Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Όταν μια αδελφή μεταφράζη για τους κωφούς, μήπως πρέπει να καλύψη την κεφαλή της, σύμφωνα με τη συμβουλή του Παύλου στην 1 Κορινθίους 11:3-16;

Εφόσον η αδελφή που εξυπηρετεί σαν μεταφράστρια, δεν εκφράζει δικές της σκέψεις, δεν διδάσκει στην εκκλησία ώστε να χρειάζεται να καλύψη την κεφαλή της. Απλώς αναμεταδίδει πληροφορίες σε μια άλλη γλώσσα, στην προκειμένη περίπτωσι στη γλώσσα των νοημάτων. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωσι μεταφράσεως μιας προσευχής, Αλλά ίσως να αισθάνεται καλύτερα αν καλύψη την κεφαλή της. Έχει κάπως προνομιακή θέσι ανάμεσα στο ακροατήριο και αναμένεται απ’ αυτήν να βάζη αίσθημα και νόημα στην ομιλία, όπως απαιτείται, για να μεταφέρη πιστά τα αισθήματα του ομιλητού. Μπορεί επίσης να αισθάνεται ότι, το να καλύψη την κεφαλή της, θα βοηθούσε στο ν’ αποφύγη να δημιουργήση εσφαλμένη εντύπωσι ότι διδάσκει ή προσεύχεται, στην εκκλησία χωρίς κάλυμμα. Οι αδελφές που εξυπηρετούν σαν μεταφράστριες μπορούν να αποφασίσουν με διακριτικότητα ανάλογα με τις περιστάσεις και τη συνείδησί τους.

Μπορεί να συμβή σε κάποια συνάθροισι εκκλησίας ο μόνος αφιερωμένος αδελφός να είναι κωφός. Αν είναι σε θέσι να ομιλή ευδιάκριτα, με σαφήνεια και κατανόησι σ’ όλους τους παρόντες, θα ήταν κατάλληλο να προΐσταται και να κάνη προσευχή, αν έχη τα προσόντα. Αν ομιλή μόνο με νοήματα, θα μπορούσε να προΐσταται καθώς επίσης και να προσευχηθή, αν υπάρχη μια αδελφή εκεί που να μπορή να μετάφραση καλά για τους άλλους. Το να καλύψη την κεφαλή της δεν είναι υποχρεωτικό, αλλά, όπως αναφέραμε προηγουμένως, οι περιστάσεις και η συνείδησίς της μπορεί να το συνιστούν αυτό. Αλλ’ αν ο αδελφός δεν ομιλή καλά ή δεν ομιλή καθόλου και δεν υπάρχει ικανός μεταφραστής, τότε πρέπει να προΐσταται μια κατάλληλη αδελφή και επίσης να κάνη προσευχή, όπως απαιτείται, με καλυμμένη την κεφαλή. Ο απόστολος Παύλος συμβουλεύει να σιωπά εκείνος που δεν ομιλεί σε ‘γλώσσα’ κατανοητή από τους άλλους,εκτός αν υπάρχη παρών ένας μεταφραστής. (1 Κορ. 14:27, 28) Οι πρεσβύτεροι μπορούν να κάνουν κατάλληλες διευθετήσεις εκ των προτέρων εκεί όπου υπάρχει πιθανότης να δημιουργηθούν τέτοιες καταστάσεις, ώστε να αποφύγουν σύγχυσι και παρανόησι,

● Είχα καταλάβει ότι ο εορτασμός της αναμνήσεως ελάμβανε χώρα το βράδυ πανσελήνου. Αλλά το 1977 η Ανάμνησις ήταν στις 3 Απριλίου ενώ το ημερολόγιό μου είχε πανσέληνο στις 4 Απριλίου. Γιατί υπήρχε αυτή η διαφορά;

Συχνά ο εορτασμός του Δείπνου του Κυρίου και η πανσέληνος συμπίπτουν, αλλά όχι πάντα. Μπορεί να υπάρχη, παραδείγματος χάριν, διαφορά μιας ημέρας, πράγμα που εξαρτάται από το πού ζήτε και ποιο ημερολόγιο χρησιμοποιείτε.

Για να καταλάβετε γιατί συμβαίνει αυτό, είναι ανάγκη να κατανοήσετε τη βασική μέθοδο που χρησιμοποιεί τώρα το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά για τον καθορισμό της ημερομηνίας του ετησίου εορτασμού της αναμνήσεως.

Ο Ιησούς παρήγγειλε στους ακολούθους του να εορτάζουν τον θάνατο του στις 14 του Ιουδαϊκού μηνός Νισάν, την ημέρα του Πάσχα. (Λουκ. 22:14-20) Συνεπώς, η ημερομηνία για τον εορτασμό της αναμνήσεως προσδιορίζεται με τον τρόπο που προσδιώριζαν παλαιά οι Ιουδαίοι την ημερομηνία για το Πάσχα. Άρχιζαν τον μήνα Νισάν, όταν μπορούσαν να δουν για πρώτη φορά στη διάρκεια της ανοίξεως τη νέα σελήνη που ήταν πλησιέστερα στην ισημερία. Το Πάσχα ερχόταν δέκα τέσσερις μέρες αργότερα.—Ησ. 66:23· Έξοδ. 12:2, 6.a

