Ένα Ασφαλές Μέλλον—Πώς Μπορείτε να το Βρήτε

 1. Τι είδους ασφάλεια θα θέλατε για τον εαυτό σας και τους προσφιλείς σας;

ΑΝΘΡΩΠΟΙ από όλα τα κοινωνικά στρώματα έχουν μια πραγματική επιθυμία για ασφάλεια. Αυτό βέβαια είναι εκείνο που θέλετε για τον εαυτό σας και για τους προσφιλείς σας. Πολλά άτομα ζητούν περισσότερα από μια απλή υπόσχεσι καλυτέρων συνθηκών που θα έλθουν σε κάποιον αόριστο μελλοντικό χρόνο. Υπάρχουν επείγοντα προβλήματα ζωής που αντιμετωπίζομε ακριβώς τώρα. Εκείνο που χρειάζεται είναι κάτι που να παρέχη γνήσια ασφάλεια τώρα καθώς και στα προσεχή χρόνια. Είναι δυνατή μια τέτοια ασφάλεια;

 2. (α) Τι λέγει η Αγία Γραφή στον Ησαΐα 32:17, 18 για την ασφάλεια; (β) Σας αρέσουν αυτές οι συνθήκες;

² Υπάρχουν άνθρωποι όλων των φυλών, που ζουν σε όλα τα μέρη της γης και πιστεύουν ότι μια τέτοια ασφάλεια είναι δυνατή. Η ασφάλεια που τους ενδιαφέρει έχει περιγραφή πριν από πολύν καιρό από ένα εμπνευσμένο προφήτη του Θεού ο οποίος έγραψε: «Το δε έργον της δικαιοσύνης θέλει είσθαι ειρήνη· και το αποτέλεσμα της δικαιοσύνης ησυχία και ασφάλεια εις τον αιώνα. Και ο λαός μου θέλει κατοικεί ειρηνικήν κατοικίαν και οικήματα ασφαλή και ησύχους τόπους ευπορίας.» (Ησαΐας 32:17, 18)a Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλα τα μέρη της γης αρχίζουν ήδη να απολαμβάνουν ειρηνική ασφάλεια παρά την παρούσα παγκόσμια αναταραχή και έχουν λόγο ν’ αποβλέπουν σ’ ένα ακόμη λαμπρότερο μέλλον. Και σεις επίσης μπορείτε να μετάσχετε σ’ αυτά τα οφέλη μαζί τους.

 3. Υπάρχει τίποτα άλλο που υπόσχεται η Γραφή ότι θα φέρει ασφάλεια στο ανθρώπινο γένος; (Αποκάλυψις 21:4, 5)

³ Αυτά τα άτομα αναμένουν τον καιρό που τώρα είναι πολύ κοντά, οπότε ‘δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών’—έναν καιρό στον οποίο θα τεθή τέρμα στα εγκλήματα και δεν θα κινδυνεύη ούτε η ιδιοκτησία ούτε η ζωή του ανθρώπου. (Μιχ. 4:4) Έχουν βάσιμο λόγο να πιστεύουν ότι πολλοί άνθρωποι που ζουν τώρα θα ιδούν την ημέρα που δεν θα υπάρχη πια πείνα, διότι «αφθονία σίτου θα υπάρχη εν τη γη.» (Ψαλμ. 72:16, ΜΝΚ) Και αναμένουν να ιδούν οι ίδιοι την εκπλήρωσι της υποσχέσεως ότι «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλυψις 21:3, 4) Πώς μπορούν να είναι τόσο βέβαιοι ότι αυτά πράγματι θα γίνουν; Διότι αυτές οι υποσχέσεις βρίσκονται μέσα στον Λόγο του Θεού, στην Αγία Γραφή.

 4. Μολονότι χρησιμοποιήθηκαν άνθρωποι για να γράψουν, γιατί τα όσα έχουν γραφή στη Βίβλο είναι πραγματικά από τον Θεό; (2 Τιμόθεον 3:16, 17)

⁴ Ό,τι λέγει η Γραφή για το μέλλον μας δεν είναι απλώς το αποτέλεσμα ανθρωπίνων προσπαθειών που αποσκοπούσαν να ερμηνεύσουν την εξέλιξι της ιστορίας. Άνθρωποι χρησιμοποιήθηκαν για να γράψουν, αλλ’ οι διάνοιες των κατηυθύνοντο από το πνεύμα του Θεού. Το άγγελμα λοιπόν προέρχεται από τον Θεό. Η ίδια η Βίβλος λέγει τα εξής για την πηγή του περιεχομένου της: «Ουδεμία προφητεία της Γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως· διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.» (2 Πέτρ. 1:20, 21) Δεν είναι καθόλου δύσκολο για μας σήμερα να καταλάβωμε πώς ο Θεός μπορούσε να το κάμη αυτό. Ακόμη κι εκείνοι που ταξιδεύουν στο έξω διάστημα έχουν στείλει μηνύματα εδώ στη γη κι αυτά ελήφθησαν με αξιόλογη σαφήνεια. Δεν θα μπορούσε ο Θεός στον ουρανό, μ’ ένα πολύ ανώτερο τρόπο, να έχη μεταδώσει μηνύματα σε πιστούς ανθρώπους που ήσαν’ σε αρμονία μ’ αυτόν; Ασφαλώς! Υπάρχει λοιπόν σοβαρός λόγος να σας προσκαλέσουμε να εξετάσετε τι λέγει η Αγία Γραφή για τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να βρήτε ένα ασφαλές μέλλον.

Πού Μπορεί να Βρεθή Πραγματική Βοήθεια

 5. Ποια ρεαλιστική άποψι μάς ενθαρρύνει η Γραφή να λάβωμε απέναντι του χρήματος και των άλλων υλικών υπαρχόντων; (Εκκλησιαστής 7:12)

⁵ Η Αγία Γραφή μάς βοηθεί να βλέπωμε τη ζωή ρεαλιστικά. Με σκοπό τη διαρκή μας ευημερία, μας προτρέπει να θέσωμε την εμπιστοσύνη μας σε ό,τι πρόκειται να παραμείνη. Σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι θέτουν την εμπιστοσύνη τους σε υλικά υπάρχοντα. Η Αγία Γραφή, μολονότι παραδέχεται την αξία του χρήματος και των άλλων υλικών υπαρχόντων, τονίζει ότι αυτά δεν αποτελούν το μεγαλύτερο πράγμα στη ζωή. Εκθέτει την αναμφισβήτητη αλήθεια ότι «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» (Λουκάς 12:15) Τα υπάρχοντα μπορούν να χάσουν την αξία τους. Μπορούν να κλαπούν ή να καταστραφούν. Η ζωή του ιδιοκτήτου των μπορεί κι αυτή να κινδυνεύση από κάποιον που προσπαθεί να κλέψη τα χρήματά του. Η πραγματική ασφάλεια πρέπει να υπάρχη αλλού. Άλλα πού;

 6. Γιατί δεν είναι λογικό να στηρίξωμε όλες τις ελπίδες μας για το μέλλον γύρω από την υπόσχεσι ανθρωπίνων ηγετών;

⁶ Υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν όλες τις ελπίδες των για το μέλλον γύρω από τα όσα υπόσχονται ανθρώπινοι ηγέται. Αλλά πρέπει σεις να το κάμετε αυτό; Η Αγία Γραφή, ακόμη και χωρίς να εξετάζη αν μερικοί ηγέται είναι ειλικρινείς ή ικανοί, φθάνει στο βάθος του ζητήματος με το να μας υπενθυμίζη ότι όλοι αυτοί πεθαίνουν. Με σοφία μας προειδοποιεί: «Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία. Το πνεύμα αυτού εξέρχεται· αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού· εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται.» (Ψαλμός 146:3, 4) Έτσι, το περισσότερο που μπορούν να κάμουν οι ανθρώπινοι ηγέται είναι να επηρεάσουν τις υποθέσεις ενός μέρους της ανθρωπότητος για λίγα χρόνια μόνο. Όσο για μια μακροχρόνια ασφάλεια, δεν μπορούν να σας τη δώσουν, όπως δεν μπορούν να τη δώσουν ούτε και στους εαυτούς των.

 7. (α) Ποιος είναι πραγματικά ικανός να μας δώση μακροχρόνια ασφάλεια, και γιατί; (Πράξεις 17:28) (β) Τι χρειαζόμεθα αν πρόκειται ν’ απολαύσωμε αυτή την ασφάλεια;

⁷ Υπάρχει όμως Ένας που μπορεί να την δώση. Πρόκειται για τον Δημιουργό του ουρανού και της γης. Προτού σχηματισθή αυτή η γη, αυτός υπήρχε· και στο άπειρο μέλλον μετά το τέλος αυτού του εικοστού αιώνος, αυτός θα εξακολουθή να υπάρχη. Όπως λέγει γι’ αυτόν ο Ψαλμός 90:2: «Από του αιώνος έως του αιώνος, συ είσαι ο Θεός.» Αυτός είναι η Πηγή της ζωής και ο Μόνος που έδωσε στη Γη τη δυνατότητα να συντηρή όσα ζουν επάνω σ’ αυτήν. Η παρούσα ευημερία μας και η ελπίδα μας για το μέλλον εξαρτώνται απ’ αυτόν. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να έχωμε μια καλή σχέσι μαζί του αν πρόκειται να απολαύσωμε μια πραγματική ασφάλεια.

