Σε Ενότητα με τον Δημιουργό της Παγκόσμιας Οργάνωσης
«Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί»!—ΨΑΛΜΟΣ 133:1.
1, 2. (α) Ποιος ανησυχητικός παράγοντας εμφανίστηκε πριν από 6.000 χρόνια περίπου; (β) Πώς ονομάζει η Βίβλος αυτόν τον στασιαστή και πώς προσπάθησε να κάνει τον εαυτό του σαν τον Ύψιστο;
Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ της παγκόσμιας οργάνωσης επιθυμεί να την κρατάει αγνή, δίκαιη, και ενοποιημένη. Αλλά σύντομα μετά την έναρξη της ύπαρξης του ανθρώπινου γένους πριν από 6.000 χρόνια περίπου, ένας ανησυχητικός παράγοντας εμφανίστηκε στην παγκόσμια σκηνή. Αυτό συνέβη όταν ένας υπερανθρώπινος αντίδικος απομακρύνθηκε από την οργάνωση του Δημιουργού και άρχιζε να σχηματίζει τη δική του ανεξάρτητη οργάνωση.
2 Επειδή αυτός ο στασιαστής εναντιώθηκε στον Δημιουργό του, η Βίβλος τον αποκαλεί Σατανά, που σημαίνει «Εναντιούμενος». Αυτός είναι ο αρχιεναντιούμενος στον Ιεχωβά, τον δικαιωματικό Κυρίαρχο του σύμπαντος. (Ιώβ 1:6, 7) Φιλόδοξος για να κάνει τον εαυτό του σαν τον Ύψιστο έχοντας τη δική του οργάνωση, ο Εναντιούμενος δεν θα σταματούσε από το να δοκιμάσει να ενεργήσει σαν ανταγωνιστικός οργανωτής και θεός. Έτσι ο Σατανάς έκανε τον εαυτό του να φαίνεται ελκυστικός. Η στάση του Σατανά αντικατοπτριζόταν στη δυναστεία και στην λαμπρή κοσμική θέση που έλαβε «ο βασιλιάς της Βαβυλώνας», στον οποίο εφαρμόστηκαν κατάλληλα οι όροι «υιέ της αυγής», και «Εωσφόρε». (Ησαΐας 14:4, 12-14) Μέχρι σήμερα, ο Σατανάς είναι «ο θεός του κόσμου τούτου» αλλά μόνο με την ανοχή του Ιεχωβά.—2 Κορινθίους 4:4.
3. (α) Σε ποιο μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά χτύπησε πρώτα αυτός ο εναντιούμενος; (β) Ποιες εξελίξεις κατέληξαν στο να γίνει ο Διάβολος ο άρχοντας των δαιμονίων;
3 Προφανώς για να υποσκάψει την οργάνωση του Ιεχωβά, ο Σατανάς πρώτα χτύπησε στο κατώτερο μέρος της, τον Αδάμ, τη διορισμένη κεφαλή της ανθρώπινης οικογένειας. (Γένεσις 3:1-24· Ψαλμός 8:3-5· Ρωμαίους 5:12) Αργότερα, πολλοί άγγελοι εγκατέλειψαν ανυπάκουα την ‘αρχική τους θέση’, ή τον κατάλληλο τόπο τους στον ουρανό, και υλοποιήθηκαν με σάρκα ώστε να νυμφευθούν και να ζήσουν μαζί με τις όμορφες, αν και ατελείς γυναίκες. (Ιούδα 6) Το ετερογενές σπέρμα τους, που ήταν αφύσικο σε μέγεθος και σε δύναμη, ονομάστηκε Νεφιλείμ. Αυτός ο όρος, που πιστεύεται ότι σημαίνει «καταρρίπτοντες», ήταν κατάλληλος αφού προφανώς προκάλεσαν την πτώση των απλών ανθρώπων με βία. Στον καιρό του Κατακλυσμού, οι ανυπάκουοι άγγελοι άφησαν τα υλοποιημένα σώματά τους και επέστρεψαν στο πνευματικό βασίλειο. (Γένεσις 6:1–7:23) Με το να αποχωριστούν από την οργάνωση του Ιεχωβά, έκαναν τους εαυτούς τους δαίμονες, και ο Σατανάς ο Διάβολος έγινε ο άρχοντάς τους.—Δευτερονόμιον 32:17· Ψαλμός 106:37· Ματθαίος 12:24· Λουκάς 11:15-19.
