Τι Υποσχέθηκε ο Θεός
ΟΤΑΝ διαβάζετε εφημερίδες που περιγράφουν τα νέα προβλήματα και τις κρίσεις που πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν κάθε μέρα, μήπως έχετε το αίσθημα, ‘Ω, αν μπορούσα να ησυχάσω λίγο;’ Ασφαλώς οι καλύτεροι καιροί για μας θα πρέπει να περιλαμβάνουν ανακούφισι από τις εντάσεις, τους ερεθισμούς και τις απογοητεύσεις που αντιμετωπίζομε τώρα.
Και αυτό ακριβώς είναι εκείνο που υπόσχεται ο Θεός στον Λόγο του, τη Γραφή. Γνωρίζει την ανθρώπινη κατασκευή και γνωρίζει ότι οι άνθρωποι χρειάζονται ανάπαυσι—κυριολεκτικά φθείρονται λόγω της καταστάσεως στην οποία βρίσκονται. Ο ψαλμωδός είπε: «Αυτός γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα.» (Ψαλμ. 103:14) Έχει υποσχεθή ανακούφισι για το ανθρώπινο γένος μέσω μιας δικαίας κυβερνήσεως, μιας κυβερνήσεως που θα αντικαταστήση όλα τα αποτυχημένα σημερινά συστήματα και θα φέρη μια υγιή, ειρηνική ανθρώπινη κοινωνία στη γη. Αυτή η κυβέρνησις είναι η διακυβέρνησις της Βασιλείας για την οποία ο Χριστός Ιησούς εδίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχωνται.—Ματθ. 6:9, 10.
Η κεφαλή αυτής της κυβερνήσεως είναι εκείνος που είπε σε ανθρώπους των ημερών του που ποθούσαν καλύτερους καιρούς: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού· διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν· και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών.»—Ματθ. 11:28, 29.
Αλλά πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι γι’ αυτή την ελπίδα της ανακουφίσεως απ’ αυτή την κυβέρνησι της Βασιλείας; Πώς μπορούμε να γνωρίζωμε ότι αυτά δεν είναι σαν τις συνηθισμένες υποσχέσεις των σημερινών ηγετών του κόσμου;
Αν ένα άτομο υπόσχεται κάτι και γνωρίζαμε ότι πραγματικά έχει εκτελέσει παρόμοια πράγματα στο παρελθόν, πιστεύομε ότι θα εκπληρώση τις υποσχέσεις του και τώρα. Και ο Θεός, από μέρους του, μάς έχει δώσει απόδειξι ακριβώς ενός τέτοιου πράγματος. Πριν από αιώνες, επολιτεύθηκε με το έθνος Ισραήλ με τέτοιον τρόπο ώστε να μας δώση μια σαφή ιδέα για την ικανότητά του να φέρη καλύτερους καιρούς και για το τι εννοεί όταν λέγη ότι θα δώση στους ανθρώπους ειρήνη και ασφάλεια.—Ησ. 32:17, 18.
Επί πλέον, ο Θεός ειδικά μας λέγει ότι έκαμε να γραφή μια εξιστόρησις αυτών των πραγμάτων για να δώση παραδείγματα και εξεικονίσεις για το τι θα κάμη σε παγκόσμια κλίμακα και με μόνιμο τρόπο για όλη τη γη. Ας δούμε μερικές απ’ αυτές τις εξεικονίσεις.—1 Κορ. 10:11· Ρωμ. 15:4.
Όταν ένα Έθνος Είχε Ανάπαυσι
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη του ανθρώπου για ανάπαυσι από τις πιέσεις και τις ανησυχίες, ο Θεός προέβλεψε για το έθνος του αρχαίου Ισραήλ ένα Σαββατιαίο έτος κάθε έβδομο έτος. Κανένα άλλο έθνος δεν απήλαυσε πότε μια τέτοια πρόβλεψι για ανάπαυσι. Τι οφέλη ήρθαν από μια τέτοια διευθέτησι, και πώς αυτό συγκρίνεται με αυτά που βλέπομε σήμερα;
Όταν ο Ισραήλ υπήκουε στον Θεό τηρώντας τα προσδιωρισμένα σαββατιαία έτη, οι εχθροί τους δεν τους ενοχλούσαν. Η γη ωφελείτο, διότι της επέτρεπαν να αυτοανανεώνεται, με το να μη την καλλιεργούν εκείνο το χρόνο. Κάθε φτωχός άνθρωπος, που ίσως να μην είχε μισθωθή εκείνο το χρόνο, δεν υπέφερε, διότι είχαν πλήρη και δωρεάν πρόσοδο σ’ όλα τα σπαρτά, τα χορταρικά και τα φρούτα που εφύτρωναν μόνα τους.