 8. (α) Τι είδους άτομα ζητεί ο Θεός; (β) Τι λοιπόν πρέπει να θέλωμε να κάμωμε εμείς ως άτομα για ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτή την απαίτησι; (Ματθαίος 7:21-23)

⁸ Μήπως αυτό σημαίνει ότι όλο εκείνο που χρειάζεται κανείς είναι να έχη κάποια θρησκεία στη ζωή του; Θα ήταν σφάλμα να το συμπεράνη αυτό. Εκείνοι με τους οποίους ο Θεός έχει ευνοϊκή σχέσι είναι ωρισμένου είδους άνθρωποι. Τι είδους άνθρωποι; Η Αγία Γραφή τούς περιγράφει ως εξής: «Οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν. Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.» (Ιωάννης 4:23, 24) Είσθε εσείς ένα άτομο που προσκυνεί τον Θεό ‘εν αληθεία;’ Έχετε εξετάσει τις πεποιθήσεις σας στο φως του Λόγου του Θεού για να δήτε αν συμφωνούν πλήρως με ό,τι εκτίθεται εκεί από τον ‘Θεόν της αληθείας;’ (Ψαλμ. 31:5) Είσθε διατεθειμένοι να το κάμετε αυτό; Διδασκαλίες και πράξεις που δεν συμφωνούν με την αλήθεια δεν έχουν διαρκή ωφέλεια για κανένα. Κάνουν τους ανθρώπους να αγνοούν το πώς είναι πραγματικά τα πράγματα· οδηγούν τους ανθρώπους σε εσφαλμένη κατεύθυνσι. Η ικανοποίησις που προέρχεται από την αληθινή ασφάλεια μπορεί ν’ αποκτηθή μόνον αν ένα άτομο, πραγματικά θέλει να γνωρίση την αλήθεια και είναι πρόθυμο να κάμη προσαρμογές, όταν είναι ανάγκη για να ευθυγραμμίση τη ζωή του με την αλήθεια. Μια από τις πιο σοβαρές αλήθειες περιλαμβάνει την ταυτότητα του ίδιου του Θεού.

9, 10. (α) Ποιο είναι το προσωπικό όνομα του Θεού; (β) Ποιο εδάφιο της Γραφής θα χρησιμοποιούσατε για να δείξετε σ’ ένα φίλο το όνομα του Θεού; (γ) Πώς προσπάθησαν μερικοί μεταφρασταί ν’ αποκρύψουν αυτό το όνομα; (Ψαλμός 110:1)

⁹ Γνωρίζετε το προσωπικό του όνομα; Το όνομά του δεν είναι «Θεός» ή «Κύριος.» Αυτά είναι τίτλοι, ακριβώς όπως οι λέξεις «Κύριος» και «Βασιλεύς» είναι τίτλοι. Εν τούτοις, σύμφωνα με την Κατ’ Εξουσιοδότησιν Μετάφρασι της Αγίας Γραφής (που έγινε στο έτος 1611 μ.Χ.), ο Ψαλμός 83:18 λέγει: «Συ του οποίου μόνου το όνομα είναι ΙΕΧΩΒΑ, είσαι Ύψιστος επί πάσαν την γην.» Αυτό δεν είναι ένα όνομα που έδωσαν οι άνθρωποι στον Θεό. Όπως φαίνεται στην Αναθεωρημένη Μετάφρασι της Γραφής (Αμερικανική Στερεότυπος Μετάφρασις, εκδοθείσα το 1901 μ.Χ.), ο Θεός ομιλεί για τον εαυτό του όταν λέγη: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου.» (Ησαΐας 42:8) Μερικές μεταφράσεις των πρωτοτύπων Εβραϊκών Γραφών αποδίδουν το όνομα ως «Γιαχβέ.» Άλλες απλώς χρησιμοποιούν τον όρο «ΚΥΡΙΟΣ» αλλά ιδιαίτερα σ’ αυτές τις περιπτώσεις το τυπώνουν συνήθως όπως φαίνεται εδώ, με κεφαλαίο «Κ» που ακολουθείται από μικρού μεγέθους κεφαλαία στοιχεία, δείχνοντας έτσι ότι υπάρχει κάτι περισσότερο στο κείμενο της πρωτότυπης γλώσσας απ’ αυτό που δηλώνουν στη μετάφρασι τους.

¹⁰ Ως παράδειγμα γιατί να μην κοιτάξετε τον Ψαλμό 8:9 στη δική σας Γραφή. Σύμφωνα με την Κοινή Βίβλο (που εξεδόθη στην Αγγλική το 1973 με την έγκρισι Καθολικών και Προτεσταντών θεολόγων), λέγει: «Ω ΚΥΡΙΕ ο Κύριος ημών, πόσον είναι θαυμαστόν το όνομά σου σε όλη τη γη!» Προσέξτε τον διαφορετικό τύπο στοιχείων για τις δύο περιπτώσεις της λέξεως «Κύριος» στο ίδιο αυτό εδάφιο. Στην πρώτη περίπτωσι, μετά το κεφαλαίον γράμμα «Κ» χρησιμοποιούνται μικρού μεγέθους κεφαλαία στοιχεία· αλλά τη δεύτερη φορά η ίδια αυτή λέξις εμφανίζεται τυπωμένη, με κεφαλαίο το αρχικό γράμμα και τα υπόλοιπα με μικρά τυπογραφικά στοιχεία. (Στην Καθολική Νέα Αμερικανική Βίβλο αυτό βρίσκεται στον Ψαλμό 8:10b) Άλλες μεταφράσεις, όμως, χωρίς να προσπαθούν να κρύψουν τίποτα, αποδίδουν το εδάφιο ως εξής: «Ω Ιεχωβά, ο Κύριος ημών, πόσον είναι θαυμαστόν το όνομά σου σε όλη τη γη!»

11. (α) Είναι ουσιώδες να γνωρίζομε και να χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού; (Πράξεις 15:14) (β) Αν αγαπούμε τον Ιεχωβά, πώς πρέπει εμείς προσωπικά να χρησιμοποιούμε αυτό το όνομα; (Ησαΐας 43:10)

¹¹ Μερικοί μεταφρασταί μπορεί να νομίζουν ότι κάνουν τη Βίβλο προσιτή σε περισσοτέρους ανθρώπους με το να μη χρησιμοποιούν το προσωπικό όνομα του Θεού, αλλ’ είναι ειλικρινείς ως μεταφρασταί όταν προσπαθούν ν’ αποκρύψουν το όνομα που εμφαίνεται πολύ πιο συχνά από οποιοδήποτε άλλο όνομα, στο κείμενο της πρωτότυπης γλώσσας; Ο αληθινός Θεός θέλει να γνωρίζουν οι άνθρωποι το όνομά του. Αυτό το έκαμε σαφές όταν είπε στον δούλο του Μωυσή να πληροφορήση έναν άρχοντα της αρχαίας Αιγύπτου γιατί ο Θεός τον είχε διατηρήση έως τότε. Γιατί; «Διά να δείξω εν σοι την δύναμίν μου και να κηρυχθή το όνομά μου εν πάση τη γη,» είπε ο Θεός. (Έξοδος 9:16) Είναι ουσιώδες να χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού και μάλιστα με σεβασμό. Και αν αγαπούμε την αλήθεια, δεν θα διστάζουμε να λέμε ότι είμεθα λάτρεις του Ιεχωβά, του μόνου αληθινού Θεού.

12. Πώς βλέπει ο Θεός τη χρήσι εικόνων στη λατρεία; (Ψαλμός 115:3-8· Δευτερονόμιον 7:25)

¹² Πρέπει, όμως, να προσέχωμε να μη συνδέωμε το όνομα του Θεού με κάτι που αυτός δεν επιδοκιμάζει. Μη λησμονείτε, ότι «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.» (Ιωάννης 4:24) Αν κατανοούμε το γεγονός ότι «ο Θεός είναι Πνεύμα,» και αν τον προσκυνούμε «εν πνεύματι,» δηλαδή με πνευματικό τρόπο, δεν θα χρησιμοποιούμε υλικά πράγματα για να τον παραστήσωμε. ‘Ουδείς είδε ποτέ τον Θεό,’ σύμφωνα με το εδάφιο Ιωάννης 1:18 και επομένως είναι αδύνατον να κατασκευάση κανείς μια εικόνα ή μια εγχάρακτη παράστασι για ν’ απεικονίση τον Θεό. Μια εικόνα που δεν μπορεί να ιδή ή ν’ ακούση ή να μιλήση, που δεν μπορεί να σηκώση ούτε και ένα δάχτυλο για να βοηθήση εκείνους που προσκυνούν ενώπιον της, ποτέ δεν θα μπορούσε κατάλληλα να παραστήση τον ζώντα Θεό. Φυσικά, μερικές εικόνες δεν προορίζονται να παραστήσουν τον ίδιο το Θεό, αλλά το ερώτημα είναι, Είναι αυτές οι εικόνες αντικείμενα θρησκευτικής λατρείας; Όταν ο Θεός έδωσε τις Δέκα Εντολές, εδήλωσε ρητώς ότι δεν έπρεπε να γίνωνται εικόνες για ένα τέτοιο σκοπό. Διέταξε τα εξής: «Μη κάμης εις σεαυτόν είδωλον, μηδέ ομοίωμα τινός . . . μη προσκυνήσης αυτά μηδέ λατρεύσης αυτά.» (Έξοδος 20:4, 5) Αντί να χρησιμοποιούμε πράγματα που δεν τα επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά, η αγάπη για την αλήθεια θα μας βοηθήση να γνωρίσωμε τον Θεό όπως πραγματικά είναι.