4. Τι έκαναν αυτοί που επέζησαν από τον Κατακλυσμό, αλλά τι προχώρησε να κάνει ο Σατανάς, και με ποιον αντικειμενικό σκοπό;
4 Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς ίδρυσε το αόρατο, το υπερανθρώπινο πνευματικό μέρος της οργάνωσής του. Αυτοί που επέζησαν από τον Κατακλυσμό, ο Νώε και η οικογένειά του, παρέμειναν σε ενότητα με την αόρατη ουράνια οργάνωση του Ιεχωβά. (Γένεσις 6:9· 8:18-21) Αλλά ο Σατανάς προχώρησε για να διασπάσει την ενότητα των πιστών απογόνων του Νώε. Ποιος ήταν ο αντικειμενικός σκοπός του Διαβόλου; Να δημιουργήσει ένα ορατό μέρος της κακής του οργάνωσης!
5. Πώς έδειξε Η Σκοπιά του Πύργου της 1ης Ιουνίου 1921 ότι ο Σατανάς είχε μια οργάνωση;
5 Χρειάστηκε λίγος καιρός για να διακρίνουν οι Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής ότι ο Σατανάς είχε μια οργάνωση. Αλλά Η Σκοπιά του Πύργου της 1ης Ιουνίου 1921, είπε: «Μη ων ικανοποιημένος με εκείνο το οποίον είχε ήδη πράξει, ο Σατανάς ηπάτησε τους αγγέλους τούτους, της ουρανίου στρατειάς, και μετεχειρίσθη αυτούς ώστε να φέρωσιν την ανθρωπότητα εις κατάστασιν κραιπάλης και να πληρώσωσι την γην βίας. Οργάνωσε έν σύστημα, αόρατον εις τους ανθρωπίνους οφθαλμούς, ως επίσης και έν σύστημα ορατόν εις τους ανθρωπίνους οφθαλμούς και επεζήτησε να παραποιήση ολόκληρον το αποκεκαλυμμένον σχέδιον του Θεού».
6. Τι είπε Η Σκοπιά του Πύργου της 15ης Δεκεμβρίου 1922 για τον σκοπό του Σατανά;
6 «Ο Σκοπός του Σατανά» ήταν ένας υπότιτλος κάτω από τον οποίο Η Σκοπιά του Πύργου της 15ης Δεκεμβρίου 1922, είπε απλά: «Ήδη ευρισκόμεθα εν τη πονηρά ημέρα. Η μάχη προχωρεί μεταξύ της οργανώσεως του Θεού και της οργανώσεως του Σατανά. ο Αγών ούτος θέλει είσθαι μέχρις εσχάτων. Ο Σατανάς προσπαθεί να καταστρέψει το ηθικό της οργανώσεως του Κυρίου, και ει δυνατόν να καταστρέψει τα μέλη του οίκου των υιών. Και προς τον σκοπόν τούτον καταφεύγει εις πάσαν δυνατήν μηχανορραφίαν».
7, 8. (α) Τι βοήθησε στο να γίνει διάκριση μεταξύ των δύο ανταγωνιζόμενων οργανώσεων; (β) Στη Σκοπιά του Πύργου 15 Μαρτίου 1925, τι δείχτηκε ότι ήταν εναντίον του συμβολικού «τέκνου»;
7 Η διάκριση των δύο αντιμαχόμενων οργανώσεων βοήθησε να διευκρινιστούν πολλές Βιβλικές διδασκαλίες και προφητείες. Για παράδειγμα, το Αποκάλυψις κεφάλαιο 12 δεν κατανοούνταν σωστά μέχρι που εμφανίστηκε το άρθρο «Η Γέννησις του Έθνους» στη Σκοπιά του Πύργου 15 Μαρτίου 1925. Το θεματικό της εδάφιο (Αποκάλυψις 12:5) λέει: «Και έτεκεν υιόν, άρσεν ος μέλλει ποιμαίνειν πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και ηρπάσθη το τέκνον αυτής προς τον Θεόν και προς τον θρόνον αυτού».
