Αώδ—Ένας Άντρας Πίστης και Θάρρους

ΕΙΧΑΝ περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι Ισραηλίτες πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους στην Υποσχεμένη Γη. Ο Μωυσής και ο διάδοχός του, ο Ιησούς του Ναυή, είχαν πεθάνει προ πολλού. Καθώς δεν υπήρχαν πια τέτοιοι άντρες πίστης, η εκτίμηση για την αγνή λατρεία έπεσε κατακόρυφα. Οι Ισραηλίτες είχαν αρχίσει μάλιστα να υπηρετούν τους Βάαλ και τους ιερούς στύλους.a Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά έδωσε το λαό του στα χέρια των Συρίων επί οχτώ χρόνια. Τότε οι Ισραηλίτες φώναξαν προς τον Θεό για βοήθεια. Εκείνος, δείχνοντας έλεος, τους άκουσε. Ο Ιεχωβά ήγειρε έναν κριτή, τον Γοθονιήλ, για να ελευθερώσει το λαό Του.—Κριταί 3:7-11, ΜΝΚ.

Αυτά τα γεγονότα θα έπρεπε να είχαν διδάξει στους Ισραηλίτες μια βασική αλήθεια—η υπακοή στον Ιεχωβά φέρνει ευλογίες, ενώ η ανυπακοή οδηγεί σε κατάρες. (Δευτερονόμιον 11:26-28) Ωστόσο, ο λαός Ισραήλ δεν έμαθε αυτό το μάθημα. Ύστερα από μια 40χρονη περίοδο ειρήνης, εγκατέλειψαν και πάλι την αγνή λατρεία.—Κριταί 3:12, ΜΝΚ.

Κυριεύονται από τον Μωάβ

Αυτή τη φορά ο Ιεχωβά επέτρεψε να πέσει ο λαός του στα χέρια του Βασιλιά Εγλών του Μωάβ. Η Αγία Γραφή τον περιγράφει ως ‘πολύ παχύ άνθρωπο’. Με τη βοήθεια του Αμμών και του Αμαλήκ, ο Εγλών επιτέθηκε στον Ισραήλ και εγκατέστησε το παλάτι του στην Ιεριχώ, ‘την πόλη των φοινίκων’. Πόσο ειρωνικό ήταν το γεγονός ότι η πρώτη χαναανιτική πόλη που κατέλαβε ο Ισραήλ στέγαζε τώρα το αρχηγείο κάποιου ο οποίος λάτρευε τον ψεύτικο θεό Χεμώς!b—Κριταί 3:12, 13, 17, ΜΝΚ.

Ο Εγλών καταδυνάστευσε τους Ισραηλίτες στη διάρκεια των επόμενων 18 ετών, προφανώς απαιτώντας βαρύ φόρο από αυτούς. Ζητώντας έναν περιοδικό φόρο υποτελείας, ο Μωάβ ενίσχυε τη δική του οικονομική θέση ενώ παράλληλα απομυζούσε τους πόρους του Ισραήλ. Όπως ήταν φυσικό, ο λαός του Θεού φώναξε για βοήθεια και, για μια ακόμη φορά, ο Ιεχωβά άκουσε. Ήγειρε για αυτούς άλλον ένα σωτήρα—αυτή τη φορά κάποιο Βενιαμίτη ονόματι Αώδ. Για να βάλει τέλος στην τυραννία που ασκούσε ο Εγλών πάνω στον Ισραήλ, ο Αώδ έκανε σχέδια με σκοπό να δράσει την ημέρα που θα γινόταν η επόμενη πληρωμή του φόρου υποτελείας.—Κριταί 3:14, 15, ΜΝΚ.

