Η Ερήμωσις του «Χριστιανικού» Κόσμου από το «Βδέλυγμα»

 1. Για ποιους λόγους εγείρεται αμφιβολία όσον αφορά την ερήμωσι του «Χριστιανικού κόσμου»;

Ο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» εκπροσωπείται από τις εκατοντάδες των θρησκευτικών του αιρέσεων. Αναφέρεται με αριθμό μελών εννεακοσίων εκατομμυρίων και πλέον. Πώς θα μπορούσε μια τόσο πολυάριθμη, ισχυρή θρησκευτική οργάνωσις να ερημωθή ποτέ, να καταστραφή; Κι εν τούτοις, αυτό θα γίνη!

 2. Ποιος υπέδειξε ένα τέτοιο σχεδόν απίστευτο πράγμα, και πώς;

² Ποιος, όμως, υπέδειξε ένα τέτοιο σχεδόν απίστευτο πράγμα; Είναι Εκείνος οι προφητείες του οποίου δεν απέτυχαν ούτε μια φορά ως τώρα. Είναι ο Παντοκράτωρ Θεός, ο Ιεχωβά Θεός, ο Συγγραφεύς της Αγίας Γραφής. Αυτός το έχει προείπει με πολλές προφητείες του, ακόμη και μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού. Η καταστροφή του «Χριστιανικού κόσμου» είχε την προφητική εξεικόνισί της που έγινε πριν από χίλια εννεακόσια χρόνια. Η εικών θ’ αποδειχθή σύντομα ότι είναι μια αληθινή προφητεία. Ο αναγνώστης είναι πιθανόν να διερωτάται, Γιατί θα γίνη αυτό; Πώς;

 3. Ποιο ήταν τον πρώτο αιώνα το πρότυπο του συγχρόνου «Χριστιανικού κόσμου», και πώς προτυπώθηκε η ερήμωσίς του;

³ Το όνομα «Χριστιανικός κόσμος» δεν συναντάται σε καμμιά προφητεία της Αγίας Γραφής. Αλλά είχε το πρότυπό του παλαιά στα Βιβλικά χρόνια. Το πρότυπό του, η προφητική του εικών, είναι η άπιστη Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνος μ.Χ. Εκείνη η Ιερουσαλήμ εθεωρείτο από τους Ιουδαίους αγία ως την καταστροφή της το 70 μ.Χ. και αποτελούσε τον τύπο, το προειδοποιητικό παράδειγμα. (1 Κορ. 10:6,11) Ο Χριστιανικός κόσμος είναι το αντίτυπο ή εκείνο που έχει προεικονισθή πριν από τόσο πολύν καιρό. Επομένως, μολονότι αυτός δεν κατονομάζεται με άμεσο τρόπο στη Βιβλική προφητεία, εν τούτοις προτυπώθηκε ή εξεικονίσθηκε προφητικά. Η ερήμωσις της απίστου Ιουδαϊκής Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ. είναι τύπος ή προφητική εικών της ερημώσεως του συγχρόνου «Χριστιανικού κόσμου,» ο οποίος είναι εξ ίσου άπιστος όσον αφορά την Αγία Γραφή και τον Συγγραφέα της, τον Ιεχωβά Θεό.

 4. Τι έφθασε σ’ ένα πλήρες τέρμα με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., και πώς μπορεί ν’ αποδειχθή αυτό;

⁴ Την άνοιξι του έτους 33 μ.Χ. ο Ιησούς Χριστός είπε την προφητεία του για την ερήμωσι της Ιουδαϊκής Ιερουσαλήμ, η οποία έδειξε τόση απιστία απέναντι σ’ αυτόν ως τον Μεσσία ή Χριστόν. Εξέφρασε εκείνη την αξιοσημείωτη προφητεία σε συσχετισμό με την πρόρρησι για το «σημείον της. . . συντελείας του αιώνος.» (Ματθ. 24:3) Η ερήμωσις της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. έθεσε τέρμα σ’ ένα Ιουδαϊκό σύστημα που δεν αποκατεστάθη ποτέ πια. Ο ναός ο οποίος είχε οικοδομηθή για τη λατρεία του Ιεχωβά ως Θεού δεν ανοικοδομήθηκε ποτέ πια, και ούτε θ’ ανοικοδομηθή. Το ιερατείο στην οικογένεια του Ααρών, αδελφού του Μωυσέως, που εκτελούσε τις θρησκευτικές υπηρεσίες του ναού δεν υπάρχει πλέον. Κανένας Ιουδαίος δεν μπορεί ν’ αποδείξη προσόντα ως πραγματικό μέλος εκείνης της ιερατικής οικογενείας. Η εθνική διαθήκη με τον Θεόν, που είχε εγκαθιδρυθή με βάσι την υπακοή στο νόμο του Θεού όπως αυτός είχε δοθή μέσω του προφήτου Μωυσέως, δεν υπάρχει, δεν ισχύει πια. Πράγματι το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων μ’ εκείνα τα χαρακτηριστικά έφθασε στο πλήρες τέρμα του με την ερήμωσι της αρχαίας Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ.

 5, 6. (α) Για να συμφωνή με τον τύπο, σε ποια χρονική περίοδο πρέπει να επέλθη η ερήμωσις του «Χριστιανικού κόσμου», και με το στήσιμο τίνος πράγματος συνδυάζει ο Δανιήλ αυτή τη χρονική περίοδο; (β) Ο «Χριστιανικός κόσμος» πρέπει να ερημωθή σε συσχετισμό με το τέλος ποιου συστήματος και γιατί;

⁵ Για να συμφωνή με τον τύπο, η ερήμωσις του «Χριστιανικού κόσμου» πρέπει να επέλθη εντός της χρονικής περιόδου στην οποία ένα «σύστημα πραγμάτων» φθάνει στο πλήρες τέλος του. Εφόσον οι «προσδιωρισμένοι καιροί των εθνών» έληξαν το έτος 1914 μ.Χ., το παρόν παγκόσμιο «σύστημα πραγμάτων» έφθασε στον ‘καιρό του τέλους’ του. (Λουκ. 21:24) Ο προφήτης Δανιήλ συνδυάζει τον ‘έσχατον καιρόν’ με το στήσιμο του ‘βδελύγματος της ερημώσεως’ όταν γράφη: «Έγκλεισον τους λόγους, και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού· τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει, και η γνώσις θέλει πληθυνθή . . . η παντοτεινή θυσία θέλει αφαιρεθή, και το βδέλυγμα της ερημώσεως στηθή.»—Δαν. 12:4-11· βλέπε επίσης 11:40.