13. (α) Τι είδους Θεός είναι ο Ιεχωβά; (β) Ποιες από τις ιδιότητές του ιδιαίτερα σας ελκύουν;

¹³ Οι ιδιότητες του είναι τέτοιες ώστε κερδίζουν την εμπιστοσύνη όλων εκείνων που αγαπούν δικαιοσύνη. Μερικές απ’ αυτές τις ιδιότητες, όπως είναι η παντοδυναμία και η σοφία που υπερέχουν κατά πολύ από τις ιδιότητες οποιουδήποτε ανθρώπου, είναι φανερές από τα έργα της δημιουργίας του. Και δεν συμφωνείτε ότι η ομορφιά της δύσεως του ηλίου, η γλυκειά μελωδία των πτηνών, η ευωδία των ανθέων και τα πολλά αισθήματα της γεύσεως που απολαμβάνετε αντανακλούν την αγάπη του Θεού για το ανθρώπινο γένος; Αλλ’ η Αγία Γραφή προχωρεί και πέρα απ’ αυτά και μας λέγει περισσότερα για τον Θεό. Αποκαλύπτει ότι ο Ιεχωβά υποστηρίζει ό,τι είναι ορθό, αλλά λέγει ότι είναι επίσης σπλαγχνικός και γεμάτος ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Τον περιγράφει μ’ αυτόν τον τρόπο: «Ιεχωβά, Ιεχωβά ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός, φυλάττων έλεος εις χιλιάδας, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν και αμαρτίαν και ουδόλως αθωώνων τον ένοχον.» (Έξοδος 34:6, 7) Η Αγία Γραφή αφηγείται τις σχέσεις του Θεού επί πολλούς αιώνες με το έθνος του αρχαίου Ισραήλ, σχέσεις που δείχνουν ζωηρά αυτές τις ιδιότητες. Η γραπτή αυτή αφήγησις αποδεικνύει επίσης ότι «δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν.» (Πράξεις 10:34, 35) Επιθυμεί να απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι μια αγαθή σχέσι μαζί του και φρόντισε στοργικά να το κάμη αυτό δυνατόν.

14. Επηρεάζεται η ζωή ενός ατόμου όταν πραγματικά θέτη την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά; (Παροιμίαι 3:5, 6)

¹⁴ Καθώς ένα άτομο αποκτά εκτίμησι για τις πολλές θαυμαστές ιδιότητες του αληθινού Θεού, τι γίνεται; Το «όνομα» του Θεού αποκτά μεγαλύτερη σημασία γι’ αυτόν. Θέτει την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά, ενεργώντας με τον θείο τρόπο και, το αποτέλεσμα είναι ν’ απολαμβάνη προστασία. Είναι όπως αναγράφεται στις Παροιμίες 18:10, ΜΝΚ: «Το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.»

15. (α) Γιατί το μέλλον μας εξαρτάται από τον Ιεχωβά; (β) Ποια σοβαρή απόφασι αντιμετωπίζει κάθε άτομο; (Δευτερονόμιον 30:19, 20)

¹⁵ Αυτή η προστασία περιλαμβάνει και την προσδοκία μας για το μέλλον. Πραγματικά, από τον Ιεχωβά εξαρτάται το μέλλον όλης της ανθρωπότητος. Γιατί; Διότι αυτή η γη αποτελεί την δημιουργία του και όλοι όσοι ζουν σ’ αυτή εξαρτώνται από την πρόνοια του να διατηρή τη ζωή. Στην Αγία Γραφή εδήλωσε το σκοπό του να παράσχη ασφάλεια και ευτυχισμένες συνθήκες ζωής για τον λαό του. Τίποτε στον ουρανό ή στη γη δεν μπορεί να εμποδίση τον Παντοδύναμο Θεό από το να εκτελέση τον σκοπό του. Εν τούτοις, αυτός ο σκοπός δεν μας στερεί το δικαίωμα της ελευθέρας βουλήσεως. Δεν καθορίζει τον προορισμό του καθενός μας χωρίς εμείς να έχωμε κάποιο μέρος σ’ αυτό το ζήτημα. Αλλά μας παρουσιάζει μια σοβαρή απόφασι: Μας υποκινεί η εκτίμησίς μας για όλα όσα έκαμε ο Ιεχωβά για μας και για όσα θα κάμη ακόμη στο μέλλον, να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του; Αν ένα άτομο δεν πιστέψη, αυτό δεν πρόκειται να μεταβάλη το γεγονός ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός, ούτε ν’ αλλάξη το σκοπό Του. Αλλ’ αυτό μπορεί να καθορίση αν ένα άτομο ωφελήται προσωπικά απ’ αυτόν τον στοργικό σκοπό. Η εκλογή είναι στην πραγματικότητα μεταξύ ζωής και θανάτου.

Γιατί η Έλλειψις Ασφαλείας Φθείρει την Ανθρώπινη Ζωή

16. Ποια είναι μερικά από τα πράγματα που κάνουν τη ζωή σήμερα να μην είναι ασφαλής;

¹⁶ Για να κατανοήσωμε πώς ο σκοπός του Ιεχωβά φέρνει αληθινή ασφάλεια, θα μπορούσαμε επωφελώς να θυμηθούμε πρώτα μερικά πράγματα που κάνουν τη σημερινή ζωή να μην είναι ασφαλής. Μεταξύ αυτών είναι η έλλειψις αγάπης, η περιφρόνησις του νόμου, η έλλειψις σεβασμού για την ιδιοκτησία των άλλων και τα ψεύδη και οι βιαιότητες στα οποία καταφεύγει ένα άτομο για να επιτύχη τους σκοπούς του. Επίσης, δεν μπορούμε να παραβλέψωμε τις ασθένειες και τη βεβαιότητα ότι αργά ή γρήγορα οι άνθρωποι πεθαίνουν. Από την προσωπική πείρα και την παρατήρησι, γνωρίζομε πώς επηρεάζουν την ανθρώπινη ζωή αυτά τα πράγματα. Αλλά πώς προήλθαν όλα αυτά; Η απάντησις βρίσκεται στην Αγία Γραφή.

17. Στην αρχή, τι συντελούσε στην ασφάλεια που απελάμβαναν ο Αδάμ και η Εύα; (Γένεσις 1:31· 2:8, 15)

¹⁷ Το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής μάς πληροφορεί ότι όταν ο Ιεχωβά εδημιούργησε τους πρώτους ανθρώπινους γονείς μας, τον Αδάμ και την Εύα, το έργο του ήταν πολύ καλό. Δεν υπήρχε ελάττωμα στη διάπλασί των που θα μπορούσε να προκαλέση κάποια ασθένεια· ενώπιον των είχαν την προοπτική να ζουν για πάντα. Στοργικά, ο Θεός τούς έδωσε ένα μεγάλο κήπο, έναν παράδεισο στην Εδέμ, ως κατοικία των. Γενναιόδωρα περιέλαβε στην παραδεισιακή τους κατοικία άφθονη βλάστησι και οπωροφόρα δένδρα για τη συντήρησί τους. Εγέμισε επίσης τη ζωή τους με σκοπό δίνοντας τους την εντολή να έχουν εξουσία στα ψάρια, στα πτηνά και σ’ όλα τα ζώα και να καλλιεργούν τη γη και να τη γεμίσουν με τους απογόνους των ώσπου να γίνη όλη η γη σαν τον παράδεισο στον οποίον τους είχε θέσει. Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, το αίσθημα της ασφαλείας ήταν πολύ φυσικό. Αλλά κάτι απητείτο απ’ αυτούς αν επρόκειτο ν’ απολαμβάνουν συνεχώς αυτή την ασφάλεια.

18. (α) Τι απαιτήθηκε από τον Αδάμ και την Εύα, αν επρόκειτο να εξακολουθήσουν να είναι ασφαλείς; (β) Πώς ο Ιεχωβά εδοκίμασε την υπακοή τους και γιατί αυτό ήταν ένα σοβαρό ζήτημα; (Λουκάς 16:10)

¹⁸ Ήταν ανάγκη να αναγνωρίζουν τη θέσι τους σχετικά με τον Θεό. Η γη και όλα όσα ήσαν σ’ αυτή ανήκαν στο Δημιουργό τους και γι’ αυτό εκείνος είχε το δικαίωμα ν’ αποφασίση πώς έπρεπε να χρησιμοποιούνται όλα αυτά. Η ίδια η ζωή ήταν ένα δώρο υπό όρους· ο Αδάμ και η Εύα μπορούσαν να την απολαμβάνουν συνεχώς εφόσον θα εξακολουθούσαν ν’ ανταποκρίνωνται στην απαίτησι της στοργικής υπακοής στον ουράνιο Πατέρα τους. Ο Ιεχωβά, για να τονίση τη σοβαρότητα αυτής της απαιτήσεως, έδωσε την εξής εντολή στον άνθρωπο: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.» (Γένεσις 2:16, 17) Η υπακοή θα έδειχνε αν ο άνθρωπος εδέχετο τον Θεόν ως Άρχοντα· η παρακοή θα εσήμαινε ότι απέρριπταν το τέλειο θέλημα του Θεού. Αυτός ο νόμος δεν ήταν δύσκολος· δεν στερούσε τον άνθρωπο από κάθε τι που χρειαζόταν, αλλ’ ήταν μια απλή και ωστόσο αποτελεσματική δοκιμασία, μια δοκιμασία που ήταν κατάλληλη για τις περιστάσεις στις οποίες ζούσε. Έδινε στον Αδάμ και στη σύζυγο του Εύα την ευκαιρία να δείξουν αγάπη για τον ουράνιο Πατέρα τους.

