Γιατί Έχουν Τόσο Πολλά να Κάνουν;

ΚΑΜΜΙΑ αμφιβολία δεν υπάρχει ότι σήμερα οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν πολλά να κάνουν. Υπάρχει η ανάγνωσις και η μελέτη της Γραφής και των Γραφικών βοηθημάτων. Υπάρχουν πέντε εβδομαδιαίες συναθροίσεις της εκκλησίας για τις οποίες πρέπει να προετοιμασθούν και στις οποίες να παρευρίσκωνται. Υπάρχουν όλες οι διάφορες μορφές της Χριστιανικής διακονίας του αγρού, κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι, επανεπισκέψεις και διεξαγωγή Γραφικών μελετών στα σπίτια των ανθρώπων. Υπάρχει, επίσης, η ανάγκη υποβοηθήσεως των Χριστιανών αδελφών των, καθώς και η προετοιμασία για συμμετοχή τους σε διάφορα προγράμματα, και άλλα. Και αυτοί οι οποίοι είναι υπηρέται στις εκκλησίες έχουν ακόμη περισσότερα καθήκοντα να εκπληρώσουν.

Έχουν πολλά να κάνουν; Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό! Αλλά σκεφθήκατε ποτέ το γεγονός ότι οι Χριστιανοί διάκονοι δεν είναι καθόλου οι μόνοι; Υπάρχουν επαγγελματίαι όπως εκείνοι οι οποίοι ασκούν γενική ιατρική, που έχουν πάντοτε πολλά να κάνουν. Ένας ευσυνείδητος γενικός ιατρός είναι δυνατόν να δαπανά εβδομήντα και πλέον ώρες την εβδομάδα στο επάγγελμά του, λόγω των απαιτήσεων που έχουν απ’ αυτόν οι ασθενείς του. Και, επί πλέον, έχει και πολύ διάβασμα να κάνη για να είναι ενήμερος των προόδων της ιατρικής.

Αν ο ευσυνείδητος ιατρός έχη λόγους να είναι απησχολημένος, αν έχη πολλά να κάνη, οι Χριστιανοί διάκονοι του Ιεχωβά έχουν ακόμη περισσοτέρους λόγους να είναι απησχολημένοι. Πώς αυτό; Επειδή το δικό των έργο είναι πολύ πιο σπουδαίο, είναι έργο πνευματικής θεραπείας, που οδηγεί σε αιώνια ζωή, και, επί πλέον, όλοι έχουν ανάγκη αυτού του είδους θεραπείας που αυτοί προσφέρουν. Εν τούτοις, το έργο τους απαιτεί πολύ χρόνο και υπομονή διότι πρέπει πρώτα ν’ αποδείξουν στους ανθρώπους πόσο μεγάλη ανάγκη πνευματικής θεραπείας έχουν και πόσο σοβαρή είναι η πνευματική των ασθένεια, διότι πάρα πολλά άτομα δεν έχουν συνείδησι της πνευματικής των καταστάσεως.

Η ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

Μια άλλη αιτία για να είναι πολύ απησχολημένοι αυτοί οι διάκονοι, να έχουν τόσο πολλά να κάνουν, είναι ότι ο χρόνος που απομένει είναι τόσο λίγος για να γίνη η πνευματική θεραπεία. Ζούμε, πράγματι, σε καιρούς που είναι επείγοντες. Ο Ιησούς παρομοίασε τους επείγοντας καιρούς μας με τις ημέρες του Νώε, και γνωρίζομε ότι ο Νώε είχε πολλά να κάνη, να φροντίση για τον οίκο του, να κηρύττη, να οικοδομήση την κιβωτό, να συγκεντρώση τα ζώα και ν’ αποθηκεύση τρόφιμα για ένα χρόνο για όλους. (Γεν. 6:13-7:5· Ματθ. 24:37-39) Και ενθυμείσθε τον Γεδεών και τους άνδρες του που κατετρόπωσαν τους Μαδιανίτας; Είχαν ένα επείγον καθήκον μπροστά τους αν επρόκειτο να εξασφαλίσουν τη νίκη, και γι’ αυτό διαβάζομε ότι ήσαν «αποκαμωμένοι, όμως καταδιώκοντες.»​—Κριτ. 8:4.

