Σύγχρονη Ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά

Μέρος ΚΓ΄—Επέκτασις με Εκπαιδευτική Διακονία

ΣΤΗ γενική ιστορική μελέτη της καταρτίσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά για τη διακονία δεν μπορούμε να παραβλέψωμε τη διδακτική μορφή του έργου των στην υπηρεσία του αγρού. Η εκπαιδευτική αυτή μορφή αυξήθηκε σε γιγάντειες διαστάσεις επιδρώντας πνευματικά στην αλλαγή της σκέψεως του πλήθους των καλής θελήσεως ανθρώπων έναντι του Ιεχωβά Θεού. Η ιδέα της εκτελέσεως επανεπισκέψεων σε ενδιαφερόμενα άτομα για την παροχή εκπαιδευτικής βοηθείας, άρχισε να υποβάλλεται στο έτος 1936.a Κατόπιν στο 1937 ετέθη σε κυκλοφορία το υπ’ αριθ. 1 βιβλιάριο Υποδειγματικής Μελέτης, στη συνέλευσι του Κολόμπους (Οχάιο), ενθαρρύνοντας τους ευαγγελιζομένους να επανεπισκέπτωνται τα ενδιαφερόμενα άτομα για ν’ αρχίσουν μελέτες στο βιβλιάριο Αποκαλυφθέντα, το οποίον εχρησιμοποιείτο σε συνδυασμό με τη σειρά φωνογραφικών δίσκων με τίτλο «Εκτεθειμένοι», που εξέθεταν βασικές Γραφικές διδασκαλίες.b Από το έτος 1938 η Εταιρία εζήτησε από τους ευαγγελιζομένους να τηρούν σημείωσι των επανεπισκέψεών των στην εκτέλεσι αυτής της δωρεάν κατ’ οίκους Γραφικής εκπαιδευτικής υπηρεσίας. Τελικά στο 1942 οι ευαγγελιζόμενοι εκλήθησαν για πρώτη φορά ν’ αναφέρουν επίσης τις κατά μέσον όρον μηνιαίες Γραφικές μελέτες, εκτός από την υπηρεσία των επανεπισκέψεων. Στο πέρασμα των ετών έγιναν κι άλλες εκδόσεις με ερωτήσεις μελέτης. Εν τούτοις, το μεγαλύτερο βιβλίο μελέτης που παρήγαγε η Εταιρία ήταν το «Έστω ο Θεός Αληθής», που εξεδόθη στο 1946. Πάνω από 12.000.000 αντίτυπα έχουν εκτυπωθή ήδη σε 30 γλώσσες. Δεκάδες χιλιάδων άτομα έγιναν μάρτυρες από μελέτες κατ’ οίκον μ’ αυτό το βιβλίο.

Στον επόμενο πίνακα των παγκοσμίων προσπαθειών των μαρτύρων του Ιεχωβά σημειώστε την εικόνα της προόδου που έκαμαν στην υπηρεσία τους να εκπαιδεύσουν ειλικρινείς ανθρώπους στα σπίτια τους σε Γραφικά ζητήματα.

1938c 298.489 Δεν ανεφέρθη ως τώρα

1942d 6.707.204 5.593

1945e 8.443.050 104.142

1949f 15.897.544 167.571

1953g 22.990.305 281.219

1954h 25.337.026 293.341

Η τεράστια αυτή διόγκωσις Γραφικής εκπαιδεύσεως και γνώσεως σαρώνει τη γη όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα. (Ησ. 11:9) Η εκπαίδευσις των μαρτύρων στη «σχολή θεοκρατικής διακονίας», που άρχισε στο 1943, τους καθιστά ικανούς να διατηρήσουν την ηγετική τους θέσι ως Γραφικών εκπαιδευτών των ανθρώπων καλής θελήσεως στον παρόντα καιρόν του τέλους του κόσμου.

