Η Σχέσις του εν Ύδατι Βαπτίσματος με τη Σωτηρία

 1. (α) Πώς τα εδάφια 1 Πέτρου 3:20, 21 συνδέουν την διάσωσι οκτώ ανθρωπίνων ψυχών από τον Κατακλυσμό με το Χριστιανικό βάπτισμα; (β) Πώς διακρίνεται το βάπτισμα από το νερό;

Η ΣΧΕΣΙΣ του εν ύδατι βαπτίσματος με τη σωτηρία σχολιάζεται από τον απόστολο Πέτρο στην πρώτη επιστολή του, κεφάλαιο τρίτο. Ο Πέτρος, αφού ομιλεί για την ανάστασι του Ιησού εν πνεύματι και για το κήρυγμά του στα εν φυλακή πνεύματα, προχωρεί και λέγει: «Η μακροθυμία του Θεού επρόσμενε ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι, (τουτέστιν οκτώ) ψυχαί διεσώθησαν δι’ ύδατος· του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον, (ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν,) δια της αναστάσεως Ιησού Χριστού.» (1 Πέτρ. 3:20, 21) Δεν είναι το νερό εκείνο που σώζει. Βάπτισμα δεν είναι το νερό του βαπτίσματος. Βάπτισμα είναι το πέρασμα μεσ’ από το νερό, με κατάδυσι μέσα σ’ αυτό. Το βάπτισμα είναι μια πράξις, δεν είναι το νερό.

 2. (α) Πώς το εδάφιο Εβραίους 11:7 δείχνει εκείνο που κατέληξε στη σωτηρία του Νώε από τον κατακλυσμό; (β) Εκτός από το ότι ο Νώε περιεπάτησε με τον Θεό πριν από τον κατακλυσμό, ποιο αποφασιστικό βήμα έπρεπε να κάμη για να σωθή;

² Ο Νώε δεν σώθηκε με το νερό του Κατακλυσμού. Το πώς σώθηκε, μας το λέγει η προς Εβραίους επιστολή κεφ. 11:7: «Δια πίστεως ο Νώε ειδοποιηθείς θεόθεν περί των μη βλεπομένων έτι, εφοβήθη και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν του οίκου αυτού· δι’ ης κατέκρινε τον κόσμον και έγινε κληρονόμος της δια πίστεως δικαιοσύνης.» Και πριν από τον Κατακλυσμό ακόμη, «Ο Νώε ήτο άνθρωπος δίκαιος, τέλειος μεταξύ των συγχρόνων αυτού· μετά του Θεού περιεπάτησεν ο Νώε.» (Γεν. 6:9) Αλλ’ ήλθε ο καιρός για να λάβη ο Νώε μια μεγάλη απόφασι. Ήταν όταν τον προειδοποίησε ο Θεός για πράγματα που θα εγίνοντο στη γενεά του και τον διέταξε να κατασκευάση την πελωρία κιβωτό. Για να γίνη αυτό χρειαζόταν πίστις και υπακοή από μέρους του Νώε. Το ερώτημα τώρα ήταν, Θα έκανε ο Νώε το θέλημα του Θεού; Αποφάσισε να κάμη αυτό το μεγαλύτερο πράγμα στη ζωή του. Παραδόθηκε λοιπόν, αφιερώθηκε στο να πράξη το θέλημα του Θεού. Αυτό ωδήγησε στη σωτηρία αυτού του ιδίου και της οικογενείας του. Αυτοί σώθηκαν μέσα σ’ εκείνη την κιβωτό.—Παράβαλε Εβραίους 10:7-9.

 3. (α) Ώστε τίνος σύμβολο ήταν εκείνη η κιβωτός που έσωσε τη ζωή του Νώε και της οικογενείας του; (β) Ποιο ενδόμυχο αίσθημα απέκτησαν εκείνες οι οκτώ ψυχές από την υπακοή τους που ωφείλετο στην πίστι τους;

³ Η κιβωτός λοιπόν εκείνη έγινε ένα σύμβολο της αφιερώσεως του Νώε να πράξη το θέλημα του Θεού, και να πράξη αυτό το θείον θέλημα με πίστι και υπακοή. Αυτή η κιβωτός, που ήταν μια συγκεκριμένη, χειροπιαστή, πρακτική έκφρασις αφιερώσεως να κάμη το θέλημα του Θεού, ήταν εκείνη που έσωσε τον Νώε κι’ άλλες επτά ανθρώπινες ψυχές. Το νερό του Κατακλυσμού δεν έσωσε· έφερε θάνατο σ’ εκείνους που ήσαν έξω από την κιβωτό. Μέσα στην κιβωτό, ο Νώε και η οικογένειά του πέρασαν από το νερό και σώθηκαν. Ο Νώε, με το ν’ αφιερωθή να πράξη το θέλημα του Θεού σχετικά με την κιβωτό και κατόπιν να την κατασκευάση, απέκτησε μια αγαθή συνείδησι απέναντι του Θεού. Το ίδιο συνέβη και με την οικογένειά του. Όση δικαιοσύνη κι’ αν είχαν ως τότε που κατασκευάσθηκε η κιβωτός, δεν μπορούσε μόνη της, αυτή η ίδια να τους σώση από τον Κατακλυσμό. Το σπίτι που έμενε ο Νώε και η οικογένειά του ωσότου να μπουν στην κιβωτό κατεστράφη.

