Ποιος θα Κάνη την Ημέρα Αποδόσεως Λογαριασμού να Απεργασθή Καλό για Μας;
«Τι θέλω κάμει τότε, όταν εγερθή ο Θεός; Και όταν επισκεφθή, τι θέλω αποκριθή προς αυτόν;»—Ιώβ 31:14.
1. Γιατί εμείς που υποφέρομε από τις διάφορες συνθήκες, χωρίς να μπορούμε να βοηθήσωμε τον εαυτό μας, επιθυμούμε μια μέρα αποδόσεως λογαριασμού στη διάρκεια της ζωής μας, και τι κλίμακος;
ΜΙΑ μέρα αποδόσεως λογαριασμού είναι κάτι επιθυμητό. Πολλοί από μας επιθυμούν να διορθωθούν τα πράγματα προς όφελος όλων. Πράγματι, θα δεχόμαστε με χαρά μια τέτοια μέρα. Επηρεαζόμαστε από την αδικοπραγία, την καταπίεσι, την εξαπάτησι, και δεν μπορούμε να βοηθήσωμε τον εαυτό μας και ν’ ανακουφισθούμε. Δεν μπορούμε να καλέσωμε σε απολογία τους αδικοπραγούντες. Μας παρηγορεί μόνο το γεγονός ότι βρίσκεται σε λειτουργία «ο νόμος της ανταποδόσεως.» Έτσι, τελικά θ’ αποδοθή δικαιοσύνη. Και αυτό θα συμβή στη δική μας γενεά! Ναι, σε μια παγκόσμια κλίμακα! Τότε, όλοι εκείνοι που αδικούνται θα ωφεληθούν.
2. Τι μπορεί να λεχθή για το κοινωνικό και φυσικό μας περιβάλλον, και ποιος φόβος εκφράζεται;
2 Σήμερα το κοινωνικό μας περιβάλλον βρίσκεται σε άσχημη κατάστασι. Ακόμα και το φυσικό μας περιβάλλον μολύνεται και καταστρέφεται. Είναι βέβαιο ότι θα έλθη μια μέρα αποδόσεως λογαριασμού γι’ αυτό, και πολύ σύντομα—έτσι μας πληροφορούν οι ειδικοί στα θέματα του περιβάλλοντος. Η ανθρώπινη κοινωνία δεν μπορεί να εξακολουθή ν’ ανατρέπη την ισορροπία των φυσικών διατάξεων της γης χωρίς να θερίση στο τέλος τις συνέπειες. Όλη η ανθρώπινη κοινωνία απειλείται με θάνατο, σε μια γη ακατάλληλη για ζωή.
3. Τι μπορεί να λεχθή για απόδοσι λογαριασμού σχετικά με τα ήθη, τις πολεμικές προετοιμασίες και κάτι που θεωρείται άθικτο, ιερό;
3 Μπορεί να σκεπτώμεθα την ημέρα αποδόσεως λογαριασμού που πλησιάζει λόγω της χαλαρώσεως των ηθών που παρατηρείται σ’ όλες τις χώρες. Ή ίσως λόγω των πολεμικών ανταγωνισμών, τους οποίους ο οργανισμός Ηνωμένων Εθνών δεν μπόρεσε να σταματήση, καθώς όλα τα έθνη στρέφουν την εμπιστοσύνη τους στη στρατιωτική ετοιμότητα για ασφάλεια. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ένας άλλος τομεύς των ανθρωπίνων υποθέσεων για τον οποίον πρέπει ν’ αποδοθή λογαριασμός, ένας τομεύς τον οποίον ίσως μερικοί από μας θεωρούν άθικτο, κάτι ιερό. Ποιος είναι αυτός ο τομεύς; Η θρησκεία!
4. Γιατί αξίζει η θρησκεία ν’ αντιμετωπίση μια μέρα αποδόσεως λογαριασμού, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα τούτου;
4 Όλο και περισσότεροι άνθρωποι απορρίπτουν τη θρησκεία από τη ζωή τους σαν κάτι ανεφάρμοστο, άχρηστο, ακόμη και βλαβερό. Εν τούτοις, η θρησκεία παραμένει μια από τις πιο ισχυρές δυνάμεις στη ζωή του ανθρωπίνου γένους. Πολύ λίγοι, αν όχι κανένας, μπορούν να διαφύγουν από την επιρροή της. Έχει αποδειχθή ότι η θρησκεία είναι υπεύθυνη για τη μεγάλη κακία που παρατηρείται στη διαγωγή ανθρώπων και εθνών, ώστε της αξίζει να δώση λογαριασμό γι’ αυτό. Όταν συμβή αυτό, θα εκπλαγούν εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα, και το αποτέλεσμα θα είναι πολύ τρομακτικό.
