Ποια Είναι η Επιθυμία της Καρδίας Σας;
Ο ΙΕΧΩΒΑ Θεός δεν εμποδίζει κανένα από το ν’ ακολουθήση την επιθυμία της καρδιάς του. Είμεθα ελεύθεροι να εκλέξωμε ό,τι προσελκύει τις καρδιές μας και ό,τι ευχαριστεί τα μάτια μας. Ο σοφός βασιλεύς Σολομών είπε υπό έμπνευσιν: «Ευφραίνου νεανίσκε εν τη νεότητί σου και η καρδία σου ας σε χαροποιεί εν ταις ημέραις της νεότητός σου και περιπάτει κατά τας επιθυμίας της καρδίας σου και κατά την όρασι των οφθαλμών σου.»
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο νέος που ακολουθεί κάθε επιθυμία της καρδιάς του και των οφθαλμών του δεν είναι υπόλογος για τις πράξεις του στον Δοτήρα της ζωής, τον Ιεχωβά Θεό. Ο Βασιλεύς Σολομών συνεχίζει: «Πλην έξευρε ότι δια πάντα ταύτα ο Θεός θέλει σε φέρει εις κρίσιν. Και αφαίρεσον τον θυμόν από της καρδίας σου και απομάκρυνον την πονηρίαν από της σαρκός σου, διότι η νεότης και η παιδική ηλικία είναι ματαιότης. Και ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου.»—Εκκλησ. 11:9-12:1.
Ο Ιεχωβά δεν θα προστατεύση κανένα από απογοητεύσεις, ματαιότητες και ζημίες αν οι επιθυμίες της καρδιάς του παρεμποδίζουν πολύ ή περιορίζουν τις ενέργειες που συνδέονται άμεσα με την αληθινή λατρεία. Επομένως είμεθα αληθινά σοφοί αν επιδιώκωμε επιθυμίες λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πολύτιμη σχέσι μας με τον Ιεχωβά Θεό.
Αν είσθε ένας νέος ή μια νέα πού είναι η επιθυμία της καρδιάς σας; Είναι το κύριον ενδιαφέρον σας οι σχέσεις σας με τον Ιεχωβά; Είναι η επιθυμία σας να χρησιμοποιήτε τις ικανότητές σας και την υλική περιουσία σας με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδίδετε τον περισσότερο δυνατό χρόνο στην προώθησι των συμφερόντων της Βασιλείας; Σκέπτεσθε σοβαρά να ευρύνετε τη συμμετοχή σας στο ζωτικό έργο της κηρύξεως της βασιλείας και της μαθητεύσεως; Είναι επιθυμία της καρδιάς σας να γίνετε ένας τακτικός σκαπανεύς όσο το δυνατόν ταχύτερα και εν τω μεταξύ να κάνετε την καλύτερη χρήσι των ευκαιριών σας για να μετέχετε στην υπηρεσία προσωρινού σκαπανέως;
Γιατί Εξέλεξαν το Έργο Σκαπανέως
Πολλοί αφιερωμένοι, βαπτισμένοι νέοι και νέες ενδιαφέρονται θετικά να χρησιμοποιούν τις ενέργειές των πλήρως στην υπηρεσία του Ιεχωβά Θεού ως αφοσιωμένοι μαθηταί του Κυρίου Ιησού. Ένας σκαπανεύς από τη Νιγηρία εξέφρασε τα εξής: «Ακόμη και ενόσω ήμουν στο σχολείο είχα συνείδησι της βραχύτητος του χρόνου και ήθελα να χρησιμοποιήσω με σοφία τον υπόλοιπο χρόνο. Συνήθιζα λοιπόν να μετέχω τακτικά στην υπηρεσία προσωρινού σκαπανέως.» Ένας άλλος σκαπανεύς σχολιάζει τα εξής: «Πιστεύω ότι η υπηρεσία σκαπανέως είναι ένας τρόπος με τον οποίον οι νέοι σαν εμένα μπορούμε να δείξωμε στον Ιεχωβά την ευγνωμοσύνη μας για όσα έχει κάμει για μας.»