⁶ Ο παρών «έσχατος καιρός» είναι επομένως η χρονική περίοδος στη διάρκεια της οποίας ο «Χριστιανικός κόσμος» θα ερημωθή από το «βδέλυγμα της ερημώσεως.» Ο «Χριστιανικός κόσμος,» ας έχωμε υπ’ όψιν, αποτελεί το δεσπόζον μέρος του σημερινού παγκοσμίου ‘συστήματος πραγμάτων’ κι επομένως πρέπει αναπόφευκτα να τελειώση μαζί του.

 7. (α) Γιατί σ’ αυτό τον ’έσχατο καιρό’ το «βδέλυγμα της ερημώσεως» δεν είναι ο στρατιωτικός «λαός» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; (β) Το εδάφιο Δανιήλ 11:31 με ποια διαμάχη δυνάμεων συνδυάζει το «βδέλυγμα» και ποιο είναι αυτό που ’έχουν στήσει’;

⁷ Ποιο είναι, λοιπόν, το «βδέλυγμα» που θα φέρη σύντομα τον «Χριστιανικό κόσμο» σε πλήρη ερήμωσι; Δεν είναι ο στρατιωτικός «λαός,» οι λεγεώνες της ειδωλολατρικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εκείνη η αυτοκρατορία έπαυσε να υπάρχη, και η Ρώμη σήμερα είναι το κέντρον του πιο πολυανθρώπου και ισχυρού τμήματος του «Χριστιανικού κόσμου.» Σύμφωνα με την προφητεία του Δανιήλ, ενδέκατο κεφάλαιο, εδάφιον τριάντα ένα, το «βδέλυγμα» είναι κάτι που στήνεται στη διάρκεια της διαμάχης μεταξύ του «βασιλέως του βορρά» και του «βασιλέως του νότου.» Αυτό το εδάφιο λέγει: «Και θέλουσι . . . στήσει το βδέλυγμα της ερημώσεως.» Σ’ αυτό τον ‘έσχατο καιρό’ τόσο για τον δημοκρατικό ‘βασιλέα του νότου’ όσο και για τον ολοκληρωτικό ‘βασιλέα του βορρά,’ αυτό το «βδέλυγμα» που έχει στηθή ήταν η διεθνής οργάνωσις για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.

 8. Το βιβλίο «Φως» του 1930 στον Δεύτερο Τόμο του, ποιο πράγμα προσδιώριζε ως το «βδέλυγμα της ερημώσεως»;

⁸ Ύστερ’ από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο αυτή η οργάνωσις για τη διαφύλαξι της ειρήνης ήταν γνωστή ως η Κοινωνία των Εθνών. Το έτος 1930 είχε σαφώς ονομασθή «το βδέλυγμα της ερημώσεως» του εδαφίου Ματθαίος 24:15 στον δεύτερο τόμο του βιβλίου «Φως,» σελίδες 94 και 109, που είχε εκδοθή εννέα έτη πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά κάτω από τον τίτλο «Κοινωνία των Εθνών» αυτή η οργάνωσις δεν κατέστρεψε τον «Χριστιανικό κόσμο.»

 9. Ποιος διεδέχθη την Κοινωνία των Εθνών, πότε, και από ποιον υποστηρίχθηκε κυρίως;

⁹ Σήμερα αυτή η οργάνωσις ειρήνης και ασφαλείας είναι γνωστή ως Ηνωμένα Έθνη, και το 1945 διεδέχθη την Κοινωνία των Εθνών που είχε αποτύχει να εμποδίση τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, διότι είχε πράγματι θανατωθή από εκείνη την παγκόσμια σύρραξι. Ο κύριος υποστηρικτής αυτής της διεθνούς οργανώσεως για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια ήταν η Έβδομη Παγκόσμια Δύναμις, η Αγγλοαμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμις.

10. (α) Τι ισχυρίσθηκε ότι είναι από θρησκευτική άποψι η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις, κι επομένως ποιο ερώτημα εγείρεται; (β) Ποιος λόγος υπάρχει λοιπόν, να ονομάζη η Βίβλος τη διεθνή οργάνωσι ειρήνης «βδέλυγμα»;

¹⁰ Επί δύο αιώνες και πλέον αυτή η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις ισχυρίσθηκε ότι είναι Χριστιανική και υπήρξε το φρούριο του «Χριστιανικού κόσμου.» Πώς λοιπόν θα μπορούσε η διεθνής οργάνωσις για την ειρήνη και την ασφάλεια που προωθείται απ’ αυτήν να είναι το «βδέλυγμα»; Αλλά τα Ηνωμένα Έθνη σήμερα δεν μπορούν να ονομάζωνται μια Χριστιανική οργάνωσις, διότι τα μισά περίπου από τα 127 έθνη μέλη, από τα οποία αποτελείται, δεν ομολογούν ότι είναι Χριστιανικά. Αλλά πρωτίστως εκείνο που κάνει την Αγία Γραφή να την ονομάζη «βδέλυγμα» είναι ότι έχει ‘στηθή’ στη θέσι της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού για την οποία οι Χριστιανοί διδάσκονται να προσεύχονται. (Ματθ. 6:9, 10) Πράγματι, τον Ιανουάριο του 1919 το Ομοσπονδιακό Συμβούλιον των Εκκλησιών του Χριστού στην Αμερική εκδηλώθηκε δημοσία υπέρ της τότε προτεινομένης Κοινωνίας των Εθνών ότι είναι η «πολιτική έκφρασις της Βασιλείας του Θεού στη γη.»

