Μέρος 4—«Γενηθήτω το Θέλημά σου επί της Γης»

Είμεθα ακόμη στο Κεφάλαιο 1 με τίτλον «Τίνος Θέλημα;» από το βιβλίο «Γενηθήτω το Θέλημά Σου επί της Γης.» Στο όραμα που είδε ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης ήσαν τέσσερα ζώα ενώπιον του θρόνου του Θεού. Τα τέσσερα αυτά ζώα μαζί εσυμβόλιζαν την οργάνωσι των νοητικών πλασμάτων του, που είναι προικισμένα με τις τέσσερες θείες ιδιότητες της δικαιοσύνης, δυνάμεως, αγάπης και σοφίας. Αυτά τα πλάσματα λατρεύουν τον Θεό, όπως κάνουν και οι συμβολικοί είκοσι τέσσερες «πρεσβύτεροι», οι οποίοι αποδίδουν στον Θεό την ύπαρξι όλων των πραγμάτων ένεκα του θελήματός του. Ο Ιησούς Χριστός εδίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχωνται σ’ αυτόν τον Θεόν ως τον ουράνιο Πατέρα των, για να τιμάται ή αγιάζεται τ’ όνομά του. Αυτός ο Θεός δεν είναι ανώνυμο Πρόσωπο, αλλά ονομάζεται Ιεχωβά. Το ίδιο το όνομα «Ιησούς» τιμά αυτό το όνομα, διότι σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία.»

44. Τι ήταν γνωστό περί του Θεού, στον οποίον ο Ιησούς εδίδασκε τους μαθητάς του να προσεύχωνται;

⁴⁴ Αντιθέτως, ο Ιησούς εδίδαξε τους μαθητάς του να προσεύχωνται, όχι σ’ έναν λεγόμενο Μητέρα-Πατέρα Θεό,a ή σ’ έναν ανώνυμο Θεό, αλλά σ’ ένα Θεό, του οποίου το όνομα εγνώριζε ο ίδιος ο Ιησούς και οι Ισραηλίται αρχιερείς επίσης. Αν το προσωπικό όνομα του Θεού, το οποίον είναι Ιεχωβά, δεν υπελογίζετο, γιατί ο Ιησούς άρχισε την υποδειγματική προσευχή, διδάσκοντας: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου»; Εκείνοι που άκουσαν την «Επί του Όρους Ομιλία» του Ιησού επίστευαν, όχι στους θεούς των Ινδών ή άλλων παρομοίων χωρών, αλλά στον Θεό, τον οποίον ελάτρευε κι ο ίδιος ο Ιησούς. Το ίδιο το όνομα του Χριστού τιμά το όνομα του Θεού αυτού και ουρανίου Πατρός, διότι το όνομα Ιησούς σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία.»—Ματθ. 1:21.

45. (α) Ποιος έδωσε στον Θεό αυτό το όνομα, και επί πόσον καιρό το εγνώρισαν αυτό οι άνθρωποι και το εχρησιμοποίησαν; (β) Πότε το όνομά του θα τυγχάνη σεβασμού και θα είναι αγιασμένο, και γιατί;

⁴⁵ Ο Ιεχωβά αυτός ήταν Εκείνος στον οποίον οι μαθηταί του Ιησού έπρεπε να προσεύχωνται λέγοντας «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς.» Ο Θεός έδωσε στον εαυτό του αυτό το όνομα πριν ακόμη υπάρξη ένας Αβραάμ, ένας Ισραηλίτης, ένας Ιουδαίος ή ένας Χριστιανός· ενέμεινε δε ο Θεός σ’ αυτό το όνομα από τότε. Ο πρώτος άνδρας και η πρώτη γυναίκα στη γη εγνώριζαν κι εμνημόνευαν το όνομά του. (Γέν. 4:1) Πάνω από πεντακόσια χρόνια πριν από τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, οι άνθρωποι γενικά χρησιμοποιούσαν το αποκλειστικό όνομα του Θεού. Ναι, διότι στις μέρες του εγγονού του πρώτου ανθρώπου έτσι έκαναν: «Τότε έγεινεν αρχή να ονομάζωνται με το όνομα του Ιεχωβά.» (Γέν. 4:26, ΑΣ) Στον νέο κόσμο προς τον οποίον κινείται γοργά το ανθρώπινο γένος, το όνομα του Ιεχωβά θα τυγχάνη σεβασμού, θα είναι αγιασμένο, δηλαδή θα τηρήται ιερό απ’ όλα τα ανθρώπινα πλάσματα που θα επιζήσουν στον επερχόμενο εκείνο κόσμο. Ο Ιησούς Χριστός εδίδαξε τους μαθητάς του να προσεύχωνται για να γίνη αυτό. Και θα γίνη αυτό, διότι ο ουράνιος Πατήρ που σέβεται τ’ όνομά του θ’ απαντήση στην προσευχή, την οποίαν ο αγαπητός του Υιός και οι μαθηταί του Υιού του ανέπεμπαν συνεχώς με πίστι.

