‘Οι Έλεγχοι Είναι Οδός Ζωής’
Η Σκοπιά 1 Μαρτίου 1977 περιείχε μια σειρά άρθρων σχετικά με θέματα ελέγχου. Πολλοί αναγνώστες εξετίμησαν την ύλη και εξέφρασαν την επιθυμία να δημοσιευθούν περισσότερες πληροφορίες, κι έτσι να συζητηθούν περισσότερο τα σημεία που περιελαμβάνοντο. Τα άρθρα μελέτης στο παρόν τεύχος έχουν προετοιμασθή γι’ αυτό τον σκοπό.
«Λύχνος είναι η εντολή και φως ο νόμος, και οι έλεγχοι της παιδείας οδός ζωής.»—Παροιμ. 6:23
1. Ένεκα ποιας καταστάσεως της ανθρωπότητος εγείρεται το ερώτημα ως προς το πώς μπορούμε ν’ αποκτήσωμε και να διατηρήσωμε μια άμεμπτη στάσι ενώπιον του Ιεχωβά; (Ρωμ. 3:23)
ΕΜΕΙΣ οι ατελείς άνθρωποι συχνά σφάλλομε σε λόγο, σε συμπεριφορά και σε πράξι. Ο απόστολος Ιωάννης, γράφοντας στους συγχριστιανούς του, είπε: «Εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν δεν έχομεν, εαυτούς πλανώμεν και η αλήθεια δεν είναι εν ημίν.» (1 Ιωάν. 1:8) Ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος ωμολόγησε: «Εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα.» (Ιακ. 3:2) Πώς μπορούμε, λοιπόν, ν’ αποκτήσωμε και να διατηρήσωμε μια καλή στάσι ενώπιον του Θεού;
2. (α) Τι πρέπει να κάνη ένα άτομο για να θεωρήται καθαρό από τον Ιεχωβά; (1 Βασ. 8:46-50· Ησ. 1:16-18· 55:6, 7· Κολ. 1:13, 14· Αποκάλ. 7:14) (β) Πώς ο έλεγχος που βασίζεται στη Γραφή μάς βοηθεί να διατηρήσωμε μια άμεμπτη στάσι ενώπιον του Παντοδυνάμου; (Παροιμ. 3:12· Αποκάλ. 3:19)
2 Είναι ανάγκη να λαμβάνωμε συγχώρησι για τα αμαρτήματά μας. Γι’ αυτό απαιτείται να ομολογούμε τις παραβάσεις μας στον Ύψιστο, να δείχνωμε αληθινή μετάνοια ή λύπη, και να προσευχώμεθα για συγχώρησι βάσει της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού. «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών,» λέγει η Αγία Γραφή, «είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.» (1 Ιωάν. 1:9) Ο έλεγχος που βασίζεται στον Λόγο του Θεού και στις δίκαιες αρχές του μπορεί να μας δείξη ακριβώς πώς αμαρτάνομε και, επομένως, να μας βοηθήση να κάνωμε τα αναγκαία βήματα για να λάβωμε συγχώρησι από τον Θεό κι έτσι να διατηρήσωμε μια άμεμπτη στάσι ενώπιόν του. Ένας τέτοιος έλεγχος μπορεί επίσης να μας βοηθήση ν’ αποφύγωμε πιο σοβαρές αδικοπραγίες.
3. Τι μπορεί να μας υποκινή να ελέγχωμε τον εαυτό μας, και πώς το κάνομε αυτό; (Παροιμ. 1:20-25)
3 Καθώς διαβάζομε την Αγία Γραφή ή τις συμβουλές που βασίζονται στη Γραφή, ή ακούμε τον Λόγο του Θεού να εξετάζεται σε μια συνάθροισι εκκλησίας, μπορεί να κατανοήσωμε ότι έχομε αμαρτήσει σε κάποιο σημείο. Μπορεί ειλικρινά να λυπούμεθα για τα αμαρτήματά μας, να προσευχώμεθα για να λάβωμε συγχώρησι και να ζητούμε τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού να κάνωμε περαιτέρω πρόοδο για να εναρμονίσωμε τη ζωή μας με το θέλημά του. Συναισθανόμενοι έτσι από καρδιάς τις Γραφικές συμβουλές και εφαρμόζοντάς τις, ελέγχομε τον εαυτό μας.