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα ακολουθούν τον αρχαίο τρόπο καθορισμού της ημερομηνίας για την Ανάμνησι. Προσέξετε παρακαλούμε ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσδιορισθή είναι το πότε η νέα σελήνη, που είναι πλησιέστερα στην εαρινή Ισημερία (γύρω στις 21 Μαρτίου), θα είναι ορατή στην Ιερουσαλήμ. Δεν πρόκειται, για τον καιρό της νέας σελήνης από αστρονομικής απόψεως, που αναφέρεται σ’ ένα ημερολόγιο ή σ’ έναν αστρονομικό πίνακα. Γιατί; Επειδή η πρώτη λεπτή φέτα της νέας σελήνης δεν είναι ορατή παρά μόνο ύστερα από δέκα οκτώ ως τριάντα ώρες από τη στιγμή της αστρονομικής νέας σελήνης.

Ας πάρωμε ως παράδειγμα το 1977. Το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά έπρεπε να υπολογίση πότε θα ήταν ορατή η νέα σελήνη στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου να τακτοποιήση το ζήτημα από μήνες προηγουμένως για να πληροφορήση τις εκκλησίες σ’ όλη τη γη. Από αστρονομική άποψι, η στιγμή της νέας σελήνης ήταν στις 20:33 (8:33 μ.μ.) ώρα Ιερουσαλήμ, στις 19 Μαρτίου 1977. Φυσικά, αυτή η νέα σελήνη δεν ήταν τότε ορατή, ούτε και θα γινόταν ορατή για πολλές ώρες. Αλλά μήπως η πρώτη φέτα της νέας σελήνης θα μπορούσε να γίνη ορατή το επόμενο βράδυ γύρω στο ηλιοβασίλεμα; Λόγω ποικίλων παραγόντων, φαινόταν απίθανο ότι η σελήνη θα μπορούσε να φανή στον μάλλον φωτεινό ουρανό δυτικά της Ιερουσαλήμ, γύρω στο ηλιοβασίλεμα της 20ής Μαρτίου 1977. Συνεπώς, το Κυβερνών Σώμα καθώρισε την 21η Μαρτίου 1977 ως τον χρόνο που, με βεβαιότητα, η νέα σελήνη θα ήταν σε εμφανή θέσι στην Ιερουσαλήμ, γύρω στο ηλιοβασίλεμα. Η 14η του Νισάν θα άρχιζε, λοιπόν, το ηλιοβασίλεμα της 3ης Απριλίου. Τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εώρτασαν το Δείπνο του Κυρίου. Και τι θα πούμε για την πανσέληνο αυτού του μηνός; Πότε ήταν;

Οι αστρονομικοί πίνακες αναφέρουν την πανσέληνο στις 4 Απριλίου, ώρα 04:09 (4:09 π.μ.) Μέση Ώρα Γκρήνουιτς (Αγγλίας). Αλλά την ίδια στιγμή, αν ζήτε σε άλλη χρονική ζώνη, προφανώς το ρολόι σας θα έδειχνε διαφορετική ώρα. Παραδείγματος χάριν, η Στοκχόλμη (Σουηδία) και η Ρώμη (Ιταλία) είναι στην επόμενη χρονική ζώνη ανατολικώς του Γκρήνουιτς. Συνεπώς, γι’ αυτούς, η στιγμή της πανσελήνου ήταν στις 4 Απριλίου ώρα 05:09 (5.09 π.μ.). Εν τούτοις, η Νέα Υόρκη (Η.Π.Α.) και η Λίμα (Περού), είναι πέντε χρονικές ζώνες δυτικά του Γκρήνουιτς, κι έτσι γι’ αυτές η πανσέληνος ήταν στις 23.09 (11.09 μ.μ.), στις 3 Απριλίου 1977. Εξ αιτίας αυτής της διαφοράς λόγω των χρονικών ζωνών, μερικά τοπικά ημερολόγια του 1977 έδειχναν ότι η πανσέληνος άρχισε στις 4 Απριλίου και άλλα έδειχναν στις 3 Απριλίου.

Εν πάση περιπτώσει, το βασικό σημείο που πρέπει να κατανοήσωμε είναι ότι η ημερομηνία για εορτασμό του Δείπνου του Κυρίου καθορίζεται από τη νέα σελήνη (ορατή από την Ιερουσαλήμ) και όχι από την πανσέληνο. Ωστόσο, η Ανάμνησις πέφτει δέκα τέσσερις μέρες μετά την εμφάνισι της νέας σελήνης. Έτσι, συμπίπτει πάντοτε περίπου με τον καιρό της πανσελήνου. Είναι καλό να το γνωρίζωμε αυτό σε περίπτωσι που μερικοί Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν να έλθουν σε επαφή με το Κυβερνών Σώμα και δεν γνωρίζουν ποια ημερομηνία καθορίσθηκε για την Ανάμνησι. Σ’ αυτή την περίπτωσι, αν τηρούσαν την Ανάμνησι το βράδυ της ημερομηνίας που αναφέρει το ημερολόγιο ως πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία, πιθανόν θα την εώρταζαν την ίδια ημέρα με τους υπόλοιπους αδελφούς των, ή τουλάχιστον πολύ κοντά σ’ αυτήν.

[Υποσημειώσεις]