8 Στη σελίδα 84 αυτό το άρθρο ανέφερε:
«Τις ήτο ο ιδιάζων σκοπός του Θείου σχεδίου κατά την διάρκεια των αιώνων; . . . Η εγκαθίδρυσις της Βασιλείας δι’ ην ο Ιησούς εδίδαξεν ημάς να προσευχόμεθα. Τούτο σημαίνει την γέννησιν του νέου έθνους, όπερ θα κυβερνήση και ευλογήση πάσας τας φυλάς της γης. . . . Τις ήτο η αντιτιθεμένη αύτη δύναμις ήτις ετήρησεν τον λαό εν αγνοία του ενδόξου τούτου νέου έθνους και των ευλογιών ας θα συναπεκόμιζεν εις αυτούς; . . . Ο Σατανάς και τα όργανά του. . . . Η πραγματική μάχη είναι ο Θεός εναντίον του διαβόλου, η βασιλεία της δικαιοσύνης θέτουσαν εκποδών την βασιλείαν της αμαρτίας και του σκότους και εγκαθιδρύουσα αντ’ αυτής την Βασιλείαν της αλήθειας. . . . Παρελθόντος του 1918 η οργάνωσις του διαβόλου, οικονομική, πολιτική και εκκλησιαστική, ιδία η τελευταία φανερώς απεκήρυξεν τον Κύριον και την βασιλείαν του· και όθεν η οργή του Θεού εναντίον των εθνών ήρξατο εκδηλουμένη. Από του χρόνου εκείνου και εντεύθεν η μάχη ήρξατο επί της γης. Πρότερον τούτο η μάχη εξειλίσσετο εν ουρανώ».
9. Το 1925, ποια εξηγήθηκε ότι ήταν η γυναίκα της Αποκάλυψης κεφάλαιο 12;
9 Τότε λοιπόν εσφαλμένα θεωρήθηκε ότι και το Ησαΐας 66:7 και το Αποκάλυψις 12:5 πρόλεγαν τη γέννηση του ίδιου «αρσενικού παιδιού». Έτσι Η Σκοπιά του Πύργου που αναφέρθηκε πιο πάνω είπε επίσης:
«Η ‘γυνή’ φαίνεται ευκρινώς να συμβολίζη το μέρος εκεινο της Σιών, της οργανώσεως του Θεού, ήτις δίδει ζωήν εις την νέαν κυβέρνησιν ή έθνος όπερ θα κυβερνήσει τα έθνη και τους λαούς της γης εν ράβδω σιδηρά και δικαιοσύνη. . . . (Γαλάτας 4:26) Εν άλλοις λόγοις Σιών ή Ιερουσαλήμ, η οργάνωσις του Θεού, είναι η μήτηρ ήτις δίδει ζωήν εις το νέον έθνος ή εις τους κυβερνητικούς παράγοντας. Οι επί της γης κεχρισμένοι αποτελούσιν μέρος της γυναικός και βεβαίως εκπροσωπούν ταύτην. Η γυνή η «περιβεβλημένη τον ήλιον» σημαίνει την Σιών εν ουρανοίς και τους επιδοκιμασμένους επί της γης της οργανώσεως του Θεού κατά τον χρόνον της ελεύσεως του Κυρίου εις τον ναόν του. . . . Και ήδη εν τω ναώ του περιζώνει την τάξιν του ναού ή περιβάλλει αυτήν με τον χιτώνα της δικαιοσύνης,, η οργάνωσίς του αναπαράγει το νέον έθνος και άλλως προσδιοριζομένην Σιών ήτις αυγάζει ως ο ήλιος».