4. (α) Γιατί ένα άτομο θα μπορούσε να αισθάνεται τον εαυτό του ανάξιο να πλησιάση τον Ιεχωβά με προσευχή; (β) Τι πρέπει να κάνη ένα άτομο που είναι σε πνευματική στενοχωρία και πώς μπορεί να βοηθηθεί;
4 Επίσης, ένα άτομο, αν έχη αναμιχθή σε αδικοπραγία ή λόγω της αμαρτωλής του φύσεως, μπορεί να θεωρή τον εαυτόν του ανάξιο να πλησιάση τον Θεό με προσευχή. Η πνευματική του στενοχωρία μπορεί να επηρεάση τη σωματική του ευεξία. Αυτό μπορεί να συμβή και όταν ακόμη το άτομο πραγματικά μισή το κακό και ειλικρινά θέλη να κάνη ό,τι είναι ορθό. Όταν βρίσκεται σε μια τέτοια κατάστασι, τι πρέπει να κάνη το άτομο; Ο μαθητής Ιάκωβος απαντά: «Ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν.» (Ιακ. 5:14) Αυτό το θλιμμένο άτομο, όταν ακούση τη θερμή, εγκάρδια προσευχή ενός πρεσβυτέρου προς χάριν του, μπορεί να ενισχυθή και να πλησιάση τον Ιεχωβά με προσευχή. Επίσης, μπορεί να βοηθηθή να κάνη τον εξής ορθό συλλογισμό: Αν οι άλλοι έχουν πεποίθησι ότι ο Ιεχωβά θ’ απαντήση στις προσευχές τους προς χάριν μου, δεν μπορώ κι εγώ επίσης να έχω πεποίθησι ότι ο Θεός θ’ απαντήση και στις δικές μου προσευχές;
5. (α) Γιατί δεν είναι ανάγκη να δοθή έλεγχος σ’ ένα άτομο που είναι από καρδιάς θλιμμένο για τα αμαρτήματα που μπορεί να διέπραξε; (β) Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι πρεσβύτεροι για να βοηθήσουν ένα τέτοιο μετανοημένο άτομο;
5 Ένα τέτοιο άτομο που μετανοεί δεν έχει ανάγκη ελέγχου από κάποιον άλλο για ν’ αντιληφθή τη σοβαρότητα του αμαρτήματός του. Η καρδιά του τον έχει ήδη ελέγξει, στην πραγματικότητα, τον έχει καταδικάσει. (1 Ιωάν. 3:19-22· παράβαλε με 2 Σαμουήλ 24:10· Ψαλμός 32:3-5.) Οι πρεσβύτεροι, λοιπόν, είναι ανάγκη να υπενθυμίζουν στο άτομο που είναι πνευματικά εξασθενημένο το έλεος του Ιεχωβά και την προθυμία του ν’ ακούη τις προσευχές μας. (Νεεμ. 9:17· Ματθ. 7:7-11) Μπορούν να γίνουν διευθετήσεις για την πνευματική εποικοδόμησι του ατόμου και αυτό μπορεί να γίνεται προοδευτικά για μια περίοδο εβδομάδων ή και μηνών ακόμη. Ένα άτομο που έχει ανάγκη τέτοιας βοηθείας ασφαλώς δεν θα θελήση να υποτιμήση τη βοήθεια που μπορεί να του παρασχεθή μέσω των πρεσβυτέρων.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΙΣ ΕΠΙΒΛΑΒΩΝ ΤΑΣΕΩΝ
6. Ποιες μπορεί να είναι μερικές επιβλαβείς τάσεις που θα μπορούσαν ν’ αναπτυχθούν σε μια εκκλησία, και τι πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν οι πρεσβύτεροι;
6 Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις οπότε οι πρεσβύτεροι είναι ανάγκη να ελέγξουν άτομα, ή, με μια γενική έννοια την εκκλησία συνολικά για ωρισμένες στάσεις ή πράξεις. Μπορεί ν’ αναπτυχθούν επιβλαβείς τάσεις. Μερικοί μπορεί να έχασαν την ‘αγάπη των την πρώτην’ και να παραμελούν σοβαρά τις πνευματικές των ευθύνες. (Αποκάλ. 2:4· 3:15-18) Είναι πιθανό να εισχωρήση κοσμικότης στις κοινωνικές των συγκεντρώσεις. (1 Πέτρ. 4:3) Ορισμένοι μπορεί ν’ ασχολούνται σε βλαβερή σπερμολογία ή ν’ αποτυγχάνουν με άλλους τρόπους να ελέγχουν τη γλώσσα τους. (Εφεσ. 4:29, 31· 5:3, 4) Οι γονείς μπορεί να είναι πολύ χαλαροί στην εκπαίδευσι των παιδιών τους. (Εφεσ. 6:4) Μπορεί να υπάρχουν άτομα που δεν είναι εγκρατή στην πόσι οινοπνευματωδών ποτών ή που ελευθεριάζουν στη συναναστροφή τους με το έτερο φύλο. (Εφεσ. 5:18-20· παράβαλε με 1 Τιμόθεον 5:1, 2.) Όταν υπάρχουν στην εκκλησία καταστάσεις αυτού του είδους, καλό θα είναι να συζητήσουν οι πρεσβύτεροι τι ακριβώς θα μπορούσε να γίνη για να βοηθηθούν τα άτομα και οι αδελφοί συνολικά.
7. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίον οι πρεσβύτεροι μπορούν να δώσουν Γραφικό έλεγχο μέσα στα σπίτια των αδελφών τους;
7 Θα μπορούσε ίσως κατάλληλα κεφάλαια από την Αγία Γραφή ή από άρθρα βασισμένα στην Αγία Γραφή ν’ αναγνωσθούν και να συζητηθούν κατ’ ιδίαν μ’ εκείνον που έχει σοβαρά πνευματικά προβλήματα. Οι πρεσβύτεροι, αν βεβαιωθούν ότι εκείνος που χρειάζεται βοήθεια καταλαβαίνει τι σημαίνουν τα Γραφικά εδάφια που εξετάσθηκαν και πώς εφαρμόζονται αυτά στην κατάστασί του, θα τον διορθώσουν ή θα τον ελέγξουν. Συχνά αυτό μπορεί να γίνη από ένα ή δύο πρεσβυτέρους στην ανεπίσημη ατμόσφαιρα του σπιτιού του ατόμου.—Παράβαλε με Πράξεις 20:18-20, 31.
8. Πώς μπορούν οι ομιλίες που βασίζονται στη Γραφή σχετικά με ανεπιθύμητες καταστάσεις μέσα στην εκκλησία να χρησιμεύσουν ως έλεγχος στους ακροατές;
8 Αφ’ ετέρου, οι πρεσβύτεροι μπορεί να θεωρήσουν σκόπιμο να δώσουν Γραφικές ομιλίες που εξετάζουν και σχετίζονται με τις ανεπιθύμητες καταστάσεις που υπάρχουν στην εκκλησία. (2 Τιμ. 4:2· Τίτον 1:10-14) Η σαφής, έντονη Βιβλική παρουσίασις πρέπει να υποκινήση τους ακροατές να εξετάσουν τον εαυτό τους και να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές στη ζωή τους. (Παράβαλε Ιακώβου 1:22-25.) Όταν αυτοί αναγνωρίσουν ότι τα Γραφικά εδάφια εφαρμόζονται σ’ αυτούς προσωπικά, θα ελεγχθούν.—Παράβαλε με 1 Κορινθίους 14:24, 25, όπου αναφέρεται ότι ένας άπιστος ελέγχεται απ’ όσα ακούει σε μια εκκλησιαστική συνάθροισι.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΔΙΚΟΠΡΑΓΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΛΕΓΧΟ
9. (α) Τι είδους αμαρτήματα μπορούν να επιφέρουν μεγάλη μομφή στην εκκλησία; (β) Γιατί ένα άτομο που έχει διαπράξει ένα σοβαρό αμάρτημα μια φορά μόνο θα ήταν ακόμη σε ακάθαρτη κατάστασι ενώπιον του Ιεχωβά;
9 Όπως στον πρώτο αιώνα, έτσι και σήμερα μερικοί βαπτισμένοι Χριστιανοί διαπράττουν σοβαρά αμαρτήματα που επιφέρουν μομφή στην εκκλησία. (Για παραδείγματα τέτοιων παραβάσεων, βλέπε 1 Κορινθίους 5:11· Γαλάτας 5:19-21 και 1 Τιμόθεον 1:9, 10.) Αυτοί μπορεί να έχουν διαπράξει ένα σοβαρό σφάλμα μόνο μια φορά ή μπορεί να συνεχίζουν μια πορεία αμαρτίας για μια περίοδο χρόνου. Εκείνος που διαπράττει ένα σοβαρό σφάλμα, έστω και μια φορά μόνο, παραμένει ακάθαρτος στα όμματα του Θεού ώσπου να επιστρέψη στον Ιεχωβά με μετάνοια και να ζητήση τη θεία συγχώρησι.
