«Η Αγάπη Οικοδομεί»
«Η γνώσις φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί.»—1 Κορ. 8:1.
1. Ποια εδάφια δείχνουν τη σπουδαιότητα της γνώσεως; της πίστεως; των έργων;
Ο ΛΟΓΟΣ του Θεού, η Αγία Γραφή, αποδίδει μεγάλη σπουδαιότητα στη γνώσι. Νουθετεί: «Λάβετε . . . γνώσιν, μάλλον παρά χρυσίον εκλεκτόν.» Προειδοποιεί επίσης ότι «ο λαός αφανίζεται δι’ έλλειψιν γνώσεως». Η Γραφή επίσης τονίζει τη σπουδαιότητα της πίστεως: «Χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις [εις τον Θεόν].» «Επί πάσι δε, αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως, δια της οποίας θέλετε δυνηθή να σβέσητε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα.» Ούτε αφήνει ο λόγος του Θεού καμμιά αμφιβολία ως προς την αξία των έργων, διότι «καθώς το σώμα χωρίς πνεύματος είναι νεκρόν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά.»—Παροιμ. 8:10· Ωσηέ 4:6, ΑΣΜ· Εβρ. 11:6· Εφεσ. 6:16· Ιάκ. 2:26.
2. Τι είναι η αγάπη εν συγκρίσει με τη γνώσι, την πίστι και τα έργα;
2 Αν και είναι ζωτικώς σπουδαία η γνώσις, η πίστις και τα έργα, υπάρχει κάτι μεγαλυτέρας ακόμη σπουδαιότητος, τόσο σπουδαίο, πράγματι, ώστε χωρίς αυτό, τα άλλα δεν θα υπελογίζοντο για τίποτε. Και ποιο είναι αυτό; Η αγάπη. Καθώς το εκφράζει τόσο ωραία ο απόστολος Παύλος: «Και εάν έχω προφητείαν, και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν. Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω, . . . αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.»—1 Κορ. 13:2, 3.
3, 4. (α) Πώς θεωρεί ο Ιεχωβά την αγάπη; (β) Για ποιες άλλες αιτίες η αγάπη είναι προεξέχουσα;
3 Καθαρά, λοιπόν, η αγάπη κατέχει την προεξέχουσα θέσι. Γι’ αυτό δεν είναι παράδοξο που διαβάζομε ότι, «Ο Θεός είναι αγάπη.» Σημειώστε, ότι ο Θεός δεν αγαπά απλώς με την έννοια ότι είναι δίκαιος, σοφός και ισχυρός, αλλά με μια μοναδική έννοια ο Θεός είναι αγάπη. Και μολονότι είναι παντοδύναμος και είναι ο δικαιωματικός Υπέρτατος Κυρίαρχος, ο Ιεχωβά Θεός ευφραίνεται με το γεγονός ότι κυβερνά τα νοήμονα πλάσματά του με αγάπη. «Ναι», λέγει, «σε ηγάπησα αγάπησιν αιώνιον· δια τούτο σε είλκυσα με έλεος.» Γι’ αυτό, ακριβώς, όλες οι εντολές του μπορούν να συνοψισθούν σε μια λέξι, αγάπη· αγάπη γι’ αυτόν με όλη μας την καρδιά, τη διάνοια, την ψυχή και τη δύναμι, και αγάπη για τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας.—Ιερεμ. 31:3· Μάρκ. 12:30, 31.
4 Η αγάπη είναι, επίσης, προεξέχουσα επειδή «η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει». Ο Ιεχωβά, έχοντας προικίσει τα πλάσματά του με την ικανότητα ν’ αγαπούν, μπορούσε με εμπιστοσύνη να δεχθή την πρόκλησι του Σατανά όσον αφορά τα πλάσματα, όπως εξεικονίζεται από την πείρα του Ιώβ, επειδή εγνώριζε ότι η αγάπη θα τα καθιστούσε ικανά να κρατήσουν ακεραιότητα παρ’ όλα όσα ο Διάβολος θα μπορούσε να επιφέρη εναντίον των. Η αγάπη, επομένως, περισσότερο από κάθε άλλη ιδιότητα που θα μπορούσε να κατέχωμε, συντελεί στη δικαίωσι του ονόματος του Ιεχωβά. Και γιατί η αγάπη μπορεί να τα εκπληρώση όλα αυτά; Επειδή «η αγάπη οικοδομεί».—1 Κορ. 13:8· 8:1· Ιώβ, κεφάλαια 1, 2 και 42.
ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙ Η ΑΓΑΠΗ
5, 6. Γιατί η αγάπη οικοδομεί, όπως καταδεικνύεται από ποιες εκδηλώσεις του Ιεχωβά;
5 Η αγάπη οικοδομεί επειδή «δεν ζητεί τα εαυτής». Παρακινεί τον καθένα να «μη ζητή το εαυτού συμφέρον αλλ’ έκαστος τα του άλλου.» Η αγάπη οικοδομεί επειδή ακούει και βλέπει, κατανοεί και εκτιμά, στοχάζεται και σέβεται τα δικαιώματα των άλλων. Παρατηρεί τις καλές των ιδιότητες και δυνατότητες, τις ανάγκες των και τις ευκαιρίες της να ικανοποιήση τις ανάγκες αυτές. Είναι πρακτική και λαμβάνει την πρωτοβουλία, μιμούμενη τον Ιεχωβά. Ενεργεί και δίδει, με ανιδιοτέλεια και γενναιοδωρία. Η αγάπη κατά πρώτον λόγον υπεκίνησε τον Θεό να μας δημιουργήση. Και πόσο άφθονη προμήθεια έκαμε για μας και με ποιες πολλές ικανότητες μας επροίκισε, ώστε να μπορούμε ν’ απολαμβάνωμε αυτές τις άφθονες προμήθειες στο πλήρες! ‘Επειδή ο Ιεχωβά ηγάπησε’ τους Ισραηλίτας, τους έβγαλε από τη δουλεία και τους έφερε σε χώρα «ρέουσαν γάλα και μέλι». Και δεν ήταν η αγάπη, αγάπη για τον νέο κόσμο, που τον έκαμε να δώση τον μονογενή του Υιό;—1 Κορ. 13:5· 10:24, 33· 2 Κορ. 8:24· Δευτ. 7:8· Ιωάν. 3:16.
6 Η αγάπη περαιτέρω οικοδομεί επειδή είναι ευγενής και φιλάγαθη, τρυφερή και εύσπλαχνη. Οσοδήποτε «μέγας, ισχυρός και φοβερός» και αν είναι ο Ιεχωβά, συγκαταβαίνει στο να εκφράζη αυτές τις ιδιότητες της αγάπης, που θερμαίνουν την καρδιά, για την οικοδομή των πλασμάτων του. «Καθώς σπλαγχνίζεται ο πατήρ τα τέκνα, ούτως ο Ιεχωβά σπλαχνίζεται τους φοβουμένους αυτόν.» Ακόμη και μιας μητέρας η στοργή μπορεί να εκλείψη, αλλ’ όχι η δική Του. Ναι, «είναι πολυεύσπλαγχνος ο Ιεχωβά και οικτίρμων».—Δευτ. 10:17· Ψαλμ. 103:13, ΑΣ· Ιάκ. 5:11, ΜΝΚ.
7, 8. Για ποιους περαιτέρω λόγους οικοδομεί η αγάπη, και γιατί η αγάπη δεν μπορεί να ηττηθή;
7 Και υπάρχουν ακόμη και άλλοι λόγοι, για τους οποίους η αγάπη οικοδομεί. Η αγάπη οικοδομεί επειδή ο καθένας από μας έχει ανάγκη να δίνη και να λαμβάνη αγάπη· επειδή χρειαζόμεθα ο ένας τον άλλον όπως συμβαίνει και με τα διάφορα μέλη του ανθρωπίνου σώματος· επειδή μας κάνει να ‘τηρούμε τις εντολές του Ιεχωβά’ και επειδή ‘έξω διώκει τον φόβον, ο οποίος φόβος ασκεί περιορισμόν’ και επομένως ο φόβος θα εμπόδιζε το έργο της οικοδομής. Οι προσπάθειές μας μπορεί να μην υπήρξαν τόσο επιδέξιες ή τόσο επιτυχείς όπως ελπίζαμε ή όπως εσκοπεύαμε, ή μπορεί ακόμη να παρεξηγήθησαν και να απεκρούσθησαν, όπως τόσο συχνά συμβαίνει όταν προσφέρωμε τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού στους διαβάτας στους δρόμους ή στους οικοδεσπότας στις θύρες· και όμως η αγάπη οικοδομεί επειδή οικοδομεί εμάς, αν όχι και εκείνους που προσπαθούμε να βοηθήσωμε. Δεν υπάρχει ήττα της αγάπης.—1 Ιωάν. 5:3· 4:18, ΜΝΚ.