Ο ζων Θεός, Ιεχωβά, είναι ο μέγας δημιουργός ενότητος. Είναι ο μέγας μαγνήτης ο οποίος, μαζί με τον στενό του σύντροφο, Χριστόν Ιησούν, αποτελεί την ενοποιητική δύναμι που έλκει όλα τα ορθοφρονούντα άτομα σε ωργανωμένη σχέσι με τον εαυτό του. (Ιωάν. 6:44) Σχεδόν τέσσερες χιλιάδες χρόνια πριν, στην εποχή του Αβραάμ, ο Ιεχωβά απεκάλυψε την ενοποιητική του στρατηγική και τάξι: «Ευλογών θέλω σε ευλογήσει [Αβραάμ], και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου [τον πνευματικόν Ισραήλ των 144.000 κεχρισμένων—Γαλ. 3:29· 6:16] ως τα άστρα του ουρανού, και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης [αφέθη αναρίθμητο ως το έτος 96 μ.Χ., οπότε ο αριθμός του απεκαλύφθη στην Αποκάλυψι κεφ. 7:4]· και το σπέρμα σου [κυρίως ο Χριστός Ιησούς, η κεφαλή της οργανώσεως του σπέρματος εξ 144.000] θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού [στον Αρμαγεδδώνα]· και εν τω σπέρματί σου [που είναι η οργάνωσις της Βασιλείας από 144.001] θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης [ο πολύς όχλος πολλών εθνικοτήτων που περιγράφεται στην Αποκάλυψι 7:9]· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.» (Γέν. 22:17, 18) Στον κατάλληλο καιρό και κατά τάξιν ο Βασιλεύς του Σπέρματος Χριστός Ιησούς παρήχθη πρώτα στο έτος 29 έως 33 μ.Χ. ως ο πρώτιστος μάρτυς του Ιεχωβά. Κατόπιν, σε μια χρονική περίοδο 1.900 ετών, από την Πεντηκοστή του έτους 33 μ.Χ. ως το έτος 1931, το «μικρόν ποίμνιον» των 144.000 κεχρισμένων εκλήθησαν και ενοποιήθησαν σε ωργανωμένη σχέσι με τον Ιεχωβά ως μάρτυρές Του. (Λουκ. 12:32· Ιωάν. 17:21) Τελευταία κατά σειράν μετά το 1931 ως τον Αρμαγεδδώνα έρχεται η κλήσις των «άλλων προβάτων» στην προστατευτική οργάνωσι του Θεού για να γίνουν κι αυτοί μάρτυρες του Ιεχωβά με προορισμό την επίγεια ζωή για να ενοποιηθούν όλοι ως ‘μία ποίμνη υπό ένα ποιμένα’.—Ιωάν. 10:16 και Εφεσ. 1:10, 11.

Μετά το έτος 1931 οι κεχρισμένοι μάρτυρες επάνω στη γη άρχισαν να βλέπουν ότι μια επίγεια ομάδα είχε ήδη αρχίσει να συνταυτίζεται μαζί τους, και άρχισαν να τους αποκαλούν «Ιωναδαβίτες». Εν τούτοις, μόνο στη συνέλευσι της Ουάσιγκτον (D.C.) επετεύχθη πλήρης κατανόησις, στις 31 Μαΐου 1935, περί του «πολλού όχλου», που μνημονεύεται στην Αποκάλυψη 7:9, ότι αυτός είναι μια επίγεια τάξις, η ίδια ακριβώς με τις «φυλές της γης» που πρόκειται να ευλογηθούν με ζωή αιώνια επάνω στη γη κάτω από την Αβρααμιαία διαθήκη. Όλα αυτά εσήμαιναν μια γιγάντεια μεταβολή σκέψεως, διοργανώσεως και δράσεως κηρύγματος. Επί χίλια εννιακόσια χρόνια η εκκλησία των κεχρισμένων εφρόντιζε πρωτίστως για τη δική της σωτηρία, να κερδίση το βραβείον της «άνω κλήσεως». Η οργάνωσίς των εθεωρείτο απλώς προσωρινή για να τηρούνται ενωμένοι ώσπου να έλθη ο καιρός της μεταλλαγής των, για να πάνε στον ουρανό και να συμβασιλεύσουν με τον Χριστόν Ιησούν στη βασιλεία του. Όσο για το κήρυγμα, οι προσπάθειές των περιωρίζοντο στη διακήρυξι της άνω κλήσεως προς το «μικρόν ποίμνιον», μόνη δε εξαίρεσις εσημειώθη τον Φεβρουάριο του 1918, όταν άρχισε να διαλαλήται το άγγελμα «Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Ουδέποτε Θα Αποθάνωσι».

