Μπορείτε να Συντρίψετε τη Σπερμολογία! — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Μπορείτε να Συντρίψετε τη Σπερμολογία!

«Ο βορέας άνεμος εκδιώκει την βροχήν· το δε ωργισμένον πρόσωπον, την υποψιθυρίζουσαν γλώσσαν.»—Παροιμ. 25:23.

1. Με ποιες εικόνες έδειξε ο Ιάκωβος τη δύναμι της γλώσσης και το ασυνεπές τού να την χρησιμοποιούμε για ευλογία και για κατάρα;

Ο ΜΑΘΗΤΗΣ Ιάκωβος κατέκρινε την ανθρώπινη γλώσσα. Με χτυπητές εικόνες ετόνισε τη δυσκολία του ελέγχου του μικρού αυτού μέλους του σώματος. Χαλινοί στα στόματα των ίππων μπορούν να στρέψουν ολόκληρα τα σώματά των. Μικρά πηδάλια μπορούν να περιστρέφουν μεγάλα πλοία. Έτσι η μικρή γλώσσα μεγαλαυχεί. Όπως ένας ελάχιστος σπινθήρ μπορεί να κάνη φλεγόμενο ένα δάσος, έτσι και η μικρή γλώσσα μπορεί να γίνη φωτιά για να φλογίση ολόκληρο το σώμα και να το μολύνη. Οι άνθρωποι μπορούν να δαμάσουν τα κτήνη της γης, «την γλώσσαν όμως ουδείς των ανθρώπων δύναται να δαμάση.» Πράγματι, «εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ». Μια πηγή δεν αναβλύζει και το γλυκύ και το πικρό. Μια συκιά δεν παράγει ελιές, ούτε μια άμπελος σύκα. Ούτε το αλμυρό νερό παράγει γλυκό νερό. Εν τούτοις, η ίδια γλώσσα προφέρει ευλογία και κατάρα. Αυτό δεν ταιριάζει. Ενώ κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί τελείως να εξουσιάση τη γλώσσα, όμως αυτό δεν δίδει την άδεια για σπερμολογία ή αισχρότητα. Μπορούμε να τηρήσωμε τη ζημία της στο ελάχιστον. Μπορούμε να φυλάξωμε τη γλώσσα από το να είναι γεμάτη δηλητήριο που να δηλητηριάζη τη διάνοια του ενός εναντίον του άλλου. Μπορούμε να την φυλάξωμε από το να γίνη σπαθί που κόβει ή βέλος που διατρυπά, μην αφήνοντάς την να πετά δολοφονικά για να καταστρέφη με σπερμολογία το καλό όνομα των άλλων. Αν είναι απασχολημένη με ύδατα αληθείας δεν μπορεί να φλέγεται με σπερμολογία. Ο Ιάκωβος έδειξε ότι η γλώσσα πρέπει να υπαχθή σε κάποιον έλεγχο, λέγοντας: «Δεν πρέπει, αδελφοί μου, ταύτα να γίνωνται ούτω.»—Ιάκ. 3:2-12.

2. Τι μπορεί να εξηγή εν μέρει το ότι οι άνθρωποι ταχύτερα επικρίνουν παρά επαινούν;

² Το να κατανοήσουμε γιατί σπερμολογούμε, μπορεί αυτό να μας βοηθήση να σταματήσωμε προτού αρχίσωμε. Είναι γεγονός ότι τα ανθρώπινα πλάσματα ταχύτερα επικρίνουν παρά επαινούν. Γιατί έχομε την τάσι να λέμε το κακό και να είμεθα σιωπηλοί για το καλό; Μήπως λαμβάνομε ως δεδομένον το καλό και το δεχόμεθα ως κατάλληλο χωρίς σχόλια; Μήπως ξεχωρίζομε το κακό επειδή αισθανόμεθα ερεθισμό ή ακόμη και δίκαιη αγανάκτησι γι’ αυτό; Αυτό μπορεί να είναι αληθινό σε μερικές περιπτώσεις. Μήπως πρόκειται για τάσι να σχολιάζωμε τις ακρότητες που υποπίπτουν έντονα στην προσοχή μας; Σχολιάζομε το καλό αν είναι εξέχον και το κακό αν φθάνη στα άκρα. Εν τούτοις, η σπερμολογία συχνότερα είναι μικροπρεπής και συγκεντρώνεται σε ασήμαντα πράγματα. Προφανώς, λοιπόν, περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από ακρότητες που αποσπούν την προσοχή μας, ή παραβάσεις αρκετά σοβαρές ώστε δικαίως να μας φέρνουν αγανάκτησι.

3. Ποιες τωρινές φυσικές συνθήκες μπορούν να εξηγήσουν την τάσι προς τη σπερμολογία, με αποτέλεσμα ποια σύγκρουσι;

³ Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά πλάσματα, που φυσικώς ενώνονται μαζί σε κοινότητες. Αγαπούν να επικοινωνούν ο ένας με τον άλλον και υπάρχει ισχυρή τάσις να λέμε στους άλλους εκείνο που μόλις εμάθαμε. Το να γνωρίζωμε κάτι που ένας άλλος δεν γνωρίζει και να ανακουφιζώμεθα με τη «μπουκιά» αυτή, μας κάνει να νοιώθωμε πώς είμεθα σοφοί. Αλλά γιατί οι μικρές αυτές δόσεις της σπερμολογίας είναι οι πιο νόστιμες μπουκιές; Ιδού γιατί: «Εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα», και για την καρδιά του πεπτωκότος ανθρώπου διαβάζομε: «Η καρδία είναι προδοτική επάνω απ’ όλα και απελπιστικά άρρωστη—ποιος μπορεί να την εννοήση;» Ή, «Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα, και επικινδύνως δύστροπος—τις δύναται να γνωρίση αυτήν;» Κατόπιν αναφέρεται ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει την καρδιά, και γίνεται προσευχή σ’ αυτόν να την θεραπεύση. Ο πεπτωκώς άνθρωπος με την κληρονομημένη του αμαρτωλότητα τείνει προς την αδικοπραγία, και η καρδιά του, η έδρα των ελατηρίων και της στοργής, είναι απατηλή και διεφθαρμένη και άρρωστη, και από τα περιεχόμενα του ασθενούς αυτού οργάνου που αποτελείται από πεπτωκυία σάρκα, μιλεί το στόμα του ανθρώπου. Η αμαρτωλή τάσις στρέφεται προς το να μιλή ο άνθρωπος αμαρτωλά, αλλ’ οι διάνοιες που είναι εκπαιδευμένες με τον Λόγον του Ιεχωβά αγωνίζονται ν’ ακολουθούν τον νόμον του Ιεχωβά. Έτσι επακολουθεί μια σύγκρουσις μεταξύ του νόμου του Θεού που βρίσκεται στη διάνοια και του νόμου της αμαρτίας που βρίσκεται σάρκα, με το εξής συχνό αποτέλεσμα: «Εκείνο το οποίον θέλω, τούτο δεν πράττω, αλλ’ εκείνο το οποίον μισώ, τούτο πράττω.» Αφού εσπερμολογήσαμε, μετανοούμε και θα θέλαμε να είχαμε κρατήσει σιωπηλή τη γλώσσα μας. Λυπούμεθα για την αδυναμία μας ν’ αφήσωμε τη σπερμολογία να βγη απ’ το στόμα μας και να πάη σ’ ένα αυτί. Πρέπει να ενισχύσωμε τη διάνοιά μας με τον νόμον του Ιεχωβά και να προσευχηθούμε να θεραπεύση την καρδιά μας, να μας βοηθήση να συντρίψωμε τον νόμον της αμαρτίας στη σάρκα μας και να κερδίσωμε νίκη εναντίον της. Οι άρρωστες και δύστροπες καρδιές τείνουν να βλέπουν την αρρώστεια και τη δυστροπία στους άλλους, και απ’ αυτό το περίσσευμα μιλούν τα στόματα. Την τάσι αυτή την υποθάλπουν πολλές εφημερίδες με το να αναγγέλλουν με χτυπητές επικεφαλίδες χαμερπή εγκλήματα και με το να έχουν καθορίσει στήλες «κουτσομπολιού.»—Ματθ. 12:34· Ιερεμ. 17:9, 10, 14, ΜΑΜ, ΜΙΡ· Ρωμ. 7:15.

