ΧΑΡΤΙ
Στους Βιβλικούς χρόνους, «χαρτί» αποκαλούνταν μια λεπτή γραφική ύλη διαμορφωμένη σε φύλλα και κατασκευασμένη από λωρίδες που προέρχονταν από το φυτό πάπυρος.—Βλέπε ΠΑΠΥΡΟΣ.
Οι Αιγύπτιοι θεωρούνται οι πρώτοι που κατασκεύασαν χαρτί από πάπυρο ως γραφική ύλη, χρησιμοποιώντας τους παπύρους που φύονταν τότε στις όχθες του Νείλου Ποταμού. Μερικοί αρχαιολόγοι ανάγουν αυτού του είδους τη χαρτοποιία στην εποχή του Αβραάμ.
Οι πρώτοι Χριστιανοί χρησιμοποιούσαν χαρτί από πάπυρο για τις επιστολές, τους ρόλους και τους κώδικές τους. Αυτό το χαρτί υπήρξε επίσης σημαντικό για την παραγωγή Βιβλικών χειρογράφων, ώσπου αντικαταστάθηκε από την περγαμηνή vellum (λεπτό δέρμα ζώου) τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ. Στο εδάφιο 2 Ιωάννη 12, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε ότι θα προτιμούσε να μεταδώσει το άγγελμά του «πρόσωπο με πρόσωπο» παρά με «χαρτί και μελάνι». Εδώ η λέξη «χαρτί» αποδίδει τη λέξη χάρτης του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, η οποία λέγεται ότι σημαίνει φύλλο χαρτιού φτιαγμένο από πάπυρο.