Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού
Βρίσκεται ο Χαμένος Γιος
ΟΤΑΝ ο χαμένος, ή αλλιώς άσωτος γιος, που αναφέρεται στην παραβολή του Ιησού γυρίζει πίσω στο σπίτι του πατέρα του, τι υποδοχή τού γίνεται; Ακούστε την αφήγηση του Ιησού:
‘Ενώ αυτός ήταν ακόμα μακριά, τον είδε ο πατέρας του, αισθάνθηκε λύπηση κι έτρεξε και τον αγκάλιασε και με τρυφερότητα τον γέμισε φιλιά’. Πόσο καλά αντιπροσωπεύει τον ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά, αυτός ο σπλαχνικός, καλόκαρδος πατέρας!
Προφανώς ο πατέρας είχε ακούσει για την ακόλαστη ζωή που έκανε ο γιος του. Κι όμως τον καλοδέχεται στο σπίτι χωρίς να περιμένει λεπτομερείς εξηγήσεις. Και ο Ιησούς έχει παρόμοιο καλοσυνάτο πνεύμα, εφόσον παίρνει την πρωτοβουλία και πλησιάζει αμαρτωλούς και τελώνες, οι οποίοι στην παραβολή αντιπροσωπεύονται από τον άσωτο γιο.
Είναι αλήθεια ότι ο διορατικός πατέρας που αναφέρεται στην παραβολή του Ιησού αναμφίβολα παίρνει κάποια ιδέα για τη μετάνοια του γιου του, παρατηρώντας τη λύπη και τη συντριβή στην όψη του, καθώς αυτός γυρίζει πίσω. Όμως η γεμάτη στοργή πρωτοβουλία του πατέρα διευκολύνει ακόμα περισσότερο το γιο να ομολογήσει τις αμαρτίες του, απ’ ό,τι βλέπουμε στην αφήγηση του Ιησού: ‘Τότε ο γιος τού είπε: «Πατέρα, αμάρτησα κατά του ουρανού και ενώπιόν σου. Δεν είμαι πια άξιος να λέγομαι γιος σου. Κάνε με σαν έναν από τους μισθωτούς σου»’.
Αλλά, πριν καλά-καλά ο γιος τελειώσει τη φράση του, ο πατέρας του αναλαμβάνει δράση και διατάζει τους δούλους του: ‘«Γρήγορα! βγάλτε μια στολή, την καλύτερη στολή, και ντύστε τον μ’ αυτή και βάλτε στο χέρι του δαχτυλίδι και στα πόδια του σανδάλια. Και φέρτε το σιτευτό μοσχάρι και σφάξτε το για να το φάμε και να διασκεδάσουμε, επειδή ο γιος μου αυτός ήταν νεκρός και ξανάρθε στη ζωή· ήταν χαμένος και βρέθηκε». Και άρχισαν να διασκεδάζουν’.
Στο μεταξύ, ‘ο μεγαλύτερος γιος του πατέρα ήταν στο χωράφι’. Δείτε μήπως μπορείτε να προσδιορίσετε ποιον αντιπροσωπεύει, ακούγοντας την υπόλοιπη ιστορία. Ο Ιησούς λέει σχετικά με το μεγαλύτερο γιο τα εξής: ‘Καθώς ερχόταν και πλησίαζε στο σπίτι, άκουσε μουσική και χορούς. Κάλεσε λοιπόν έναν από τους υπηρέτες και ζήτησε να μάθει τι σήμαιναν αυτά. Εκείνος του είπε: «Γύρισε ο αδελφός σου, και ο πατέρας σου έσφαξε το σιτευτό μοσχάρι, επειδή του ήρθε πίσω υγιής». Αυτός όμως θύμωσε και δεν ήθελε να μπει μέσα.