10. Ποια ευθύνη έχουν οι πρεσβύτεροι απέναντι εκείνων που είναι ένοχοι σοβαρού αμαρτήματος;
10 Τι ευθύνη έχουν οι πρεσβύτεροι απέναντι εκείνων που εμπίπτουν σε σοβαρά παραπτώματα; Πρέπει να καταβληθή κάθε προσπάθεια για να βοηθηθούν πνευματικώς αυτά τα άτομα και να μετανοήσουν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη αυτό. Οι πρεσβύτεροι πρέπει να εξετάσουν με προσοχή και προσευχή πώς μπορεί να γίνη αυτό με τον καλύτερο τρόπο.
11. Γιατί ένα άτομο που μετενόησε για ένα σοβαρό του σφάλμα έχει περαιτέρω ανάγκη ελέγχου;
11 Κατά καιρούς, εκείνος που διέπραξε ένα σοβαρό παράπτωμα λυπάται με θεοσεβή τρόπο και εκφράζει μια σταθερή απόφασι να κάνη ό,τι είναι ορθό. Τα λόγια του αποκαλύπτουν ότι κατανοεί ακριβώς πόσο κακό υπήρξε το αμάρτημά του. Γι’ αυτό, δεν είναι ανάγκη να πεισθή για τη σοβαρότητα αυτού του συγκεκριμένου παραπτώματος με σκοπό να μετανοήση. Αλλά μπορεί να μην έχη πλήρως κατανοήσει ότι υπήρξαν άλλα αμαρτήματα που τον ωδήγησαν σ’ αυτό το σοβαρό σφάλμα. Το άτομο μπορεί να έχη ολισθήσει σ’ ένα διεφθαρμένο τρόπο σκέψεως. Ίσως έχει δείξει απερισκεψία στην εκλογή ύλης για ανάγνωσι και στις μορφές ψυχαγωγίας. Αφήνοντας τον εαυτό του να υποπέση σε έντονες κοσμικές επιρροές, μπορεί να έχει αμβλύνει τις ικανότητες αντιλήψεώς του έτσι ώστε να δυσκολεύεται να διακρίνη το ορθό από το εσφαλμένο. (Εβρ. 5:11, 14) Γι’ αυτό, χρειάζεται οπωσδήποτε έλεγχο και μπορεί να χρειασθή αρκετός χρόνος για να τον βοηθήσουν οι πρεσβύτεροι να διακρίνη ακριβώς τι σημαίνει το να είναι Χριστιανός με την πλήρη έννοια της λέξεως. Ίσως χρειασθή να του τονίσουν το πώς κατ’ επανάληψιν παρέβλεψε τις Γραφικές νουθεσίες. Μπορεί να παραστή ανάγκη επίσης να τον βοηθήσουν ν’ αντιληφθή τη σπουδαιότητα της μετανοίας, όχι μόνο για χονδροειδή αμαρτήματα, αλλά και για ελαφρότερα αμαρτήματα που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν σε κάποιο χονδροειδές σφάλμα.