4. Ποια ελατήρια μπορεί να υποκινούν τη σπερμολογία;

⁴ Μερικές φορές η σπερμολογία είναι εσκεμμένη και κακεντρεχής, με πρόθεσι να εξευτελίση ένα άτομο ενώ εξυψώνει τον σπερμολόγον. Ο συκοφάντης μπορεί να υποβλέπη έναν άλλον για να πάρη την εργασία του ή να κλέψη τους φίλους του ή ν’ αποκτήση τη θέσι της υπηρεσίας που αυτός κατέχει σε μια εκκλησία. Μπορεί να προσπαθή να προκαλέση εναντίωσι ή δυσμενή αισθήματα εναντίον ενός ατόμου επειδή το αντιπαθεί. Συχνά υπάρχει ένα πνεύμα φθόνου ή ζηλοτυπίας πίσω από τη σπερμολογία. Ο σπερμολόγος μπορεί να φθονή την υπεροχή ή την υπόληψι ή τα καλά έργα του θύματός του, επειδή αν συγκριθή μ’ αυτό βρίσκεται σε μειονεκτική θέσι. Γιατί ο Κάιν εφόνευσε τον Άβελ; «Διότι τα έργα αυτού ήσαν πονηρά, τα δε του αδελφού αυτού δίκαια.» Για την ίδια αιτία οι σπερμολόγοι προσπαθούν να εξυψώσουν τον εαυτό τους ταπεινώνοντας τους άλλους. Εκείνοι που έτσι ζητούν να εξυψωθούν, ασφαλώς θα ταπεινωθούν και θα φερθούν χαμηλά, ομοίως δε κι εκείνοι που προάγουν τα σχέδιά των διαδίδοντας τις φθονερές των συκοφαντίες. Επίσης χάριν ωφελείας και για να αποκτήση την εύνοια ενός ωρισμένου ατόμου ο μηχανορράφος μπορεί να σπερμολογή για κάποιον που γνωρίζει ότι είναι αντιπαθής στο άτομο αυτό. Τούτο μπορεί να μεταβληθή σε κολακεία καθώς αντιπαραβάλλεται ευνοϊκά το πρόσωπο που ακούει μ’ εκείνο που συκοφαντείται. Για τέτοια άτομα είναι αληθινό τούτο: «Το στόμα αυτών λαλεί υπερήφανα, και κολακεύουσι πρόσωπα χάριν ωφελείας.» Οι Χριστιανοί μιμούνται τον Παύλο, ο οποίος είπε: «Ούτε λόγον κολακείας μετεχειρίσθημεν ποτέ, καθώς εξεύρετε, ούτε πρόφασιν πλεονεξίας· μάρτυς ο Θεός.» Ο Ιεχωβά μισεί «καρδίαν μηχανευομένην λογισμούς κακούς.»—1 Ιωάν. 3:12· Ιούδ. 16· 1 Θεσ. 2:5· Παροιμ. 6:18.

5. Πώς μπορεί να χρησιμοποιηθή η σπερμολογία για να εκτρέψη την προσοχή από εκείνον που σπερμολογεί;

⁵ Ένα άτομο μπορεί να σπερμολογή για να εκτρέψη την προσοχή από τον εαυτό του. Αν θέτη άλλους κάτω από το έντονο φως της επικρίσεως, αυτό δεν θα είναι πια επάνω του. Μπορεί, λοιπόν, να ζητή να κρύψη τον δικό του ρύπο με το να εκσφενδονίζη λάσπη στους άλλους. Ή, ένας σπερμολόγος μπορεί να επικρίνη άλλους για αμαρτίες που διαπράττει αυτός. Θέλει συντροφιά, επειδή τότε η αποδοκιμασία δεν μπορεί να συγκεντρωθή σ’ αυτόν μόνο, αλλά εξαπλώνεται σ’ έναν όμιλο. Αν κατηγορήται, μπορεί να δείξη άλλους ότι κάνουν και αυτοί το ίδιο πράγμα, νομίζοντας ότι έτσι θα δικαιολογήση ή θα δικαιώση τον εαυτό του. Ας λεχθή παρεμπιπτόντως, ότι οι σπερμολόγοι είναι συχνά οι πρώτοι που κατηγορούν τους άλλους για σπερμολογία. Γνωρίζοντας ότι είναι ένοχοι οι ίδιοι, κρίνουν τους άλλους από τον εαυτό τους, αλλά πολύ πιο σκληρά από τον εαυτό τους. Κάποιος άλλος πάντοτε αρχίζει τη σπερμολογία. Έτσι γίνεται εκείνο που λέγει η Γραφή: «Δια τούτο αναπολόγητος είσαι, ω άνθρωπε, πας όστις κρίνεις· διότι εις ό,τι κρίνεις τον άλλον, σεαυτόν κατακρίνεις· επειδή τα αυτά πράττεις συ ο κρίνων.»—Ρωμ. 2:1.

