Ανατροφή Ευτυχισμένων Παιδιών σ’ ένα Ταραγμένο Κόσμο
Αυτό είναι το πρώτο από δυο άρθρα για μελέτη. Αυτό είναι για τους γονείς και τα παιδιά, ενώ το δεύτερο είναι ιδιαίτερα για τους νεαρούς.
«Είθε να ήτο εις αυτούς τοιαύτη καρδία, ώστε να με φοβώνται και να φυλάττωσι πάντοτε τα προστάγματά μου, διά να ευημερώσιν αιωνίως, αυτοί και τα τέκνα αυτών.»—Δευτερονόμιον 5:29.
1. Γιατί το θέμα αυτού του μαθήματος είναι τόσο σπουδαίο για μας;
«ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΜΩΡΟ!» Τι ευτυχισμένα λόγια από μια μητέρα που σφίγγει τρυφερά αυτό το μικρό ζεστό κορμάκι στα στήθη της! Η Βίβλος μιλάει για την τρυφερότητα μιας μητέρας που θηλάζει, χρησιμοποιώντας την σαν παράδειγμα για την τρυφερή αγάπη που πρέπει να υπάρχει μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Ακόμη και οι άδικοι αγαπούν τα παιδιά τους και τους δίνουν καλά πράγματα. Πόσο πιο βαθιά πρέπει να ενδιαφερόμαστε εμείς που αγαπάμε δικαιοσύνη για τα νεαρά παιδιά μας, και για να τα εκπαιδεύσουμε για ζωή στο σημερινό κόσμο!—1 Θεσσαλονικείς 2:7· Ψαλμός 127:3-5· Ματθαίος 7:11.
2. Ποια είναι η καλύτερη πηγή συμβουλής και καθοδηγίας σχετικά με την ανατροφή παιδιών; Γιατί;
2 Αλλά οι νέοι γονείς γρήγορα διαπιστώνουν ότι η ανατροφή παιδιών είναι μια βαριά ευθύνη. Πού μπορείτε να βρείτε σωστή συμβουλή και καθοδήγηση; Γιατί να μην αποβλέπετε στον Δημιουργό; Αυτός διευθέτησε να γεννιώνται παιδιά. (Γένεσις 1:28) Αυτός έχει δει όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν ως τώρα, καθώς και τ’ αποτελέσματα που είχαν πάνω τους οι πράξεις των γονέων τους. Οι δικές του συμβουλές θα ήταν οι καλύτερες. Αναγράφονται στη Βίβλο—μαζί με παραδείγματα ανθρώπων που ακολούθησαν τις αρχές του, και άλλων που δεν τις ακολούθησαν.—Παροιμίαι 3:5, 6.
3. (α) Ποια είναι μερικά πράγματα που χρειάζονται τα παιδιά μας; (β) Γιατί δεν πρέπει αυτό να μας αποθαρρύνει;
3 Τι μας διδάσκει το θαυμαστό αυτό βιβλίο για την ανατροφή των παιδιών; Φανερώνει πολλά πράγματα που οι σύγχρονοι ειδικοί νομίζουν ότι τα ανακάλυψαν αυτοί. Ανάμεσα στα άλλα πράγματα, δείχνει την ανάγκη των παιδιών για αγάπη και ασφάλεια. Πρέπει να διδάσκονται για τον Θεό και το Λόγο του. Χρειάζονται καλή εκπαίδευση, ωφέλιμες πείρες, καλά παραδείγματα και καλές συναναστροφές. Πρέπει να μάθουν να υπακούουν και να σέβονται την εξουσία. Πρέπει να διδαχτούν για την ηθική και το γάμο, για το είδος του συζύγου ή της συζύγου που θα ήθελαν να έχουν και που θα έπρεπε να είναι και οι ίδιοι, και πώς να γίνουν καλοί γονείς. Αυτό ίσως να φαίνεται βαρύ έργο για σας τον γονέα. Αλλά θυμηθείτε, η Βίβλος μπορεί να δώσει σοφία. Μπορεί να «δώση νόησιν εις τους απλούς [άπειρους, ΜΝΚ]» και στα νεαρά άτομα «μάθησιν και διάγνωσιν.» Ας εξετάσουμε μερικά από τα πράγματα που μας λέει για την ανατροφή παιδιών.—Παροιμίαι 1:4.