46. Σύμφωνα με την υποδειγματική προσευχή του Ιησού, τι θα βεβαιώση περί του τίνος θέλημα θα γίνεται στη γη;

⁴⁶ Αλλ’ υπάρχει ένα σπουδαίο ερώτημα πριν αφήσωμε αυτή την προσευχή. Είναι αυτό: Ποιος θα διακυβερνήση τον πλανήτη γη και θ’ αποφασίζη για το τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι επάνω στη γη; Η απάντησις σ’ αυτό το ερώτημα θα προσδιορίση τίνος θέλημα πρέπει να γίνεται επάνω στη γη. Υπάρχει απάντησις στο ερώτημα και θα δοθή από μια ικανή κυβέρνησι. Τίνος κυβέρνησι; Την κυβέρνησι του Θεού. Ο Ιησούς απευθύνοντας την υποδειγματική προσευχή προς τον Πατέρα του και Πατέρα των μαθητών του, είπε: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης»

47. Γιατί η κυβέρνησις του νέου κόσμου δεν θα προέρχεται από το έξω διάστημα;

⁴⁷ Στη διάρκεια του επερχομένου νέου κόσμου η γη δεν θα κυβερνάται από καμμιά κυβέρνησι που να προέρχεται από τη γη, από ανθρώπους. Δεν θα κυβερνάται από καμμιά κυβέρνησι μεγάλου πλούτου, δυνάμεως και επιστημονικών επιτευγμάτων που ν’ αναλάβη τον έλεγχο της «τελικής θέσεως» στο εξωτερικό διάστημα και που μ’ αυτό το πλεονέκτημα ν’ αναγκάζη τους λαούς της γης να κάνουν το θέλημά της, ειδεμή, να δεχθούν τις συνέπειες από το έξω διάστημα. Η γη θα κυβερνηθή από μια κυβέρνησι ανώτερη από την «τελική θέσι» του ανθρώπου στο εξωτερικό διάστημα. Θα κυβερνηθή από μια αληθινή ουράνια κυβέρνησι, από τη βασιλεία του Θεού, σε απάντησι στην προσευχή όλων εκείνων που αγαπούν μια δίκαιη, τέλεια, αναμάρτητη κυβέρνησι, μια θεοκρατική κυβέρνησι.

48. Λόγω των πολλών λεγομένων θεών, πώς είναι γνωστόν τίνος κυβέρνησις προσωπικά είναι η Βασιλεία, και γιατί είναι αναπόφευκτο να γίνη το θέλημά του επάνω στη γη;