19. (α) Ποια πράγματα που αφαιρούν την ασφάλεια ήλθαν σε ύπαρξι για πρώτη φορά με την αμαρτία του Αδάμ και της Εύας και μετέπειτα; (β) Όπως εξηγείται στο εδάφιο Ρωμαίους 5:12, πώς επηρεάσθηκαν όλοι οι απόγονοι του Αδάμ;

¹⁹ Η Γραφική αφήγησις της Γενέσεως κεφάλαιον τρίτον δείχνει ότι αυτοί απέτυχαν. Εκουσίως έφαγαν από το δένδρο που τους είχε πει ο Θεός να «απέχουν.» Η ασφάλεια που απελάμβανε προηγουμένως το ανθρώπινο ζεύγος έπαυσε να υπάρχη. Τα πράγματα ακριβώς που αφαιρούν την ασφάλεια σήμερα ήλθαν σε ύπαρξι για πρώτη φορά τότε. Υπήρχε έλλειψις αγάπης για τον Θεό, περιφρόνησις των νόμων του, παράλειψις σεβασμού για την ιδιοκτησία του. Ο Αδάμ και η Εύα, αποδοκιμασμένοι από τον Θεό εκδιώχθηκαν από την Εδέμ. Έξω από τον παράδεισο, πολλοί από τους απογόνους των, περιλαμβανομένου και του γυιου των Κάιν, ξέπεσαν ακόμη περισσότερο καταφεύγοντας σε βιαιότητες. Ακόμη κι εκείνοι που δεν αγνόησαν εκουσίως τον νόμο του Θεού αισθάνθηκαν στα σώματά τους τα αποτελέσματα της κληρονομίας της αμαρτίας, όπως εξηγεί το εδάφιο Ρωμαίους 5:12: «Καθώς δι’ ενός ανθρώπου [του Αδάμ] η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.»

20. (α) Από ποιον προήλθε αρχικά ο στασιασμός στην Εδέμ; (Αποκάλυψις 12:9) (β) Πώς αυτός έγινε Σατανάς και Διάβολος; (Ιάκωβος 1:14, 15)

²⁰ Πρέπει να σημειωθή, όμως, ότι η πρώτη κίνησις προς την ανταρσία δεν προήλθε, από τον Αδάμ ή τη σύζυγό του. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ένας «όφις» μίλησε στην Εύα και την παρέσυρε με απάτη να παραβή τον νόμο του Θεού. Φυσικά, ένα κατά γράμμα φίδι δεν μπορεί να μιλήση· η Αγία Γραφή αργότερα αποκαλύπτει ότι η δύναμις που ήταν πίσω από εκείνο το φίδι ήταν ένα αόρατο πνευματικό πρόσωπο. Αυτό το πνευματικό πρόσωπο δεν είχε δημιουργηθή για να είναι πονηρό. Αλλά, όπως ακριβώς οι άνθρωποι, έτσι και αυτός ο πνευματικός γυιος του Θεού είχε ελεύθερη θέλησι και τη δυνατότητα να εκλέγη πώς θα χρησιμοποιή τις ικανότητες του. Με το να φιλοξενήση στη διάνοια του κακές επιθυμίες, ανέπτυξε υπερηφάνεια· ήθελε να τον λατρεύουν τα άλλα πλάσματα ως Θεό. Με την πορεία που ακολούθησε για να φθάση σ’ αυτόν το σκοπό έγινε εχθρός του Θεού, δηλαδή Σατανάς και συκοφάντης, δηλαδή Διάβολος.

21. (α) Όταν μίλησε στην Εύα, τι ισχυρισμούς έκαμε ο Σατανάς; (β) Γιατί δεν εβελτίωσε τη θέσι της ενεργώντας πάνω σε ό,τι είχε πει ο Σατανάς;

²¹ Επλησίασε την Εύα και αφού της έκαμε πρώτα ερωτήσεις, κατόπιν διέψευσε άμεσα όσα είχε πει ο Θεός, λέγοντας στην Εύα: «Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει [αν φάγετε από το απαγορευμένο δένδρο]· αλλ’ εξεύρει ο Θεός, ότι καθ’ ην ημέραν φάγητε απ’ αυτού, θέλουσιν ανοιχθή οι οφθαλμοί σας, και θέλετε είσθαι ως θεοί, γνωρίζοντες το καλόν και το κακόν.» (Γένεσις 3:1-5) Αυτό φάνηκε στη γυναίκα σαν κάτι καλύτερο από εκείνο που είχε. Αλλά με το να το πιστέψη μήπως απέκτησε πράγματι μεγαλύτερη ασφάλεια; Μήπως ο σύζυγός της εβελτίωσε την τύχη του με το να γίνη συμπαραβάτης της; Όχι· όλο αυτό ήταν ψεύδος. Αυτό αποδείχθηκε τελικά όταν πέθαναν και μέχρι σήμερα οι άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν.

22. (α) Ποια ζωτικά ζητήματα ανέκυψαν εκεί στην Εδέμ και πώς αυτά επηρεάζουν την ασφάλεια όλης της κτίσεως; (β) Ποια ακόμη κατηγορία έγινε στις ημέρες του Ιώβ και τι υπονοούσε αυτή; (Ιώβ 1:7-12· 2:1-5)

²² Ζωτικά ζητήματα ανέκυψαν εκεί στην Εδέμ και αυτά επηρεάζουν την ασφάλεια όλης της κτίσεως. Η αλήθεια των λόγων του Θεού αμφισβητήθηκε κι αυτό έθεσε σε αμφιβολία την ορθότητα και τη δικαιοσύνη της κυριαρχίας του. Είχε γίνει υπόδειξις ότι ο άνθρωπος θα ήταν σε καλύτερη θέσι αν έπαιρνε δικές του αποφάσεις σχετικά με το τι είναι καλό και τι είναι κακό, αν έθετε δικούς του κανόνες, και αν ενεργούσε ως άρχων του εαυτού του. Ο στασιασμός του Σατανά και η αποτυχία του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους ν’ αποδειχθή πιστό στον Θεό ήγειρε το ερώτημα τι θα έκαναν τα άλλα νοήμονα πλάσματα του Θεού. Θα έμενε κανένα πιστό στον Θεό; Αργότερα, στις μέρες του Ιώβ, ο Σατανάς ήγειρε την κατηγορία ότι εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό το κάνουν από ιδιοτέλεια και όχι από αγάπη. «Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεό;» υποστήριξε ο Σατανάς. (Ιώβ 1:9) Υπονοούσε ότι κανένας δεν θα έμενε πιστός στην κυριαρχία του Ιεχωβά αν επετρέπετο σ’ αυτόν, τον αντίδικο του Θεού, να τον θέση σε δοκιμασία. Ώσπου να τακτοποιηθούν αυτά τα επίμαχα ζητήματα δεν θα μπορούσε η ανθρωπότης ν’ απολαμβάνη πάλι πλήρη ασφάλεια. Εν τούτοις, ο Ιεχωβά εγνώριζε ότι αυτά τα ζητήματα θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν για την πλήρη ικανοποίησι όλων εκείνων που αγαπούν δικαιοσύνη και έκαμε τις κατάλληλες ενέργειες γι’ αυτόν τον σκοπό.

Ενέργειες που Κάνουν Δυνατό ένα Ασφαλές Μέλλον

23. (α) Τι έκαμε δυνατόν για μας ο Ιεχωβά όταν κατεδίκασε τους πρώτους γονείς μας; (2 Πέτρου 3:9) (β) Γύρω από ποιον στρέφεται ο σκοπός του Ιεχωβά για το μέλλον του ανθρωπίνου γένους;

²³ Όταν καταδικάσθηκαν οι πρώτοι γονείς μας για την ανταρσία των εναντίον του Θεού, ο Ιεχωβά δεν ελησμόνησε τους αγέννητους απογόνους των. Στοργικά έθεσε ένα σκοπό που καθιστά δυνατόν για όλους μας να εκλέξωμε αν θέλωμε να ζήσωμε κάτω από τη θεία κυριαρχία. Αυτός ο σκοπός στρέφεται γύρω από τον Υιόν του Θεού τον Ιησούν Χριστό.

24. (α) Τι είδους ζωή είχε ο Ιησούς προτού γίνη άνθρωπος; (β) Γιατί δεν πρέπει να λέμε ότι είναι ο Θεός ή ότι είναι ίσος με τον Θεό; (Ιωάννης 17:3)

²⁴ Αυτός ο Υιός ήταν ο πρώτος από τη δημιουργία του Ιεχωβά στο ουράνιο βασίλειο. «Δι’ αυτού εκτίσθησαν τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης,» όπως μας πληροφορεί η Αγία Γραφή. (Κολοσσαείς 1:15-17) Αλλά στον ωρισμένο καιρό του Θεού, ο Υιός του άφησε την ουράνια δόξα του και θαυματουργικά γεννήθηκε ως άνθρωπος στη γη. Ο άγγελος Γαβριήλ, που εστάλη από πριν για να πη για τη γέννησί του, δεν είπε ότι το παιδί που θα εγεννάτο θα ήταν ο Θεός. Μάλλον, ανήγγειλε τη γέννησι του ‘Υιού του Θεού.’ (Λουκάς 1:35) Ο ίδιος ο Ιησούς δεν ισχυρίσθηκε ότι ήταν ο Θεός. Δεν ενήργησε όπως ο Σατανάς, ο οποίος επεδίωξε λατρεία για τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα είπε: «Ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου.» (Ιωάννης 14:28) Για ν’ απολαμβάνωμε λοιπόν μια ορθή σχέσι με τον Θεό της αληθείας, δεν πρέπει ν’ αποδίδωμε διαφορετική θέσι στον Υιόν του, λέγοντας ότι είναι ο Θεός ή είναι ίσος με τον Θεόν.