6. Πώς μερικοί εξυψώνουν ύπουλα τον εαυτό τους, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁶ Πολλές φορές άτομα σπερμολογούν εν σχέσει με άλλους για να εξυψώσουν τον εαυτό τους. Μπορεί να μην το κατανοούν αυτό, αλλά βρίσκεται ένα ύπουλο ελατήριο πίσω από την ομιλία. Το να επικρίνωμε άλλους, πραγματικά εξυψώνει τον εαυτό μας. Αφού αποδοκιμάζετε ένα τέτοιο σφάλμα, υπονοείται ότι δεν είσθε ένοχος αυτού. Αυτό το είδος της σπερμολογίας μπορεί να είναι μια μορφή καυχήσεως για τον εαυτό μας. Δακτυλοδεικτείτε ως ένοχον έναν άλλον, και αισθάνεσθε ότι είσθε ανώτερος. Αισθάνεσθε κάποια αυταρέσκεια γι’ αυτό. Συνορεύετε με τον Φαρισαίον ο οποίος στην προσευχή του προς τον Θεό σπερμολογούσε για άλλους και ευχαριστούσε τον Θεό επειδή αυτός δεν ήταν όμοιός τους «καθώς οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και καθώς ούτος ο τελώνης.» Αλλ’ ο τελώνης όταν προσηύχετο «έτυπτεν εις το στήθος αυτού, λέγων, Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ.» Δεν φρονούσε αυτάρεσκα ότι ήταν ανώτερος από τους άλλους, αλλά ταπεινά θρηνούσε για την ίδια του αναξιότητα. Κατόπιν εξετέθη ο θειος κανών: «Πας ο υψών εαυτόν, θέλει ταπεινωθή· ο δε ταπεινών εαυτόν, θέλει υψωθή.» Το να υψώνετε τον εαυτό σας ύπουλα με το να σπερμολογήτε, οδηγεί σε ταπείνωσι. Για να εξυψωθήτε από τον Ιεχωβά, εξετάζετε ταπεινά τα δικά σας σφάλματα, όχι τα σφάλματα των άλλων.—Λουκ. 18:9-14.

7. Ποιοι άλλοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στη σπερμολογία, όταν όμως κάθε απατηλό μέσον αφαιρεθή, τι φανερώνεται ότι είναι η σπερμολογία;

⁷ Και μερικοί άλλοι παράγοντες θα μπορούσε να συμβάλουν στη σπερμολογία. Αν ένας αποτυγχάνη εντελώς να κάμη μερικά πράγματα, είναι ανίκανος να τα εκτελέση για κάποιον λόγο, θα μπορούσε ν’ αποζημιωθή γι’ αυτό επικρίνοντας εκείνους που τα εκτελούν, κάνοντας τη διαγωγή αυτή να φαίνεται εσφαλμένη. Ένας μπορεί να αισθάνεται ότι δεν είναι ασφαλής, βρίσκει, λοιπόν, σφάλματα στους άλλους για να εμπνεύση θάρρος στον εαυτό του. Αν ένας είναι δυνατός σε κάποιο σημείο μπορεί να επικρίνη πολύ εκείνους που είναι αδύνατοι από αυτή την άποψι, επειδή στερείται ελέους και εγωιστικά νομίζει ότι αυτός είναι το πρότυπον με το οποίον πρέπει να μετρηθούν. Επικρίνοντας την αδυναμία αυτή στους άλλους, εφιστά με πανουργία την προσοχή στην ανωτερότητά του σ’ αυτό το σημείο. Σε πολλές περιπτώσεις άτομα σπερμολογούν για να ελκύσουν την προσοχή, για να κερδίσουν ένα προσεκτικό αυτί. Τους κολακεύει το ότι γνωρίζουν κάτι που οι άλλοι θέλουν ν’ ακούσουν, τους κάνει να αισθάνωνται ότι είναι σοφοί. Πραγματικά δεν έχουν βάθος, είναι πολύ αβαθείς ή πολύ οκνηροί ώστε να σκέπτονται βαθιά και να επισύρουν την προσοχή με νοήμονα ομιλία. Είναι εύκολο να σπερμολογούν, να επικρίνουν, να υποτιμούν και να μεγαλοποιούν, το κάνουν, λοιπόν, αυτό για να γαργαλίζουν αυτιά που επιθυμούν ν’ ακούσουν συναρπαστικές ιστορίες. Ο σπερμολόγος προσθέτει δύο και δύο και βγάζει πέντε, και με την επανάληψι το άθροισμα ανέρχεται σε έξη ή επτά. Αναμφιβόλως υπάρχουν πολλές αιτίες και συνδυασμοί αιτιών για τις οποίες οι άνθρωποι σπερμολογούν. Αλλά όταν αφαιρήται κάθε απατηλό μέσον και βλέπωμε τη σπερμολογία τέτοια που πραγματικά είναι—αφιλάγαθη, άδικη, επιβλαβής, απεχθής, αβαθής, συκοφαντική, κακεντρεχής, δολοφονική—κατανοούμε γιατί ο Ιεχωβά την μισεί και γιατί οι Χριστιανοί πρέπει να την αποφεύγουν.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΣΠΕΡΜΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ!

8. Τι καθιστά τη σπερμολογία άνανδρη, και ποια σκέψις θα βοηθήση να κρατήσωμε τη γλώσσα;

⁸ Το να δούμε τι πραγματικά είναι η σπερμολογία, αυτό μας βοηθεί να την σταματήσωμε από το να βγαίνη από το στόμα μας. Είναι μια άνανδρη ομιλία και ένα αξιόλογο ποσοστό της είναι ψευδής ομιλία. Ποιος αγαπά έναν δειλό κι έναν ψεύτη; Όχι ο Ιεχωβά. Ο Λόγος Του λέγει: «Οι δε δειλοί . . . και πάντες οι ψεύσται, θέλουσιν έχει την μερίδα αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη με πυρ και θείον· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.» Το να λέγη κανείς πίσω από τα νώτα εκείνο που φοβάται να πη κατά πρόσωπον, είναι άνανδρο. Δεν πρέπει να πυροβολούμε άλλους στα νώτα με λόγια. Έχετε αντίρρησι ν’ ακούση ο κατηγορούμενος την κατηγορία; Δεν είσθε πρόθυμος να του δώσετε ευκαιρία να υπερασπίση τον εαυτό του, να πη την άποψί του, να διευκρινίση τα πράγματα, να σταματήση μια φήμη, να αναιρέση ένα ψεύδος; Πώς μπορεί να το κάμη αυτό αν δεν τον ιδήτε κατά πρόσωπον; Είσθε δίκαιος και τίμιος απέναντι του αδελφού σας; Όταν αρχίζετε να πήτε κάτι για κάποιον, ρωτήστε τον εαυτό σας, Είμαι πρόθυμος να του το πω αυτό κατά πρόσωπον; Αν είναι σπερμολογία, ευλόγως θ’ απαντήσετε Όχι, αλλ’ αν είσθε ένας σπερμολόγος, είναι εύλογο ότι θα το πήτε οπωσδήποτε. Μπορεί να ορκίσετε εκείνον στον οποίον το λέτε να τηρήση μυστικότητα. Όμως μια παροιμία τονίζει πώς μια τέτοια ομιλία πηγαίνει γοργά σ’ εκείνον που εσυκοφαντήθη: «Μη καταρασθής τον βασιλέα, μηδέ εν τη διανοία σου· και μη καταρασθής τον πλούσιον εν τω ταμείω του κοιτώνός σου· διότι πτηνόν του ουρανού θέλει φέρει την φωνήν, και το έχον τας πτέρυγας θέλει αναγγείλει το πράγμα.» Και μπορείτε, μήπως, ορθώς να παραπονεθήτε; Δεν μπορέσατε να κρατήσετε το μυστικό εσείς ο ίδιος. Γιατί να περιμένετε ένας άλλος να το κρατήση; Γιατί περιμένετε περισσότερα από άλλον παρά από τον εαυτό σας; Το να παραμείνετε ήσυχος ήταν κάτι πολύ μεγάλο για σας. Γιατί να περιμένετε ένας άλλος ν’ αντισταθή σ’ εκείνο που εσείς δεν μπορέσατε ν’ αντισταθήτε; Επί πλέον, αυτός μπορεί ν’ αγαπά το πρόσωπο που συκοφαντείτε και μπορεί να θέλη να του δώση την ευκαιρία να υπερασπίση τον εαυτό του. Αυτό είναι απλώς δίκαιο. Όταν, λοιπόν, αρχίζετε μια σπερμολογία, σκεφθήτε πώς θα αισθάνεσθε όταν το θύμα σας θα την ακούση, πιθανώς με μια μεγαλοποιημένη απόδοσι. Η σκέψις αυτή ας βοηθήση να σταματήσετε τη γλώσσα σας.—Αποκάλ. 21:8· Εκκλησ. 10:20.

