Κεφάλαιο 12
Γιατί ο Θεός Επέτρεψε τη Δυστυχία;
1. Γιατί πρέπει να θέλωμε να μάθωμε τον λόγο για τον οποίον ο Θεός επέτρεψε την ανομία; (Ψαλμός 94:2, 3)
Η ΙΣΤΟΡΙΑ περιέχει ένα φοβερό υπόμνημα αγριοτήτων που διέπραξαν άνθρωποι εναντίον ανθρώπων. Οι σελίδες της ιστορίας είναι ματωμένες από θρησκευτικούς πολέμους, σφαγές και διωγμούς. Τρομεροί θάνατοι αθώων ανθρώπων συνώδευσαν τους δύο παγκοσμίους πολέμους, τους οποίους άρχισε ο Χριστιανικός κόσμος, και τους πολέμους που επακολούθησαν στην Κορέα, στην Ινδοκίνα και σε άλλα μέρη. Πολλές χώρες εξακολουθούν να φλέγωνται από τη βία, τις επαναστάσεις και το έγκλημα. Γιατί ο Θεός επιτρέπει τις τρομερές αυτές συνθήκες; Γιατί δεν εξάλειψε τη δυστυχία από πολύν καιρό; Ο ίδιος ο Θεός εξηγεί την αιτία μέσα στο Βιβλίο των «αγαθών νέων.»
2. (α) Μπορεί ο Θεός να εξαλείψη την ανομία και το θέλει αυτό; (Ιωήλ 1:15) (β) Πώς ο Θεός έδειξε σοφία σ’ αυτό το ζήτημα;
2 Ο Θεός που μπόρεσε να δημιουργήση το αχανές σύμπαν, έχει ασφαλώς τη δύναμι ν’ απομακρύνη κάθε δυστυχία. Ως ένας ‘Θεός αγάπης,’ πραγματικά ενδιαφέρεται για το ανθρώπινο γένος. Εν τούτοις, είναι επίσης και Θεός ‘σοφίας.’ (1 Ιωάννου 4:16· Παροιμίαι 2:6, 7, ΜΝΚ) Η σοφία του γίνεται φανερή από το γεγονός ότι διέθεσε χρόνο για να τακτοποιήση ένα επίμαχο ζήτημα παγκοσμίου σπουδαιότητος. Μολονότι αυτό εσήμαινε την ανοχή του Θεού στη δυστυχία για μια χρονική περίοδο, το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε μετά από αυτή τη μακρά σειρά ετών θα εξασφάλιζε αιώνια ευτυχία για όλα τα νοήμονα πλάσματα του σύμπαντος.
3. (α) Εξηγήστε γιατί απαιτείται χρόνος για την τακτοποίησι του επιμάχου ζητήματος. (β) Γιατί ο απαιτούμενος χρόνος είναι σχετικά σύντομος; (Αββακούμ 2:3)
3 Αυτό μπορεί να παραβληθή με τη δίκη ενός περιβόητου κακούργου. Μπορεί να χρειασθούν μήνες για την επιχειρηματολογία της υποθέσεως και την εξονυχιστική εξέτασι κάθε αποδείξεως ώστε να προκύψη μια δίκαιη και τελειωτική απόφασι. Κατόπιν ο κακούργος μπορεί να εκτελεσθή και όλοι οι άλλοι των οποίων η ζωή μπορεί να κινδύνευσε εξ αιτίας του μπορούν να είναι ευτυχείς που η απειλή αφαιρέθηκε. Ομοίως, απαιτήθηκε χρόνος—περίπου έξη χιλιάδες χρόνια—για να τακτοποιηθή ένα επίμαχο ζήτημα που ήγειρε ένας κακούργος, ο πρώτος εχθρός του Θεού, αλλά πόσο σύντομος είναι αυτός ο καιρός όταν παραβληθή με την αιωνιότητα της ευτυχίας που επίκειται! Διότι ενώπιον του Θεού «χίλια έτη είναι ως ημέρα η χθες.»—Ψαλμός 90:4.
ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΖΗΤΗΜΑ
4. (α) Ποιο είναι το μέγα επίμαχο ζήτημα; (Ψαλμός 83:18) (β) Με τι τρόπο ετέθη κάτω από αμφησβήτησι η θεία κυριαρχία;
4 Ποιο είναι το μέγα επίμαχο ζήτημα που πρέπει να τακτοποιηθή; Πρόκειται για την κυριαρχία του Ιεχωβά επάνω στα πλάσματά του. Στον καιρό της ανταρσίας στην Εδέμ ο Σατανάς έθεσε τη θεία κυριαρχία κάτω από αμφισβήτησι. Όχι ότι είχε τη δύναμι ν’ απομακρύνη τον Θεό ως Κυρίαρχο. Όχι, αλλά ήγειρε το ερώτημα, Είναι η κυριαρχία του Θεού στα πλάσματά του ορθή και προς το συμφέρον των; Είναι αυτή η κυριαρχία δίκαιη, και άξια υποστηρίξεως; Ο Σατανάς, μέσω ενός όφεως, είπε στην Εύα μέσα στην Εδέμ: «Τω όντι είπεν ο Θεός, Μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;» Ο Σατανάς αφού προσέβαλε την κυριαρχία του Ιεχωβά υπονοώντας ότι ο Ιεχωβά είχε ψευσθή, έπεισε την Εύα και, μέσω αυτής, τον Αδάμ, ν’ απομακρυνθούν από την κυριαρχία του Θεού, να είναι ανεξάρτητοι και ν’ αποφασίζουν μόνοι τους τι είναι «καλόν» και τι είναι «κακόν.» (Γένεσις 3:1-5) Έτσι, λοιπόν, η ορθότης, η δικαιοσύνη και η αξία της θείας κυριαρχίας ήσαν τα πράγματα που ετέθησαν κάτω από αμφισβήτησι.
5. (α) Γιατί ο Θεός επέτρεψε την ανομία; (Ρωμαίους 9:17) (β) Πώς η κρίσις του Θεού θα χρησιμεύη σε όλη την αιωνιότητα;
5 Ο Θεός κατεδίκασε τους ανόμους στασιαστάς σε θάνατο. Αλλά επέτρεψε στον Αδάμ και στην Εύα να ζήσουν ένα χρονικό διάστημα και να γεννήσουν ατελείς απογόνους. Είναι αλήθεια ότι επέτρεψε να συνεχισθή η ανομία, κάτω από τη διακυβέρνησι του Σατανά, μέχρι σήμερα. Και γιατί; Για ν’ αποδειχθή μια για πάντα ότι η κυριαρχία του είναι εντελώς δίκαιη και ότι κανένα πλάσμα δεν μπορεί ν’ απολαύση διαρκή ευτυχία όταν βρίσκεται σε ανεξαρτησία από την κυριαρχία του και τους δικαίους του νόμους. Έτσι, κατεδίκασε τον Σατανά ως ‘ανθρωποκτόνο,’ ψεύστη, συκοφάντη και απατεώνα και θα τον αφανίση μαζί με τους άλλους ανόμους. Τότε η κρίσις του Θεού θα μείνη σαν ένα προηγούμενο και θα χρησιμεύη σαν λυδία λίθος για όλη την αιωνιότητα, αν κανένα πλάσμα αμφισβητήση και πάλι την κυριαρχία του Ιεχωβά.—Ιωάννης 8:44.
6. (α) Τι έχει αποδειχθή σχετικά με την ανθρώπινη διακυβέρνησι; (β) Ποια εικόνα παρουσιάζει σήμερα η ανθρώπινη διακυβέρνησις; (Εκκλησιαστής 8:9)
6 Πώς εξελίχθηκε αυτή η δίκη στο δικαστήριο του σύμπαντος; Ο άνθρωπος απέδειξε καθαρά ότι δεν μπορεί να κυβερνήση κατάλληλα μακρυά από την κυριαρχία του Θεού. Η κατάστασις είναι ακριβώς όπως εκθέτει ο προφήτης Ιερεμίας:
«Ιεχωβά, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού.» (Ιερεμίας 10:23, ΜΝΚ)
Σε καμμιά προηγούμενη εποχή αυτό δεν ήταν περισσότερο φανερό από σήμερα, που ο κόσμος είναι μοιρασμένος σε τρία συγκροτήματα, στο Δημοκρατικό, στο Κομμουνιστικό και στον «Τρίτο Κόσμο.» Εσωτερικώς, αυτά τα συγκροτήματα είναι χωρισμένα και σε άλλες υποδιαιρέσεις. Στην ανθρώπινη διακυβέρνησι, η διαφθορά και η ψευδόμενη διπλωματία βρίσκονται παντού. Ενώ το ένα τέταρτο του κόσμου της ανθρωπότητος λιμοκτονεί από έλλειψι τροφίμων, οι άρχοντες δαπανούν τεράστια ποσά για εξοπλισμούς, σε πολλές περιπτώσεις με πυρηνικά όπλα, ικανά να εξαφανίσουν ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή. Πολλοί άρχοντες βρίσκονται σε οικονομικές και άλλες σοβαρές δυσχέρειες και συχνά ανατρέπονται μέσα σε μια νύχτα. Οι συμμαχίες που γίνονται από πολιτικούς άνδρες ταιριάζουν με την περιγραφή του Ψαλμού 127:1, ΜΝΚ:
«Εάν ο Ιεχωβά δεν οικοδομήση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν.»