 4. Γιατί, όπως περιγράφεται στην περίπτωσι των Ιουδαίων που ήσαν κάτω από τη διαθήκη του Μωσαϊκού νόμου, η αγαθή συνείδησις είναι κάτι για το οποίο πρέπει να κάνωμε αίτησι στον Θεό;

⁴ Κάτι που αντιστοιχεί μ’ αυτό είναι εκείνο που συμβαίνει στους βαπτισμένους μαθητάς του Ιησού Χριστού. Μια καλή συνείδησις απέναντι του Θεού, δεν είναι κάτι με το οποίο γεννηθήκαμε ή κάτι που αναπτύσσομε μόνοι μας με δικούς μας τρόπους και με έργα αυτοδικαιώσεως. Οι Ιουδαίοι προσπαθούσαν ν’ αποκτήσουν μια καλή συνείδησι απέναντι του Θεού αγωνιζόμενοι να φθάσουν σε τελειότητα με το να κάνουν τα έργα που διέτασσε η Μωσαϊκή διαθήκη του Νόμου που είχε γίνει με το έθνος των, αλλ’ απέτυχαν. Γι’ αυτό κάθε χρόνο, σε κάθε ημέρα του Εξιλασμού (στις 10 του μηνός Τισρί), έπρεπε να κάνουν θυσίες εξιλασμού που προσέφερε γι’ αυτούς ο αρχιερεύς του Ισραήλ, για να επανορθώσουν την καλή τους συνείδησι απέναντι του Θεού. Ώστε, μια καλή συνείδησις είναι κάτι για το οποίο πρέπει να κάμωμε αίτησι στον Ιεχωβά Θεό.

 5. (α) Πώς κάνομε αίτησί στον Θεό για αγαθή συνείδησι, και την λαμβάνομε; (β) Έως τότε τίνος θέλημα εκάναμε;

⁵ Γι’ αυτό και ο Πέτρος, εκθέτοντας τι περιλαμβάνει το βάπτισμα, λέγει: «Ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν [αίτησις που γίνεται στον Θεό για αγαθή συνείδησι, ΜΝΚ]». (1 Πέτρ. 3:21) Πώς, λοιπόν, κάνομε αίτησι στον Θεό γι’ αυτή την αγαθή συνείδησι; Το κάνομε αυτό όπως ο Νώε, με αφιέρωσι, προτού περάσωμε από το νερό. Όπως ο Νώε, αφιερωνόμεθα στον Ιεχωβά Θεό να πράξωμε το θέλημά του και κατόπιν προχωρούμε στην εκτέλεσι του θελήματός του. Και επειδή αυτό σχετίζεται με το να συνδεθούμε με τη νέα διαθήκη του Ιεχωβά, της οποίας ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσίτης, πρέπει να κάμωμε όπως έκαμε ο λαός Ισραήλ στο Όρος Σινά προτού γίνη δεκτός στη Μωσαϊκή διαθήκη του Νόμου, που αφιερώθηκε στον Θεό με τα εξής λόγια: «Πάντα όσα είπεν ο Ιεχωβά θέλομεν πράξει.» (Έξοδ. 19:8· 24:7, 8) Έως τότε εκάναμε «το θέλημα των εθνών» κι’ εζούσαμε «κατά τας επιθυμίας των εθνών»· αλλά τώρα αφιερωνόμεθα να ζήσωμε «κατά το θέλημα του Θεού.» (1 Πέτρ. 4:1-3, 19) Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ν’ αποκτήσωμε αγαθή συνείδησι, διότι όταν ξέρωμε ότι κάνομε το θέλημα του Θεού, απολαμβάνομε αγαθή συνείδησι.