10. Τι συνέβη στο πνευματικό μέρος της οργάνωσης του Σατανά, και ποιον πόλεμο διεξάγει τώρα;
10 Ο «δράκων», που κατανοείται τώρα ότι ήταν ο Σατανάς ο Διάβολος ο ίδιος, απέτυχε να καταβροχθίσει το «τέκνο», τη Μεσσιανική Βασιλεία που γεννήθηκε στον ουρανό στο τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914. (Λουκάς 21:24) Στη διάρκεια του πολέμου που ακολούθησε στον ουρανό, το πνευματικό μέρος της οργάνωσης του Σατανά καταρρίφθηκε στα γειτονικά μέρη της γης, για να μην εμφανιστεί πάλι στον ουρανό και ασκήσει διαιρετική επιρροή. Εκείνη η υποβιβασμένη οργάνωση τώρα διώκει το ορατό μέρος της παγκόσμιας οργάνωσης του Ιεχωβά, διεξάγοντας ακατάπαυστα πόλεμο «με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού».—Αποκάλυψις 12:17.
Ενωμένη Υπηρεσία
11. (α) Σε ποιους εφαρμόζονται σήμερα τα λόγια του Παύλου για την «άνω Ιερουσαλήμ»; (β) Τι είπε ο Δαβίδ για την επίγεια Ιερουσαλήμ, που βρισκόταν ο οίκος λατρείας του Ιεχωβά;
11 Η συμβολική «γυναίκα» του Θεού παρομοιάζεται με την εκλεκτή πόλη Ιερουσαλήμ, που λεγόταν ποιητικά Σιών. Γι’ αυτό, τα λόγια του Παύλου για την ελεύθερη «άνω Ιερουσαλήμ» μπορούν τώρα να εφαρμοστούν «στους λοιπούς του σπέρματος αυτής» εναντίον των οποίων ο «δράκων», ο Σατανάς ο Διάβολος, συνεχίζει να «πολεμά». (Γαλάτας 4:26) Η επίγεια Ιερουσαλήμ ήταν καλά οικοδομημένη και στενά συνδεδεμένη στις μέρες του Δαβίδ που είπε: «Ευφράνθην ότε μοι είπον, ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Κυρίου. Οι πόδες ημών θέλουσιν ίστασθαι εν ταις πύλαις σου, Ιερουσαλήμ· Ιερουσαλήμ, η ωκοδομημένη ως πόλις συνηρμοσμένη ομού. Εκεί αναβαίνουσιν αι φυλαί, αι φυλαί του Κυρίου, κατά το διατεταγμένον εις τον Ισραήλ δια να δοξολογήσωσι τον όνομα του Κυρίου».—Ψαλμός 122:1-4.
12. (α) Σε ποια ενότητα εφαρμόζονται σήμερα τα λόγια του Ψαλμού 122:1-4; (β) Ποια επίδραση είχε η Ιερουσαλήμ και η ιερή σκηνή στην ενότητα των φυλών του Ισραήλ;
12 Τι ωραία εικόνα της ενότητας της παγκόσμιας οργάνωσης του Ιεχωβά! Ιδιαίτερα ήταν καταφανής η ενότητα στις εθνικές γιορτές, όταν οι 12 φυλές του Ισραήλ ενώνονταν σε ενωμένη λατρεία του Ιεχωβά στην ιερή σκηνή στην Ιερουσαλήμ. Και στη διάρκεια της βασιλείας του ποιμένα-βασιλιά Δαβίδ, οι φυλές παρέμειναν ενωμένες όχι απλώς λόγω των σαρκικών δεσμών αλλά κυρίως για την οργανωμένη λατρεία του Θεού τους. Ναι, η Ιερουσαλήμ ήταν το επιδοκιμασμένο από τον Θεό κέντρο της ενωμένης, οργανωμένης λατρείας κάτω από ένα ιερατείο που είχε ληφθεί από τη φυλή του Λευί και από την οικογένεια του πρώτου Ισραηλίτη αρχιερέα, του Ααρών, του μεγαλύτερου αδελφού του προφήτη Μωυσή. Επιπλέον, όλες οι 12 φυλές ήταν στη μια διαθήκη του Νόμου που τους ξεχώριζε από τα έθνη που λάτρευαν τους δαίμονες.
