μόνον σοφόν Θεόν, είη τιμή και δόξα εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν.» (1 Τιμ. 1:12, 15-17 ) Η ευγνωμοσύνη μας πρέπει να μας υποκινή να αινούμε τον Ιεχωβά όλο και περισσότερο, καθώς συνεχώς μιλούμε για τη βασιλική του ιδιότητα.

Είσθε ένας Νομιμόφρων Διαγγελεύς της Βασιλείας του Θεού;

«Πάντα τα ποιήματά σου, Ιεχωβά, θέλουσι σε αινεί· και οι όσιοί σου θέλουσι σε ευλογεί. Την δόξαν της βασιλείας σου θέλουσι κηρύττει και θέλουσι διηγείσθαι το μεγαλείον σου.»—Ψαλμ. 145:10, 11, ΜΝΚ.

 1. Σε ποια έκτασι διακήρυξε ο Ιησούς τη βασιλεία του Θεού;

ΑΠΟ τον καιρό του Άβελ, ο Ιεχωβά Θεός, είχε πάντοτε πάνω στη γη μερικούς νομιμόφρονες, ‘οσίους’ δούλους για να τον αινούν. Ο κατ’ εξοχήν όσιος προς τον Ιεχωβά, ο μονογενής του Υιός Ιησούς Χριστός, ανέλαβε την ηγεσία να μιλήση για τη δύναμι και τη βασιλεία του Ιεχωβά που θα είναι προς όφελος ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ο Ιησούς ήλθε ως ο Απεσταλμένος, ο προειπωμένος απόγονος του Ιεσσαί και του Δαβίδ, ο διωρισμένος Βασιλεύς, και έκανε τη βασιλεία του Θεού το κυριώτερο θέμα της διδασκαλίας του. (Ησ. 11:1, 10· Ματθ. 21:1-17) Έφερε το ευαγγέλιο της Βασιλείας. Επειδή ήταν παρών ανάμεσα στους ανθρώπους μπορούσε να τους μιλά για την εγγύτητα της Βασιλείας, την οποίαν αυτός εκπροσωπούσε ως διωρισμένος Βασιλεύς, και να διδάσκη τους ακολούθους του να ζητούν πρώτα τη Βασιλεία. (Λουκ. 17:20, 21) Όταν δίδασκε τους μαθητές του πώς να προσεύχωνται, έδινε έμφασι στην έλευσι της Βασιλείας και τόνιζε ότι αυτό θα εσήμαινε τον αγιασμό του ονόματος του Θεού, με το να γίνεται το θέλημα του Θεού στη γη όπως γίνεται στον ουρανό.—Ματθ. 4:23· 6:9, 10, 33.

 2. Πώς υποκίνησε κι άλλους να ενδιαφερθούν για το ζήτημα της βασιλείας του Ιεχωβά;

² Ο Ιησούς προσκάλεσε κι άλλους να ενωθούν μαζί του για να μιλήσουν για το ευαγγέλιο της Βασιλείας που επρόκειτο να έλθη. (Λουκ. 9:1-6· 10:1-12) Οι ακόλουθοι του Ιησού κατάλαβαν ότι η παρουσία του ως βασιλέως θα γινόταν στο μέλλον, όπως μπορούμε να διακρίνωμε από το ερώτημα που του έκαναν στο εδάφιο Ματθαίος 24:3: «Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα; και τι το σημείον της παρουσίας σου, και της συντελείας του αιώνος;» Και ο Ιησούς προχώρησε για να χαρακτηρίση τον καιρό της παρουσίας του ως ένα ειδικό καιρό που θα εκηρύττετο η Βασιλεία, και τόνισε ότι αυτό θα γινόταν σ’ όλη την οικουμένη προς μαρτυρία. Γνωρίζομε ότι η παρουσία του Ιησού ως βασιλέως με δύναμι που κυβερνά ανάμεσα στους εχθρούς του, υπήρξε ένα γεγονός από το 1914, διότι έχομε δει το ‘σημείον’.—Ψαλμ. 110:1· Εβρ. 10:12, 13· Ματθ. 24:14.