Ένας νεαρός έγγαμος, όταν συνεπλήρωσε την εκπαίδευσί του ως διδασκάλου στο Μαντούνγκ της Ινδονησίας, επέστρεψε στη γενέτειρά του. Επέστρεψε με περισσότερη από κοσμική γνώσι, διότι έγινε ένας αφιερωμένος, βαπτισμένος μαθητής του Κυρίου Ιησού Χριστού. Μονάχος σ’ εκείνο το ορεινό χωριό δαπανούσε πολλές ώρες κηρύττοντας τ’ αγαθά νέα στους ανθρώπους στη γλώσσα του τόπου του. Έδωσε την ομιλία της Αναμνήσεως στις 10 μ. μ. μετά την επιστροφή των χωρικών από την εργασία των. Πάνω από 100 άτομα μαζεύτηκαν στην πλατεία της αγοράς σε μια υπαίθρια συγκέντρωσι. Έλαβε θάρρος από τον αριθμό των παρόντων και βλέποντας τη μεγάλη ανάγκη αυξήσεως του χρόνου που δαπανούσε στην κήρυξι και στη διδασκαλία, ενεγράφη ως προσωρινός σκαπανεύς. Σε λίγο σταμάτησε την κοσμική διδασκαλία και έγινε τακτικός σκαπανεύς. Τώρα πολλοί από τους πρώην μαθητάς του είναι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι Μάρτυρες.
Ένας επίσκοπος περιοχής από την Ιαπωνία παρετήρησε ότι οι αδελφοί και οι αδελφές στη χώρα εκείνη θεωρούν το έργον σκαπανέως ως «ένα κανονικό έργο για εκτέλεσι» αν υπάρχη τρόπος να το κάμουν. Σχεδόν οι μισοί σκαπανείς στην Ιαπωνία είναι νεαροί. Είναι ένα ασύνηθες πράγμα γι’ αυτούς, ακόμη και αν ένας από τους γονείς των δεν είναι στην αλήθεια, να προετοιμάζωνται από αρκετά ενωρίς για να γίνουν σκαπανείς όταν αποφοιτήσουν από το γυμνάσιο.
Αν σεις φοιτάτε στο σχολείο, εξακολουθεί ν’ αυξάνη η αγάπη σας για τον Ιεχωβά και τους ανθρώπους στον τομέα σας; Αντανακλάται αυτή η αγάπη σε μια φλέγουσα επιθυμία να κάνετε όσο μπορείτε περισσότερα στην προώθησι των συμφερόντων της Βασιλείας; Κάνετε συνεπώς καλή χρήσι του χρόνου των διακοπών σας αυξάνοντας τη συμμετοχή σας στη διακονία του αγρού; Προετοιμάζεσθε για την υπηρεσία τακτικού σκαπανέως; Επωφελείσθε από την εκπαίδευσι που θα σας κάμη να μπορέσετε ευκολώτερα να έχετε μια ολιγόωρη εργασία όταν συμπληρώσετε την κοσμική σας εκπαίδευσι; Έχετε σκεφθή για κανένα αδελφό ή αδελφή που θα μπορούσε να εργασθή μαζί σας ως σκαπανεύς; Το έχετε συζητήσει αυτό μ’ εκείνον ή εκείνη; Συμμετέχετε στην υπηρεσία προσωρινού σκαπανέως οποτεδήποτε παρουσιάζεται ευκαιρία;
Έργο Σκαπανέως στη Διάρκεια της Φοιτήσεως στο Σχολείο
Μερικοί αδελφοί και αδελφές διεπίστωσαν ότι μπορούν να είναι τακτικοί σκαπανείς ακόμη κι ενόσω φοιτούν στο σχολείο.
Ένας νεαρός που υπηρετεί ως σκαπανεύς στη Χαβάη αφηγείται τα εξής: «Κατενόησα ότι το έργο σκαπανέως για μισή μέρα σε κάθε σχολική μέρα θα μπορούσε να χρησιμεύση σαν μια προστασία από τις επιρροές των κοσμικών συμμαθητών και θα με απομάκρυνε από την εξωμαθητική δράσι εφόσον θα ήμουν απασχολημένος στη διακονία του αγρού. Με πολλή βοήθεια από τον Ιεχωβά και με πολλή ενθάρρυνσι από την οικογένειά μου, μπόρεσα να πάω καλά στο έργο σκαπανέως. Είμαι πραγματικά χαρούμενος που έκαμα έργο σκαπανέως ενόσω φοιτούσα στο σχολείο, διότι αυτό πραγματικά ενίσχυσε την εκτίμησί μου για το πολύτιμο προνόμιο να υπηρετώ τον Ιεχωβά στις έσχατες ημέρες και με βοήθησε να βασίζωμαι περισσότερο στον Ιεχωβά ως την πηγή της δυνάμεώς μου.»