Προετοιμαζόμενος για τη θαρραλέα κίνησή του, ο Αώδ έφτιαξε ένα σπαθί με δύο κόψεις, το οποίο είχε μήκος έναν πήχη. Αν επρόκειτο για τον κοντό πήχη, το όπλο ήταν περίπου 38 εκατοστά μακρύ. Μερικοί θα το θεωρούσαν ξιφίδιο. Προφανώς δεν υπήρχε κάποιο οριζόντιο κομμάτι ανάμεσα στη λεπίδα και στη λαβή. Έτσι, ο Αώδ μπορούσε να κρύψει το μικρό σπαθί του μέσα στις πτυχές του ενδύματός του. Επιπλέον, εφόσον ο Αώδ ήταν αριστερόχειρας, μπορούσε να ζωστεί το σπαθί του στη δεξιά του πλευρά—η οποία δεν ήταν το συνηθισμένο σημείο για ένα όπλο.—Κριταί 3:15, 16, ΜΝΚ.

Το σχέδιο του Αώδ δεν ήταν χωρίς κινδύνους. Για παράδειγμα, τι θα συνέβαινε αν οι υπηρέτες του βασιλιά έψαχναν τον Αώδ για όπλα; Ακόμη και αν δεν το έκαναν αυτό, ασφαλώς δεν θα άφηναν το βασιλιά τους μόνο με έναν Ισραηλίτη! Αλλά και αν τον άφηναν, και κατάφερνε να σκοτώσει τον Εγλών, πώς θα διέφευγε ο Αώδ; Πόσο μακριά θα μπορούσε να τρέξει προτού οι υπηρέτες του Εγλών ανακαλύψουν τι είχε συμβεί;

Αναμφίβολα, ο Αώδ είχε συλλογιστεί αυτές τις λεπτομέρειες και ίσως είχε φανταστεί τις καταστροφικές συνέπειες. Παρ’ όλα αυτά, έθεσε σε ενέργεια το σχέδιό του, δείχνοντας θάρρος και ασκώντας πίστη στον Ιεχωβά.

Ο Αώδ Συναντάει τον Εγλών

Η ημέρα για να δώσουν τον επόμενο φόρο υποτελείας έφτασε. Ο Αώδ και οι άντρες του μπήκαν στο παλάτι του βασιλιά. Σε λίγη ώρα, στέκονταν μπροστά στον ίδιο τον Βασιλιά Εγλών. Αλλά δεν είχε φτάσει ακόμη η στιγμή για να επιτεθεί ο Αώδ. Αφού έδωσε το φόρο υποτελείας, ο Αώδ έδιωξε εκείνους που είχαν φέρει το φόρο.—Κριταί 3:17, 18, ΜΝΚ.

Γιατί καθυστέρησε ο Αώδ να πατάξει τον Εγλών; Μήπως ενέδωσε στο φόβο; Ούτε κατά διάνοια! Για να εκτελέσει το σχέδιό του, ο Αώδ χρειαζόταν μια ιδιωτική ακρόαση από το βασιλιά—κάτι που δεν του παραχωρήθηκε σε αυτή την αρχική συνάντηση. Επιπλέον, ο Αώδ θα χρειαζόταν να κινηθεί γρήγορα για να αποδράσει. Η διαφυγή θα ήταν πολύ πιο εύκολη για έναν άντρα από ό,τι για ολόκληρη την ακολουθία των ατόμων που έφεραν το φόρο υποτελείας. Γι’ αυτό, ο Αώδ καιροφυλακτούσε. Η σύντομη επίσκεψη που έκανε στον Εγλών του έδωσε τη δυνατότητα να εξοικειωθεί με τη διάταξη του παλατιού και να εξακριβώσει πόσο εκτεταμένα ήταν τα μέτρα ασφαλείας τα οποία προστάτευαν το βασιλιά.

Όταν έφτασε ‘στα λατομεία που βρίσκονταν στα Γάλγαλα’, ο Αώδ άφησε τους άντρες του και γύρισε στο παλάτι του Εγλών. Η διαδρομή, μήκους περίπου 2 χιλιομέτρων, έδωσε στον Αώδ λίγο χρόνο για να σκεφτεί την αποστολή του και να προσευχηθεί για την ευλογία του Ιεχωβά.—Κριταί 3:19, ΜΝΚ.

