ΛΑΧΕΙΣ

(Λαχείς).

Πόλη του Ιούδα στη Σεφηλά. (Ιη 15:21, 33, 39) Η Λαχείς ταυτίζεται με το Τελλ εντ-Ντουέιρ (Τελ Λαχίς), ένα ύψωμα περιτριγυρισμένο από κοιλάδες, περίπου 24 χλμ. Δ της Χεβρών. Κατά την αρχαιότητα, αυτή η τοποθεσία βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο, επί της κύριας οδού που συνέδεε την Ιερουσαλήμ με την Αίγυπτο. Κάποτε η πόλη καταλάμβανε μια έκταση περίπου 80 στρ., και ο πληθυσμός της ενδεχομένως αριθμούσε από 6.000 ως 7.500 κατοίκους.

Την εποχή της κατάκτησης της Χαναάν από τον Ισραήλ, ο Ιαφιά, ο βασιλιάς της Λαχείς, έλαβε μέρος μαζί με άλλους τέσσερις βασιλιάδες σε μια στρατιωτική επίθεση εναντίον της πόλης Γαβαών που είχε κάνει ειρήνη με τον Ιησού του Ναυή. (Ιη 10:1-5) Ανταποκρινόμενος στην έκκληση που απηύθυνε η Γαβαών για συμπαράσταση, ο ισραηλιτικός στρατός έκανε μια ολονύχτια πορεία ξεκινώντας από τα Γάλγαλα. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, νίκησαν το συνασπισμό των Χαναναίων, ενώ τους ίδιους τους βασιλιάδες τούς παγίδεψαν σε μια σπηλιά και στη συνέχεια τους εκτέλεσαν. (Ιη 10:6-27· 12:11) Αργότερα, η πόλη της Λαχείς καταλήφθηκε μέσα σε λιγότερο από δύο ημέρες εχθροπραξιών, και οι κάτοικοί της θανατώθηκαν. Επίσης, ο Ωράμ, ο βασιλιάς της Γεζέρ, ο οποίος πρόστρεξε σε βοήθεια της Λαχείς, ηττήθηκε.—Ιη 10:31-35.

Μερικοί αρχαιολόγοι συνδέουν την εκστρατεία του Ισραήλ εναντίον της Λαχείς με ένα παχύ στρώμα στάχτης που ανακαλύφτηκε στο Τελλ εντ-Ντουέιρ, όπου μεταξύ άλλων βρέθηκε ένας σκαραβαίος του Ραμσή. Ωστόσο, η Αγία Γραφή δεν λέει ότι η πόλη κάηκε, όπως αναφέρει στην περίπτωση της Ιεριχώς (Ιη 6:24, 25), της Γαι (Ιη 8:28) και της Ασώρ (Ιη 11:11). Απεναντίας, το εδάφιο Ιησούς του Ναυή 11:13 φαίνεται να υποδηλώνει ότι οι Ισραηλίτες σπάνια έκαιγαν «πόλεις που στέκονταν πάνω σε υψώματα». Επομένως, δεν υπάρχει Γραφική βάση για να τοποθετούμε την καταστροφή από την οποία προκλήθηκε το στρώμα της στάχτης στην εποχή του Ιησού του Ναυή και κατόπιν να χρονολογούμε ανάλογα την κατάκτηση της Χαναάν από τους Ισραηλίτες. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι δεν μπορεί να προσδιοριστεί με βεβαιότητα σε ποιον Ραμσή πρέπει να αποδοθεί ο σκαραβαίος. Τουλάχιστον ένας αρχαιολόγος απέδωσε το σκαραβαίο στον Ραμσή Γ΄ και υποστήριξε ότι η Λαχείς καταστράφηκε από τους Φιλισταίους το 12ο αιώνα Π.Κ.Χ.

Στη διάρκεια της βασιλείας του, ο Ροβοάμ (997-981 Π.Κ.Χ.) ισχυροποίησε τη Λαχείς από στρατιωτική άποψη. (2Χρ 11:5-12) Μεταγενέστερα, γύρω στο 830 Π.Κ.Χ., ο Βασιλιάς Αμαζίας κατέφυγε στη Λαχείς για να γλιτώσει από κάποιους συνωμότες, αλλά τον καταδίωξαν και τον θανάτωσαν εκεί.—2Βα 14:19· 2Χρ 25:27.

Πολιορκείται από τον Σενναχειρείμ. Η Λαχείς πολιορκήθηκε από τον Ασσύριο Βασιλιά Σενναχειρείμ το 732 Π.Κ.Χ. Από εκεί αυτός έστειλε τον Ραβσάκη, τον Ταρτάν και τον Ραβσαρίς μαζί με μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην Ιερουσαλήμ, σε μια προσπάθειά του να εξωθήσει τον Βασιλιά Εζεκία σε παράδοση. Μέσω του κύριου εκπροσώπου του, του Ραβσάκη, ο Σενναχειρείμ εκδήλωσε περιφρόνηση για τον Ιεχωβά και αργότερα έστειλε αγγελιοφόρους στην Ιερουσαλήμ με μια επιστολή που περιείχε συνεχείς εμπαιγμούς και απειλές, προκειμένου να κάνει τον Εζεκία να παραδοθεί. Αυτή η περιφρόνηση προς τον Ιεχωβά Θεό οδήγησε τελικά στον αφανισμό 185.000 Ασσύριων πολεμιστών μέσα σε μια νύχτα από έναν άγγελο του Θεού.—2Βα 18:14, 17-35· 19:8-13, 32-35· Ησ 36:1-20· 37:8-13, 33-36.

