Ο Ιεχωβά Ακούει την Κραυγή του Συντετριμμένου

ΟΠΩΣ επισήμανε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών του αρχαίου Ισραήλ, «καιρός και απρόβλεπτη περίσταση [μας] βρίσκουν όλους». (Εκκλ. 9:11) Ένα τραγικό γεγονός ή μια οδυνηρή δοκιμασία μπορεί να ταράξει συθέμελα τη ζωή μας. Λόγου χάρη, ένας ξαφνικός θάνατος μέσα στην οικογένεια μπορεί να καταρρακώσει κάποιον συναισθηματικά. Καθώς περνούν οι εβδομάδες και οι μήνες, ίσως νιώθει αβάσταχτη θλίψη και απελπισία. Μπορεί να βρίσκεται σε τέτοια σύγχυση ώστε να νιώθει ότι δεν είναι άξιος να πλησιάσει τον Ιεχωβά με προσευχή.

Όταν ένα άτομο βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, χρειάζεται ενθάρρυνση, στοχαστικό ενδιαφέρον και αγάπη. Ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε τα εξής καθησυχαστικά λόγια: «Ο Ιεχωβά παρέχει υποστήριξη σε όλους όσους πέφτουν και ανορθώνει όλους τους κυρτωμένους». (Ψαλμ. 145:14) Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι «τα μάτια του Ιεχωβά περιτρέχουν όλη τη γη για να δείξει την ισχύ του υπέρ εκείνων που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν». (2 Χρον. 16:9) Ο Ιεχωβά είναι “με αυτόν που έχει συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα, για να αναζωογονήσει το πνεύμα των ταπεινών και να αναζωογονήσει την καρδιά εκείνων που συντρίβονται”. (Ησ. 57:15) Πώς παρέχει ο Ιεχωβά υποστήριξη και παρηγοριά σε αυτόν που έχει συντετριμμένο και ταπεινό πνεύμα;

«Λόγος που Λέγεται στην Κατάλληλη Στιγμή»

Ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο Ιεχωβά παρέχει βοήθεια στην κατάλληλη στιγμή είναι η Χριστιανική αδελφότητα. Οι Χριστιανοί παροτρύνονται “να μιλούν παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές”. (1 Θεσ. 5:14) Οι εκφράσεις αγάπης και ενδιαφέροντος από συμπονετικούς ομοπίστους μπορούν να έχουν σταθεροποιητική επίδραση σε ένα άτομο που περνάει στενοχώρια και θλίψη. Τα παρηγορητικά λόγια που λέγονται ακόμη και σε μια σύντομη συζήτηση μπορούν να αναζωογονήσουν το πνεύμα εκείνου που έχει αποκαρδιωθεί. Τέτοια στοχαστικά σχόλια ίσως προέρχονται από κάποιον που έχει υπομείνει παρόμοιο ψυχικό και συναισθηματικό πόνο. Ή ίσως πρόκειται για διορατικές παρατηρήσεις κάποιου φίλου ο οποίος έχει μεγάλη πείρα στη ζωή. Με αυτούς τους πολύ πρακτικούς τρόπους, ο Ιεχωβά μπορεί να αναζωογονήσει το πνεύμα ενός συντετριμμένου ατόμου.

Εξετάστε την περίπτωση ενός νιόπαντρου Χριστιανού πρεσβυτέρου ονόματι Άλεξ, ο οποίος έχασε απρόσμενα τη σύζυγό του εξαιτίας μιας ανίατης ασθένειας. Ένας συμπονετικός περιοδεύων επίσκοπος φρόντισε να πει μερικά λόγια παρηγοριάς στον Άλεξ. Είχε χάσει και εκείνος τη σύζυγό του, αλλά στο μεταξύ είχε ξαναπαντρευτεί. Περιέγραψε στον Άλεξ πόσο ευάλωτος είχε γίνει συναισθηματικά. Όταν βρισκόταν με άλλους στη διακονία και στις συναθροίσεις, ένιωθε καλά. Όταν, όμως, έμπαινε στο δωμάτιό του και έκλεινε την πόρτα, ένιωθε πολύ μόνος. «Τι ανακούφιση ήταν να ξέρω ότι τα συναισθήματά μου ήταν φυσιολογικά και ότι είχαν νιώσει και άλλοι παρόμοια», λέει ο Άλεξ. Πράγματι, ο «λόγος που λέγεται στην κατάλληλη στιγμή» μπορεί να αποδειχτεί στήριγμα που δίνει παρηγοριά σε καιρούς στενοχώριας.​—Παρ. 15:23.