Βιβλικά Παραδείγματα
4. (α) Τι μάθαιναν τα παιδιά των θεοφοβούμενων γονέων; (β) Από ποιους και πώς γινόταν αυτή η διδασκαλία;
4 Η Βίβλος δείχνει ότι τα παιδιά των θεοφοβούμενων γονέων ανατρέφονταν με ασφάλεια, από οικογένειες που ενδιαφέρονταν βαθιά για τις αδυναμίες τους και για την ανάγκη τους για προστασία. (Γένεσις 33:14· 43:8) Τα παιδιά διδάσκονταν ένα τρόπο για να μπορούν να κερδίσουν τα αναγκαία για τη ζωή—ο Δαβίδ ήταν βοσκόπουλο, και ο Ιησούς ξυλουργός. (1 Σαμουήλ 16:11· Μάρκος 6:3) Μάθαιναν επίσης κάτι πολύ πιο σπουδαίο—τις θαυμαστές οδούς του μεγάλου Θεού ΙΕΧΩΒΑ. Αυτή η εκπαίδευση δεν γινόταν στα κατηχητικά και στα Κυριακά σχολεία, αλλά από ανθρώπους που είχαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τα παιδιά τους—από τους ίδιους τους γονείς τους. Ο Ιεχωβά απαιτούσε να διδάσκουν οι Ισραηλίτες τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους τις οδούς του Θεού. (Δευτερονόμιον 4:9, 10) Οι γονείς έπρεπε να διδάσκουν τα παιδιά τους σ’ όλες τις ευκαιρίες—στο σπίτι ή έξω από το σπίτι, όταν πήγαιναν για ύπνο ή όταν σηκώνονταν. Έπρεπε να διδάσκουν με λόγια και με παράδειγμα, μεταβιβάζοντας θαυμαστές αλήθειες στις επερχόμενες γενιές.—Δευτερονόμιον 11:18-21.
5. Τι λέει ένα φημισμένο λεξικό της Γραφής για την εκπαίδευση των παιδιών;
5 Το φημισμένο Γαλλικό Λεξικό της Βίβλου λέει ότι μόλις το παιδί μπορούσε να μιλάει διδασκόταν λίγα εδάφια από τον Βιβλικό νόμο. «Η μητέρα του επαναλάμβανε ένα εδάφιο· όταν το παιδί το μάθαινε, του επαναλάμβανε κάποιο άλλο. Αργότερα έδιναν στα χέρια του παιδιού το γραμμένο κείμενο των εδαφίων που μπορούσε ήδη να πει από μνήμης. Έτσι, άρχιζαν τα παιδιά να μαθαίνουν να διαβάζουν, και, όταν είχαν μεγαλώσει, μπορούσαν να συνεχίσουν τη θρησκευτική διδασκαλία με ανάγνωση και στοχασμό πάνω στο νόμο του Κυρίου.»a Αυτό το λεξικό συνεχίζει: «Μέσα στην ασφάλεια της οικογένειας και πάνω στα γόνατα του πατέρα και της μητέρας το παιδί έπαιρνε τα πρώτα του και τα πιο ωφέλιμα ηθικά μαθήματα.»—Τόμ. Β΄, Στήλη 1596.