Ο Αώδ Επιστρέφει

Προφανώς καλοδέχτηκαν τον Αώδ στο παλάτι. Ο πλούσιος φόρος υποτελείας που είχε δώσει νωρίτερα ίσως να δημιούργησε εύθυμη διάθεση στον Εγλών. Αν και η αρχική επίσκεψη ήταν σύντομη, μπορεί να είχε δώσει στον Αώδ επαρκή ευκαιρία για να δημιουργήσει μια ευνοϊκή σχέση με το βασιλιά. Όπως και αν είχαν τα πράγματα, ο Αώδ βρισκόταν και πάλι μπροστά στον Εγλών.

‘Έχω έναν μυστικό λόγο για εσένα, βασιλιά’, είπε ο Αώδ. Το γεγονός ότι είχε καταφέρει να φτάσει μέχρι αυτό το σημείο έδειχνε ότι ο Ιεχωβά τον κατηύθυνε. Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Ο ‘μυστικός λόγος’ που είχε να πει ο Αώδ δεν μπορούσε να λεχθεί παρουσία των υπηρετών του βασιλιά. Αν ο Ιεχωβά επρόκειτο να παρέμβει, ο Αώδ χρειαζόταν αυτή τη βοήθεια αμέσως. ‘Σώπαινε!’ διέταξε ο βασιλιάς. Εφόσον ο Εγλών δεν ήθελε να ακούσει κάποιος τρίτος αυτόν το ‘μυστικό λόγο’, έδιωξε τους υπηρέτες του. Φανταστείτε την ανακούφιση του Αώδ!—Κριταί 3:19, ΜΝΚ.

Ο Εγλών καθόταν στη σοφίτα του όταν ο Αώδ τον πλησίασε και είπε: ‘Λόγο του Θεού έχω για εσένα’. Αναφερόμενος στον ‘Θεό’, μήπως ο Αώδ μιλούσε για τον Χεμώς; Έτσι μπορεί να σκέφτηκε ο Εγλών. Γεμάτος περιέργεια, σήκωσε με κόπο το βαρύ του σώμα από το θρόνο και στάθηκε όλο προσμονή. Ο Αώδ πλησίασε, πιθανώς κινούμενος με προσοχή ώστε να μη δημιουργηθούν υποψίες στο βασιλιά για ενδεχόμενη επίθεση. Κατόπιν, με μια αστραπιαία κίνηση, ‘ο Αώδ άπλωσε το αριστερό του χέρι και τράβηξε το σπαθί από το δεξιό του μηρό και . . . το βύθισε στην κοιλιά [του Εγλών]. Και μπήκε μέσα και η λαβή έπειτα από τη λεπίδα, ώστε το πάχος κάλυψε τη λεπίδα—διότι δεν τράβηξε το σπαθί από την κοιλιά του. Και άρχισαν να βγαίνουν τα κόπρανα’.—Κριταί 3:20-22, ΜΝΚ.

Τριγυρίζοντας άσκοπα εκεί κοντά, οι υπηρέτες του βασιλιά δεν έκαναν κάποια κίνηση. Αλλά ο Αώδ βρισκόταν ακόμη σε κίνδυνο. Οποιαδήποτε στιγμή, οι υπηρέτες του Εγλών μπορεί να ορμούσαν μέσα και να ανακάλυπταν το πτώμα του νεκρού βασιλιά τους. Ο Αώδ χρειαζόταν να φύγει γρήγορα! Κλειδώνοντας τις πόρτες, διέφυγε μέσα από το άνοιγμα για τον εξαερισμό της σοφίτας.—Κριταί 3:23, 24α, ΜΝΚ.

