Μπορείτε να Καλλιεργήσετε Περισσότερη Διάκριση;

ΔΙΑΚΡΙΣΗ είναι «η δύναμη ή η ικανότητα της διάνοιας με την οποία ξεχωρίζει ένα πράγμα από κάποιο άλλο». Μπορεί επίσης να είναι η «οξυδέρκεια σε σχέση με την κρίση» ή η «δυνατότητα να αντιλαμβάνεται κάποιος τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα πράγματα ή στις ιδέες». Αυτά λέει το Παγκόσμιο Λεξικό του Γουέμπστερ (Webster’s Universal Dictionary). Είναι φανερό ότι η διάκριση είναι επιθυμητή ιδιότητα. Η αξία της φαίνεται από τα λόγια του Σολομώντα: «Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου, . . . σύνεσις [διάκριση, ΜΝΚ] θέλει σε διατηρεί· δια να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς».—Παροιμίαι 2:10-12.

Ναι, η διάκριση θα μας βοηθάει να αντιστεκόμαστε στην ‘πονηρή οδό’, την οποία συναντούμε παντού σήμερα. Επίσης, φέρνει πολλά άλλα οφέλη. Για παράδειγμα, οι γονείς ακούνε συχνά τα παιδιά τους να λένε: ‘Δεν καταλαβαίνεις!’ Διερευνώντας λίγο τα πράγματα, οι γονείς οι οποίοι έχουν διάκριση ξέρουν πώς να φέρνουν στην επιφάνεια τα αισθήματα και τα ζητήματα που αναστατώνουν τα παιδιά τους. (Παροιμίαι 20:5, ΜΝΚ) Ο γεμάτος διάκριση σύζυγος θα ακούει τη σύζυγό του και θα αποκτά ενόραση όσον αφορά τον τρόπο σκέψης και τα αισθήματά της αντί να σπεύδει να βγάζει συμπεράσματα. Η σύζυγος θα κάνει το ίδιο με το σύζυγό της. Έτσι, «δια της σοφίας οικοδομείται οίκος και δια της συνέσεως [διάκρισης, ΜΝΚ] στερεόνεται».—Παροιμίαι 24:3.

Η διάκριση βοηθάει ένα άτομο να χειρίζεται με επιτυχία διάφορες καταστάσεις. Το εδάφιο Παροιμίαι 17:27, ΜΝΚ, λέει: ‘Όποιος συγκρατεί τα λόγια του διακατέχεται από γνώση, και αυτός που έχει διάκριση έχει ήρεμο πνεύμα’. Ο άνθρωπος που έχει διάκριση δεν είναι ορμητικός, σπεύδοντας να χειριστεί την κάθε κατάσταση χωρίς να σκεφτεί. Εξετάζει προσεκτικά τα πιθανά αποτελέσματα προτού δεσμευτεί. (Λουκάς 14:28, 29) Επίσης, απολαμβάνει πιο ειρηνικές σχέσεις με τους άλλους επειδή το ‘στόμα που έχει διάκριση’ τον οδηγεί στο να διαλέγει προσεκτικά τα λόγια του. (Παροιμίαι 10:19, ΜΝΚ· 12:8, ΜΝΚ) Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι το άτομο που έχει διάκριση αναγνωρίζει ταπεινά τους δικούς του περιορισμούς και αποβλέπει στον Θεό για καθοδηγία, όχι στους ανθρώπους. Αυτό ευαρεστεί τον Ιεχωβά και είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο πρέπει να καλλιεργούμε διάκριση.—Παροιμίαι 2:1-9, ΜΝΚ· Ιακώβου 4:6.

Η Έλλειψη Διάκρισης από Μέρους του Ισραήλ

Κάποιο γεγονός που συνέβη στην αρχαία ιστορία του Ισραήλ μάς δείχνει τον κίνδυνο που υπάρχει να μην ασκούμε διάκριση. Αναλογιζόμενος εκείνον τον καιρό, ο θεόπνευστος ψαλμωδός είπε: «Οι πατέρες ημών εν Αιγύπτω δεν ενόησαν [δεν έδειξαν καθόλου ενόραση όσον αφορά, ΜΝΚ] τα θαυμάσιά σου· δεν ενεθυμήθησαν το πλήθος του ελέους σου, και σε παρώργισαν εν τη θαλάσση, εν τη Ερυθρά θαλάσση».—Ψαλμός 106:7.

