Η Πραγματική Δύναμις Πίσω από τον Αποκρυφισμό
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ αποκαλύπτει την πραγματική δύναμι πίσω από τον αποκρυφισμό και τον σκοπό του. Μέσα στις σελίδες της δεν θα βρήτε κάποια αβέβαιη θεωριολογία πάνω στο θέμα αυτό. Η Γραφή εκθέτει τα πράγματα σαφώς και λαμβάνει σταθερή στάσι εναντίον όλων των μεθόδων του αποκρυφισμού. Όλα τα άλλα αρχαία θρησκευτικά συγγράμματα θέτουν τη βάσι του αποκρυφισμού ή τον επιτρέπουν ή τον ενθαρρύνουν.
Πραγματικά, η ιστορία πιστοποιεί ότι σχεδόν όλοι οι αρχαίοι λαοί ήσαν βαθιά αναμεμιγμένοι στον αποκρυφισμό. Εν τούτοις μόνον ένα έθνος είναι γνωστό ότι είχε μια θρησκεία η οποία απέφευγε τον αποκρυφισμό—οι αρχαίοι Εβραίοι της Αγίας Γραφής. Γιατί;
Η Εβραϊκή θρησκεία δεν επηρεάζετο από δεισιδαιμονίες για το άγνωστον, όπως επηρεάζοντο οι άλλες θρησκείες. Η θρησκεία των είχε δοθή σ’ αυτούς από Εκείνον που γνωρίζει τα πράγματα, και Αυτός διεσαφήνισε ότι δεν ήταν η δική Του δύναμις που ήταν πίσω από τις μεθόδους του αποκρυφισμού, όπως τους είπε ο Θεός διά του προφήτου Μωυσέως: «Τα έθνη ταύτα, . . . έδωκαν ακρόασιν εις προγνώστας των καιρών και εις μάντεις· σε όμως Ιεχωβά ο Θεός σου δεν αφήκε να πράττης ούτω.»—Δευτ. 18:14.
Με σαφή λόγια ο Θεός καθώρισε τις πράξεις που έπρεπε ν’ αποφεύγουν: «Δεν θέλει ευρεθή εις σε ουδείς, . . . μαντευόμενος μαντείαν, ή προγνώστης των καιρών, ή οιωνοσκόπος, ή μάγος, ή γόης, ή ανταποκριτής δαιμονίων, ή τερατοσκόπος ή νεκρόμαντις. Διότι πας ο πράττων ταύτα είναι βδέλυγμα εις τον Ιεχωβά.»—Δευτ. 18:10-12· παράβαλε Λευϊτικόν 19:26, 31· 20:6, 27· Ησαΐας 8:19.
Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟ
Μια πείρα που είχε ο Ρωμαίος επίσημος, Σέργιος Παύλος, ο οποίος ήταν ανθύπατος της Κύπρου κατά το έτος 47 μ.Χ., χύνει φως σ’ αυτό το ζήτημα. Η Αγία Γραφή τον περιγράφει ως ένα ‘συνετό άνδρα.’ Αυτός αναζητούσε την αλήθεια. Προσεκάλεσε λοιπόν τον εκ Ταρσού Σαούλ, Ρωμαίο πολίτη και γνωστόν επίσης ως απόστολο Παύλο, να του μιλήση για τον Θεό και τη Χριστιανοσύνη. Εν τούτοις, ένας «μάγος» ονομαζόμενος Ελύμας ήταν παρών και άρχισε να εναντιώνεται στον Παύλο, γνωρίζοντας ασφαλώς ότι το άγγελμα του Παύλου θα εξασθενούσε τη δική του επιρροή στον ανθύπατο και την φήμη που είχε εξαιτίας των αποκρυφιστικών ικανοτήτων του.