Ο ιδιοκτήτης της γης, που συνήθως εργαζόταν συνεχώς στη διάρκεια των έξη ετών, τώρα είχε επιπλέον χρόνο για την οικογένειά του, διότι σ’ εκείνη την αγροτική κοινωνία ήταν απηλλαγμένος, σε μεγάλο βαθμό, από την εργασία του. Τα πνευματικά ζητήματα, η διδασκαλία και εκπαίδευσις των παιδιών και η ανάπτυξις της οικογενειακής ζωής μπορούσαν να λάβουν περισσότερη προσοχή, ενισχύοντας έτσι τους δεσμούς της αγάπης και εμποδίζοντας τη διαίρεσι και την εγκληματικότητα που μαστίζουν σήμερα τόσο πολλές οικογενειακές μονάδες. Επίσης δεν τον εμάστιζαν πιέσεις οικονομικών ανησυχιών, διότι κανείς πιστωτής δεν μπορούσε να τον πιέση να πληρώση κάποιο χρέος εκείνον τον χρόνο.—Δευτ. 15:1-3.
Εκτός αυτού, κάθε πεντηκοστό έτος ήταν ένα «Ιωβιλαίο» έτος. Αυτό ήταν μια ακόμη πληρέστερη ανάπαυσις, ένα ‘έτος αφέσεως.’ Το Ιωβιλαίο προέβλεπε τα ίδια όπως και το έβδομο σαββατιαίο έτος, αλλά προχωρούσε περισσότερο. Τα έθνη σήμερα θα μπορούσαν να μάθουν πολλά από τους νόμους του Ιωβιλαίου.
Στην αρχή του Ιωβιλαίου έτους διεγράφοντο όλα τα χρέη. Καθένας που είχε πουλήσει την ιδιοκτησία της κληρονομικής του γης επέστρεφε σ’ αυτή. Του επεστρέφετο χωρίς πληρωμή. Αν είχε πουλήσει τον εαυτό του σε άλλον ως μισθωτό εργάτη για να ξεπληρώση με εργασία κάποιο χρέος, απελευθερωνόταν μονίμως από τη δουλεία του την πρώτη μέρα αυτού του ‘έτους αφέσεως.’—Λευιτ. 25:8-22.
Τι ανάπαυσι, τι ασφάλεια, έφερνε αυτή η διευθέτησις στους ανθρώπους! Διατηρούσε την οικονομία της γης σε πλήρη ισορροπία! Εμπόδιζε τη δημιουργία υπερβολικά πλουσίων και υπερβολικά πτωχών τάξεων, πράγμα που συμβαίνει σε μερικά έθνη σήμερα. Εμποδιζόταν ο πληθωρισμός. Η αξία της γης παρέμενε σταθερή, καθώς και οι μισθοί.—Λευιτ. 27:16-19· 25:50.
Τι αντίθεσι με τη σημερινή κατάστασι του κόσμου! Το ανερχόμενο κόστος καταλήγει σε ανερχόμενες τιμές για τον καταναλωτή, που εν συνεχεία καθιστούν αναγκαίες τις αυξήσεις των μισθών. Αυτό μπορεί να φαίνεται καλό για ένα διάστημα, αλλά υπάρχει και ημέρα αποδόσεως λογαριασμού. Τα χρέη φθάνουν σε υψηλά επίπεδα, μαζί με τον πληθωρισμό. Αποτέλεσμα; Πρώτα ατομικές και κατόπιν εθνικές χρεωκοπίες. Οι πόροι της χώρας χρησιμοποιούνται μέχρι καταχρήσεως και εξαντλήσεως. Επιπλέον, η μονοτονία των εργασιών συναρμολογήσεως κάνει ακόμη κι’ αυτούς που κερδίζουν μεγάλους μισθούς δυστυχείς.