⁴⁸ Εφόσον υπάρχουν τόσο πολλοί λεγόμενοι θεοί σήμερα, πώς θα μπορούσαμε να γνωρίζωμε τίνος κυβέρνησις πραγματικά θα ήταν η βασιλεία του Θεού, αν δεν εγνωρίζαμε το όνομα αυτού του Θεού, αυτού του εν ουρανοίς Πατρός, στον οποίον ο Ιησούς απηύθυνε την υποδειγματική αυτή προσευχή; Δεν υπάρχει όμως αβεβαιότης περί Εκείνου για του οποίου τη βασιλεία γίνεται η προσευχή. Πρόκειται για τη βασιλεία του μεγάλου Ζωοδότου που είναι στον ουρανό, του οποίου το όνομα πρέπει να τυγχάνη σεβασμού και να είναι αγιασμένο. Ο ουράνιος αυτός Βασιλεύς είναι ο Παντοδύναμος Ιεχωβά Θεός, τον οποίον οι είκοσι τέσσερες συμβολικοί «πρεσβύτεροι» εκάλεσαν άξιον να λάβη τη δόξα, τιμή και δύναμι. Η γη και ο άνθρωπος επάνω σ’ αυτή εδημιουργήθησαν εξαιτίας του θελήματος του Ιεχωβά. Είναι ορθόν και αναπόφευκτον το να γίνεται το θέλημά του επάνω στη γη. Το θέλημά του γίνεται στον ουρανό, όπου αυτός βασιλεύει ως κυρίαρχος του σύμπαντος. Επάνω στη γη το θέλημά του δεν γίνεται από τους ανθρώπους, τους οποίους ο Δημιουργός επέτρεψε να ζουν. Το θέλημά του γίνεται στον ουρανό, ο οποίος είναι τόσο αμέτρως μεγαλύτερος από τη μικρή μας γη. Στη διάρκεια του νέου κόσμου το θέλημά του είναι βέβαιον ότι θα γίνεται στη γη ακριβώς όπως γίνεται σε ευρύτερη κλίμακα στον ουρανό.

49. Για ποιο μεγάλο σκοπό που αφορά τη γη ειργάζετο ο Θεός, και τι θα σημάνη η πραγματοποίησίς του για τη γη;

⁴⁹ Όταν θα γίνεται στη γη το θέλημα Εκείνου τον οποίον είδε ο Ιωάννης στο εμπνευσμένο του όραμα, Εκείνου που είναι τόσο ακτινοβόλως ωραίος καθ’ εαυτόν και ο οποίος περιβάλλεται με μια οργάνωσι πλασμάτων που ενεργούν με δικαιοσύνη, δύναμι, αγάπη και σοφία, πόσο μεγελειώδες θα είναι αυτό στη γη στο νέο κόσμο! Επί χιλιάδες χρόνια ο αμετάβλητος, ακαταμάχητος σκοπός του Ιεχωβά Θεού λειτουργούσε για τον μεγαλειώδη αυτόν σκοπό. Οποιαδήποτε κι αν υπήρξε η τροπή των γεγονότων στη γη, αυτός με την παντοδυναμία του πάντοτε υπήρξε κυρίαρχος της καταστάσεως. Πάντοτε προηγείτο από τον άνθρωπο και τον διάβολο. Τίποτα δεν επέτρεψε να παρεμποδίση την τέλεια επιτέλεσι του σκοπού του, του θελήματός του.

50. Γιατί ο Θεός είδε χιλιάδες χρόνια πριν από τους ανθρώπους, και πώς θα λάβωμε μεγαλύτερη διαβεβαίωσι ότι το θέλημά του θα γίνεται εδώ;

⁵⁰ Γνωρίζοντας ο Θεός το τέλος των έργων του από την αρχή αυτών, είδε χιλιάδες χρόνια πριν από τα πλάσματά του. (Ησ. 46:10) Από την αρχή ειργάσθη σταθερά, ακλόνητα, προς τον σκοπό του. Το τέλος είναι τώρα σαφώς εν όψει. Αν κάμωμε μια γοργή επισκόπησι των γνωστών γεγονότων της ανθρωπίνης ιστορίας επί χιλιάδες χρόνια στο φως των προφητειών που εδόθησαν στο όνομα του Θεού, θα εκτιμήσωμε περισσότερο την πιστότητά του στην επαγγελία και στην προφητεία του, και στην τέλεια πρόβλεψί του και ικανότητα να φέρη σε πέρας τον δίκαιο σκοπό του. Θα εννοήσωμε, όσο ποτέ πρότερον, τη σημασία εκείνων που συμβαίνουν τώρα στη γη. Έτσι θα λάβωμε ακόμη μεγαλύτερη διαβεβαίωσι ότι το θέλημα του Ιεχωβά Θεού θα γίνεται στη γη όπως και στον ουρανό.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ

 1. Γιατί δεν υπάρχει άλλος τόπος να μεταβή ο άνθρωπος, και πώς θα βρεθή παγιδευμένος σε καταστρεπτική θλίψι;