5. (α) Πώς η θρησκεία απεδείχθη η πιο διαιρετική δύναμις στη γη; (β) Γιατί δεν μπορούν να είναι αληθινές και ορθές όλες οι πολλές θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου και του υπόλοιπου κόσμου;
5 Στην ανθρώπινη ιστορία η θρησκεία απεδείχθη η πιο διαιρετική δύναμις στη γη. Έχει διαχωρίσει φυλές, έθνη, λαούς, φυλετικές ομάδες, ακόμη και μέλη οικογενείας. Έτσι, έχει προκαλέσει διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων. Η διαφορά θρησκείας ωδήγησε σε ισχυρά μίση και προκαταλήψεις, σε βίαιους ανταγωνισμούς, σε έχθρες που διήρκεσαν αιώνες και υπάρχουν μέχρι σήμερα. Δεν εξαιρείται απ’ αυτό ούτε το μέρος του θρησκευτικού κόσμου που είναι γνωστό ως Χριστιανικός κόσμος. Στην πραγματικότητα, αυτό το μέρος φέρει τη μεγαλύτερη ενοχή. Λόγω των ειδεχθών πολέμων, η επικράτεια του έχει βαφή με θάλασσες από ανθρώπινο αίμα. Σ’ αυτό ευθύνεται και ο διαχωρισμός του σε πολλές εκατοντάδες θρησκευτικές αιρέσεις και δόγματα. Αυτός ο διαχωρισμός αποδεικνύει ότι ο κόσμος αυτός δεν είναι αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι—Χριστιανικός. Η Βαβυλών των θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου και οι διαφορετικές θρησκείες του υπολοίπου κόσμου δεν μπορούν να είναι όλες σωστές. Η αλήθεια είναι απόλυτη, διότι βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τον εαυτό της.
6. (α) Γιατί πρέπει όλα τα έθνη σήμερα ν’ αντιμετωπίσουν μια μέρα αποδόσεως λογαριασμού, και μάλιστα τώρα όλα μαζί; (β) Τι είδους οντότης πρέπει να είναι εκείνη που θα λογαριασθή με τα έθνη;
6 Αντιφατικές θρησκείες, φυσικό περιβάλλον, αρχές ηθικής, διαχείρισις των ανθρωπίνων υποθέσεων—όλα τα έθνη έχουν αναμιχθή μ’ αυτά τα επακόλουθα. Κανένα έθνος δεν απαλλάσσεται από ενοχή. Όλα έχουν αποδείξει ότι παραβίασαν τους ορθούς κανόνες διαγωγής και διακυβερνήσεως. Σύμφωνα με το υπόδειγμα όλης της παρελθούσης ανθρώπινης ιστορίας, τα έθνη πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν μια ημέρα αποδόσεως λογαριασμού. Μόνο τώρα, με όλα τα μέσα επικοινωνίας και μεταφοράς και με τέτοια αλληλεξάρτησι, τα έθνη θα εισέλθουν μαζί σ’ αυτή την ημέρα αποδόσεως λογαριασμού. Αλλά τι ή ποιος θα λογαριασθή μ’ αυτά; Ο εθνικός θεός ή θεοί τους; Η ονομαζόμενη «ιερή αγελάδα» της επιστήμης; Τα Ηνωμένα Έθνη ή κάποιος άλλος διεθνής οργανισμός για τη ρύθμισι των σχέσεων μεταξύ Κομμουνιστικών και καπιταλιστικών εθνών ή μεταξύ της εργατικής και διευθυνούσης τάξεως; Όχι, διότι η αποτυχία αυτών των πραγμάτων είναι εκείνη που έφερε το ανθρώπινο γένος στη σημερινή κρίσιμη κατάστασί του. Λογικά, λοιπόν, θα πρέπει να είναι κάποια νοήμων οντότης, η οποία βρίσκεται υπεράνω όλων των βαθιά ριζωμένων δυσκολιών των ανθρώπων και είναι αμερόληπτη στις φυλές και στα έθνη, μια παντοδύναμη Διάνοια που μπορεί να μεταστρέψη αυτή την ημέρα της αποδόσεως Λογαριασμού σε ημέρα ανακουφίσεως για όλους εκείνους που αγαπούν το ορθό.
ΤΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΗ Η ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ
7. (α) Σε ποια κατάστασι θα βρίσκωνται τα έθνη στη μέρα αποδόσεως λογαριασμού για την οποία μιλούμε εδώ; (β) Τι είδους Δικαστική Εξουσία θα ήταν κατάλληλη για την απόδοσι λογαριασμού;
7 Εδώ δεν μιλούμε για κάποια φανταστική «Ημέρα Κρίσεως» σ’ ένα πνευματικό κόσμο μετά τον θάνατο των κατοίκων των εθνών. Μιλούμε για μια ημέρα αποδόσεως λογαριασμού για όλα τα έθνη ενώ ανησυχούν ακόμη και μοχθούν για να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους στις μορφές της διακυβερνήσεως που προτιμούν. Θα επιζήσουν τα έθνη από την επερχόμενη ημέρα της επιθεωρήσεως και της τακτοποιήσεως των λογαριασμών με την υπερανθρώπινη Δικαστική Εξουσία στην οποία όλα τα έθνη είναι υπόλογα; Αυτό είναι το ζήτημα που αφορά τον καθένα μας προσωπικά σαν μέλη που είμεθα αυτών των φορτωμένων με ενοχή εθνών. Έτσι, για την ημέρα της αποδόσεως λογαριασμού, επιθυμούμε μια Δικαστική Εξουσία που είναι ανώτερη απ’ όλους τους αδύναμους θεούς των εθνών, μια Εξουσία που δεν μπορεί να δωροδοκηθή από πλούσια, πολύ ανεπτυγμένα έθνη, μια Εξουσία που δεν φοβάται τις βαριά εξωπλισμένες υπερδυνάμεις του κόσμου, όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Κομμουνιστική Ρωσία.
8. (α) Έτσι, ποιον θέλουν οι καρδιές μας ως Τελικό Κριτή και Εκτελεστή δικαιοσύνης; (β) Αν δεν υπήρχε μια τέτοια Οντότητα, ποια πράγματα στον ουρανό και στη γη δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν λογικά;
8 Εκείνο που οι καρδιές μας ενστικτωδώς θέλουν είναι να υπηρετήση η Υπέρτατη Οντότης ως ο Τελικός Κριτής και Εκτελεστής δικαιοσύνης. Τι θα έκανε, όχι μόνο η μικροσκοπική μας γη, αλλά και ολόκληρο το σύμπαν, χωρίς μια τέτοια Υπέρτατη Οντότητα, έναν τέτοιο Παγκόσμιο Κυρίαρχο; Θα υπήρχε η αρμονία, η τάξις, η ακρίβεια της λειτουργίας του σύμπαντος μας, χωρίς ένα τέτοιο παγκόσμιο Νομοθέτη; Θα υπήρχε η ωφέλιμη συνεργασία όλων των αλληλεξαρτωμένων πραγμάτων που συνθέτουν το φυσικό μας περιβάλλον χωρίς ένα τέτοιο Σχεδιαστή και Δημιουργό, τη μόνη Πηγή ζωής για όλα τα ζώα, τα φυτά και τα ανθρώπινα πλάσματα; Δεν θα υπήρχε τίποτα απ’ αυτά. Σε καμμιά περίπτωσι δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν αυτά χωρίς μια τέτοια Υπέρτατη, Παντοδύναμη Οντότητα!