Ανακάλυψη και Ήττα

Σύντομα, οι υπηρέτες του Εγλών παραξενεύτηκαν. Ωστόσο, δεν τολμούσαν να επισύρουν τη δυσαρέσκεια του βασιλιά τους διακόπτοντας την ιδιωτική του συνάντηση. Ύστερα αντιλήφθηκαν ότι οι πόρτες της σοφίτας ήταν κλειδωμένες. ‘Φαίνεται ότι κάνει την ανάγκη του στο δροσερό εσωτερικό δωμάτιο’, συλλογίστηκαν. Καθώς, όμως, περνούσε η ώρα, η απλή περιέργεια μετατράπηκε σε ασυγκράτητη ανησυχία. Οι υπηρέτες του Εγλών δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο. ‘Τότε πήραν το κλειδί και . . . άνοιξαν [τις πόρτες της σοφίτας], και να! ο κύριός τους ήταν πεσμένος στη γη, νεκρός!’—Κριταί 3:24β, 25, ΜΝΚ.

Στο μεταξύ, ο Αώδ είχε διαφύγει. Πέρασε τα λατομεία που βρίσκονταν στα Γάλγαλα και τελικά έφτασε στη Σηειρά, ένα μέρος στην ορεινή περιοχή του Εφραΐμ. Ο Αώδ συγκάλεσε τους άντρες του Ισραήλ και τους οδήγησε σε ενωμένη επίθεση κατά των Μωαβιτών. Η αφήγηση αναφέρει ότι ‘πάταξαν τον Μωάβ, περίπου δέκα χιλιάδες άντρες, που ήταν όλοι τους ρωμαλέοι και όλοι τους γενναίοι άντρες· και δεν διέφυγε ούτε ένας’. Εφόσον ο Μωάβ υποτάχθηκε, η γη Ισραήλ δεν είχε άλλη αναστάτωση επί 80 χρόνια.—Κριταί 3:26-30, ΜΝΚ.

Μαθήματα από το Παράδειγμα του Αώδ

Η πίστη στον Θεό υποκίνησε τον Αώδ. Το 11ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Εβραίους δεν τον αναφέρει συγκεκριμένα ανάμεσα σε εκείνους «οι οποίοι διαμέσου πίστης νίκησαν βασίλεια στη μάχη, . . . έγιναν γενναίοι στον πόλεμο, κατατρόπωσαν τα στρατεύματα ξένων». (Εβραίους 11:33, 34) Εντούτοις, ο Ιεχωβά υποστήριξε τον Αώδ καθώς εκείνος ενήργησε με πίστη και ελευθέρωσε τον Ισραήλ από την τυραννική εξουσία του Βασιλιά Εγλών.

Το θάρρος ήταν μια από τις ιδιότητες του Αώδ. Έπρεπε να είναι θαρραλέος για να χρησιμοποιεί ένα κατά γράμμα σπαθί με καταφανή αποτελεσματικότητα. Ως σύγχρονοι υπηρέτες του Θεού, εμείς δεν παίρνουμε κάποιο τέτοιο σπαθί. (Ησαΐας 2:4· Ματθαίος 26:52) Ωστόσο, χρησιμοποιούμε «το σπαθί του πνεύματος», το Λόγο του Θεού. (Εφεσίους 6:17) Ο Αώδ ήταν ικανός στη χρήση του όπλου του. Και εμείς επίσης χρειάζεται να χρησιμοποιούμε επιδέξια το Λόγο του Θεού καθώς κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας. (Ματθαίος 24:14) Το να κάνουμε προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής, να παρευρισκόμαστε τακτικά στις Χριστιανικές συναθροίσεις, να συμμετέχουμε με ζήλο στη διακονία και να εμπιστευόμαστε με προσευχή στον ουράνιο Πατέρα μας θα μας βοηθήσει να μιμούμαστε τις ιδιότητες που επέδειξε ο Αώδ, ο οποίος ήταν αληθινά ένας άντρας πίστης και θάρρους.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Ο Αώδ και οι άντρες του έδωσαν το φόρο υποτελείας στον Βασιλιά Εγλών

[Ευχαριστίες]

Reproduced from Illustrirte Pracht - Bibel/Heilige Schrift des Alten und Neuen Testaments, nach der deutschen Uebersetzung D. Martin Luther’s