«Ο Λόγος ο Σος Αλήθεια Εστί»

«Μη Μοιχεύσης»

«Η ΜΟΙΧΕΙΑ έχει γίνει σχεδόν μια διασκέδασις με ελαφρά καρδιά και απηλλαγμένη ενοχής.» Αυτό ήταν ένα συμπέρασμα μερικών ψυχιάτρων που παρηκολούθησαν την ετησία συνέλευσι της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ενώσεως του 1969. Και δεν εκπλησσόμεθα όταν μαθαίνωμε ότι οι τελευταίες στατιστικές δείχνουν ότι 60 τοις εκατό των εγγάμων ανδρών και 35 ως 40 τοις εκατό των έγγαμων γυναικών ομολογούν ότι έχουν διαπράξει μοιχεία.

Με την ίδια διάθεσι ο ψυχολόγος Αλβέρτος Έλλις, διευθυντής του Ινστιτούτου Ορθολογιστικής Ζωής, ανέφερε ότι «για να διατηρηθή στερεός ένας γάμος, η μοιχεία θα ήταν καλή.» Σύμφωνα μ’ αυτόν, ένας υγιής μοιχός «μπορεί να εξακολουθήση στην κατάστασι αυτή χωρίς να καταστρέψη τον γάμο του ή τις οικογενειακές του σχέσεις» και ένας τέτοιος μπορεί να αισθάνεται ότι είναι «πολύ καλύτερος με τη ζωή που διάγει έχοντας εξώγαμες σχέσεις παρά χωρίς αυτές.» Μερικοί κληρικοί υπεστήριζαν ομοίως τη μοιχεία.

Αυτό, εν τούτοις, δεν είναι εκείνο που λέγει ο Λόγος του Θεού. Ο Δημιουργός, Ιεχωβά Θεός, ο οποίος έπλασε τον άνθρωπο και τον επροίκισε με αναπαραγωγικές δυνάμεις, έχει το δικαίωμα να επιβάλη νόμους οι οποίοι ρυθμίζουν τις δυνάμεις αυτές. Στο νόμο του προς το έθνος Ισραήλ, η Έβδομη Εντολή λέγει: «Ου μοιχεύσης.» Και ποια ήταν η ποινή της παραβάσεως του νόμου αυτού; Θάνατος.—Εξοδ. 20:14 Δευτ. 22:22.

Ότι η μοιχεία απαγορεύεται επίσης στους Χριστιανούς αναφέρεται, σαφώς στη Γραφή, η οποία λέγει ότι οι μοιχοί «δεν θέλουσι κληρονομήσει βασιλείαν Θεού,» και ότι «τους πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός.»—1 Κορ. 6:9, 10· Εβρ. 13:4.

Μολονότι, σήμερα πολλοί ζητούν να βρουν δικαιολογίες για τη μοιχεία, κάνοντάς αυτό απατώνται. Ο Βιβλικός κανών «ότι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και, θέλει θερίσει,» δεν μπορεί να παραμερισθή. (Γαλ. 6:7)

Προσέξτε τα πιθανά αποτελέσματα: Ένοχη συνείδησις, αφροδίσιο νόσημα και ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Στην τελευταία περίπτωσι ποιος πρέπει να θεωρήται υπεύθυνος για τη φροντίδα της μητέρας και την ανατροφή του παρανόμου παιδιού; Θα προχωρήση περισσότερο και θα διαπράξη φόνο με μια έκτρωσι; Και τι να λεχθή για τον ψυχικό πόνο του αθώου συντρόφου όταν μάθη για τη μοιχεία; Λάβετε επίσης ύπ’ όψιν τη ζηλοτυπία που θα μπορούσε εύκολα να καταλήξη όχι μόνο σε διαζύγιο αλλ’ επίσης και σε φόνο.—Παροιμ. 6:27-35.