Ένας άλλος Χριστιανός πρεσβύτερος, ο οποίος γνώριζε αρκετά άτομα που είχαν χάσει τους συντρόφους τους, υποκινήθηκε να πει μερικά ενθαρρυντικά λόγια στον Άλεξ. Δείχνοντας συμπόνια, του υπενθύμισε στοργικά ότι ο Ιεχωβά ξέρει πώς αισθανόμαστε και τι χρειαζόμαστε. «Αν στους μήνες και στα χρόνια που θα έρθουν, νιώσεις την ανάγκη να έχεις έναν σύντροφο», είπε ο αδελφός, «η στοργική προμήθεια του Ιεχωβά είναι η δυνατότητα ενός νέου γάμου». Βέβαια, δεν είναι σε θέση να ξαναπαντρευτούν όλοι όσοι έχασαν το σύντροφό τους και αναπτύσσουν αργότερα αυτή την επιθυμία. Αναλογιζόμενος, όμως, τα λόγια του αδελφού, ο Άλεξ είπε: «Η υπενθύμιση ότι αυτό είναι προμήθεια του Ιεχωβά σε ανακουφίζει από τυχόν αρνητικές σκέψεις ότι δεν θα ήσουν πιστός στο σύντροφό σου ή στη γαμήλια διευθέτηση του Ιεχωβά αν ξαναπαντρευόσουν στο μέλλον».​—1 Κορ. 7:8, 9, 39.

Ο ψαλμωδός Δαβίδ, ο οποίος βίωσε προσωπικά πολλές δοκιμασίες και αντιξοότητες, αναγνώρισε: «Τα μάτια του Ιεχωβά είναι στραμμένα προς τους δικαίους και τα αφτιά του προς την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια». (Ψαλμ. 34:15) Αναμφίβολα, ο Ιεχωβά μπορεί να απαντήσει στην κραυγή ενός συντετριμμένου ατόμου την κατάλληλη στιγμή μέσω διορατικών και στοχαστικών εκφράσεων που προέρχονται από συμπονετικούς και ώριμους συγχριστιανούς. Αυτή η προμήθεια είναι πολύτιμη και πρακτική.

Βοήθεια Μέσω των Χριστιανικών Συναθροίσεων

Ένα αποκαρδιωμένο άτομο είναι επιρρεπές σε αρνητικές σκέψεις οι οποίες θα μπορούσαν να τον ωθήσουν στην απομόνωση. Ωστόσο, το εδάφιο Παροιμίες 18:1 προειδοποιεί: «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία· θα στρέφεται ενάντια σε κάθε πρακτική σοφία». Ο Άλεξ παραδέχτηκε: «Όταν χάνεις το σύντροφό σου, το μυαλό σου κατακλύζεται από αρνητικές σκέψεις». Θυμάται ότι αναρωτιόταν: «“Μήπως υπήρχε και κάτι άλλο που έπρεπε να κάνω; Μήπως θα μπορούσα να είχα δείξει περισσότερο ενδιαφέρον και κατανόηση;” Δεν ήθελα να είμαι μόνος. Δεν ήθελα να είμαι χωρίς σύντροφο. Είναι πολύ δύσκολο να υπερνικήσεις αυτόν τον τρόπο σκέψης, επειδή κάθε μέρα υπάρχουν πράγματα που σου θυμίζουν ότι είσαι μόνος».

Το άτομο που έχει συντετριμμένο πνεύμα χρειάζεται, όσο ποτέ άλλοτε, ωφέλιμη συναναστροφή. Τέτοια συναναστροφή μπορεί εύκολα να βρεθεί στις συναθροίσεις. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ανοίγουμε τη διάνοιά μας στις θετικές και εποικοδομητικές σκέψεις του Θεού.

Οι Χριστιανικές συναθροίσεις μάς βοηθούν να βλέπουμε την κατάστασή μας με ισορροπημένο τρόπο. Καθώς ακούμε και στοχαζόμαστε τις Γραφικές περικοπές, επικεντρώνουμε τις σκέψεις μας στα ζητήματα που είναι τα πλέον σημαντικά​—η δικαίωση της κυριαρχίας του Ιεχωβά και ο αγιασμός του ονόματός του—​όχι απλώς στα προσωπικά μας παθήματα. Επιπλέον, στις συναθροίσεις μας όπου λαβαίνουμε πνευματική διδασκαλία, ενδυναμωνόμαστε από τη σκέψη ότι, ακόμη και αν οι άλλοι δεν γνωρίζουν τις στενοχώριες που περνάμε ή δεν καταλαβαίνουν πώς νιώθουμε, ο Ιεχωβά σίγουρα τις γνωρίζει και μας καταλαβαίνει. Εκείνος ξέρει ότι «από τον πόνο της καρδιάς συντρίβεται το πνεύμα». (Παρ. 15:13) Ο αληθινός Θεός θέλει να μας βοηθήσει, και αυτό μας δίνει το κίνητρο και τη δύναμη να συνεχίσουμε.​—Ψαλμ. 27:14.