8 Και τέλος, η αγάπη οικοδομεί επειδή δεν αποθαρρύνεται και δεν παραιτείται, αλλά επιμένει. «Η αγάπη μακροθυμεί», «πάντα ανέχεται, . . . πάντα υπομένει.» Η αγάπη εγκαρτερεί, όπως ο γεωργός, ως τον καιρό του θερισμού. Τι παράδειγμα μακροθυμίας έδωσε για μας ο Ιεχωβά στην πολιτεία του με το ανθρώπινο γένος και ιδιαίτερα με το έθνος Ισραήλ! Και δεν υπήρξε εις μάτην, διότι εξαιτίας της μακροθυμίας του μπορεί να δείξη μια μακρά σειρά πιστών μαρτύρων και στον ωρισμένο του καιρό θα δη την πλήρη πραγματοποίησι των σκοπών του όσον αφορά τη δικαίωσι του ονόματός του, όταν θα «ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσι.»—1 Κορ. 13:4, 7· 15:28.
9. Γιατί δεν πρέπει να συγχέωμε την αγάπη με τον αισθηματισμό;
9 Με την ευκαιρία αυτή, ας σημειωθή ότι η αγάπη δεν πρέπει να συγχέεται με τον αισθηματισμό, που είναι αίσθημα, το οποίο ξεπερνά τα όρια της λογικής και στο οποίο παραδίδεται κανείς χάριν του ιδίου του εαυτού του. Ένας αισθηματικός γονεύς, αντί να δή το παιδί του να κλαίη και να μην είναι ευτυχισμένο, θα ενδώση μάλλον σε κάθε ιδιοτροπία του παιδιού και δεν θα το τιμωρήση, όταν είναι ανάγκη. Αλλ’ ο γονεύς που αγαπά αληθινά το παιδί του, θα είναι σταθερός όταν χρειάζεται. Ο Ιεχωβά είναι αγάπη, αλλά δεν είναι αισθηματικός. Γι’ αυτό ακριβώς διαβάζομε ότι «όντινα αγαπά, ο Ιεχωβά, παιδεύει· και μαστιγόνει πάντα υιόν τον οποίον παραδέχεται». Δεν υπάρχει τίποτε το αισθηματικό στη μαστίγωσι, αλλά είναι εποικοδομητική, είναι πράξις αγάπης.—Εβρ. 12:6, ΜΝΚ.
Η ΑΓΑΠΗ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΥΚΛΟ
10. Γιατί η αγάπη για τον Ιεχωβά οικοδομεί τον οικογενειακό κύκλο;
10 Μεταξύ εκείνων που οικοδομεί η αγάπη είναι ο οικογενειακός κύκλος. Και επάνω από κάθε άλλη αγάπη, η αγάπη για τον Ιεχωβά οικοδομεί τον οικογενειακό κύκλο. Πώς συμβαίνει αυτό; Επειδή η αγάπη για τον Ιεχωβά ενδιαφέρεται για το καλό του όνομα και για το καλό όνομα της κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Αν διασπασθή ο οικογενειακός κύκλος, το αποτέλεσμα είναι χωρισμός, μοιχεία και διαζύγιο, εγκληματικότης των ενηλίκων και των ανηλίκων, που όλα αυτά επιφέρουν όνειδος στον Ιεχωβά και στην κοινωνία του Νέου Κόσμου και κάνουν τα άτομα παίγνια στα χέρια του Σατανά ή Διαβόλου. Γι’ αυτό ακριβώς ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για τη διατήρησι του οικογενειακού κύκλου, ο δε Διάβολος ενδιαφέρεται για την καταστροφή του. Όπως ακριβώς οι Χριστιανοί εμπήκαν κατά πρώτο λόγο στη σχέσι του γάμου, όχι απλώς για ν’ απολαύσουν γαμήλια μακαριότητα, αλλά λόγω αγάπης για τον Ιεχωβά και τις δίκαιες απαιτήσεις του, έτσι η ίδια αυτή αγάπη μπορεί να παράσχη το ισχυρότερο ελατήριο για να θέλωμε να κάμωμε τον γάμο επιτυχή με οικοδομή του οικογενειακού κύκλου.