Ο Παύλος απευθύνθηκε στον Ελύμα και φανέρωσε καθαρά εκείνον που ήταν πίσω από τις απόκρυφες δυνάμεις του, λέγοντας: «Υιέ του διαβόλου, εχθρέ πάσης δικαιοσύνης, δεν θέλεις παύσει διαστρέφων τας ευθείας οδούς του Κυρίου;» (Πράξ. 13:6-10) Ο απόστολος Παύλος λοιπόν κατονόμασε τον ‘Διάβολο,’ ένα πονηρό πνευματικό πρόσωπο, ως τη δύναμι που ήταν πίσω απ’ αυτόν τον μάγο. Μερικοί μπορεί να βρίσκουν δύσκολο να πιστέψουν στην ύπαρξι ενός τέτοιου πλάσματος.
Αλλά η ύπαρξίς του πιστοποιείται από αυτόπτην μάρτυρα. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήλθε από το πνευματικό βασίλειο, και με την πεποίθησι που προήρχετο από προσωπική γνώσι μίλησε για τον «Διάβολο» που ήταν επίσης γνωστός ως «Σατανάς.» Και για την προέλευσι του Σατανά, ο Ιησούς εξήγησε τα εξής: «Δεν μένει εν τη αληθεία· διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ . . . είναι ψεύστης, και πατήρ αυτού του ψεύδους.» (Ιωάν. 8:44· Λουκ. 10:18) Κάποτε λοιπόν αυτό το πνευματικό πλάσμα ήταν «εν τη αληθεία.» Αλλά επειδή ενοχλήθηκε από την εξουσία του Θεού να καθορίζη τι είναι η αλήθεια και ν’ απαιτή υποταγή σ’ αυτήν, ο Σατανάς προτίμησε ν’ αφήση την επιθυμία για εξουσία και ανεξαρτησία να νικήση τη σοφία του.—Ιακ. 1:13, 14· παράβαλε Ιεζεκιήλ 28:13-17.
Κατόπιν αυτός ο «Διάβολος» άρχισε να παρασύρη τους άλλους σε μια όμοια πορεία. Η πρώτη του απροκάλυπτη πράξις ήταν να ψευσθή κατά του Θεού, δίνοντας έτσι το υπόδειγμα των μεθόδων του και τώρα ακόμη. Εκείνο το ψεύδος είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους και έκαμε τον Διάβολο ‘ανθρωποκτόνο απ’ αρχής,’ καθώς και ‘πατέρα του ψεύδους.’—Γέν. 3:1-5, 13· Αποκάλ. 12:9.
Ομοίως, η Βιβλική ιστορία αναγράφει ότι και άλλοι «υιοί του Θεού,» άγγελοι, προτίμησαν να είναι ανεξάρτητοι από τον Θεό. Αυτοί έχουν δύναμι και επιρροή στις διάνοιες και στη ζωή των ευαίσθητων και αδυνάτων ατόμων, ακόμη και την ικανότητα να ‘κατέχουν’ ανθρώπους ή ζώα και να χρησιμοποιούν άψυχα αντικείμενα για τους απατηλούς των σκοπούς.—Ματθ. 12:43-45· Λουκ. 8:27-33.
Εκείνοι που ασχολούνται σε πράξεις αποκρυφισμού αναγνωρίζουν οι ίδιοι ότι υπάρχει κίνδυνος σ’ αυτές. Το βιβλίο Ψυχικές Ανακαλύψεις Πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα αναφέρει για την εκτεταμένη Ρωσική επιστημονική έρευνα στην ESP και άλλες ψυχικές δυνάμεις. Οι συγγραφείς του βιβλίου, εξηγώντας τον κίνδυνο που υπάρχει ακόμη και από την έρευνα αυτού του είδους, λέγουν: «Οποιοσδήποτε ασχολείται επιστημονικά σ’ αυτό το έργο δίνει πάντοτε μια προειδοποίησι ότι—η ESP δεν πρέπει να παίρνεται στα ελαφρά. Μπορεί να είναι επικίνδυνο ακόμη και όταν εργάζεται κανείς με κάτι τόσο απλό όσο ένας πίνακας Ουίτζα. Έχομε δει μερικά από τα αποτελέσματα.»
