Ο Ιησούς του Ναυή Επιβεβαιώνει την Πιστότητα του Ιεχωβά

Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ του πιστού παγκοσμίου Κυριάρχου Ιεχωβά Θεού βρίσκεται σε χτυπητή αντίθεσι με την αποτυχία των ανθρωπίνων ηγετών να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους. Ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός που πάντοτε τηρεί τις υποσχέσεις του, εκπληρώνει το μέρος του σε κάθε διαθήκη που κάνει με τα πλάσματά του. Ορθώς, ο προφήτης εχαρακτήρισε αυτόν ως τον ‘πιστόν Θεόν.’—Δευτ. 32:4.

Το έκτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, το βιβλίο του Ιησού του Ναυή, είναι πράγματι ένα υπόμνημα του πώς ο Ιεχωβά Θεός με πιστότητα εκπλήρωσε τις υποσχέσεις που είχε δώσει στο έθνος Ισραήλ και στους προπάτορές τους. Επανειλημμένως υπεσχέθη να τους δώση τη γη Χαναάν. Στην πραγματικότητα, αυτή η γη ωνομάσθηκε Γη της Επαγγελίας.a Επί πλέον, ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τον Ιησού ότι θα είχε επιτυχία σε οποιαδήποτε ενέργεια ανελάμβανε, αν ακολουθούσε τον νόμο του Θεού. Ο Ιησούς πράγματι υπήκουσε και, αληθινός στην υπόσχεσί του, ο Ιεχωβά του χάρισε επιτυχίες.—Ιησ. Ναυή 1:8.

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΗ

Όπως πολλά βιβλία των Εβραϊκών Γραφών, έτσι και το βιβλίο του Ιησού του Ναυή υπήρξε αντικείμενο επιθέσεως. Μερικοί το χαρακτήρισαν ως «ρομαντικό» βιβλίο, άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι «τελείως μη ιστορικό.» Αλλά οι επιθέσεις τους στερούνται στερεάς βάσεως. Πώς θα μπορούσε αυτό το βιβλίο να είναι ένα απατηλό σύγγραμμα, έχοντας υπ’ όψι τον τρόπο με τον οποίον αινεί τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό, ως Τηρητή Υποσχέσεων; Πώς θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθή αυτό το πράγμα έχοντας υπ’ όψιν τις θερμές παροτρύνσεις του βιβλίου για πιστότητα και την ειλικρίνεια με την οποία αναγράφει τις αποτυχίες του λαού του Θεού; Επί πλέον, το βιβλίο έχει όλα τα διακριτικά μιας αφηγήσεως γεγονότων στα οποία ο συγγραφεύς είναι αυτόπτης μάρτυς. Αυτό φαίνεται από τις πολλές λεπτομέρειες που παρέχονται και όσον αφορά τον χρόνο και τη γεωγραφική τοποθεσία των συμβάντων που περιγράφονται.

Επίσης, οι πολλές παραπομπές που έκαναν μετέπειτα Βιβλικοί συγγραφείς στα γεγονότα που αναφέρονται στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή, επιβεβαιώνουν με ισχυρό τρόπο την αυθεντικότητά του. Επανειλημμένως οι ψαλμωδοί ανεφέρθησαν σ’ αυτά τα γεγονότα, καθώς επίσης και ο Κυβερνήτης Νεεμίας, ο προφήτης Ησαΐας, ο πρώτος Χριστιανός Μάρτυς Στέφανος, ο απόστολος Παύλος και ο μαθητής Ιάκωβος.b Ασφαλώς αυτοί οι θεόπνευστοι συγγραφείς δεν θα το είχαν κάνει αυτό αν υπήρχε αμφιβολία όσον αφορά την αληθινότητα των γεγονότων που καταγράφονται στο βιβλίο αυτό. Επίσης, στο εδάφιο 1 Βασιλέων 16:34, βρίσκομε την εκπλήρωσι της κατάρας που απήγγειλε ο Ιησούς σε οποιονδήποτε προσπαθούσε να ξανακτίση την Ιεριχώ.—Ιησ. Ναυή 6:26.