11. Τι σημαίνει ν’ αγαπούμε ένα άτομο; και πώς μπορεί η αγάπη ενός συζύγου να οικοδομήση τη σύζυγό του πνευματικώς;
11 Όπως έχει καλά παρατηρηθή, το ν’ αγαπούμε ένα άτομο σημαίνει να φροντίζωμε γι’ αυτό και να αισθανώμεθα ότι υπέχομε ευθύνη για τη ζωή του και την αύξησί του και την ανάπτυξι όλων των ικανοτήτων και χαρισμάτων του. Φυσικά, ο σύζυγος, λόγω της Γραφικής του θέσεως ως κεφαλής της συζύγου, έχει μια πολύ θετική υποχρέωσι από αυτή την άποψι, και η αγάπη θα τον βοηθήση να οικοδομήση την σύζυγό του. Η αγάπη γι’ αυτήν θα τον βοηθήση να δώση το καλό παράδειγμα για τη μελέτη του λόγου του Θεού, τον ζήλο για τη διακονία και την κατάλληλη Χριστιανική διαγωγή. Επειδή ενδιαφέρεται για το καλό της, θα δώση έμφασι στη ζωή εκεί όπου αυτό είναι κατάλληλο, στα συμφέροντα της Βασιλείας, και προς τον σκοπόν αυτόν θα καλλιεργήση πνευματικό φρόνημα, κατευθύνοντας τη συνομιλία προς ανυψωτικές κατευθύνσεις, και φροντίζοντας να έχη και η σύζυγός του επίσης χρόνον για μελέτη, για συναθροίσεις και για υπηρεσία. Και ενώ δεν παραμελεί τις υλικές της ανάγκες, δεν θα παραβλέψη το γεγονός ότι η σύζυγός του χρειάζεται αγάπη περισσότερο ακόμη και από τα υλικά πράγματα, διότι η σύζυγος μπορεί, αν παραστή ανάγκη , να προνοήση για τις υλικές της ανάγκες, αλλά δεν μπορεί να προμηθεύση την αγάπη, τη στοργή και την εκτίμησι, που τόσο τα χρειάζεται. Συνεπώς η αγάπη θα κάνη τον σύζυγο ν’ ακούη και να βλέπη τις καλές ιδιότητες της συζύγου του και να δίνη έκφρασι σ’ αυτή την εκτίμησι· διότι δεν διαβάζομε μήπως, «η γυνή η φοβουμένη τον Ιεχωβά, αυτή θέλει επαινείσθαι», και δεν είναι λογικό να δίδη αυτόν τον έπαινο, πρώτος απ’ όλους, ο σύζυγός της; Ασφαλώς!—Παροιμ. 31:30, ΑΣ.
12, 13. Πώς συμπεριφέρεται ένας στοργικός σύζυγος όσον αφορά τις πιο οικείες γαμήλιες σχέσεις, και με ποιο όφελος για τον εαυτό του;
12 Όλα αυτά περιλαμβάνονται στη Γραφική προσταγή: «Ούτω χρεωστούσιν οι άνδρες να αγαπώσι τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα.» Και περισσότερα ακόμη. Η αγάπη θα κάμη τον σύζυγο να είναι στοχαστικός και διακριτικός από τις πιο οικείες απόψεις των γαμηλίων σχέσεων, με το να δείχνη υπομονή και κατανόησι όταν η σύζυγος υποφέρη από τις περιπέτειες που είναι ιδιάζουσες στο γυναικείο γένος. Ο σύζυγος, επίσης, οικοδομεί την σύζυγό του προσέχοντας τη συμβουλή που δίδεται στο Παροιμίαι 5:15-20 όσον αφορά το να ευφραίνεται από την σύζυγό του μόνο και όχι από μια ξένη γυναίκα, διότι μόνο τότε μπορεί αυτή να δώση την αμέριστη προσοχή της στα καθήκοντά της, ασφαλής στη σταθερότητά του.—Εφεσ. 5:28.
13 Και ίσως τίποτε δεν δείχνει τόσο αληθινά την αγάπη ενός ανδρός για τη σύζυγό του και το ενδιαφέρον του να την οικοδομήση, όσο η στάσις του όσον αφορά τις γαμήλιες οφειλές, το πιο τρωτό του σημείο όσον αφορά την ιδιοτέλεια. Όχι μόνο αυτός θα «αποδίδη εις την γυναίκα την οφειλομένην εύνοια», αφού «ο ανήρ δεν εξουσιάζει το εαυτού σώμα, αλλ’ η γυνή», αλλά, ενθυμούμενος το Ματθαίος 7:12, θα είναι στοχαστικός και διακριτικός όσον αφορά την ευαίσθητη φύσι της, και δεν θα κάνη κατάχρησιν των δικαιωμάτων του επειδή απλώς «η γυνή δεν εξουσιάζει το εαυτής σώμα, αλλ’ ο ανήρ». Ότι η διακριτικότης του συζύγου σ’ αυτά τα ζητήματα θα οικοδομήση την σύζυγό του πνευματικώς, το υπαινίσσεται ο Πέτρος όταν λέγη: «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκας σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναίκειον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής, δια να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί σας.» Και ότι η μετριοπάθεια και η εγκράτεια σ’ αυτό το ζήτημα μπορεί ακόμη να οικοδομήση τον άνδρα διανοητικώς και πνευματικώς είναι γεγονός που αναγνωρίζεται από την ιατρική επιστήμη και υπονοείται επίσης από τη νουθεσία του Παύλου τη σχετική με το θέμα αυτό. (Βλέπε 1 Κορινθίους 7:1, 5.)—1 Κορ. 7:3, 4· 1 Πέτρ. 3:7.