Γιατί είναι επικίνδυνο; Ένας λόγος δίδεται από τον Εντ Ουώρρεν, που θεωρείται κορυφαίος ειδήμων στον αποκρυφισμό: «Η χρησιμοποίησις του πίνακος Ουίτζα, οι πνευματιστικές συγκεντρώσεις, η άσκησις της ESP . . . αποτελούν προσκλήσεις κακόβουλων πνευμάτων, και σε τελική κατοχή απ’ αυτά τα πνεύματα.»
Και σε τι οφείλονται όλες οι παράξενες και φαινομενικά αντιφατικές ποικιλίες του αποκρυφισμού; Γιατί μερικές εμφανίζονται ολοφάνερα κακές, άλλες καλές και άλλες πάλι ως αποτέλεσμα απλής ιδιοτροπίας; Υπάρχει πραγματικά ένας ενοποιημένος σκοπός, τον οποίο μόνον η Αγία Γραφή αποκαλύπτει.
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ
Όπως τονίσθηκε ανωτέρω, οι αποκρυφισταί, όπως ο Ελύμας, ενεργούν ως όργανα ή θύματα απάτης του Διαβόλου. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτοί είναι ‘εχθροί πάσης δικαιοσύνης, . . . διαστρέφοντες τας ευθείας οδούς του Κυρίου.’ (Πράξ. 13:10) Οσοδήποτε λοιπόν αντιφατικές και ποικίλες κι αν είναι οι πράξεις του αποκρυφισμού, υπάρχει ένας ενοποιημένος σκοπός: ν’ απομακρύνουν τους ανθρώπους από την ‘αληθινή θρησκεία’ και να τους κάμουν να ενεργούν ανεξάρτητα από τις ‘ευθείες οδούς’ του Θεού.
Η διαβολική σοφία πίσω απ’ αυτό το σχέδιο είναι σαφής. Οι άνθρωποι γοητεύονται από ανεξήγητα και φαινομενικώς «υπερφυσικά» φαινόμενα. Η ποικιλία των αποκρύφων πράξεων ελκύει ανθρώπους διαφόρων τύπων. Μερικοί υποτάσσονται άμεσα στον Διάβολο με φανερή Σατανική θρησκεία, με τους εξορκισμούς των μαύρων (βουντού), με μαγεία και τα παρόμοια. Άλλοι απατώνται νομίζοντας ότι ο Θεός έχει κάτι να κάμη με την αστρολογία ή τον πνευματισμό. Εκείνοι που έχουν επιστημονικές κλίσεις συχνά γοητεύονται με τις «ψυχικές» δυνάμεις, όπως είναι η ESP και η διαίσθησις. Υπάρχει κάτι που είναι σχεδόν για όλους.
Αλλά τι θα λεχθή για τα έργα της «θεραπείας,» για την «ομιλία γλωσσών,» τους «εξορκισμούς» δαιμόνων και άλλα που συνδέονται άμεσα με τις λεγόμενες «Χριστιανικές» οργανώσεις; Δεν δείχνει αυτό ότι ο Θεός συνεργάζεται μαζί τους για να ματαιώση τα έργα του Σατανά, όπως ακριβώς εβοήθησε τον Ιησού και τους αποστόλους του; (Ιωάν. 10:37, 38· Πράξ. 19:11) Ο Ιησούς προέβλεψε αυτό ακριβώς το ζήτημα στην περίφημη επί του Όρους Ομιλία του.
Είπε ότι πολλοί άνθρωποι θα επηγγέλλοντο τους Χριστιανούς, αλλά ανειλικρινώς. Πού βασιζόμενοι θα ισχυρίζοντο ότι είναι Χριστιανοί; Ο Ιησούς είπε: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά;» Αλλά μήπως αυτό θα απεδείκνυε ότι αυτοί είχαν το πνεύμα του Θεού και ήσαν αληθείς μαθηταί του Υιού του; Ο Ιησούς προχωρώντας είπε: «Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς, Ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.»—Ματθ. 7:15-23.