 3. Πώς έλαβε μέρος ο Παύλος στη διακήρυξι της βασιλείας του Θεού;

³ «Δια να γνωστοποιήσωσιν εις τους υιούς των ανθρώπων τα μεγαλεία αυτού και την δόξαν της μεγαλοπρεπείας της βασιλείας αυτού. Η βασιλεία σου βασιλεία πάντων των αιώνων, και η δεσποτεία σου εν πάση γενεά και γενεά.» (Ψαλμ. 145:12, 13)

Οι μαθητές του Ιησού ξεχώριζαν γιατί ωδηγούσαν τους ανθρώπους στη βασιλεία του Θεού δια Ιησού Χριστού. Ένα ωραίο παράδειγμα γι’ αυτό αναγράφεται στα εδάφια Πράξεις 28:23, 30, 31, που μας λέει για το κήρυγμα της Βασιλείας από τον Παύλο ενώ ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη. Προηγουμένως είχε γράψει στους Κορινθίους ότι οι Χριστιανοί είναι «υπέρ του Χριστού. . . . πρέσβεις» και ότι βοηθούν τους ανθρώπους να ‘διαλλαγούν προς τον Θεόν’. (2 Κορ. 5:20) Σαν ένας πρέσβυς ο Παύλος θα έπρεπε να μιλά υπέρ της Βασιλείας και του Βασιλέως που αυτός εκπροσωπούσε, και πραγματικά το έκανε αυτό. Έχετε κάμει προσπάθεια για μια τέτοια βασιλική υπηρεσία; Αν ναι, τότε συνεχίζετε να μιλάτε υπέρ αυτού του Βασιλέως και της Βασιλείας;

 4. Τι είπαν και έγραψαν ο Παύλος και ο Ιωάννης που μπορούμε εμείς τώρα να γνωστοποιήσωμε ως πιστοί δούλοι του Ιεχωβά Θεού;

⁴ Καθώς ο Παύλος εξηγούσε τις διδασκαλίες της Βασιλείας έδειχνε τη σχέσι του Ιησού Χριστού προς τον Ιεχωβά Θεό στη διάταξι της Βασιλείας και ότι ο Ιεχωβά είναι ο μέγας Κυρίαρχος του σύμπαντος. «Κεφαλή δε του Χριστού ο Θεός.» (1 Κορ. 11:3) Ο Παύλος είπε επίσης τι θα συμβή στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού. (1 Κορ. 15:24-28) Και προς το τέλος του πρώτου αιώνα μ.Χ. ο πιστός απόστολος Ιωάννης κατέγραψε επίσης λόγια που δείχνουν τα μελλοντικά κραταιά έργα του Ιεχωβά που φανερώνουν τη μεγαλοπρέπεια της βασιλείας του. (Βλέπε Αποκάλυψις 12:9, 10· 19:6· 20:10, 14· 21:3, 4, 22-24.) Αυτά είναι πράγματα που και μεις σήμερα, ως πιστοί λάτρεις του Ιεχωβά, μπορούμε να γνωστοποιούμε στους υιούς των ανθρώπων, τονίζοντας τη σπουδαιότητα της βασιλείας του Θεού, και το τι θα κάνη για τους ανθρώπους, και όλα αυτά προς αίνο του Ιεχωβά. Η Βασιλεία πρέπει να περιγραφή και να εξηγηθή στους υιούς των ανθρώπων, για να διακρίνουν ότι η βασιλεία του Θεού είναι η μοναδική τους ελπίδα. Αυτή η Βασιλεία θα διαρκέση σ’ όλες τις επόμενες γενιές.a

 5. (α) Τι πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν συχνά οι δούλοι του Ιεχωβά; (β) Παρά την εναντίωσι στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου τι κατώρθωσε να κάνη από τότε ο λαός του Ιεχωβά;

⁵ Κάτω από το γράμμα σαμέκ, το 15ο γράμμα της Εβραϊκής αλφαβήτου, ο Ψαλμός 145:14 συνεχίζει και λέει:

«Ο Ιεχωβά υποστηρίζει πάντας τους πίπτοντας, και ανορθοί πάντας τους κεκυρτωμένους.» (ΜΝΚ)