Όταν ο Μωυσής οδήγησε τον Ισραήλ έξω από την Αίγυπτο, ο Ιεχωβά είχε ήδη δείξει τη δύναμή του, και είχε επίσης φανερώσει πως είχε πάρει απόφαση να ελευθερώσει το λαό του επιφέροντας δέκα πληγές σε εκείνη την ισχυρή παγκόσμια δύναμη. Αφότου ο Φαραώ επέτρεψε στους Ισραηλίτες να φύγουν, ο Μωυσής τούς οδήγησε στις όχθες της Ερυθράς Θάλασσας. Ωστόσο, οι στρατιές της Αιγύπτου τους καταδίωξαν. Φαινόταν ότι οι Ισραηλίτες ήταν παγιδευμένοι και ότι η νεοαποκτημένη ελευθερία τους θα ήταν πολύ βραχύβια. Έτσι, το υπόμνημα της Αγίας Γραφής λέει: ‘Εφοβήθησαν σφόδρα· και ανεβόησαν οι υιοί Ισραήλ προς τον Ιεχωβά’. Στράφηκαν μάλιστα στον Μωυσή λέγοντας: «Δια τι έκαμες εις ημάς τούτο και εξήγαγες ημάς εξ Αιγύπτου; . . . Διότι καλήτερον ήτο εις ημάς να δουλεύωμεν τους Αιγυπτίους, παρά να αποθάνωμεν εν τη ερήμω».—Έξοδος 14:10-12.

Ο φόβος τους ίσως μας φαίνεται δικαιολογημένος, μέχρις ότου θυμηθούμε ότι αυτοί ήδη είχαν δει δέκα αξιοσημείωτες εκδηλώσεις της δύναμης του Ιεχωβά. Γνώριζαν από πρώτο χέρι αυτό που τους υπενθύμισε ο Μωυσής περίπου 40 χρόνια αργότερα: ‘Εξήγαγεν ημάς ο Ιεχωβά εξ Αιγύπτου εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι εξηπλωμένω, και με τέρατα μεγάλα [με φοβερά γεγονότα, ΜΝΚ] και με σημεία και με θαύματα’. (Δευτερονόμιον 26:8) Επομένως, όπως έγραψε ο ψαλμωδός, όταν οι Ισραηλίτες εναντιώθηκαν στην κατεύθυνση του Μωυσή, ‘δεν έδειξαν καθόλου ενόραση’. Ωστόσο ο Ιεχωβά, πραγματοποιώντας την υπόσχεσή του, επέφερε συντριπτική ήττα στις δυνάμεις της Αιγύπτου.—Έξοδος 14:19-31.

Η δική μας πίστη θα μπορούσε παρόμοια να κλονιστεί αν αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες με αμφιβολία ή αναποφασιστικότητα. Η διάκριση θα μας βοηθάει να βλέπουμε πάντα τα πράγματα σε βάθος, σκεπτόμενοι πόσο μεγαλύτερος είναι ο Ιεχωβά από οποιονδήποτε μπορεί να μας εναντιώνεται. Η διάκριση θα μας βοηθάει επίσης να αναλογιζόμαστε αυτά που ήδη έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμάς. Θα μας βοηθάει να μη λησμονούμε ποτέ το γεγονός ότι αυτός είναι Εκείνος που «φυλάττει πάντας τους αγαπώντας αυτόν».—Ψαλμός 145:18-20.

