Πότε Γεννήθηκε ο Ιησούς;

ΣΥΜΦΩΝΑ με τον επιστημονικό συγγραφέα Ισαάκ Ασήμωφ, «η πιο γνωστή γιορτή ηλιοστασίου των αρχαίων καιρών ήταν των Ρωμαίων.» Πρόκειται για τα Κρόνια, διαρκείας μιας βδομάδας (17 ως 24 Δεκεμβρίου), που γίνονταν προς τιμή του θεού τους της γεωργίας, του Κρόνου. Ο Δρ. Ασήμωφ σχολιάζει επίσης τα εξής:

«Οι Μιθραϊστές γιόρταζαν τη γέννησι του Μίθρα στο χειμερινό ηλιοστάσιο, μια φυσική εποχή, και καθώρισαν την 25η Δεκεμβρίου, έτσι ώστε τα δημοφιλή Ρωμαϊκά Κρόνια θα μπορούσαν ν’ αποκορυφωθούν στη Μιθραϊστική “Μέρα του Ήλιου”... Κάποιον καιρό μετά το 300 μ.Χ., η Χριστιανοσύνη κατάφερε το τελικό πλήγμα απορροφώντας τα Κρόνια και επιτυγχάνοντας έτσι την τελική της νίκη κατά του Μιθραϊσμού. Η 25η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως μέρα της γεννήσεως του Ιησού, και η μεγάλη γιορτή έγινε Χριστιανική. Δεν υπάρχει καμμιά απολύτως βιβλική πηγή που να δείχνη ότι η 25η Δεκεμβρίου είναι η μέρα των Χριστουγέννων.»

Πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις, πράγματι. Αλλά ρίχνουν σκοτάδι στις ετήσιες Χριστουγεννιάτικες γιορτές και δημιουργούν μερικά ερωτήματα. Είναι δυνατόν να εξακριβώσωμε το έτος γεννήσεως του Ιησού Χριστού; Μπορεί να προσδιοριστή κατά προσέγγισιν η μέρα της γεννήσεως; Αλήθεια πότε γεννήθηκε ο Ιησούς;

ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΈΤΟΣ

Ένας τρόπος για να εξακριβώσωμε το έτος της γεννήσεως του Ιησού, είναι να εξετάσωμε τη θεόπνευστη προφητεία των “εβδομήκοντα εβδομάδων,” όπως αναφέρεται στα εδάφια Δανιήλ 9:24-27. Ο άγγελος Γαβριήλ είπε στον Εβραίο προφήτη Δανιήλ: «Από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο [ετών, ή 483 έτη].»—Δαν. 9:25· Αριθ. 14:34· Ιεζ. 4:6.

Πότε άρχισαν αυτά τα 483 έτη; Το φθινόπωρο του 455 π.Χ., στη διάρκεια του 20ού έτους του Βασιλέως Αρταξέρξη, όταν αυτός ο Πέρσης μονάρχης διέταξε την ανοικοδόμησι της Ιερουσαλήμ και των τειχών της. (Νεεμ. 2:1-8) Συνεπώς, αυτή η περίοδος των 69 “εβδομάδων” (483 ετών) έληξε το φθινόπωρο του 29 μ.Χ. Τότε εμφανίσθηκε επί σκηνής ο Μεσσίας, διότι αυτό το έτος ο Ιησούς βαπτίσθηκε από τον Ιωάννη το Βαπτιστή κι έγινε ο Κεχρισμένος ή Χριστός, με το να χρισθή με το άγιο πνεύμα του Θεού. (Ματθ. 3:13-17) Παρεμπιπτόντως, τα εδάφια Λουκάς 3:1-3 δείχνουν ότι ο Ιωάννης άρχισε να βαπτίζη «εν ... τω δεκάτω πέμπτω έτει της ηγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος,» δηλαδή το έτος που άρχιζε από τις 17 Αυγούστου του 28 μ.Χ. και τελείωνε στις 16 Αυγούστου του 29 μ.Χ.