25. Τι επέτυχε ο Ιησούς αποδεικνύοντας την ακεραιότητα του ως άνθρωπος στη γη κάτω από μεγάλη πίεσι;

²⁵ Εδώ στη γη ο Ιησούς υπέστη δοκιμασίες που δεν είχε υποστή ποτέ προηγουμένως. Στον ουρανό ήταν άμεμπτος στην εκτέλεσι του θελήματος του Πατρός του. Αλλά θα εξακολουθούσε ν’ αποδεικνύεται πιστός ως άνθρωπος στη γη, ιδιαίτερα αν υπεβάλλετο σε παθήματα και άδικη ταπείνωσι; Ο Σατανάς ήταν αποφασισμένος ν’ αποδείξη ότι κανένας ούτε ακόμη και ο πρώτιστος Υιός του Θεού δεν θα έμενε πιστός αν ετίθετο σε δοκιμασία. Αλλ’ ο Ιησούς ενέμεινε πιστά στον Λόγο του Θεού, βασιζόμενος σ’ αυτόν ως οδηγόν του και παραθέτοντας απ’ αυτόν για ν’ αποκρούση τους πειρασμούς. Με σταθερότητα απέρριψε πιέσεις για να κάμη το κακό, λέγοντας: «Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, ‘Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.’» (Ματθαίος 4:10, ΜΝΚ) Ο Ιησούς διετήρησε ως τον θάνατο την νομιμοφροσύνη του στον Ιεχωβά ως Κυρίαρχο και μάλιστα κάτω από δοκιμασίες πολύ πιο σοβαρές από εκείνες που είχε αντιμετωπίσει ο Αδάμ. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Ιησούς απήλλαξε το όνομα του Πατρός του από τις ψευδείς κατηγορίες που είχαν γίνει από τον Σατανά. Ο Ιησούς με το παράδειγμά του μας έδειξε πώς να υπερνικούμε πειρασμούς και πώς ν’ αποδεικνύουμε ότι κι εμείς επίσης είμεθα πιστοί υποστηρικταί της κυριαρχίας του Ιεχωβά.

26. Τι άλλο προέκυψε από τον θάνατο του Ιησού ως τελείου ανθρώπου και τι αυτό κάνει δυνατόν για μας: (1 Τιμόθεον 2:3-6)

²⁶ Ο Υιός του Θεού, όμως, μας προσέφερε κάτι περισσότερο από ένα καλό παράδειγμα. Ο ίδιος ο Ιησούς εξήγησε ότι ήλθε «διά να δώση την ζωήν (την ψυχήν, Κείμενον) αυτού λύτρον αντί πολλών.» (Μάρκος 10:45) Αυτό ήταν ανάγκη να γίνη αν επρόκειτο ποτέ το ανθρώπινο γένος να απαλλαγή από την αμαρτία, τις ασθένειες και τον θάνατο που προκύπτουν από την αμαρτία. Σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, το αντίλυτρο έπρεπε να είναι μια τέλεια ανθρώπινη ζωή, για ν’ αντισταθμίση την τέλεια ανθρώπινη ζωή που χάθηκε από τον Αδάμ. Κανένας ατελής απόγονος του Αδάμ δεν μπορούσε να το δώση αυτό το αντίλυτρο. Ο Ιεχωβά έκαμε στοργικά αυτή την προμήθεια. Έστειλε τον Υιόν του στη γη. Κατόπιν, μετά τον θάνατο του Ιησού, ο Θεός τον ανέστησε πάλι σε ζωή, αλλά τώρα ως πνευματικό πρόσωπο και δέχθηκε την αξία της ανθρώπινης ζωής του ως θυσία χάριν του ανθρωπίνου γένους. Αυτό άνοιξε για μας την ευκαιρία να επανακτήσωμε εκείνο που έχασε ο Αδάμ. Όπως εξηγεί η Αγία Γραφή: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάννης 3:16) Τι θαυμαστή προοπτική θέτει αυτό ενώπιον μας, αν πιστέψωμε στον Υιό του Θεού, αν μάθωμε αυτά που εδίδαξε και αν ζήσωμε σύμφωνα μ’ αυτά!

27. (α) Γιατί ο Ιησούς δεν αναμίχθηκε σε πολιτικές υποθέσεις; (Ιωάννης 18:36) (β) Τι στάσι εδίδαξε ο Ιησούς να έχουν οι ακόλουθοι του σχετικά με τις κυβερνήσεις; (Ματθαίος 22:17-21)

²⁷ Αυτή η πίστις περιλαμβάνει επίσης το να εκτιμήσουμε το ρόλο που έδωσε ο Ιεχωβά στον Υιόν του για κυβέρνησι. Ο Ιησούς δεν αναμίχθηκε στις πολιτικές υποθέσεις των ημερών του· εγνώριζε ότι καμμιά ανθρώπινη κυβέρνησις δεν υπεστήριζε την κυριαρχία του Ιεχωβά. Άσχετα με το τι μπορεί να έλεγαν αυτοί οι άρχοντες σχετικά με την πίστι στον Θεό, είναι βέβαιο ότι όλοι καθώριζαν τους δικούς των κανόνες για το τι είναι καλό και τι κακό. Έτσι, είτε το ανεγνώριζαν είτε όχι, όλοι αυτοί ακολουθούσαν την ηγεσία του εχθρού του Θεού, του Σατανά ή Διαβόλου, τον οποίον η Αγία Γραφή χαρακτηρίζει ως τον ‘άρχοντα του κόσμου τούτου.’ (Ιωάννης 14:30) Ο Ιησούς εδίδαξε τους μαθητάς του να πληρώνουν τους φόρους των, να είναι νομοταγείς, όσον καιρό ο Θεός επέτρεπε να υπάρχουν οι ανθρώπινες κυβερνήσεις. Αλλά ετόνισε καθαρά ότι η μόνη ελπίδα για ένα ασφαλές μέλλον θα ήταν η βασιλεία του Θεού, η μόνη πραγματικά δίκαιη κυβέρνησις που θα ενεργούσε από τον ουρανό και θα ασκούσε εξουσία σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Γι’ αυτό και εδίδαξε τους ανθρώπους να προσεύχωνται στον Θεό: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» Ο Ιησούς προέτρεπε τους ανθρώπους να ζουν σε αρμονία με τους νόμους εκείνης της βασιλείας όπως εκτίθενται στην Αγία Γραφή. Και τους έδωσε εντολή να κηρύττουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» στους ανθρώπους παντού.—Ματθαίος 6:10· 24:14

28. Τι είναι η βασιλεία του Θεού και πώς μπορούμε να δείξωμε την εκτίμησί μας γι’ αυτήν; (Ματθαίος 6:33)

²⁸ Αυτή η βασιλεία είναι το μέσον του Ιεχωβά για την εκτέλεσι του θελήματος του. Θα ενοποιήση όλη τη νοήμονα κτίσι και πάλι κάτω από τη βασιλεία του Ιεχωβά. Στα μέλη αυτής της ουρανίας κυβερνήσεως θα περιληφθούν άτομα που λαμβάνονται απ’ αυτή τη γη, τα οποία απέδειξαν την πιστή των υποστήριξι στην εξουσία του Ιεχωβά, στην κυριαρχία του. Αυτά τα άτομα χαρακτηρίζονται ως «μικρόν ποίμνιον.» (Λουκάς 12:32) Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής δείχνει ότι αυτοί αριθμητικώς περιορίζονται σε ‘εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, ηγορασμένους από τη γη.’ (Αποκάλυψις 14:1, 3) Αλλ’ ο κυριώτερος στον οποίο έχει ανατεθή η βασιλική εξουσία είναι ο Υιός του Θεού ο Ιησούς Χριστός. Σε εκπλήρωσι της θείας προφητείας, αυτός είναι εκείνος στον οποίο ο Ιεχωβά δίνει ‘την εξουσίαν και την δόξαν και την βασιλείαν, διά να λατρεύωσιν αυτόν πάντες οι λαοί, τα έθνη και αι γλώσσαι.’ (Δανιήλ 7:13, 14) Είναι ζωτικό για όλους μας να ζούμε σε πλήρη αρμονία με τη θεία αυτή διάταξι. Σ’ εκείνους που αρνούνται να το πράξουν αυτό δεν θα επιτραπή να παρεμποδίζουν για πάντα την ασφάλεια των άλλων.

29. (α) Πόσον καιρό διήρκεσε η ανθρώπινη κυριαρχία και γιατί δεν θα συνεχισθή πολύν καιρό ακόμη; (Ιερεμίας 17:5) (β) Τι θα σημάνη αυτό για τον Σατανά; (γ) Τι θα συμβή στις ανθρώπινες κυβερνήσεις; (δ) Τι πρόκειται να γίνουν οι ασεβείς; (ε) Τι θα συμβή σ’ εκείνους που αδιαφορούν για την κυριαρχία του Ιεχωβά; (2 Θεσσαλονικείς 1:6-9)

²⁹ Από τον καιρό της ανταρσίας στην Εδέμ, οι άνθρωποι είχαν στη διάθεσί τους σχεδόν έξη χιλιάδες χρόνια για να γευθούν τους καρπούς της ανθρώπινης κυριαρχίας. Το αποτέλεσμα είναι ολέθριο. Η Αγία Γραφή κατάλληλα υποδεικνύει ότι αυτή η γενεά είναι εκείνη στη διάρκεια της οποίας ο Θεός θα εκτελέση τις κρίσεις του. Τι θα σημάνη αυτό για τον πρώτο εχθρό της ανθρωπότητος, τον Σατανά ή Διάβολο; Αυτός και οι δαίμονες του θα ακινητοποιηθούν τελείως με το να ‘ριφθούν στην άβυσσο,’ ανίκανοι πλέον να πλανήσουν την ανθρωπότητα. (Αποκάλυψις 20:1-3) Τι θα σημάνη η εκτέλεσις των κρίσεων του Θεού για τις ανθρώπινες κυβερνήσεις; Η Αγία Γραφή προλέγει, «Η βασιλεία . . . θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας [των ανθρώπων], αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.» (Δανιήλ 2:44) Τι θα σημάνη αυτό για τους ψεύτες, τους κλέφτες κι εκείνους που επιδίδονται σε βιαιότητες; «Ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει· και θέλεις ζητήσει τον τόπον αυτού, και δεν θέλει ευρεθή.» (Ψαλμός 37:10) Τι θα σημάνη αυτό για κείνους που αδιαφορούν για την κυριαρχία του Ιεχωβά; Στις ημέρες του Νώε, «δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας,» το ίδιο θα συμβή και τώρα όταν ο Θεός χρησιμοποιήση τον Υιόν του για να ενεργήση με δικαιοσύνη.—Ματθαίος 24:39.