Το ότι κανείς άλλος εκτός από τον Ιησού του Ναυή δεν μπορούσε να γράψη το βιβλίο αυτό είναι ένα πολύ λογικό συμπέρασμα. Επειδή διεδέχθη τον Μωυσή ως ηγέτης του Ισραήλ, θα μπορούσε λογικά να συνεχίση το υπόμνημα της ιστορίας του λαού του που είχε αρχίσει ο Μωυσής. Αυτό αποτελούσε σταθερή πεποίθησι των Ιουδαίων λογίων σε παρελθόντες καιρούς, καθώς επίσης και των πρώτων Χριστιανών. Επίσης, αρκετές φορές απαντάται η έκφρασις «μέχρι της σήμερον,» πράγμα που δείχνει ότι ο συγγραφεύς ήταν σύγχρονος των γεγονότων που καταγράφει. Κατόπιν, επίσης, έχομε την άμεση μαρτυρία: «Και έγραψεν ο Ιησούς τους λόγους τούτους εν τω βιβλίω του νόμου του Θεού· και λαβών λίθον μέγαν, έστησεν αυτόν εκεί υπό την δρυν, την πλησίον του αγιαστηρίου του Ιεχωβά.»—Ιησ. Ναυή 24:26, ΜΝΚ.

Το βιβλίο του Ιησού του Ναυή διαιρείται σε τέσσερα κύρια τμήματα: Τα κεφάλαια 1 έως 5 αναφέρουν γεγονότα που έλαβαν χώρα από τον θάνατο του Μωυσέως μέχρι την αρχή της καθυποτάξεως της γης· τα κεφάλαια 6 έως 12 μιλούν για την κατάκτησι της Χαναάν· τα κεφάλαια 13 έως 22, ασχολούνται με την κατανομή της γης· και τα κεφάλαια 23 και 24 περιέχουν τα αποχαιρετιστήρια μηνύματα του Ιησού, πράγμα που μας θυμίζει την αποχαιρετιστήρια ομιλία του Μωυσή προς τον Ισραήλ.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΗΘΗΣΑΝ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΙΧΩ

Αυτό το βιβλίο που έγραψε ο διάδοχος του Μωυσέως αρχίζει με τη διαβεβαίωσι ότι ο Ιεχωβά θα ήταν με τον Ιησού όπως ήταν και με τον Μωυσή—αν ο Ιησούς με πιστότητα μελετούσε τον Λόγο του Θεού ημέρα και νύχτα και ενεργούσε σύμφωνα μ’ αυτόν. (Ιησ. Ναυή 1:1-9) Αφού έλαβε αυτή την ενθάρρυνσι, ο Ιησούς παρήγγειλε στον λαό του να ετοιμασθή να διασχίση τον Ιορδάνη. Κατ’ αρχήν, όμως, έστειλε δύο άνδρες να κατασκοπεύσουν τη γη και ιδιαίτερα την Ιεριχώ. Αυτοί εισήλθαν στο σπίτι που ίσως ήταν πανδοχείο, το οποίο διηύθυνε η Ραάβ η πόρνη. Η γυναίκα τούς είπε πως όλη η Ιεριχώ είχε φοβηθή τους Ισραηλίτας και τους μίλησε για την πίστι της στον Ιεχωβά Θεό. Επειδή έκρυψε τους δύο κατασκόπους από τους άνδρες που έστειλε ο βασιλεύς να ψάξουν γι’ αυτούς, απέσπασε την υπόσχεσι ότι όταν οι Ισραηλίται κατακτήσουν τη χώρα της, αυτή και ο οίκος της θα διαφυλαχθούν.—Ιησ. Ναυή 1:10-2:24.