Επίσης υπάρχουν και ψυχολογικές τιμωρίες. Όπως ανέφερε ο ψυχολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου Δρ. Λ. Σάλτζμαν, η μοιχεία εμποδίζει το άτομο ν’ απολαύση την πλήρη αμοιβή της ευτυχίας του γάμου. «Η πιστότης δεν είναι απλώς μια τελετή αλλ’ επίσης και ένας τρόπος ζωής που μπορεί να προσθέση στην πληρότητα της δημιουργικής ζωής.»—Περιοδικό Τάιμ 19 Μαΐου 1969.

Το σοβαρώτερο όλων είναι, το γεγονός ότι η μοιχεία επισύρει την αποδοκιμασία του Θεού. Πόση θλίψι υπέφερεν ο Δαβίδ επειδή εμοίχευσε με την Βηθ-Σαβεέ! (2 Σαμ. 12:10-12) Και για τους αφιερωμένους Χριστιανούς υπάρχει η ποινή να τεθούν σε δοκιμή ή και να αποκοπούν, δηλαδή ν’ απομακρυνθούν ή ν’ αποκλεισθούν από τη Χριστιανική εκκλησία.—1 Κορ. 5:13.

Για να φυλαχθή κανείς από τη μοιχεία πρέπει ν’ αρχίση από τη διάνοια και την καρδιά, όπως κατέδειξεν ο Ιησούς: «Έσωθεν εκ της καρδίας των ανθρώπων εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί, μοιχείαι, πορνείαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξία, πονηρίαι, δόλος, ασέλγεια.» Γι’ αυτό ο Λόγος του Θεού προειδοποιεί: «Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.» Κάνετέ το αυτό με το να μη ενδιατρίβετε σε ανήθικες σκέψεις. Μια βοήθεια για τη φύλαξι της καρδιάς και τη διατήρησι της καθαρής από επιβλαβείς συλλογισμούς είναι να είσθε προσεκτικοί στις εντυπώσεις που λαμβάνετε μέσω των αισθήσεων. Είναι φρόνιμο λοιπόν να μην παρακολουθήτε κινηματογραφικές ταινίες ή προγράμματα τηλεοράσεως που προβάλλουν την ανηθικότητα. Αποφεύγετε επίσης να διαβάζετε βιβλία και περιοδικά ή να βλέπετε εικόνες που είναι σεξουαλικώς προκλητικές ή πορνογραφικές. Ο Ιησούς είπε ότι, ένας έγγαμος θα μπορούσε να είναι ένοχος της λεγομένης διανοητικής μοιχείας με το να εξακολουθή να βλέπη μια γυναίκα με λάγνα μάτια. Αυτός μπορεί να λεχθή ότι διαπράττει μοιχεία με τις σκέψεις του.—Μάρκ. 7:21, 22· Παροιμ. 4:23· Ματθ 5:28.

Οι εντολές του θεού που απαγορεύουν τη μοιχεία φθάνουν πολύ μακρυά. Αν κριθούν από αυτές, πολλοί σήμερα είναι ένοχοι μοιχείας χωρίς να το έχουν αντιληφθή. Πώς συμβαίνει αυτό; Διότι, ενώ αποκτούν ένα νόμιμο διαζύγιο πριν νυμφευθούν και πάλι, το διαζύγιό των δεν είναι Γραφικό. Ποιο είναι το Γραφικό διαζύγιο; Ο Ιησούς είπε: «Όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού, παρεκτός λόγου πορνείας, [δηλαδή, μοιχείας] κάμνει αυτήν να μοιχεύηται· και όστις λάβη γυναίκα κεχωρισμένην, γίνεται μοιχός.»—Ματθ. 5:32