Αλλά κάτω από τη διευθέτησι του Θεού αναγνωριζόταν η αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Ο άνθρωπος δεν ήταν μόνιμος δούλος κάποιας αντιπαθητικής ρουτίνας. Καθένας ήταν ελεύθερος να χρησιμοποιή το νου του για να συνεισφέρη το ταλέντο του και τις ικανότητές του για την εθνική ευημερία. Η οικογένεια διετηρείτο συνδεδεμένη. Όλοι ελάμβαναν εκπαίδευσι και πολλοί σε ειδικά επαγγέλματα. Όλοι ήσαν εγγράμματοι και η εκπαίδευσις σε πνευματικά ζητήματα διατηρούσε το ηθικό επίπεδο του έθνους υψηλό. Η προσκόλλησις στο νόμο του Θεού έφερνε τις ευλογίες του και παρήγε αυτή την ευτυχισμένη κατάστασι.
Ανάπαυσις για Όλη τη Γη
Ίσως κανείς να ρωτήση, ‘Τι σχέσι έχει αυτό με την ελπίδα μας για καλύτερους καιρούς σήμερα;’ Ο Ιησούς Χριστός, ο διωρισμένος βασιλεύς του Θεού για τη γη, είπε ότι έχει κάποια σχέσι. Ο Ιησούς, βέβαια, δεν εννοούσε ότι για να κερδίσουν οι άνθρωποι ανακούφισι θα πρέπει να επιστρέψουν στον τρόπο ζωής του αρχαίου Ισραήλ ή κατ’ ανάγκη να επιστρέψουν σε μια απαρχαιωμένη κοινωνία, χωρίς σύγχρονες εφευρέσεις ή εξελίξεις. Μάλλον, τα σάββατα εκείνου του παλαιού καιρού ήσαν εξεικονιστικά μεγαλυτέρων, πιο μονίμων πραγμάτων.
Ο Ιησούς ετόνισε στους ανθρώπους ότι οι σαββατιαίοι νόμοι δεν ήσαν μερικές τελετουργικές λατρείες που ετέθησαν επάνω στους ανθρώπους ως βάρος. Είπε: «Το σάββατον έγινε δια τον άνθρωπον, ουχί ο άνθρωπος δια το σάββατον.» Κατόπιν έκαμε μια πολύ σημαντική δήλωσι. Είπε: «Ώστε ο Υιός του ανθρώπου κύριος είναι και του σαββάτου.»—Μάρκ. 2:27, 28.
Ασφαλώς βελτιωμένη υγεία θα ήταν αναγκαία για οποιαδήποτε πραγματική απόλαυσι καλύτερων καιρών. Σημειώστε, ότι ο Ιησούς απέδειξε ότι είναι ‘Κύριος του σαββάτου’ με το να εκτελέση μερικά από τα πιο καταπληκτικά του έργα θεραπείας την Ιουδαϊκή ημέρα του σαββάτου. Οι ηγέται των Ιουδαίων, επειδή δεν κατανοούσαν τον πραγματικό σκοπό του σαββάτου, εναντιώνοντο σκληρά σ’ αυτά τα έργα ελέους σ’ αυτή την ημέρα αναπαύσεως. Αλλά ο Ιησούς εκτελούσε θεραπείες το σάββατο για να προεικονίση αυτά που θα ελάμβαναν χώρα στη μεγαλύτερη ανάπαυσι ή σαββατιαία «ημέρα» της χιλιετούς διακυβερνήσεως της γης από τη Βασιλεία Του.
Ο Ιησούς εγνώριζε ότι η θυσία του εαυτού του χάριν του ανθρωπίνου γένους θα καταργούσε κατά γράμμα εβδομαδιαία και ετήσια σάββατα—τις προφητικές «σκιές» των μελλόντων αγαθών. (Εφεσ. 2:15· Κολ. 2:13, 14) Συνεπώς, οι θεραπείες και αναστάσεις του ήσαν μόνο προσωρινές και για την ενθάρρυνσί μας σήμερα, καθώς αποβλέπομε στις πλήρεις και μόνιμες εκπληρώσεις στη διάρκεια του σαββάτου της Βασιλείας. Ο απόστολος Παύλος είπε γι’ αυτό στους Χριστιανούς: «Ας μη σας κρίνη λοιπόν μηδείς . . . δια λόγων εορτής . . . ή σαββάτων τα οποία είναι σκιά των μελλόντων, το σώμα όμως είναι του Χριστού.»—Κολ. 2:16,17.