Όταν ο Βασιλιάς Δαβίδ αντιμετώπιζε τεράστια πίεση από τους εχθρούς του, κραύγασε προς τον Θεό: «Το πνεύμα μου σβήνει μέσα μου· η καρδιά μου μέσα μου είναι μουδιασμένη». (Ψαλμ. 143:4) Οι αντιξοότητες συχνά απομυζούν τη φυσική και τη συναισθηματική δύναμη ενός ατόμου, κάνοντας την καρδιά του να “μουδιάσει”. Η ταλαιπωρία που ίσως περνάμε εμείς πιθανόν να προέρχεται από κάποια αρρώστια ή από μακροχρόνιους σωματικούς περιορισμούς. Μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε. (Ψαλμ. 41:1-3) Μολονότι ο Θεός δεν θεραπεύει κανέναν σήμερα θαυματουργικά, χορηγεί σε εκείνον που υποφέρει τη σοφία και το σθένος που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει την κατάστασή του. Μην ξεχνάτε πως, όταν ο Δαβίδ ήταν καταβαρημένος από τις δοκιμασίες, στράφηκε στον Ιεχωβά. «Θυμήθηκα τις αρχαίες ημέρες», έψαλε. «Στοχάστηκα όλες τις ενέργειές σου· έκανα πρόθυμα μέλημά μου το έργο των χεριών σου».​—Ψαλμ. 143:5.

Το γεγονός ότι αυτές οι θεόπνευστες σκέψεις είναι καταγραμμένες στο Λόγο του Θεού δείχνει ότι ο Ιεχωβά καταλαβαίνει πώς νιώθουμε. Αυτά τα λόγια αποτελούν εγγύηση ότι ακούει τις ικεσίες μας. Αν δεχόμαστε τη βοήθεια του Ιεχωβά, “αυτός θα μας στηρίξει”.​—Ψαλμ. 55:22.

«Να Προσεύχεστε Ακατάπαυστα»

Το εδάφιο Ιακώβου 4:8 δηλώνει: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς». Ένας τρόπος για να πλησιάσουμε τον Θεό είναι η προσευχή. Ο απόστολος Παύλος μάς νουθετεί “να προσευχόμαστε ακατάπαυστα”. (1 Θεσ. 5:17) Ακόμη και αν δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με λόγια, «το ίδιο το πνεύμα συνηγορεί για εμάς με στεναγμούς αλάλητους». (Ρωμ. 8:26, 27) Αναμφίβολα, ο Ιεχωβά καταλαβαίνει πώς νιώθουμε.

Η Μόνικα, η οποία απολαμβάνει τέτοια στενή σχέση με τον Ιεχωβά, λέει: «Η προσευχή, η ανάγνωση της Γραφής και η προσωπική μελέτη με έχουν κάνει να νιώθω τον Ιεχωβά ως τον στενότερο Φίλο μου. Έχει γίνει τόσο πραγματικός για εμένα ώστε βλέπω το χέρι του συνεχώς στη ζωή μου. Είναι παρηγορητικό να γνωρίζω ότι, ακόμη και όταν δεν μπορώ να εκφράσω τα αισθήματά μου, εκείνος με καταλαβαίνει. Ξέρω ότι οι πράξεις καλοσύνης και οι ευλογίες του είναι ατελείωτες».

Γι’ αυτό λοιπόν, ας δεχόμαστε τα στοργικά και παρηγορητικά λόγια των συγχριστιανών μας, ας εφαρμόζουμε τις καλοσυνάτες συμβουλές και τις ενισχυτικές για την πίστη υπενθυμίσεις που ακούμε στις Χριστιανικές συναθροίσεις και ας χύνουμε την καρδιά μας στον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Αυτές οι επίκαιρες προμήθειες είναι ο τρόπος με τον οποίο μας δείχνει ο Ιεχωβά ότι ενδιαφέρεται για εμάς. Ο Άλεξ λέει από προσωπική πείρα: «Αν κάνουμε το μέρος μας επωφελούμενοι από όλα όσα μας προμηθεύει ο Ιεχωβά Θεός για να μας διατηρεί πνευματικά ισχυρούς, θα έχουμε “δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό” για να υπομένουμε οποιαδήποτε δοκιμασία και αν αντιμετωπίζουμε».​—2 Κορ. 4:7.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 18]

Παρηγοριά για τον Συντετριμμένο

Οι ψαλμοί περιέχουν πάμπολλες εκφράσεις ανθρώπινων συναισθημάτων αλλά και επανειλημμένες διαβεβαιώσεις ότι ο Ιεχωβά όντως ακούει την κραυγή εκείνου που νιώθει συντετριμμένος λόγω των συναισθηματικών πιέσεων. Εξετάστε τα ακόλουθα εδάφια:

«Μέσα στη στενοχώρια μου συνέχισα να επικαλούμαι τον Ιεχωβά, και προς τον Θεό μου κραύγαζα για βοήθεια. Εκείνος άκουσε από το ναό του τη φωνή μου, και η κραυγή που ύψωσα ενώπιόν του για βοήθεια έφτασε τώρα στα αφτιά του».​—Ψαλμ. 18:6.

«Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα».​—Ψαλμ. 34:18.

«[Ο Ιεχωβά] γιατρεύει αυτούς που έχουν συντετριμμένη καρδιά και επιδένει τα σημεία στα οποία πονούν».​—Ψαλμ. 147:3.

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Πόσο παρηγορητικός μπορεί να αποδειχτεί την ημέρα της στενοχώριας ο «λόγος που λέγεται στην κατάλληλη στιγμή»!