Ναι, για να είναι ένας ελεύθερος ενώπιον του Θεού να νυμφευθή και πάλι, πρέπει όχι, μόνο να έχη ένα νόμιμο διαζύγιο, αλλά πρέπει αυτό να στηρίζεται σε Γραφικούς λόγους—απιστία εκ μέρους του συντρόφου του. Αλλ’ υποθέστε ότι κάποιος πήρε διαζύγιο και νυμφεύθηκε και πάλι χωρίς να γνωρίζη τη Γραφική θέσι του ζητήματος και έγινε ένοχος παραβάσεως. Τι μπορεί να κάμη; Να χωρισθή; Όχι. Εφόσον είχε σεξουαλικές σχέσεις με τη νέα σύντροφο της ζωής του, αυτό έκαμε έγκυρο το διαζύγιο, ώστε ο πρώτος γάμος δεν τον δεσμεύει Γραφικώς, αλλά δίδεται μια Γραφική βάσις στο νόμιμο διαζύγιο. Είναι αλήθεια ότι αυτό είναι αμάρτημα αλλά μπορεί να συγχωρηθή, αν λάβη χώρα ειλικρινής μετάνοια, όπως μπορούν και άλλα αμαρτήματα που έγιναν από άγνοια να συγχωρηθούν, αν εκδηλωθή ειλικρίνεια να συμμορφωθή με τις ευθύνες που ανήκουν σ’ ένα έγγαμο άτομο.

Ένας άλλος ακόμη τρόπος με τον όποιο είναι δυνατόν να γίνη ένας εν αγνοία του ένοχος μοιχείας είναι να δεχθή τεχνητή γονιμοποίησι από κάποιον άλλον εκτός του νομίμου συντρόφου του ή να δώση σπέρμα για τέτοια χρήσι. Το 1903 ένα δικαστήριο της Κομητείας Κίγκς, της Νέας Υόρκης, εξέδωκε απόφασι ότι η τεχνητή γονιμοποίησις από ένα τρίτο δότη, με τη συγκατάθεσι ή χωρίς τη συγκατάθεσι του συζύγου αποτελεί πράξι μοιχείας εκ μέρους του πατρός, και . . . ένα παιδί που συνελήφθη με αυτόν τον τρόπο δεν είναι παιδί που γεννήθηκε με γάμο και κατά συνέπειαν είναι παράνομο.

Μια τέτοια ενέργεια είναι γεμάτη επίσης και με πολλά άλλα προβλήματα. Πρώτα πρώτα στερεί από το παιδί την πληροφορία του ποιος είναι ο πραγματικός πατέρας του. Έχει παρατηρηθή ότι οι σύζυγοι έχουν γίνει «ζηλότυποι μέχρι τρέλλας» για τους άγνωστους δότας. Και οι γυναίκες έχουν γίνει τόσο περίεργες να γνωρίσουν ποιος ήταν ο άγνωστος δότης, ώστε έκλεψαν τα αρχεία του νοσοκομείου για να βρουν ποιοι ήσαν οι πατέρες των παιδιών των. Σύμφωνα με τον Δρα Αύγουστον Μάγερ, Γερμανό γυναικολόγο, σύζυγοι οι οποίοι συνεφώνησαν σε τέτοια τεχνητή γονιμοποίησι, των γυναικών των στο τέλος κατηράσθησαν τους γιατρούς για την καταστροφή των γάμων των.

Η Γραφή ομιλεί επίσης για πνευματική μοιχεία. Αποτελεί απιστία στην ευχή της αφιερώσεως από μέρους του Χριστιανού. Ο μαθητής Ιάκωβος λέγει: «Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να είναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.» Εφόσον η πορεία του κόσμου διευθύνεται από τον Σατανάν ή Διάβολον, δεν μπορεί κανείς να ευαρεστή αυτόν και τον Θεό συγχρόνως.—Ιακ. 4:4.

Ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, είναι ο τελικός ρυθμιστής της ηθικής. Η διάταξίς του εναντίον της μοιχείας είναι δικαία και σοφή. Όσοι θα ήθελαν να ευαρεστήσουν τον Θεό, να απολαύσουν ευτυχία και μακροζωία πρέπει να καταβάλουν μεγάλη προσοχή για ν’ αποφύγουν τη μοιχεία σε οποιαδήποτε μορφή και αν είναι, σωματική, διανοητική ή πνευματική.—-Α Πέτρ. 3:10-12.