Η ΑΓΑΠΗ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ
14. Πώς μπορεί η αγάπη μιας συζύγου να οικοδομή τον σύζυγό της;
14 Μολονότι η σύζυγος είναι το «ασθενέστερον σκεύος», η αγάπη της μπορεί να εποικοδομή τον σύζυγό της. Αν είναι προνόμιό του το να ‘κοπιάζη εις λόγον και διδασκολίαν’, αυτή θα είναι μεταξύ των πρώτων που θα τον ‘αξιώνουν διπλής τιμής’. Αντί να προσπαθή να διευθύνη τον σύζυγό της, θα θυμάται ότι ο λόγος του Θεού απαιτεί να υποτάσσωνται οι γυναίκες «εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα». Η αγάπη της μπορεί να οικοδομή τον σύζυγό της, όχι με το να ετοιμάζη τις ομιλίες του γι’ αυτόν ή με το να τον επικρίνη, αλλά με το να τον αφήνη να μελετά υπό τις πιο ευνοϊκές δυνατές συνθήκες, με το να μην παίρνη τον εαυτό της πάρα πολύ στα σοβαρά, με το να μην ενοχλή τον σύζυγό της με κάθε μικρό πρόβλημα ή μηδαμινή απασχόλησι, με το να είναι ειλικρινής μαζί του όταν αυτός ζητή τη γνώμη της και με το να φροντίζη καταλλήλως για τις σωματικές ανέσεις του.—1 Τιμ. 5:17· Εφεσ. 5:24.
15. Πώς πρέπει αυτή να βλέπη τον εαυτό της, και γιατί η αγάπη θα κάμη μια σύζυγο διακριτική;
15 Η αγάπη θα κάμη μια σύζυγο να είναι αφωσιωμένη, πιστή και συνετή, όλα δε αυτά ενισχύουν τον σύζυγό της, ιδιαίτερα σε καιρό εντάσεως. Η αγάπη θα την βοηθήση να βλέπη τον εαυτό της στο κατάλληλο φως, ούτε ως κεφαλήν του συζύγου της ούτε ως υποπόδιό του, αλλά ως βοηθό του στο πλευρό του, ώστε ούτε να ωθή τον εαυτό της προς τα εμπρός, ούτε να είναι πολύ άτολμη για να προσφέρη βοήθεια όταν χρειάζεται, για τις οποίες περιπτώσεις η αγάπη θα της δώση επίσης τη διόρασι. Η αγάπη θα κάμη μια σύζυγο διακριτική και σεμνή, πράγμα που οικοδομεί επίσης τον σύζυγό της: «Η ενάρετος γυνή είναι στέφανος εις τον άνδρα αυτής· η δε προξενούσα αισχύνην είναι ως σαπρία εις τα οστά αυτού.» Και αισχύνην προξενεί μια αδιάκριτη σύζυγος: «Ως έρρινον χρυσούν εις χοίρου μύτην, ούτω γυνή ωραία χωρίς διακρίσεως.»—Παροιμ. 12:4· 11:22, ΑΣΜ.
16. (α) Πώς η αγάπη τής συζύγου μπορεί να οικοδομή τον σύζυγό της όσον αφορά τις γαμήλιες οφειλές; (β) Αν δεν αποδίδωνται αυτές από τον σύζυγό της, από ποιον είναι βεβαία ότι θα λάβη την ανταμοιβή της;
16 Και όπως συμβαίνει με τον σύζυγο, ίσως η οξεία δοκιμή της αγάπης της, είναι η προθυμία της συζύγου να συνεργάζεται με τον σύζυγό της όσον αφορά τις γαμήλιες οφειλές. Αν αγαπά τον σύζυγό της, δεν θα τον τυραννή εξαιτίας της ανάγκης του, προτιμώντας να αγνοή τι βάρος αυτή (η σύζυγος) αντιπροσωπεύει γι’ αυτόν και ότι ο μόνος Γραφικός λόγος στον τωρινό καιρό για να αναλάβη να βαστάση αυτό το βάρος είναι η έλξις που έθεσε ο Θεός μεταξύ των φύλων. Μάλλον, αυτή θα είναι ευγνώμων ότι μπορεί να συμβάλη τόσο πολύ στη διανοητική, αισθηματική και σωματική ευεξία του. Εξ άλλου, η αγάπη θα την φυλάξη από το να απογοητευθή επειδή, κατά καιρούς, χάριν της υπηρεσίας του Θεού, ‘οι έχοντες γυναίκας χρειάζεται να είναι ως μη έχοντες’. Και είτε αυτό εκτιμάται πλήρως είτε όχι, η αγάπη θα κάμη την Χριστιανή σύζυγο να εκτελή το μέρος της στο να οικοδομή τον σύζυγό της, με εμπιστοσύνη ότι θα λάβη ανταμοιβή από τον Ιεχωβά, και γνωρίζοντας ότι με μια τέτοια πορεία οικοδομεί τον εαυτό της.—1 Κορ. 7:28, 29.