Ως Χριστιανοί ευρισκόμεθα σε πνευματικό πόλεμο, εναντιούμενοι στις δυνάμεις οι οποίες προξενούν πνευματική ασθένεια. Αυτό μας κρατεί απησχολημένους και κατά καιρούς αισθανόμεθα κόπωσι· αλλά συνεχίζομε την καταδίωξι, να το πούμε έτσι. Εξακολουθούμε να προχωρούμε επειδή γνωρίζομε ότι ζωή περιλαμβάνεται.

Ο Ιησούς είπε σε μια περίπτωσι: «Εγώ πρέπει να εργάζομαι τα έργα του πέμψαντός με, εωσού είναι ημέρα· έρχεται νυξ, ότε ουδείς δύναται να εργάζηται.» Μια τέτοια νύχτα ήλθε επάνω στον Ιησού. Αλλά σήμερα έρχεται ο Αρμαγεδδών, ο οποίος δεν απέχει πολύ, εφόσον η γενεά του 1914 δεν θα παρέλθη προτού αυτός έλθη! Δεν υπάρχει αμφιβολία, ο καιρός πλησιάζει! Δεν είναι, λοιπόν, κατάλληλο να έχομε πολλά να κάνωμε όσο πλησιάζει ο Αρμαγεδδών;​—Ιωάν. 9:4· Ματθ. 24:34.

ΜΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑ ΜΑΣ

Πράγματι, το να ‘περισσεύωμεν πάντοτε εις το έργον του Κυρίου’ είναι μια προστασία, μια ευλογία για μας. (1 Κορ. 15:58) Με ποιον τρόπο; Με το ότι, εφόσον δεν αποτελούμε μέρος του κόσμου, το να έχομε πολλά να κάνωμε μας προστατεύει από τους πειρασμούς και τις παγίδες του, οι οποίες μας περισφίγγουν από παντού. Είναι προνοητικό εκ μέρους του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ το ότι μας προμηθεύει πολλά να διαβάζωμε και να μελετούμε, και πολλές συναθροίσεις στις οποίες να παρευρισκώμεθα και πολλά να κάνωμε στη διακονία του αγρού. Με το να είμεθα απησχολημένοι μ’ αυτά τα πράγματα θα έχωμε τις διάνοιές μας πλήρεις από πράγματα που είναι οικοδομητικά. Αυτό προστατεύει τις διάνοιές μας από το πνεύμα αυτού του κόσμου, κι εμάς τους ιδίους από το ν’ απασχολούμεθα με τα έργα της σαρκός.​—Γαλ. 5:19-23· Φιλιππησ. 4:8.

Πάρτε ένα μάθημα από τον Βασιλέα Δαβίδ. Δεν θα είχε διαπράξει ποτέ το πιο αποτρόπαιο σφάλμα της ζωής του αν ήταν απησχολημένος. Κάποτε ο Βασιλεύς Δαβίδ παρέμενε στο σπίτι, προφανώς με την απόφασι να περάση ήσυχα. Αν ο Δαβίδ ήταν απησχολημένος στον πόλεμο εναντίον των υιών Αμμών στη Ραββά, μαζί με τον στρατηγό του Ιωάβ, δεν θα είχε ποτέ εκτεθή στον πειρασμό στον οποίο υπέπεσε, για να λυπηθή αργότερα τόσο πικρά! Μήπως κι εσείς θα μπορούσατε να στραφήτε πίσω και να θυμηθήτε πώς κάποτε το ότι είχατε πολλά να κάνετε σας προφύλαξε από το να διαπράξετε ένα σοβαρό σφάλμα;​—2 Σαμ. 11:1· Ψαλμ. 51.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΟΛΟΥΣ

Το γεγονός ότι ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» μάς προμηθεύει τόσο πολλά να κάνωμε στη διακονία του αγρού δεν σημαίνει ότι αναμένεται από τον καθένα να κάνη όλα όσα κάνει κάθε άλλος. Παραδείγματος χάριν, πιθανόν η τοπική εκκλησία να έχη κάμει πρόβλεψι για υπηρεσία αγρού το απόγευμα της Τρίτης πριν από τη μελέτη· για το βράδυ της Τετάρτης δράσι επανεπισκέψεων για ημερήσιο έργο μαρτυρίας στο μέσον της εβδομάδος και έργο περιοδικού το Σάββατο, την δε Κυριακή έργο από θύρα σε θύρα και επανεπισκέψεων. Αυτές οι διευθετήσεις δεν γίνονται με τη σκέψι ότι ο καθένας πρέπει να βγαίνη στο έργο ουσιαστικώς κάθε μέρα της εβδομάδος. Οι συναντήσεις για υπηρεσία είναι για την εξυπηρέτησί μας, για να μας βοηθήσουν.

Για τις Χριστιανές οικοδέσποινες που οι σύζυγοί των δεν είναι στην πίστι και τις θέλουν να παραμένουν τις Κυριακές στο σπίτι, υπάρχει το έργο μαρτυρίας στο μέσον της εβδομάδος. Ύστερα, πάλι, ίσως ένας να μπορή να συμμετέχη στην προ της μελέτης διακονία της Τρίτης· ένας άλλος ίσως δεν μπορεί τότε, αλλά μπορεί να βγη την Τετάρτη βράδυ. Κατόπιν, πάλι, ένας άλλος είναι πιθανόν να μπορή ν’ ασχοληθή στο έργον περιοδικών του Σαββάτου, ενώ ένας άλλος μπορεί να βγαίνη μόνο τις Κυριακές για τη διακονία αγρού. Με το να έχομε πολλές διευθετήσεις υπάρχει ευκαιρία για να συμμετέχουν όλοι σύμφωνα με τις συνθήκες και τις περιστάσεις των, και κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται ότι τον ωθούν ή τον πιέζουν να βγη σε κάποια ώρα που δεν είναι κατάλληλη γι’ αυτόν.

Εξ άλλου, δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμι ή ενέργεια. Μερικοί μπορούν ίσως ν’ αφιερώσουν μόνο μία ή δύο ώρες αντί τριών τα πρωινά ή τ’ απογεύματα της Κυριακής. Καλύτερο είναι να δαπανήσουν αυτή τη μία ώρα παρά να μη βγουν καθόλου. Σ’ αυτή την περίπτωσι μπορεί ένας να λάβη ενθάρρυνσι από την χήρα που προσέφερε τα πολύ μικρής αξίας κέρματά της. Το σπουδαίο είναι ότι έδωσε όλα όσα είχε· δεν έδωσε λίγα επειδή της έλειπε η επιθυμία να δώση περισσότερα.​—Λουκ. 21:1-4.

Έτσι ο καθένας από εμάς μπορεί να εξετάση τη δική του θέσι. Αν είμεθα με όλη μας την καρδιά στην υπηρεσία του Ιεχωβά, έχομε λόγους να ευφραίνωμεθα. Αν, όμως, αποφεύγωμε την υπηρεσία επειδή προτιμούμε κάποια άλλη δράσι, τότε είναι ανάγκη να βελτιώσωμε την πνευματική μας αντίληψι.

ΑΡΚΕΤΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Η ιδία αρχή εφαρμόζεται στην από μέρους μας ανάγνωσι των εκδόσεων της Εταιρίας Σκοπιά. Μερικοί διαθέτουν περισσότερο χρόνο από άλλους για διάβασμα· μερικοί διαβάζουν πιο γρήγορα από άλλους· μερικοί μπορούν ν’ αντιληφθούν τα πράγματα πιο γρήγορα απ’ όσο μπορούν άλλοι. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσωμε τις πνευματικές μας προμήθειες μ’ ένα μεγάλο συμπόσιο που έχει ετοιμασθή για πολλούς προσκεκλημένους, ηλικιωμένους και νέους, μεγάλους και μικρούς. Όλοι δεν μπορούν να φάγουν την ίδια ποσότητα τροφής αλλά υπάρχει αφθονία για όλους. Το ίδιο συμβαίνει και με την πνευματική τροφή μας.​—Ησ. 25:6.