Αφού οι κατάσκοποι ανέφεραν όλα αυτά τα γεγονότα στον Ιησού, εκείνος, μαζί με τον λαό του, σηκώθηκε νωρίς να διασχίση τον Ιορδάνη. Μπροστά πήγαιναν οι ιερείς βαστάζοντας την κιβωτό της διαθήκης. Καθώς προχωρούσαν προς τα εμπρός και, κατά γράμμα, πάτησαν μέσα στα νερά του Ιορδάνου που ήσαν πλημμυρισμένα, ο Ιεχωβά, αληθινός στην υπόσχεσί του, χώρισε τα νερά, κι έτσι μπόρεσαν οι Ισραηλίται να διασχίσουν τον ποταμό πάνω σε στεγνό έδαφος. Για ν’ αφήση ενθύμησι αυτού του θαύματος, ο Ιησούς έλαβε λίθους από τον Ιορδάνη και τους έθεσε ως ενθύμιο στο στρατόπεδο που στρατοπεύδευσαν εκείνη την ημέρα. Μετά ο Ιησούς διέταξε όλους τους άρρενες να περιτμηθούν και κατόπιν εωρτάσθη το Πάσχα. Στο σημείο αυτό, άρχισαν να τρώγουν τα προϊόντα της γης και ο Ιεχωβά έπαυσε να τους προμηθεύη το μάννα. Ο Ιησούς του Ναυή ενεδυναμώθη από την εμφάνισι του αγγελικού Αρχιστρατήγου της δυνάμεως του Ιεχωβά.—Ιησ. Ναυή 3:1-5:15, ΜΝΚ.

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑΑΝ

Υπακούοντας στις θείες εντολές, οι Ισραηλίται βάδιζαν γύρω από την Ιεριχώ μια φορά την ημέρα επί έξη μέρες. Την εβδόμη μέρα έκαναν τον γύρο της πόλεως επτά φορές. Η πορεία αποτελείτο από έναν καλά εφωδιασμένο στρατό και επίσης τους ιερείς, οι οποίοι σάλπιζαν με κεράτινες σάλπιγγες συνοδεύοντας την κιβωτό της διαθήκης. Όταν, στον τελευταίο γύρο την τελευταία μέρα, οι ιερείς σάλπισαν με τις σάλπιγγές τους, ο λαός φώναξε και, σύμφωνα με τον λόγο του Ιεχωβά, τα τείχη της Ιεριχώ έπεσαν. Οι Ισραηλίται στρατιώτες εισήλθαν στην πόλι και κατέσφαξαν όλους τους κατοίκους, καθώς επίσης και τα κτήνη, και έκαυσαν την πόλι. Μόνο η Ραάβ και οι συγγενείς της που ευρίσκοντο στο σπίτι της σώθηκαν.—Ιησ. Ναυή 6:1-27.

Ο Ιησούς και ο λαός του κατόπιν βάδισαν εναντίον της Γαι. Ωστόσο, εδώ, προς μεγάλη τους κατάπληξι, νικήθηκαν. Ο Ιησούς παρουσιάσθηκε ενώπιον του Ιεχωβά και ρώτησε την αιτία αυτής της ήττας. Ανησυχούσε ιδιαίτερα για το τι επρόκειτο να συμβή στο όνομα του Ιεχωβά αν κατεστρέφετο ο λαός του. Ο Ιεχωβά απήντησε με το να του πη ότι είχε διαπραχθή απιστία εν σχέσει με την καταστροφή της Ιεριχώ. Με κλήρους, ο Ιησούς βρήκε τον ένοχο, τον Αχάν από τη φυλή του Ιούδα, ο οποίος είχε πάρει λάφυρα αντίθετα με τις εντολές του Ιεχωβά. Μετά την εξολόθρευσι του Αχάν και της οικογενείας του και όλων των υπαρχόντων του, ο Ισραήλ και πάλι βάδισε σε νέες επιτυχίες, καταλαμβάνοντας και την Γαι και την πόλι της Βαιθήλ. Κατόπιν, υπακούοντας στην εντολή του Μωυσέως, οι Ισραηλίται στρατοπέδευσαν έξι φυλές μπροστά από το Όρος Γαριζίν και έξι φυλές μπροστά στο Όρος Εβάλ, ενώ ο Ιησούς τους απήγγειλε τις ευλογίες και τις κατάρες.—Δευτ. 11:29· Ιησ. Ναυή 7:1-8:35.