6. (α) Ποιες συναρπαστικές πείρες απολάμβαναν τα παιδιά των Ισραηλιτών; (β) Έχουν απολαύσει τα παιδιά σας όμοιες πείρες, κι αν ναι, τι ωφελήθηκαν απ’ αυτές;
6 Ο Θεός γνώριζε ότι τα παιδιά ανταποκρίνονται σε νέες εμπειρίες κι ότι αυτές μπορεί να βοηθήσουν στη διδασκαλία τους. Έτσι, τα «μικρά» τα έπαιρναν μαζί τους σε ενδιαφέροντα ταξίδια στην Ιερουσαλήμ για ν’ ακούσουν να διαβάζεται ο νόμος του Θεού. (Δευτερονόμιον 31:12, 13) Και τα παιδιά σας μπορούν ν’ απολαύσουν όμοιες ευλογίες, παρακολουθώντας τακτικά τις συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά όπου μπορούν να ωφεληθούν από τη διδασκαλία, να εργαστούν σαν εθελοντές, και να κάνουν νέους καλούς φίλους. Μπορείτε να κάνετε τα γεγονότα αυτά σταθμούς στη ζωή τους, όπως και τα ταξίδια στην Ιερουσαλήμ ήταν ιδιαίτερα γεγονότα για τα παιδιά των Ισραηλιτών.
7. Γιατί είναι τόσο σπουδαίο να δίνουμε το καλό παράδειγμα;
7 Ο Θεός γνώριζε τη σπουδαιότητα του καλού παραδείγματος. Τα παιδιά αντιγράφουν αυτά που βλέπουν. Μπορούν να μάθουν μια γλώσσα—όσο δύσκολη κι αν είναι—μιμούμενοι αυτά που ακούνε. Ο Θεός είπε: «Είθε να ήτο εις αυτούς τοιαύτη καρδία, ώστε να με φοβώνται και να φυλάττωσι πάντοτε πάντα τα προστάγματά μου, διά να ευημερώσιν αιωνίως, αυτοί και τα τέκνα αυτών.» Η Βίβλος λέγει: «Ο αγαθός αφίνει κληρονομίαν εις υιούς υιών.» (Δευτερονόμιον 5:29· Παροιμίαι 13:22) Έτσι, πολλά εξαρτώνται από σας. Σαν γονείς, πρέπει να κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για να δώσουμε το καλό παράδειγμα, γιατί ασφαλώς δεν θέλουμε ν’ ακολουθήσουν τα παιδιά μας ένα κακό παράδειγμα.
Κακές Συναναστροφές
8. Ποια ερωτήματα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας για τις συναναστροφές των παιδιών μας;
8 Ο Θεός στρέφει επίσης την προσοχή μας στους κινδύνους των κακών συναναστροφών. Ο Λόγος του λέει: «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.» (1 Κορινθίους 15:33) Γι’ αυτό, είναι σπουδαίο να γνωρίζετε με ποιους κάνουν συντροφιά τα παιδιά σας. Γνωρίζετε πραγματικά ποιοι είναι οι φίλοι τους; Τους κάνετε να φέρνουν τους φίλους τους σπίτι, να τους γνωρίσετε ; Η απλώς βγάζετε τα παιδιά σας έξω από το σπίτι, για να μη σας είναι εμπόδιο; Γνωρίζετε τι γλώσσα ακούνε τα παιδιά σας; Και ποια είναι η στάση των φίλων τους για το ψέμα, την κλοπή και τα ναρκωτικά;
9. Ποια θετικά βήματα μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να βρουν καλύτερους φίλους;
9 Αν αυτή η συντροφιά δεν είναι πολύ ικανοποιητική, πού μπορούν να βρουν τα παιδιά σας καλύτερους φίλους; Μέσα στην εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά—όπου η αισχρή γλώσσα, το ψέμα, η κλοπή και τα ναρκωτικά δεν είναι ανεκτά. Εκφράσατε την επιθυμία να συναναστρέφονται περισσότερο με τα παιδιά σας άλλα άτομα της εκκλησίας; Τότε γιατί να μην το επιδιώξετε; Έχετε πάρει εσείς την πρωτοβουλία; Γιατί να μην προσκαλέσετε άλλους νεαρούς στο σπίτι σας ή να τους ζητήσετε να έρθουν μαζί σας στο έργο της Χριστιανικής μαρτυρίας, ή για ν’ απολαύσουν άλλες ωφέλιμες δραστηριότητες;
10. Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να γίνουν καλύτεροι σύντροφοι για τους άλλους;
10 Αν το προσπαθήσατε αυτό, και το πρόβλημα της συναναστροφής εξακολουθεί να υπάρχει, θα μπορούσατε να ρωτήσετε τον εαυτό σας, Γιατί; Μήπως αρχίσατε να εφαρμόζετε τις Βιβλικές αρχές τώρα τελευταία; Μερικές φορές οι νεαροί που φέρνονται στην Αίθουσα Βασιλείας δεν έχουν διορθώσει ακόμη ορισμένα προβλήματα, για να είναι οι ίδιοι καλοί σύντροφοι. Ένας νεαρός είπε για κάποια νεαρή: «Στην Αίθουσα Βασιλείας είναι πολύ καλή, αλλά δεν θα πιστέψετε τι κάνει στο σχολείο!» Η χαλαρή σεξουαλική στάση αυτού του κοριτσιού στο σχολείο έκανε τους άλλους να μη θέλουν να δείξουν ότι τη γνωρίζουν. Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αναθεωρήσουν τη διάνοιά τους σε τέτοια ζητήματα; Η διδασκαλία σας, η οικογενειακή Γραφική μελέτη σας, η συμμετοχή της οικογένειάς σας στη Χριστιανική μαρτυρία, το δικό σας παράδειγμα σε λόγο, διαγωγή και εντιμότητα, και οι προσπάθειές σας να φτάσετε στην καρδιά του παιδιού με ορθές αρχές ίσως χρειαστούν μακρό χρονικό διάστημα. Όταν χρειαστεί, μπορούν και οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας επίσης να παρακληθούν να δώσουν βοήθεια γεμάτη αγάπη.—Ιακώβου 5:13-15.
Οικογενειακά Προβλήματα
11. Γιατί δεν πρέπει να απελπιζόσαστε αν υπάρχουν κακά παραδείγματα μέσα στη δική σας οικογένεια;
11 Τι θα γίνει όμως αν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα ακριβώς μέσα στη δική σας οικογένεια; Τι θα γίνει αν ένας άπιστος γαμήλιος σύντροφος ζει ακριβώς αντίθετα από τις υγιείς Βιβλικές αρχές; Μην απελπίζεστε. Η καλή σας επιρροή και η βοήθεια του πνεύματος του Θεού μπορούν να κάνουν θαύματα. Υπάρχουν παιδιά που ξεπέρασαν φαινομενικά ανυπέρβλητα προβλήματα κι έγιναν έξοχοι νεαροί. Οι άνθρωποι έγιναν από τον Θεό, κι ακόμη και μικρά παιδιά μπορούν να δείξουν καταπληκτική δύναμη όταν κατευθύνονται στο σωστό δρόμο από ένα φίλο, από ένα στοχαστικό μεγαλύτερο άτομο, ή από ένα μόνο πιστό γονέα σε μια κατά μέγα μέρος άπιστη οικογένεια.
12. Πώς τα παραδείγματα του Λωτ και του Τιμόθεου δίνουν ενθάρρυνση σ’ αυτό το ζήτημα;
12 Σκεφθείτε το παράδειγμα του Λωτ. Η οικογένειά του ζούσε στα ασεβή Σόδομα, και προφανώς η γυναίκα του ήθελε να μείνουν εκεί. Αλλά ο Λωτ και οι κόρες του έφυγαν κι επέζησαν από την καταστροφή της πόλεως. (Γένεσις 19:15-17, 23-26) Ο νεαρός Τιμόθεος είχε άπιστο πατέρα, αλλά η μητέρα του και η γιαγιά του τού δίδαξαν τις Γραφές και φρόντισαν να γίνει ένας πιστός ακόλουθος του Ιησού Χριστού κι ένας πιστός σύντροφος του αποστόλου Παύλου. (2 Τιμόθεον 1:5· 3:14, 15) Έτσι, ακόμη κι αν δεν έχετε έναν πιστό γαμήλιο σύντροφο, ο Θεός μπορεί να σας βοηθήσει να ενσταλάξετε βαθιά αγάπη για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη στις καρδιές των παιδιών σας.
