ΤΟΙΧΟΙ, ΤΕΙΧΗ
Οικοδομικά έργα που είτε λειτουργούν ως φραγμοί ή οροθέσια είτε διαμορφώνουν κλειστούς χώρους. Από τότε που ο άνθρωπος οικοδομεί σπίτια και πόλεις, χτίζει τοίχους από πολλά υλικά, σε ποικιλία σχεδίων, για την εξυπηρέτηση διαφόρων σκοπών. Το μέγεθος και η αντοχή των οικοδομημάτων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την τοιχοποιία και τα δομικά της υλικά.
Οι τοίχοι του ανακτόρου του Δαβίδ ήταν από πελεκητή πέτρα. (2Σα 5:11) Παρόμοια, οι εξωτερικοί τοίχοι του ναού του Σολομώντα φαίνεται ότι ήταν από λατομημένες πέτρες, ενώ η εσωτερική επιφάνεια μερικών από αυτούς ήταν επενδυμένη με κέδρινες σανίδες. (1Βα 6:2, 7, 15) Αυτές οι εσωτερικές ξυλεπενδύσεις ήταν διακοσμημένες περίτεχνα με λαξεύματα και επιχρυσώματα. (1Βα 6:29· 1Χρ 29:4· 2Χρ 3:4, 7) Οι εσωτερικοί τοίχοι στο ανάκτορο του Βαλτάσαρ ήταν σοβατισμένοι. (Δα 5:5) Γενικά, οι τοίχοι των σπιτιών του λαού κατασκευάζονταν συνήθως από απλά υλικά—ωμόπλινθους, απελέκητες πέτρες ή σοβατισμένη ξυλοδεσιά. Μερικές φορές η επιφάνεια ήταν ασβεστωμένη.—Πρ 23:3.
Τείχη. Στην αρχαιότητα, ο φόβος έκανε τους ανθρώπους να ανεγείρουν γύρω από τις μεγάλες πόλεις προστατευτικά τείχη για να αποτρέπουν τις εχθρικές εισβολές. (1Βα 4:13· Ησ 25:12) Παρόμοια, οι κάτοικοι των μικρών “εξαρτώμενων κωμοπόλεων” της περιοχής (Αρ 21:25) κατέφευγαν στην περιτειχισμένη πόλη σε περίπτωση επίθεσης. Στο Μωσαϊκό Νόμο γινόταν νομική διάκριση ανάμεσα στις περιτειχισμένες και στις ατείχιστες πόλεις όσον αφορά τα δικαιώματα που είχαν οι ιδιοκτήτες κατοικιών. (Λευ 25:29-31) Τα τείχη δεν αποτελούσαν μόνο ουσιαστικό φραγμό ανάμεσα στους κατοίκους της πόλης και στον εχθρό, αλλά δημιουργούσαν και μια υπερυψωμένη θέση από όπου οι αμυνόμενοι μπορούσαν να τα προστατέψουν, εμποδίζοντας τους εχθρούς να τα υποσκάψουν, να τα διατρυπήσουν ή να τους ανοίξουν ρήγματα με πολιορκητικούς κριούς. (2Σα 11:20-24· 20:15· Ψλ 55:10· Ασμ 5:7· Ησ 62:6· Ιεζ 4:1, 2· 26:9) Ως αντίμετρο, οι επιτιθέμενοι ανήγειραν ενίοτε ως ασπίδες πολιορκητικά τείχη πίσω από τα οποία επιχειρούσαν να προσβάλουν τα τείχη της πόλης.—2Βα 25:1· Ιερ 52:4· Ιεζ 4:2, 3· 21:22· βλέπε ΟΧΥΡΩΜΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑ.