Εκείνοι που λατρεύουν πιστά τον Ιεχωβά και διακηρύττουν τη βασιλεία του αντιμετωπίζουν συχνά εναντίωσι και δυσκολίες εξ αιτίας της νομιμοφροσύνης τους στον Ιεχωβά. (Γέν. 3:15) Αλλά οι αποδείξεις από το παρελθόν δείχνουν πώς ο Ιεχωβά, αληθινός στις υποσχέσεις του, υποστήριξε και βοήθησε εκείνους που ήσαν λάτρεις του και τους ανώρθωσε όταν βρίσκονταν κάτω από καταδυνάστευσι. (Γέν. κεφ. 15· βλέπε επίσης πολλά παραδείγματα στο βιβλίο των Κριτών.) Σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα μέχρι το τέλος του 1980 είδαμε πώς ο Ιεχωβά απελευθέρωσε το κεχρισμένο υπόλοιπο και τα «άλλα πρόβατα» από τη Βαβυλωνιακή καταδυνάστευσι. Ασκήθηκε μεγάλη πίεσις στο κεχρισμένο υπόλοιπο στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αλλά ο Ιεχωβά τους ανώρθωσε με το πνεύμα του και με το λόγο της αληθείας του. Σύντομα κατόπιν, στη συνέλευσί τους, το 1922 στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο, αποφάσισαν με νομιμοφροσύνη να διαφημίσουν τον Βασιλέα και τη Βασιλεία. Από τότε ο Ιεχωβά τούς οδηγεί ώστε το όνομά του και η βασιλεία του έγιναν παγκοσμίως γνωστά.

 6. Ποια προμήθεια τροφής κάνει ο Ιεχωβά για το λαό του;

⁶ «Οι οφθαλμοί πάντων αποβλέπουσι προς σε· και συ δίδεις εις αυτούς την τροφήν αυτών εν καιρώ.» (Ψαλμ. 145:15)

Ειδικά αυτές τις μέρες οι πιστοί λάτρεις του Ιεχωβά χρειάζονται την πνευματική τους τροφή. Είναι «πτωχοί τω πνεύματι [έχουν συναίσθησι της πνευματικής τους ανάγκης, ΜΝΚ].» (Ματθ. 5:3) Γεμάτοι ελπίδες αποβλέπουν στις προμήθειες του Ιεχωβά για πλούσια πνευματική τροφή. (Ματθ. 24:45-47) Και οι ελπίδες των δούλων του Θεού σ’ αυτό το ζήτημα ικανοποιούνται πράγματι με αφθονία και είναι πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα εξακολουθήση να προμηθεύη την πνευματική τροφή που τόσο συχνά, «εν καιρώ,» χρειάζονται.

 7. Πώς ο Ιεχωβά είναι ο Προμηθευτής, ειδικά στα ζητήματα λατρείας;

⁷ Σύμφωνα μ’ αυτό, ο Ψαλμός 145:16 συνεχίζει και λέει:

«Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.»

Ο Ιεχωβά Θεός είναι το μοναδικό πρόσωπο σ’ ολόκληρο το σύμπαν που είναι ανεξάντλητος ως Προμηθευτής. Είναι ο ουράνιας Πατέρας και Ζωοδότης. Η γενναιοδωρία του και το έλεός του είναι φανερά σ’ όλα τα δημιουργικά του έργα και στις αγαθές προμήθειες που έχει κάνει για τον άνθρωπο και για όλα τα άλλα πλάσματα στη γη. Αφού μας προίκισε με την ανάγκη για λατρεία, ο Ιεχωβά μάς αποκάλυψε γενναιόδωρα τον εαυτό του καθώς και τους σκοπούς του για την ανθρωπότητα, και όσοι αφιερώνονται στον Ιεχωβά Θεό και συμμετέχουν στη λατρεία του και την υπηρεσία του, δοκιμάζουν όλο και περισσότερο την άφθονη γενναιοδωρία του Ιεχωβά. Όλες αυτές οι πείρες είναι πολύ ενθαρρυντικές και μπορούμε να έχωμε πεποίθησι ότι ο Ιεχωβά θα εξακολουθήση να δίνη το πνεύμα του στους δούλους του και ποτέ δεν θα πάψη να τους ικανοποιή με τα «μαρτύρια» του, την καθοδηγία του και την πνευματική βοήθεια, ακόμη και σ’ αυτές τις δύσκολες έσχατες ημέρες.—Ψαλμ. 119:129.