Απόκτηση Πνευματικής Διάκρισης

Η διάκριση δεν έρχεται αυτόματα με την ηλικία. Πρέπει να καλλιεργείται. Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών, ο οποίος ήταν ξακουστός σε όλα τα έθνη για τη διάκριση που είχε, είπε: «Μακάριος ο άνθρωπος, όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος, όστις απέκτησε σύνεσιν [διάκριση, ΜΝΚ]· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν». (Παροιμίαι 3:13, 14) Πού βρήκε ο Σολομών τη διάκριση που είχε; Από τον Ιεχωβά. Όταν ο Ιεχωβά ρώτησε τον Σολομώντα ποια ευλογία επιθυμούσε, ο Σολομών απάντησε: «Δος . . . εις τον δούλον σου καρδίαν νοήμονα εις το να κρίνη τον λαόν σου, δια να διακρίνω μεταξύ καλού και κακού». (1 Βασιλέων 3:9) Ναι, ο Σολομών απέβλεπε στον Ιεχωβά για βοήθεια. Ζήτησε διάκριση, και ο Ιεχωβά τού την παρείχε σε ασυνήθιστο βαθμό. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Υπερέβη η σοφία του Σολομώντος την σοφίαν πάντων των κατοίκων της ανατολής και πάσαν την σοφίαν της Αιγύπτου».—1 Βασιλέων 4:30.

Η εμπειρία του Σολομώντα μάς δείχνει πού να στραφούμε καθώς αναζητούμε διάκριση. Όπως ο Σολομών, θα πρέπει να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά. Πώς; Ο Ιεχωβά προμήθευσε το Λόγο του, την Αγία Γραφή, η οποία μας παρέχει ενόραση όσον αφορά τον τρόπο σκέψης του. Όταν διαβάζουμε την Αγία Γραφή, σκάβουμε σε ένα πολύτιμο λατομείο γνώσης, το οποίο θα παράσχει τα υλικά για την οικοδόμηση πνευματικής διάκρισης. Θα πρέπει να στοχαζόμαστε τις πληροφορίες που συλλέγουμε όταν διαβάζουμε την Αγία Γραφή. Κατόπιν, μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε για να παίρνουμε σωστές αποφάσεις. Με τον καιρό, οι δυνάμεις αντίληψής μας καλλιεργούνται στο βαθμό τού να γίνουμε «πλήρως αναπτυγμένοι όσον αφορά τις δυνάμεις κατανόησης», ικανοί να ‘διακρίνουμε και το ορθό και το εσφαλμένο’.—1 Κορινθίους 14:20· Εβραίους 5:14· παράβαλε 1 Κορινθίους 2:10.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι μπορούμε και εμείς να ωφεληθούμε από τη διάκριση που έδωσε ο Ιεχωβά στον Σολομώντα. Πώς; Ο Σολομών έγινε επιδέξιος στη μετάδοση σοφίας μέσω παροιμιών, οι οποίες στην ουσία ήταν απόσταγμα θεόπνευστης σοφίας. Πολλά από αυτά τα ρητά διατηρήθηκαν στο Γραφικό βιβλίο των Παροιμιών. Η μελέτη αυτού του βιβλίου μάς βοηθάει να ωφεληθούμε από τη διάκριση του Σολομώντα καθώς και να αναπτύξουμε διάκριση εμείς οι ίδιοι.

Για να βοηθηθούμε καθώς μελετάμε την Αγία Γραφή, μπορούμε να χρησιμοποιούμε βοηθήματα για μελέτη της Αγίας Γραφής, όπως είναι τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Επί 116 και πλέον χρόνια, Η Σκοπιά αναγγέλλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά στα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά. Το περιοδικό Ξύπνα! και τα περιοδικά που ήταν προκάτοχοί του σχολιάζουν τις παγκόσμιες συνθήκες από το 1919. Αυτά τα δυο περιοδικά εξετάζουν τις Γραφικές αλήθειες και παρέχουν προοδευτική πνευματική διαφώτιση η οποία μας βοηθάει να διακρίνουμε τα λάθη, είτε αυτά διδάσκονται από το Χριστιανικό κόσμο είτε βρίσκονται στο δικό μας τρόπο σκέψης.—Παροιμίαι 4:18.