7. (α) Γιατί η θεία διακυβέρνησις είναι ανώτερη από την ανθρώπινη διακυβέρνησι; (Ψαλμός 45:6) (β) Τι θα κάνη τώρα ο Θεός ως προς την ανθρώπινη διακυβέρνησι και γιατί; (Ναούμ 1:9)
7 Υπάρχουν βασικοί λόγοι για τους οποίους η κυριαρχία του Ιεχωβά είναι απείρως ανώτερη από την ανθρώπινη διακυβέρνησι. Η κυριαρχία του Θεού βασίζεται στην αγάπη, η οποία είναι ο «σύνδεσμος της τελειότητος (τέλειος σύνδεσμος ενότητος, ΜΝΚ)!» (Κολοσσαείς 3:14) Η ανθρώπινη διακυβέρνησις συνήθως εκφυλίζεται από την ιδιοτέλεια και την απληστία. Η θεία κυριαρχία έχει τη δύναμι να ενώση και να «συγκεφαλαιώση τα πάντα.» (Εφεσίους 1:10) Η ανθρώπινη διακυβέρνησις ευνοεί τη διαίρεσι, το μίσος και τον ανταγωνισμό. Η θεία κυριαρχία ασκείται «εν κρίσει και δικαιοσύνη.» (Ησαΐας 9:7) Η ανθρώπινη διακυβέρνησις συνήθως καταθλίβει τους φτωχούς και μεροληπτεί υπέρ των πλουσίων. Αποδείχθηκε κάτω από δοκιμασία ότι αποτελεί μια οικτρή αποτυχία, και τώρα ο Θεός πρόκειται να την εξαφανίση για ν’ ασκήση και πάλι πλήρως τη δική του δίκαιη κυριαρχία στη γη.
Η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
8. Ποια πρόκλησι ήγειρε ο Σατανάς εν σχέσει με τον Ιώβ;
8 Εν τούτοις ένα σχετικό επίμαχο ζήτημα που ηγέρθη επίσης στον κήπο της Εδέμ είναι το εξής: Αφού οι πρώτοι άνθρωποι εστασίασαν, θα μπορούσε ο Θεός να θέση κανέναν άνθρωπο στη γη που να έμενε πιστός σ’ αυτόν κάτω από δοκιμασίες; Το Γραφικό βιβλίο του Ιώβ τονίζει ότι υπάρχει ένα τέτοιο επίμαχο ζήτημα. Τα δύο πρώτα κεφάλαιά του περιγράφουν τι συνέβη στις αυλές του ουρανού πριν από 3.500 και πλέον χρόνια. Εκεί, καθώς οι ουράνιοι υιοί του Θεού συγκεντρώθηκαν ενώπιον του Ιεχωβά, εμφανίσθηκε και ο Σατανάς.
«Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Σατανάν, Έβαλες τον νουν σου επί τον δούλον μου Ιώβ, ότι δεν υπάρχει όμοιος αυτού εν τη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, φοβούμενος τον Θεόν και απεχόμενος από κακού; Και απεκρίθη ο Σατανάς προς τον Ιεχωβά και είπε, Μήπως δωρεάν φοβείται ο Ιώβ τον Θεόν; δεν περιέφραξας κυκλόθεν αυτόν και την οικίαν αυτού και πάντα όσα έχει; τα έργα των χειρών αυτού ευλόγησας, και τα κτήνη αυτού επληθύνθησαν επί της γης· πλην τώρα έκτεινον την χείρα σου και έγγισον πάντα όσα έχει, δια να ιδής εάν δεν σε βλασφημήση κατά πρόσωπον.»—Ιώβ 1:8-11, ΜΝΚ.
