Οινοπνευματώδη Ποτά—Ποια Είναι η Χριστιανική Άποψη γι’ Αυτά;

«ΕΙΣ τίνα είναι ουαί; εις τίνα στεναγμοί; εις τίνα έριδες; εις τίνα ματαιολογίαι; εις τίνα κτυπήματα άνευ αιτίας; εις τίνα φλόγωσις οφθαλμών; Εις τους εγχρονίζοντας εν τω οίνω». (Παροιμίαι 23:29, 30) Ναι, η Αγία Γραφή αναγνωρίζει ότι τα οινοπνευματώδη ποτά είναι δυνατό να έχουν μερικά πολύ επιβλαβή επακόλουθα: παραισθήσεις, επαίσχυντη διαγωγή, ψυχωτική συμπεριφορά, διατάραξη της υγείας, οικογενειακά προβλήματα ακόμη και φτώχεια.

Παρατηρήστε ότι το Γραφικό εδάφιο που παρατέθηκε μιλάει για τους «εγχρονίζοντας» στο κρασί, γι’ αυτούς δηλαδή που το έχουν συνήθεια να μεθάνε! Γι’ αυτούς, το οινόπνευμα είναι σαν δηλητήριο, και συχνά προκαλεί δυσμενή επακόλουθα στο σώμα και στη διάνοια. (Παροιμίαι 23:32-35) Οι πότες μπορεί να χάσουν τον αυτοέλεγχό τους και να αρχίσουν να κάνουν πράγματα για τα οποία φυσιολογικά θα ντρέπονταν. Γι’ αυτό, η Αγία Γραφή προειδοποιεί: «Μη έσο μεταξύ οινοποτών, μεταξύ κρεοφάγων ασώτων· διότι ο μέθυσος και ο άσωτος θέλουσι πτωχεύσει· και ο υπνώδης θέλει ενδυθή ράκη». (Παροιμίαι 23:20, 21) Η μέθη κατατάσσεται και αυτή στα «έργα της σαρκός», τα οποία μπορούν να αποκλείσουν κάποιον από τη Βασιλεία του Θεού.—Γαλάτας 5:19, 21· 1 Κορινθίους 6:10.

«Δεν Είναι Φρόνιμος»—Ποιος;

Μήπως αυτό σημαίνει ότι απαγορεύεται εντελώς να πίνουν οι χριστιανοί οινοπνευματώδη ποτά; Τι θα πούμε για τον ισχυρισμό που έκανε ο κληρικός που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, βασιζόμενος δήθεν στο εδάφιο Παροιμίαι 20:1, ότι «όσοι έχουν φρόνηση δεν πίνουν καθόλου κρασί»; Το εδάφιο λέει: «Ο οίνος είναι χλευαστής, και τα σίκερα [μεθυστικό ποτό (ΜΝΚ)] στασιαστικά· και όστις δελεάζεται [εξαπατιέται (ΜΝΚ)] υπό τούτων, δεν είναι φρόνιμος». Και πάλι, η Αγία Γραφή δεν καταδικάζει εκείνους που πίνουν κρασί, αλλά μάλλον εκείνους που εξαπατιούνται απ’ αυτό! ‘Οι εγχρονίζοντες εν τω οίνω’ και ‘οι οινοπότες’—να ποιοι ‘δεν είναι φρόνιμοι’.