Τοίχοι. Πολλές φορές έχτιζαν πέτρινους τοίχους για να περιφράξουν αμπέλια ή αγρούς και για να σχηματίσουν στάβλους ή μαντριά προβάτων. (Αρ 22:23-25· Παρ 24:30, 31· Ησ 5:5· Μιχ 2:12· Αββ 3:17) Είχαν επίσης τοιχία για να συγκρατούν το χώμα των αναβαθμίδων στις λοφοπλαγιές. (Ιωβ 24:11) Αυτά τα τοιχία ήταν σχεδόν μόνιμα, χτισμένα με ακατέργαστες πέτρες από τους αγρούς τις οποίες μερικές φορές συνέδεαν μεταξύ τους με πηλό ή κονίαμα.
Συμβολική Χρήση. Στις Γραφές τα τείχη χρησιμοποιούνται μερικές φορές με μεταφορική έννοια για να υποδηλώσουν την προστασία και την ασφάλεια (1Σα 25:16· Παρ 18:11· 25:28), ενώ οι τοίχοι για να συμβολίσουν το διαχωρισμό. (Γε 49:22· Ιεζ 13:10) Έχοντας υπόψη αυτή τη δεύτερη έννοια, ο Παύλος έγραψε στους Εφεσίους: «Διότι αυτός [ο Χριστός] είναι η ειρήνη μας, εκείνος που έκανε τα δύο μέρη ένα και κατέστρεψε το μεσότοιχο που τα χώριζε». (Εφ 2:14) Ο Παύλος γνώριζε καλά το μεσότοιχο στην αυλή του ναού της Ιερουσαλήμ, ο οποίος έφερε την προειδοποιητική επιγραφή που απαγόρευε επί ποινή θανάτου σε κάθε μη Ιουδαίο να προχωρήσει πέρα από αυτόν. Ωστόσο, όταν ο Παύλος έγραψε στους Εφεσίους το 60 ή 61 Κ.Χ., μολονότι μπορεί να αναφέρθηκε έμμεσα στο συγκεκριμένο τοίχο με παραβολικό τρόπο, στην πραγματικότητα δεν εννοούσε ότι αυτός ο κατά γράμμα τοίχος είχε εξαλειφθεί, διότι υπήρχε ακόμη. Απεναντίας, ο απόστολος είχε κατά νου τη διαθήκη του Νόμου, η οποία είχε παίξει το ρόλο διαχωριστικού τοίχου μεταξύ Ιουδαίων και Εθνικών επί αιώνες. Με βάση το θάνατο του Χριστού σχεδόν 30 χρόνια πρωτύτερα, αυτός ο συμβολικός «τοίχος» είχε εξαλειφθεί.
Στον Ιερεμία ειπώθηκε ότι επρόκειτο να είναι σαν οχυρωμένα χάλκινα τείχη ενάντια σε εκείνους που του εναντιώνονταν. (Ιερ 1:18, 19· 15:20) Σε μια άλλη παραβολική εικόνα, ο λαός του Θεού, αν και μοιάζει να κατοικεί σε πόλη χωρίς κυριολεκτικά τείχη—επομένως φαινομενικά ανυπεράσπιστη—απολαμβάνει ειρήνη και ασφάλεια χάρη στην αόρατη δύναμη του Θεού. (Ιεζ 38:11) Ή, από άλλη οπτική γωνία, ισχυρή θα ήταν η πόλη που θα είχε τον Ιεχωβά ως «τείχος φωτιάς» (Ζαχ 2:4, 5) ή θα είχε τείχη σωτηρίας που θα ανήγειρε ο Ιεχωβά, και όχι απλώς πέτρινα και πλίθινα. (Ησ 26:1) “Η άγια πόλη, η Νέα Ιερουσαλήμ”, η οποία κατεβαίνει από τον ουρανό, λέγεται ότι έχει «μεγάλο και ψηλό τείχος» από ίασπη, του οποίου το ύψος είναι 144 πήχεις (64 μ.), και 12 θεμέλιες πέτρες που αποτελούνται από πολύτιμα πετράδια σκαλισμένα με τα ονόματα των 12 αποστόλων.—Απ 21:2, 12, 14, 17-19.