‘Η Μεγίστη Ικανοποίησις που Εγνώρισα Ποτέ’
ΠΡΙΝ από λίγο καιρό μια μητέρα και οι δύο θυγατέρες της παρουσιάσθηκαν σε μια Αίθουσα της Βασιλείας στη Νάσβιλ, Τέννεσση, για τη μελέτη της Σκοπιάς. Η μητέρα ήταν κάποτε δραστηρία στην υπηρεσία του Ιεχωβά αλλά είχε αποσυρθή. Εζήτησε, όπως κάποιος μελετά πάλι τη Γραφή μαζί μ’ αυτή και τις κόρες της. Είχαν γίνει διευθετήσεις, και καλή πρόοδος εσημειούτο.
Αυτή η αφιερωμένη αδελφή είχε, επίσης, ένα αδελφό στην Πολιτεία Γεωργία, ο οποίος είχε φύγει από την αλήθεια. Η μεγαλυτέρα της κόρη τού έγραψε, και αυτός της απήντησε: «Είναι σύνηθες, όταν εφιστάται η προσοχή μας στις ελλείψεις μας να νοιώθωμε ένα αίσθημα θυμού, αλλά μπορώ να σε βεβαιώσω ότι εγώ δεν αισθάνθηκα έτσι διαβάζοντας το γράμμα σου. Μάλλον, νομίζω, ότι εντράπηκα πολύ διότι επέτρεψα στον εαυτό μου ν’ απομακρυνθή ως τώρα από την αλήθεια και από την οργάνωσι του Ιεχωβά και τον λαό του. Η ευτυχέστερη και μεγαλύτερη ικανοποίησις που εγνώρισα ποτέ ήταν, όταν εργαζόμουν με τον λαό του Ιεχωβά. Ειλικρινά αισθάνομαι μια μεγάλη απώλεια και γνωρίζω ότι πρέπει να κάνω κάτι για να ενωθώ και πάλι μαζί τους. Αυτό πρέπει να το κάμω· διότι ασφαλώς δεν υπάρχει ευτυχία ή ικανοποίησις σε οτιδήποτε άλλο σ’ αυτό τον κόσμο. Δεν θέλω να πω ότι κάνω κάτι πράγματι κακό, αλλά είμαι αδρανής. Πράγματι, τόσο πολύ, ώστε δεν αισθάνομαι ότι υπάρχει πια το πνεύμα του Ιεχωβά επάνω μου. Είναι αποκαρδιωτικό να σκέπτωμαι ότι επέτρεψα να μου συμβή αυτό. Γνωρίζω, όμως, ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει την καρδιά μου . . . Γνωρίζω, επίσης, ότι χρειάζεται μόνο προσπάθεια εκ μέρους μου να υπερνικηθή αυτή η οκνηρία.»
Μια εβδομάδα αργότερα έγραψε και πάλι, λέγοντας ότι πέρασε μια πολυάσχολη εβδομάδα: «Έκαμα αρχή με το να μεταβώ στη μελέτη της Σκοπιάς την Κυριακή. Αυτό έδωσε ένα ορθό και ευχάριστο ξεκίνημα για την εβδομάδα. Νομίζω πως πρέπει να το αναγνωρίσω εδώ διότι το γράμμα σου με έκαμε να σκεφθώ . . . Επήγα, λοιπόν, στη μελέτη βιβλίου την Τρίτη, στη σχολή διακονίας την Πέμπτη και ενεγράφην και πάλι, και κατόπιν είχα χθες δύο θαυμάσιες ώρες έργου.» Ναι, ήταν ευτυχής που επέστρεψε.
Και άλλοι, επίσης, οι οποίοι πιθανόν να έγιναν αδρανείς, μπορούν, ομοίως, να ανακτήσουν εκείνη την ευτυχία και την ικανοποίησι που είχαν κάποτε. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες δραστηρίων Μαρτύρων, οι οποίοι θα χαρούν να τους βοηθήσουν.