Μια απεικόνιση της πολιορκίας της Λαχείς, από το παλάτι του Σενναχειρείμ στη Νινευή, δείχνει ότι η πόλη περιβαλλόταν από διπλό τείχος με πύργους ανά ισομήκη διαστήματα και ότι στη γύρω λοφώδη περιοχή ευδοκιμούσαν φοίνικες, αμπέλια και συκιές. Η σκηνή, η οποία παρουσιάζει τον Σενναχειρείμ να λαβαίνει τα λάφυρα της Λαχείς, συνοδεύεται από την ακόλουθη επιγραφή: «Ο Σενναχειρείμ, βασιλιάς του κόσμου, βασιλιάς της Ασσυρίας, κάθησε σε θρόνο-νιμεντού και επιθεώρησε τα λάφυρα (που είχαν παρθεί) από τη Λαχείς (Λα-κι-σου)».—Αρχαία Κείμενα από την Εγγύς Ανατολή (Ancient Near Eastern Texts), επιμέλεια Τζ. Μπ. Πρίτσαρντ, 1974, σ. 288.

Καταλαμβάνεται από τους Βαβυλωνίους. Όταν οι Βαβυλώνιοι υπό τον Ναβουχοδονόσορα κατέκτησαν τον Ιούδα (609-607 Π.Κ.Χ.), η Λαχείς και η Αζηκά ήταν οι δύο τελευταίες οχυρωμένες πόλεις που έπεσαν πριν από την κατάληψη της Ιερουσαλήμ. (Ιερ 34:6, 7) Οι γνωστές ως Επιστολές της Λαχείς (γραμμένες σε θραύσματα αγγείων, 18 από τα οποία βρέθηκαν στο Τελλ εντ-Ντουέιρ το 1935 και άλλα 3 το 1938) φαίνεται ότι ανάγονται σε αυτή την περίοδο. Μία από αυτές τις επιστολές, την οποία προφανώς απευθύνει ένα προκεχωρημένο φυλάκιο στο διοικητή της Λαχείς, αναφέρει εν μέρει: «Έχουμε το νου μας για να δούμε τα σήματα της Λαχείς, σύμφωνα με όλες τις υποδείξεις που έχει δώσει ο κύριός μου, καθώς δεν μπορούμε να δούμε την Αζηκά». Αυτό το μήνυμα υποδηλώνει ότι η Αζηκά είχε ήδη καταληφθεί, με αποτέλεσμα να μη λαμβάνονται πλέον σήματα από εκεί. Επίσης, είναι ενδιαφέρον ότι σχεδόν όλες οι αναγνώσιμες Επιστολές της Λαχείς περιέχουν φράσεις όπως «Ας δώσει ο יהוה [Γιαχβέ ή Ιεχωβά] να ακούσει ο κύριός μου σήμερα καλές ειδήσεις!» (Όστρακο της Λαχείς 4) Αυτό δείχνει ότι το θεϊκό όνομα χρησιμοποιούνταν ευρέως τότε.—Αρχαία Κείμενα από την Εγγύς Ανατολή, σ. 322.

Έπειτα από 70 χρόνια ερήμωσης για τον Ιούδα και την Ιερουσαλήμ, η Λαχείς κατοικήθηκε εκ νέου από τους επαναπατριζόμενους Ιουδαίους εξορίστους.—Νε 11:25, 30.

Προφητική Μνεία. Στο εδάφιο Μιχαίας 1:13 απευθύνονται στη Λαχείς προφητικά τα εξής λόγια: «Ζέψε το άρμα στην ομάδα των αλόγων, εσύ, η κάτοικος της Λαχείς. Αυτή αποτέλεσε την αρχή της αμαρτίας για την κόρη της Σιών, γιατί σε εσένα βρέθηκαν οι ανταρσίες του Ισραήλ». Αυτά τα λόγια συνθέτουν εν μέρει μια εικόνα ήττας και φαίνεται να συστήνουν στη Λαχείς να προετοιμαστεί για φυγή. Η “αμαρτία” της Λαχείς δεν αναφέρεται πουθενά αλλού στην Αγία Γραφή. Είναι πιθανό να ξεκίνησε από τη Λαχείς μια μορφή ειδωλολατρίας που διαδόθηκε στην Ιερουσαλήμ. Κατά μία άλλη εκδοχή, η αμαρτία πιθανώς είχε σχέση με το ότι ο Ιούδας έθετε την εμπιστοσύνη του στα άλογα και στα άρματα, τα οποία ίσως παραλαμβάνονταν στη Λαχείς από την Αίγυπτο.