Θα απητείτο χρόνος για να μπορέση η ώριμη, 1.900 ετών κεχρισμένη εκκλησία να ετοιμασθή για την ομαδική σύναξι των «άλλων προβάτων», πιθανώς ‘εκατομμυρίων ήδη ζώντων τα οποία ουδέποτε θ’ αποθάνουν’. Τα πράγματα πιστοποιούν ότι χρειάσθηκαν περίπου δέκα χρόνια, από το 1935 ως το 1945, για να γίνουν οι κατάλληλες διευθετήσεις. Σ’ αυτή τη χρονική περίοδο το άγγελμα μέσω του περιοδικού Η Σκοπιά διηύρυνε την πνευματική του κλήσι μιλώντας συχνά για τις προφητείες που σχετίζονται με τη σύναξι του «πολλού όχλου». Οι Γραφικές αυτές μελέτες διηύρυναν σταθερά τη σκέψι των κεχρισμένων, οι οποίοι έχαιραν να χρησιμοποιούνται ως όργανα για να δίνουν χείρα βοηθείας στη νέα επίγεια τάξι μαρτύρων. Η οργάνωσις έπρεπε να καθαρισθή για να υποδεχθή αυτούς τους «πρόσφυγας» κατοίκους της γης «Μπεουλάχ». Επίσης, παρέστη ανάγκη μεταβολής στην οργάνωσι προς το θεοκρατικό σύστημα διακυβερνήσεως και αυτή επραγματοποιήθη στο 1938. Ένα στοιχείο μονιμότητος ως προς την οργάνωσι έγινε προφανές. Εν καιρώ και αυτό το έργον μαρτυρίας του αγρού άλλαξε. Έπρεπε τώρα να γίνωνται επανεπισκέψεις στους ανθρώπους, να διεξάγονται Γραφικές μελέτες κατ’ οίκον, να γίνωνται δημόσιες συναθροίσεις, να ιδρυθούν σχολές θεοκρατικής διακονίας και να εκτελήται έργο στους δρόμους για να ελκύεται το βλέμμα του πολυπληθούς κοινού. Όλη αυτή η καταπληκτική διαρρύθμισις συνεπληρώθη στο 1945.

Το έργον των μαρτύρων του Ιεχωβά διεδόθη στην Ευρώπη στην αρχή της δεκαετίας 1880, στην Αφρική, στην Αυστραλία και σε τμήματα της Νοτίου Αμερικής στις αρχές της δεκαετίας 1900 και τελικά στην Ασία μετά το 1910. Μετά την αποκατάστασι της αληθινής λατρείας στο 1919, έγιναν προσπάθειες εξαπλώσεως σε ξένους αγρούς όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα συγγράμματα της Εταρίας άρχισαν να εκδίδωνται σε 78 γλώσσες. Ιδρύθησαν νέα τμήματα σε χώρες όπου το έργο της μαρτυρίας εσταθεροποιείτο. Στο 1934 η Εταιρία διατηρούσε 49 τμήματα διασκορπισμένα στις πέντε ηπείρους.i Πενήντα τέσσερα έθνη ανέφεραν ενεργούς μάρτυρας μέσα σ’ αυτά στη διάρκεια του 1942. Πάνω από πενήντα χιλιάδες από τους 115.240 διακόνους που υπέβαλλαν εκθέσεις, ειργάζοντο σε εδάφη έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.j Μέλη του κεχρισμένου υπολοίπου κατά μικρούς αλλά διεσπαρμένους αριθμούς ευρίσκοντο σε πολλά μέρη της γης. Αυτό πιστοποιεί ο γεγονός ότι ο Ιεχωβά από το έτος 1919 συνέλεγε «τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων.»—Ματθ. 24:31.

Αλλά όλη αυτή η ανάπτυξις σε ξένους αγρούς απετέλεσε απλώς το θεμέλιο για τη μεγάλη συγκομιδή που θα εγίνετο από όλα τα έθνη μέσω του σωσμένου υπολοίπου του 1919. Δεν προείπε με βεβαιότητα ο προφήτης Ησαΐας όλη αυτή την παγκόσμια επέκτασι; «Και τους σεσωσμένους εξ αυτών θέλω εξαποστείλει [το υπόλοιπον μετά το 1919] εις τα έθνη, εις Θαρσείς [στην Ευρώπη], Φουλ, και Λουδ [στην Αφρική], οίτινες σύρουσι τόξον, εις Θουβάλ [στην Ασία], και Ιαυάν [στην Ευρώπη], εις τας νήσους τας μακράν, οίτινες δεν ήκουσαν την φήμη μου, ουδέ είδον την δόξαν μου· και θέλουσι κηρύξει την δόξαν μου μεταξύ των εθνών. Και θέλουσι φέρει πάντας τους αδελφούς σας εκ πάντων των εθνών . . . προς το άγιόν μου όρος, την Ιερουσαλήμ [την οργάνωσιν του Θεού], λέγει ο Ιεχωβά.»—Ησ. 66:19, 20, ΑΣ.