Μια αδελφή στην πόλι της Νέας Υόρκης, που άρχισε να κάνη έργο σκαπανέως ενόσω ήταν ακόμη στο σχολείο, είχε κάνει το εξής πρόγραμμα: Επέστρεφε στο σπίτι από το σχολείο στις 2 μ.μ. Η ημέρα της στην υπηρεσία άρχιζε μετά μισή ώρα και συνεχίζετο μέχρι τις 6 ή 7 μ.μ. περίπου. Έκανε ένα μέρος από την κατ’ οίκον εργασία του σχολείου στην διάρκεια του μεσημεριανού φαγητού και το υπόλοιπο το έκανε μετά την υπηρεσία αγρού. Ως τώρα ακόμη απολαμβάνει την υπηρεσία σκαπανέως που την θεωρεί σαν μια προστασία από το να παρασυρθή σε πράγματα που γίνονται στον κόσμο αυτό.
Μια αδελφή στην Πολιτεία Κάνσας μπόρεσε να λάβη τα περισσότερα από τα μαθήματά της στα πρώτα τρία χρόνια του Γυμνασίου. Έτσι μπόρεσε να κάνη έργο σκαπανέως στη διάρκεια του τελευταίου έτους, οπότε της εδόθη άδεια να παρακολουθήση τρία μόνο μαθήματα.
Στις Φιλιππίνες νήσους, μια αδελφή, μολονότι εξαναγκάσθηκε από τον πατέρα της να πάη στο κολλέγιο, μπορεί ακόμη να κάνη έργο σκαπανέως. Πώς το κατώρθωσε; «Σε κάθε έναρξι μαθημάτων του σχολείου» λέγει, «φροντίζω να εγγράφωμαι την πρώτην εβδομάδα των εγγραφών για να μπορώ να εκλέγω ένα καλό πρόγραμμα χρόνου για το σχολείο. Από τότε είμαι μαθήτρια το πρωί και σκαπάνισσα το απόγευμα.»
Αν σεις τώρα φοιτάτε στο σχολείο, μπορείτε να κάμετε διευθετήσεις που θα σας επέτρεπαν να κάνετε έργο σκαπανέως και ωστόσο να μην αμελήτε την κοσμική σας εκπαίδευσι; Είναι αυτό η επιθυμία της καρδιάς σας;
Απόρριψις Κολλεγιακής Εκπαιδεύσεως Χάριν του Έργου Σκαπανέως
Όλοι όσοι είναι τώρα σκαπανείς δεν είχαν εξ αρχής αυτή την επιθυμία. Υπήρχαν εκείνοι που ήθελαν ανώτερη εκπαίδευσι για να προοδεύσουν στον κόσμο. Μια σκαπάνισσα αδελφή που υπηρετεί στη Χαβάη σχολιάζει τα εξής: «Ο σκοπός μου ήταν να λάβω μια καλή Κολλεγιακή εκπαίδευσι. Μπήκα στο κολλέγιο και έγινα αδρανής πνευματικώς. Εν τούτοις, το κολλέγιο δεν με ικανοποιούσε. Σκέφθηκα ότι πρέπει να υπάρχη κάτι καλύτερο στη ζωή κάτι που να κάνη τη ζωή πιο αποδοτική. Άρχισα πάλι να παρακολουθώ συναθροίσεις και να συνδέωμαι με τους σκαπανείς. Σε λίγο εγκατέλειψα το κολλέγιο και ακολούθησα την επιθυμία να υπηρετήσω τον Ιεχωβά όπως οι σκαπανείς.»
