Η Άποψις της Γυναίκας για την Ηγεσία—Πώς Εκδηλώνεται;
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ έχει δημιουργηθή κατά την «εικόνα» του Θεού. (Γεν. 1:26) Εφόσον ο Θεός είναι «πνεύμα,» είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμμιά σωματική ομοιότης μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου. (Ιωάν. 4:24) Μάλλον, ο άνθρωπος έχει δημιουργηθή με τις ηθικές ιδιότητες όπως εκείνες που έχει ο Θεός—αγάπη και δικαιοσύνη, δύναμι και σοφία—που τον τοποθετούν πολύ υψηλότερα από τα ζώα. Επομένως μπορεί να εκτιμά τα πράγματα που εκτιμά και απολαμβάνει ό Θεός. Αυτά περιλαμβάνουν την ωραιότητα, τις τέχνες, την ομιλία, τη λογίκευσι και όμοιες λειτουργίες που περιλαμβάνουν τη διάνοια και την καρδιά.
Η γυναίκα, επίσης, δημιουργήθηκε μ’ αυτές τις ιδιότητες. Εν τούτοις, η θέσις της είναι διαφορετική από τη θέσι του ανδρός. Η Γραφή μάς λέγει: «[Ο ανήρ] είναι εικών και δόξα του Θεού· η δε γυνή είναι δόξα του ανδρός.» (1 Κορ. 11:7) Αλλά γιατί δεν λέγει αυτό το εδάφιο ότι και η γυναίκα επίσης είναι «εικών» του Θεού;
Πρέπει να ενθυμούμεθα ότι ο άνδρας δημιουργήθηκε πρώτος και για κάμποσο καιρό ήταν μόνος, κι’ έτσι ήταν μόνος του κατ’ εικόνα Θεού. Η γυναίκα είχε γίνει από τον άνδρα και επρόκειτο να είναι υποτεταγμένη στον άνδρα. Η θέσις της γυναίκας είναι μια θέσι η οποία δεν μπορεί ν’ αντανακλά τη θέσι ηγεσίας του Θεού απέναντι στα πλάσματά του, και αυτό το ζήτημα της ηγεσίας είναι εκείνο που συζητείται στην 1 Κορινθίους κεφάλαιο 11. Ο Ιεχωβά Θεός δεν είναι υποκείμενος σε κανένα. Ανόμοια με τη γυναίκα, ο άνδρας δεν έχει επίγεια κεφαλή επάνω απ’ αυτόν όσον αφορά τα ζητήματα που έχουν σχέσι με τη σύζυγο και τα τέκνα του. Επομένως απ’ αυτή την άποψι μόνο αυτός είναι «εικών του Θεού.» Από άλλες απόψεις, φυσικά, η γυναίκα συμμετέχει μαζί με τον άνδρα στην αντανάκλασι των θαυμασίων και στοργικών ιδιοτήτων του Θεού.
Το γεγονός ότι η γυναίκα είναι υποκείμενη στον άνδρα δεν την μειώνει. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι γι’ αυτήν λέγεται ότι είναι «δόξα του ανδρός.» Κάποιος ο οποίος υποβιβάζεται και είναι κατώτερος, είτε άνδρας είτε γυναίκα, δεν μπορεί να θεωρήται ώς πραγματική δόξα οποιουδήποτε άλλου. Αλλ’ εκείνος ο οποίος έχει αξιοπρεπή στάσι, εκείνος ο οποίος έχει καλή διαγωγή και θαυμάσιες ιδιότητες, είναι ασφαλώς τιμή και δόξα στους συντρόφους του.
Ώς «δόξα του ανδρός» η γυναίκα μπορεί και πρέπει να εξυψώνη και να εξαίρη την πιο υπεύθυνη θέσι του ανδρός ώς ‘εικόνος και δόξης του Θεού.’ Ο σύζυγός της πρέπει να μπορή να την αινή σαν την ικανή σύζυγο που αναφέρεται στο Γραφικό βιβλίο των Παροιμιών: «Πολλαί θυγατέρες εφέρθησαν αξίως, αλλά συ υπερέβης πάσας.»—Παροιμ. 31:29.
ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ
Για να είναι μια γυναίκα «δόξα» του συζύγου της απαιτείται να δείχνη τον κατάλληλο σεβασμό στην ηγεσία του. Ακόμη και όταν ο σύζυγός της δεν είναι ένας πιστός λάτρης του Ιεχωβά, εκείνη οφείλει να παραμείνη υποτακτική και να υποστηρίζη τις αποφάσεις του ως κεφαλής του οίκου. Οφείλει να διατηρή αξιέπαινη διαγωγή και ν’ αποδεικνύη ότι αποτελεί πραγματική τιμή στον σύζυγό της. Αυτό βρίσκεται σε αρμονία με τη συμβουλή που δίνει ο απόστολος Πέτρος: «Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινές απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου δια της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας. .. . [Ο στολισμός σας] ας ήναι. .. ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας, κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον.»—1 Πέτρ. 3:1-4.
Με την υποταγή της, η Χριστιανή γυναίκα οφείλει να εκδηλώνη ‘πράον και ησύχιον πνεύμα.’ Αυτό σημαίνει ότι, άσχετα με τις περιστάσεις, το αίσθημα που πρέπει να κυριαρχή σ’ αυτήν θα πρέπη να είναι ένα αίσθημα γαλήνης και μια ήρεμη διάθεσις, όχι επιθετική. Η καρδιά της πρέπει να την ωθή να εκδηλώνη κατάλληλη υποταγή στη συζυγική κεφαλή της. Αυτή ήταν και η περίπτωσις της συζύγου του Αβραάμ Σάρρας, όπως παρατηρεί ο Πέτρος: «Διότι ούτω ποτέ και αι άγιαι γυναίκες, αι ελπίζουσαι επί τον Θεόν, εστόλιζον εαυτάς, υποτασσόμεναι είς τους άνδρας αυτών, καθώς η Σάρρα υπήκουσεν εις τον Αβραάμ, καλούσα αυτόν κύριον.» (1 Πέτρ. 3:5, 6) Η Σάρα αναφερόταν στον σύζυγό της ως «κύριον» όχι απλώς με το στόμα για ν’ ακούν οι άλλοι, αλλ’ ακόμη και «καθ’ εαυτήν.»—Γέν. 18:12.
Το να είναι μια Χριστιανή γυναίκα σαν τη Σάρρα σημαίνει, φυσικά, να μη κάνη ποτέ οτιδήποτε αντίθετο με το θέλημα του Θεού. Αυτό οφείλεται στο ότι είναι δεσμευμένη από τον ανώτατο νόμο του Θεού και του Χριστού. Επομένως, όταν παρεμβαίνη ο «νόμος» του συζύγου της στην αληθινή λατρεία, αυτή, Όπως οι απόστολοι τον πρώτο αιώνα μ.Χ., ‘θα πειθάρχηση στον Θεόν μάλλον παρά στους ανθρώπους.’ (Πράξ. 5:29) Ωστόσο, σε όλους τους άλλους τομείς η υποταγή της στο σύζυγό της πρέπει να είναι υποδειγματική.
ΝΑ ΦΟΡΗ ΚΑΛΥΜΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ
Μερικές φορές η Χριστιανή γυναίκα έχει ένα εξωτερικό σημείο της αναγνωρίσεως εκ μέρους της τής ανδρικής αρχηγίας. Αυτό συμβαίνει όταν οφείλη να φροντίση για ζητήματα που αφορούν τη λατρεία που συνήθως πρέπει να τα χειρίζεται ο σύζυγός της ή ένας άλλος άνδρας. Αυτό τονίζεται στα εδάφια 1 Κορινθίους 11:4-6: «Πας ανήρ προσευχόμενος ή προφητεύων, εάν έχη κεκαλυμμένην την κεφαλήν, καταισχύνει την κεφαλήν εαυτού. Πάσα δε γυνή προσευχομένη ή προφητεύουσα με την κεφαλήν άσκεπη, καταισχύνει την κεφαλήν εαυτής, διότι εν και το αυτό είναι με την εξυρισμένην. Επειδή αν δεν καλύπτηται η γυνή, ας κουρεύση και τα μαλλιά αυτής· αλλ’ εάν ήναι αισχρόν εις γυναίκα να κουρεύη τα μαλλιά αυτής, ή να ξυρίζηται, ας καλύπτηται.»