Κατόπιν, διαβάζομε πως οι άνδρες της Γαβαών εζήτησαν ειρήνη με τον Ισραήλ. Λόγω αυτού, τα γύρω έθνη ξεκίνησαν να επιτεθούν στους Γαβαωνίτες, οι οποίοι έσπευσαν στον Ιησού για βοήθεια. Με μια δυναμική πορεία, ο Ιησούς ήλθε προς βοήθειά τους. Στη διάρκεια αυτής της μάχης ο Ιησούς ζήτησε από τον ήλιο και τη σελήνη να σταθούν. Αυτό πράγματι συνέβη, επί μια ολόκληρη περίπου μέρα, κι έτσι μπόρεσε ο Ισραήλ να συμπληρώση την καταστροφή των συνδυασμένων δυνάμεων που είχαν απειλήσει τους Γαβαωνίτες. Και εδώ πάλι ο Ιεχωβά απέδειξε ότι είναι πιστός Θεός. Όχι μόνο απήντησε στην αίτησι του Ιησού, αλλά έστειλε επίσης και μεγάλους χαλαζόλιθους, οι οποίοι εφόνευσαν περισσότερους εχθρούς παρ’ όσους οι Ισραηλίται πολεμιστές.—Ιησ. Ναυή 9:1-10:15.

Κατόπιν ο Ιησούς και ο στρατός του κατέκτησαν τους Χαναναίους στον Νότο, στη Δύσι και έπειτα στο Βορρά. Επανειλημμένως ο Ισραήλ εκέρδισε τη νίκη κατά των συνασπισμένων εχθρικών δυνάμεων. Εν συνόλω, 31 βασιλείς ηττήθησαν.—Ιησ. Ναυή 10:16-12:24.

Η ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΗΣ ΓΗΣ

Καταγράφοντας την κατανομή της γης, ο Ιησούς λογικά άρχισε με το ν’ αναφέρη το γεγονός ότι οι φυλές του Ρουβήν, του Γαδ και το ήμισυ της φυλής του Μανασσή είχαν λάβει την κληρονομιά τους προς τα ανατολικά του Ιορδάνου (κατά δική τους παράκλησι, επειδή ήταν ιδεώδης βοσκότοπος και αυτές οι φυλές είχαν μεγάλα κοπάδια). Όλη η γη δυτικά του Ιορδάνου χωρίσθηκε με κλήρους, αρχής γενομένης από την φυλή του Ιούδα. Έγινε πρόνοια για έξη πόλεις καταφυγίου, οι οποίες θα ήσαν καταφύγια για τους ακουσίους φονείς. Αυτές περιελαμβάνοντο στις 48 πόλεις που εδόθησαν στη φυλή του Λευί, η οποία δεν είχε ιδιαίτερη κληρονομιά στη γη.—Ιησ. Ναυή 13:1-21:42.

Περατώνοντας την αφήγησι σχετικά με την κατανομή της γης, ο Ιησούς τόνισε: «Έδωκεν ο Ιεχωβά εις τον Ισραήλ πάσαν την γην, την οποίαν ώμοσε να δώση προς τους πατέρας αυτών· . . . Δεν διέπεσεν ουδέ είς εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους ο Ιεχωβά ελάλησε προς τον οίκον Ισραήλ· πάντες εξετελέσθησαν.»—Ιησ. Ναυή 21:43-45, ΜΝΚ.

Μετά απ’ αυτό, οι πολεμιστές δυόμισυ φυλών των οποίων η περιοχή έκειτο προς ανατολάς του Ιορδάνου, αλλ’ οι οποίοι είχαν βοηθήσει τους άλλους Ισραηλίτας να καταλάβουν τη γη, επέστρεψαν στη δική τους κληρονομιά. Το γεγονός ότι έκτισαν ένα θυσιαστήριο ως μνημείο παρεξηγήθη ως πράξις αποστασίας και προκάλεσε μια προσωρινή κρίσι. Αλλ’ όταν εξήγησαν ότι το θυσιαστήριο απλώς θα ήταν μια μαρτυρία ενώπιον του Ιεχωβά και όχι για θυσία, όλοι οι άλλοι Ισραηλίτες ικανοποιήθηκαν.—Ιησ. Ναυή 22:1-34.

Η ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΣ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Επειδή αντελαμβάνετο ότι δεν θα ζούσε ακόμη πολύ, ο Ιησούς συνήθροισε όλους τους πρεσβυτέρους, τους αρχηγούς, τους κριτές και τους άρχοντες του Ισραήλ ενώπιόν του. Τους υπενθύμισε τι είχε κάνει ο Ιεχωβά γι’ αυτούς, όπως ακριβώς υπεσχέθη, και κατόπιν τους παρώτρυνε: «Ανδρίζεσθε λοιπόν σφόδρα εις το να φυλάττητε και να εκτελήτε πάντα τα γεγραμμένα εν τω βιβλίω του νόμου του Μωυσέως, δια να μη εκκλίνητε απ’ αυτού δεξιά ή αριστερά.» Αφού τους προειδοποίησε για το τι επρόκειτο να τους συμβή αν απεδεικνύοντο άπιστοι, τους υπενθύμισε πάλι: «Σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ είς εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ είς εξ αυτών διέπεσεν.»—Ιησ. Ναυή 23:1-16, ΜΝΚ.