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ Ο ΕΡΗΜΩΤΗΣ

11. (α) Ποιον, λοιπόν, υποδεικνύει αυτό ως τον ερημωτή του «Χριστιανικού κόσμου»; (β) Πώς υπονοείται σ’ αυτό η Βαβυλών η Μεγάλη, και ποια είναι πράγματι αυτή;

¹¹ Αυτός, λοιπόν, είναι ο ‘ερημωτής’; Μήπως εννοούμε ότι τα μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών θα ερημώσουν συντόμως τη θρησκευτική οργάνωσι του «Χριστιανικού κόσμου»; Αυτό είναι σχεδόν απίστευτο! Αλλά αυτό το παράδοξο γεγονός αποτελεί μέρος ενός μεγαλυτέρου πράγματος, δηλαδή, της καταστροφής της Βαβυλώνος της Μεγάλης όπως περιγράφεται στο τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, την Αποκάλυψι, κεφάλαιο δέκατο έβδομο. Εκεί αυτή η παλαιά θρησκευτική πόρνη, η Βαβυλών η Μεγάλη, περιγράφεται ως να ιππεύη ένα κόκκινο θηρίο που έχει επτά κεφαλές και δέκα κέρατα. Είναι μια διεθνής θρησκευτική πόρνη, διότι οι «βασιλείς της γης» διαπράττουν μαζί της πνευματική πορνεία και οι ηγέται του εμπορίου της γης κάνουν εμπόριο μαζί της. Πράγματι, αναφέρεται ως «η πόλις η μεγάλη, η έχουσα βασιλείαν επί των βασιλέων της γης.» (Αποκάλ. 17:1-6, 18) Παλαιά, το 1930, το βιβλίο Φως, Τόμος 2, σελίδες 92-99, την ανέφερε ως «ωργανωμένη Χριστιανοσύνη» όπως παραδειγματίσθη ότι είναι ο «Χριστιανικός κόσμος.» Αλλά, όπως αποδεικνύεται τώρα, η Βαβυλών η Μεγάλη είναι στην πραγματικότητα η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς Βαβυλωνιακής θρησκείας, της οποίας ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι το πιο πολυπληθές και ισχυρό μέρος. Έτσι αυτό που επηρεάζει τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη πρέπει επίσης να επηρεάση τον «Χριστιανικό κόσμο.» Κατ’ ανάγκην, λοιπόν, η ερήμωσις της Βαβυλώνος της Μεγάλης πρέπει επίσης να περιλαμβάνη και την ερήμωσι του «Χριστιανικού κόσμου.»

12. Ποιο είδος οργανώσεως εξεικονίζεται από το κόκκινο θηρίο με τις επτά κεφαλές και τα δέκα κέρατα;

¹² Αλλά τι εξεικονίζεται από το κόκκινο θηρίον που έχει επτά κεφαλές και δέκα κέρατα και επί του οποίου ιππεύει η Βαβυλών η Μεγάλη; Όπως άλλα θηρία που χρησιμοποιούνται ως σύμβολα στην Αποκάλυψι και στην προφητεία του Δανιήλ, αυτό το αηδιαστικό, βδελυκτό είδος θηρίου παρουσιάζεται ως μια πολιτική οργάνωσις. Είναι μια σύνθετη οργάνωσις, διότι οι επτά κεφαλές της συμβολίζουν τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις της ανθρωπίνης ιστορίας, δηλαδή την αρχαία Αίγυπτο, την Ασσυρία, τη Βαβυλώνα, τη Μηδοπερσία, την Ελλάδα, τη Ρώμη και την Αγγλοαμερικανική δυαδική παγκοσμία δύναμι, όπως εξήγησε ο άγγελος τις επτά κεφαλές στον Χριστιανό απόστολο Ιωάννη: «Είναι επτά βασιλείς· οι πέντε έπεσαν, και ο εις είναι [δηλαδή, η αυτοκρατορική Ρώμη], ο άλλος [η Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμις], δεν ήλθεν έτι, και όταν έλθη, ολίγον πρέπει να μείνη. Και το θηρίον το οποίον ήτο, και δεν είναι, είναι και αυτός ο όγδοος, και είναι εκ των επτά, και υπάγει εις απώλειαν.»—Αποκάλ. 17:9-11.

13. Ποιο εξήγησε η «Σκοπιά» στο τεύχος της τής 15 Ιουλίου 1926 ότι είναι το κόκκινο θηρίο, και πώς είναι ένας ’όγδοος βασιλεύς’;

¹³ Έτσι ακριβώς, η διεθνής οργάνωσις για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια πηγάζει από τις προηγούμενες επτά παγκόσμιες δυνάμεις ή τα λείψανά των που επιζούν, και είναι καθ’ εαυτήν η ογδόη παγκόσμια δύναμις. Πριν από πολύν καιρό το περιοδικό Η Σκοπιά στο τεύχος του της 15 Ιουλίου 1926, σελίς 215 (στην Αγγλική), το εξηγούσε αυτό κάτω από την επικεφαλίδα «Η Κοινωνία Προελέχθη.» Την εποχή εκείνη η οργάνωσις για την ειρήνη και την ασφάλεια υπήρχε ακόμη· δεν είχε παύσει να υπάρχη, όπως συνέβη στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. (Αποκάλ. 17:7, 8) Ύστερ’ από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο βγήκε από την άβυσσο ως τα Ηνωμένα Έθνη, ο ‘όγδοος βασιλεύς’ ή παγκόσμια δύναμις.

14, 15. (α) Ποια είναι η περίπτωσις όσον αφορά την αγάπη για τον «Χριστιανικό κόσμο» μεταξύ των εθνών μελών των Ηνωμένων Εθνών; (β) Σε τι θα μετατραπή κάθε αγάπη, και ποιος το λέγει αυτό, και πού;

¹⁴ Από τα 127 μέλη των Ηνωμένων Εθνών, μήπως αγαπούν τα πολλά μη Χριστιανικά έθνη τον «Χριστιανικό κόσμο»; Όχι, μολονότι είναι πιθανόν ν’ αγαπούν ακόμη τα πολλά μη Χριστιανικά στοιχεία της Βαβυλώνος της μεγάλης. Η αγάπη για τον «Χριστιανικό κόσμο» δεν πρόκειται να μεγαλώση ή να επεκταθή. Αντιθέτως μίσος σύντομα θα οδηγήση στην καταστροφή της Βαβυλωνιακής παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας. Το καταστρεπτικό μίσος πρέπει επομένως να πλήξη τον «Χριστιανικό κόσμο,» την υποκριτική Χριστιανική οργάνωσι. Όλοι οι πολιτικοί άρχοντες που εξεικονίζονται από τα δέκα κέρατα, και, πραγματικά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που εξεικονίζεται από το κόκκινο θηρίο θα τον μισήση. Ποιος το λέγει αυτό;