Η ΖΩΗ επάνω στη γη καθίσταται ολοένα πιο επικίνδυνη για το ανθρώπινο γένος, όχι μόνο φυσικώς αλλά και ηθικώς και πνευματικώς. Αυτό δεν έπρεπε να είναι έτσι. Εν τούτοις είναι. Και όμως δεν υπάρχει άλλος τόπος για να μεταβή εκεί το ανθρώπινο γένος. Το ανθρώπινο γένος δεν μπορεί ν’ αποφύγη τα δεινά και να πάη στην πολύ μικρότερη σελήνη ή στους άλλους πλανήτας όπως αυτοί τους οποίους οι άνθρωποι ωνόμασαν Αφροδίτη, Ερμή και Άρη. Η σελήνη, ο δορυφόρος αυτός της γης, και οι πλανήται του ηλιακού μας συστήματος δεν έχουν διαμορφωθή για να ζη εκεί ο άνθρωπος με άνεσι, ευτυχία κι αιωνιότητα. Όσο κι αν καυχώνται οι άνθρωποι για την εκτόξευσι ενός πυραύλου στη σελήνη ή γύρω απ’ αυτή, ή για την αποστολή ενός επανδρωμένου, ατομοκινήτου διαστημοπλοίου εκεί και πέρα απ’ εκεί, εν τούτοις κανένα έθνος δεν είναι προπαρασκευασμένο να εξαποστείλη τον λαό του απ’ τη γη στη σελήνη ή σε κανένα άλλο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Εκτός απ’ αυτό, ποιος νουνεχής άνθρωπος θέλει να ζήση εκεί ή θα μπορούσε να ζήση εκεί; Ο άνθρωπος είναι συνδεδεμένος με αυτόν τον πλανήτη. Θα παραμείνη εδώ όταν ο κίνδυνος φθάση στο αποκορύφωμά του. Θα βρεθή παγιδευμένος μέσα σε μια καταστρεπτική ταραχή που είναι κατά μέγα μέρος δικό του κατασκεύασμα.

 2. Γιατί αυτός ο πυρηνικός αιών του διαστήματος δεν είναι τόσο θαυμάσιος καιρός για να ζη κανείς, και τι άφησε αμετάβλητο η επιστημονική πρόοδος;

² Λόγω των προόδων της κοσμικής επιστήμης ο πυρηνικός αιών του διαστήματος εισέβαλε ξαφνικά στο ανθρώπινο γένος. Επειδή σχεδόν μας επεβλήθη από φιλοδοξία, ανταγωνισμό και φόβους έναντι ενός αρπακτικού, απλήστου εχθρού, όχι από αγάπη, δεν απεδείχθη ότι είναι ένας θαυμάσιος καιρός ζωής για τους ανθρώπους του κόσμου τούτου. Κάθε επέκτασις συγχρόνων ανέσεων, κάθε ανύψωσις του βιωτικού επιπέδου του λαού, κάθε αύξησις του αριθμού των επιστημόνων, κάθε διεύρυνσις της ανθρωπίνης κατανοήσεως των μυστικών του έξω διαστήματος και της διασκευής της γης, όλα αυτά άφησαν την πιο σπουδαία κατάστασι ακόμη αμετάβλητη. Ο κόσμος είναι ακόμη διχασμένος. Περισσότερο από ένα απλό χάσμα χωρίζει την Ανατολή από τη Δύσι. Με αναριθμήτους τρόπους είναι διαιρεμένοι οι άνθρωποι περί του τίνος το πολιτικό, κοινωνικό και θρησκευτικό θέλημα επιθυμούν να τους διακυβερνήση. Δικτατορικές εξουσίες ή συστήματα διακυβερνήσεως αναλαμβάνουν τη διοίκησι λαών σε μεγάλες εκτάσεις και οι λαϊκές κυβερνήσεις ακόμη θεωρούν αναγκαίο το ν’ αναλάβουν πιο μεγαλύτερη εξουσία για να συνεχισθή η λειτουργία των ή για να προστατευθούν. Οι λαοί, λοιπόν, βρίσκονται στην ανάγκη να υποκύψουν στο θέλημα πονηρών, ισχυρά εξωπλισμένων και βαρέως χρηματοδοτουμένων αρχόντων.