13. Τι είπε ο Δαβίδ για την ενότητα που απολάμβαναν οι αρχαίοι Ισραηλίτες;
13 Τι ενοποιητικοί παράγοντες ήταν όλα αυτά τα πράγματα! Κράτησαν το λαό του Θεού ενωμένο σαν μια εθνική οργάνωση για την ασφάλεια και την ευλογία τους. Ο Δαβίδ το έθεσε ως εξής: «Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί· είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού· ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος».—Ψαλμός 133:1-3.
14. (α) Από ποιους επαναλαμβάνεται σήμερα η εθνική ενότητα που είχε ο Ισραήλ; (β) Πού παριστάνεται ότι στέκονται οι πνευματικοί Ισραηλίτες, και ποια «ωδή» ψάλλουν με ενότητα;
14 Η εθνική ενότητα που ενέπνευσε τέτοιες εγκάρδιες εκφράσεις επαναλαμβάνεται σήμερα. Από ποιον; Από «τον Ισραήλ του Θεού», τους πνευματικούς Ισραηλίτες των οποίων τη μια μητρότητα υπενθύμισε ο Παύλος λέγοντας: «Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών». (Γαλάτας 6:16· 4:26) Αυτή δεν θέτει τα παιδιά της που έχουν γεννηθεί με το πνεύμα κάτω από δουλεία στη διαθήκη του Νόμου. Αν και «ο Ισραήλ του Θεού» εξεικονίζεται ότι αποτελείται από 12 φυλές, όλα τα 144.000 μέλη επομένως είναι σφραγισμένα με την ίδια «σφραγίδα του ζώντος Θεού», και όλοι περιγράφονται ότι στέκονται σε ένα ουράνιο «Όρος Σιών». (Αποκάλυψις 7:1-8· 14:1-4) Τι χορωδιακό όμιλο αποτελούν καθώς ψάλλουν ενωμένα «την ωδήν Μωυσέως του δούλου του Θεού και την ωδήν του Αρνίου», του Ιησού Χριστού! (Αποκάλυψις 15:3, 4· Ιωάννης 1:29, 36) Εκείνη η «ωδή» ευχαριστεί τον Θεό και δηλώνει νίκη!
15. (α) Για ποιο πράγμα εκτός από την υμνωδία είναι οργανωμένοι οι 144.000; (β) Πώς η ίδια η λέξη «οργάνωση» δείχνει ενότητα;
15 Οι 144.000 και ο Διευθυντής της χορωδίας τους, «το Αρνίον», είναι οργανωμένοι για να κάνουν περισσότερα από το να κάνουν τους ουρανούς να αντηχούν με την υμνωδία τους. Η δική τους είναι μια βασιλική οργάνωση που πρόκειται να βασιλέψει για χίλια χρόνια για τη δικαίωση της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά και για την ευλογία όλων εκείνων που ανταποκρίνονται από το ανθρώπινο γένος. (Αποκάλυψις 20:4-6) Η λέξη «οργάνωση», το αντίθετο της λέξης «αποδιοργάνωση», αναφέρεται σε μια διευθέτηση πραγμάτων που κάθε μέρος τίθεται στην κατάλληλη θέση και του δίνεται ένας διορισμός εργασίας έτσι ώστε όλα να λειτουργούν μαζί για να φέρουν ένα κοινό αποτέλεσμα. Έτσι, η οργάνωση φέρνει ενότητα, συνεργασία, καλή τάξη, και αρμονία—όχι προστριβή.