17. Αναγνώρισις ποιων γεγονότων θα βοηθήση τους συζύγους να εκτιμήσουν καλύτερα ο ένας τον άλλον;
17 Ναι, η αγάπη θα κάμη και τη σύζυγο και τον σύζυγο να οικοδομούν ο ένας τον άλλον. Και ανάμεσα σε άλλους ακόμη τρόπους, με τους οποίους μπορούν να το κάμουν αυτό, περιλαμβάνεται και το να είναι υπομονητικοί και να συγχωρούν ο ένας του άλλου τις αδυναμίες και να τις αποκρύπτουν από τους έξω, διότι δεν διαβάζομε μήπως ότι «η αγάπη θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών»; Η αγάπη θα τους βοηθήση επίσης να εκτιμήσουν ότι ο Θεός εδημιούργησε την Εύα «ως συμπλήρωμα» του Αδάμ. Συνεπώς, ο στοργικός σύζυγος δεν θα περιμένη να λογικεύεται πάντοτε η σύζυγός του επάνω στα διάφορα προβλήματα όσο καθαρά θα επιθυμούσε αυτός, ούτε η στοργική σύζυγος θα περιμένη από τον σύζυγό της τον ίδιο βαθμό ευαισθησίας που θα μπορούσε να εκδηλώση αυτή. Συγχρόνως η αγάπη θα καταστήση τον καθένα ικανόν να βλέπη στο ισχυρό σημείο του άλλου ευκαιρίες για βελτίωσι του εαυτού του. Τι ευκαιρίες έχουν οι σύζυγοι να οικοδομούν ο ένας τον άλλον!—1 Πέτρ. 4:8· Γέν. 2:18, ΜΝΚ.
Η ΑΓΑΠΗ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ
18. Ποια επιστημονική απόδειξις δείχνει ότι η αγάπη οικοδομεί τα τέκνα;
18 Ίσως πουθενά δεν κατανοείται τόσο δυνατά η αλήθεια ότι «η αγάπη οικοδομεί», όσο στην ανατροφή τέκνων. Η σύγχρονη ιατρική έρευνα διεπίστωσε όχι μόνο ότι η αγάπη μιας μητέρας είναι απαραίτητη για τη διανοητική και φυσική ανάπτυξι των βρεφών και των νεαρών τέκνων, αλλά και ότι η έλλειψις μητρικής αγάπης είναι ο μέγιστος παράγων της νεανικής εγκληματικότητος. Ένα πείραμα, που έκαμαν μερικοί επιστήμονες με βρέφη ποντικών, δίνει μια παραστατική εικόνα της δυνάμεως της αγάπης να οικοδομή. Για λίγα λεπτά κάθε μέρα οι επιστήμονες περιέθαλπαν βρέφη ποντικών κοντά στις φωλιές των και τα εθώπευαν ήπια από το πίσω μέρος της κεφαλής ως τη βάσι της ουράς. Εκείνα που εθωπεύοντο έτσι, απέκτησαν περισσότερο βάρος, έκαμαν μεγαλύτερα κόκκαλα και ήσαν πιο άφοβα στις ασυνήθεις περιστάσεις από όσο ήσαν άλλοι ποντικοί. Όταν, ως ενήλικοι, οι ποντικοί ετέθησαν υπό αυστηρή πίεσι, όπως το να κρατηθούν ακίνητοι επί σαράντα οκτώ ώρες και χωρίς τροφή και νερό, οι θωπευμένοι ποντικοί παρουσίασαν πολύ ολιγώτερη ζημία στους οργανισμούς των από εκείνη που παρουσίασαν όσοι δεν έτυχαν τέτοιας ειδικής φροντίδος. (Σάιενς Νιους Λέττερ, 2ας Ιανουαρίου 1954) Ότι το ίδιο αληθεύει και για το ανθρώπινο γένος δείχνει η έκθεσις για έναν όμιλο από 165 οικοδέσποινες, επαγγελματίας και εμπόρους, που επισκέπτονται τακτικά ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης, το Μπελβιού, για να φέρουν σε νοσηλευόμενα παραμελημένα παιδιά αγάπη, «ένα φάρμακο που και τα καλύτερα νοσοκομεία δεν μπορούν ν’ αγοράσουν», το οποίο «κάνει θαύματα» και είναι «μια βιταμίνη, χωρίς την οποία τα βρέφη αδυνατίζουν ή υποπίπτουν σε ηλιθιότητα και τα μεγαλύτερα παιδιά τείνουν να μαραθούν ή να στραφούν στο έγκλημα.»—Σατερνταίη Ήβνιγκ Ποστ, 30ής Ιουλίου 1955.