Μια άλλη αδελφή της Χαβάης αφηγείται τα επόμενα: «Ο πατέρας μου ήθελε να φοιτήσω στο κολλέγιο με υποτροφία. Είχα την επιθυμία να μάθω αρκετά για να δω αν οι ανθρώπινες φιλοσοφίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους στα προβλήματά τους. Ύστερ’ από ενός έτους φοίτησι στο κολλέγιο κατενόησα τη ματαιότητα της κοσμικής σοφίας και διέκοψα τις κολλεγιακές μου σπουδές. Η μητέρα μου ήταν ένα καλό παράδειγμα ως σκαπάνισσα. Υπήρχαν και άλλοι ζηλωταί σκαπανείς στην εκκλησία, και η πίστις και ο ζήλος των ήταν μεταδοτικά, και υποκινούσαν την επιθυμία μου να τους συντροφεύω στην υπηρεσία σκαπανέως.
Μετά την επίσκεψι ενός επισκόπου περιοχής, αποφάσισα να γίνω σκαπάνισσα. Μίλησα στη μητέρα μου γι’ αυτό και επειδή ο πατέρας μου δεν ήταν στην αλήθεια, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να εγκαταλείψω το σπίτι για να γίνω σκαπάνισσα. Εξήγησα στη μητέρα μου ότι αν ακόμη έπρεπε να εγκαταλείψω το σπίτι για να γίνω σκαπάνισσα, θα το έκανα. Η σκέψις του αποχωρισμού μάς έκανε και τις δυο μας να κλάψωμε. Προσευχήθηκα στον Ιεχωβά να μαλακώση την καρδιά του πατέρα μου για να μ’ αφήση να γίνω σκαπάνισσα και να μείνω στο σπίτι. Ο Ιεχωβά απάντησε στην προσευχή μου και απήλαυσα μερικά χρόνια την υπηρεσία σκαπανέως μένοντας στο σπίτι. Έκανα και ολιγόωρη εργασία για να συντηρηθώ.»
Προθυμία Εγκαταλείψεως Φαινομενικών Υλικών Πλεονεκτημάτων
Όταν η επιθυμία για έργο σκαπανέως είναι αρκετά ισχυρή, είναι πρόθυμος κανείς να εγκαταλείψη φαινομενικά υλικά πλεονεκτήματα. Συχνά και νέοι ακόμη που αναλαμβάνουν υπηρεσία σκαπανέως έπρεπε να κάνουν προσαρμογές. Όσοι το έκαναν αυτό πολύ ευλογήθηκαν.
Ένας αδελφός στην πόλι Ουμπίρι της Νιγηρίας, ο οποίος προτίμησε να γίνη σκαπανεύς, μολονότι οι άπιστοι γονείς του εφρόντιζαν να τον δώσουν Πανεπιστημιακή εκπαίδευσι, γράφει τα εξής: «Εφόσον τελείωσα μόνον τα μαθήματα του γυμνασίου και έχω τα προσόντα μόνον για υπάλληλος γραφείου—επειδή δεν έμαθα ένα επάγγελμα—αναγκάσθηκα να γίνω ψαράς. Μολονότι κανένα δεν έχω για να με βοηθήση οικονομικώς, δεν θα εγκαταλείψω αυτή την ευκαιρία να γίνω σκαπανεύς, διότι εγώ το ζητούσα αυτό με την καρδιά μου». Αυτός τώρα διεξάγει 15 Γραφικές μελέτες στην υπηρεσία του ως τακτικού σκαπανέως.
Μια αδελφή από την Πορτογαλία αφηγείται την πείρα της ως εξής: «Ήμουν το μόνο τέκνο και επομένως το κέντρον της προσοχής. Αλλά κατενόησα ότι ο περισσότερος χρόνος μου εδαπανάτο στην κοσμική μου εργασία. Οι γονείς μου δεν εξαρτώνταν από μένα οικονομικώς. Όσο περισσότερο το σκεπτόμουν αυτό, τόσο περισσότερο έπειθα τον εαυτό μου ότι ο χρόνος που εδαπανάτο στην εργασία μου ως γραμματέως θα μπορούσε πολύ καλύτερα να χρησιμοποιηθή στην υπηρεσία σκαπανέως. Μόλις έλαβα την απόφασι να γίνω σκαπάνισσα ηγέρθησαν προβλήματα. Έλαβα μια δελεαστική προσφορά να γίνω γραμματεύς σε άλλη επιχείρησι με διπλό μισθό από κείνον που έπαιρνα τότε. Όταν ο πατέρας μου, ο οποίος δεν είναι στην αλήθεια, έμαθε την απόφασί μου να γίνω σκαπάνισσα, είπε ότι ποτέ πια δεν θα μου μιλούσε και μάλιστα ηπείλησε ότι θ’ αυτοκτονήση. Αλλ’ εγώ ενέμεινα στην απόφασί μου. Αμέσως ο πατέρας μου με διέταξε να φύγω από το σπίτι.
