Γεννήθηκε ο Ιησούς Μέσα στα Χιόνια;

«ΒΑΡΥΣ Χιονιάς Παραλύει την Ιερουσαλήμ» και «Πολιορκία Χιονιού Συγκλονίζει το Βορρά». Αυτές οι επικεφαλίδες στην εφημερίδα Δε Τζερούσαλεμ Ποστ (The Jerusalem Post) έγιναν δεύτερη φύση για τους Ισραηλινούς αναγνώστες το 1992, σε αυτό που αποδείχτηκε ότι ήταν ένας από τους σφοδρότερους χειμώνες του αιώνα για το Ισραήλ.

Μέχρι τον Ιανουάριο η κορυφή του όρους Αερμών ήταν καλυμμένη από χιόνι που έφτανε τα 7-12 μέτρα, και ο χειμώνας απείχε πολύ από το τέλος του. Από τα Υψώματα του Γκολάν και την Άνω Γαλιλαία προχωρώντας νοτιότερα της Ιερουσαλήμ και της κοντινής Βηθλεέμ (που φαίνεται στο εξώφυλλο), ακόμη και νότια στη Νέγκεβ, η καθημερινή ζωή και οι ασχολίες στο Ισραήλ συνέχιζαν να παραλύουν από τον ελκυστικό και απαλό, και όμως ισχυρό, επισκέπτη. Ένα άρθρο στην εφημερίδα Τζερούσαλεμ Ποστ δήλωσε: «Βαριές χιονοπτώσεις πέτυχαν χθες να κάνουν αυτό που μια βροχή από ρουκέτες Κατιούσα απέτυχε να κάνει την περασμένη εβδομάδα· να κλείσουν οικισμούς κάνοντας τους κατοίκους να οχυρωθούν για τα καλά μέσα στα σπίτια τους».

Ο δριμύς χειμώνας δεν έφερε όλεθρο μόνο σε κατοίκους των πόλεων. Έφτασαν εκθέσεις σχετικά με εκατοντάδες αγελάδες και μοσχάρια, όπως και χιλιάδες κοτόπουλα, τα οποία πέθαναν από την παγωνιά καθώς στη διάρκεια της νύχτας η θερμοκρασία έπεσε κάτω από το μηδέν. Σαν να μην έφτανε το χιόνι, δυνατές, παγωμένες βροχές προξένησαν επίσης απώλειες. Κάποια μέρα, δυο νεαροί βοσκοί, προφανώς προσπαθώντας απεγνωσμένα να σώσουν μερικά από τα πρόβατά τους που είχαν παγιδευτεί από μια ξαφνική πλημμύρα, παρασύρθηκαν οι ίδιοι και πνίγηκαν στο χείμαρρο.

Μολονότι αυτός δεν ήταν ένας συνηθισμένος χειμώνας για τη Μέση Ανατολή, το ισραηλινό περιοδικό Έρες (Eretz) ανέφερε: «Τα μετεωρολογικά στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί και καταγραφτεί στη χώρα του Ισραήλ για τα τελευταία 130 χρόνια αποκαλύπτουν ότι το χιόνι στην Ιερουσαλήμ είναι πιο συνηθισμένο φαινόμενο από όσο θα μπορούσαμε να περιμένουμε . . . Μεταξύ των ετών 1949 και 1980, η πόλη της Ιερουσαλήμ είχε είκοσι τέσσερις χειμώνες με χιόνι». Αλλά αφορά αυτό μόνο τη μετεωρολογία και τα ενδιαφέροντα των ανθρώπων, ή μήπως έχει κάποια ειδική σημασία για τους σπουδαστές της Αγίας Γραφής;

Ποια Σημασία Έχει για τους Σπουδαστές της Αγίας Γραφής;

Όταν σκέφτονται τη γέννηση του Ιησού, πολλοί άνθρωποι φαντάζονται το συναισθηματικά ελκυστικό σκηνικό της φάτνης το οποίο συνήθως παρουσιάζεται την περίοδο των Χριστουγέννων. Εκεί είναι ξαπλωμένο το βρέφος Ιησούς, τυλιγμένο με ζεστά ρούχα καθώς το προστατεύει η μητέρα του, με το χιόνι να σκεπάζει απαλά το γύρω τοπίο. Ταιριάζει αυτή η δημοφιλής άποψη με την περιγραφή που δίνει η Αγία Γραφή σχετικά με αυτό το ιστορικό γεγονός;