30. Τι θα σημάνουν όλα αυτά για τους πιστούς υποστηρικτάς της κυριαρχίας του Ιεχωβά; (Αποκάλυψις 7:9, 10, 13, 14)

³⁰ Αλλά τι θα σημάνη αυτό για κείνους που έχουν αποδείξει ότι είναι πιστοί υποστηρικταί της κυριαρχίας του Ιεχωβά; Θα σημάνη σωτηρία για να ζήσουν στη νέα τάξι του Θεού. Στις σχέσεις του Θεού με το αρχαίο έθνος Ισραήλ, δόθηκε ένα παράδειγμα για την επίδρασι που θα έχη αυτό στη ζωή. Έγινε ακριβώς όπως ο Θεός είχε οδηγήσει τον Μωυσή να πη: «Και κατοικήσητε επί της γης, την οποίαν Ιεχωβά ο Θεός σας δίδει εις εσάς να κληρονομήσητε, και δώση εις εσάς ανάπαυσιν από πάντων των εχθρών σας κύκλω, ώστε να κατοικήσητε μετά ασφαλείας.» (Δευτερονόμιον 12:10, ΜΝΚ) Σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούσαν στη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλέως Σολομώντος, εγράφησαν τα εξής: «Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν [μακρυά προς βορράν] έως Βηρ-σαβεέ [προς νότον].» (1 Βασιλέων 4:25) Σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, κάθε οικογένεια έπρεπε να καλλιεργή τον αγρόν της και να ζη απ’ αυτόν. Η υπακοή στον Θεό είχε ως αποτέλεσμα την ευλογία του και, όπως αυτός είχε υποσχεθή, αυτό περιελάμβανε και ‘βροχήν της γης των εν τω καιρώ αυτής.’ (Δευτερονόμιον 11:13-15) Υπήρχε οικονομική ασφάλεια.

31. Όπως περιγράφεται στον Ψαλμό 72, ποιες συνθήκες που συντελούν σε ασφάλεια θα επικρατούν σε όλη τη γη κάτω από τη βασιλεία του Θεού;

³¹ Αυτό κατεγράφη στην Αγία Γραφή, όχι απλώς σαν μια ιστορική αναγραφή, αλλά για δική μας ενθάρρυνσι. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αυτός τον οποίο ο Ιεχωβά διώρισε να είναι βασιλεύς όλης της γης, χαρακτηρίζεται στις Άγιες Γραφές ως κάτι «πλειότερον του Σολομώντος.» (Λουκάς 11:31) Κάτω από τη βασιλεία του Χριστού θα υπάρχουν σε όλη τη γη συνθήκες καλύτερες από εκείνες που υπήρχαν στον Ιούδα και στον Ισραήλ στη διάρκεια των ημερών του Σολομώντος. Ο Ψαλμός 72 περιγράφει ωραία τις ευλογίες αυτές ως εξής: «Εν ταις ημέραις αυτού θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη. Και θέλει κατακυριεύει από θαλάσσης έως θαλάσσης και από του ποταμού [Ευφράτου] έως των περάτων της γης. Εκ δόλου και εξ αδικίας θέλει λυτρώνει τας ψυχάς αυτών και πολύτιμον θέλει είσθαι το αίμα αυτών εις τους οφθαλμούς αυτού. Αφθονία σίτου θα υπάρχη εν τη γη· επί των κορυφών των ορέων, θέλει είσθαι υπερχείλισις.» (Ψαλμός 72:7, 8, 14, 16, ΜΝΚ) Η κατάστασις που θα επικρατή τότε θα είναι όπως αυτή που περιέγραψε ο Ιησούς Χριστός σ’ έναν άνθρωπο που παρεκάλεσε τον Ιησού να τον θυμηθή όταν θα ήρχετο στη βασιλεία του. Ο Ιησούς του είπε: «Θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω Παραδείσω.»—Λουκάς 23:43.

32. (α) Πώς θα γίνη δυνατόν ώστε και οι νεκροί ακόμη να ωφεληθούν απ’ αυτές τις μεγαλειώδεις προμήθειες; (β) Από πού θα επιστρέψουν οι αναστημένοι; (Ιεζεκιήλ 18:4· Ιώβ 14:13)

³² Εκείνοι οι οποίοι μπορεί να έχουν ήδη πεθάνει λόγω της κληρονομημένης αμαρτίας από τον Αδάμ δεν θα λησμονηθούν τότε. Και αυτοί επίσης καλύπτονται από τη θυσία του αντιλύτρου του Υιού του Θεού. Η Αγία Γραφή προλέγει ενθαρρυντικά: «Μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων.» (Πράξεις 24:15) Τι σημαίνει αυτό; Η Αγία Γραφή λέγει ότι «οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει· αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν, ουδέ έχουσι πλέον απόλαυσιν.» (Εκκλησιαστής 9:5) Αυτοί είναι νεκροί στον τάφο. Ανάστασις, λοιπόν, σημαίνει επάνοδο στη ζωή. Εκτός από εκείνους που αποτελούν το «μικρόν ποίμνιον» και που θα μετάσχουν σε ουράνια ζωή με τον Ιησού Χριστό, όλοι οι άλλοι θ’ αναστηθούν ως άνθρωποι με την προοπτική ενώπιόν των να ζήσουν αιώνια, εδώ ακριβώς στη γη.

33. (α) Με τι μέσον θα εκλείψουν οι ασθένειες και ο θάνατος; (Μάρκος 2:1-12) (β) Θέλετε σεις προσωπικά να ωφεληθήτε απ’ αυτές τις προμήθειες που έκαμε ο Ιεχωβά για ένα ασφαλές μέλλον;

³³ Θα είναι ένας καιρός ανανεώσεως για την ανθρώπινη οικογένεια. Κάτω από την κατεύθυνσι της ουράνιας βασιλείας κάθε ίχνος αμαρτίας και όλα τα αποτελέσματα της θα εκλείψουν με την εφαρμογή της θυσίας του Ιησού σ’ όλους εκείνους που θα πιστέψουν. Ο Ιησούς, όταν ήταν στη γη, έδειξε τι θα εσήμαινε αυτό για την ανθρωπότητα. Εθεράπευσε κάθε είδους ασθένειες, αποκατέστησε την όρασι σε τυφλούς και εθεράπευσε χωλούς. Στη νέα τάξι του Θεού η γη θα είναι γεμάτη από άτομα που θα λάβουν πείρα αυτών των ευλογιών. Η θεία υπόσχεσις είναι: «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλυψις 21:4) Όλα εκείνα που έχουν κάμει τη ζωή να μη είναι ασφαλής θα εκλείψουν. Τι μεγαλειώδης προσδοκία είναι αυτή!

34. Υπάρχει κάποια πραγματική ασφάλεια που μπορούμε ν’ απολαύσωμε και τώρα ακόμη;

³⁴ Αλλά δεν έχουν διαφυλαχθή για το μέλλον όλα όσα συντελούν στην ασφάλεια. Πολλά μπορούμε ν’ απολαύσωμε και τώρα ακόμη.

Ασφάλεια που Μπορούμε ν’ Απολαύσωμε Τώρα

35. Ποια πράγματα που αναφέρονται εδώ θα συντελούσαν σε σημαντική προσωπική ασφάλεια;

³⁵ Άσχετα με τις άλλες περιστάσεις της ζωής που πρέπει κανείς ν’ αντιμετωπίση, πολλοί άνθρωποι θα συμφωνήσουν ότι όποιος έχει εξασφαλίσει την καθημερινή τροφή και επαρκή ρουχισμό, έχει ένα μεγάλο βαθμό, ασφαλείας. Αν, επίσης, οι άνθρωποι με τους οποίους κυρίως συναναστρέφεται έχουν πραγματική αγάπη ο ένας για τον άλλον, αυτό θα συντελούσε σε περισσότερη ασφάλεια. Και αν εγνώριζε τι επιφυλάσσει το μέλλον και αυτό επίσης θα τον βοηθούσε να μειώση στο ελάχιστο κάθε αίσθημα αβεβαιότητος. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν απολαμβάνουν ένα τέτοιο αίσθημα ασφαλείας. Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι υποσχέσεις για ασφάλεια που δόθηκαν στον Λόγο του Θεού θα αληθεύσουν μόνο στο μέλλον; Ή μήπως μπορούν οι άνθρωποι και τώρα ακόμη να βρουν ασφάλεια αν πιστέψουν σ’ αυτές τις υποσχέσεις και ενεργήσουν σε αρμονία μ’ αυτές; Υπάρχουν άνθρωποι τώρα που το πράττουν αυτό μ’ ένα ενιαίο τρόπο;

36. (α) Κάτω από ποιες περιστάσεις λέγει ο Θεός ότι θα προμηθεύση την καθημερινή τροφή και τον ρουχισμό ακόμη και τώρα; (β) Ποιοι απολαμβάνουν τέτοια ασφάλεια και πώς αποκτούν τα αναγκαία για τη ζωή; (Εφεσίους 4:28)