 3. Γιατί η απομόνωσις οποιασδήποτε ηπείρου ανήκει τώρα στο παρελθόν, και γιατί σε περαιτέρω ολοκληρωτικό πόλεμο πρέπει όλοι οι άνθρωποι καθώς και οι χρησιμοποιούντες όπλα να υποφέρουν;

³ Παρά τις διαμαρτυρίες, η δοκιμαστική έκρηξις ατομικών και πυρηνικών πολεμικών όπλων συνεχίσθη, μολύνοντας τον αέρα και τη θάλασσα, ακόμη δε και τη βροχόπτωσι και το χιόνι. Τα έθνη θέλουν να προκαλέσουν ένα σταμάτημα της παραγωγής και δοκιμής άλλων όπλων ολοτελούς καταστροφής ανθρωπίνων ψυχών για τον μόνο λόγο ότι έχουν μεγάλα αποθέματα τούτων, ή διότι φρονούν ότι έφθασαν στο τελικό όπλο και δεν χρειάζονται περαιτέρω δοκιμές. Ο φόβος πτώσεως ραδιενεργού κόνεως από πυρηνικές εκρήξεις απλώνεται γύρω στη γη και εγείρει ανησυχία μεταξύ των αβοηθήτων ανθρώπων, οι οποίοι αισθάνονται ότι γίνονται θύματα. Χάριν της ασφαλείας και για να προπαρασκευασθούν εκπλήξεις για τον υποτιθέμενο εχθρό, συνεχίζεται η επινόησις και κατασκευή περισσότερο βδελυρών όπλων καταστροφής. Με τα ΔΗΒΒ (διηπειρωτικά βαλλιστικά βλήματα) ή με τα ατομικά ή συγχρονισμένα υποβρύχια, εφωδιασμένα κατάλληλα για να εκτοξεύουν ΒΒΜΒ (βαλλιστικά βλήματα μέσου βεληνεκούς) κάτω από τα ύδατα και δυνάμενα να κρυφθούν κάτω από το πολικό παγόστρωμα, η «λαμπρά απομόνωσις» οποιασδήποτε ηπείρου ανήκει στο παρελθόν. Όλες οι ήπειροι είναι εντός βολής των πολεμικών βλημάτων, καθώς και όλοι οι άμαχοι πληθυσμοί. Ο στρατηγικός βομβαρδισμός κατοίκων ή βιομηχανικών κέντρων είναι τόσο ουσιώδης για να κερδηθή ένας θερμός πόλεμος όσο και ο τακτικός βομβαρδισμός ανθρώπων στο πεδίον του πολέμου ή στις γραμμές του πυρός. Στον αναπόφευκτο ολοκληρωτικό πόλεμο και τη στρατιωτικοποίησι των πολιτών όλοι οι λαοί που υποστηρίζουν και προμηθεύουν τους «εν στολή» άνδρες πρέπει να υποφέρουν όσο κι εκείνοι που εξακοντίζουν τα επιστημονικά όπλα του πολέμου.

 4. Ποια δυνατότητα προσλαμβάνει ο έλεγχος του καιρού εν συγκρίσει προς τα πυρηνικά όπλα;

⁴ Επιπρόσθετα σ’ αυτόν τον φόβο, ο μετεωρολογικός έλεγχος αναλαμβάνει τη δυνατότητα να είναι φονικώτερος από τον πυρηνικό πόλεμο. Ο πρόεδρος της Αμερικανικής Γνωμοδοτικής Επιτροπής επί του Μετεωρολογικού Ελέγχου προειδοποίησε ότι ο μετεωρολογικός έλεγχος από τον εχθρό θα μπορούσε ν’ απεργασθή πιο καταστρεπτικά αποτελέσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από τις ατομικές ανακαλύψεις. Σχεδόν ταυτόχρονα ο διευθυντής του Εργαστηρίου Γεωλογικών Επιστημών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασσαχουσέττης υπεστήριξε αυτή την προειδοποίησι, λέγοντας: «Ο διεθνής έλεγχος μετατροπής του καιρού θα είναι τόσο ουσιώδης για την ασφάλεια του κόσμου όσο είναι τώρα και ο έλεγχος της ατομικής ενεργείας.» Παρώτρυνε δε την Αμερική να προβαδίζη της Σοβιετικής Ρωσίας ή να συμβαδίζη με αυτήν.b

 5. Τι σημαίνει πραγματικά συνύπαρξις αντιτιθεμένων εθνών και πόσο σκληρή θα την κάνη τελικά ο «ψυχρός πόλεμος» γι’ αυτόν τον κόσμο;