Ο Βιβλικός συγγραφέας Λουκάς αναφέρει μια προσεκτικά τεκμηριωμένη αφήγηση σχετικά με τη γέννηση του Ιησού: «Στην ίδια εκείνη περιοχή υπήρχαν επίσης ποιμένες που έμεναν στην ύπαιθρο και φύλαγαν με βάρδιες τα ποίμνιά τους τη νύχτα. Και ξαφνικά άγγελος του Ιεχωβά στάθηκε δίπλα τους, και η δόξα του Ιεχωβά έλαμψε γύρω τους, και αυτοί φοβήθηκαν πολύ. Αλλά ο άγγελος τους είπε: ‘Μη φοβάστε, γιατί να! σας διακηρύσσω καλά νέα για μια μεγάλη χαρά την οποία θα έχει όλος ο λαός, επειδή Σωτήρας γεννήθηκε σήμερα σε εσάς, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος, στην πόλη του Δαβίδ [Βηθλεέμ]. Και αυτό θα είναι το σημείο για εσάς: Θα βρείτε ένα βρέφος τυλιγμένο με σπάργανα και ξαπλωμένο σε μια φάτνη’. Και ξαφνικά εμφανίστηκε μαζί με τον άγγελο πλήθος ουράνιου στρατεύματος που αινούσαν τον Θεό και έλεγαν: ‘Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη, και πάνω στη γη ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης’».—Λουκάς 2:8-14.

Αν διαβάζατε αυτή την αφήγηση στο μέσο σημερινό Ισραηλινό και τον ρωτούσατε ποια εποχή του χρόνου θα μπορούσε να γίνει η γέννηση του Ιησού, πιθανώς θα σας απαντούσε: «Σε κάποια περίοδο μεταξύ Απριλίου και Οκτωβρίου». Γιατί; Η απάντηση είναι απλή. Από το Νοέμβριο ως το Μάρτιο είναι η κρύα περίοδος των βροχών στο Ισραήλ, και η 25η Δεκεμβρίου βρίσκεται σίγουρα μέσα στο χειμώνα. Οι ποιμένες δεν θα έμεναν στην ύπαιθρο, για να φυλάνε με βάρδιες τα ποίμνιά τους στους αγρούς τη νύχτα. Λαμβάνοντας υπόψη τις εκθέσεις που αναφέρθηκαν στην αρχή αυτού του άρθρου, μπορείτε εύκολα να καταλάβετε το γιατί. Η Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε ο Ιησούς, βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο και απέχει λίγα μόνο χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ. Ακόμη και σε χρονιές που ο καιρός είναι λιγότερο δριμύς, κάνει αρκετό κρύο εκεί τη νύχτα στη διάρκεια του χειμώνα.—Μιχαίας 5:2· Λουκάς 2:15.

Μια ματιά στην ιστορία κατά την περίοδο της γέννησης του Ιησού ρίχνει φως στο γεγονός ότι αυτός δεν γεννήθηκε στη διάρκεια του χιονισμένου Δεκεμβρίου. Η μητέρα του Ιησού, η Μαρία, αν και βρισκόταν σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης, έπρεπε να ταξιδέψει από το σπίτι της στη Ναζαρέτ προς τη Βηθλεέμ. Εκείνη και ο Ιωσήφ το έκαναν αυτό για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της απογραφής που διατάχτηκε από τον Ρωμαίο ηγεμόνα Καίσαρα Αύγουστο. (Λουκάς 2:1-7) Ο Ιουδαϊκός λαός, αγανακτισμένος με τη ρωμαϊκή κυριαρχία και τη βαριά φορολογία της, βρισκόταν ήδη στα πρόθυρα της επανάστασης. Γιατί θα έπρεπε η Ρώμη να τους εξαγριώσει χωρίς λόγο απαιτώντας από πολλούς να ταξιδέψουν για να απογραφούν στη διάρκεια του εξαιρετικά δύσκολου, ακόμη και ύπουλου, καιρού του χειμώνα; Δεν είναι πολύ λογικότερο ότι η απογραφή θα είχε διαταχτεί να γίνει σε μια εποχή που προσφέρεται για ταξίδι, όπως η άνοιξη ή το φθινόπωρο;

Υπολογισμοί Βασισμένοι στην Αγία Γραφή

Οι ιστορικές και φυσικές αποδείξεις αποκλείουν το να ταιριάζει ο Δεκέμβριος, ή οποιοσδήποτε άλλος μήνας του χειμώνα, με τις αφηγήσεις σχετικά με τη γέννηση του Ιησού. Επιπλέον, η Αγία Γραφή αποκαλύπτει μέσω προφητείας την περίοδο κατά την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς. Πού το αποκαλύπτει αυτό;