¹⁵ Ο άγγελος του Θεού, ο οποίος είπε στον απόστολο Ιωάννη: «Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες, είναι δέκα βασιλείς, . . . Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες επί (και, ΜΝΚ) το θηρίον, ούτοι θέλουσι μισήσει την πόρνην, και θέλουσι κάμει αυτήν ηρημωμένην και γυμνήν, και τας σάρκας αυτής θέλουσι φάγει, και αυτήν θέλουσι κατακαύσει εν πυρί· διότι ο Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών να κάμωσι την γνώμην αυτού.» (Αποκάλ. 17:12, 16, 17) Η εκπλήρωσις αυτού του μέρους της προφητείας λαμβάνει χώραν αφού το κόκκινο θηρίο ανέλθη από την άβυσσο, κι επομένως κάποιον καιρό μετά το 1945, όταν ανήλθε από την άβυσσο.

16. (α) Ως τι αναμένομε να ενεργήσουν μαζί τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών έναντι του «Χριστιανικού κόσμου»; (β) Παρά ποιο γεγονός έχει προχωρήσει ο «Χριστιανικός κόσμος» πάρα πολύ στο να ιππεύη τα Ηνωμένα Έθνη, και γιατί;

¹⁶ Κατ’ ανάγκην η εκπλήρωσις αυτής της προφητείας σημαίνει ‘μεγάλη θλίψι’ για τον «Χριστιανικό κόσμο,» το πιο αξιόμεμπτο μέρος της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Αυτή η θλίψις σημαίνει την τελεία καταστροφή της! Με ενδιαφέρον αναμένομε να ιδούμε πώς μέλη της παγκοσμίου οργανώσεως θα ενεργήσουν μαζί ως το «βδέλυγμα της ερημώσεως.» Παλαιά στο έτος 70 μ.Χ. στη θλίψι που επήλθε στην Ιερουσαλήμ οι ένοπλες δυνάμεις της Έκτης Παγκόσμιας Δυνάμεως (της Αυτοκρατορικής Ρώμης) ήσαν εκείνες οι οποίες ενήργησαν ως το «βδέλυγμα της ερημώσεως.» Στην επερχόμενη ‘μεγάλη θλίψι’ εφόσον αυτή επηρεάζει την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ (τον «Χριστιανικό κόσμο»), είναι τα μέλη της ογδόης Παγκόσμιας Δυνάμεως τα οποία εκτελούν το έργον του ‘βδελύγματος της ερημώσεως.’ Και είναι ωπλισμένα αυτά τα μέλη της Ογδόης Παγκόσμιας Δυνάμεως; Όλα είναι ωπλισμένα, με πολύ πιο βαρύ και καταστρεπτικό τρόπο από όσο ήσαν τα έθνη σε όλη την προηγούμενη ιστορία. Εν τούτοις, παρ’ όλα αυτά, ο «Χριστιανικός κόσμος» έχει προχωρήσει περισσότερο απ’ όλους τους υπολοίπους συνεταίρους του μέσα στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη στο να καθοδηγή την ισχυρά ωπλισμένη Ογδόη Παγκόσμια Δύναμι (την Κοινωνία των Εθνών και τα Ηνωμένα Έθνη), να έχη βασιλεία επάνω της, αν είναι δυνατόν.

17, 18. (α) Τι επήλθε στην Ιουδαϊκή Ιερουσαλήμ πριν από δεκαεννέα αιώνες, και γιατί πρέπει το αντίτυπο τούτου να επηρεάση τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη; (β) Γιατί η εκπλήρωσις του εδαφίου Αποκάλυψις 17:16 σημαίνει ’μεγάλη θλίψι’ για τον «Χριστιανικό κόσμο» και πώς ο ερημωτής του είναι όπως εκείνος της αρχαίας Ιουδαϊκής Ιερουσαλήμ;

¹⁷ Πριν από δέκα εννέα αιώνες «θλίψις μεγάλη» είχε επέλθει στην αρχαία Ιουδαϊκή Ιερουσαλήμ. Ομοίως, για να εκπληρωθή εκείνος ο προφητικός τύπος, ‘μεγάλη θλίψις’ πρέπει να επέλθη στο αντίτυπό της, τον «Χριστιανικό κόσμο.» Η αρχαία Ιουδαϊκή Ιερουσαλήμ δεν ήταν ένας τύπος της Βαβυλώνος της μεγάλης αλλά ήταν τύπος του πιο εξέχοντος και ισχυρού μέρους της Βαβυλώνος της Μεγάλης δηλαδή, του «Χριστιανικού κόσμου.» Επομένως εκείνο που επηρεάζει το πιο σπουδαίο μέρος θα επηρεάση επίσης το υπόλοιπο ή εναπομένον μέρος της Βαβυλώνος της Μεγάλης.

¹⁸ Έτσι όταν το εδάφιο Αποκάλυψις 17:16 προλέγη ότι το συμβολικό θηρίο και τα δέκα κέρατά του μισούν τη θρησκευτική πόρνη και θα ‘κάμουν αυτήν ηρημωμένην και γυμνήν’ και «αυτήν θέλουσι κατακαύσει εν πυρί,» σημαίνει ότι αυτή την πείρα θα δοκιμάση και θα συμμετάσχη σ’ αυτήν ο «Χριστιανικός κόσμος,» η αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ. Αυτή, όπως και το υπόλοιπο της Βαβυλώνος της μεγάλης, «δεν θέλει ευρεθή πλέον.» (Αποκάλ. 18:21) Αυτή θα είναι μια «θλίψις μεγάλη» για τον Χριστιανικό κόσμο, μια θλίψις από την οποία δεν θα διαφύγη όλο το υπόλοιπο της Βαβυλώνος της Μεγάλης σ’ αυτόν τον ’έσχατον καιρόν.’ Για να συμφωνή με τον πριν από δέκα εννέα αιώνες τύπο, ποιος είναι εκείνος που πρέπει να ενεργήσει για να επιφέρη αυτή τη ‘μεγάλη θλίψι’; Είναι το «βδέλυγμα»!