Ένα άλλο βοήθημα για να αναπτύξουμε διάκριση είναι οι κατάλληλες συναναστροφές. Μια από τις παροιμίες του Βασιλιά Σολομώντα αναφέρει: «Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός· ο δε σύντροφος των αφρόνων θέλει απολεσθή». (Παροιμίαι 13:20) Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ο γιος του Βασιλιά Σολομώντα, ο Ροβοάμ, δεν θυμήθηκε αυτή την παροιμία όταν βρέθηκε σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής του. Μετά το θάνατο του πατέρα του, οι δέκα βόρειες φυλές του Ισραήλ πήγαν και του ζήτησαν να ελαφρύνει τα βάρη τους. Στην αρχή, ο Ροβοάμ συμβουλεύτηκε τους πρεσβυτέρους, και αυτοί έδειξαν διάκριση ενθαρρύνοντάς τον να ακούσει τους υπηκόους του. Κατόπιν, πήγε στους νεότερους. Αυτοί έδειξαν απειρία και έλλειψη διάκρισης, ενθαρρύνοντας τον Ροβοάμ να απαντήσει στους Ισραηλίτες με απειλές. Ο Ροβοάμ άκουσε τους νεότερους. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Ισραήλ στασίασε, και ο Ροβοάμ έχασε μεγάλο μέρος του βασιλείου του.—1 Βασιλέων 12:1-17.

Ένα βασικό στοιχείο για να αναπτύξουμε διάκριση είναι να ζητούμε τη βοήθεια του αγίου πνεύματος. Ανασκοπώντας την πολιτεία του Ιεχωβά με τους Ισραηλίτες μετά την απελευθέρωσή τους από την αιχμαλωσία στην Αίγυπτο, ο Βιβλικός συγγραφέας Νεεμίας ανέφερε: «Έδωκας εις αυτούς το αγαθόν σου πνεύμα, δια να συνετίζη αυτούς». (Νεεμίας 9:20) Το πνεύμα του Ιεχωβά μπορεί να βοηθήσει και εμάς να γίνουμε συνετοί. Καθώς προσεύχεστε να σας δώσει διάκριση το πνεύμα του Ιεχωβά, να προσεύχεστε με πεποίθηση επειδή ο Ιεχωβά «δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει».—Ιακώβου 1:5· Ματθαίος 7:7-11· 21:22.

Διάκριση και Ενόραση

Ο απόστολος Παύλος έδειχνε διάκριση καθώς κήρυττε την αλήθεια στους ανθρώπους των εθνών. Κάποτε, για παράδειγμα, ενώ βρισκόταν στην Αθήνα, ‘προχωρούσε και παρατηρούσε προσεκτικά’ τα αντικείμενα της ευλάβειάς τους. Ο Παύλος περιστοιχιζόταν από είδωλα, και το πνεύμα του παροξυνόταν μέσα του. Τώρα έπρεπε να πάρει μια απόφαση. Θα ακολουθούσε την ασφαλή πορεία και θα παρέμενε σιωπηλός; Ή θα μιλούσε ξεκάθαρα για την αχαλίνωτη ειδωλολατρία την οποία έβρισκε τόσο εξοργιστική, παρ’ όλο που αυτό θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο;

Ο Παύλος ενήργησε με διάκριση. Είχε δει ένα βωμό με την επιγραφή: «Στον Άγνωστο Θεό». Διακριτικά, ο Παύλος ανέφερε ότι ήταν αφοσιωμένοι στα είδωλα και κατόπιν χρησιμοποίησε εκείνον το βωμό ως έναν τρόπο για να εισαγάγει το θέμα σχετικά με ‘τον Θεό που έκανε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σε αυτόν’. Ναι, ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός τον οποίο αγνοούσαν! Έτσι, ο Παύλος έλαβε υπόψη του την ευαισθησία τους γύρω από αυτό το θέμα και μπόρεσε να δώσει θαυμάσια μαρτυρία. Με ποιο αποτέλεσμα; Μερικοί άνθρωποι δέχτηκαν την αλήθεια, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόταν ο «Διονύσιος, που ήταν δικαστής του Αρείου Πάγου, και μια γυναίκα ονόματι Δάμαρις, και άλλοι εκτός από αυτούς». (Πράξεις 17:16-34) Τι παράδειγμα διάκρισης ήταν ο Παύλος!

Αναμφίβολα, η διάκριση δεν αποκτάται εύκολα ή ακολουθώντας τη φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Ωστόσο, με υπομονή, προσευχή, ένθερμη προσπάθεια, σοφές συναναστροφές, μελέτη της Αγίας Γραφής και στοχασμό γύρω από αυτήν, καθώς και με εμπιστοσύνη στο άγιο πνεύμα του Ιεχωβά, μπορείτε και εσείς να την καλλιεργήσετε.