Στο βιβλίο του Δανιήλ, 9ο κεφάλαιο, βρίσκουμε μια από τις πιο εντυπωσιακές προφητείες σχετικά με τον Μεσσία. Αυτή περιγράφει τόσο τον ερχομό του όσο και την εκκοπή του στο θάνατο, η οποία προμήθευσε τη λυτρωτική θυσία για την εξιλέωση από την αμαρτία και για τη δημιουργία μιας βάσης ώστε το υπάκουο ανθρώπινο γένος να αποκτήσει ‘αιώνια δικαιοσύνη’. (Δανιήλ 9:24-27· παράβαλε Ματθαίος 20:28). Σύμφωνα με αυτή την προφητεία, όλα αυτά θα επιτελούνταν μέσα σε μια περίοδο 70 εβδομάδων ετών, αρχίζοντας το έτος 455 Π.Κ.Χ., όταν εκδόθηκε η εντολή να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ.a (Νεεμίας 2:1-11) Από τη διαίρεση των χρονικών περιόδων αυτής της προφητείας, μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι ο Μεσσίας θα εμφανιζόταν στην αρχή της 70ής εβδομάδας ετών. Αυτό συνέβη όταν ο Ιησούς παρουσίασε τον εαυτό του για βάφτισμα το 29 Κ.Χ., οπότε άρχισε να διαδραματίζει επίσημα το Μεσσιανικό του ρόλο. «Εν τω ημίσει της εβδομάδος», ή έπειτα από τρεισήμισι χρόνια, θα γινόταν η εκκοπή του Μεσσία στο θάνατο, και έτσι θα τερματιζόταν η αξία όλων των θυσιών που γίνονταν κάτω από τη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου.—Εβραίους 9:11-15· 10:1-10.

Αυτή η προφητεία αποκαλύπτει ότι το μήκος της διακονίας τού Ιησού ήταν τρεισήμισι χρόνια. Ο Ιησούς πέθανε το Πάσχα, στις 14 Νισάν (σύμφωνα με το Ιουδαϊκό ημερολόγιο), την άνοιξη του 33 Κ.Χ. Η αντίστοιχη ημερομηνία για εκείνο το έτος θα πρέπει να είναι η 1η Απριλίου. (Ματθαίος 26:2) Αν υπολογίσουμε τρεισήμισι χρόνια πίσω, το βάφτισμά του τοποθετείται το 29 Κ.Χ. στις αρχές Οκτωβρίου. Ο Λουκάς μάς πληροφορεί ότι ο Ιησούς ήταν περίπου 30 χρονών όταν βαφτίστηκε. (Λουκάς 3:21-23) Αυτό θα σήμαινε ότι και η γέννηση του Ιησού ήταν κοντά στις αρχές Οκτωβρίου. Σε αρμονία με την αφήγηση του Λουκά, οι ποιμένες θα μπορούσαν σε αυτή την περίοδο του έτους να βρίσκονται ακόμη ‘στην ύπαιθρο και να φυλάνε με βάρδιες τα ποίμνιά τους τη νύχτα’.—Λουκάς 2:8.

Από Ποια Πηγή;

Αφού τα στοιχεία δείχνουν ότι η γέννηση του Ιησού έλαβε χώρα στις αρχές Οκτωβρίου, γιατί γιορτάζεται αυτή στις 25 Δεκεμβρίου; Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica) δείχνει ότι αυτός ο εορτασμός υιοθετήθηκε αιώνες μετά τη γέννηση του Ιησού: «Στη διάρκεια του 4ου αιώνα ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου σταδιακά υιοθετήθηκε από τις περισσότερες Ανατολικές εκκλησίες. Στην Ιερουσαλήμ, η αντίδραση στα Χριστούγεννα διήρκεσε περισσότερο, αλλά μεταγενέστερα αυτά έγιναν δεκτά».

Γιατί έγινε τόσο εύκολα δεκτή μια συνήθεια, από εκείνους που αποκαλούνται Χριστιανοί, πολλούς αιώνες μετά τον Χριστό; Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα ρίχνει περισσότερο φως πάνω στο θέμα: «Οι παραδοσιακές συνήθειες που συνδέονται με τα Χριστούγεννα έχουν αναπτυχτεί από διάφορες πηγές σαν αποτέλεσμα του ότι συνέπεσε ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού με τις ειδωλολατρικές αγροτικές και ηλιακές τελετές που λάβαιναν χώρα στη μέση του χειμώνα. Στο ρωμαϊκό κόσμο τα Σατουρνάλια (17 Δεκεμβρίου) ήταν μια περίοδος διασκεδάσεων και ανταλλαγής δώρων. Η 25η Δεκεμβρίου θεωρούνταν επίσης ως η ημερομηνία γέννησης του Ιρανού μυστηριώδους θεού Μίθρα, του Ήλιου της Δικαιοσύνης».