9. Ποια καλύτερη αιτία υπάρχει, για να σταματήσωμε τη σπερμολογία, και με ποιους διαφόρους τρόπους μπορούμε να προσπαθήσωμε να συντρίψωμε τη συνήθεια;

⁹ Εν τούτοις, το ελατήριό μας για να σφίξωμε τα χείλη μας εναντίον της σπερμολογίας πρέπει να είναι καλύτερο από το να φοβούμεθα τον αντίκτυπο όταν το θύμα μας μάς συλλάβη να σπερμολογούμε. Η σπερμολογία αρέσει στον Σατανά, δυσαρεστεί τον Ιεχωβά. Ποιον θα ευαρεστήσωμε; Ποιον θα υπηρετήσωμε; Υπηρετείτε εκείνον στον οποίον υπακούετε. Είναι θέλημα του Σατανά για σας να σπερμολογήτε. Το θέλημα του Ιεχωβά είναι να συντρίψετε τη σπερμολογία. Η σπερμολογία γίνεται συνήθεια. Όσο περισσότερο την ασκείτε, τόσο περισσότερο περιχαρακώνεται η συνήθεια. Για να συντριβή η συνήθεια, απαιτείται συνειδητή, σταθερή, αποφασιστική, εντατική προσπάθεια. Δεν μπορείτε να εκδηλώνετε υπέρμετρη επιείκεια στον εαυτό σας. Μην προσπαθείτε να ελαττώσετε βαθμιαίως τη συνήθεια. Σταματήστε τώρα! Επιχειρήστε έναν έντονον αγώνα! Κάθε φορά που ανθίστασθε στην παρόρμησι, η συνήθεια χάνει έδαφος, η κυριαρχία της επάνω σας εξασθενεί· αλλά κάθε φορά που υποκύπτετε σ’ αυτήν, ενισχύετε την κυριαρχία της επάνω σας. Πολεμήστε την μέχρι θανάτου, χωρίς να υποχωρήσετε, χωρίς να ενδώσετε, χωρίς να αποσυρθήτε. Πολεμήστε την στην πηγή της, καταστρέψτε τελείως τις ρίζες της, που βρίσκονται στη διάνοια, και στην καρδιά. Κάμετε κάτι περισσότερο από το να βγάλετε τη σπερμολογία από τη διάνοιά σας· βάλτε καλές σκέψεις στη θέσι της. Ο Ιησούς έδειξε ότι, όταν ένα ακάθαρτο πνεύμα εξεβάλλετο από έναν άνθρωπο, θα επέστρεφε μαζί με άλλα επτά αν ο άνθρωπος δεν εγέμιζε από το πνεύμα του Ιεχωβά. (Ματθ. 12:43-45) Συντρίψτε λοιπόν την κακή σπερμολογία με καλές σκέψεις. Προσεύχεσθε για τη βοήθεια του Ιεχωβά: «Βάλε, Ιεχωβά, φυλακήν εις το στόμα μου· φύλαττε την θύραν των χειλέων μου.» Οι σπερμολόγοι ζητούν να βρουν το κακό που υπάρχει στους ανθρώπους. Δημιουργήστε τη συνήθεια να ζητήτε το καλό που υπάρχει σ’ αυτούς. Αντί να παρατηρήτε κακούς ανθρώπους, «παρατηρείτε τους όσοι περιπατούσιν ούτω, καθώς έχετε τύπον ημάς,» λέγει ο Παύλος.—Ψαλμ. 141:3, ΑΣ· Φιλιππησ. 3:17.

10. Ποιες σκέψεις θα μας βοηθήσουν ν’ απόσχωμε από σπερμολογία ακόμη και όταν γινώμεθα ο στόχος της;

¹⁰ Αλλά τι θα κάμωμε αν κάποιος σπερμολογή εις βάρος μας; Δεν μπορούμε να πολεμήσωμε κι εμείς για να υπερασπίσωμε τον εαυτό μας; Με την αλήθεια, ναι, αλλά όχι με τη σπερμολογία. Γιατί ν’ αφήσωμε τους άλλους να μας προκαλέσουν να αμαρτήσωμε, καθώς έκαμε κάποτε ο Μωυσής: «Παρώργισαν το πνεύμα αυτού, ώστε ελάλησεν αστοχάστως δια των χειλέων αυτού»; Γιατί ν’ αφήσετε έναν σπερμολόγο να σας κάμη κι εσάς επίσης σπερμολόγο, να σας εξομοιώση με την κακήν εικόνα του εαυτού του με το να σας κάμη ν’ ανταποδώσετε σπερμολογία; Αποδείξτε τον εαυτό σας ισχυρότερον από το ασθενικό αυτό πλάσμα, «μη αποδίδοντες κακόν αντί κακού, ή λοιδορίαν αντί λοιδορίας». «Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού.» Αρνηθήτε να ρίξετε περισσότερο λάδι στη φωτιά της σπερμολογίας και αντί να εξαφθήτε με αναφλεκτική ομιλία, παραμείνατε ψυχρός και ήρεμος στο πνεύμα: «Ο οξύθυμος ανεγείρει την αφροσύνην αυτού.» Ο Δαβίδ κατανοούσε τον κίνδυνο των καυστικών απαντήσεων: «Είπα, Θέλω προσέχει εις τας οδούς μου, δια να μη αμαρτάνω δια της γλώσσης μου· θέλω φυλάττει το στόμα μου με χαλινόν, ενώ είναι ο ασεβής έμπροσθέν μου. Εστάθην άφωνος και σιωπηλός· εσιώπησα και από του να λέγω καλόν· και ο πόνος μου ανεταράχθη. Εθερμάνθη η καρδία μου εντός μου· ενώ εμελέτων, εξήφθη εν εμοί πυρ· ελάλησα δια της γλώσσης μου.» Καθώς εσκέπτετο, έβραζε μέσα του, αλλ’ όταν μίλησε, δεν μίλησε με καυστικές συκοφαντίες στους εναντιουμένους, αλλά με ικετευτική δέησι στον Ιεχωβά.—Ψαλμ. 106:33· 1 Πέτρ. 3:9· Ρωμ. 12:17· Παροιμ. 14:29· Ψαλμ. 39:1-3.