9. (α) Πώς εκδηλώνεται η αιώνια ύπαρξις και δραστηριότης μιας τέτοιας Οντότητος; (β) Πώς τον απεκάλεσε κατάλληλα ο Μωυσής, και ποια σχέσι έχει με όλες τις εθνικές ομάδες;
9 Η αναγνωρισμένη ανάγκη για μια τέτοια Οντότητα δεν επέβαλε την ύπαρξί του από το μηδέν, αλλά η ύπαρξις όλων αυτών των δημιουργημάτων πριν εμφανισθή ο άνθρωπος στη γη, επιβεβαιώνει και αποδεικνύει την αιώνια ύπαρξι και δραστηριότητα Του. Ορθώς αποκαλείται «Θεός των θεών και Κύριος των κυρίων.» Έτσι, τον αποκαλούσε ο πιο έξοχος νομοθέτης και νομικός των αρχαίων καιρών, ο Μωυσής. Ο Μωυσής μπορούσε να κάνη μια τέτοια σύγκρισι με πλήρη κατανόησι, διότι εγνώριζε προσωπικώς πολύ καλά τους θεούς της αρχαίας Αιγύπτου και είχε διδαχθή «πάσαν την σοφίαν των Αιγυπτίων.» (Δευτ. 10:17· Πράξ. 7:22) Αιώνες αργότερα, σ’ αυτόν τον Υπέρτατο Θεό επεστήθη η προσοχή του ανωτάτου δικαστηρίου στην αρχαία Ελλάδα, του δικαστηρίου που ωνομάζετο Άρειος Πάγος στην Αθήνα. Αυτό έγινε όταν ο Χριστιανός απόστολος Παύλος είπε σ’ εκείνο το δικαστήριο: «Ο Θεός, όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ, . . . έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, δια να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης.» (Πράξ. 17:24-26) Λόγω της ανωτερότητας του σε σύγκρισι με όλες τις εθνικές ομάδες, αποκαλείται ‘Βασιλεύς των Εθνών.’—Ιερ. 10:7.
10. Γιατί ο ‘Βασιλεύς των εθνών’ μπορεί ν’ ανταγωνισθή όλες τις στρατιωτικές πολιτικές υπερδυνάμεις της εποχής μας;
10 Περισσότερα γι’ αυτόν τον υπερεθνικό Θεό μπορούμε να διαβάσωμε στο ιερό Βιβλίο που εγράφη από τον Μωυσή, τον Παύλο και άλλους άνδρες οι οποίοι ήσαν, σε πολλές περιπτώσεις, αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων τα οποία έγραψαν προς δική μας πληροφορία σήμερα. Κανένα έθνος δεν μπορεί ν’ αντισταθή σ’ αυτό τον Θεό. Ο Θεός έδειξε την εξουσία του σε παγκόσμιες δυνάμεις όπως η αρχαία Αίγυπτος, η Ασσυρία και η Βαβυλών. Είναι ανόητο να πιστεύωμε ότι ήταν απλώς ένας ακόμη θεός της αρχαίας ιστορίας και ότι έπαυσε να υπάρχη μετά τη συγγραφή του τελευταίου βιβλίου της Γραφής πριν από 19 αιώνες. Αυτός ο Θεός είναι αθάνατος, αυθύπαρκτος. Σήμερα είναι σε θέσι ν’ ανταγωνισθή όλες τις ισχυρές πολιτικές υπερδυνάμεις του συγχρόνου κόσμου. Ως ‘Βασιλεύς των εθνών,’ θα τα καλέση όλα σε απολογία. Αιώνιο καλό θα προκύψη για όλους εκείνους που αγαπούν τη δικαιοσύνη και την καλωσύνη.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΘΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΘΟΥΝ
11. Σύμφωνα με το εδάφιο Πράξεις 17:31, ποιον έχει διορίσει ο Θεός ως εκπρόσωπό του για τη μέρα αποδόσεως λογαριασμού, και ποια εγγύησι έχει δώσει;
11 Γι’ αυτή την επερχόμενη μέρα αποδόσεως λογαριασμού, ο Θεός έχει διορίσει ένα προσωπικό εκπρόσωπο, ένα κριτή σύντροφό του. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος ανεφέρθη σ’ αυτόν τον αντιπρόσωπο όταν μίλησε στο Ανώτατο Δικαστήριο στον Άρειο Πάγο στην Αθήνα της Ελλάδος: «[Ο Θεός] προσδιώρισεν ημέραν εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, δια ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν [εγγύησι, ΜΝΚ] περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.»—Πράξ. 17:31.