«ΘΛΙΨΙΣ ΜΕΓΑΛΗ» ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

19. (α) Η προφητεία του Ιησού για το «βδέλυγμα» ελέχθη όταν προείπε το «σημείον» για ποιο πράγμα; (β) Τελειώνει με την ερήμωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης (περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου») και αυτό το σύστημα πραγμάτων;

¹⁹ Την προφητεία του σχετικά με το «βδέλυγμα» είπε ο Ιησούς όταν προέλεγε το ‘σημείον της παρουσίας του και της συντελείας του αιώνος.’ (συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ) (Ματθ. 24:3-15) Το «σύστημα πραγμάτων» της παρούσης εποχής δεν τερματίζεται αυτό καθ’ εαυτό με την ερήμωσι της αντιτυπικής Ιερουσαλήμ (του «Χριστιανικού κόσμου») και της υπολοίπου Βαβυλώνος της Μεγάλης. Ο «Χριστιανικός κόσμος» και η υπόλοιπη Βαβυλών η Μεγάλη αποτελούν μόνο μέρος, το θρησκευτικό μέρος, αυτού του μακραίωνου «συστήματος πραγμάτων.» Αυτό το σύστημα περιλαμβάνει επίσης το πολιτικό, το στρατιωτικό και το κοσμικό μέρος, που τώρα περιλαμβάνει και την Ογδόη Παγκόσμια Δύναμι. Έτσι η ‘μεγάλη θλίψις’ δεν θα λήξη με την ερήμωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης (περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου»). Μαζί μ’ αυτήν έχουν διαπράξει πορνεία, με μια πνευματική έννοια, και τα μη θρησκευτικά στοιχεία αυτού του «συστήματος πραγμάτων,» συμμετέχοντας στα εγκλήματά της εναντίον όλων των υπολοίπων επιγείων ανθρωπίνων πλασμάτων του. Χάριν της δικαιοσύνης πρέπει να λήξη ολόκληρο το σύστημα!

20. Μήπως από αφοσίωσι στον Θεό το κόκκινο θηρίο καταστρέφει τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη (περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου»);

²⁰ Το κόκκινο θηρίο και τα «δέκα κέρατά» του ερημώνουν τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη (περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου»), αλλά άρχισαν να μισούν την θρησκευτική πόρνη όχι διότι επιθυμούν να δοξάσουν τον Ιεχωβά Θεό και επειδή άρχισαν να τον αγαπούν τώρα. Μολονότι χρησιμοποιούνται ως όργανο για να επιφέρουν την ερήμωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης, δεν λαμβάνουν αμοιβή γι’ αυτό. Γιατί όχι;

21, 22. (α) Γιατί το κόκκινο θηρίο δεν αμείβεται μολονότι χρησιμοποιήθηκε ως όργανο για την ερήμωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης; (β) Πώς τα εδάφια Αποκάλυψις 17:12-14 περιγράφουν τις τελικές προσπάθειες του ‘βδελύγματος’;

²¹ Επειδή εξακολουθούν να μάχωνται κατά της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού, διότι αγωνίζονται να διατηρήσουν την κατοχή της γης με τη στρατιωτική των δύναμι. Ναι, το κόκκινο θηρίο με τα δέκα κέρατα εξακολουθεί να είναι εκείνο που η Βαβυλών η Μεγάλη εχαιρέτησε ως ένα υποκατάστατο της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού. Έτσι εκείνοι που αποτελούν το θηρίον εναντιώνονται σ’ εκείνους οι οποίοι κηρύττουν και παραμένουν προσκολλημένοι στη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού, στην οποία το Αρνίον του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, υπηρετεί ως Βασιλεύς υπ’ Αυτόν. Συνεπώς, σχετικά με τις τελικές προσπάθειες του ‘βδελύγματος της ερημώσεως,’ διαβάζομε στα εδάφια Αποκάλυψις 17:12-14:

²² «Και τα δέκα κέρατα τα οποία [ο απόστολος Ιωάννης] είδες, είναι δέκα βασιλείς, οίτινες βασιλείαν δεν έλαβον έτι [στις ημέρες του Ιωάννου], αλλά μίαν ώραν λαμβάνουσιν εξουσίαν ως βασιλείς μετά του θηρίου [της διεθνούς οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια· του βδελύγματος της ερημώσεως]. Ούτοι έχουσι μίαν γνώμην, και θέλουσι παραδώσει εις το θηρίον [το βδέλυγμα] την δύναμιν και την εξουσίαν εαυτών. Ούτοι θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον, και το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, . . . και όσοι είναι μετ’ αυτού, είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.»

23. (α) Πώς ονομάζεται αυτός ο πόλεμος, και πού θα διεξαχθή; (β) Έτσι η ‘μεγάλη θλίψις, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου’ αρχίζει και τελειώνει επάνω σε ποιον;

²³ Εκείνη η μάχη θα είναι ο ‘ πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος’ στην παγκοσμία κατάστασι που ονομάζεται Αρμαγεδδών, όπως προελέχθη στα εδάφια Αποκάλυψις 16:13-16 και περιγράφεται συμβολικά στα εδάφια Αποκάλυψις 19:11-21. Σύμφωνα με την περιγραφή που δίδεται εκεί, αυτός ο θριαμβευτικός πόλεμος εκ μέρους του Αρνίου του Θεού θα φέρη ‘μεγάλη θλίψι’ στους προστάτας και συνεταίρους της Βαβυλώνος της Μεγάλης (περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου»). Θα θέση τέρμα στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Θα είναι το μεγαλειώδες τέλος της ‘μεγάλης θλίψεως.’ Στη διάρκεια αυτού του τέλους «υπάγει [δηλαδή, το κόκκινο θηρίον που ανήλθε από την άβυσσο το έτος 1945] εις απώλειαν.» (Αποκάλ. 17:11) Συνεπώς, από την έναρξι της ‘μεγάλης θλίψεως’ επί της αντιτυπικής Ιερουσαλήμ (του «Χριστιανικού κόσμου») ως το τέλος της επί του υπολοίπου του «συστήματος πραγμάτων,» εκείνος ο καιρός στενοχωρίας θ’ αποδειχθή ότι είναι «θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.»