11. Γιατί είναι κακό το να προσέχωμε στη σπερμολογία;

¹¹ Όταν σπερμολογήτε, δεν βοηθείτε απολύτως κανέναν και βλάπτετε τουλάχιστον τρεις: εκείνον για τον οποίον ομιλείτε, εκείνον στον οποίον ομιλείτε, και τον εαυτό σας. Το ίδιο αληθεύει και όταν ακούετε την σπερμολογία. Βλάπτετε τους ίδιους τρεις. Ξέρετε έναν ασφαλή τρόπο με τον οποίο μπορείτε να συντρίψετε τη σπερμολογία; Αρνηθήτε να την ακούσετε. Ο σπερμολόγος θέλει τα αυτιά σας. Μην του δανείζετε τα αυτιά σας. Θα τα γεμίση μόνο με ακαθαρσία. Και μπορεί να μπήτε σε πειρασμό να εξαπλώσετε την ακαθαρσία και σε άλλα αυτιά. Βοηθήστε εκείνον και προφυλάξτε τον εαυτό σας με το να μην ακούσετε. Όταν τείνετε το αυτί στη σπερμολογία δεν είσθε ένας αθώος παραστάτης. Πρέπει να σταματήσετε τη σπερμολογία και όταν εξέρχεται και όταν εισέρχεται. Αν τη μεταδίδετε, η γλώσσα σας αμαρτάνει· αν την ακούτε, αμαρτάνουν τα αυτιά σας. Αν προσέχετε στη σπερμολογία και την πιστεύετε, απαντάτε κατ’ ουσίαν σ’ ένα ζήτημα προτού το ακούσετε, επειδή προτού το ακούσετε και από τις δύο πλευρές, δεν το έχετε ακούσει πλήρως. Επομένως, σύμφωνα με τη Γραφή, γίνεσθε άδικος και διαπράττετε αφροσύνη: «Το να αποκρίνηταί τις πριν ακούση, είναι εις αυτόν αφροσύνη και όνειδος.» Κωφεύσατε, λοιπόν, στη σπερμολογία. Σταματήστε και συλλογισθήτε: αν ένας σπερμολόγος σάς συκοφαντούσε, δεν θα θέλατε να τον σταματήση ο ακροατής; Κάμετε, λοιπόν, καθώς θα θέλατε να γίνη σ’ εσάς, όπως είπε ο Ιησούς: «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε δις αυτούς.»—Παροιμ. 18:13· Ματθ. 7:12.

12. Τι πρέπει να ενθυμούμεθα για τους σπερμολόγους, και πώς μπορούμε να προσπαθήσουμε να τους βοηθήσωμε;

¹² Πάντοτε να ενθυμήσθε τούτο: ένας σπερμολόγος δεν είναι, καλός φίλος. Αν σπερμολογή σ’ εσάς, θα σπερμολογήση και εις βάρος σας. Σπερμολογώντας, μπορεί να σας ωθήση ελαφρώς προς τη σπερμολογία, αντλώντας έτσι κάτι από σας, και ‘εξελθών έξω, λαλεί αυτό’. Αυτό είναι ύπουλη υποκρισία. Αλλ’ ένας σπερμολόγος δεν χρειάζεται να έχη δυο κεφάλια για να είναι διπρόσωπος. Θα σπερμολογήση σε οποιονδήποτε με τον οποίον βρίσκεται μαζί, επειδή τον εξουσιάζει μια περιχαρακωμένη συνήθεια. Αν με το ν’ αρνηθήτε ν’ ακούσετε μπορήτε να σταματήσετε τη γλώσσα που αυτός δεν μπορεί να τη σταματήση, τον βοηθείτε, και μπορεί αυτό να το εκτιμήση αργότερα. «Ο ελέγχων άνθρωπον, ύστερον θέλει ευρεί περισσοτέραν χάριν, παρά τον κολακεύοντα δια της γλώσσης.» Αλλά είτε το εκτιμήση αργότερα είτε όχι, σεις, ως οπαδός του Ιεχωβά, πρέπει να δείξετε αποδοκιμασία και ν’ αντιμετωπίσετε τη σπερμολογία του με συνοφρύωσι: «Ο βορέας άνεμος εκδιώκει την βροχήν· το δε ωργισμένον πρόσωπον, την υποψιθυρίζουσαν γλώσσαν.» Αν δεν αναμορφώνεται και δεν αντικαθιστά τα ανόητα λόγια του με τα λόγια της σοφίας και της γνώσεως, κάμετε όπως λέγει η Γραφή.: «Αναχώρησον από της παρουσίας του άφρονος, επειδή δεν θέλεις ευρεί εκεί λόγους συνέσεως.» Μόνο όσοι είναι όμοιοί του θα τον ακούσουν: «Ο κακοποιός υπακούει εις τα άνομα χείλη· ο ψεύστης δίδει ακρόασιν εις την κακήν γλώσσαν.» Για την προφύλαξί μας πρέπει να διακόψουμε την επικοινωνία με τον χρόνιον σπερμολόγον: «Μη πλανάσθε· “Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί”.»—Ψαλμ. 41:6· Παροιμ. 28:23· 25:23· 14:7, ΑΣΜ· 17:4· 1 Κορ. 15:33.