Είναι φανερό ότι αυτοί οι αποκρυφισταί που χρησιμοποιούν το όνομα του Χριστού είναι τόσο αποκρυφιστικοί σ’ αυτόν όσο ήταν στον Ιεχωβά ο αποκρυφισμός μεταξύ των Εβραίων. Γιατί; Διότι η δύναμις που είναι πίσω απ’ αυτούς είναι η ιδία. Ο σκοπός είναι ο ίδιος· δηλαδή, ν’ απομακρύνουν τους ανθρώπους από την «αληθινή θρησκεία,» να τους παρασύρη να κάνουν πράγματα που καταδικάζει ο Θεός.
Η Γραφή λέγει ότι τα θαυματουργικά πνευματικά χαρίσματα έπαυσαν να υπάρχουν αφότου απέδειξαν τη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία ως το όργανο του Θεού για τη διάδοσι της αληθινής λατρείας. (1 Κορ. 13:8-11) Αλλά οι Γραφές προειδοποιούν ότι θρησκευτικοί απατεώνες αργότερα θα έκαναν τέτοια «θαύματα» για να δώσουν μια όψι νομιμότητος στη δράσι τους. «Και ουδέν θαυμαστόν·» λέγει η Γραφή· «διότι αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Δεν είναι λοιπόν μέγα αν και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζωνται εις διακόνους δικαιοσύνης.»—2 Κορ. 11:14, 15.
Αυτό δείχνει ότι η ικανότης του να εξορκίζη κανείς δηλαδή να διώχνη δαιμόνια, λόγου χάριν, δεν αποτελεί κατ’ ανάγκην σημείον ότι ο Θεός υποστηρίζει τους κληρικούς οι οποίοι ισχυρίζονται ότι έχουν τέτοια εξουσία. Οι καθ’ ομολογίαν Χριστιανοί και οι μη Χριστιανοί επίσης ισχυρίζονται ότι επιτυγχάνουν σε εξορκισμούς: Καθολικοί, Διαμαρτυρόμενοι, Ιουδαίοι καβαλισταί ακόμη και λάτρεις του βουντού. Είναι ο Θεός πίσω από κανέναν απ’ αυτούς; Η Γραφή λέγει ότι «ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλά ειρήνης.» (1 Κορ. 14:33) Ο Θεός βέβαια δεν εργάζεται εναντίον του εαυτού του υποστηρίζοντας εναντιούμενες φατρίες.
Επίσης, οι μέθοδοι ακριβώς που χρησιμοποιούνται από πολλούς λεγόμενους «εξορκιστάς» δείχνουν ότι δεν είναι από τον Θεό. Ο Ιησούς μπορούσε να ‘εκβάλη δαιμόνια με λόγον,’ απλώς διατάσσοντάς τα, και εκείνα υπήκουαν, αναγνωρίζοντας την εξουσίαν του. (Ματθ. 8:16, 29-34· Μάρκ. 5:7-13· Λουκ. 8:28-33) Εν τούτοις οι θρησκευτικοί αυτοί εξορκισταί απαγγέλλουν τελετουργικούς, και μαγικούς τύπους χρησιμοποιώντας ωρισμένες λέξεις και εκφράσεις οι οποίες αυτές οι ίδιες υποτίθεται ότι έχουν τη δύναμι να εξορκίζουν. Ο Ρωμαιοκαθολικός τελετουργικός τύπος του εξορκισμού βρίσκεται στο Ριτουάλε Ρομάνουμ και διαρκεί μερικές ώρες για να τον απαγγείλη και χρησιμοποιεί θρησκευτικά λείψανα και άλλα δεισιδαιμονικά θρησκευτικά αντικείμενα—σε έντονη αντίθεσι με τις απλές διαταγές του Ιησού! Ωστόσο, οι «εξορκισμοί» των συχνά φαίνεται ότι επιτυγχάνουν! Γιατί;
Η Γραφή δείχνει ότι ο Σατανάς θα χρησιμοποιούσε υπερφυσικές δυνάμεις για να υποστηρίξη αυτούς τους θρησκευτικούς απατεώνας, αποδεικνύοντας την αξιοπιστία των και προάγοντας έτσι τους δικούς του σκοπούς. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος προείπε ότι θα ελάμβανε χώρα αποστασία από τις οδούς του Θεού εκ μέρους εκείνων που θα ισχυρίζοντο ότι είναι ακόλουθοι του Χριστού, και ότι οι αποστάται θα ζητούσαν λατρευτική τιμή για τον εαυτό τους, όπως κάνουν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου. Κατόπιν είπε: «Θέλει ελθεί κατ’ ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους, και εν πάση απάτη της αδικίας, . . . διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι.»—2 Θεσσ. 2:9, 10.