Ο Ιησούς ανέθεσε τον τομέα στους μάρτυράς του όταν είπε: «Ο αγρός είναι ο κόσμος.» (Ματθ. 13:38) Αυτό κατενοήθη περισσότερο κατά γράμμα από το έτος 1915 παρά ποτέ πριν. Σ’ αυτόν τον ‘αγρόν του κόσμου’ οι Χριστιανοί μάρτυρες πρέπει να διεξαγάγουν μια μάχη, όχι εναντίον σαρκός και αίματος αλλά στις διάνοιες των ανθρώπων. (2 Κορ. 10:4, 5) Ο Σατανάς ησχολήθη χιλιάδες χρόνια στην ανάπτυξι διαφόρων διανοητικών καταστάσεων, όλοι δε οι διαλογισμοί αυτοί είναι εναντίον του Ιεχωβά και του νέου του κόσμου. Βασικά, το φρόνημα των κοσμικών ανθρώπων σήμερα είναι προϊόν της ειδωλολατρίας, των ψευδών παραδόσεων, των επιθυμιών της σαρκός, των διδασκαλιών των δαιμόνων και παντός ανέμου θεωρίας του συγχρόνου υλισμού. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά ασχολούνται σε καθημερινόν αγώνα εναντίον των ισχυρών αυτών δυνάμεων των περιχαρακωμένων διαλογισμών, συζητώντας με εκατομμύρια ανθρώπων με τους οποίους έρχονται σε επαφή και στους οποίου κηρύττουν. Συνηγορούν υπέρ του φρονήματος του Νέου Κόσμου, του Χριστιανικού φρονήματος, του φρονήματος του Ιησού Χριστού, ο οποίος, πριν από δεκαεννέα αιώνες, ήλθε να υπερασπίση τον νουν, το θέλημα και τον σκοπόν του Μεγάλου Κυριάρχου του Σύμπαντος, Ιεχωβά Θεού. (1 Κορ. 2:16) Πρέπει να γίνη καταλλαγή με τον Θεό, η οποία απαιτεί από τους ανθρώπους μεταβολή φρονήματος και προσαρμογή προς το ορθό και λαμπρό φρόνημα του Πλάστου των, Ιεχωβά Θεού. Μια τέτοια μεταβολή φρονήματος καταλήγει στην ενοποίησί τους με τον Παντοδύναμο Θεό και την όμοια με οικογένεια οργάνωσί του.—Ρωμ. 12:2.

Αυτό επίσης κατέληξε σε παγκόσμιον αγώνα υπέρ των καρδιών και διανοιών των ανθρώπων καλής θελήσεως. Οι ποικίλες καταστάσεις δογματικού φρονήματος στις πέντε ηπείρους υπεχώρησαν όλες στη δύναμι του Θείου λόγου, της Γραφής, παράγοντας έτσι καρπόν, διότι χιλιάδες άνθρωποι απηλλάγησαν από το Βαβυλωνιακό θρησκευτικό φρόνημα για να έλθουν στο ηλιόφως της αληθείας και της Χριστιανικής ελευθερίας. Ένα άλλο καταπληκτικό γεγονός είναι ότι ολόκληρος ο κόσμος μαζί με όλα τα είδη των θρησκειών του ερρίφθη στην ίδια παγκόσμια κρίσι των εσχάτων ημερών. Αληθινά, λοιπόν, ολόκληρος ο κόσμος, με όλα τα πολλά έθνη και τους λαούς του, ωρίμασε συγχρόνως για παγγήινο πνευματικόν θερισμό. Η παγκόσμια αυτή συγκομιδή ή σύναξις των «άλλων προβάτων» προχωρεί γοργά τον τελευταίον αυτόν καιρό πριν από τον παγκόσμιον Αρμαγεδδώνα.

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]