³⁶ Οι Χριστιανοί που είναι γνωστοί ως μάρτυρες του Ιεχωβά διεπίστωσαν ότι ο Λόγος του Θεού είναι αληθινός και ότι η εφαρμογή αυτού του Λόγου στη ζωή τους φέρνει λαμπρά οφέλη και τώρα ακόμη. Αυτά τα οφέλη έρχονται όταν δίδεται η ορθή σπουδαιότης στα πνευματικά ζητήματα της καθημερινής ζωής ενός ανθρώπου. Φυσικά, κάθε άνθρωπος επάνω στη γη, είτε έχει κλίσι προς τα πνευματικά πράγματα είτε όχι, μπορεί να ωφεληθή απ’ ό,τι παράγει η γη. Αλλ’ η Αγία Γραφή τονίζει ότι ο Θεός ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ευημερία εκείνων οι οποίοι θέτουν την υπηρεσία του πρώτη στη ζωή τους. Ο Ιησούς για να ενισχύση την πίστι των μαθητών του, είπε: «Μη μεριμνήσητε, λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί· επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» (Ματθαίος 6:31-33) Αλλά πώς αυτοί αποκτούν «πάντα ταύτα» δηλαδή όσα χρειάζονται για τη συντήρησί τους μ’ ένα φυσικό τρόπο; Δεν τους συντηρεί οικονομικώς η Χριστιανική εκκλησία. Μάλλον, όλοι αυτοί είναι πρόθυμοι εργάται. Και όταν οι άνθρωποι κάνουν πραγματικά τη βασιλεία του Ιεχωβά και τη δικαιοσύνη του τα σπουδαιότερα πράγματα στη ζωή τους, ο Θεός ευλογεί τις προσπάθειες που καταβάλλουν για ν’ αποκτούν τα αναγκαία για τη ζωή. Ο Θεός απαντά στην προσευχή τους «τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον.» (Ματθαίος 6:11) Ο Ιεχωβά δεν υπόσχεται στους δούλους του υλική αφθονία ενόσω υπάρχει αυτός ο κόσμος, αλλά τους βεβαιώνει ότι θα έχουν ό,τι πραγματικά χρειάζονται. Και δεν υπάρχει κανένας άλλος περισσότερο ικανός να φροντίζη ώστε ν’ αποκτούν τα αναγκαία για τη ζωή.

37. (α) Ποια διαγωγή και στάσις ενισχύουν την έλλειψι ασφαλείας; (β) Βασικά, ποια ιδιότης λείπει μεταξύ των ανθρώπων αυτού του είδους; (γ) Πού είπε ο Ιησούς ότι θα μπορούσε να βρεθή τέτοια αγάπη;

³⁷ Ο μέγας Προμηθευτής των υλικών αναγκών διαθέτει και κάτι άλλο που είναι σπουδαίο για την ασφάλεια τώρα. Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, το να έχη κανείς τα υλικά αγαθά της ζωής δεν τον κάνουν να αισθάνεται ευχαρίστησι και ασφάλεια αν οι σύντροφοι του είναι άνθρωποι που δεν έχουν πραγματικό ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Η έλλειψις ασφαλείας ενισχύεται όταν οι άνθρωποι ψεύδωνται και απατούν· όταν χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους χωρίς να ενδιαφέρωνται για τα αισθήματα των άλλων· όταν κρίνουν τους άλλους με βάσι τα υλικά αποκτήματα, το χρώμα του δέρματος ή την εθνική καταγωγή· και όταν η «καλωσύνη» συχνά υποκινήται από ένα κρυφό ιδιοτελές ελατήριο. Εκείνο που λείπει περισσότερο μεταξύ των ανθρώπων αυτού του είδους είναι η αγάπη—το γνήσιο ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τους άλλους ανθρώπους. Μπορεί τέτοια αγάπη να βρεθή πραγματικά, όχι απλώς μεταξύ ολίγων ατόμων, αλλά σαν ένα εξέχον χαρακτηριστικό μιας ολόκληρης κοινωνίας ανθρώπων; Ο Ιησούς Χριστός μάς διαβεβαιώνει ότι μπορεί να βρεθή. Είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» Και εγνώριζε ότι θα υπήρχαν σήμερα τέτοιοι άνθρωποι, διότι είπε στους μαθητάς του: «Ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.»—Ιωάννης 13:35· Ματθαίος 28:20.

38. Πώς μας βοηθεί η Αγία Γραφή να βρούμε πραγματικά εκείνους που έχουν αυτή την αγάπη; (1 Ιωάννου 4:20, 21)

³⁸ Αν έχετε διαπιστώσει ότι αυτή η αγάπη δεν υπάρχει μεταξύ των συντρόφων σας, τότε είναι ανάγκη να την αναζητήσετε αλλού. Η Αγία Γραφή, στο εδάφιο 1 Ιωάννου 4:8, δίνει την απαιτούμενη κατεύθυνσι, λέγοντας: «Όστις δεν αγαπά δεν εγνώρισε τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη.» Επομένως, μεταξύ των ανθρώπων που ‘γνωρίζουν τον Θεό’ μπορεί να βρεθή αυτή η αγάπη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα βρήτε την αγάπη σε όλους τους ανθρώπους που είναι θρησκευόμενοι· γνωρίζετε ότι αυτό δεν συμβαίνει. Αλλά θα την βρήτε μεταξύ εκείνων που γνωρίζουν τον Ιεχωβά, τον μόνον αληθινό Θεό, οι οποίοι μεταχειρίζονται το όνομά του με σεβασμό και οι οποίοι ειλικρινά προσπαθούν να συμμορφώσουν τη ζωή τους με το θέλημά του. Τα οφέλη από μια τέτοια συναναστροφή είναι φανερά.

39. Εκτός από το να είναι κανείς απλώς μεταξύ αυτών των ανθρώπων, τι άλλο μπορεί να κάμη που θα συντελέση στην ασφάλεια του και την απόλαυσι της ζωής;

³⁹ Φυσικά, δεν γίνεται κανείς μ’ αυτόν τον τρόπο απρόσβλητος από τα αποτελέσματα της άνομης πορείας του υπολοίπου κόσμου. Εν τούτοις, όταν προσωπικά αναγνωρίζη την εξάρτησί του από τον Θεό και δέχεται πλήρως τον θείο κανόνα του δικαίου και του αδίκου όπως εκτίθεται στην Αγία Γραφή, πολύ ωφελείται. Προφυλάσσεται από ανάμιξι σε ενέργειες που θα προξενούσαν μόνο πόνο καρδιάς και θλίψι. Όπως λέγει το εδάφιο Παροιμίες 1:33: «Όστις όμως ακούει εμού [δηλαδή τη θεία σοφία], θέλει κατοικήσει εν ασφαλεία· και θέλει ησυχάζει, μη φοβούμενος κακόν.» Η ζωή του μπορεί να είναι γεμάτη από πραγματικό νόημα αν την χρησιμοποιή σε αρμονία με το θέλημα του Δημιουργού. Αντί να δοκιμάζη την απογοήτευσι όπως γίνεται με πολλούς ανθρώπους, μπορεί να μετέχη στη χαρά που προέρχεται από τη βοήθεια που παρέχει στους άλλους να μάθουν για τη μόνη πραγματική λύσι των προβλημάτων της ανθρωπότητος—τη βασιλεία του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός προείπε ένα τέτοιο έργο, λέγοντας: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε, θέλει ελθεί το τέλος.»—Ματθαίος 24:14.

40. Πώς αισθάνονται οι μάρτυρες του Ιεχωβά για το μέλλον και γιατί; (Λουκάς 21:28-32)

⁴⁰ Όταν αυτοί που μετέχουν στο έργο του κηρύγματος αποβλέπουν στο μέλλον, δεν καταλαμβάνονται από φόβο. Επειδή μελέτησαν την Αγία Γραφή και πίστεψαν αυτά που λέγει, γνωρίζουν τι επιφυλάσσει το μέλλον. Αντί ν’ απογοητεύονται από κάθε δυσάρεστη εξέλιξι των πραγμάτων του κόσμου, διακρίνουν σ’ αυτά τα πράγματα την εκπλήρωσι των Βιβλικών προφητειών που σχετίζονται με το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Γνωρίζουν ότι σε λίγον καιρό, μέσα σ’ αυτή τη γενεά, ο Θεός πρόκειται να καταστρέψη όλους εκείνους που εξακολουθούν να περιφρονούν τη δικαιωματική κυριαρχία του και επιμένουν να φθείρουν την απόλαυσι της ζωής των συνανθρώπων τους. Με εμπιστοσύνη προσμένουν την εκπλήρωσι της ελπίδος που εκτίθεται στην επιστολή 2 Πέτρου 3:13, που λέγει: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.»

41, 42. (α) Γιατί, λοιπόν, οι μάρτυρες του Ιεχωβά απολαμβάνουν ασφάλεια σε μεγάλο βαθμό και τώρα ακόμη, αν και ζουν μέσα σ’ έναν ανήσυχο κόσμο; (β) Μήπως η ασφάλεια που απολαμβάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι κάτι που κι εσείς επιθυμείτε;

⁴¹ Αυτή είναι η ασφάλεια που απολαμβάνουν ακριβώς τώρα οι Χριστιανοί λάτρεις του Ιεχωβά Θεού, εκείνοι που «λατρεύουν τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία.» Αυτή η ασφάλεια προέρχεται από την υποταγή των στους δικαίους κανόνας του Ιεχωβά και την εφαρμογή των στη ζωή τους, όπως προελέχθη στον Ησαΐα 32:17, 18: «Το δε έργον της δικαιοσύνης θέλει είσθαι ειρήνη· και το αποτέλεσμα της δικαιοσύνης, ησυχία και ασφάλεια εις τον αιώνα. Και ο λαός μου θέλει κατοικεί ειρηνικήν κατοικίαν και οικήματα ασφαλή και ησύχους τόπους ευπορίας.» Αυτοί είναι πιστοί υποστηρικταί της υπερτάτης εξουσίας του Ιεχωβά. Δεν θέτουν δικούς των κανόνες για το καλό και το κακό. Δεν προσπαθούν να λύσουν οι ίδιοι τα προβλήματα του κόσμου. Με ευγνωμοσύνη δέχονται και υποστηρίζουν τη στοργική προμήθεια που έχει κάμει ο Ιεχωβά, δηλαδή τη βασιλεία του στα χέρια του Ιησού Χριστού.