«Σ’ αυτόν τον καιρό της δοκιμασίας η μητέρα μου με ενεθάρρυνε συνεχώς. Επίσης, ποτέ δεν θα λησμονήσω το πώς οι στοργικοί μου αδελφοί και αδελφές με τόση καλωσύνη ανεπλήρωσαν το κενό της αγάπης που χρειαζόμουν. Θα είμαι πάντοτε ευγνώμων σ’ αυτούς. Οι προσφορές για γεύματα ήταν περισσότερες από τα γεύματα μιας ημέρας. Οι αδελφοί ήθελαν να είμαι υγιής και μάλιστα ν’ αποκτήσω και λίγο βάρος ώστε ο πατέρας μου να μη νομίζη ότι υποφέρω. Όταν προσευχήθηκα στον Ιεχωβά, αισθάνθηκα ιδιαίτερα τη δύναμι και το θάρρος να συνεχίσω την υπηρεσία σκαπανέως. Κατόπιν μια μέρα, μετά εννέα μήνες, συνήντησα τον πατέρα μου στο δρόμο. Δυσκολεύθηκε να με χαιρετίση, αλλ’ εγώ αισθάνθηκα ότι χάρηκε που με είδε. Προς έκπληξί μου λίγο αργότερα έλαβα μήνυμα να επιστρέψω και να μείνω στο σπίτι και να διεξάγω την υπηρεσία του σκαπανέως. Αφού έκαμα περισσότερα από πέντε χρόνια ως σκαπάνισσα, ο πατέρας μου απεφάσισε να πάη στην πρώτη του συνέλευσι. Μπορώ πλήρως να συμφωνήσω με τα λόγια που αναγράφονται στον Ψαλμό 27:10: «Και εάν ο πατήρ μου και η μήτηρ μου με εγκαταλείψωσιν, ο Ιεχωβά όμως θέλει με προσδεχθή.»
Ένα νεαρό ανδρόγυνο στις Φιλιππίνες Νήσους λέγει πώς ανέλαβε την υπηρεσία σκαπανέως: «Η κατανόησίς μας για το επείγον των καιρών μάς ωδήγησε να εγκαταλείψωμε την ολοχρόνια κοσμική εργασία μας και ν’ αναλάβωμε την υπηρεσία σκαπανέως. Επειδή το κάμαμε αυτό τώρα απολαμβάναμε μια ειρήνη διανοίας και μια πολύ στενώτερη σχέσι ως σύζυγοι, επειδή εργαζόμαστε μαζί στη διακονία του αγρού. Έχομε μάθει πώς να προϋπολογίζωμε και τον χρόνο και το χρήμα μας. Όταν εργαζώμεθα στον τομέα, προσπαθούμε να σχεδιάζωμε τη δράσι μας έτσι ώστε να κάνωμε και το έργο από σπίτι σε σπίτι και τις επανεπισκέψεις στην ίδια περιοχή. Έτσι περικόπτονται τα έξοδα κινήσεώς μας. Στο σπίτι μας έχομε μάθει ν’ αγοράζωμε πρώτα τα αναγκαία είδη τροφίμων και σε ποσότητα όταν είναι σκόπιμο αυτό.»
Μια νεαρή αδελφή στη Νιγηρία, μόλις τελείωσε το γυμνάσιο, άρχισε να σκέπτεται σοβαρά να γίνη σκαπάνισσα. Είχε πολλές ευκαιρίες για κοσμική εργασία. Μολονότι θα είχε λιγώτερο μισθό, απεφάσισε ν’ αναλάβη εκείνη την εργασία η οποία θα της επέτρεπε να δαπανά περισσότερο χρόνο στο κήρυγμα. Σκέφθηκε τούτο, όταν παρέλθη αυτό το σύστημα με τους θεσμούς του, θα είμαι βέβαιη ότι είχα ένα προορισμό.
