Η Θεραπεία των Εθνών Επλησίασε

 1. Με ποια έννοια τα έθνη έχουν σήμερα μεγάλη ανάγκη θεραπείας;

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ των εθνών είναι πάρα πολύ αναγκαία στις παρούσες ημέρες των ανωμαλιών μέσα στα έθνη και μεταξύ εθνών. Οι θεραπευταί του κόσμου κατανοούν όλοι το γεγονός αυτό. Ολόκληρος ο κόσμος είναι σε μια πολύ νοσηρή κατάστασι. Όταν το λέμε αυτό, δεν έχομε απλώς υπ’ όψιν τα ανθρώπινα σώματα της ανθρωπότητος, αλλά ειδικά τις απανταχού ηθικές, θρησκευτικές και πολιτικές καταστάσεις. Τι θα συμβή αν η θεραπεία των πολιτικών εθνών δεν επέλθη σύντομα, στη διάρκεια της δικής μας ζωής; Όλοι έχομε λόγο να ενδιαφερώμεθα.

 2. Πώς ο Πρόεδρος Σουκάρνο της Ινδονησίας κατέδειξε ότι τα έθνη του κόσμου χρειάζονται θεραπεία;

² Οι εξέχοντες πολιτικοί του κόσμου είναι ανήσυχοι. Προσπαθούν να ενεργήσουν ως θεραπευταί, ιατροί του κόσμου. Προσφάτως ο Πρόεδρος Αχμέτ Σουκάρνο της Ινδονησίας είπε κάτι το ζωτικό. Ο ίδιος, ένας αφωσιωμένος Μωαμεθανός, είναι αρχηγός ενός έθνους ογδόντα δύο εκατομμυρίων ανθρώπων, από τους οποίους εννέα στους δέκα είναι Μωαμεθανοί. Εν τούτοις, ο Πρόεδρος Σουκάρνο εταξίδεψε αεροπορικώς 900 μίλια από την πρωτεύουσα του έθνους στη Σουμάτρα για να ομιλήση σε μια συγκέντρωσι ανθρώπων μιας διαφορετικής θρησκείας. Η συγκέντρωσις αυτή ελέγετο Χριστιανική Συνδιάσκεψις Ανατολικής Ασίας, οι δε 120 απεσταλμένοι που ήσαν εκεί προήρχοντο από είκοσι τέσσερα έθνη. Αντεπροσώπευαν το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, των οποίων η κεντρική έδρα είναι στη Γενεύη της Ελβετίας. Ο Πρόεδρος Σουκάρνο άκουσε ένα Διαμαρτυρόμενο κληρικό να λέγη από το βήμα σ’ ένα πλήθος χιλίων περίπου ατόμων πολλών γλωσσών: «Θα αναγνώσωμε όλοι την Κυριακή προσευχή—ο καθένας στη δική του γλώσσα.» Αργότερα, στις 17 Μαρτίου 1957, ο Πρόεδρος Σουκάρνο ωμίλησε στην υπαίθριο συνάθροισι καθώς και στο ξενοδοχείο του. Εξήγησε ότι ένας από τους πέντε φιλοσοφικούς κανόνες στους οποίους βασίζεται η Ινδονησία είναι η «πίστις στον Θεό.» Ο κόσμος αυτός είναι σε μια «ταραχώδη κατάστασι», είπε, και προσέθεσε ότι «ο άνθρωπος μιλεί με το στόμα του για παγκόσμια ειρήνη, αλλ’ ότι ο άνθρωπος κατασκευάζει επίσης όπλα αυτοκαταστροφής.» Όπως ένας γιατρός παρά την κλίνην ενός επικινδύνως ασθενούς, είπε: «Ζούμε στην κρίσιμη περίοδο του ανθρώπου.» (Τάιμς της Νέας Υόρκης, 20ής Μαρτίου 1957) Ασφαλώς ένας γιατρός με σαφή αντίληψι θα έλεγε ότι αν οι άνθρωποι λέγουν ένα πράγμα, αλλά πράττουν ακριβώς το αντίθετο, είναι ηθικώς ασθενείς και διανοητικώς άρρωστοι, για να μην πούμε ότι είναι και θρησκευτικώς ακατάστατοι—άνθρωποι με διχασμένη προσωπικότητα.