Γνώση και Μόρφωση
13. (α) Πώς πρέπει οι νεαροί Χριστιανοί να παίρνουν στα σοβαρά τη σχολική εκπαίδευση; (β) Πώς το παράδειγμα του Σολομώντα δείχνει τη σπουδαιότητα της σωστής ομιλίας;
13 Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να μαθαίνουν, τόσο στο σχολείο όσο και στην εκκλησία; Είναι η μάθηση σπουδαία για την οικογένειά σας; Για τους Ισραηλίτες ήταν. Η οικογένειά τους ήταν μια κοινωνία εγγραμμάτων. Τα παιδιά τους μπορούσαν να διαβάζουν τις Γραφές. Εκτός από το διάβασμα, τα παιδιά σας θα μιλούν σ’ άλλους για το Λόγο του Θεού. Χρησιμοποιούν σωστή γραμματική; Έχετε διορθώσει τα λάθη που μπορεί να κάνατε για χρόνια, ώστε τα παιδιά σας να σας ακούνε να μιλάτε σωστά; Ο Σολομών διάλεγε προσεχτικά λόγια με τα οποία υμνούσε τον Θεό. Γι’ αυτό, διαβάζουμε: «Ο Εκκλησιαστής εζήτησε να εύρη λόγους ευαρέστους· και το γεγραμμένον ήτο ευθύτης και λόγοι αληθείας.»—Εκκλησιαστής 12:10.
14. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να μάθουν να παίρνουν σωστές αποφάσεις;
14 Ασφαλώς θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν ώριμοι ενήλικες και να παίρνουν σωστές αποφάσεις σύμφωνα με το Λόγο του Θεού. Γι’ αυτό, θα ήταν καλό ν’ αρχίσουμε από νωρίς να τα διδάσκουμε δίκαιες αρχές—όχι απλώς εντολές τις οποίες να υπακούνε αλλά επίσης και τους λόγους γι’ αυτές τις εντολές. Τότε τα παιδιά θα μάθουν πώς να παίρνουν σωστές αποφάσεις μόνα τους.
15. (α) Ποια σπουδαία υποστήριξη χρειάζονται τα παιδιά μας από μας; (β) Για ποιο πράγμα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί;
15 Τα παιδιά μας αντιμετωπίζουν ένα διεφθαρμένο κόσμο. Είναι σπουδαίο γι’ αυτά να βλέπουν σ’ εμάς ένα αίσθημα δυνάμεως και πεποιθήσεως, και να γνωρίζουν ότι αν έχουν δίκιο, θα τα υποστηρίξουμε, όπως η Σάρρα προστάτεψε τον Ισαάκ από τον Ισμαήλ. (Γένεσις 21:9, 10) Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι όταν πιστεύουμε ότι οι άλλοι θα κάνουν το σωστό, τότε το πιθανότερο είναι να συμβεί αυτό. «Ξέρεις γιατί δεν έχεις δυσκολίες μαζί μας;» ρώτησε μια νεαρή Μάρτυς τον πατέρα της. «Γιατί δεν προσπαθείς με παγιδευτικές ερωτήσεις να δεις αν κάναμε κάτι κακό—περιμένεις από μας να κάνουμε το σωστό, και δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα άλλο.» Πόσο συχνά γονείς κατηγορούν τα παιδιά τους για κάτι, και κατόπιν διαπιστώνουν ότι δεν είχαν κάνει τίποτα τέτοιο! Αν κατηγορείτε τα παιδιά σας για ψέμα και η κατηγορία δεν είναι αληθινή, ίσως νομίζουν ότι περιμένετε απ’ αυτούς να λένε ψέματα, και την επόμενη φορά ίσως να το κάνουν αυτό.