12. Ποιοι παράγοντες θα μπορούσαν να υποκινήσουν τους πρεσβυτέρους να ελέγξουν ένα μέλος της εκκλησίας δημοσία;
12 Για να έχη η εκκλησία έναν υγιαίνοντα φόβο μήπως εμπέση σε παρόμοια πορεία αμαρτίας, οι πρεσβύτεροι μπορεί ν’ αποφασίσουν να παρουσιάσουν στην εκκλησία ένα Γραφικό θέμα που πραγματεύεται το πρόβλημα του αδικοπραγήσαντος. Μολονότι μπορεί να μη μνημονευθή το όνομά του, αυτός ο ίδιος θα γνωρίζη ότι ελέγχεται ενώπιον όλων, καθώς και εκείνων που γνωρίζουν την κατάστασι. (1 Τιμ. 5:20) Για να καθορισθή αν πρέπει να γίνη δημοσία έκφρασις ελέγχου ως προς την εσφαλμένη διαγωγή ενός ατόμου, οι πρεσβύτεροι πρέπει να εξετάσουν αν αυτό θ’ αποβή πράγματι προς τα καλύτερα συμφέροντα της εκκλησίας, περιλαμβανομένου και του μετανοούντος αδικοπραγήσαντος. Πρέπει επίσης να εξετάσουν τι περιορισμοί θα επιβληθούν, αν είναι ανάγκη, σ’ αυτόν ο οποίος ελέγχεται.
ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΣ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ
13. Πώς το γεγονός ότι μια εκκλησία είναι σαν μια οικογένεια διέπει τον τρόπο μεταχειρίσεως των ενόχων;
13 Οι πρεσβύτεροι, καθώς ελέγχουν εκείνους που σφάλλουν, πρέπει να έχουν υπ’ όψιν, ότι η εκκλησία είναι σαν μια οικογένεια, μια ‘αδελφότης.’ (1 Πέτρ. 5:9 Κείμενον) Πρέπει να φέρωνται σ’ εκείνους που ανήκουν στην εκκλησία μ’ ένα τρόπο γεμάτο στοργή και σεβασμό, όπως θα μετεχειρίζοντο τα μέλη της δικής τους σαρκικής οικογενείας. (1 Τιμ. 5:1, 2) Οι καλοί γονείς δεν χειρίζονται τα αδικήματα των παιδιών τους όπως τα χειρίζεται ένας δικαστής στο δικαστήριο, ο οποίος εξετάζει απλώς τα γεγονότα και κατόπιν εκδίδει μια απόφασι. Προσπαθούν να βοηθήσουν τα δύστροπα παιδιά να συνέλθουν και στο μέλλον να συμπεριφέρωνται μ’ ένα τρόπο που θα φέρνη τιμή, όχι όνειδος, στην οικογένεια.
14. Πώς θα μπορούσαν καλοί γονείς να χειρίζωνται ζητήματα σχετικά με σφάλματα των παιδιών τους;
14 Συχνά οι γονείς χειρίζονται κατ’ ιδίαν το ζήτημα μ’ ένα παιδί που έχει δημιουργήσει φασαρίες, χωρίς να εκθέσουν τον γιο ή την θυγατέρα των ενώπιον της οικογενείας. Αλλ’ όταν το θεωρούν αναγκαίο, μπορούν να κάνουν γνωστό και στα άλλα τέκνα αυτό που συνέβη, κι έτσι η εκπαίδευσις που εδόθη στο μέλος της οικογενείας που παρήκουσε να χρησιμεύση σαν ένα προειδοποιητικό παράδειγμα και στα άλλα παιδιά. Οι γονείς μπορεί επί ένα χρονικό διάστημα, ν’ ανεχθούν με υπομονή τα σφάλματα ενός μεγαλυτέρου γιου ή θυγατρός που κατοικεί ακόμη στο σπίτι. Κατόπιν αφού οι επανειλημμένες πειθαρχικές προσπάθειές τους αποτυγχάνουν να διορθώσουν την κατάστασι, μπορεί ν’ απαιτήσουν από τον ενήλικο γιο ή θυγατέρα να εγκαταλείψη το σπίτι. (Συγκρίνατε αυτό με ό,τι έκαναν οι Ισραηλίται γονείς σύμφωνα με την εντολή που είναι στο Δευτερονόμιον 21:18-21.) Ενεργώντας έτσι, μπορεί να έχουν επίσης υπ’ όψι να προστατεύσουν τα μικρότερα παιδιά από μια διεφθαρμένη επιρροή.