⁴² Θα θέλετε κι εσείς να συμμετάσχετε στην ασφάλεια που απολαμβάνουν αυτοί; Μπορείτε.

Τι Μπορείτε να Κάμετε Γι’ Αυτό

43. Πηγαίνοντας στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, τι θα μπορέσετε να δήτε μόνοι σας;

⁴³ Ένα από τα πρώτα βήματα είναι να συναναστραφήτε τους ανθρώπους που απολαμβάνουν αυτήν την ασφάλεια. Μ’ αυτόν τον τρόπο μπορείτε να διακρίνετε μόνοι σας αν αυτό είναι πραγματικά εκείνο που αναζητούσατε. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν πολύ να έλθετε στις συναθροίσεις των στην Αίθουσα Βασιλείας της περιοχής σας. Θα διαπιστώσετε ότι οι συναθροίσεις των δεν είναι γεμάτες από τελετουργίες, ούτε εισπράττονται χρήματα. Αντιθέτως, γίνεται μια ουσιαστική εξέτασις του Λόγου του Θεού και πώς αυτός ο Λόγος επηρεάζει τη ζωή μας. Η Αγία Γραφή συμβουλεύει τα εξής: «Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα, μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους.» (Εβρ. 10:24, 25) Αυτό το πνεύμα θα το βρήτε στην Αίθουσα Βασιλείας.

44. (α) Αν πρόκειται σεις προσωπικά ν’ απολαύσετε την ασφάλεια που διακρίνετε στη ζωή των άλλων μέσα στην Αίθουσα Βασιλείας, τι χρειάζεσθε; (β) Γιατί δεν μπορεί να παραβλέψη κανείς αυτή τη σχέσι και πώς μπορεί να την αποκτήση;

⁴⁴ Η παρακολούθησις αυτών των συναθροίσεων θα σας κάμη ικανούς να διακρίνετε την ασφάλεια που απολαμβάνουν οι άλλοι και ασφαλώς θα απολαύσετε τη συναναστροφή τους. Αλλά κάτι ακόμη απαιτείται αν πρόκειται εσείς προσωπικά να έχετε αυτή την ασφάλεια. Η μεγαλύτερη ανάγκη για σας είναι να έχετε μια επιδοκιμασμένη σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό. Αυτός είναι εκείνος από τον οποίον εξαρτάται, η παρούσα ευημερία σας και όλες οι ελπίδες σας για το μέλλον. Μια τέτοια σχέσις δεν είναι κάτι που μπορεί οποιοσδήποτε από μας να το παραβλέψη. Δεν γεννηθήκαμε να έχωμε αυτή τη σχέσι. Όλοι μας είμεθα απόγονοι του αμαρτωλού Αδάμ και γι’ αυτό γεννηθήκαμε σε μια ανθρώπινη οικογένεια που είναι αποξενωμένη από τον Θεό. Για ν’ αποκτήσωμε την εύνοια του Ιεχωβά, είναι ανάγκη να συμφιλιωθούμε μαζί του και αυτό είναι δυνατόν μόνον μέσω πίστεως στη στοργική προμήθεια που έχει κάμει με τη θυσία του Υιού του. Όπως είπε ο ίδιος ο Ιησούς: «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.»—Ιωάννης 14:6.

45. (α) Τι είναι ανάγκη πρώτα να εκτιμήσωμε για τη ζωή και πώς πρέπει να χρησιμοποιήται η ζωή μας; (Αποκάλυψις 4:11) (β) Για να ευαρεστήσωμε τον Ιεχωβά πώς πρέπει εμείς προσωπικά να αισθανώμεθα γι’ αυτόν; (γ) Γιατί το βάπτισμα είναι ουσιώδες και τι είναι ανάγκη να γίνη προτού ετοιμασθή κανείς για να βαπτισθή; (Ματθαίος 28:19, 20)

⁴⁵ Πρέπει να κατανοήσωμε ότι χρεωστούμε τη ζωή μας στο Θεό και ότι κάθε παράλειψις να χρησιμοποιήσωμε τη ζωή μας με υπακοή στον Θεό είναι σφάλμα. Αν λυπούμεθα ειλικρινά για οποιαδήποτε παράλειψί μας στο παρελθόν να χρησιμοποιήσωμε τη ζωή μας σε αρμονία με το θείο θέλημα, θα απορρίψωμε εκείνη την κακή πορεία και θα μετανοήσωμε, φέροντας τη ζωή μας σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Περιλαμβάνεται σ’ αυτό κι εκείνο που είπε ο Ιησούς ότι πρέπει να κάμουν οι μαθηταί του, δηλαδή, ‘ν’ απαρνηθούν τον εαυτό τους.’ (Ματθαίος 16:24) Εκείνος που το πράττει αυτό δεν ισχυρίζεται πια ότι έχει το ‘δικαίωμα’ να ζη απλώς για να ικανοποιή τις ιδιοτελείς επιθυμίες του, χωρίς να ενδιαφέρεται για το θέλημα του Θεού. Αντιθέτως, υποτάσσεται πλήρως στην εκτέλεσι του θείου θελήματος όπως κατηύθυνε ο Υιός του. Και το κάνει αυτό επειδή είναι ορθό και επειδή έχει πεποίθησι ότι κάθε τι που κάνει, ο Ιεχωβά έχει ένα καλό και δίκαιο σκοπό και ότι εκείνο που κάνει ο Θεός θα φέρη ευλογίες σ’ εμάς αν αγαπούμε τη δικαιοσύνη. Αγαπά αληθινά τον Ιεχωβά ‘εξ όλης της καρδίας του και εξ όλης της ψυχής του και εξ όλης της διανοίας του και εξ όλης της δυνάμεως του.’ (Μάρκος 12:29, 30) Αφού αναλάβη μια τέτοια υποχρέωσι με την καρδιά του, είναι έτοιμος να παρουσιασθή για το βάπτισμα δημοσία, μιμούμενος τον Ιησού Χριστό και με υπακοή στις οδηγίες που έδωσε στους μαθητάς του. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο, που εκτίθεται στον Λόγο του Θεού, μπορεί κανείς ν’ αποκτήση μια επιδοκιμασμένη σχέσι με τον αληθινό Θεό και να μετέχη στην ασφάλεια που απολαμβάνουν οι δούλοι του.

46. Πώς δείχνομε ότι πραγματικά θέλομε τον Ιεχωβά ως Κυρίαρχό μας;

⁴⁶ Κατόπιν, είναι ουσιώδες να εξακολουθήσετε να δείχνετε ότι αληθινά έχετε απορρίψει την ανεξάρτητη πορεία που συνιστά ο Σατανάς· να μη καθορίζετε δικό σας κανόνα για το τι είναι καλό και τι είναι κακό· να δεχθήτε πραγματικά τον Ιεχωβά ως τον Κυρίαρχο σας. Είναι ανάγκη να κάμετε όπως εκτίθεται στις Παροιμίες 3:5, 6, ΜΝΚ: «Έλπιζε επί τον Ιεχωβά εξ όλης σου της καρδίας και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου· εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.» Ναι, αυτός θα κατευθύνη τα βήματά σας στον δρόμο της αληθείας και της διαρκούς ασφαλείας.

47. Τι ασφάλεια έρχεται σ’ εκείνους που αληθινά δέχονται τις στοργικές προμήθειες του Ιεχωβά;

⁴⁷ Τι μεγαλειώδεις ευλογίες έρχονται σε όλους όσοι αληθινά δέχονται τις στοργικές προμήθειες που έκαμε ο Ιεχωβά για το ανθρώπινο γένος! Λαμβάνοντας σταθερή στάσι κάτω από την κυριαρχία του, προφυλάσσονται τώρα και έχουν βέβαιες προσδοκίες για το μέλλον. Χάριν του ελέους του Ιεχωβά και της αληθείας του, θα μετάσχουν στην πλήρη ικανοποιητική ασφάλεια που θα έλθη στο ανθρώπινο γένος κάτω από τη βασιλεία του Θεού στα χέρια του Υιού του Ιησού Χριστού.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Άνθρωποι που ζουν τώρα θα ιδούν την ημέρα που δεν θα υπάρχη πια πείνα

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Οι προσδοκίες μας για το μέλλον εξαρτώνται από Εκείνον που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η αφήγησις της Βίβλου για τους πρώτους γονείς μας εκθέτει γιατί η έλλειψις ασφαλείας φθείρει σήμερα την ανθρώπινη ζωή

[Εικόνα στη σελίδα 22]

Κάτω από βασιλεία του Θεού θα εκλείψη το έγκλημα, ο κίνδυνος της ιδιοκτησίας του ατόμου και ο προσωπικός κίνδυνος του ατόμου

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Ο Λόγος του Θεού υπόσχεται ότι οι ασθένειες και ο θάνατος θα εκλείψουν—ακόμη και οι προσφιλείς που πέθαναν θα αναστηθούν για να ξαναζήσουν