24. Τι σημαίνει γι’ αυτό το «σύστημα πραγμάτων»η κολόβωσις των ημερών εκείνων για να σωθή κάποια σαρξ;

²⁴ Και, όπως προσέθεσε ο Ιησούς: «Αν δεν συνετέμνοντο (ει μη εκολοβώθησαν, κείμενον) αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ· δια τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή (κολοβωθήσονται, κείμενον) αι ημέραι εκείναι.» (Ματθ. 24:21, 22) Αυτό σημαίνει καθαρά ότι ολόκληρο το σύστημα πραγμάτων, μαζί με την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ, θα εκμηδενισθή, για να μη αποκατασταθή ποτέ πλέον.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ‘ΕΚΛΕΚΤΩΝ’

25. (α) Ποιο σημείο είχε δοθή στους εκλεκτούς πριν από δεκαεννέα αιώνες για να φύγουν αμέσως από την Ιουδαία; (β) Ποιο ερώτημα εγείρει αυτό σχετικά με τους «εκλεκτούς» της εποχής μας;

²⁵ Αλλά τι μπορεί να λεχθή για το υπόλοιπο των ‘εκλεκτών’ του Θεού χάριν των οποίων οι μέρες της ‘μεγάλης θλίψεως’ που πλησιάζουν θα ‘κολοβωθούν’ για να σωθή κάποια σαρξ με το να μη υποφέρη μια πάρα πολύ μεγάλη θλίψι; Πριν από δέκα εννέα αιώνες, όταν ο Ιησούς είπε αυτή την προφητεία, οι «εκλεκτοί» περιελάμβαναν τους αποστόλους στους οποίους ωμιλούσε. Σ’ αυτούς είπε: «Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν δια του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω, . . . τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη. . . . Προσεύχεσθε δε δια να μη γείνη η φυγή υμών εν χειμώνι, μηδέ εν σαββάτω. Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη.» (Ματθ. 24:15-21) Με υπακοή, οι μαθηταί του Ιησού στην Ιουδαία έφυγαν από εκείνη την επαρχία όταν είδαν τη μεγάλη στρατιά του Στρατηγού Κεστίου Γάλλου να πολιορκή και κατόπιν αιφνιδίως ν’ αποσύρεται από την «αγία πόλι» της Ιερουσαλήμ. Θα έχουν και οι «εκλεκτοί» του Θεού στις ημέρες μας ένα όμοιο σημείο διαφυγής για ν’ αρχίσουν να φεύγουν από την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ, τον «Χριστιανικό κόσμο»; Τι υπέδειξε ο Ιησούς; Δεν υπέδειξε κάποια σύγχρονη χρονολογία που θ’ αποτελούσε παράλληλο του έτους 66 μ.Χ., ούτε οποιαδήποτε σύγχρονη χρονική περίοδο τριάμισυ ετών που ν’ αντιστοιχή με την περίοδο του 66 έως 70 μ.Χ.

26. (α) Τι δείχνει η ιστορία όσον αφορά το αν οι «εκλεκτοί» ανέμεναν ως τώρα για να διαφύγουν από την αντιτυπική Ιερουσαλήμ; (β) Ποιος ήταν ο λόγος γι’ αυτό;

²⁶ Η διαφυγή από την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ (τον «Χριστιανικό κόσμο») ήταν το ορθό που έπρεπε να κάμουν οποτεδήποτε από τον καιρό του τέλους του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1918. Αυτή η διαφυγή έξω από τον «Χριστιανικό κόσμο» εσήμαινε επίσης διαφυγή από τη «Βαβυλώνα τη Μεγάλη,» διότι ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι επίσης ένα αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής Βαβυλώνος της Μεγάλης. Και, όπως δείχνει η σύγχρονη ιστορία, οι κεχρισμένοι «εκλεκτοί» του Ιεχωβά Θεού άρχισαν να φεύγουν από τη δουλεία του «Χριστιανικού κόσμου» και της Βαβυλώνος της Μεγάλης από το έτος 1919 μ.Χ., το έτος στο οποίο εστήθη το «βδέλυγμα της ερημώσεως» μολονότι δεν είχαν κατανοήσει το έτος εκείνο ότι η Κοινωνία των Εθνών ήταν τότε «το βδέλυγμα της ερημώσεως» ή «το αηδιαστικό πράγμα που προξενεί ερήμωσιν.» Αλλά είχαν κατανοήσει την εντολή του Θεού. «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, δηλαδή, εκ της Βαβυλώνος της Μεγάλης που περιλαμβάνει τον «Χριστιανικό κόσμο.» Γι’ αυτό σ’ όλη την περίοδο από το 1919 έφευγαν από την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ. (Αποκάλ. 18:4) Δεν περίμεναν να φύγουν μετά το έτος 1945 ούτε ωσότου ιδούν ορθά ποιο είναι το «βδέλυγμα.»

27, 28. (α) Ως πότε οι πριν από χίλια εννεακόσια χρόνια «εκλεκτοί» ανέμεναν προτού διαφύγουν απ’ όλη την Ιουδαία; (β) Επρόκειτο να συμβή κάτι όμοιο από τους «εκλεκτούς» στην εποχή μας, και τι δείχνουν σχετικά μ’ αυτό τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 24:29-31;

²⁷ Πριν από δέκα εννέα αιώνες οι κεχρισμένοι «εκλεκτοί» περίμεναν πράγματι ωσότου ιδούν το «βδέλυγμα» να ίσταται στον άγιο τόπο προτού το θεωρήσουν σκόπιμο και επείγον να φύγουν από την Ιερουσαλήμ και την Ιουδαία, δηλαδή, από το έτος 66 μ.Χ. κι έπειτα. Εν τούτοις, η προφητεία του Ιησού έδειχνε κάτι διαφορετικό για την περίπτωσι των κεχρισμένων «εκλεκτών» στις παρούσες ’έσχατες ημέρες’ οπότε η ’μεγάλη θλίψις’ για την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ (τον «Χριστιανικό κόσμο») πλησιάζει. Αυτό το κάπως διαφορετικό δεν περιορίζει το ζήτημα σε μια σύγχρονη περίοδο τριάμισυ ετών για να υπάρχει το παράλληλο του 66-70 μ.Χ. Στα εδάφια Ματθαίος 24:29-31 ο Ιησούς λέγει:

²⁸ «Ευθύς δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων, ο ήλιος θέλει σκοτισθή, και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού, και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης, και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης· και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων, απ’ άκρων ουρανών έως άκρων αυτών.»