Μια σκαπάνισσα αδελφή από την πόλι Νταβάο των Φιλιππίνων, ομιλεί για τις ευλογίες που είχε όταν εγκατέλειψε την κοσμική της εργασία, για να γίνη σκαπάνισσα: «Δεν βρήκα πραγματική ευτυχία στην κοσμική μου εργασία, δοκίμασα πολλή δυσαρέσκεια και πολλές απογοητεύσεις. Όταν υπέβαλα την παραίτησί μου, η εταιρία μού προσέφερε μια ανώτερη θέσι με μεγάλη αύξησι μισθού. Εν τούτοις, ήμουν σταθερή στην επιθυμία μου να γίνω σκαπάνισσα. Ύστερ’ από δύο χρόνια έργου σκαπανέως δεν απεκόμισα παρά μόνον άφθονες ευλογίες και μεγάλη χαρά. Η γνώσις μου από την Αγία Γραφή πολύ βελτιώθηκε και το έργον του κηρύγματός μου έγινε πιο αποδοτικό. Βρήκα επίσης ευκολώτερο να εκδηλώνω την καρποφορία του πνεύματος του Θεού. Τώρα φροντίζω πάντοτε να ενθαρρύνω τους άλλους νέους να μετέχουν όπως εγώ έργο σκαπανέως.»
Η Ενθάρρυνσις των Γονέων Βοηθεί
Το παράδειγμα των άλλων μπορεί ασφαλώς να είναι μια πηγή ενθαρρύνσεως. Αλλά, εκτός απ’ αυτό, κατά καιρούς χρειάζεται ενίσχυσι ή επιθυμία της καρδιάς για ό,τι είναι καλό. Οι γονείς πολλά μπορούν να κάνουν για να ενισχύσουν τα τέκνα των σ’ αυτό το ζήτημα.
Μια αδελφή από τις Νήσους Βισάγιαν ανέφερε τα εξής: «Οι γονείς μου πολλά έκαναν για να με βοηθήσουν στην απόφασί μου να γίνω σκαπάνισσα. Επωφελήθηκα από τις σχολικές διακοπές για να υποβάλω αίτησι να υπηρετήσω ως προσωρινή σκαπάνισσα. Επίσης οι πείρες των αδελφών μου όπως εκτίθενται στη Σκοπιά υπεκίνησαν την καρδιά μου να αποβλέπω στο προνόμιο του σκαπανέως.»
Ένας πρεσβύτερος στην Κορέα ενεθάρρυνε τα τέσσερα τέκνα του να γίνουν σκαπανείς. Σε μια συνέλευσι περιοχής ελήφθη συνέντευξις αυτού και των τέκνων του. Η μεγαλύτερη θυγατέρα του αφηγήθηκε πώς είχε διακριθή στο γυμνάσιο. Ήθελε να εισαχθή και στο κολλέγιο κάποτε. Εν τούτοις, ο πατέρας της την επληροφόρησε ότι, αν και ήταν ελεύθερη να εκλέξη μια τέτοια πορεία, δεν θα μπορούσε ν’ αναμένη οικονομική υποστήριξι απ’ αυτόν. Άλλαξε γνώμη ως προς το κολλέγιο και τώρα απολαμβάνει πολλές ευλογίες ως σκαπάνισσα. Το δεύτερο τέκνο, ένας γυιος, είπε πώς και αυτός ήθελε κάποτε να πάη στο κολλέγιο και να ακολουθήση κοσμικά μαθήματα. Αλλ’ ο πατέρας του κάθησε και ανεσκόπησε τις Γραφές μαζί του. Ο πατέρας επίσης του είπε ότι αν επέμενε ν’ ακολουθήση μια κοσμική πορεία έπρεπε ν’ αναζητήση ένα άλλο τόπο για να ζήση. Αυτός πρόσεξε τη συμβουλή του πατέρα του και είναι πολύ ευγνώμων που ο πατέρας του ήταν στοργικός αλλά και σταθερός στη στάσι του. Τα δύο νεώτερα παιδιά εξήγησαν ότι εντυπωσιάσθηκαν απ’ ό,τι συνέβη στα δύο μεγαλύτερα αδέλφια τους. Από την αρχή σχεδίασαν να γίνουν σκαπανείς. Ο νεώτερος γυιος εγκατέλειψε την γυμνασιακή του εκπαίδευσι για να γίνη σκαπανεύς.