9. Τι υπόμνημα έκαμε ο Ιώβ, και πώς ανταμείφθηκε; (Ιώβ 42:12-16· Ιακώβου 5:11)
9 Ο Ιεχωβά επέτρεψε αυτή τη δοκιμασία. Ο Ιώβ έχασε τα ζώα του, τα τέκνα του πέθαναν, αλλά δεν καταράσθηκε τον Θεό, ούτε εστράφη εναντίον του. Αργότερα, όταν ο Σατανάς τον κατέθλιψε με μια αηδιαστική νόσο, η σύζυγός του είπε με αγανάκτησι: «Βλασφήμησον τον Θεόν και απόθανε.» Αλλ’ ωστόσο αυτός ενέμενε σταθερά στην ακεραιότητά του προς τον Θεό. Τρεις ψευδείς παρηγορηταί αύξησαν τότε τα παθήματά του, αλλ’ ο Ιώβ εδήλωσε:
«Έως να εκπνεύσω, δεν θέλω απομακρύνει την ακεραιότητά μου απ’ εμού.» (Ιώβ 2:9, 10· 27:5)
Αργότερα, ο Ιώβ ανταμείφθηκε πλούσια επειδή εκράτησε την ακεραιότητά του.
10. (α) Τι υπόμνημα έκαμαν άλλοι που εκράτησαν ακεραιότητα; (Εβραίους 12:1)
10 Το Γραφικό υπόμνημα, περιλαμβανομένης και της επιστολής προς Εβραίους κεφάλαιο 11, τονίζει ότι και πολλοί άλλοι άνθρωποι προτίμησαν ανιδιοτελώς να υποστηρίξουν την κυριαρχία του Ιεχωβά, σε πείσμα κάθε είδους διαβολικής επιθέσεως την οποία ο Σατανάς επέφερε κατά της ακεραιότητός των. Η μακρά σειρά αυτών που εκράτησαν ακεραιότητα συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
11. (α) Ποια παραδείγματα ανθρώπων που κρατούν ακεραιότητα υπάρχουν σήμερα; (Παροιμίαι 27:11) (β) Πώς ο Θεός θα διεκδικήση την κυριαρχία του και για πόσον καιρό; (Ιεζεκιήλ 36:23)
11 Ως ένα παράδειγμα αναφέρεται ότι, στη διάρκεια της κυβερνήσεως του Χίτλερ στη Γερμανία, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά αρνήθηκαν να χαιρετήσουν τη Ναζιστική σημαία και να δεχθούν τον δικτάτορα ως σωτήρα των. Πολλές εκατοντάδες απ’ αυτούς εσφράγισαν την ακεραιότητά τους με το αίμα της ζωής τους. Ένας απ’ αυτούς τη νύχτα πριν από την εκτέλεσί του έστειλε το επόμενο μήνυμα, που είναι χαρακτηριστικό, στην αγαπητή του σύζυγο:
«Όταν λάβης αυτή την επιστολή, η ζωή μου θα έχη τελειώσει. Γνωρίζομε ότι ο πόνος του θανάτου έχει αφαιρεθή και η νίκη κατά του τάφου έχει κερδηθή. . . . Θα έλθη η ώρα οπότε το όνομα του Παντοδυνάμου Θεού θα τύχη υπερασπίσεως και η ανθρωπότητα θα το δη αυτό. Όταν ερωτούν σήμερα γιατί ο Θεός δεν το έκαμε αυτό ως τώρα, τότε γνωρίζομε ότι αυτό οφείλεται στο ότι η δύναμίς Του θα καταδειχθή έτσι πιο αποτελεσματικά. . . . Εγώ έφθασα τώρα στο τέλος και προσεύχομαι και συ να υπομείνης . . . βλέπω λοιπόν άλλη μια φορά τα γαλήνια και λαμπερά σου μάτια, και αφαιρώ την τελευταία θλίψι από την καρδιά σου· και, παρά τον πόνο σου, να σηκώσης το κεφάλι σου και να χαρής, όχι για τον θάνατο, αλλά για τη ζωή που θα δώση ο Θεός σ’ εκείνους που Τον αγαπούν.»
Σε λίγον καιρό, ο Ιεχωβά θα διεκδικήση την κυριαρχία του, και όλους εκείνους που την υποστήριξαν, σε μια επίδειξι δυνάμεως εναντίον των εχθρών του, η οποία δύναμις θα εξυψώση το όνομά του «εν πάση τη γη.»—Έξοδος 9:16.