Η ΑΓΑΠΗ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗ ΣΠΕΡΜΟΛΟΓΙΑ ΣΕ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ

13. Πώς η αγάπη οδηγεί σε χρεωκοπία τη σπερμολογία;

¹³ Η σπερμολογία τρέφεται και αυξάνει με τις αδυναμίες και τα σφάλματα, αλλ’ η αγάπη την αποστερεί από τη συντήρησί της κρύπτοντας αυτές τις ελλείψεις. Η «αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών». Η αγάπη αφήνει τη σπερμολογία χρεωκοπημένη από υλικό και την εξαλείφει από τις συνομιλίες μας, και επομένως η αγάπη με τη δύναμί της να καλύπτη τις ελλείψεις, συνιστάται στους Χριστιανούς: «Προ πάντων την εις εαυτούς αγάπην εκτενή έχοντες.» Αγαπάτε τον εαυτό σας. Η αγάπη αυτή δείχνει ευφυΐα στο να βρίσκη δικαιολογίες για τα λάθη σας ή να ελαφρύνη τις περιστάσεις για να καλύπτη τα σφάλματά σας. Σας κάνει ευμενώς προκατειλημμένον για τον εαυτό σας και ως εκ τούτου είναι δύσκολο για σας να δήτε τα λάθη σας. Αλλά είναι γραμμένο, «θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Η ίδια αγάπη που καλύπτει τις ελλείψεις σας ας ενεργή για να καλύπτη τα σφάλματα των αδελφών σας. Ας σας κάνη εξίσου επιεική, εξίσου ελεήμονα, εξίσου συγχωρητικόν προς αυτούς όπως και προς τον εαυτό σας. Ο Ιεχωβά «γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα». Είσθε χαρούμενοι που ενθυμείται και δεν περιμένει πάρα πολλά; Και σεις λοιπόν να ενθυμήσθε ότι και ο αδελφός σας επίσης είναι χώμα και να μην περιμένετε πάρα πολλά. Πρέπει να συγχωρήτε για να συγχωρηθήτε. Σύμφωνα με την υποδειγματική προσευχή του Ιησού, παρακαλείτε τον Ιεχωβά να σας συγχωρήση καθώς εσείς συγχωρείτε τους άλλους. Αν δεν συγχωρήτε, δεν είναι αποτελεσματική η αίτησίς σας για συγχώρησι. Όταν συγχωρήτε αδικήματα, να τα λησμονήτε. Αν αργότερα τα επαναλαμβάνετε και σπερμολογήτε γι’ αυτά, η συγχώρησίς σας προήρχετο από απατηλά χείλη, όχι από μια ειλικρινή καρδιά. Υστερείτε σε αγάπη που καλύπτει πλήθος αμαρτιών.—1 Πέτρ. 4:8, Κριτ. Έκδ. Κειμ.· Ματθ. 19:19· Ψαλμ. 103:14.

14. Ποια καλή συμβουλή δίνει το Παροιμίες 16:2, και τι θα συντρίψη τη σπερμολογία αν γεμίζη τις καρδιές μας;

¹⁴ Οι Παροιμίες 16:2 (ΑΣ) λέγουν: «Πάσαι αι οδοί του ανθρώπου φαίνονται ορθαί εις τους οφθαλμούς αυτού· πλην ο Ιεχωβά σταθμίζει τα πνεύματα.» Οι πλάστιγγες του Ιεχωβά είναι αληθινές πλάστιγγες και δεν γέρνουν από προσωποληψία ή μεροληψία ή προκατάληψι, σ’ αυτές δε ο Ιεχωβά σταθμίζει το πνεύμα, τη διάθεσι τα ελατήρια που υποκινούν τη σκέψι ή την ομιλία ή την ενέργεια ενός ανθρώπου. Η αγάπη ενός ανθρώπου προς τον εαυτό του, τον κάνει μεροληπτικόν για τον εαυτό του και οι κατευθύνσεις του φαίνονται σ’ αυτόν καθαρές, αλλ’ η αμερόληπτη πλάστιγγα του Ιεχωβά δοκιμάζει τη γνησιότητα των ελατηρίων που υποκινούν τις σκέψεις του ή τους λόγους του ή τις πράξεις του. Να είσθε, λοιπόν προσεκτικός και όχι πολύ βέβαιος ότι είσθε καθαρός όταν βλέπετε τους άλλους ως μολυσμένους. Όταν ο Ιεχωβά διαβάζη την πλάστιγγά του, ο οφθαλμός του είναι αμερόληπτα ελεήμων για όλους. Κι εσείς να προσπαθήτε να είσθε αμερόληπτα ελεήμων όταν κυττάζετε τον εαυτό σας και τους άλλους, όχι μεροληπτικός για τον εαυτό σας και απαιτητικός από τους άλλους. «Η αγάπη καλύπτει πάντα τα σφάλματα.» Ο Ιεχωβά μέσα στην αγάπη του προμηθεύει το αντίλυτρον του Χριστού για να καλύψη όλα τα σφάλματα των ευπειθών ατόμων. Πρέπει κι εμείς να καλλιεργούμε το είδος της αγάπης που θα καλύψη με συγχώρησι τα αδικήματα των αδελφών μας εναντίον μας, Ιδού μια περιγραφή του είδους αυτού της αγάπης: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν· δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν. Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.» Αν μιλούμε από καρδιές γεμάτες μ’ αυτό το είδος της αγάπης, δεν θα σπερμολογήσωμε ποτέ!—Παροιμ. 10:12· 1 Κορ. 13:4-7.

15. Ποιο χρέος θα έχομε πάντοτε, και ποιο σφάλμα πρέπει ν’ αποφύγωμε;

¹⁵ Πρέπει επίσης ν’ αντιμετωπίσουμε τούτο. Ποτέ δεν θα είμεθα απηλλαγμένοι από χρέος, αδιάφορο πόσο θα ζήσωμε, έστω και αν πρόκειται για την αιωνιότητα. Πάντοτε θα οφείλωμε κάτι. Ποιο είναι αυτό; Το Ρωμαίους 13:8 απαντά: «Εις μηδένα μη οφείλετε μηδέν, ειμή το να αγαπάτε αλλήλους.» Θα οφείλουμε πάντοτε αγάπη ο ένας προς τον άλλον. Πρέπει ν’ αρχίσουμε να πληρώνωμε αυτό το χρέος τώρα και ποτέ να μη σταματήσουμε την πληρωμή. Ένας τρόπος για ν’ αρχίσωμε είναι να σταματήσουμε κάθε σπερμολογία. Και αν νομίζετε ότι η ομιλία σας για κάποιον είναι καθαρή, θυμηθήτε ότι ο Ιεχωβά σταθμίζει το πνεύμα σας και αν υπάρχη κάποιο μόλυσμα στην ομιλία σας, θα φανερωθή στην πλάστιγγά του. Και συλλογισθήτε το αυτό προτού αφήσετε τη γλώσσα σας να μιλή αδέσμευτα για κάποιον. Θυμηθήτε ότι στην παραβολή του Ιησού για τα πρόβατα και τα ερίφια, τα ερίφια εξεπλάγησαν όταν τους ελέχθη για την αδιαφορία των και την αμέλεια των όσον αφορά τον Χριστό· τότε έμαθαν ότι εκείνο που είχαν κάμει ή είχαν παραλείψει να κάμουν στους αδελφούς του υπελογίζετο ότι έγινε σ’ αυτόν. Τώρα, θα θέλατε να σπερμολογήσετε για τον Χριστό, να τον επικρίνετε, να διαδώσετε μυθεύματα εις βάρος του; Αν δεν θα θέλατε να κάμετε αυτά τα πράγματα σ’ αυτόν, μην τα κάνετε στους αδελφούς σας. Μη διαπράττετε το σφάλμα των εριφίων. Ο τρόπος με τον οποίον συμπεριφέρεσθε στους αδελφούς σας είναι ο τρόπος με τον οποίον συμπεριφέρεσθε στον Χριστό. Πράγματι, η Γραφή λέγει, ότι αν είπητε πως αγαπάτε τον Ιεχωβά αλλά μισείτε τον αδελφό σας, είσθε ψεύτης, «διότι όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού τον οποίον είδε, τον Θεόν, τον οποίον δεν είδε, πώς δύναται να αγαπά;» Αρχίστε, λοιπόν, τώρα και ποτέ μη σταματάτε να πληρώνετε το χρέος της αγάπης που οφείλετε στους αδελφούς σας.—1 Ιωάν. 4:20.