 8. Πώς ο Ιεχωβά εκδηλώνει οσιότητα;

⁸ Επειδή είμαστε όσιοι στον Ιεχωβά κι αυτός είναι όσιος σ’ εμάς. Γι’ αυτό,

«Δίκαιος ο Ιεχωβά εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και όσιος εν πάσι τοις έργοις αυτού.» (Ψαλμ. 145:17, ΜΝΚ)

Αφού γίναμε αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά και πιστοί υποστηρικτές της βασιλείας του, μπορούμε πάντοτε να έχωμε εμπιστοσύνη στον Θεό. Πολιτεύεται δίκαια και με αγαθότητα με τους δούλους του. Οι θαυμαστές του ιδιότητες δεν αλλοιώνονται. Έτσι αφού αναλάβαμε να λατρεύωμε και να υπηρετούμε τον Ιεχωβά έχομε τη διαβεβαίωσι ότι ποτέ δεν θα μας εγκαταλείψη. Είναι πραγματικά «όσιος εν πάσι τοις έργοις αυτού.» Έτσι, εδώ έχομε άλλον ένα σοβαρό λόγο για να μιλάμε στους άλλους για τον Ιεχωβά και τις θαυμαστές του ιδιότητες και για να τους προσκαλούμε να ενωθούν μαζί μας σε μια αφιερωμένη ζωή για να αινούν πιστά τον Ιεχωβά.—Παράβαλε με Ψαλμό 107.

 9. Τι ρόλο παίζει η πίστις στην επίκλησι του Ιεχωβά, και πώς πρέπει να γίνεται αυτή η επίκλησις;

⁹ Επομένως, μπορούμε να εξαγγέλλωμε τα παρακάτω λόγια προς αίνο του:

«Ο Ιεχωβά είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία.» (Ψαλμ. 145:18, ΜΝΚ)

Το να επικαλούμεθα τον Ιεχωβά είναι σημαντικό. Πρέπει να γίνεται με γνήσια πίστι. (Ρωμ. 10:10-15) Ο ψαλμωδός τονίζει πόσο κοντά έρχεται ο Ιεχωβά σ’ αυτούς που τον επικαλούνται με τον σωστό τρόπο, πράγμα που περιλαμβάνει και την άσκησι πίστεως. (Εβρ. 11:6) Και αυτή η επίκλησις στον Ιεχωβά δεν είναι κάτι κρυφό, αλλά είναι πράγματι μια δημόσια διακήρυξις ενώπιον των ανθρώπων ότι έχομε πίστι στον Ιεχωβά και στηριζόμαστε σ’ αυτόν. Ο Παύλος τονίζει την ανάγκη να ‘ευαγγελιζόμεθα τα αγαθά’ και να κηρύττωμε για να ωφεληθούν κι άλλοι. Οι φωνές αίνου στον Ιεχωβά από κείνους που τον επικαλούνται αυξάνουν, καθώς όλο και περισσότεροι πιστοί κήρυκες του ευαγγελίου λένε και σ’ άλλους ακόμη για τον Ιεχωβά. Όταν τους βοηθούμε να γνωρισθούν με τον Ιεχωβά και τη δόξα του, τη μεγαλωσύνη του και τη βασιλική του ιδιότητα, οι υμνητές οικοδομούν πίστι κι έτσι μπορούν κι αυτοί να επικαλεσθούν το όνομα του Ιεχωβά και να τον πλησιάσουν. Ο δρόμος της σωτηρίας είναι ανοιχτός για όλους εκείνους που την ζητούν και δεν υπάρχει καμμιά διάκρισις λόγω φυλής, χρώματος ή εθνικότητας, και δεν υπάρχει καμμιά απογοήτευσις για κείνους που πιστεύουν στον Ιεχωβά και τον επικαλούνται αληθινά. Πόσο θαυμαστό είναι που ο Ιεχωβά μάς επέτρεψε να αποκτήσωμε μια σχέσι μαζί του και να τον πλησιάσωμε! Ειδικά αυτό είναι θαυμαστό σ’ αυτές τις δύσκολες έσχατες μέρες που γίνεται σαφέστερο από κάθε άλλη φορά ότι είναι αναγκαίο να στηριζώμαστε απόλυτα στον Ιεχωβά, τον Θεό της σωτηρίας.