19. Τι πρέπει να γνωρίζουν ιδιαίτερα οι πατέρες;
19 Η αγάπη θα κάμη τους γονείς ν’ αντιληφθούν τις ανάγκες των τέκνων τους και το πώς μπορούν να ικανοποιήσουν αυτές τις ανάγκες, ιδιαίτερα τις πνευματικές των ανάγκες, διακρίνοντας, φυσικά, ανάμεσα στο τι τα τέκνα τους θέλουν και ποιες πραγματικά είναι οι ανάγκες τους. Η αγάπη θα κάμη τους γονείς χαρούμενους, ισορροπημένους και ωφελίμους συντρόφους των τέκνων τους και ειδικά η αγάπη θα κάμη τους πατέρες τους πιο αναγκαίους συντρόφους των υιών τους. Η επιστημονική έρευνα δείχνει ότι ένας από τους κυριωτέρους λόγους για τους οποίους πολλά αγόρια σχηματίζουν καταστρεπτικούς διεφθαρμένους ομίλους είναι η έλλειψις ωφελίμου συντροφιάς ενηλίκων αρρένων ατόμων. Σεις, λοιπόν, πατέρες, ιδιαίτερα, σημειώστε την εντολή του Θεού, που εδόθη μέσω του Μωυσέως: «Και θέλεις διδάσκει αυτούς [τους λόγους μου] επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος.» Διδάσκω επιμελώς σημαίνει εντυπώνω στη διάνοια με επανειλημμένη και εμφατική επανάληψι ή παραίνεσι.—Δευτ. 6:7.
20. Γιατί οι γονείς δεν πρέπει να δίνουν απρόθυμα για τα τέκνα των τον χρόνον που απαιτείται για να εκπαιδευθούν κατάλληλα;
20 Η αγάπη των γονέων οικοδομεί επειδή δεν δίνει απρόθυμα για τα τέκνα τον χρόνον που θα μπορούσε να δαπανήση σε κοσμικές διασκεδάσεις. Δεν μισθώνει μια παραμάνα για ν’ αντικαταστήση την αγάπη αυτή. Η αγάπη δεν θα δώση ακόμη απρόθυμα για τα τέκνα τον χρόνον που δαπανάται μαζί τους και που θα μπορούσε να δαπανηθή σε άλλη θεοκρατική δράσι. Ο χρόνος είναι πρωταρχικά ουσιώδης για την ανατροφή των τέκνων «εν παιδεία και νουθεσία του Ιεχωβά», οι δε υποχρεώσεις των γονέων έρχονται πρώτες. Αν αυτό φαίνεται ότι είναι μια ισχυρή δήλωσις, ας θυμηθούν οι πατέρες ότι η παραμέλησις των τέκνων των μπορεί να τους καταστήση ακατάλληλους για μια θέσι υπηρέτου! Η αγάπη θα σας κάμη να ενδιαφέρεσθε για την πνευματική ευημερία των τέκνων σας περισσότερο ακόμη από όσο προσέχετε την πνευματική πρόοδο εκείνων με τους οποίους διεξάγετε οικιακές Γραφικές μελέτες.—Εφεσ. 6:4· 1 Τιμ. 3:4, 5.