ΤΟ ΕΞΕΧΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΟΣ
12. Ποιος ήταν πιο κατάλληλος να υποστηρίξη το μέρος του Ιεχωβά στο επίμαχο ζήτημα και πώς αυτός έγινε άνθρωπος; (Ιωάννης 1:14)
12 Εν τούτοις, το επίμαχο ζήτημα της ακεραιότητος περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από μας τους ανθρώπους. Ακόμη και ένας άγγελος του ουρανού εστασίασε κι έγινε Σατανάς, και άλλοι «υιοί του Θεού» αργότερα ενώθηκαν μαζί του στον στασιασμό. (Γένεσις 6:4, 5) Το επίμαχο ζήτημα λοιπόν είναι παγκόσμιο. Κανείς δεν θα μπορούσε να υποστηρίξη το μέρος του Ιεχωβά σ’ αυτό το επίμαχο ζήτημα καλύτερα από το ανώτατο πρόσωπο στο σύμπαν μετά τον Ιεχωβά τον «πρωτεργάτην» ο οποίος τον είχε βοηθήσει στο έργο της δημιουργίας! Ο ουράνιος αυτός Υιός ευχαρίστως δέχθηκε να μεταβιβάση ο Θεός τη ζωή του στη μήτρα μιας Ισραηλίτιδος παρθένου, της Μαρίας, έτσι ώστε να γεννηθή ως άνθρωπος στη γη, όπου ο Σατανάς είχε εγείρει το επίμαχο ζήτημα.
13. Πώς ο Ιησούς αντιμετώπισε την πρόκλησι του Σατανά; (1 Πέτρου 2:21-23)
13 Ο Υιός του Θεού Ιησούς, μετά την ενηλικίωσί του, βαπτίσθηκε για να συμβολίση την προσφορά του εαυτού του στον Θεό για να εκτελέση το ειδικό έργο που Αυτός του είχε αναθέσει. Ο Σατανάς γρήγορα άρχισε την επίθεσί του! Προσέφερε την κυριαρχία, που κατείχε τότε ο ίδιος επάνω σε όλα τα ανθρώπινα βασίλεια της γης, στον Ιησού, αν αυτός έκανε μια πράξι λατρείας στον Σατανά και παρέβαινε έτσι την ακεραιότητά του στον Ιεχωβά. Ο Ιησούς απήντησε στον Σατανά ως εξής:
«Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.»—Ματθαίος 4:10, ΜΝΚ.
14. Γιατί μπορούσε ο Ιησούς να πη ότι ο Σατανάς «δεν έχει ουδέν εν εμοί;»
14 Ο Σατανάς, αφού απέτυχε να κάμη τον Ιησού να παραβή τους δικαίους νόμους του Ιεχωβά, επέφερε κατόπιν τεράστια πίεσι σ’ αυτόν μέσω των θρησκευτικών ηγετών της εποχής του. Αυτοί τον κατεδίωξαν σκληρά και τελικά τον εθανάτωσαν πάνω σ’ ένα ξύλο εκτελέσεως, αλλά δεν επέτυχαν να τον κάμουν να εκτραπή από την οδό της τελείας ακεραιότητος και υπακοής στην κυριαρχία του Θεού. Ο Ιησούς, την ημέρα του θανάτου του, μπόρεσε να πη για τον Σατανά: «Δεν έχει ουδέν εν εμοί.» (Ιωάννης 14:30) Την τρίτη ημέρα μετά τον θάνατό του, ο Ιεχωβά αντήμειψε τον πιστό Του Υιό ανασταίνοντάς τον πνευματικώς και αργότερα εξυψώνοντάς τον στα δεξιά της ευνοίας του στον ουρανό.—Πράξ. 2:32, 33.
15. Πώς ο Ιησούς ενεθάρρυνε τους μαθητάς του και τι αποδείχθηκαν αυτοί ότι ήσαν; (Φιλιππησίους 2:5, 8, 9)
15 Ο Ιησούς, που ετήρησε ακεραιότητα, εδήλωσε τα εξής στους πιστούς μαθητάς του:
«Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον.» (Ιωάννης 16:33)
Οι απόστολοι του Ιησού και πολλοί Χριστιανοί μετά απ’ αυτούς αποδείχθηκαν ότι ετήρησαν ακεραιότητα μέχρι θανάτου.
ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ
16. Γιατί μπορεί το ανθρώπινο γένος να έχη εμπιστοσύνη στη νέα διακυβέρνησι της γης; (Ησαΐας 32:1)
16 Άλλος σπουδαίος σκοπός εκπληρώθηκε με το να επιτρέψη ο Θεός στους μαθητάς του Ιησού να υπομείνουν δοκιμασίες και διωγμούς. Ακριβώς όπως ο ίδιος ο Ιησούς «έμαθε την υπακοήν αφ’ όσον έπαθε,» έτσι και αυτοί εκπαιδεύθηκαν και διαμορφώθηκαν μέσω παθημάτων για ν’ αναπτύξουν τις ίδιες γνήσιες ιδιότητες της πιστότητος στην κυριαρχία του Θεού. Η Αγία Γραφή τονίζει ότι ο Θεός εκλέγει ένα ‘μικρό ποίμνιον’ αυτών των μαθητών του Ιησού, «εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες» τον αριθμόν, για να μετάσχουν σε μια πνευματική ‘πρώτη ανάστασι’ και να συμβασιλεύσουν με τον Χριστό στη χιλιετή βασιλεία του επάνω στο ανθρώπινο γένος. Τι αντίθεσι θ’ αποτελή αυτή η ουράνια βασιλεία με τη σημερινή διεφθαρμένη, ασυνείδητη ανθρώπινη διακυβέρνησι. Επίσης, οι μελλοντικοί ορατοί άρχοντες όλης της γης θα περιλαμβάνουν ανθρώπους όπως ο Ιώβ και ένα πλήθος άλλων που διεκράτησαν ακεραιότητα, τόσο στους αρχαίους χρόνους, όσο και σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα που ζούμε τώρα! Τι εμπιστοσύνη θα έχη το ανθρώπινο γένος σ’ αυτή τη διακυβέρνησι!—Εβραίους 5:8· Λουκάς 12:32· Αποκάλυψις 14:1-5· 20:6.
17. Γιατί η μακροθυμία του Θεού υπήρξε επωφελής για μας; (2 Πέτρου 3:9, 15)
17 Πρέπει να είμεθα ευτυχείς που υπήρξε ‘μακρόθυμος’ ο Ιεχωβά και απέφυγε να καταστρέψη τους ασεβείς, διότι έτσι έδωσε σε πολλούς την ευκαιρία να λάβουν το μέρος του Ιεχωβά στο μεγάλο επίμαχο ζήτημα. (Ρωμαίους 2:4) Είθε και σεις επίσης να ευλογηθήτε υποστηρίζοντας την κυριαρχία του!
18. (α) Πώς ο Θεός θα εκτέλεση κρίσι; (Ιερεμίας 25:31) (β) Τι είδους τόπος θα γίνη τότε η γη; (Ησαΐας 11:9)
18 Το μακροχρόνιο επίμαχο ζήτημα που περιλαμβάνει τη θεία κυριαρχία και την ανθρώπινη ακεραιότητα πρόκειται να τακτοποιηθή μια για πάντα, υπέρ του Ιεχωβά! Σε λίγον καιρό ο Ιεχωβά θα εκτελέση την ‘δικαστική κρίσι’ του εκβάλλοντας από τη γη τον Σατανά και όλους τους άλλους που εναντιώνονται στη θεία διακυβέρνησι. Η γη θα γίνη τότε ένας ένδοξος τόπος όπου ‘πάσα πνοή θα αινή τον Γιαχ,’ τον Ιεχωβά. (Ψαλμός 150:6) Αλλά για να συνεχίση ο άνθρωπος να αινή τον Θεό πρέπει να συνεχισθή η ζωή του. Πώς θα γίνη δυνατό αυτό; Το επόμενο κεφάλαιο θα μας το πη.
[Εικόνα στη σελίδα 107]
Μια δίκη απαιτεί χρόνο. Έτσι, και το μέγα επίμαχο ζήτημα της κυριαρχίας πρέπει να εξετασθή πλήρως
[Εικόνα στη σελίδα 110]
Ο Ιώβ, μολονότι δοκιμάσθηκε σκληρά, εκράτησε την ακεραιότητά του
[Εικόνα στη σελίδα 113]
Ο Ιησούς Χριστός, το μεγαλύτερο παράδειγμα ακεραιότητος
[Εικόνα στη σελίδα 115]
Η χιλιετής βασιλεία του Χριστού θα εξυψώση τη δίκαιη κυριαρχία του Ιεχωβά και θα ευλογήση ολόκληρο το ανθρώπινο γένος