10. Γιατί ο Ιεχωβά θα εκπληρώση την επιθυμία αυτών που τον φοβούνται;

¹⁰ «Εκπληροί την επιθυμίαν των φοβουμένων αυτόν, και της κραυγής αυτών εισακούει και σώζει αυτούς.» (Ψαλμ. 145:19)

Αυτοί που αληθινά φοβούνται τον Ιεχωβά αφιερώνονται σ’ αυτόν και η επιθυμία τους είναι να κάνουν το θέλημά του. Έχομε κάθε λόγο να εμπιστευώμαστε στον Ιεχωβά ως την πηγή της βοηθείας και της σωτηρίας μας, καθώς προσπαθούμε να φέρωμε εις πέρας το θέλημά του. «Και αύτη είναι η παρρησία την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και, εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα τα οποία εζητήσαμεν παρ’ αυτού.» (1 Ιωάν. 5:14, 15) Γνωρίζομε ότι σ’ αυτές τις μέρες, το θέλημα του Ιεχωβά για μας είναι να κηρύξωμε το ευαγγέλιο της Βασιλείας και να προωθήσωμε την αγνή του λατρεία. Η επιθυμία μας πρέπει να είναι να βοηθήσωμε τους ανθρώπους να γνωρίσουν το μεγάλο ζήτημα που περιλαμβάνει την κυριαρχία του Ιεχωβά στο σύμπαν, και να το κάνωμε αυτό έστω κι αν υπάρχη σοβαρή εναντίωσις. Έτσι λοιπόν ανοίγεται η ευκαιρία για ανθρώπους κάθε είδους να δεχθούν το άγγελμα του Ιεχωβά και να πιστέψουν σ’ αυτόν, μαθαίνοντας για τη μακροθυμία του προς την ανθρώπινη οικογένεια και την επιθυμία του να δη το ανθρώπινο γένος να μετανοή και ν’ αποκτά σωτηρία.

11. Πώς απαντά ο Ιεχωβά στις κραυγές βοηθείας που απευθύνουν οι δούλοι του;

¹¹ Έτσι, η εγκάρδια επιθυμία μας είναι να φροντίσωμε ώστε να εκτελεσθή αυτό το έργο της Βασιλείας. Δεν είμαστε μόνοι στο έργο αυτό. Είμαστε δούλοι του Ιεχωβά και εργαζόμαστε μαζί του. Σ’ αυτές τις δύσκολες έσχατες μέρες πρέπει να τον επικαλούμεθα για βοήθεια, και όταν φθάσωμε στο αποκορύφωμα του ζητήματος και ο «Γωγ του Μαγώγ» κάνη την επίθεσί του όπως προελέχθη στον Ιεζεκιήλ 38 και 39, θα χρειασθή να εμπιστευθούμε στον Ιεχωβά και να τον επικαλεσθούμε για να προστατευθούμε και να σωθούμε. Ο Βασιλεύς Δαβίδ σώθηκε με εξέχοντες τρόπους όταν οι εχθροί του τον καταδίωκαν. Ο Χριστός Ιησούς χρειάσθηκε να δώση τη ζωή του για το σκοπό του Ιεχωβά, αλλά ο Ιεχωβά τον ανάστησε. Έτσι ο Ιεχωβά μπορεί να υπερνικήση οποιαδήποτε πίεσι ή εναντίωσι που θα μπορούσαν να φέρουν οι εχθροί της αληθείας, και μάλιστα να φθάση στο σημείο ν’ απαντήση στις κραυγές των δούλων του για βοήθεια που μπορεί να φθάσουν στο θάνατο και που θα χρειασθή να τους σώση μέσω αναστάσεως.

12. Γιατί δεν πρέπει να φοβώμαστε όταν εξαλειφθούν οι πονηροί;

¹² Έτσι, παραμένει αληθινό, ότι

«Ο Ιεχωβά φυλάττει πάντας τους αγαπώντας αυτόν· θέλει δε εξολοθρεύσει πάντας τους ασεβείς.» (Ψαλμ. 145:20, ΜΝΚ)

Εφόσον φθάσαμε στο αποκορύφωμα της κακίας και η ‘μεγάλη θλίψις’ βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας, είναι μια ευλογία να έχωμε αυτά τα ενθαρρυντικά λόγια ότι ο Ιεχωβά φυλάττει όλους αυτούς που τον αγαπούν. (Ματθ. 24:21) Έχει φθάσει ο καιρός για την εξάλειψι των πονηρών, και πρέπει να προειδοποιηθούν. Αλλά οι δούλοι του Ιεχωβά σαν όμιλος προορίζονται να περάσουν μέσα από τη ‘μεγάλη θλίψι’ που θα έλθη πάνω στους πονηρούς, και μ’ αυτό τον τρόπο θα δουν τη σωτηρία του Ιεχωβά γι’ αυτούς. Ο Ιεχωβά πραγματικά αγαπά αυτούς, που είναι πιστοί σ’ αυτόν και δεν θα τους ξεχάση στον καιρό της μεγάλης του οργής εναντίον των πονηρών. Πολυάριθμα είναι τα παραδείγματα στις Γραφές για τα κραταιά έργα του Ιεχωβά που διαφύλαξε και διέσωσε το λαό του τον ίδιο καιρό που τιμώρησε τους πονηρούς. Αλήθεια, με ανυπομονησία περιμένομε τον καιρό που θα γίνη η εξάλειψις των πονηρών και θα εξαφανισθούν από τη σκηνή αυτοί που εναντιώνονται στη βασιλεία του Ιεχωβά.