Ας δούμε επίσης από κοντά τα εδάφια Ησαΐας 5:11, 22. Τα εδάφια αυτά λένε: «Ουαί εις εκείνους, οίτινες εξεγειρόμενοι το πρωί ζητούσι σίκερα [μεθυστικό ποτό (ΜΝΚ)]· οίτινες εξακολουθούσι μέχρι της εσπέρας, εωσού εξάψη ο οίνος αυτούς. Ουαί εις τους όσοι είναι δυνατοί εις το να πίνωσιν οίνον και ισχυροί εις το να σμίγωσι σίκερα». Τι κατακρίνει ο Ησαΐας; Δεν κατακρίνει το υπερβολικό ποτό, το να πίνει δηλαδή κανείς από «το πρωί» μέχρι «της εσπέρας»;

Πιστοί δούλοι του Θεού—όπως ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιησούς—αναφέρεται ότι έπιναν κρασί, με μέτρο. (Γένεσις 14:18· 27:25· Λουκάς 7:34) Το κρασί, εξάλλου, συγκαταλέγεται στην Αγία Γραφή στις ευλογίες που προέρχονται από τον Ιεχωβά. (Γένεσις 27:37· Δευτερονόμιον 11:14· Ησαΐας 25:6-8) Η Αγία Γραφή δείχνει μάλιστα ότι το να πίνει κανείς κρασί με μέτρο μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Το κρασί ‘ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου’, είπε ο ψαλμωδός. (Ψαλμός 104:15) Ο απόστολος Παύλος σύστησε στον Τιμόθεο: ‘Μην πίνεις πια [μολυσμένο] νερό, αλλά να χρησιμοποιείς λίγο κρασί για το στομάχι σου και τις συχνές σου ασθένειες’.—1 Τιμόθεον 5:23, ΜΝΚ.

Κρασί ή Χυμός Από Σταφύλια;

Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο «οίνος» που αναφέρεται σ’ αυτά τα Γραφικά εδάφια ήταν κοινός χυμός από σταφύλια. Η Cyclopedia των ΜακΚλίντονγκ και Στρονγκ, όμως, μας υπενθυμίζει ότι «η Αγία Γραφή δεν κάνει καμιά διάκριση σε οινοπνευματώδη και μη οινοπνευματώδη κρασιά—ποτέ δεν αναφέρει ούτε αφήνει να υπονοηθεί μια τέτοια διάκριση». Σε αρμονία μ’ αυτό, η Αγία Γραφή δείχνει ότι όταν μιλάει για «οίνο» μιλάει για οινοπνευματώδες ποτό και τον συνδέει με «δυνατά ποτά».—Γένεσις 9:21· Λουκάς 1:15, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση· Δευτερονόμιον 14:26· Παροιμίαι 31:4, 6.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο θαύμα που έκανε ο Ιησούς ήταν να μετατρέψει νερό σε κρασί. Η Γραφική αφήγηση λέει: «Μόλις όμως ο υπεύθυνος για το τραπέζι γεύτηκε το . . . κρασί, μην ξέροντας την προέλευσή του, . . . φωνάζει το γαμπρό και του λέει: ‘Όλος ο κόσμος προσφέρει πρώτα το καλό κρασί, κι όταν μεθύσουν, τότε φέρνει το πιο δεύτερο· εσύ όμως φύλαξες το καλό κρασί ως αυτή την ώρα’». (Ιωάννης 2:9, 10, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Ναι, ‘ο καλός οίνος’ που παρήγαγε ο Ιησούς ήταν αληθινό κρασί.

Οι αυτοδικαιούμενοι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του Ιησού τον κατάκριναν μάλιστα γιατί έπινε πότε-πότε κρασί. Ο Ιησούς τους είπε: «Διότι ήλθεν Ιωάννης ο Βαπτιστής μήτε άρτον τρώγων μήτε οίνον πίνων, και λέγετε· Δαιμόνιον έχει. Ήλθεν ο Υιός του ανθρώπου τρώγων και πίνων, και λέγετε· Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης». (Λουκάς 7:33, 34) Τι νόημα θα είχε η σύγκριση μεταξύ του Ιησού που έπινε και του Ιωάννη που δεν έπινε, αν ο Ιησούς έπινε απλώς και μόνο μη οινοπνευματώδη χυμό από σταφύλια; Θυμηθείτε ότι για τον Ιωάννη ειπώθηκε πως ‘δεν θα έπινε κρασί και άλλα δυνατά ποτά’.—Λουκάς 1:15, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι ο Ιησούς δεν καταδίκασε τη χρήση οινοπνευματωδών ποτών με μέτρο. Στις μέρες του χρησιμοποιόταν κρασί στον εορτασμό τού Πάσχα.a Και ήταν αληθινό κρασί αυτό που χρησιμοποιήθηκε στο Δείπνο του Κυρίου, το οποίο αντικατάστησε το Πάσχα.