29, 30. (α) Τι δείχνουν τα λόγια που παρατέθησαν σχετικά με τους «εκλεκτούς» της εποχής μας; (β) Τι δεν σημαίνουν τα λόγια ‘ευθύς δε μετά’, και τι λέγει ο Δρ. Α. Τ. Ρόμπερτσον σχετικά με τη λέξι ευθύς;

²⁹ Αυτά τα λόγια δεν τονίζουν μια διαφυγή σε διάφορα μέρη ασφαλείας, αλλά σύναξι των «εκλεκτών» από αγγέλους.

³⁰ Τα λόγια του Ιησού, «ευθύς δε μετά,» δεν σημαίνουν αμέσως μετά τη ’μεγάλη θλίψι’ της αρχαίας Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Για τη λέξι «ευθύς» ο Δρ. Α. Τ. Ρόμπερτσον λέγει στα σχόλιά του:

«Αυτή η λέξις, που συναντάται συχνά στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, δημιουργεί δυσκολία όταν ένα άτομο τονίζη το στοιχείο του χρόνου. Το πρόβλημα είναι πόσος χρόνος παρεμβαίνει μεταξύ ’της θλίψεως των ημερών εκείνων’ και των ζωηρών συμβολισμών του εδαφίου 29. Η χρήσις της λέξεως «εν τάχει» στο εδάφιο Αποκάλυψις 1:1 πρέπει να κάμη ένα να σκεφθή προτού αποφασίση. Εδώ έχομε ένα τέτοιο προφητικό πανόραμα με σμίκρυνσι της προοπτικής. Η αποκαλυπτική εικών του εδαφίου 29 απαιτεί επίσης σοβαρότητα κρίσεως.»a

31. Από πότε μετά τη ‘μεγάλη θλίψι’ της αρχαίας Ιερουσαλήμ άρχισε η σύναξις των «εκλεκτών» και υπό την καθοδήγησι τίνων;

³¹ Από τον καιρό της ’θλίψεως των ημερών εκείνων’ επί της αρχαίας Ιερουσαλήμ έχουν περάσει δέκα εννέα αιώνες. Η αξιόπιστη ιστορία αποδεικνύει τώρα ότι η σύναξις των κεχρισμένων «εκλεκτών» του Ιεχωβά Θεού άρχισε το 1919, ή μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και ότι εξακολουθεί τουλάχιστον ως κάποιο βαθμό, έως την εποχή μας. Η σύναξίς των χωρίς αμφιβολία έχει γίνει κάτω από την ενεργό καθοδήγησι των ουρανίων αγγέλων που απεστάλησαν από τον αοράτως παρόντα Ιησού Χριστό.

32. (α) Πώς αυτό το έργο συνάξεως έγινε ως «μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης»; (β) Ως πότε θα έχη συναχθή ο πλήρης αριθμός, και τι θα κάμη ο Θεός γι’ αυτό;

³² Άλλα Γραφικά εδάφια συνδυάζονται για ν’ αποδείξουν αυτή την καθοδήγησι. Επίσης, η σύναξις έχει γίνει με παγκόσμια διακήρυξι και αναγγελία, όπως «μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης,» μέσω της μαρτυρίας που εδόθη με προφορικό λόγο και μέσω των εντύπων εκδόσεων της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά σε πολλές γλώσσες. Ως τον καιρό που πρόκειται ν’ αρχίση η ‘μεγάλη θλίψις’ επάνω στην αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ (τον «Χριστιανικό κόσμο»), οι άγγελοι θα έχουν συνάξει όλο τον προκαθωρισμένο αριθμό των «εκλεκτών» μακριά από κάθε συμμετοχή σ’ αυτό το καταδικασμένο «σύστημα πραγμάτων.» Γι’ αυτό ο Θεός μπορεί τότε να ’κολοβώση’ τον αριθμό των ημερών της ’μεγάλης θλίψεως,’ ώστε να σωθή απ’ αυτήν κάποια «σαρξ.»

33. (α) Ποια άλλη σύναξις προχωρεί από το 1935 μ.Χ. κάτω από αγγελική καθοδήγησι; (β) Ποιας σωτηρίας την πείρα θα δοκιμάσουν σχετικά με την επερχομένη θλίψι;

³³ Επίσης, όπως προελέχθη στο τελικό μέρος της προφητείας του Ιησού, όλα τα έθνη έχουν συναχθή ενώπιον του Υιού του ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι ενθρονισμένος στους ουρανούς. Μέσω των αγγέλων του διαχωρίζει τα άτομα που αποτελούν μέλη των εθνών όπως ο ποιμήν στις χώρες της Ανατολής χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια. Έτσι από το 1935 μ.Χ. ένας «πολύς όχλος» ομοίων με πρόβατα ανθρώπων έχουν αποχωρισθή από τους ομοίους με ερίφια ανθρώπους οι οποίοι δεν κάνουν καλό στους κεχρισμένους «εκλεκτούς,» τους πνευματικούς αδελφούς του Ιησού Χριστού. Οι όμοιοι με πρόβατα, που συνάγονται στα δεξιά του Βασιλέως Ιησού Χριστού, θ’ αποτελέσουν την ’σάρκα’ η οποία θα σωθή με την κολόβωσι των ημερών της θλίψεως χάριν των «εκλεκτών» του Θεού. Έτσι αυτοί οι όμοιοι με πρόβατα δεν θα ενωθούν με τα έθνη στο να οδύρωνται θρηνολογώντας όταν ο Υιός του ανθρώπου καθιστά σαφές σ’ όλους τους λαούς της γης ότι αυτός, μολονότι αόρατος ως να ήταν περιβεβλημένος από τα σύννεφα του ουρανού, έρχεται με δύναμι και μεγάλη δόξα για να καταστρέψη τους ομοίους με ερίφια ανθρώπους.—Ματθ. 24:30· 25:31-46.