16. Σύμφωνα με το Εφεσίους 4:8, 11-16, ποιος σκοπός τέθηκε για περισσότερο από 19 αιώνες πριν, και τι έχει επιτευχθεί μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά;
16 Ο σκοπός της Χριστιανικής ενότητας τέθηκε περισσότερο από 19 αιώνες πριν, όταν δόθηκαν «τα χαρίσματα εις τους ανθρώπους» στη μορφή αποστόλων, προφητών, ευαγγελιστών, ποιμένων, και δασκάλων. Όταν το περιοδικό Σκοπιά του Πύργου άρχισε να εκδίδεται το 1879, ο Θεός έδωσε επίσης πνευματικούς «ποιμένας και διδασκάλους». Αυτή η προμήθεια έφερε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην παρούσα τους ‘ενότητα στην πίστη και στην ακριβή γνώση του Γιου του Θεού’. (Εφεσίους 4:8, 11-16) Πόσο ευγνώμονες είμαστε που ο Ιεχωβά το έκανε αυτό μετά από όλους τους αιώνες της παγκόσμιας θρησκευτικής σύγχυσης και αποδιοργάνωσης!
17. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός είχε περισσότερα πράγματα υπόψη του από την ενότητα των χρισμένων Χριστιανών, και σχετικά μ’ αυτό τι προείπε ο Ιησούς;
17 Σαφώς, ο Θεός είχε υπόψη του περισσότερα από την ενότητα των χρισμένων Χριστιανών, «γνωστοποιήσας εις ημάς το μυστήριον του θελήματος αυτού κατά την ευδοκίαν αυτού, την οποίαν προέθετο εν εαυτώ, εις οικονομίαν του πληρώματος των καιρών, να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ, και τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης». (Εφεσίους 1:9, 10) Σχετικά μ’ αυτό, ο Ιησούς προείπε: «Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου, και θέλει γίνει μία ποίμνη, εις ποιμήν».—Ιωάννης 10:16.
18. (α) Μεταξύ ‘των πραγμάτων επί της γης’ ποια είναι εκείνα που πρέπει να συναχθούν; (β) Το 1935, πώς δόθηκε ειδική προσοχή στα «άλλα πρόβατα»;
18 Αυτά τα «άλλα πρόβατα» είναι μεταξύ ‘των πραγμάτων επί της γης’ που πρέπει να συναχθούν. Έτσι, κάτω από την επιρροή του πνεύματος του Θεού, 21 χρόνια περίπου μετά από τότε που άρχισε ο Ιησούς Χριστός να βασιλεύει το 1914, άρχισε να δίνεται ειδική προσοχή στα «άλλα πρόβατα». Στη διάρκεια μιας συνέλευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πόλη Ουάσινγκτον το 1935, ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά εξήγησε ότι «ο πολύς όχλος» ήταν τα «άλλα πρόβατα» τα οποία τελικά έπρεπε να συναχθούν από τον Καλό Ποιμένα, τον Ιησού Χριστό. (Αποκάλυψις 7:9-17) Μήπως σύναξε ο Ιησούς τίποτε «άλλα πρόβατα» σε εκείνη την αξιομνημόνευτη συνέλευση; Ναι, γιατί 840 από εκείνους που παραβρίσκονταν στη συνέλευση αναγνώρισαν ότι είχαν συναχθεί από τον Καλό Ποιμένα και βαφτίστηκαν για να συμβολίσουν την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά Θεό.
19. (α) Μέχρι τώρα, πόσο μεγάλος έχει γίνει ο «πολύς όχλος»; (β) Συνταυτιζόμενος με την ορατή οργάνωση του Ιεχωβά, ο «πολύς όχλος» έχει έρθει σε ενότητα με ποιους, και ποια είναι η απόφασή τους;
19 Αυτό το γεγονός ήταν η αρχή μόνο της σύναξης του «πολλού όχλου» των «άλλων προβάτων», οι οποίοι ήδη αριθμούν πάνω από 2.800.000. Με το να ενωθούν με το ορατό μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά—δηλαδή, με το υπόλοιπο του «μικρού ποιμνίου» σε ‘αυτή την ποίμνη’ του Καλού Ποιμένα—ήρθαν σε ενότητα με τον Μεγάλο Δημιουργό της παγκόσμιας οργάνωσης. Και είναι αποφασισμένοι να διατηρήσουν αυτή την ενότητα σε όλη την αιώνια ζωή τους στην Παραδεισένια γη που θα τους παράσχει ο Υπέρτατος Ποιμένας, ο Ιεχωβά.—Λουκάς 12:32· 23:43.