Σημειώστε ότι ο Παύλος αντιπαραβάλλει την προσφυγή σε ‘απατηλά σημεία ψεύδους’ με την «αγάπην της αληθείας.» Ο Ιησούς απεκάλυψε την πραγματική πηγή της αληθείας όταν προσευχήθηκε στον Θεό και είπε: «Ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.» Ο «λόγος» του Θεού βρίσκεται στην Αγία Γραφή. Η γνήσια αγάπη της αληθείας αναπτύσσεται με το να χρησιμοποιούμε τη διάνοιά μας για να μαθαίνωμε γι’ αυτόν τον λόγο και να ωφελούμεθα από «τας ευθείας οδούς» του Θεού στη ζωή μας.—Ιωάν. 17:17· Πράξ. 13:10.
Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΠΟΨΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ
Τι σημαίνει αυτό για κείνους που επιδίδονται στον αποκρυφισμό ή για κείνους που γοητεύονται από την πρόσφατη δημοσιότητα που δόθηκε σ’ αυτόν; Σημαίνει ότι αυτά τα πράγματα δεν αποτελούν ένα ασφαλές θέμα περιεργείας ή ψυχαγωγίας. Είναι ένα μέσον που χρησιμοποιεί ο Σατανάς ο Διάβολος για να στρέψη τους ανθρώπους σε πράξεις που είναι σε άμεση αντίθεσι με το σαφώς καθωρισμένο θέλημα του Θεού.
Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν παίζουν με τον αποκρυφισμό. Αν είχαν επιδοθή σ’ αυτόν στο παρελθόν, τώρα κατέστρεψαν οτιδήποτε κατείχαν που ανήκε σ’ αυτόν. (Πράξ. 19:18, 19) Γνωρίζουν την αξία της Γραφικής συμβουλής: «Αντιστάθητε εις τον διάβολον, και θέλει φύγει από σας.»—Ιακ. 4:7.
Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά από πολύν καιρό ακολούθησαν τη σοφή συμβουλή της Γραφής σ’ αυτό το ζήτημα. Έτσι απέφυγαν την παγίδα του αποκρυφισμού, ιδιαίτερα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής όπου η λατρεία του βουντού και ζουζού παραμένουν ως τρόπος ζωής, ακόμη και μεταξύ των δήθεν «Χριστιανικών» πληθυσμών. Όχι με το να εκτελούν κάποιες κρύφιες τελετουργίες εξορκισμού, αλλά με το να διδάσκουν τους άλλους την αλήθεια από τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, βοήθησαν ειλικρινείς ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εξουσία των πονηρών πνευμάτων. (Εφεσ. 6:10-18) Καθοδηγούμενοι από τον Λόγο του Θεού, ο οποίος ούτε υποτιμά τον αποκρυφισμό ούτε επιτρέπει την εξάσκησί του, μπορούν να λέγουν όπως είπε ο απόστολος Παύλος: «Να μη υπερισχύση καθ’ ημών ο Σατανάς· διότι δεν αγνοούμεν τα διανοήματα αυτού.»—2 Κορ. 2:10, 11.