13. (α) Πώς διαφύλαξε ο Ιεχωβά τους σύγχρονους δούλους του; (β) Τι έχει ετοιμάσει ο Ιεχωβά γι’ αυτούς που τον αγαπούν;

¹³ Σ’ όλη αυτή την περίοδο των εσχάτων ημερών οι δούλοι του Ιεχωβά τον επικαλέσθηκαν για βοήθεια και έδειξαν την αγάπη τους γι’ αυτόν. Ο Ιεχωβά διαφύλαξε και περιφρούρησε τους δούλους του μέσα από πολλές δυσκολίες, ιδιαίτερα στην περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου όταν επιβλήθηκαν στο έργο πολλές απαγορεύσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου και υπήρχαν χιλιάδες σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και σε φυλακές. Σε πολλά μέρη της γης συνέβησαν επίσης οχλοκρατικές επιθέσεις. Αλλά η διακήρυξις του ευαγγελίου της Βασιλείας προχώρησε, και ο Ιεχωβά υπήρξε αγαθός στους δούλους του, δίνοντας αύξησι και παρηγορώντας τους με το να πολλαπλασιάζη τους αριθμούς τους σ’ όλο τον κόσμο. Είναι σκοπός του Ιεχωβά να επεκταθή η διακυβέρνησις της Βασιλείας δια του Χριστού Ιησού σ’ ολόκληρη τη γη. Θα υπάρχουν υπήκοοι αυτής της βασιλείας που θα ζουν στη γη καθώς ο ‘πολύς όχλος’ των «άλλων προβάτων» θα περάση μέσα από τη μεγάλη θλίψι, για να ενωθούν μαζί τους κατόπιν πολλοί που θα βγουν από τους τάφους στην ανάστασι. Έτσι, η εξάλειψις των πονηρών δεν θα σημάνη όλεθρο για τους δούλους του Ιεχωβά. Μάλλον, ο Ιεχωβά θα ανταποκριθή στην αγάπη που του έδειξαν οι δούλοι του και θα τους διαφυλάξη και θα τους δείξη την αγάπη του, το έλεος και την αγαθότητά του. Και μέσα στην αγάπη του, έχει ετοιμάσει για τα «άλλα πρόβατά» του έναν υπέροχο γήινο παράδεισο όπου θα μπορούν ν’ απολαμβάνουν αιώνια ζωή. (Λουκ. 23:43) Η τακτοποίησις του μεγάλου ζητήματος της παγκόσμιας βασιλείας του Ιεχωβά σημαίνει μόνο ευλογίες για τους αγαπώντες τον Ιεχωβά και θα τους δώση την ευκαιρία να εκτιμήσουν τον Ιεχωβά όλο και περισσότερο καθώς θα περνούν τα χρόνια. Πόσο θαυμάσια θα είναι να ζούμε στον καιρό της εκπληρώσεως του τελευταίου στίχου του Ψαλμού 150 όταν «πάσα πνοή» θα αινή τον Ιεχωβά και όλοι οι πονηροί θα έχουν εξαλειφθή!—Εδ. 6.

14. Για ποιες ευλογίες από τον Ιεχωβά μπορούμε να μιλάμε;