Απαιτείται Ορθή Κρίση

Επομένως, η Αγία Γραφή δεν απαγορεύει τη χρήση οινοπνευματωδών ποτών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το αν θα πιει κάποιος ένα δυνατό ποτό ή όχι είναι θέμα προσωπικής απόφασης. Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδικάζει έντονα τη μέθη, όπως και τη λαιμαργία: «Μη ευρεθής μεταξύ οινοποτών ή λαιμάργων κρεοφάγων· διότι ο οινοπότης και ο λαίμαργος θα περιέλθουν εις πτωχείαν». (Παροιμίαι 23:20, 21, Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι-Α. Χαστούπη) Συνεπώς, όλοι πρέπει να εκδηλώνουμε μετριοπάθεια και εγκράτεια. «Μη μεθύσκεσθε με οίνον, εις τον οποίον είναι ασωτία, αλλά πληρούσθε δια του Πνεύματος». Να θυμάστε επίσης ότι η εγκράτεια είναι καρπός του πνεύματος του Θεού.—Εφεσίους 5:18· Γαλάτας 5:19-23.

Στην πραγματικότητα δεν είναι ανάγκη να μεθύσει κάποιος για να έχει προβλήματα με το οινόπνευμα. Ένα βιβλιάριο που εκδόθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα για την Κατάχρηση Ναρκωτικών, των Η.Π.Α. μάς υπενθυμίζει: «Όταν κάποιος πίνει ένα ποτό, το οινόπνευμα απορροφάται μέσω του πεπτικού συστήματος στην κυκλοφορία του αίματος και φτάνει σύντομα στον εγκέφαλο. Αρχίζει να επιβραδύνει τα τμήματα του εγκεφάλου που ελέγχουν τη σκέψη και το συναίσθημα. Αρχίζει κανείς να αποδεσμεύεται από ηθικές αναστολές, αισθάνεται πιο ελεύθερος». Αυτό το αίσθημα της ‘αποδέσμευσης από ηθικές αναστολές’ είναι δυνατό να εκθέσει κάποιον σε ηθικούς κινδύνους.

Γεννιέται και άλλος κίνδυνος όταν μπαίνει στη μέση η οδήγηση. Σύμφωνα με μερικούς υπολογισμούς, στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο σκοτώνονται 25.000 άνθρωποι το χρόνο σε δυστυχήματα που προκαλούνται από μεθυσμένους οδηγούς. Προφανώς πολλοί υποτιμούν σε μεγάλο βαθμό το πόσο σοβαρά εξασθενίζει το οινόπνευμα τα αντανακλαστικά τους. Οι χριστιανοί, όμως, βλέπουν τη ζωή ως δώρο από τον Ιεχωβά. (Ψαλμός 36:9) Θα βρισκόταν σε αρμονία μ’ αυτή την άποψη το άτομο που διακινδυνεύει τη ζωή του και τη ζωή άλλων οδηγώντας, ενώ το οινόπνευμα έχει επιβραδύνει τα αντανακλαστικά του; Γι’ αυτό, πολλοί χριστιανοί έχουν αποφασίσει να μην πίνουν ούτε γουλιά όταν πρόκειται να οδηγήσουν.