Διαρκής Υγεία και Ζωή
Πρέπει να συμπεράνουμε απ’ αυτό ότι οι «φονικές» αρρώστιες, όπως η καρδιοπάθεια και ο καρκίνος, θα εξαλειφθούν στους καλύτερους καιρούς που θα φέρη η Βασιλική κυβέρνησις του Θεού; Ναι, δεν υπάρχει λόγος να φοβούμεθα ότι οι άνθρωποι θα μαστίζωνται στη διάρκεια εκείνης της Βασιλικής διακυβερνήσεως από ασθένειες που φέρνουν σε αμηχανία τους γιατρούς σήμερα.
Ούτε θα πρέπει να νομίζωμε ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν τέλεια υγεία για πάντα, διότι ο Ιησούς εθεράπευσε τις πιο απίθανες αρρώστιες, και όλες δωρεάν. Εθεράπευσε τους τυφλούς και τους βωβούς. (Ματθ. 9:27-34) Εθεράπευσε τους χωλούς και τους παραλυτικούς. (Λουκ. 5:18-26· 13:11-17) Επανέφερε πλήρως στα λογικά τους το χειρότερο είδος δαιμονιζομένων. (Ματθ. 8:28-34· Λουκ. 8:26-39) Εθεράπευσε την πιο τρομερή αρρώστια της εποχής εκείνης—τη λέπρα. (Μάρκ. 1:40-45) Χρησιμοποιώντας αυτή τη δύναμι στη διάρκεια της Βασιλικής του διακυβερνήσεως για τη γη, μπορεί να φέρη όλα τα ευπειθή άτομα σε τελειότητα διανοίας και σώματος.
Αλλά τι θα γίνη μ’ εκείνους που είναι ήδη νεκροί; Ο Ιησούς δεν το παρέβλεψε αυτό, αλλ’ έδωσε φιλάγαθα μια πρόγευσι της αναστάσεως με το να αναστήση άτομα από τους νεκρούς, και μάλιστα έναν μέσα απ’ αυτόν τον τάφο.—Ματθ. 9:18-26· Λουκ. 7:11-17· Ιωάν 11:38-44.
Αφθονία των Χρειωδών της Ζωής
Ούτε υπάρχει κανένας λόγος να φοβούμεθα ότι θα υπάρχη έλλειψις τροφίμων στη διάρκεια του καιρού που ο Χριστός θα κυβερνά ως Κύριος του μεγάλου σαββάτου της Βασιλείας του Θεού. Ο Βασιλεύς θα γνωρίζη τι χρειάζονται οι υπήκοοι του. (Ιωάν. 2:25· Παραβάλατε Ματθ. 6:7, 8.) Ο Ιησούς απέδειξε την ικανότητά του και τη συμπάθειά του όταν, κοντά στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, «εσπλαγχνίσθη» τον όχλο των 5.000 (και σε μια άλλη περίπτωσι των 4.000) ανδρών, εκτός των γυναικών και των παιδιών, και τους έθρεψε όλους. Και στις δύο περιπτώσεις το έκαμε αυτό με το ν’ αυξήση θαυματουργικά λίγα ψωμιά και λίγα ψάρια.—Ματθ. 14:14-21· Μάρκ. 8:19, 20.
Αιώνες πριν απ’ αυτό, ο ίδιος έδωσε μια αμυδρή εικόνα της αφθονίας τροφίμων που θα προμηθεύση στη διάρκεια της Βασιλικής σαββατιαίας αναπαύσεως. Πώς; Με το να δίνη πλούσια συγκομιδή αρκετή για δυο ή και τρία ακόμη χρόνια στη διάρκεια του έτους που προηγείτο ακριβώς του σαββατιαίου και του Ιωβιλαίου έτους!—Λευιτ. 25:20-22.