Πόσων ετών ήταν ο Ιησούς όταν βαπτίσθηκε; Το αρχαίο κείμενο των Γραφών μας λέγει: «Καὶ αὐτὸς ἦν Ἰησοῦς ἀρχόμενος [ακριβώς μετά τη βάπτισί του] ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα (Και αυτός ο Ιησούς, όταν άρχισε το έργο του, ήταν περίπου τριάντα ετών, ΜΝΚ).» (Λουκ. 3:21-23) Αν υπολογίσωμε 30 χρόνια πριν από το βάπτισμα του Ιησού το 29 μ.Χ. (και μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχει έτος μηδέν ανάμεσα στις περιόδους μετρήσεως π.Χ. και μ.Χ.), βρίσκομε ότι γεννήθηκε το 2 π.Χ.

Κάτι που υποστηρίζει αυτή την ημερομηνία είναι η προφητεία των “εβδομήντα εβδομάδων” ετών. Αυτή η προφητεία δείχνει ότι ο Μεσσίας θα θανατωνόταν, κι έτσι “θα έπαυε η θυσία και η προσφορά” επειδή δεν θα χρειαζόταν πια, στο μέσον της 70ής “εβδομάδος.” (Δαν. 9:27· Ρωμ. 6:14· Εβρ. 7:26-28) Αυτό σημαίνει ότι η διακονία του Χριστού ήταν διαρκείας τριάμισυ ετών. Άρχισε με το βάπτισμά του το 29 μ.Χ. και τελείωσε με το θάνατο του, το Πάσχα του 33 μ.Χ. (Λουκ. 22:7-20) Αν μετρήσωμε προς τα πίσω 33 1⁄2 έτη (το μήκος της επίγειας ζωής του Ιησού) θα βοηθηθούμε επίσης να βρούμε το έτος της γεννήσεώς του, δηλαδή το 2 π.Χ.

ΤΙ ΘΑ ΛΕΧΘΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΡΑ;

Όπως μόλις αναφέρθηκε, ο Ιησούς πέθανε το Πάσχα, το οποίο ήταν περίπου την 1η Απριλίου του 33 μ.Χ. (Ματθ. 26:17-30) Επειδή ο Χριστός ήταν περίπου 30 ετών όταν άρχισε το έργο του και η διακονία του διήρκεσε τριάμισυ χρόνια, ήταν 33 1⁄2 ετών την εποχή του Πάσχα, δηλαδή περίπου την 1η Απριλίου του 33 μ.Χ. Έξι μήνες αργότερα, δηλαδή περίπου την 1η Οκτωβρίου, ο Χριστός θα ήταν 34 ετών. Και πάλι, αν μετρήσωμε προς τα πίσω, θα καταλήξωμε στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς γεννήθηκε, όχι στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά περίπου την 1η Οκτωβρίου του έτους 2 π.Χ.

ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΧΕΙΜΩΝΑ

Η εποχή του χειμώνα δεν ταιριάζει στις συνθήκες γεννήσεως του Ιησού πριν από 30 χρόνια στη Βηθλεέμ. Η ψυχρή βροχερή περίοδος στην Παλαιστίνη αρχίζει αργά τον Οκτώβριο και διαρκεί αρκετούς μήνες. Το Δεκέμβριο στη Βηθλεέμ, όπως και στη γειτονική Ιερουσαλήμ, υπάρχει συχνά παγωνιά τις νύχτες. Και πόσο θα μπορούσε να ήταν το κρύο; Διαβάζομε τα εξής σχετικά με τον Ιουδαίο Βασιλιά Ιωακείμ: «Ο δε βασιλεύς εκάθητο εν τω οίκω τω χειμερινώ, εν τω εννάτω μηνί [Χισλεύ, που αντιστοιχεί με τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο], και ήτο έμπροσθεν αυτού εστία καίουσα.» (Ιερ. 36:22) Χρειαζόταν μια τέτοια πηγή θερμάνσεως για ν’ αναδίδη ζεστασιά. Επί πλέον, στην Ιερουσαλήμ μετά την επιστροφή του Ισραήλ από την εξορία ο λαός του Έσδρα που συγκεντρώθηκε στο ύπαιθρο στη διάρκεια του ίδιου χειμερινού μηνός, “έτρεμαν διά το πράγμα [το υπό εξέτασιν] και διά την μεγάλην βροχήν.” (Έσδρας 10:7, 9, 13) Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι στον επόμενο μήνα, Τεβέθ (Δεκέμβριος-Ιανουάριος), παρατηρούντο οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες του έτους, με περιοδικές χιονοπτώσεις στο ορεινά.

