ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
Τι είναι η «εγγύηση» και η «σφραγίδα» που λαβαίνει ο κάθε χρισμένος Χριστιανός από τον Θεό;—2 Κορ. 1:21, 22.
Στο παρελθόν, πίεζαν ένα σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι σε πηλό ή σε κερί για να επικυρώσουν ένα έγγραφο
Εγγύηση: Σύμφωνα με κάποιο σύγγραμμα, η λέξη ἀρραβών του πρωτότυπου κειμένου που αποδίδεται «εγγύηση» στο εδάφιο 2 Κορινθίους 1:22 ήταν «τεχνικός όρος νομικής και εμπορικής φύσης» που σήμαινε «πρώτη δόση, προκαταβολή, προπληρωμή, εχέγγυο, κάτι με το οποίο πληρωνόταν εκ των προτέρων μέρος της τιμής αγοράς και ως εκ τούτου διασφαλιζόταν η νομική αξίωση επί του εκάστοτε αγαθού ή επικυρωνόταν ένα συμβόλαιο». Στην περίπτωση των χρισμένων, η πλήρης πληρωμή τους, δηλαδή η ανταμοιβή τους, περιγράφεται στα εδάφια 2 Κορινθίους 5:1-5 και περιλαμβάνει το ότι ντύνονται ένα άφθαρτο ουράνιο σώμα. Η ανταμοιβή περιλαμβάνει επίσης το δώρο της αθανασίας που λαβαίνουν.—1 Κορ. 15:48-54.
Στη σύγχρονη ελληνική, χρησιμοποιείται κάτι σχετικό για το δαχτυλίδι των αρραβώνων. Είναι ένα εύστοχο παράδειγμα για εκείνους που θα γίνουν μέρος της συμβολικής συζύγου του Χριστού.—2 Κορ. 11:2· Αποκ. 21:2, 9.
Σφραγίδα: Στο παρελθόν, η σφραγίδα χρησίμευε ως υπογραφή για να πιστοποιηθεί η κυριότητα, η γνησιότητα ή κάποια συμφωνία. Στην περίπτωση των χρισμένων, αυτοί “σφραγίζονται”, ή αλλιώς σημαδεύονται, συμβολικά από το άγιο πνεύμα ως ιδιοκτησία του Θεού. (Εφεσ. 1:13, 14) Ωστόσο, αυτό το σφράγισμα δεν γίνεται οριστικό παρά μόνο είτε κάποια στιγμή προτού το άτομο πεθάνει πιστό είτε κάποια στιγμή πριν από το ξέσπασμα της μεγάλης θλίψης.—Εφεσ. 4:30· Αποκ. 7:2-4.