21. Τι κάνοντας η αγάπη των γονέων θα οικοδομήση τα τέκνα πνευματικώς;
21 Η αγάπη, γονείς, θα σας βοηθήση να οικοδομήσετε τα τέκνα σας επειδή θα σας καταστήση ικανούς να τα κατανοήτε, να συζητήτε υπομονητικά μαζί τους και να βεβαιώνεσθε ότι συλλαμβάνουν το νόημα των όσων προσπαθείτε να τα διδάξετε. Όπως ακριβώς η αγάπη καθιστά ικανή μια σύζυγο ή μητέρα να παρατηρή αμέσως αν ο σύζυγός της ή τα τέκνα της δεν είναι καλά σωματικώς, έτσι η αγάπη πρέπει να σας καθιστά ικανούς να ανακαλύπτετε κάθε πνευματική αδυναμία των τέκνων σας για να μπορήτε να την θεραπεύετε προτού να είναι πολύ αργά. Μελετώντας μαζί τα μαθήματα για τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, επιβλέποντας την προετοιμασία τους για τα μέρη του προγράμματος που τους ανετέθησαν και αφήνοντάς τα να σας συνοδεύουν σε όλες τις μορφές της Χριστιανικής διακονίας, θα θέσετε ένα καλό θεμέλιο για τη σταδιοδρομία των ως Χριστιανών διακόνων. Δείξτε τρυφερότητα, ηπιότητα και συμπάθεια, μη γίνεσθε όμως αισθηματικοί. Να έχετε υπ’ όψιν ότι «ο φειδόμενος της ράβδου αυτού, μισεί τον υιόν αυτού· αλλ’ ο αγαπών αυτόν, παιδεύει αυτόν εν καιρώ.» Ούτε να παραβλέπετε ότι ακόμη και σε τέτοιες περιστάσεις η αγάπη «δεν παροξύνεται».—Παροιμ. 13:24· 1 Κορ. 13:5.
ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ
22. Ποια υποχρέωσι έχουν τα τέκνα όσον αφορά την οικοδομή των;
22 Και σεις, τέκνα, μπορείτε να συμμετέχετε στην οικοδομή του οικογενειακού κύκλου, πραγματικά πρέπει να συμμετέχετε, αν πρόκειται να οικοδομηθήτε. Μπορείτε, επίσης, να ελαφρώνετε τα βάρη των γονέων σας, παρέχοντάς τους περισσότερον χρόνον και ενέργεια για να οικοδομηθούν. Οσοδήποτε σκληρές προσπάθειες και αν καταβάλουν οι γονείς σας, αν δεν έχετε την ορθή κατάστασι καρδιάς, δεν θα μπορέσουν να σας οικοδομήσουν πνευματικώς. «Γνωρίζεται και αυτό το παιδίον εκ των πράξεων αυτού, αν τα έργα αυτού είναι καθαρά, και αν ευθέα.» Η αγάπη για τον Ιεχωβά και η αγάπη για τους γονείς σας θα σας κάμη πρόθυμα να «υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα». Η αγάπη θα σας κάμη να συνεργάζεσθε με τους γονείς σας και όχι να αντιδράτε στις προσπάθειές των να σας οικοδομήσουν. Η αγάπη θα σας βοηθήση να βλέπετε στο κατάλληλο φώς τη διόρθωσι που σας κάνουν, σαν κάτι που γίνεται για το καλό σας.—Παροιμ. 20:11· Κολ. 3:20.
23. Πώς μπορούν τα τέκνα να έχουν μερίδα στην οικοδομή των γονέων των;
23 Αλλ’ αυτό δεν είναι όλο. Ως Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά οι γονείς σας έχουν ν’ αντιμετωπίσουν πολλές υποχρεώσεις εκτός από το να προνοούν για σας υλικώς και πνευματικώς. Με στοργική υπακοή και πρόθυμη συνεργασία μπορείτε να ελαφρώσετε το φορτίο της φροντίδος των για σας. Επιπρόσθετα, η αγάπη θα σας βοηθήση να δήτε τι χρειάζεται να γίνη γύρω από το σπίτι και θα σας κάμη να βοηθήτε όσο μπορείτε, όχι περιμένοντας να σας το πουν και έπειτα γογγύζοντας επειδή τα καθήκοντα αυτά σας απομακρύνουν από το παιγνίδι. Τέτοια περίσκεψις συμβάλλει στην οικοδομή της μητέρας σας διότι θα της αφήση καιρό και δύναμι για μελέτη της Γραφής, για τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις και για τη Χριστιανική διακονία. Και με το να είσθε προσεκτικά να μην έχετε περιττές απαιτήσεις από τον πατέρα σας όσον αφορά το χρήμα του, τον χρόνον του ή την υπομονή του, μπορείτε επίσης να έχετε μερίδα στο να οικοδομήται και αυτός. Με όλους αυτούς τους τρόπους δείχνετε ότι είσθε σοφά, και τα σοφά τέκνα ευφραίνουν τους γονείς. (Παροιμ. 15:20· 27:11) Ναι, κάθε μέλος του οικογενειακού κύκλου, ο σύζυγος, η σύζυγος, ο γονεύς και το τέκνο, έχουν μια υποχρέωσι προς τους άλλους και, εκδηλώνοντας αγάπη, μπορούν να τους οικοδομούν καθώς και τον εαυτό τους, και όλα αυτά προς αίνον του Ιεχωβά.