¹⁴ Κοιτάξτε πίσω αν θέλετε και δείτε τις πολλές ευλογίες που έχει επιδαψιλεύσει σε εμάς ο Ιεχωβά. Δείτε πώς μας ικανοποίησε με πλούσια πνευματική τροφή. Εκτιμήστε ακόμη περισσότερο το θαυμαστό προνόμιο που μας έδωσε να είμαστε δούλοι του τώρα καθώς και όλες τις θαυμαστές προοπτικές για το μέλλον. Αφού υπάρχει η προοπτική να είσθε από εκείνους που θα επιζήσουν στον Αρμαγεδδώνα, ευφρανθήτε αποβλέποντας στον καιρό της αναστάσεως και του έξοχου έργου να πληροφορήσετε και να εκπαιδεύσετε τότε εκείνους που θα βγουν από τους τάφους. Πολλοί απ’ αυτούς θα πρέπει να μάθουν για πρώτη φορά για τον Μεγάλο Βασιλέα Ιεχωβά. Θα πρέπει να μάθουν σε ποιον οφείλουν το γεγονός ότι είναι ζωντανοί ακόμη μια φορά. Ποιος πρόκειται να τους τα πη; Δεν θα χαιρόταν ο καθένας μας αν μπορούσε να το κάνη αυτό; Ναι, αποβλέπομε στο να αινούμε τον Ιεχωβά για πάντα.

15. Ποια προνόμια σχετικά με τη βασιλεία του Θεού είναι δικά μας;

¹⁵ Τι θα πούμε όμως για το άμεσο παρόν; Τι κάνετε για το μεγάλο ζήτημα της βασιλείας του Ιεχωβά; Είσαστε ανάμεσα στους όσιους που εμπιστεύονται τον Ιεχωβά και μιλούν για τη δόξα της βασιλείας του από μέρα σε μέρα; Είθε ο καθένας μας να είναι όσιος υποστηρικτής της βασιλείας του Ιεχωβά μέσω του ενθρονισμένου Υιού του, του Ιησού Χριστού, του Μεγαλύτερου Δαβίδ, και είθε να είμαστε τόσο ολοκάρδιοι στην προσωπική μας αποφασιστικότητα να αινούμε δημοσίως τον Ιεχωβά όσο ήταν ο Βασιλιάς Δαβίδ που είπε:

«Το στόμα μου θέλει λαλεί την αίνεσιν του Ιεχωβά και πάσα σάρξ ας ευλογή το όνομα το άγιον αυτού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.»—Ψαλμ. 145:21. (ΜΝΚ)

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Οι όσιοι μιλούν για τη δόξα της βασιλείας του Ιεχωβά

Μια Ματιά στις Ειδήσεις

Ο Γκράχαμ Φοβάται τον Αρμαγεδδώνα

● Ο ευαγγελιστής Μπίλλυ Γκράχαμ, μιλώντας σ’ ένα Παγκόσμιο Συνέδριο Βαπτιστών στο Τορόντο, αναφώνησε: «Ω Θεέ, απομάκρυνέ μας από τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα . . . διότι προς αυτόν κατευθυνόμαστε!» Ο αρθρογράφος Ντικ Μπέντος της «Γκλομπ εντ Μαίηλ» που ανέγραψε αυτή τη δήλωσι παρετήρησε επίσης ότι ο Γκράχαμ βλέπει τον Αρμαγεδδώνα ως ένα πόλεμο μεταξύ υπερδυνάμεων.

Εν τούτοις, η Γραφή τονίζει καθαρά ότι ο Αρμαγεδδώνας δεν είναι πόλεμος μεταξύ εθνών. Αντιθέτως, είναι ένας πόλεμος του Θεού εναντίον όλων των στρατιωτικοποιημένων εθνών αυτού κόσμου. Στα εδάφια Αποκάλυψις 16:14-16 ονομάζεται καθαρά «ο πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος.» Επίσης, τίποτα, ούτε και η θερμή προσευχή, δεν μπορεί να απομακρύνη αυτό τον πόλεμο διότι αυτό είναι το δεδηλωμένο θέλημα του Θεού, και πρέπει να γίνη. (Σοφ. 3:8· Αποκ. 19:17-21) Αυτός ο πόλεμος θα διεκδικήση για πάντα το δικαίωμα του Θεού να κυβερνά, και θα φέρη αληθινή ειρήνη και ασφάλεια αφανίζοντας τις οργανώσεις και τους λαούς που εναντιώνονται στη δίκαιη διακυβέρνησί του. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο ‘οι πραείς θα κληρονομήσουν την γην.’—Ψαλμ. 37:11· Ματθ. 5:5.

Γι’ αυτό, ο Γκράχαμ έπρεπε να αναφωνή να έλθη ο Αρμαγεδδώνας διότι αυτό σημαίνει ότι ‘θα έλθη η Βασιλεία του Θεού,’ έτσι ώστε τότε ‘το θέλημα του Θεού θα γίνεται στη γη όπως και στον ουρανό.’ (Ματθ. 6:10) Όταν γίνη αυτό, η βασιλεία του