16. (α) Ποιες υποδείξεις γίνονται σχετικά με τις Χριστιανικές συναθροίσεις; (β) Τι δείχνει ότι αυτές οι συναθροίσεις έχουν μεγάλη αξία για τα παιδιά; (γ) Γνωρίζετε παραδείγματα που δείχνουν την αξία τους για τους νεαρούς;
16 Πολλά άτομα διαπίστωσαν ότι είναι σοφό να παίρνουν τα παιδιά τους, από την πιο νεαρή ηλικία, στις συναθροίσεις όπου εξετάζεται ο Λόγος του Θεού—και όχι να κάθονται σ’ ένα χωριστό δωμάτιο μαζί τους, ή να περπατούν στο πίσω μέρος της αίθουσας (εκτός για σύντομες στιγμές, για κάποιο σοβαρό λόγο) αλλά να τα διδάσκουν να κάθονται ήσυχα, να δείχνουν σεβασμό για τις συναθροίσεις και να ωφελούνται από τα καλά πράγματα που εξετάζονται. Σήμερα, πιο ηλικιωμένα άτομα, στερεά στην πίστη, θυμούνται το ζήλο των γονέων τους που τους έπαιρναν τακτικά μαζί σε μακρινές αποστάσεις, ίσως μ’ ένα σαραβαλιασμένο παλιό αυτοκίνητο, για να παρακολουθήσουν αυτές τις συναθροίσεις. Ένας πρεσβύτερος εκκλησίας θυμάται περίπλοκες προφητείες που άκουγε να συζητούν οι γονείς του καθώς προετοιμάζονταν για τη μελέτη Σκοπιάς πριν από πολλά χρόνια, όταν ήταν ένα μικρό παιδάκι κι έπαιζε στο πάτωμα. Αυτοί ούτε καν φαντάζονταν ότι αυτός πρόσεχε—πόσο μάλλον ότι θα θυμόταν την εξήγηση ύστερα από πενήντα και πλέον χρόνια!
17. Ποια Βιβλικά παραδείγματα μπορείτε ν’ αναφέρετε για παιδιά που ήταν παρόντα στις συναθροίσεις και ποια ερωτήματα μπορείτε να θέσετε στον εαυτό σας γι’ αυτές;
17 Στις μέρες του Έσδρα όλοι εκείνοι που είχαν αρκετή νοημοσύνη για να προσέχουν, στέκονταν από τα χαράματα ως το μεσημέρι για ν’ ακούνε να διαβάζονται οι Γραφές. (Νεεμίας 8:2, 3) Αν ζούσατε τότε, θα ήταν τα παιδιά σας εκεί, ή μήπως θα θεωρούσατε την ύλη πολύ βαθιά και την ανάγνωση πολύ μεγάλης διάρκειας και θα στέλνατε τα παιδιά σας πιο πέρα να παίξουν; Ο Ιωσήφ και η Μαρία «επορεύοντο . . . κατ’ έτος εις Ιερουσαλήμ εν τη εορτή του πάσχα.» Αυτός ήταν ο λόγος που βρέθηκαν εκεί όταν ο Ιησούς ήταν 12 χρόνων. (Λουκάς 2:41-49) Θα πηγαίνατε τόσο μακρυά, με τα πόδια ή πάνω σε κάποιο γαϊδουράκι, για να παρακολουθήσετε εκείνη τη συνέλευση; Όταν πλήθη, περιλαμβανομένων «παιδίων», ήρθαν ν’ ακούσουν τον Ιησού, και δεν είχαν τίποτα να φάνε, ο Ιησούς τους έθρεψε θαυματουργικά. (Ματθαίος 14:21· 15:38) Θα ήταν εκεί τα παιδιά σας, ή θα είχαν μείνει σπίτι για να φάνε κάποιο φαινομενικά αναγκαίο γεύμα;
18. Με ποιους άλλους τρόπους μπορούμε να δείξουμε εκτίμηση για τις Χριστιανικές συναθροίσεις;