⁵ Συνεστήθη μια ειρηνική συνύπαρξις για τα έθνη που ακολουθούν ριζικά διαφορετικές πολιτικές ιδέες και συστήματα. Συνύπαρξις δεν σημαίνει αδελφική αγάπη μεταξύ εθνών. Σημαίνει μια επικίνδυνη ανοχή αλλήλων ενώ ο ανταγωνισμός και ο αγών για κοσμικά πλεονεκτήματα και επικράτησι προχωρεί με τρόπους λιγώτερο θορυβώδεις από την εξαπόλυσι θανατηφόρων βλημάτων ωπλισμένων με ατομικούς ή πυρηνικούς κώνους μάχης. Απλώς η θερμοκρασία του πολέμου είναι διαφορετική—ψυχρή. Στο Παγκόσμιο Συνέδριο των θρησκειών που έγινε στο Νέο Δελχί των Ινδιών, τον Νοέμβριο του έτους 1957, ο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού, ως Πρωθυπουργός των Ινδιών, ανέφερε στους εκπροσώπους ότι ο κόσμος ανέλαβε μια «ισχυρή στροφή» προς την περιπέτεια των διαπλανητικών ταξιδίων. Είπε ότι κανείς δεν ήταν βέβαιος περί του πώς τελικά θα ετίθεντο σε χρήσι οι νέες δυνάμεις. Ένα πράγμα όμως του είχε διασαφηνισθή, το ότι αν ο «ψυχρός πόλεμος» συνεχίζετο, θα ήταν δύσκολο να επιζήση αυτός ο κόσμος.c Υψώθησαν κι άλλες φωνές εκτός από τη δική του ως προειδοποίησις.

 6. Για τη διαφύλαξι του ανθρώπου στη γη, τίνος υπερεθνικό θέλημα πρέπει να γίνη ενταύθα, και πώς αυτό θα επηρεάση τον σκοπό της δημιουργίας του ανθρώπου;

⁶ Αν το ανθρώπινο γένος και το γένος των ζώων πρόκειται ακόμη να διαφυλαχθούν σε μια γη κατάλληλη για να ζήσουν, ένα θέλημα ανώτερο από το θέλημα των ιδιοτελώς διαιρεμένων, καχυπόπτων εθνών, πρέπει να γίνεται επάνω στη γη. Πρέπει να είναι το θέλημα όχι απλώς ενός οιουδήποτε από το πνευματικό βασίλειο αλλά κάτι περισσότερο, ενός που να είναι ανώτερος και δυνατώτερος από τα επίγεια έθνη. Γιατί έτσι; Διότι η Αγία Γραφή μάς προειδοποιεί ότι τα έθνη είναι μέσα στη λαβή του χειροτέρου εχθρού του ανθρώπου και του Δημιουργού του ανθρώπου, δηλαδή, του Σατανά ή Διαβόλου. Αυτός είναι, πραγματικά, ο αόρατος «άρχων του κόσμου τούτου,» «ο θεός του κόσμου τούτου.» (Ιωάν. 12:31· 14:30· 2 Κορ. 4:4) Τι, λοιπόν; Για την επιβίωσι του ανθρώπου και των ζώων επάνω στη γη ως αιώνια κατοικία το υπερεθνικό θέλημα που πρέπει να γίνεται στη γη είναι το θέλημα του Θεού και Δημιουργού, ο οποίος λέγει: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον, ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά.» (Ησ. 42:8, ΜΝΚ) Το θέλημά του πρέπει να γίνεται επάνω στη γη, αν ο άνθρωπος και τα ζώα πρόκειται ν’ απολαμβάνουν για πάντα ζωή επάνω στη γη. Μ’ αυτό τον τρόπο ο σκοπός για τον οποίον εδημιούργησε τον άνθρωπο και τα ζώα επάνω στη γη πρόκειται ν’ αποδειχθή δίκαιος, καλός και φιλάγαθος. Ο σκοπός του πρόκειται έτσι να διεκδικηθή, να δικαιωθή, για την αθάνατη δόξα του. Όσοι αναπέμπουν την υποδειγματική προσευχή, που εδίδαξε ο Ιησούς, προσεύχονται να διεκδικηθή ο σκοπός του Θεού με το να γίνεται το θέλημά του επάνω στη γη όπως γίνεται στον ουρανό.