20. Καθώς το χρισμένο υπόλοιπο και ο «πολύς όχλος» σκέφτονται τι έχει κάνει ο Υπέρτατος Ποιμένας από το 1914, με ποιες εκδηλώσεις παρακινούνται να εκφραστούν;
20 Καθώς το χρισμένο υπόλοιπο και αυξανόμενος «πολύς όχλος» σκέφτονται όλα εκείνα που έχει κάνει ο Υπέρτατος Ποιμένας παγκόσμια από τότε που τελείωσαν οι Καιροί των Εθνών το 1914, η εγκάρδια ευγνωμοσύνη τούς παρακινεί να ψάλλουν μαζί τον μεγάλο ψαλμό του Αλληλούια: «Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε τον Θεόν εν τω αγιαστηρίω αυτού· αινείτε αυτόν εν τω στερεώματι της δυνάμεως αυτού. Αινείτε αυτόν δια τα μεγαλεία αυτού· αινείτε αυτόν κατά το πλήθος της μεγαλωσύνης αυτού. Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος· αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω και κιθάρα. Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω και χοροστασία· αινείτε αυτόν εν χορδαίς και οργάνω. Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις· αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού. Πάσα πνοή ας αινή τον Κύριον. Αλληλούια»!—Ψαλμός 150:1-6.
21. (α) Πότε «πάσα πνοή» θα αινεί τον Ιεχωβά; (β) Με ποιον και με ποιο σκοπό όλα τα μέλη της παγκόσμιας οργάνωσης τότε θα εργαστούν;
21 Σύντομα οι τωρινοί «ουρανοί» και η «γη» θα διαλυθούν ανάμεσα «στον πόλεμο της μεγάλης μέρας του Θεού του παντοκράτορος», και οι από πολύ καιρό αναμενόμενοι «νέοι ουρανοί και νέα γη» θα εγκατασταθούν αμετακίνητα. (2 Πέτρου 3:7-13· Αποκάλυψις 16:14, 16) Τότε, πραγματικά, «πάσα πνοή» που θα επιζήσει σ’ αυτήν την καθαρισμένη γη θα αινεί τον Γιαχ, τον Μεγάλο Δημιουργό της παγκόσμιας οργάνωσης της δικαιοσύνης. Όλα τα μέλη εκείνης της οργάνωσης στον ουρανό και στη γη θα αινούν τον Ιεχωβά με αγαλλίαση και θα εργάζονται με οσιότητα και με στοργικότητα με εκείνον για την αιώνια δικαίωση της παγκόσμιας κυριαρχίας του και τον αγιασμό του υπεράξιου ονόματός του. Ω τι μεγαλοπρεπή ενότητα αποκαλύπτουν όλα αυτά!
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Ποιες εξελίξεις οδήγησαν στο να γίνει ο Σατανάς ο άρχοντας των δαιμονίων;
◻ Τι βοήθησε να γίνει διάκριση μεταξύ των μεγάλων οργανώσεων;
◻ Σε ποια ενότητα εφαρμόζεται σήμερα ο Ψαλμός 122:1-4;
◻ Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι ο Ιεχωβά είχε υπόψη του περισσότερα από την ενότητα των χρισμένων ακολούθων του Ιησού;
◻ Πότε «πάσα πνοή» θα αινεί τον Ιεχωβά Θεό;
[Εικόνες στη σελίδα 16, 17]
Ο λαός του Ιεχωβά ήταν πάντοτε σε ενότητα μεταξύ τους και με τον Δημιουργό της παγκόσμιας οργάνωσης