Ειρήνη και Ασφάλεια
Βέβαια, τα υλικά πράγματα, περιλαμβανομένης και της υγείας, δεν φέρνουν μόνα τους αυτά ευτυχία. Θα πρέπει να υπάρχη επίσης—όχι απλώς πολιτική ειρήνη μεταξύ των εθνών, αλλά και ειρήνη ανάμεσα σ’ όλο τον πληθυσμό της γης, αδιακρίτως φυλής ή καταγωγής.
Πόσο ευχάριστο θα είναι όταν θα μπορήτε να περπατάτε έξω από το σπίτι σας με πλήρη ασφάλεια, αφήνοντας τις πόρτες ξεκλείδωτες! Πόσο απολαυστικό θα είναι να έχετε γείτονες που πραγματικά να ενδιαφέρονται για την ειρήνη σας και την ευημερία σας! Πόσο καλό θα είναι να γνωρίζετε ότι ούτε σεις ούτε τα παιδιά σας δεν πρόκειται να πεθάνετε από πόλεμο, έγκλημα ή αρρώστια!
Αυτές οι συνθήκες πραγματικής ειρήνης και ασφαλείας προελέχθησαν επίσης και προσκιάσθηκαν από τον Θεό πριν από πολύν καιρό. Αυτό εγράφη σε μια προφητεία σχετικά με «νέους ουρανούς και νέαν γην» (δηλαδή, την ουράνια κυβέρνησι του Ιησού Χριστού και τη νέα γήινη διάταξι πραγμάτων στη διάρκεια της χιλιετούς διακυβερνήσεως της Βασιλείας).
Αυτή η προφητεία ελέχθη από τον προφήτη του Θεού Ησαΐα στους Ισραηλίτες πριν πάνε στην εξορία στη Βαβυλώνα στο 607 π.Χ. επειδή δεν ετήρησαν τους νόμους του Θεού. Ο Θεός τους παρηγόρησε δείχνοντας ότι θα τους επανέφερε στη χώρα τους, λέγοντας:
«Δεν θέλει είσθαι πλέον εκεί βρέφος ολιγοήμερον, και γέρων όστις δεν επλήρωσε τας ημέρας αυτού· διότι το παιδίον θέλει αποθνήσκει εκατόν ετών· ο δε εκατόν ετών αμαρτωλός θέλει είσθαι επικατάρατος.»—Ησαΐας 65:17, 20.
Στη διάρκεια της εβδομηκονταετούς εξορίας οι Ισραηλίται είχαν επιστρέψει από τις ειδωλολατρικές τους οδούς και υπηρετούσαν πάλι τον Θεό εν αληθεία. (Ιερεμ. 29:10) Όταν επέστρεψαν, αντί να φοβούνται διαρκώς τους εχθρούς των, μπορούσαν να αισθάνωνται ασφαλείς. Είχε σβήσει πια το αίσθημα που είχαν δοκιμάσει πριν από εβδομήντα χρόνια, όταν ο Ναβουχοδονόσορ είχε εισβάλει και καταστρέψει τόσο τους νέους όσο και τους γέρους. (Θρήνοι 2:21) Στην αποκατεστημένη τους κατάστασι τα παιδιά θα ζούσαν για να φθάσουν την ώριμη ηλικία, και ο άνθρωπος θα εξαντλούσε ολόκληρη τη φυσιολογική διάρκεια της ζωής του, χωρίς να φονευθή από μάχαιρα, πείνα ή κάποια επιδημία.
Η προφητεία του Ησαΐα συνεχίζει:
«Και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας, και κατοικήσει· και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας, και φάγει τον καρπόν αυτών. Δεν θέλουσι κτίσει αυτοί, και άλλος να κατοικήση· δεν θέλουσι φυτεύσει αυτοί, και άλλος να φάγη. . . . Δεν θέλουσι κοπιάζει εις μάτην, ουδέ θέλουσι τεκνοποιεί δια καταστροφήν· διότι είναι σπέρμα των ευλογημένων του Κυρίου, και οι έκγονοι αυτών μετ’ αυτών, και πριν αυτοί κράξωσιν, εγώ θέλω αποκρίνεσθαι· και ενώ αυτοί λαλούσιν, εγώ θέλω ακούει.»—Ησαΐας 65:21-24.