12. Γιατί η ύπαρξις αυτής της εγγυήσεως δεν είναι κάτι άξιο χλευασμού, όπως συνέβη στην περίπτωσι των Ελλήνων δικαστών που άκουσαν τον Παύλο;
12 Ποια περισσότερο αξιόλογη «βεβαίωσιν» ή εγγύησι θα μπορούσε να δώση ο Παντοδύναμος Θεός για την προσδιωρισμένη ημέρα του για κρίσι όλων των κατοίκων της γης, από την ανάστασι του κριτού συντρόφου του από μαρτυρικό θάνατο; Το γεγονός ότι ίσως να έχωμε μια διαφορετική θρησκευτική άποψι του ζητήματος, δεν πρέπει να μας κάνη ν’ αγνοήσωμε με αδιαφορία τη «βεβαίωσιν» αυτή, όπως έκανε η πλειονότης των δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου. Αυτή η ‘βεβαίωσις’ δίδεται από τον ‘Βασιλέα των εθνών.’ Δεν είναι κάτι που μπορεί να τύχη χλευασμού ως κάτι αντιεπιστημονικό και γελοίο. Τον πρώτο αιώνα μ.Χ. υπήρχαν περισσότεροι από 500 αυτόπτες μάρτυρες της υπάρξεως αυτής της ‘βεβαιώσεως’ από τον Θεό, περιλαμβανομένου και του ιδίου του αποστόλου Παύλου.
13, 14. (α) Σε απόδειξι της εγγυήσεως του Θεού, γιατί ο αναστημένος Ιησούς Χριστός δεν είναι στη γη σήμερα; (β) Πώς ο Θεός δεν παρέμεινε μόνος σαν ερημίτης στο πνευματικό του βασίλειο;
13 Ο ‘άνδρας’ του οποίου η ανάστασις αποτελεί «βεβαίωσιν» της επερχόμενης ‘προσδιωρισμένης’ ημέρας κρίσεως είναι ο Ιησούς Χριστός. (1 Κορ. 15:3-8, 12-20) Ο λόγος για τον οποίον δεν βρίσκεται στη γη σήμερα είναι το ότι θυσίασε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του και ανεστήθη, για να μπορέση και το νεκρό ανθρώπινο γένος ν’ αναστηθή και ν’ αποκτήση την ευκαιρία ατελεύτητης ζωής σε μια καθαρισμένη γη που θα μετατραπή σ’ ένα παγγήινο παράδεισο. Ως αμοιβή, υψώθηκε στους ουρανούς και βρίσκεται στα δεξιά του Υπερτάτου Κριτού, του Θεού που έχει τη δύναμι της αναστάσεως. Ο Ιησούς Χριστός απεκάλεσε τον εαυτόν του ‘μονογενή Υιόν’ του Θεού και ‘την αρχή της κτίσεως του Θεού.’ (Ιωάν. 3:16· Αποκ. 3:14) Πώς συμβαίνει αυτό;
14 Διότι αυτός ήταν το πρώτο δημιούργημα του Θεού στον ουρανό και κατόπιν ο Θεός τον χρησιμοποίησε ως συνεργάτη Του για να δημιουργήση όλα τα άλλα πράγματα, περιλαμβανομένης της γης μας και των πρώτων κατοίκων της, του Αδάμ και της Εύας. (Κολ. 1:15-18) Η δημιουργία των αοράτων ουρανίων αγγέλων προηγήθηκε της δημιουργίας του ανθρωπίνου γένους. Λόγω της δημιουργίας του ‘μονογενούς Υιού’ του και όλων των αγίων αγγέλων, ο Θεός δεν παρέμεινε μόνος του σαν ερημίτης στο πνευματικό του βασίλειο. Σύμφωνα με την αφήγησι της Αγίας Γραφής, αυτοί οι υπερανθρώπινοι άγγελοι αριθμούν εκατοντάδες εκατομμύρια.—Ψαλμ. 104:4· Δαν. 7:9, 10· Εβρ. 1:7· 12:22.