18 Γνωρίζουν τα παιδιά σας ότι παίρνετε στα σοβαρά τις Βιβλικές Γραφικές συναθροίσεις; Βλέπουν ότι θεωρείτε αυτές τις συναθροίσεις αρκετά σπουδαίες όχι μόνο για να τις παρακολουθείτε αλλά και για να συμμετέχετε σ’ αυτές, δίνοντας σχόλια όταν ζητούνται; Για παράδειγμα, θα ετοιμάζατε αυτό το μάθημα με τα παιδιά σας, και θα δίνατε κι εσείς και τα παιδιά σας τουλάχιστον μια φορά σχόλια στη συνάθροιση στην οποία εξετάζεται αυτό το θέμα;
Ένας Υψηλός Σκοπός
19. Ποια θετική στάση πρέπει να έχουμε για την ανατροφή των αγαπημένων μας παιδιών;
19 Κάνει οποιοσδήποτε όλα αυτά τα πράγματα τέλεια; Ασφαλώς όχι! Τα πράγματα που εξετάζονται εδώ είναι πράγματα για τα οποία πρέπει να εργαζόμαστε, όχι στόχοι που ήδη επιτεύχθηκαν. Σ’ αυτό τον κόσμο θα υπάρχουν πάντοτε προβλήματα, αλλά η Βίβλος μάς δίνει τρόπους για να τα χειριζόμαστε, κι αν προσπαθούμε να κάνουμε τα πράγματα με τον τρόπο του Θεού, θα μας βοηθήσει. Όταν ένας Χριστιανός πατέρας ρωτήθηκε γιατί τα παιδιά του φαίνονταν ισχυρά στην πίστη, είπε: «Πραγματικά δεν γνωρίζω. Δεν κάναμε τίποτα το εξαιρετικό. Απλώς προσπαθούσαμε να εφαρμόζουμε τη συμβουλή που παίρναμε από τη Γραφή κι από την οργάνωση.»
20. (α) Ποια είναι μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να αναθρέψετε ευτυχισμένα παιδιά σήμερα; (β) Πώς μπορούν να μας ενθαρρύνουν στο ζήτημα αυτό τόσο το εδάφιο του θέματος στην αρχή του μαθήματος όσο και οι Παροιμίες 20:7;
20 Αν φτάσουμε στο βάθος του ζητήματος, αυτό είναι εκείνο που χρειάζεται για την ανατροφή ευτυχισμένων παιδιών σήμερα. Δώστε το καλό παράδειγμα. Διδάξτε το στα νεαρά παιδιά σας. Χαρείτε για τα καλά πράγματα που κάνουν, και προσπαθήστε να τα βοηθήσετε να διορθώσουν τα άλλα. Συμμετέχετε στις χαρές τους και στη ζωή τους. Εκδηλώστε αγάπη. Κάνετε τα πράγματα με τον τρόπο του Θεού, κι αυτός θα ευλογήσει τις προσπάθειές σας. Να θυμόσαστε τα έξοχα θεόπνευστα λόγια του Σολομώντα: «Ο δίκαιος περιπατεί εν τη ακεραιότητι αυτού· και τα τέκνα αυτού είναι μακάρια μετ’ αυτόν.—Παροιμίαι 20:7.
[Υποσημειώσεις]
a Στους Βιβλικούς χρόνους, όπως και σήμερα, μερικοί άνθρωποι μπορούσαν να διαβάζουν και μερικοί όχι, αλλά η ικανότητα να διαβάζουν ίσως να ήταν πολύ πιο εκτεταμένη απ’ όσο πίστευαν μερικοί. (Παράβαλε με Ησαΐας 29:11, 12.) Πραγματικά, Η Εγκυκλοπαίδεια της Ιουδαϊκής Θρησκείας λέει: «Το ποσοστό των εγγραμμάτων φαίνεται να ήταν πολύ μεγάλο στον αρχαίο Ισραήλ.»