Ο καθένας ίσως να μη είναι σε θέσι να διαβάζη όλα όσα εκδίδει η Εταιρία. Αλλ’ ασφαλώς όλοι πρέπει να προσπαθούν να εξευρίσκουν χρόνο για να διαβάζουν τη Γραφή τακτικά και να διαβάζουν το επίσημο περιοδικό της Εταιρίας, Η Σκοπιά, από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Αν διαπιστώσωμε ότι δεν το κάνομε αυτό, θα κάμωμε καλά να ερωτήσωμε τον εαυτό μας. Κάνομε την πιο καλή χρήσι του χρόνου που είναι στη διάθεσί μας; Μήπως συμβαίνει να δαπανούμε χρόνο διαβάζοντας κοσμικά περιοδικά, ενώ θα μπορούσαμε να δαπανήσωμε τον χρόνο αυτόν στην ανάγνωσι του περιοδικού Η Σκοπιά; Ή μήπως δαπανούμε περισσότερο χρόνο από όσο έπρεπε στην καθημερινή εφημερίδα ή στην παρακολούθησι της τηλεοράσεως;

Τι μπορεί να λεχθή για την ανάγνωσι του περιοδικού Ξύπνα!; Για να παρουσιάζη ενδιαφέρον σε πολλά διαφορετικά είδη ανθρώπων περιέχει μια μεγάλη ποικιλία διαφόρων άρθρων. Μια αδελφή είναι πιθανόν να μη ενδιαφέρεται για ό,τι το περιοδικό λέγει για τη μηχανική φροντίδα των αυτοκινήτων κι ένας αδελφός ίσως να μη ενδιαφέρεται για ένα άρθρο σχετικό με το ράψιμο. Αλλά υπάρχει κάτι για τον καθένα, μια πλατιά ποικιλία θεμάτων για άτομα που βρίσκονται κάτω από διάφορες περιστάσεις.

Εν τούτοις, μη μειώνετε την αξία του Ξύπνα! Αν μπορήτε, διαβάζετε κάθε τεύχος από την πρώτη σελίδα ως την τελευταία. Το Ξύπνα! μάς προστατεύει από τη λατρεία πλασμάτων που ενθαρρύνουν τα κοσμικά περιοδικά με το να τονίζουν προσωπικότητες, και ταυτοχρόνως μας δίνει την θεοκρατική προοπτική για το κάθε θέμα που χειρίζεται. Παραδείγματος χάριν, τα κοσμικά περιοδικά πιθανόν να ομιλούν για την «ηθική των περιστάσεων», αλλά δεν μας δίνουν την άποψι του Θεού σχετικά με αυτήν. Ίσως να γράφουν ενδιαφέρουσες αφηγήσεις για σπίτια με φαντάσματα αλλά δεν έχουν ιδέα για το τι υπάρχει πίσω από αυτά. Τα άρθρα του Ξύπνα! ετοιμάζονται από την οργάνωσι του Θεού, η οποία ενδιαφέρεται για την πνευματική μας ευημερία.​—Ρωμ. 8:6.

Ως Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, έχομε πολλά να κάνωμε προς την κατεύθυνσι της προσωπικής αναγνώσεως της Γραφής και της μελέτης των Γραφικών, βοηθημάτων, της παρακολουθήσεως συναθροίσεων και της εκτελέσεως της διακονίας του αγρού. Αλλά, αν εκτιμούμε το γιατί έχομε τόσο πολλά να κάνωμε​—εξαιτίας της σπουδαιότητος του έργου μας και του επείγοντος των καιρών μας—​δεν θα παραπονούμεθα. Το να έχωμε τόσο πολλά να κάνωμε είναι μια πραγματική προστασία για μας. Και χρησιμοποιώντας ένα πνεύμα προερχόμενο από υγιαίνοντα νουν μπορούμε ν’ ανευρίσκωμε μια χαρούμενη ισορροπία μεταξύ εκείνου που πρέπει να γίνη και αυτού που μπορούμε να κάνωμε, προς αίνον του Ιεχωβά και για τη δική μας ευημερία.