 6. Εφόσον μπορούμε να κάνωμε το θέλημα του Θεού μόνο μ’ ένα ατελή τρόπο τώρα, τι είναι, ανάγκη να εφαρμοσθή σ’ εμάς για να διατηρήσωμε μια αγαθή συνείδησι;

⁶ Φυσικά, μπορούμε να κάνωμε το θέλημα του Θεού μόνο με ατελή τρόπο, και γι’ αυτόν τον λόγο έχομε ανάγκη να εφαρμοσθή από Αρχιερέα του Θεού σ’ εμάς το εξιλαστήριο αίμα του Ιησού Χριστού για να μας καθαρίση από την κηλίδα της αμαρτίας και της ατελείας, όπως ερωτά το εδάφιο προς Εβραίους 9:14: «Πόσω μάλλον το αίμα του Χριστού, όστις δια του πνεύματος του αιωνίου προσέφερεν εαυτόν άμωμον εις τον Θεόν, θέλει καθαρίσει την συνείδησίν σας από νεκρών έργων, εις το να λατρεύητε τον ζώντα Θεόν;»

 7. (α) Τι είναι πραγματικά, λοιπόν, η αφιέρωσίς μας στον Θεό μέσω του Χριστού σύμφωνα με τη γλώσσα του εδαφίου 1 Πέτρου 3:21; (β) Για να διατηρήσωμε αυτή την αγαθή συνείδησι, σε τι πρέπει να προσφεύγωμε συνεχώς;

⁷ Έτσι, η αφιέρωσίς μας στον Θεό να πράξωμε το θέλημά του είναι πραγματικά μια αίτησις στον Θεόν για «αγαθή συνείδησι.» Η αγαθή συνείδησις προέρχεται, όχι από την εκτέλεσι δικών μας έργων αυτοδικαιώσεως, που είναι «νεκρά έργα,» αλλ’ από την εκτέλεσι των καθωρισμένων έργων του Θεού, του θελήματος του Θεού. Αφιερωνόμεθα σ’ Αυτόν για να κάμωμε αυτό το θέλημα. Για να διατηρήσωμε αυτή την αγαθή συνείδησι από τότε που την ελάβαμε για πρώτη φορά, πρέπει, να προσφεύγωμε συνεχώς στα ευεργετήματα του χυθέντος αίματος του Ιησού Χριστού ως της εξιλεωτικής θυσίας της μεγάλης αντιτυπικής Ημέρας του Εξιλασμού. Όπως μας υπενθυμίζει το εδάφιο Εβραίους 9:22, «χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσις.» Γι’ αυτόν το λόγο, εμείς που έχομε συγχωρηθή μέσω του Χριστού, δεν έχομε πλέον «συνείδησιν αμαρτιών.»—Εβρ. 10:1, 2.

 8. (α) Λόγω της μετανοίας και της μεταστροφής και της αφιερώσεώς μας, τι εφαρμόζει ο Θεός σ’ εμάς, και με ποιο αποτέλεσμα για μας; (β) Ώστε τι μπορεί να λεχθή ότι συμβολίζει το εν ύδατι βάπτισμά μας; (γ) Ποια εδάφια δείχνουν αν το εν ύδατι βάπτισμα και μόνο μας σώζη;

⁸ Η αφιέρωσίς μας λοιπόν στον Θεό αποτελεί, ένα αίτημα που γίνεται στον Θεό για «αγαθήν συνείδησιν.» Γιατί; Διότι εμείς αφ’ εαυτού μας, στην ατελή και αμαρτωλή κατάστασί μας, δεν είμεθα δεκτοί στον Θεό. Επειδή, λοιπόν, μετανοούμε από την αμαρτία και μεταστρεφόμεθα και αφιερωνόμεθα στον Θεό μέσω του Χριστού, ο Ιεχωβά εφαρμόζει σ’ εμάς το καθαριστικό αίμα της εξιλεωτικής θυσίας του Χριστού, κι’ έτσι μας απαλλάσσει από την καταδίκη της αμαρτίας και μας δίνει μια αγαθή συνείδησι απέναντί Του. Μπορεί λοιπόν να λεχθή ότι το εν ύδατι βάπτισμά μας, η διάβασίς μας από το νερό του βαπτίσματος με υπακοή, συμβολίζει την αφιέρωσί μας στον Ιεχωβά Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. Το γεγονός ότι ο Νώε με υπακοή ανέλαβε να πράξη το θέλημα του Θεού κατασκευάζοντας την κιβωτό έσωσε και αυτόν και την οικογένειά του, έτσι και η αφιέρωσίς μας στον Θεό να πράξουμε το θέλημά του και η πιστή εκτέλεσις του θελήματός του «σώζει και ημάς σήμερον.» Σχετικά με τούτο, επικαλούμεθα το όνομα του Ιεχωβά για να σωθούμε. (Εβρ. 13:15) Πιστεύομε στον Κύριο Ιησού για να σωθούμε. (Πράξ. 4:12) Κάνομε φανερή ομολογία ή δημοσία δήλωσι με το στόμα μας ότι «ο Ιησούς είναι Κύριος» και πιστεύομε με την καρδιά μας ότι «ο Θεός ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών,» για να σωθούμε.