Ο χριστιανός ενδιαφέρεται επίσης για το τι επίδραση έχει στους άλλους το γεγονός ότι αυτός πίνει. Χωρίς αμφιβολία, αυτός είναι ο λόγος που οι χριστιανοί επίσκοποι, οι διακονικοί υπηρέτες και οι ηλικιωμένες γυναίκες προτρέπονται όλοι να μην είναι ‘δεδομένοι εις οίνον πολύν’. (1 Τιμόθεον 3:2, 3, 8· Τίτον 2:2, 3) Αν και κάποιος μπορεί να φαίνεται ότι αντέχει το ποτό, προσέχει να πίνει με μέτρο, προκειμένου να μην επηρεάσει εσφαλμένα κάποιον άλλον· ούτε προσπαθεί να πιέσει κάποιον να πιει παρά τη θέλησή του. Η Αγία Γραφή προσθέτει: «Καλόν είναι το να μη φάγης κρέας μηδέ να πίης οίνον μηδέ να πράξης τι, εις το οποίον ο αδελφός σου προσκόπτει».—Ρωμαίους 14:21.

Μπορεί μάλιστα μερικές καταστάσεις να απαιτούν πλήρη αποχή από το ποτό. Ας σκεφτούμε την εγκυμοσύνη. Η International Herald Tribune (Paris edition) δημοσίευσε μια μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας (Η.Π.Α.) και ανάφερε ότι «μια και μόνο γενναία οινοποσία στον πρώτο καιρό της εγκυμοσύνης μπορεί να καταλήξει σε σοβαρές, φυσικές και διανοητικές βλάβες στο αναπτυσσόμενο παιδί». Οι γυναίκες πρέπει να σταθμίσουν σοβαρά τέτοιους κινδύνους που πιθανόν να ανακύψουν αν πίνουν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.

Όσοι ήταν παλιότερα μέθυσοι ή έχουν την τάση να πίνουν παραπάνω από το κανονικό, μπορεί κι αυτοί να διαπιστώσουν ότι το καλύτερο είναι να μην πίνουν καθόλου.b Παρόμοια, θα ήταν καλύτερα να αποφεύγουμε να πίνουμε μπροστά σε κάποιον αλκοολικό ή μπροστά σε κάποιον που η συνείδησή του καταδικάζει το ποτό. Και θα ήταν ακατάλληλο να πίνει κανείς οινοπνευματώδη ποτά πριν από τις χριστιανικές συναθροίσεις ή όταν ασχολείται στο δημόσιο έργο κηρύγματος. Οι αρχαίοι Λευίτες έθεσαν το παράδειγμα σ’ αυτό, απέχοντας εντελώς όταν υπηρετούσαν στο ναό.—Λευιτικόν 10:8-10.

Τελικά, πρέπει να αποδίδεται σεβασμός στους νόμους της χώρας. Σε μερικές χώρες απαγορεύονται εντελώς τα οινοπνευματώδη ποτά. Σε άλλες, η χρήση τους περιορίζεται σε ενήλικους, από μια ορισμένη ηλικία και πάνω. Ο χριστιανός συμμορφώνεται με τη γραμμή που δίνουν σ’ αυτό το θέμα ‘οι ανώτερες εξουσίες’.—Ρωμαίους 13:1.

Φυσικά, το αν θα πιείτε οινοπνευματώδη ποτά ή όχι, είτε το αν θα πιείτε πολύ ή λίγο είναι προσωπική σας απόφαση. Ο Θεός δοξάζεται όταν χρησιμοποιούμε σύνεση και διαλέγουμε με τη θέλησή μας την πορεία της μετριοπάθειας. Ακολουθήστε, λοιπόν, τη σοφή αυτή πορεία έτσι που ‘είτε τρώτε είτε πίνετε είτε οτιδήποτε άλλο πράττετε, θα πράττετε τα πάντα εις δόξα Θεού’.—1 Κορινθίους 10:31.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Ο χριστιανός μπορεί να αποφασίσει να απέχει από τη χρήση οινοπνευματωδών ποτών χάρη της συνείδησης του άλλου