Ήταν όλα αυτά πραγματικά μια ‘σύμπτωση’; Με κανέναν τρόπο! Είναι ιστορικό γεγονός ότι τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., υπό την εξουσία του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μεταβλήθηκε από διώκτη της Χριστιανοσύνης σε υποστηρικτή της «Χριστιανοσύνης» ως αποδεκτής θρησκείας. Καθώς ολοένα και περισσότεροι από το κοινό, οι οποίοι είχαν έλλειψη κατάρτισης σχετικά με το αληθινό νόημα της Χριστιανοσύνης, υιοθέτησαν αυτή την καινούρια πίστη, άρχισαν να γιορτάζουν τις γνώριμες ειδωλολατρικές γιορτές τους με νεοαποκτημένους «Χριστιανικούς» τίτλους. Ποια ημερομηνία θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλη για τον εορτασμό της γέννησης του Χριστού από την 25η Δεκεμβρίου, η οποία είχε ήδη σημειωθεί ως η ημερομηνία γέννησης «του Ήλιου της Δικαιοσύνης»;

Έχει Σημασία;

Υπάρχει ελάχιστη αμφιβολία για το γεγονός ότι οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού, οι οποίοι είχαν Ιουδαϊκό παρελθόν, δεν γιόρταζαν τα γενέθλιά του. Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια (Encyclopaedia Judaica), «ο εορτασμός των γενεθλίων είναι άγνωστος στο παραδοσιακό τελετουργικό τυπικό των Ιουδαίων». Οι πρώτοι Χριστιανοί σίγουρα δεν θα είχαν υιοθετήσει μια τέτοια γιορτή. Αντί να γιορτάζουν τη γέννησή του, θα σέβονταν την εντολή του Ιησού να τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του, για την οποία είχαν αναμφισβήτητη ημερομηνία, δηλαδή τη 14η Νισάν.—Λουκάς 22:7, 15, 19, 20· 1 Κορινθίους 11:23-26.

Αιώνες πριν από τον Χριστό, ο Ιουδαϊκός λαός, ο οποίος ήταν τότε το εκλεκτό έθνος του Θεού, είχε προειδοποιηθεί προφητικά σχετικά με τον τερματισμό της επικείμενης εξορίας του στη Βαβυλώνα: ‘Σύρθητε, σύρθητε, εξέλθετε εκείθεν, μη εγγίσητε ακάθαρτον· εξέλθετε εκ μέσου αυτής· καθαρίσθητε σεις οι βαστάζοντες τα σκεύη του Ιεχωβά’. (Ησαΐας 52:11) Επρόκειτο να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για να αποκαταστήσουν την αγνή λατρεία του Ιεχωβά. Θα ήταν αδιανόητο εκ μέρους τους να υιοθετήσουν τις ακάθαρτες ειδωλολατρικές συνήθειες και τύπους λατρείας που είχαν δει στη Βαβυλώνα.

Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι αυτή η ίδια εντολή επαναλαμβάνεται για τους Χριστιανούς στα εδάφια 2 Κορινθίους 6:14-18. Στη θέση του Ιουδαϊκού έθνους το οποίο απέρριψε τον Χριστό, οι ακόλουθοί Του έγιναν οι εκπρόσωποι της αγνής λατρείας. Είχαν την ευθύνη να βοηθούν άλλους να βγουν από το πνευματικό σκοτάδι και να έρθουν στο φως της αλήθειας. (1 Πέτρου 2:9, 10) Πώς θα ήταν δυνατόν να το κάνουν αυτό αν αναμείγνυαν τις διδασκαλίες του Χριστού με συνήθειες και γιορτές ειδωλολατρικής προέλευσης;

Όσο μεγάλη απήχηση και αν έχει στις προτιμήσεις του κοινού, ο εορτασμός των «Χιονισμένων Χριστουγέννων» σημαίνει ότι κάποιος ‘αγγίζει αυτό που είναι ακάθαρτο’. (2 Κορινθίους 6:17) Ένα άτομο που πραγματικά αγαπάει τον Θεό και τον Χριστό πρέπει να αποφεύγει τον εορτασμό των Χριστουγέννων.

Εκτός από το γεγονός ότι η προέλευσή τους ανάγεται σε ειδωλολατρικές γιορτές, έχουμε επίσης δει ότι τα Χριστούγεννα δεν παρουσιάζουν την αλήθεια, επειδή ο Ιησούς γεννήθηκε τον Οκτώβριο. Ναι, ανεξάρτητα από το ποιο σκηνικό ίσως έρχεται στη φαντασία κάποιου, ο Ιησούς απλώς δεν γεννήθηκε μέσα στα χιόνια.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στις σελίδες 4, 5]

Η χιονοσκεπής Ιερουσαλήμ, όπως φαίνεται από τα ανατολικά

[Ευχαριστίες]

Garo Nalbandian

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Χιόνι κατά μήκος των τειχών της Ιερουσαλήμ

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Μόνο σε μια ζεστή εποχή μπορούν οι ποιμένες να μείνουν μαζί με τα ποίμνιά τους τη νύχτα στις βραχώδεις λοφοπλαγιές, όπως φαίνεται κάτω

[Ευχαριστίες]

Garo Nalbandian