ΣΕΒΑΣΘΗΤΕ ΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΔΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ!

16, 17. Ποιες εξεικονίσεις δείχνουν ότι είναι ανόητο να χρησιμοποιούμε τη διάνοια για σπερμολογία, και ποια περικοπή που παρατίθεται δείχνει τα θαυμάσια της διανοίας;

¹⁶ Αν είχατε το πιο ωραίο αυτοκίνητο που έχει κατασκευασθή με τον πιο επιμελή και αριστοτεχνικό τρόπο από μηχανική άποψι, και μ’ ένα λαμπρό, νέο, στιλπνό, κομψό αμάξωμα, θα το χρησιμοποιούσατε μήπως για να σύρη ένα άροτρο ή να μεταφέρη λίπασμα; Αν είχατε μια όμορφη κατοικία νεωτέρου τύπου, με μεγάλα ζωγραφισμένα παράθυρα με χρωματιστές κουρτίνες, διακοσμημένο αριστοτεχνικά, φιλόκαλα επιπλωμένο με πολυτελή έπιπλα σε όλα τα δωμάτια, με λαμπρά πατώματα από σκληρό ξύλο σε μερικά δωμάτια και με παχείς, ανέτους τάπητας που απλώνονται από τοίχο σε τοίχο σε άλλα δωμάτια, θ’ αφήνατε χοίρους να κυκλοφορούν σ’ αυτό το σπίτι; Ποτέ δεν θα κάνατε μια τόσο κακή μεταχείρισι σ’ ένα τέτοιο ωραίο αυτοκίνητο και σ’ ένα τέτοιο όμορφο σπίτι· δεν είναι έτσι; Είναι κατασκευασμένα για μια ανώτερη χρήσι και αξίζουν πολύ καλύτερη μεταχείρισι.

¹⁷ Έτσι συμβαίνει και με την ανθρώπινη διάνοια. Αξίζει πολύ υψηλότερη χρήσι από το να είναι γεμάτη από σπερμολογία, παραγεμισμένη με συκοφαντία, φουσκωμένη με ακαθαρσία και καμωμένη για να χρησιμοποιή τη γλώσσα ως εργαλείο για τη διασπορά αυτής της ακαθαρσίας στους άλλους. Ο εγκέφαλος είναι ένα θαυμαστό δώρο του Ιεχωβά, τόσο πολυσύνθετο και πολύπλοκο ώστε ούτε οι πιο σοφοί άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αρχίσουν να βυθομετρούν πλήρως τις λειτουργίες του. Ένας ερευνητής είχε ειπεί ότι ο εγκέφαλος είναι ικανός να περιλάβη πενήντα φορές περισσότερες πληροφορίες από όσες περιέχονται στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Ένα άρθρο του Δη Ρήντερ’ς Ντάιτζεστ του Ιουλίου του 1954, αναφέρει: «Για να λάβωμε μια αμυδρή ιδέα του τι γίνεται εξακολουθητικά στον εγκέφαλο και στον νωτιαίο μυελό, σκεφθήτε για 1.000 τηλεφωνικούς πίνακας επιλογής, αρκετά μεγάλον τον καθένα για μια πόλι σαν τη Νέα Υόρκη, που είναι κατάφορτοι λαμβάνοντας και διαβιβάζοντας αιτήσεις, ερωτήσεις, διαταγές. . . . Με την απίστευτη ικανότητά του να συνδέη χιλιάδες παλινδρομικά κυκλώματα σ’ ένα κλάσμα δευτερολέπτου—που το καθένα αντιπροσωπεύει μια ενθύμησι ή μια ιδέα—ο εγκέφαλος μπορεί να φέρνη μαζί σε μια μεγάλη περιοχή τα δεδομένα που χρειάζονται για να σκέπτεται και να λαμβάνη αποφάσεις. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι κάθε πείρα της ζωής μας αναγράφεται και διαφυλάττεται από τα ηλεκτρικά αυτά κυκλώματα, περιλαμβανομένων εκατομμυρίων που φαίνεται να έχωμε τελείως λησμονήσει. Οι ψυχίατροι έχουν διαπιστώσει ότι όταν ένας πάσχων προσπαθή κάθε μέρα, μπορεί να ενθυμηθή θαμμένα περιστατικά της παιδικής του ηλικίας, έστω και αν κατά κανόνα αρχίζη να λέγη ‘Δεν θυμούμαι τίποτε’.» Το άρθρο καταλήγει με το συμπέρασμα ότι ακόμη και ο πιο εξέχων άνθρωπος «δεν χρησιμοποιεί σε όλη τη ζωή του περισσότερο από ένα μικροσκοπικό τμήμα της ικανότητος του εγκεφάλου του.»