Κατόπιν, αφού συνήθροισε όλους τους Ισραηλίτας στη Συχέμ, ο Ιησούς τους ανέφερε το άγγελμα του Ιεχωβά κατά το οποίο ο Ιεχωβά ανασκόπησε την ιστορία τους, από τον καιρό του Αβραάμ έως τον καιρό που τους απελευθέρωσε από την Αίγυπτο, την πορεία τους στην έρημο, τη διάβασί τους μέσω του Ιορδάνη και τώρα τις επιτυχίες τους στην κατάκτησι της γης Χαναάν. Έχοντας υπ’ όψιν όλα αυτά, ο Ιησούς παρώτρυνε τον λαό του να φοβάται τον Ιεχωβά Θεό και να λατρεύη αυτόν μόνο. Αλλά, εάν δεν αρέσκη εις εσάς να λατρεύητε τον Ιεχωβά, εκλέξατε σήμερον ποίον θέλετε να λατρεύητε· . . . εγώ όμως και ο οίκος μου θέλομεν λατρεύει τον Ιεχωβά.» Με εκτίμησι ο λαός απήντησε ότι θα ήταν αδιανόητο γι’ αυτούς να υπηρετήσουν άλλο Θεό εκτός από τον Ιεχωβά.—Ιησ. Ναυή 24:1-18, ΜΝΚ.

Ωστόσο, ο Ιησούς δεν άφησε την υπόθεσι έτσι. Αντιθέτως, τους υπενθύμισε: «Δεν θέλετε δυνηθή να λατρεύητε τον Ιεχωβά· διότι αυτός είναι Θεός άγιος· είναι Θεός ζηλωτής [απαιτών αποκλειστικήν αφοσίωσιν, ΜΝΚ] δεν θέλει συγχωρήσει τας ανομίας σας και τας αμαρτίας σας.» Εις απάντησιν ο λαός επέμεινε: «Ουχί· αλλά τον Ιεχωβά θέλομεν λατρεύει.» Στα λόγια αυτά ο Ιησούς απήντησε: «Σεις είσθε μάρτυρες εις εαυτούς ότι σεις εξελέξατε εις εαυτούς τον Ιεχωβά, δια να λατρεύητε αυτόν.» Εκείνοι απήντησαν: «Μάρτυρες.» Έτσι, ο Ιησούς συνήψε μια διαθήκη με τον λαό ως προς αυτό.»—Ιησ. Ναυή 24:19-28, ΜΝΚ.

Λίγο μετά απ’ αυτό το γεγονός, ο Ιησούς πέθανε σε ηλικία 110 ετών. Και διαβάζομε ότι «ελάτρευσεν ο Ισραήλ τον Ιεχωβά πάσας τας ημέρας του Ιησού και πάσας τας ημέρας των πρεσβυτέρων, οίτινες επέζησαν μετά τον Ιησούν και οίτινες εγνώρισαν πάντα τα έργα του Ιεχωβά, όσα έκαμαν υπέρ του Ισραήλ.» (Ιησ. Ναυή 24:29-31, ΜΝΚ) Όλ’ αυτά τα άτομα είχαν ασφαλώς δει πόσο πιστός είναι ο Ιεχωβά Θεός, αληθής σε όλες τις υποσχέσεις του.

Εμείς σήμερα μπορούμε να ωφεληθούμε από το βιβλίο του Ιησού, όπως ακριβώς παρατήρησε ο απόστολος Παύλος: «Όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των Γραφών. Πράγματι, το βιβλίο του Ιησού του Ναυή ενισχύει την ελπίδα μας ότι οτιδήποτε έχει υποσχεθή ο Ιεχωβά Θεός ασφαλώς θα το εκτελέση.—Ρωμ. 15: 4.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Ο Ιησούς με πιστότητα μελετούσε τους νόμους του Ιεχωβά «ημέραν και νύκτα»