Σκεφθήτε το Έργο Σκαπανέως
Μολονότι μπορεί να είναι επιθυμία της καρδιάς σας να μετέχετε στις χαρές του έργου σκαπανέως, οι τωρινές σας περιστάσεις μπορεί απλούστατα να μην σας επιτρέπουν να το κάνετε αυτό. Σ’ αυτή την περίπτωσι μη αποθαρρύνεσθε. Μπορείτε να είσθε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του Ιησούς Χριστός εκτιμούν πάρα πολύ την πιστή σας υπηρεσία.
Πιθανόν με μια επίμονη προσευχή, τα εμπόδια που παρεμβάλλονται ν’ αφαιρεθούν τελικά και να σας ελευθερώσουν να εκπληρώσετε την επιθυμία της καρδιάς σας. Αυτή ήταν η πείρα μιας αδελφής η οποία τώρα υπηρετεί ως ιεραπόστολος. Όταν έκαμε γνωστά τα σχέδιά της να γίνη σκαπάνισσα, ήταν ακόμη ανήλικη και έμενε στο σπίτι της. Ο άπιστος πατέρας της δεν ήθελε να γίνη σκαπάνισσα αλλά να πάη στο κολλέγιο. Αυτή συνεχώς προσηύχετο στον Ιεχωβά να μαλακώση την καρδιά του πατέρα της. Μέσα σ’ ένα χρόνο, μπόρεσε να εισέλθη στην υπηρεσία σκαπανέως. Η υγεία της επίσης άρχισε να βελτιώνεται και αυτό έκαμε ευνοϊκή εντύπωσι στον πατέρα της. Αυτή η αδελφή, ανατρέχοντας στην υπηρεσία σκαπανέως που έκαμε, λέγει τα εξής: «Άξιζε να υπερνικήσω όλες τις δυσκολίες που μπήκαν στο δρόμο μου.»
Καθώς εξετάζετε τις πείρες των άλλων, σκεφθήτε και σεις αν μπορείτε να επωφεληθήτε από το προνόμιο να γίνετε σκαπανεύς. Ο Ιεχωβά Θεός, φυσικά, έχει αφήσει στον καθένα μας ν’ αποφασίση μόνος του πόσο χρόνο θ’ αφιερώσωμε στο έργο του κηρύγματος και της μαθητεύσεως. Μας διευκρίνισε επίσης την ανάγκη που υπάρχει για το ζωτικό αυτό έργο. Μας απεκάλυψε ότι αυτό το σύστημα πραγμάτων σε λίγο θα φθάση στο τέλος του. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή των ανθρώπων είναι σε κίνδυνο. Οι άνθρωποι είναι ανάγκη να έλθουν σε μια επιδοκιμασμένη σχέσι με τον Ιεχωβά αν πρόκειται να επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψι. Επίσης, ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει ότι είναι θέλημά του να διαδώσωμε το ψυχοσωτήριο άγγελμα του Λόγου του. Το να συμμορφωθούμε λοιπόν με το θέλημά του αποτελεί εκδήλωσι της αγάπης μας σ’ αυτόν και στους συνανθρώπους μας.
Η αγάπη σας για τον Ιεχωβά υποκινεί τις επιθυμίες της καρδιάς σας; Αν ναι, είτε μπορείτε να γίνετε σκαπανεύς είτε όχι, μπορείτε να έχετε τη βαθειά ικανοποίησι γνωρίζοντας ότι είσθε ολοψύχως στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ο Ιησούς είπε στους αδελφούς του να κηρύττουν και να διδάσκουν. «Μαθητεύσατε» τους είπε. Όλοι οι αφιερωμένοι Χριστιανοί γνωρίζουν τι να κάμουν και θα ενασχολούνται στο να λέγουν τ’ αγαθά νέα στους άλλους από σπίτι σε σπίτι, παντού, και οποτεδήποτε.