34. (α) Πότε στη διάρκεια της ‘μεγάλης θλίψεως’ θα καταστραφή ο «Χριστιανικός κόσμος»; (β) Με ποιον άλλον θα κανονίση λογαριασμό ο Ιεχωβά Θεός, και με ποιο μέσον;

³⁴ Τότε, στον προκαθωρισμένο καιρό του Θεού η ’μεγάλη θλίψις,’ η οποία θα υπερβή κάθε προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία, θ’ αρχίση μ’ ένα εκπληκτικό αιφνιδιασμό. Έτσι θα μεταβή σε αιώνια ερήμωσι η αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ (ο «Χριστιανικός κόσμος»). Όργανο στην εκτέλεσι αυτής της κρίσεως του Ιεχωβά Θεού εναντίον του θα είναι το σύγχρονο «βδέλυγμα της ερημώσεως,» η Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις. Αλλά ο Ιεχωβά Θεός έχει να κανονίση ένα μεγάλο λογαριασμό με όλη την υπόλοιπη παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, δηλαδή, τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Αυτή η ιδία ογδόη Παγκόσμια Δύναμις θα είναι το εύχρηστο όργανό του στο να κάμη πλήρη την ερήμωσι της Βαβυλώνος της Μεγάλης.

35. Τότε πώς όλα τα άλλα μέλη αυτού του συστήματος πραγμάτων θα δείξουν ότι είναι άξια καταστροφής;

³⁵ Αλλά θα είναι τότε πλήρης η ’μεγάλη θλίψις’; Όχι! Όχι μόνο οι θρησκευτικές μορφές και τα στοιχεία αυτού του πονηρού «συστήματος πραγμάτων» πρέπει να ερημωθούν για πάντα, αλλά και όλα τα άλλα μέρη αυτού του παγκοσμίου συστήματος πρέπει να καταστραφούν. Ότι αυτά τα μέρη είναι επίσης άξια καταστροφής θ’ αποδειχθή σ’ όλο το σύμπαν, όταν ο βδελυκτός ερημωτής, η ισχυρά ωπλισμένη Ογδόη Παγκοσμία Δύναμις, στρέψη τις δυνάμεις της εναντίον του Θεμελιωτού της Χριστιανοσύνης, Ιησού Χριστού, του Αρνίου του Θεού στον Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλ. 17:12-16· 19:11-21.

36. (α) Παρά την καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης, τι δεν θα μπορέση ποτέ να καυχηθή ότι επέτυχε η Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις; (β) Εκείνοι που θα επιζήσουν από τη σειρά των καταστρεπτικών πράξεων θα βλέπουν οπίσω ότι έχουν γίνει όλα για επαλήθευσι ποιου πράγματος, όπως το απεκάλεσε ο Ιησούς;

³⁶ Θα μπορή να καυχηθή απλώς για λίγο η Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις διότι θα έχη ερημώσει όλες τις ψευδείς θρησκείες που περιλαμβάνονται στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, αλλά ποτέ δεν θα μπορέση να καυχηθή ότι έχει ερημώσει τη μόνη αληθινή θρησκεία του Θεού, την θαυματουργικά διαφυλαγμένη αληθινή Χριστιανοσύνη. Με υπέρμετρη εμπιστοσύνη στον εαυτό της διότι θα έχη χρησιμοποιηθή για να καταστρέψη την ψευδή θρησκεία, η Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις θα καταβάλη μια ύστατη προσπάθεια να ερημώση και την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού ως μια πράξι προκλήσεως της Θεότητος και της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Όλα όμως θ’ αποβούν μάταια! Διότι τότε το τελευταίο μέρος της ’μεγάλης θλίψεως’ θα ερημώση για πάντα τον βδελυκτό ερημωτή ολοκλήρου της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Εκείνοι που θα επιζήσουν στη γη θα βλέπουν οπίσω την ερήμωσι του «Χριστιανικού κόσμου» και ολοκλήρου της Βαβυλώνος της Μεγάλης καθώς και την υπερφυσική καταστροφή όλου του υπολοίπου αυτού του «συστήματος πραγμάτων» ως απόδειξι αυτού ακριβώς που προείπε ο Ιησούς Χριστός ότι θα συνέβαινε. Ποιου; Της ’μεγάλης θλίψεως, η οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει,’ διότι δεν θα υπάρχη ανάγκη να επαναληφθή.

37. (α) Ποιοι πρέπει να ευφραίνωνται με τη θαυμαστή προοπτική μπροστά των; (β) Είθε να είναι μεταξύ εκείνων στους οποίους ποια φωνή αίνου απευθύνεται στον Ιεχωβά;

³⁷ Μ’ αυτή τη θαυμαστή προοπτική είθε να ευφρανθούν όλοι οι όμοιοι με πρόβατα άνθρωποι, οι οποίοι ελπίζουν να επιζήσουν «εν σαρκί» μέσα από τη ’μεγάλη θλίψι’ σύμφωνα με την υπόσχεσι του Θεού. (Αποκάλ. 7:9-17· Ματθ. 24:21, 22· 25:46) Είθε να είναι μεταξύ των ευνοημένων στους οποίους ’όχλος πολύς εν τω ουρανώ’ θα κράζη: «Αλληλούια (Αινείτε τον Γιαχ!, ΜΝΚ), η σωτηρία, και η δόξα, και η τιμή, και η δύναμις ανήκουσιν εις Κύριον τον Θεόν ημών· διότι αληθιναί και δίκαιαι είναι αι κρίσεις αυτού· διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, ήτις έφθειρε την γην με την πορνείαν αυτής, και εξεδίκησεν εκ της χειρός αυτής το αίμα των δούλων αυτού.»—Αποκάλ. 19:1, 2.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 145]

Το κόκκινο θηρίο του 17 κεφαλαίου της Αποκαλύψεως είναι τώρα τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτό είναι το «βδέλυγμα» που προελέχθη ότι θα ερημώση τον «Χριστιανικό κόσμο»