15. Όσον αφορά τους σφάλλοντες, ποιος πρέπει να είναι ο πρώτος σκοπός των πρεσβυτέρων και πότε μόνο θα μπορούσαν ν’ αναλάβουν ενέργεια αποκοπής;
15 Οι πρεσβύτεροι, αν και είναι σαν μεγαλύτεροι αδελφοί μάλλον παρά σαν γονείς εκείνων που είναι στην εκκλησία, πρέπει ομοίως να κάνουν πρώτα ό,τι μπορούν για να επαναφέρουν τους σφάλλοντες σε μετάνοια. Μπορεί ν’ απαιτηθή χρόνος για να δοθή κατάλληλος Γραφικός έλεγχος. Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός σχετικά με την γυναίκα Ιεζάβελ στην εκκλησία των Θυατείρων, είπε τα εξής: «Και έδωκα εις αυτήν καιρόν να μετανοήση εκ της πορνείας αυτής.» (Αποκάλ. 2:21) Όταν, όπως στην περίπτωσι εκείνης της γυναίκας Ιεζάβελ, δεν υπάρχη διάθεσις για μετάνοια, οι πρεσβύτεροι πρέπει ν’ αναλάβουν ενέργεια αποκοπής, αφαιρώντας τη φθοροποιό «ζύμη» από την εκκλησία.—1 Κορ. 5:6, 7.
16. Ποια είναι μερικά πράγματα που θα χρειασθή να κάνουν οι πρεσβύτεροι για να βοηθήσουν περισσότερο τους σφάλλοντες;
16 Για να μπορούν οι πρεσβύτεροι να δώσουν πραγματική βοήθεια σ’ εκείνους που σφάλλουν, πρέπει να βλέπουν τα πράγματα στο φως του πλήρους λόγου του Θεού και όχι στο φως λίγων εδαφίων που μνημονεύουν ειδικά παραπτώματα. Επιφανειακώς, μια ιδιαίτερη περίπτωσις αδικοπραγίας μπορεί να φαίνεται ότι είναι όμοια με μια άλλη που χειρίσθηκαν προηγουμένως. Εν τούτοις, οι περιστάσεις, οι στάσεις και τα ελατήρια των ατόμων που περιλαμβάνονται μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά. Όλοι οι παράγοντες πρέπει να σταθμίζωνται προσεκτικά στο φως των Αγίων Γραφών, για να εξακριβωθή τι θα εξυπηρετήση το καλύτερο συμφέρον της εκκλησίας και του σφάλλοντος. Κάθε Γραφικός έλεγχος που δίδεται, πρέπει να είναι κατάλληλος για τις ανάγκες του ατόμου. Οι πρεσβύτεροι που επιλαμβάνονται του προβλήματος, αφού συλλάβουν μια πλήρη εικόνα του τι συνέβη και τι ωδήγησε στο αδίκημα, ίσως χρειασθή να διαθέσουν χρόνο για προσωπικό στοχασμό και εξέτασι με προσευχή των Αγίων Γραφών προτού συνέλθουν ως ομάς για να συζητήσουν τι πρέπει να γίνη. Αυτό θα τους καταστήση πιο ικανούς να δώσουν τον κατάλληλο έλεγχο και την απαιτούμενη πνευματική βοήθεια.
17. Ως μέλη της εκκλησίας, τι πρέπει να είμεθα αποφασισμένοι να πράξωμε, και τι αμοιβή επιφυλάσσει αυτό;
17 Ο Γραφικός έλεγχος οπωσδήποτε παίζει ζωτικό ρόλο στην υποβοήθησι όλης της Χριστιανικής εκκλησίας ν’ ακολουθήση μια πορεία που οδηγεί στην αιώνιο ζωή. Είθε εμείς, ατομικά να είμεθα προσεκτικοί στον έλεγχο που βρίσκεται μέσα στην Αγία Γραφή ανθιστάμενοι στον πειρασμό ν’ ακολουθήσωμε μια πορεία που θα επιφέρη μομφή στον Ύψιστο Θεό και στην εκκλησία του αφοσιωμένου λαού του. Αν το κάνωμε αυτό, μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι θα έχωμε την ευλογία του Ιεχωβά τώρα και θα λάβωμε την αμοιβή της αιωνίου ζωής στην επικείμενη δίκαιη νέα τάξι του.—Ιωάν. 17:3.
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Μπορεί να ελεγχθήτε με διαφόρους τρόπους, όπως με το να διαβάσετε τις Γραφές ή ένα βοήθημα Γραφικής μελέτης, να σας μιλήση κάποιος προσωπικά και ν’ ακούσετε μια Γραφική ομιλία σε μια εκκλησιαστική συνάθροισι