Οι Ισραηλίται που αποκαταστάθηκαν από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, αφού νουθετήθηκαν από τους προφήτες του Ιεχωβά να θέσουν τα πνευματικά συμφέροντα πρώτα, ευημέρησαν στην οικοδόμησι και καλλιέργεια και η ιδιοκτησία τους δεν τους αφαιρέθηκε από εισβολείς ούτε από οικονομικές δυσκολίες. Δεν μεγάλωσαν τα παιδιά τους για να πέσουν θύματα του πολέμου, της εγκληματικότητος και του προώρου θανάτου. Έτσι, για πολλά χρόνια, ευλογήθηκαν από τον Ιεχωβά. Αλλά αργότερα έγιναν πάλι απειθείς, και διεφθάρησαν ως έθνος. Γιατί το επέτρεψε αυτό ο Θεός;
Δεν είχε έλθει ακόμη ο καιρός να κυβερνήση η Μεσσιανική Βασιλεία του Θεού· δεν είχε έλθει ο καιρός για την εγκαθίδρυσι των ‘νέων ουρανών και της νέας γης όπου θα κατοική δικαιοσύνη’ για τα οποία έγραψε ο απόστολος Πέτρος. Τον παλαιό εκείνο καιρό έγινε μόνο μια μικρογραφική ή τυπική εκπλήρωσις.—2 Πέτρου 3:13.
Παλαιές Πράξεις του Θεού Βεβαιώνουν Παραδεισιακές Συνθήκες για τη Γη
Αλλά τι θα πούμε για την πραγματικότητα κάτω από τη Μεσσιανική κυβέρνησι του Θεού; Ο Θεός έκαμε τα καλά εκείνα πράγματα για τον λαό Του την παλιά εκείνη εποχή όταν υπήκουαν. Θα τα κάμη σε πολύ μεγαλύτερη και μόνιμη κλίμακα για κείνους που ακούν και πιστεύουν στις υποσχέσεις του σήμερα, διότι σκοπεύει να κάμη μια παραδεισιακή γη, μια πραγματική νέα διαμόρφωσι συνθηκών που θα διαρκέση για πάντα.
Ο Ιησούς μίλησε σ’ ένα κακοποιό, που πέθαινε δίπλα του, γι’ αυτόν τον παράδεισο στον όποιον ο κακοποιός θα ανίστατο. Ο άνθρωπος αυτός, αν και θανατωνόταν δικαίως για κάποιο έγκλημα, εξεδήλωσε πίστι στη μελλοντική βασιλεία του Χριστού, κι αυτό υπεκίνησε τον Ιησού Χριστό να του υποσχεθή ότι θα είχε την ευκαιρία να ζήση εκεί.—Λουκ. 23:39-43.
Σημειώστε επίσης μερικές από τις άλλες υποσχέσεις του Θεού, πολλές από τις οποίες έχει ήδη εκπληρώσει μ’ ένα τυπικό ή μικρογραφικό τρόπο στον έκτο αιώνα π.Χ., για την πίστι μας, την ελπίδα και την παρηγοριά μας:
«Η έρημος και η άνυδρος θέλουσιν ευφρανθή δι’ αυτά, και η ερημιά θέλει αγαλλιασθή, και ανθήσει ως ρόδον. Θέλει ανθήσει εν αφθονία, και αγαλλιασθή μάλιστα χαίρουσα και αλαλάζουσα. . . . διότι εν τη έρημο θέλουσιν αναβλύσει ύδατα, και ρεύματα εν τη ερημιά.»—Ησαΐας 35:1, 2, 6.
Αυτές οι υποσχέσεις απεδείχθησαν αληθινές με μικρογραφικό τρόπο όταν ο Ισραήλ επέστρεψε από τη Βαβυλώνα. Η γη τους είχε μείνει εντελώς έρημος, χωρίς ανθρώπους ή κατοικίδια ζώα, και μόνο άγρια θηρία την είχαν κατοικήσει για εβδομήντα χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος της γης ήταν σαν ερημιά. Εν τούτοις, επειδή ο Θεός ευαρεστήθηκε με την επιστροφή τους στην αληθινή λατρεία, έκαμε να αναβλύσουν ύδατα, και σε σύντομο διάστημα η γη άρχισε ν’ ανθή και να παράγη άφθονα.