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

 7. Πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι είναι θέλημα του Δημιουργού να υπάρχη η γη για πάντα;

⁷ Πώς, όμως, μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι αποτελεί θέλημα του Δημιουργού να διαμένη η γη στην αιωνιότητα και να παραμείνη ως ένας κατοικημένος πλανήτης για πάντα; Δεν μπορούμε να το εξακριβώσωμε αυτό με το να πάμε στις αντιφατικές θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου». Μπορούμε θετικά να το εξακριβώσωμε προστρέχοντας στον γραπτό λόγο του Δημιουργού, στην Αγία Γραφή. Με το πνεύμα του ή ενεργό δύναμι αυτός είναι ο Δημιουργός της Γραφής, μολονότι εχρησιμοποίησε πιστούς ανθρώπους για να τη συγγράψουν. «Τούτο πρώτον εξεύροντες ότι ουδεμία προφητεία της γραφής, γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως. Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.» (2 Πέτρ. 1:20, 21) Οι θρησκευτικοί ιερείς αποκρύπτουν την Αγία Γραφή από τον λαό και την ερμηνεύουν ή την παρερμηνεύουν αναλόγως των συμβόλων της πίστεώς των ή των ανθρωποποιήτων δηλώσεων πίστεως. Εν τούτοις, ο Θεός επρομήθευσε την Αγ. Γραφή για να τη διαβάζουν όλοι οι άνθρωποι ή να τους τη διαβάζουν, για να γνωρίζουν μόνοι των τι λέγει ο Θεός ο ίδιος στο Βιβλίο του.

 8. (α) Σύμφωνα με ποια συγγράμματα συνέταξε ο Ιησούς την υποδειγματική του προσευχή; (β) Όταν έλθη η βασιλεία του Θεού, γιατί δεν πρέπει να καταστραφή η γη;

⁸ Ο Ιησούς Χριστός είχε τα τριάντα εννέα βιβλία των Εβραϊκών Γραφών, από το βιβλίο της Γενέσεως ως το βιβλίο του Μαλαχία, τα οποία είχαν γραφή με την έμπνευσι του Θείου πνεύματος προτού ζήση ο Ιησούς επάνω στη γη. Απ’ εκείνα τα βιβλία ο Ιησούς εγνώρισε ποιο ήταν το θέλημα του Θεού γι’ αυτή τη γη και ποιος ήταν ο σκοπός του που την εδημιούργησε κι έθεσε τον άνθρωπο επάνω σ’ αυτή. Σύμφωνα μ’ αυτή τη γνώσι που προέρχεται από τις Εβραϊκές αυτές Γραφές, ο Ιησούς συνέταξε την υποδειγματική προσευχή για τους ακολούθους του. Τους είπε να προσεύχωνται στον «εν τοις ουρανοίς» Πατέρα: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» Ας ρωτήσωμε λοιπόν τους εαυτούς μας: Διδάσκει εδώ ο Ιησούς τους ανθρώπους να προσεύχωνται να καταστραφή η γη με πυρ ή με κανένα άλλο μέσον και να κενωθή από ανθρώπινα και ζωικά πλάσματα; Εφόσον η βασιλεία του ουρανίου Πατρός πρόκειται να έλθη σ’ αυτή τη γη σε απάντησι της προσευχής του Ιησού, γιατί αυτή η γη να καταστραφή τότε ή οποτεδήποτε κατόπιν; Η βασιλεία του Θεού έρχεται για να παραμείνη εδώ για πάντα στο μέλλον. Ο Θεός δεν έχει ανάγκη να καταστρέψη τη γη λόγω των ανθρώπων που είναι πάνω σ’ αυτή. Όχι, επειδή τότε θα γίνεται το θέλημα του Θεού από τους ανθρώπους της γης κάτω από τη βασιλεία του Θεού, όπως γίνεται κι επάνω στον ουρανό. Γιατί να καταστρέψη τη γη, εφόσον δεν καταστρέφει και τους ουρανούς, όπου τα άγια πνευματικά πλάσματα κάνουν το θέλημα του Θεού όπως και τα ανθρώπινα πλάσματα θα το πράττουν εδώ, υπό την βασιλείαν του;

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]