Οι εντολές του Θεού έπρεπε να γράφονται πάνω στους παραστάτες στις πόρτες και να δένονται στα χέρια—πράγμα που θα είχε μικρή αξία αν οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να διαβάσουν. (Δευτερονόμιον 6:8, 9· 27:8) Ο βασιλιάς έπρεπε να γράψει το δικό του αντίγραφο του νόμου και να το διαβάζει καθημερινά. (Δευτερονόμιον 17:15, 18, 19) Ένας νέος άντρας της Σοκχώθ έγραψε τα ονόματα των αρχηγών της πόλεώς του.—Κριταί 8:14.
Η ανάγνωση και το γράψιμο δεν περιορίζονταν στη μορφωμένη τάξη. Στο σχολιολόγιό του για το βιβλίο των Κριτών, ο Τζέιμς Ντ. Μάρτιν έγραψε ότι «μερικές από τις πιο αρχαίες αποδείξεις αλφαβητικής γραφής ήταν χαραγμένες από δούλους σε τοίχους σπηλιών στα ορυχεία του Σινά.» Ο Αμώς ήταν ένας ταπεινός βοσκός. Ο Μιχαίας ήταν ένας αγρότης προφήτης από το χωριό Μωρέσεθ. (Αμώς 1:1· Μιχαίας 1:1) Αλλά και οι δυο έγραψαν βιβλία της Γραφής.
Το απόκρυφο βιβλίο Πρώτο Μακκαβαίων, που πιθανόν γράφτηκε στο τελευταίο μέρος του δεύτερου αιώνα π.Χ., δείχνει ότι οι άνθρωποι είχαν αντίγραφα του Νόμου στα σπίτια τους. (1 Μακκαβαίων 1:55-57) Ο Ιουδαίος Ιστορικός Ιώσηπος του πρώτου αιώνα, διατύπωσε την άποψη ότι οι εντολές του Νόμου για τα παιδιά ήταν «να διδάσκονται να διαβάζουν, και να μαθαίνουν τόσο τους νόμους όσο και τα έργα των προγόνων τους.»—Κατ’ Απίωνος, Β΄ σ. 375 (25).
ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑΤΕ Σ’ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ;
□ Πού θα πρέπει να ζητούν οι γονείς συμβουλή για την ανατροφή των παιδιών και γιατί;
□ Ποια είναι μερικά Βιβλικά παραδείγματα για κατάλληλη ανατροφή παιδιών;
□ Με ποιους πρακτικούς τρόπους μπορούν οι γονείς να προστατέψουν τις συναναστροφές των παιδιών τους;
□ Πώς μπορεί η εφαρμογή Βιβλικών αρχών να υπερνικήσει προβλήματα σε διηρημένες οικογένειες;
□ Ποια βήματα πρέπει να κάνουν οι γονείς, φροντίζοντας για την κατάλληλη εκπαίδευση των παιδιών τους;
□ Μπορούν οι γονείς και τα παιδιά να αναμένουν ότι θα κάνουν το κάθετι τέλεια; Κι’ όμως μπορούν να πετύχουν;
[Εικόνα στη σελίδα 14]
Ένας νεαρούλης ρώτησε τη μαμά του: «Δες τι ταλαιπωρία είναι ν’ ανατρέφεις ένα παιδί—θα ήθελες να μη με είχες;» Πολλά χρόνια αργότερα θυμάται με βαθιά στοργή την απάντησή της: «Κάθε τι που αξίζει χρειάζεται χρόνο και κόπο.»
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Πόσο συχνά εσείς, σαν γονείς, δίνετε το παράδειγμα όχι μόνο με το να παρακολουθείτε αλλά και να συμμετέχετε στις συναθροίσεις όπου εξετάζεται ο Λόγος του Θεού;