Ο Ιεχωβά υπόσχεται διαρκείς ευλογίες για κείνους που τον υπακούουν κάτω από τη διακυβέρνησι της Βασιλείας, ευλογίες σαν κι αυτές που εχορήγησε στους επαναπατρισθέντας Ισραηλίτας:
«Και εν τη ημέρα εκείνη θέλω κάμει διαθήκην υπέρ αυτών προς τα θηρία του αγρού, και προς τα πετεινά του ουρανού, και προς τα ερπετά της γης· τόξον δε, και ρομφαίαν, και πόλεμον θέλω συντρίψει εκ της γης, και θέλω κατοικίσει αυτούς εν ασφαλεία.»—Ωσηέ 2:18.
Αν ο Ισραήλ είχε παραμείνει πιστός, η ειρήνη τους θα είχε διαρκέσει. Αλλά ήσαν στασιαστικοί προς τον Θεό. Κάτω από την ουράνια διακυβέρνησι του Χριστού, τέτοιος στασιασμός δεν θα λάβη χώραν. Γιατί όχι; Διότι με βάσι την εξιλαστική του θυσία για το ανθρώπινο γένος, θα φέρη βαθμιαίως τους ευπειθείς σε τελειότητα, εξαλείφοντας την ιδιοτέλεια και την απληστία από τη γη. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη βάσι που φέρνει η Βασιλική του διακυβέρνησις σε σύγκρισι με αυτήν που οι κοσμικοί ηγέτες προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν.
Τώρα, με το να εφαρμόζωμε Γραφικές αρχές, μπορούμε εν μέρει να υπερνικήσωμε τα κακά χαρακτηριστικά και να τα κρατήσωμε γενικά υπό έλεγχο. Αλλά με την πλήρη εφαρμογή της αξίας της θυσίας του Χριστού, οι ευπειθείς θα φθάσουν σε πλήρη πνευματική, διανοητική και σωματική θεραπεία, με πλήρη έλεγχο όλων των ικανοτήτων τους, υπερνικώντας τελείως όλες τους τις ατέλειες.—Παραβάλετε Ρωμαίους 7:18-25.
Ιδέτε πώς ο Θεός μάς διαβεβαιώνει για διαρκή ειρήνη, υγεία και ασφάλεια στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής:
«Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα [αυτού του παρόντος παλαιού συστήματος] παρήλθον. Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου, Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα. Και λέγει προς εμέ, Γράψον· διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.»—Αποκάλ. 21:3-5.
Εκείνος που Υπόσχεται Είναι Θεός Αληθείας
Ναι, οι λόγοι αυτοί είναι πιστοί και αληθινοί. Δεν είναι απλές πολιτικές υποσχέσεις ανθρώπων που ζητούν να κρατηθούν σε θέσεις ισχύος και υπεροχής. Ο Θεός εφρόντισε να προετοιμάση αυτά τα πράγματα πριν από πολύν καιρό και να τα καταγράψη πριν από αιώνες για τη διδασκαλία μας. (2 Τιμ. 3:16, 17) Στα προηγούμενα είδαμε ότι έκαμε ήδη να γίνουν εκπληρώσεις των υποσχέσεων του σε μικρογραφία και με προσωρινό τρόπο. Πολλές άλλες υποσχέσεις που έκαμε τις έχει ήδη εκπληρώσει, και αυτές θα πρέπει να μάς ενισχύουν την πεποίθησι για την αξιοπιστία του λόγου του. Σημειώστε μερικές:
Όταν ο Θεός υποσχέθηκε πριν από αιώνες να καθαρίση τη γη μ’ ένα κατακλυσμό, ο κατακλυσμός έγινε. (Γέν. 6:17· 7:11-24) Όταν υποσχέθηκε πάνω από 400 χρόνια προηγουμένως να βγάλη τον Ισραήλ από την Αίγυπτο, αυτό έγινε στον ακριβή χρόνο. (Γέν. 15:13, 14· 50:25· Έξοδ. 12:37-42) Όταν υποσχέθηκε σχεδόν διακόσια χρόνια από πριν να κάμη έναν άνθρωπο με το όνομα Κύρος ο Πέρσης να ανατρέψη τη Βαβυλώνα ώστε να μπορέση να ελευθερωθή ο Ισραήλ, αυτό συνέβη.—Ησ. 45:1, 2· 2 Χρον. 36:22, 23· Έσδρας 1:1-4.