Ο Αύγουστος Καίσαρ διέταξε μια απογραφή που, όπως αποδείχθηκε, συνέπεσε με τη γέννησι του Ιησού. Αλλά μήπως νομίζετε ότι ο Ρωμαίος αυτοκράτορας θα. προκαλούσε άσκοπα τους συχνά στασιαστικούς Ιουδαίους υποτελείς, με το να διατάξη να πάνε να καταγραφούν στις γενέτειρές τους στη διάρκεια του βροχερού, ψυχρού, χειμερινού μηνός Δεκεμβρίου, όταν το ταξίδι θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο; Ασφαλώς όχι.

Οι ποιμένες φύλαγαν τα ποίμνιά τους «εν τοις αγροίς» τη νύχτα που γεννήθηκε ο Ιησούς. (Λουκ. 2:8-14) Αλλά ήδη από το φθινόπωρο, μήνα Βουλ (Οκτώβριος-Νοέμβριος), είχε αρχίσει η περίοδος των βροχών. (Δευτ. 11:14) Κατά τα τέλη του Οκτωβρίου, όταν άρχισε ο μήνας Βουλ, τα ζώα έπρεπε να φέρωνται στις μάντρες τη νύχτα. Έτσι, η παρουσία των ποιμένων στην ύπαιθρο στη διάρκεια της νύχτας συμφωνεί με άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στις αρχές του φθινοπωρινού μηνός Εθανείμ (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος).

ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΥ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΡΗΤΑΙ

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι ο Ιησούς δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Αντιθέτως, τα στοιχεία που υπάρχουν προσδιορίζουν την 1η Οκτωβρίου του 2 π.Χ. Επομένως, ο εορτασμός των γενεθλίων του με την τήρησι των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου είναι τελείως ακατάλληλος για κείνους που καθοδηγούνται από τις Άγιες Γραφές.

Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν αναφέρεται ειδικά η μέρα γεννήσεως του Ιησού δεν πρέπει να μας ανησυχή. Επίσης, οι μόνες γιορτές γενεθλίων που αναγράφονται στην Αγία Γραφή είναι εκείνες μερικών κοσμικών αρχόντων.—Γεν. 40:20· Ματθ. 14:6· Μάρκ. 6:21-28· Ιωάν. 18:36.

Παρ’ όλ’ αυτά, πρέπει να θυμώμαστε τον Ιησού. Για το σκοπό αυτό, ο Ιησούς θέσπισε την Ανάμνησι του θανάτου του, που συχνά λέγεται Δείπνο του Κυρίου. Ο Χριστός το έκανε αυτό την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του, λίγο προτού δώση «την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.» (Ματθ. 20:28) Χρησιμοποιώντας τα εμβλήματα του άζυμου άρτου και του οίνου, για ν’ αντιπροσωπεύση το σώμα και το αίμα που επρόκειτο να προσφέρη, ο Ιησούς έδωσε και στους πιστούς ακολούθους του να μετέχουν σ’ αυτά και προέτρεψε: «Τούτο κάμνετε εις την ιδικήν μου ανάμνησιν.» (Λουκ. 22:19, 20· 1 Κορ. 11:23-26) Επομένως, μολονότι οι αληθινοί Χριστιανοί ενδιαφέρονται κάπως να μάθουν πότε γεννήθηκε ο Ιησούς, εκείνο που πρέπει να γιορτάζουν κάθε χρόνο είναι ο θάνατος του Ιησού Χριστού και όχι η γέννησίς του.