 9. Τι δεν μπορεί να πη αργότερα εκείνος που έκαμε αυτά τα θετικά βήματα σχετικά με την ‘αίτησί του στον Θεό για μια αγαθή συνείδησι’;

⁹ Γι’ αυτόν τον λόγο, εκείνος που έκαμε αυτά τα θετικά βήματα, όπως είναι η μετάνοια, η μεταστροφή και η αφιέρωσις, δεν έχει λόγους να πη αργότερα ότι «η αίτησίς του στον Θεό για μια αγαθή συνείδησι ποτέ δεν απαντήθηκε, και ότι ο Θεός ποτέ δεν του έδωσε μια αγαθή συνείδησι συνεπώς η αφιέρωσίς του δεν ελήφθη υπ’ όψι και δεν ήταν τώρα δεσμευτική γι’ αυτόν.

10. (α) Αν θέλωμε να σωθούμε για ποιο πράγμα πρέπει να παρουσιασθούμε; (β) Γιατί αυτό το βάπτισμα «δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού» σώζει και μας σήμερα;

¹⁰ Συνεπώς, μπορούμε τώρα να κατανοήσωμε ότι αν θέλωμε να σωθούμε πρέπει να παρουσιασθούμε για το εν ύδατι βάπτισμα, κατά μίμησιν του Ιησού Χριστού και με υπακοή στην εντολή του. (Ματθ. 28:19, 20) Τίποτε δεν θα μπορούσε να εκτεθή σαφέστερα, στην επιστολή 1 Πέτρου 3:21, δηλαδή: «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον, . . . δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού.» Πρέπει να πιστεύσωμε με την καρδιά μας ότι ο Θεός τον ανέστησε εκ νεκρών. Ένας αναστημένος Ιησούς Χριστός χρειάζεται για τη σωτηρία μας, διότι μόνον ένας αναστημένος Υιός του Θεού θα μπορούσε να ενεργήση ως Αρχιερεύς του Θεού για να προσφέρη στον Θεό, στον ουρανό, την αξία του αίματος της ζωής του που χύθηκε για μας για να λάβωμε συγχώρησι των αμαρτιών και συνεπώς μια αγαθή συνείδησι. Αυτός χρειάζεται για να μας δώση ο Θεός μια αγαθή συνείδησι, απαντώντας στην αίτησί μας.—1 Πέτρ. 3:22.

ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΜΑΣ

11. Το πλύσιμο των ενδυμάτων των στο αίμα του Αρνίου σε τι καταλήγει όσον αφορά τον ‘πολύν όχλον,’ και ποιον λόγο έχουν για να χαιρετούν αυτό το Αρνίον του Θεού;

¹¹ Ακόμη κι’ ο «πολύς όχλος» που συνάγεται σήμερα απ όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες, πλύνουν τις στολές των και τις λευκαίνουν στο αίμα του Αρνίου Ιησού Χριστού, κι’ έτσι αποκτούν μια αγαθή συνείδησι απέναντι του Θεού. Αυτό αποτελεί μια βάσιμη αιτία για να στέκουν ενώπιον του θρόνου του Θεού και να σείουν κλάδους φοινίκων και να κράζουν δυνατά: «Η σωτηρία είναι [εκ] του Θεού ημών, του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» (Αποκάλ. 7:9-14) Έτσι. υποδέχονται τον Αρχηγόν της θείας κυριαρχίας του Ιεχωβά. Αυτόν ακολουθούν ως Ποιμένα και Αρχηγόν των.

12. Ποιοι στη γη πρέπει ν’ ακολουθήσουν τον Αρχηγό της Θείας Κυριαρχίας, και τι θα σημάνη γι’ αυτούς το να το κάμουν αυτό;

¹² Όλοι όσοι γίνονται αφιερωμένοι και βαπτισμένοι μαθηταί του Αρχηγού αυτού της θείας κυριαρχίας, πρέπει να τον ακολουθήσουν. Για να το κάμουν αυτό, πρέπει ν’ αποβλέπουν «εις τον Ιησούν, τον Αρχηγόν και Τελειωτήν της πίστεως.» (Εβρ. 12:1, 2) Το να το κάνωμε αυτό στοργικά θα σημάνη την αιώνια σωτηρία μας για τον αιώνιο αίνο του μεγάλου Θείου Κυριάρχου, του Ιεχωβά Θεού.