Επιπλέον, εκατοντάδες προφητειών για τον Μεσσία εκπληρώθηκαν επακριβώς στον Ιησού Χριστό, τον υποσχεμένο Απελευθερωτή και Βασιλέα—ο τόπος και ο τρόπος της γεννήσεώς του, ο χρόνος της εμφανίσεώς του και άλλα πράγματα τόσο πολλά που δεν μπορούν να αναφερθούν εδώ.—Μιχ. 5:2· Ησ. 7:14· Δαν. 9:25, 26· Ψαλμ. 41:9· Ησ. 53:12· Ψαλμ. 16:10.
Επομένως το λογικό συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξωμε είναι ότι αυτά που υποσχέθηκε ο Θεός θα λάβουν χώρα ακριβώς όπως είπε. Δεν μπορούμε ν’ αγνοήσωμε τη μαρτυρία πιστών ανθρώπων που δεν είχαν ν’ αποκομίσουν κανένα ιδιοτελές κέρδος όταν προς το τέλος της ζωής των εμεγάλυναν τον Θεό ως τον Εκπληρωτή των υποσχέσεων του, αντί να λάβουν τη δόξα για τον εαυτό τους, όπως τους είπε ο Ιησούς του Ναυή που είχε οδηγήσει τον Ισραήλ στην κατάκτησι της Γης της Επαγγελίας: «Σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών, και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ εις εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε δια σας.»—Ιησ. Ναυή 23:14, ΜΝΚ.
Δεν υπάρχει καμμιά άλλη πηγή εκτός από τη Γραφή που να υπόσχεται αυτά που οι άνθρωποι πραγματικά επιθυμούν και χρειάζονται. Πού αλλού βρίσκομε υπόσχεσι για γνήσια ειρήνη, απαλλαγή από το έγκλημα, υγεία, ασφάλεια και αφθονία, μαζί με αιώνια ζωή; Δεν είναι αυτά εκείνα που πραγματικά επιθυμείτε; Δεν αξίζει να ερευνήσετε πλήρως αυτές τις μοναδικές υποσχέσεις;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Η προμήθεια του Θεού για ένα σαββατιαίο έτος για το έθνος του αρχαίου Ισραήλ προήγε την πνευματική ευημερία και εκπαίδευσι
[Εικόνα στη σελίδα 11]
Ο Ιησούς εθεράπευσε αμέσως μια γυναίκα που ήταν συγκύπτουσα επί δεκαοχτώ χρόνια, δείχνοντας τη θαυμαστή θεραπεία που θα επιτύχη στη διάρκεια της Βασιλικής του διακυβερνήσεως
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Ο Ιησούς επανέφερε στη ζωή τον νεκρό γυιο της χήρας της Ναΐν, παρέχοντας βεβαίωσι για την ανάστασι κάτω από τη Βασιλική του διακυβέρνησι
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Ο Ιεχωβά παρείχε υπεράφθονη συγκομιδή όταν ο λαός του ήταν ευπειθής, δίνοντας μια αμυδρή εικόνα της άφθονης προμηθείας τροφής στη διάρκεια της Βασιλικής διακυβερνήσεως του Χριστού
[Εικόνα στη σελίδα 14]
Η υπόσχεσις του Ιησού σ’ έναν κακοποιό που πέθαινε πλάι του ήταν ότι θα τον ανιστούσε και θα είχε την ευκαιρία για ζωή σε μια παραδεισιακή γη
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Σχεδόν 200 χρόνια προηγουμένως, ο Θεός είχε προείπει ότι θα έκανε έναν άνθρωπο που θα ωνομάζετο Κύρος να ανατρέψη τη Βαβυλώνα και να ελευθερώση τους Ισραηλίτας