15. Πώς ο μονογενής Υιός του Θεού έγινε κάποτε ‘ολίγον κατώτερος των αγγέλων’;
15 Οι μυριάδες των αγγέλων θα είναι στη διάθεσι του Θεού στην ημέρα εκείνη που θα κληθούν όλα τα επίγεια έθνη να λογοδοτήσουν. Βρίσκονται επίσης στην υπηρεσία του Κριτού συντρόφου του, μέσω του οποίου ο Θεός θα κρίνη την οικουμένη στην προσδιωρισμένη ημέρα του. (Ματθ. 25:31, 32) Όταν ο Θεός έστειλε θαυματουργικά τον μονογενή του Υιό να γίνη ένας τέλειος άνθρωπος στη γη μέσω μιας Ιουδαίας παρθένου, αυτός ο Υιός του Θεού έγινε ‘ολίγον τι κατώτερος των αγγέλων.’—Εβρ. 2:9· Ψαλμ. 8:4, 5.
16. Σε ποια κατάστασι ανεστήθη ο Ιησούς Χριστός, και για ποιον επωφελή σκοπό;
16 Ποια, λοιπόν, είναι η θέσις αυτού του μονογενούς Υιού του Θεού σήμερα—τώρα; Έχει αναστηθή από τον Θεό σε ουράνια κατάστασι πολύ πιο ανώτερη από την κατάστασι των αγγέλων, επειδή παρέμεινε πιστός στον Θεό, ακόμη και μέχρι θυσιαστικού θανάτου, μολονότι ήταν αθώος. Για να επεκτείνη αυτός ο όμοιος με αρνίον Υιός του Θεού τα οφέλη της θυσίας του σε όλο το ανθρώπινο γένος, ο Θεός τον ανέστησε την τρίτη ημέρα, όχι όμως σαν άνθρωπο, επειδή είχε θυσιάσει την ανθρώπινη φύσι του για πάντα. Έτσι, ο Θεός τον ανέστησε σε ουράνια ζωή, σε αθανασία και σε μεγαλύτερη υπεροχή απ’ όλους τους αγγέλους. (1 Πέτρ. 3:22) Έτσι, μπορούσε να υπηρετήση ως το «σπέρμα» για την ευλογία όλων των εθνών της γης.—Γεν. 22:18· Γαλ. 3:8-16.
17. Στα εδάφια Εβραίους 1:3-9, τι έγραψε ο Παύλος για την ενδόξασι του Ιησού Χριστού ως του Υιού του Θεού;
17 Έτσι, λοιπόν, δεν πρέπει να είμεθα ευχαριστημένοι γι’ αυτή την ενδόξασι του Ιησού Χριστού στον ουρανό; Ναι, διότι τώρα έχομε μια λαμπρότερη άποψι για τη ζωή στο μέλλον. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, ο οποίος θαυματουργικά είδε τον αναστημένο Ιησού Χριστό, έγραψε για τη δόξα του. Σε μια επιστολή προς τους Εβραίους οι οποίοι εδέχθησαν τον Ιησού ως τον Μεσσία της Βιβλικής προφητείας, ο Παύλος έγραψε: «Αφού δι’ εαυτού έκαμε καθαρισμόν των αμαρτιών ημών, εκάθησεν εν δεξιά της μεγαλωσύνης εν υψηλοίς, τοσούτον ανώτερος των αγγέλων γενόμενος, όσον εξοχώτερον υπέρ αυτούς όνομα εκληρονόμησε. . . . Και περί μεν των αγγέλων λέγει· Ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα· περί δε του Υιού· Ο θρόνος σου, ω Θεέ (ο θρόνος σου ο Θεός, Μετάφρασις των Ο΄ και Κείμενον), είναι εις τον αιώνα του αιώνος· σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου. Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας ανομίαν· δια τούτο έχρισέ σε, ο Θεός, ο Θεός σου, έλαιον αγαλλιάσεως υπέρ τους μετόχους σου.»—Εβρ. 1:3-9.
18. Μέσω αυτού του Υιού, τι θα κάνη ο Θεός σχετικά με την επερχόμενη μέρα αποδόσεως λογαριασμού;
18 Μέσω αυτού του ανωτέρου από τους αγγέλους Βασιλέως ο οποίος θα υπηρετήση ως Εκπρόσωπος Κριτής του, ο Θεός θα κάνη την επερχόμενη μέρα αποδόσεως λογαριασμού για όλα τα έθνη ν’ απεργασθή το αιώνιο καλό μας.
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Την Κρίσι Όλων των Κατοίκων της γης με Δικαιοσύνη Εγγυάται ο θάνατος η Ταφή και η Ανάστασις του Χριστού