνεργαστούν για να βεβαιωθούν ότι έχουν συγκεντρωθεί όλα τα στοιχεία ώστε να καταλήξουν σε δίκαιη απόφαση. Ωστόσο, η απόφαση για την επανένταξη θα παρθεί από επιτροπή επανένταξης της εκκλησίας που χειρίστηκε αρχικά το ζήτημα.

³⁶ Όταν η επιτροπή επανένταξης πειστεί ότι το αποκομμένο ή το αποσυνταυτισμένο άτομο έχει μετανοήσει γνήσια και πρέπει να επανενταχθεί, γίνεται ανακοίνωση της επανένταξης στην εκκλησία που χειρίστηκε αρχικά το ζήτημα. Αν το άτομο είναι τώρα σε άλλη εκκλησία, η ανακοίνωση θα γίνει και εκεί. Θα πρέπει να αναφέρει απλώς: «Ο/Η [όνομα του ατόμου] επανεντάσσεται στους Μάρτυρες του Ιεχωβά».

³⁷ Η σοβαρή αδικοπραγία ανήλικων βαφτισμένων παιδιών πρέπει να αναφέρεται στους πρεσβυτέρους. Όταν οι πρεσβύτεροι χειρίζονται υποθέσεις σοβαρής αμαρτίας στις οποίες περιλαμβάνεται κάποιος ανήλικος, είναι προτιμότερο να είναι παρόντες οι βαφτισμένοι γονείς του. Αυτοί θα συνεργαστούν με τη δικαστική επιτροπή, χωρίς να προσπαθούν να γλιτώσουν το παιδί τους που έχει σφάλει από την απαιτούμενη ενέργεια διαπαιδαγώγησης. Όπως ακριβώς γίνεται και στις περιπτώσεις ενήλικων παραβατών, η δικαστική επιτροπή προσπαθεί να ελέγξει το άτομο που έχει αδικοπραγήσει και να το βοηθήσει να αποκατασταθεί πνευματικά. Ωστόσο, αν το νεαρό άτομο είναι αμετανόητο, γίνεται αποκοπή.

³⁸ Τι πρέπει να γίνει αν αναμειχθούν σε σοβαρή αδικοπραγία αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι; Επειδή δεν είναι βαφτισμένοι Μάρτυρες, δεν μπορούν να αποκοπούν. Ωστόσο, μπορεί να μην κατανοούν πλήρως τους κανόνες της Γραφής, και η καλοσυνάτη συμβουλή ίσως τους βοηθήσει να κάνουν «ευθείς δρόμους» για τα πόδια τους.​—Εβρ. 12:13.

³⁹ Αν ένα αβάφτιστο άτομο που έχει αδικοπραγήσει είναι αμετανόητο μετά τη συνάντησή του με δύο πρεσβυτέρους οι οποίοι προσπάθησαν να το βοηθήσουν, τότε είναι απαραίτητο να ενημερωθεί η εκκλησία. Γίνεται μια σύντομη ανακοίνωση η οποία αναφέρει: «Ο/Η [όνομα του ατόμου] δεν αναγνωρίζεται πλέον ως αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος». Κατόπιν, η εκκλησία θα θεωρεί το άτομο που έχει αδικοπραγήσει ως άτομο του κόσμου. Παρότι ο παραβάτης δεν αποκόπτεται, οι Χριστιανοί είναι προσεκτικοί όσον αφορά οποιαδήποτε συναναστροφή μαζί του. (1 Κορ. 15:33) Δεν θα γίνονται δεκτές εκθέσεις υπηρεσίας αγρού από αυτό το άτομο.

⁴⁰ Με τον καιρό, κάποιο αβάφτιστο άτομο που διαγράφηκε από ευαγγελιζόμενος ίσως εκφράσει την επιθυμία να ξαναγίνει ευαγγελιζόμενος. Σε αυτή την περίπτωση, θα συναντηθούν μαζί του δύο πρεσβύτεροι και θα εξακριβώσουν την πνευματική του πρόοδο. Αν έχει τα προσόντα, γίνεται μια σύντομη ανακοίνωση η οποία αναφέρει: «Ο/Η [όνομα του ατόμου] αναγνωρίζεται ξανά ως αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος».

⁴¹ Όλοι όσοι είναι συνταυτισμένοι με την εκκλησία του Θεού σήμερα χαίρονται που βρίσκονται μέσα στην ευημερούσα πνευματική επικράτεια την οποία έχει δώσει ο Ιεχωβά στον λαό του. Τα πνευματικά μας βοσκοτόπια είναι πολύ πλούσια και έχουμε άφθονα αναζωογονητικά νερά της αλήθειας. Έχουμε επίσης την προστατευτική φροντίδα του Ιεχωβά μέσω της θεοκρατικής του διευθέτησης υπό την ηγεσία του Χριστού. (Ψαλμ. 23· Ησ. 32:1, 2) Το ότι βρισκόμαστε στον πνευματικό παράδεισο σε αυτές τις ταραχώδεις τελευταίες ημέρες μάς δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας.

⁴² Διατηρώντας την ειρήνη και την καθαρότητα της εκκλησίας, συνεχίζουμε να εκπέμπουμε με λαμπρό τρόπο το φως της αλήθειας της Βασιλείας. (Ματθ. 5:16· Ιακ. 3:18) Με την ευλογία του Θεού, θα έχουμε τη χαρά να δούμε πολύ περισσότερους ανθρώπους να γνωρίζουν τον Ιεχωβά και να υπηρετούν μαζί μας στην εκτέλεση του θελήματός του.