18. Είμεθα «διαρρέοντα σκευή» όπως έχουν ειπεί μερικοί;

¹⁸ Σημειώστε τη γνώμη ότι «κάθε πείρα της ζωής μας αναγράφεται και διαφυλάττεται». Πώς ταιριάζει αυτό με τη βεβαίωσι μερικών ότι είμεθα «διαρρέοντα σκεύη» την οποία βεβαίωσι βασίζουν σ’ ένα εδάφιο της Γραφής; Σύμφωνα με τη Μετάφρασι Βασιλέως Ιακώβου, περιθωριακή γραφή, το Εβραίους 2:1 λέγει: «Δια τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, δια να μη εξαντλήσωμεν κάποτε το απόθεμα ως διαρρέοντα σκεύη.» Η Μετάφρασις Νέου Κόσμου (καθώς και η Νεοελληνική) σαφώς παρουσιάζει την κατάλληλη σκέψι: «Δια τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, δια να μη εκπέσωμεν ποτέ.» Δεν είναι οι αλήθειες που ακούμε εκείνες που διαφεύγουν ωσάν να ήμεθα διαρρέοντα σκεύη, αλλ’ είμεθα εμείς οι ίδιοι που βρισκόμαστε σε κίνδυνο να κοιμηθούμε ή να εκπέσωμε αν δεν δίδωμε επιμελή, ασυνήθη προσοχή σε όσα μαθαίνομε. Επομένως, οι διάνοιές μας δεν είναι διαρρέοντα σκεύη, τα θέματα δε που εμάθαμε έχουν καταγραφή και διατηρούνται εκεί, αλλ’ οι πληροφορίες μπορεί να ταφούν και να χαθούν για μας όσον αφορά το να τις ενθυμούμεθα για χρήσι αν δεν «προσέχωμεν περισσότερον» σ’ αυτές όταν τις μαθαίνωμε. Θα είναι δύσκολο να εκσκαφούν και θ’ απαιτηθή εντατική διανοητική προσπάθεια με μια επιμελή εξέτασι της μνήμης. Αποτυχία να τις φέρωμε στην επιφάνεια δεν είναι απόδειξις ότι δεν υπάρχουν εκεί. Τα θαυμάσια της διανοίας μας υπογραμμίζουν έντονα τα ευγνώμονα λόγια του Δαβίδ: «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην.»—Ψαλμ. 139:14.

19. Με τι πρέπει να γεμίζωμε τις διάνοιες μας;

¹⁹ Ευχαριστείτε τον Ιεχωβά για την φοβερώς και θαυμασίως πλασμένη διάνοια σας; Πώς τον ευχαριστείτε; Με το να την γεμίζετε με σπερμολογία και να την χρησιμοποιήτε να εξεμή σπερμολογίες; Αυτές είναι οι ευχαριστίες που λαμβάνει από σας; Αν αυτό συμβαίνη με σας, είναι καιρός να εγκαταλείψετε τις κατευθύνσεις της σπερμολογίας και τις σκέψεις της συκοφαντίας που καλλιεργείτε και να δείξετε ότι σέβεσθε και εκτιμάτε τη διάνοια που σας έδωσε ο Θεός με το να την γεμίζετε με καλές κατευθύνσεις και υψηλές σκέψεις, με θείες κατευθύνσεις και με τις σκέψεις του Ιεχωβά: «Ας εγκαταλίπη ο ασεβής την οδόν αυτού, και ο άδικος τας βουλάς αυτού· και ας επιστρέψη προς τον Ιεχωβά, και θέλει ελεήσει αυτόν· και προς τον Θεόν ημών, διότι αυτός θέλει συγχωρήσει αφθόνως. Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει ο Ιεχωβά. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεροι, των οδών υμών, και αι βουλαί μου των βουλών υμών.» ‘Αι οδοί του και αι βουλαί του’ διατυπώνονται στη Βίβλο και μέσω αυτής ο Ιεχωβά ομιλεί σ’ εμάς. Και περί τίνος ομιλεί; Με ποιον εβγήκε την τελευταία νύχτα ο Ματθαίος; Ή για την τελευταία σπερμολογία όσον αφορά την Πρίσκιλλα; Δύσκολα! Αυτός δεν εξευτελίζει τις διάνοιές μας ούτε τροφοδοτεί τις αμαρτωλές τάσεις της πεπτωκυίας σαρκός· μάλλον ζητεί να οικοδομήση και εδραιώση και ενισχύση με δικαιοσύνη. Ο Λόγος του αποκαλύπτει το υψηλό επίπεδο που πρέπει να καταλάβη η σκέψις μας: «Όσα είναι αληθή [όχι φήμες ή συκοφαντίες], όσα σεμνά [όχι μηδαμινά ή μικροπρεπή], όσα δίκαια [όχι άδικα ή πονηρά], όσα καθαρά [όχι κακές υποψίες ή ακάθαρτη σπερμολογία], όσα προσφιλή [όχι υποτιμητικά ή απεχθή], όσα εύφημα [όχι εξευτελιστικά ή κακόφημα], αν υπάρχη τις αρετή [όχι κακία], και εάν τις έπαινος [όχι καταδίκη], ταύτα συλλογίζεσθε.—Ησ. 55:7-9, ΑΣ· Φιλιππησ. 4:8.

20. Ποια τελική σύνοψις αυτής της μελέτης δίδεται εδώ;

²⁰ Να ενθυμήσθε, λοιπόν, ότι η σπερμολογία άρχισε από τον Σατανά. Να φυλάγεσθε απ’ αυτήν. Απεργάζεται βλάβη. Ο Ιεχωβά την απαγορεύει. Διακρίνατε τα κακά ελατήρια που την υποκινούν. Ας μη μολύνη ούτε τη γλώσσα σας ούτε το αυτί σας. Μην την αφήσετε να σας κάμη δούλο της επειδή απλώς κάποιος σας κάνει θύμα της. Παραμείνατε αληθινά φιλικός και στοργικός, ενθυμούμενος ότι ένας σπερμολόγος δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Και μεταχειρίζεσθε ορθά την φοβερώς και θαυμασίως πλασμένη διάνοιά σας. Γεμίστε την με ό,τι είναι καλό. Το γάλα και οι στερεές τροφές του Λόγου του Ιεχωβά τρέφουν και ενισχύουν την ανθρώπινη διάνοια. Ευρύνατε και βαθύνατε τη διάνοιά σας προς την ωριμότητα της εκτιμήσεως της πλούσιας τροφής. Η σπερμολογούσα διάνοια είναι η αβαθής διάνοια, και ένας κενός εγκέφαλος και μια φλύαρη γλώσσα πηγαίνουν μαζί. Καλύτερα να έχη κανείς περισσότερα στη διάνοια και ολιγώτερα στη γλώσσα παρά μια κενή διάνοια και μια γεμάτη γλώσσα. Ασφαλώς δεν αγνοούμε τα κακά της σπερμολογίας, τους τρόπους να την πολεμήσωμε, και πώς να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας ορθά. Ο μαθητής Ιάκωβος είπε: «Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνη το καλόν, και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.» (Ιάκ. 4:17) Με τον νόμον του Ιεχωβά στη διάνοιά μας μπορούμε να πολεμήσωμε νοημόνως αυτή την αμαρτία στη σάρκα μας. Πρέπει να συντρίψουμε και αφαιρέσωμε τη σπερμολογία από τη ζωή μας προτού η σπερμολογία κάμη τον Θεό να συντρίψη και αφαιρέση τη ζωή από μας!