‘Τότε ο πατέρας του βγήκε έξω και άρχισε να τον παρακαλάει. Αλλά, εκείνος αποκρίθηκε στον πατέρα του: «Εγώ σου δουλεύω τόσα χρόνια και ούτε μια φορά δεν παρέβηκα την εντολή σου, κι όμως σ’ εμένα δεν έδωσες ούτε μια φορά ένα κατσίκι για να διασκεδάσω με τους φίλους μου. Όταν όμως ήρθε ο γιος σου αυτός που έφαγε την περιουσία σου με πόρνες, εσύ έσφαξες για χάρη του το σιτευτό μοσχάρι»’.
Ποιοι, σαν το μεγαλύτερο γιο, επικρίνουν το έλεος και την προσοχή που παρέχεται σε αμαρτωλούς; Δεν είναι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι; Εφόσον αφορμή γι’ αυτή την παραβολή ήταν οι επικρίσεις τους κατά του Ιησού για το ότι καλοδέχεται αμαρτωλούς, σίγουρα αυτούς αντιπροσωπεύει ο μεγαλύτερος γιος.
Ο Ιησούς τελειώνει την ιστορία του με την έκκληση που κάνει ο πατέρας στο μεγαλύτερο γιο του: ‘Παιδί μου, εσύ είσαι πάντα μαζί μου και όλα όσα έχω είναι δικά σου· έπρεπε όμως να διασκεδάσουμε και να χαρούμε, γιατί ο αδελφός σου αυτός ήταν νεκρός και ξανάρθε στη ζωή, και ήταν χαμένος και βρέθηκε’.
Έτσι, ο Ιησούς δεν ξεκαθαρίζει το τι κάνει τελικά ο μεγαλύτερος γιος. Πράγματι, αργότερα, μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, ‘μεγάλος αριθμός ιερέων άρχισαν να υπακούνε στην πίστη’, και πιθανώς ανάμεσά τους ήταν μερικοί από την τάξη του ‘μεγαλύτερου γιου’, στην οποία μιλάει εδώ ο Ιησούς.
Ποιους όμως αντιπροσωπεύουν στους σύγχρονους καιρούς οι δυο αυτοί γιοι; Θα πρέπει να είναι άτομα που έχουν μάθει αρκετά πράγματα για τους σκοπούς του Ιεχωβά ώστε να έχουν βάση για να αποκτήσουν μια σχέση μαζί του. Ο μεγαλύτερος γιος αντιπροσωπεύει ορισμένα μέλη του ‘μικρού ποιμνίου’, δηλαδή της ‘εκκλησίας των πρωτότοκων οι οποίοι έχουν γραφτεί στους ουρανούς’. Αυτοί υιοθέτησαν στάση όμοια μ’ εκείνη του μεγαλύτερου γιου. Δεν είχαν καμιά διάθεση να καλοδεχτούν μια επίγεια τάξη, δηλαδή τα ‘άλλα πρόβατα’, τα οποία, όπως πίστευαν, τους έκλεβαν την αίγλη.
Από την άλλη μεριά, ο άσωτος γιος αντιπροσωπεύει εκείνους που φεύγουν από το λαό του Θεού για να ζήσουν τις απολαύσεις που προσφέρει ο κόσμος. Όμως, με την πάροδο του χρόνου γυρίζουν μετανιωμένοι και γίνονται ξανά δραστήριοι υπηρέτες του Θεού. Πράγματι, πόσο στοργικός και σπλαχνικός είναι ο Πατέρας προς αυτούς που αναγνωρίζουν ότι έχουν ανάγκη για συγχώρεση και ξαναγυρίζουν σ’ αυτόν! Λουκάς 15:20-32· Πράξεις 6:7· Λουκάς 12:32· Εβραίους 12:23· Ιωάννης 10:16.
◆ Πώς μιμείται ο Ιησούς το παράδειγμα του συμπονετικού πατέρα που αναφέρεται στην παραβολή του;
◆ Ποια είναι η άποψη του μεγαλύτερου γιου για την καλή υποδοχή που γίνεται στον αδελφό του, και πώς συμπεριφέρονται οι Φαρισαίοι σαν το μεγαλύτερο γιο;
◆ Τι εφαρμογή έχει η παραβολή του Ιησού στην εποχή μας;