Στην οικογένεια ο σύζυγος και πατέρας είναι αντιπρόσωπος του Θεού απέναντι στη σύζυγο και τα τέκνα του. Μ’ αυτήν την ιδιότητα είναι εκείνος ο οποίος αναλαμβάνει την ηγεσία στα ζητήματα της λατρείας. Εν τούτοις, αν ο σύζυγος είναι άπιστος, αυτή η ευθύνη μπορεί να βαρύνη τη μητέρα. Επομένως, αν μια Χριστιανή γυναίκα προσεύχεται δυνατά για τον εαυτό της και για άλλους ή διεξάγη μια Γραφική μελέτη με τα τέκνα ή με άλλους παρουσία του συζύγου της, ορθώς φέρει κάλυμμα της κεφαλής. Έτσι εκδηλώνει την αναγνώρισί της για το γεγονός ότι υπηρετεί στη θέσι του συζύγου της.
Εφόσον έχει θεία εξουσιοδότησι να διδάξη τα τέκνα (Παροιμ. 1:8· 6:20 παράβαλε 2 Τιμόθεον 1:5· 3:14, 15), δεν φορεί συνήθως κάλυμμα της κεφαλής όταν ο σύζυγός της δεν είναι παρών. Εν τούτοις, είναι πιθανόν ένας γυιος της οικογενείας να είναι αφιερωμένος και βαπτισμένος δούλος του Ιεχωβά Θεού. Σ’ αυτή την περίπτωσι η μητέρα θα φορέση ένα κάλυμμα της κεφαλής αν επρόκειτο αυτή να προσευχηθή μεγαλοφώνως υπέρ του ομίλου παρουσία του ή να διεξάγη μια Γραφική μελέτη μ’ αυτόν καθώς και με άλλα τέκνα. Ο λόγος τούτου είναι ότι ο γυιος είναι μέλος της Χριστιανικής εκκλησίας και, επομένως, πρέπει να λαμβάνη οδηγίες από τα άρρενα μέλη της εκκλησίας. (1 Τιμ. 2:12) Αν ο πατέρας του ήταν πιστός, ο γυιος θα ελάμβανε αυτή τη διδασκαλία από τον πατέρα του. Έτσι το κάλυμμα της κεφαλής της μητέρας σημαίνει ότι σ’ αυτό το ζήτημα ενεργεί για τον σύζυγό της ή και για λογαριασμό των αρρένων μελών της εκκλησίας. Εν τούτοις, όταν περιλαμβάνωνται άλλα ζητήματα της οικογενείας, η μητέρα μπορεί ν’ ασκή την εξουσία της στον γυιο χωρίς να φορή κάλυμμα της κεφαλής.
Στις εκκλησίες των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά προκύπτουν περιστάσεις που απαιτούν οι γυναίκες να φορούν ένα κάλυμμα της κεφαλής. Μερικές φορές είναι πιθανόν να μη υπάρχη κανένας άρρην βαπτισμένος Μάρτυς παρών στην εκκλησιαστική συνάθροισι (συνήθως στις μικρές εκκλησίες ή ομίλους). Αυτό καθιστά αναγκαίο να προσεύχεται ή να προεδρεύη της συναθροίσεως μια βαπτισμένη γυναίκα Μάρτυς. Αναγνωρίζοντας ότι κάνει κάτι που συνήθως έπρεπε να το χειρίζεται ένας άνδρας, θα φορή κάλυμμα της κεφαλής.
Υπάρχουν περιπτώσεις που οι Χριστιανές γυναίκες πρέπει να κάμουν προφορική μετάφρασι Βιβλικών διαλέξεων ή να διαβάσουν δημοσία παραγράφους από ένα βοήθημα Γραφικής μελέτης που χρησιμοποιείται σε μια εκκλησιαστική συνάθροισι. Οι γυναίκες που χειρίζονται τέτοια καθήκοντα δεν προεδρεύουν ούτε διδάσκουν. Επομένως, δεν απαιτείται να φορούν κάλυμμα της κεφαλής. Μερικές Χριστιανές γυναίκες, ωστόσο, ίσως θέλουν να φορούν για λόγους δικής των συνειδήσεως. Ασφαλώς δεν υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο σ’ αυτή την περίπτωσι.
