Τα εδάφια 2 Χρονικών 14:2-5 αναφέρουν ότι ο Ασά «αφαίρεσε . . . τα θυσιαστήρια των αλλοεθνών και τους υψηλούς τόπους και έσπασε τις ιερές στήλες και έκοψε τους ιερούς στύλους». Ωστόσο, τα εδάφια 1 Βασιλέων 15:14 και 2 Χρονικών 15:17 δείχνουν ότι «τους υψηλούς τόπους δεν τους αφαίρεσε». Οι υψηλοί τόποι, λοιπόν, για τους οποίους γίνεται λόγος στην πρώτη από τις δύο αυτές περικοπές του Δεύτερου Χρονικών μπορεί να αναφέρονται σε τόπους όπου ασκούνταν η ξενόφερτη παγανιστική λατρεία που μόλυνε τον Ιούδα, ενώ η περικοπή από το Πρώτο Βασιλέων μπορεί να αναφέρεται σε υψηλούς τόπους όπου ο λαός λάτρευε τον Ιεχωβά.

Διάφορες ακατάλληλες μορφές λατρείας σε υψηλούς τόπους μπορεί να συνέχισαν να υφίστανται παρά την αφαίρεση των ειδωλολατρικών υψηλών τόπων, ίσως επειδή ο βασιλιάς δεν επιδόθηκε στην εξάλειψή τους με το ίδιο σθένος το οποίο επέδειξε στην αφαίρεση των ειδωλολατρικών τόπων. Ή μπορεί ο Ασά να πραγματοποίησε την πλήρη αφαίρεση όλων των υψηλών τόπων, αλλά με τον καιρό να επανεμφανίστηκαν τέτοιοι τόποι οι οποίοι δεν αφαιρέθηκαν μέχρι το τέλος της βασιλείας του, γεγονός που επέτρεψε στο διάδοχό του τον Ιωσαφάτ να τους κατασυντρίψει.