ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Κάποιος που έχει εκπαιδευτεί σε ένα συγκεκριμένο πεδίο γνώσης και που διδάσκει άλλους δημόσια. Η έκφραση «δημόσιος δάσκαλος» αποτελεί μετάφραση της λέξης γραμματεύς του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου. Η Νέα Αγγλική Βίβλος την αποδίδει «δάσκαλος», ενώ η μετάφραση του Νοξ χρησιμοποιεί τις αποδόσεις «λόγιος» και “πολυμαθής”. Μια υποσημείωση στη Μετάφραση Νέου Κόσμου λέει: «μορφωμένος». (Ματ 13:52, υποσ.· Ματ 23:34) Η ίδια λέξη του ελληνικού κειμένου αποδίδεται συνήθως «γραμματέας», αλλά για να διευκρινιστεί ότι δεν εννοείται η γνωστή εβραϊκή θρησκευτική ομάδα των γραμματέων η Μετάφραση Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί την έκφραση «δημόσιος δάσκαλος» όταν η περικοπή αναφέρεται στους μαθητές του Ιησού.
Όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, οι γραμματεῖς ήταν ειδήμονες στο Νόμο και δάσκαλοι του λαού, αλλά είχαν διαφθαρεί από τις παραδόσεις των ανθρώπων και από ειδωλολατρικές δοξασίες. Ο όρος γραμματεῖς χρησιμοποιούνταν για αυτούς περισσότερο ως τίτλος, προσδιορίζοντάς τους ως τάξη μάλλον παρά αναφερόμενος στα αρχικά τους καθήκοντα ως αντιγραφέων.
Ο Ιησούς ήρθε να δώσει μαρτυρία για την αλήθεια. Για να κηρυχτούν τα καλά νέα της Βασιλείας προετοίμασε τους μαθητές του ώστε να γίνουν δημόσιοι δάσκαλοι σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Χαρακτηρίζοντάς τους δημόσιους δασκάλους, μεγάλυνε το ρόλο τους και τη σπουδαιότητα του να ακούει κανείς τη διδαχή τους. Παρομοίασε τον καθένα τους με μορφωμένο άνθρωπο που έχει ένα πραγματικό θησαυροφυλάκιο από το οποίο βγάζει διάφορα αντικείμενα. (Ματ 13:52) Ο Ιησούς απέστειλε εκείνους τους δασκάλους στον Ισραήλ, αλλά οι γραμματείς του Ισραήλ δεν διέκριναν τους θησαυρούς που τους πρόσφερε ο Θεός μέσω εκείνων. Αντίθετα, εναντιώθηκαν στη δημόσια διδασκαλία και συμμετείχαν στη μαστίγωση, στο διωγμό και στη θανάτωση του Ιησού και των συνεργατών του στη δημόσια διδασκαλία, αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι οι ίδιοι ήταν ψεύτικοι δάσκαλοι. Εντούτοις, πολλά άτομα από τον Ισραήλ και από τα έθνη διδάχτηκαν από όσους είχε διδάξει ο Ιησούς, και έγιναν και αυτοί με τη σειρά τους δημόσιοι δάσκαλοι του Λόγου του Θεού.—Ματ 23:34· 28:19, 20.
Υπό το Νόμο, οι Λευίτες ήταν επιφορτισμένοι με την ευθύνη να μεριμνούν για τη δημόσια διδασκαλία του λαού. (Λευ 10:11· Δευ 17:10, 11· 2Χρ 17:7-9) Ο Λευίτης Μωυσής, ως μεσίτης της διαθήκης του Νόμου, και αργότερα ο Ιησούς του Ναυή από τη φυλή του Εφραΐμ, ως ηγέτης του έθνους, ήταν δημόσιοι δάσκαλοι του λαού του Θεού. (Δευ 4:1· 34:9· Ιη 8:35) Παρόμοια, οι κριτές και οι πιστοί βασιλιάδες έδιναν οδηγίες από το Νόμο όταν άκουγαν και έκριναν δικαστικές υποθέσεις και όταν προΐσταντο σε περιστάσεις που σχετίζονταν με τη λατρεία.—1Βα 8:1-61· 2Βα 23:2.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα δημόσιου δασκάλου είναι ο ιερέας Έσδρας, ο οποίος με τη συνδρομή του Νεεμία διηύθυνε ένα πρόγραμμα δημόσιας διδασκαλίας για τους Ισραηλίτες που είχαν επαναπατριστεί από τη Βαβυλώνα. Ο ίδιος έκανε ανάγνωση του Νόμου και οργάνωσε τους Λευίτες για την εκτέλεση των καθηκόντων τους τα οποία συνίσταντο στο να “εξηγούν το νόμο στο λαό”, “να του προσδίδουν νόημα” και “να κάνουν αυτά που διάβαζαν κατανοητά”, ούτως ώστε να “διδάσκουν το λαό”.—Νε 8:1-9.