Η διδασκαλία αρρένων πιστών πρέπει να γίνεται από άνδρες στην εκκλησία. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο: «Εις γυναίκα όμως δεν συγχωρώ να διδάσκη, μηδέ να αυθεντεύη επί του ανδρός, αλλά να ησυχάζη.» (1 Τιμ. 2:12) Εν τούτοις, και οι άνδρες και οι γυναίκες μπορούν να συμμετέχουν στην διδασκαλία των έξω. Πράγματι, ο Ιησούς Χριστός διέταξε τους ακολούθους του: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.» (Ματθ. 28:19, 20) Αυτοί οι υποψήφιοι μαθηταί περιλαμβάνουν, ασφαλώς, και άνδρες και γυναίκες. Εφόσον αυτό το κήρυγμα και η διδασκαλία αποτελεί ευθύνη και ανδρών και γυναικών, όταν ομιλή σε άλλους για τον Λόγο του Θεού παρουσία και ενός άρρενος μάρτυρος του Ιεχωβά, μια γυναίκα δεν είναι ανάγκη να φέρη κάλυμμα στην κεφαλή. Αν όμως προτιμά να το κάμη για λόγους συνειδήσεως, θα είναι εν τάξει.
Η κατάστασις είναι κάπως διαφορετική όταν διεξάγεται μια τακτική, προγραμματισμένη Γραφική μελέτη σ’ ένα σπίτι και είναι παρόν και ένα αφιερωμένο και βαπτισμένο άρρεν μέλος. Αυτή είναι μια διευθετημένη εκ των προτέρων συνάθροισις εκπαιδεύσεως και διδασκαλίας, με προεδρεύοντα εκείνον ο οποίος διεξάγει τη μελέτη. Με την παρουσία ενός βαπτισμένου άρρενος Μάρτυρος, αυτή γίνεται μια επέκτασις της εκκλησίας. Αν, για κάποιο λόγο, αυτή τη μελέτη τη διεξάγη μια βαπτισμένη γυναίκα Μάρτυς, ορθώς πρέπει να φέρη κάλυμμα της κεφαλής, αναγνωρίζοντας μ’ αυτό ότι ο άνδρας κανονικά θα έπρεπε να δώση αυτή την εκπαίδευσι κάτω απ’ αυτές τις περιστάσεις.
Υπάρχει σοβαρός λόγος για τον οποίο οι Χριστιανές γυναίκες οφείλουν να δώσουν κατάλληλη εκτίμησι στο να φορούν κάλυμμα της κεφαλής όταν η περίπτωσις το απαιτή. Όπως το ετόνισε ο απόστολος Παύλος, αυτό πρέπει να γίνεται «δια τους αγγέλους.» (1 Κορ. 11:10) Αποτελεί προνόμιο των Χριστιανών γυναικών να δίνουν καλό παράδειγμα στους αγγέλους με την πιστή υποταγή στον Ιεχωβά Θεό και στον ανάσσοντα βασιλέα του Ιησού Χριστό. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άγγελοι μαθαίνουν από το καλό παράδειγμα των Χριστιανών γυναικών. Εκατομμύρια αγγέλων υποτάσσονταν με νομιμοφροσύνη στον Θεό πολύ προτού δημιουργηθή ο άνθρωπος και συνεχίζουν να ενεργούν έτσι. Εν τούτοις, όπως εμείς αντλούμε ενθάρρυνσι από το καλό παράδειγμα των ομοίων μας πιστών, έτσι και οι άγγελοι ευφραίνονται βλέποντας τις γυναίκες να έχουν την ορθή άποψι της ηγεσίας.
Τι έξοχο κίνητρο πρέπει να δίνη αυτό στις Χριστιανές γυναίκες για να συνεχίζουν να εκδηλώνουν κατάλληλη εκτίμησι για την ηγεσία στη διευθέτησι του Ιεχωβά!