 3. Όπως παρετηρήθη στην Άπω Ανατολή, τι υπεσχέθη ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ για τη θεραπεία του διηρημένου αυτού κόσμου;

³ Ένας άλλος πρόεδρος προέβαλε τον εαυτό του ως θεραπευτή του κόσμου. Η Άπω Ανατολή έλαβε υπό σημείωσιν το φάρμακο που προσέφερε. Στις 22 Ιανουαρίου 1957, η εφημερίς Τσάινα Ποστ της Ταϊπέ, Ταϊβάν (ή, Φορμόζας), εξεδόθη με την εξής επικεφαλίδα στην πρώτη σελίδα: «Ο Άικ, στη 2α Εναρκτήριο Ομιλία, Υπόσχεται τη Δύναμι και τον Πλούτο των Η.Π. για να Βοηθήσουν στη Θεραπεία της Παγκοσμίου Διαιρέσεως.» Κατόπιν, αναφερόμενη στη δεύτερη εγκατάστασι του Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ως προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αυτή η μόνη Αγγλόφωνος εφημερίς της Ελευθέρας Κίνας εδημοσίευσε το εξής ειδησεογραφικό τηλεγράφημα της 21ης Ιανουαρίου, από την Ουάσιγκτον D.C.: «Ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ υπεσχέθη σήμερα τη δύναμι και τον πλούτον της Αμερικής για να υποβοηθηθή ‘η θεραπεία του διηρημένου αυτού κόσμου’ και να επέλθη ειρήνη με δικαιοσύνη υπό τον νόμον. Το να επιτευχθή αυτός ο σκοπός ‘θα είναι δύσκολο’ και ‘πρέπει να είμεθα . . . έτοιμοι να πληρώσωμε ολόκληρο το τίμημα’, είπε ο Πρόεδρος. ‘Μεγάλη θα είναι η δαπάνη,’ είπε, ‘σε κόπους που θα υφιστάμεθα υπομονητικά, σε βοήθεια που θα παρέχεται ειλικρινώς, σε θυσία που θα υφιστάμεθα ηρέμως.’ Ο Αϊζενχάουερ διεκήρυξε ‘τη βαθιά ανάμιξι’ της Αμερικής ‘στα πεπρωμένα των απανταχού ανθρώπων’.»

 4. (α) Σε ποιο βιβλίο εβασίζετο η ομιλία του Αϊζενχάουερ περί θεραπείας του κόσμου τούτου; (β) Σε ποιο εδάφιο του βιβλίου αυτού έθεσε το χέρι του όταν ωρκίσθη ως πρόεδρος;

⁴ Λίγοι άνθρωποι θα κατανοήσουν ότι η ομιλία του Προέδρου Αϊζενχάουερ περί θεραπείας του διηρημένου αυτού κόσμου είχε τις ρίζες της μέσα στην Αγία Γραφή, στο ιερό βιβλίο των Ιουδαίων και των Χριστιανών. Σημειώστε, όμως, αυτά: Όταν ο Αϊζενχάουερ ωρκίσθη υπηρεσιακώς για δεύτερη φορά, έθεσε το χέρι του επάνω στο ανοιχτό αντίτυπο της Αμερικανικής Στερεοτύπου Μεταφράσεως της Γραφής, που του εδόθη από τη μητέρα του όταν επρόκειτο ν’ αποφοιτήση από τη Στρατιωτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ουέστ Πόιντ της Νέας Υόρκης, το 1915. Τα χέρι του εναπετέθη επάνω στο εδάφιο του Ψαλμού 33:12, που λέγει: «Μακάριον το έθνος, του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά· ο λαός, τον οποίον εξέλεξε δια κληρονομίαν αυτού.» Αυτό ήταν ως να υπέβαλλε την ιδέα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πρέπει να είναι αυτό το «Μακάριον έθνος του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά,» και ότι, για να γίνουν μακάρια όλα τα έθνη της γης πρέπει το καθένα να είναι ένα έθνος που έχει τον Ιεχωβά ως Θεόν του.

 5. Όταν ο Αϊζενχάουερ ωρκίσθη για πρώτη φορά ως πρόεδρος σε ποιο εδάφιο ετέθη το αριστερό του χέρι;

⁵ Αλλ’ η μνεία του Αϊζενχάουερ περί «θεραπείας» του διηρημένου αυτού κόσμου μάς φέρνει πίσω στις μέρες της πρώτης του εγκαταστάσεως ως προέδρου, πριν από τέσσερα χρόνια, στο έτος 1953. Όταν ωρκίσθη, έθεσε το αριστερό του χέρι επάνω σε δύο αντίτυπα της Αγίας Γραφής. Το ένα αντίτυπο, το λεγόμενο Γραφή του Γεωργίου Ουάσιγκτον, ανοίχθηκε στον Ψαλμό 127:1, που λέγει: «Εάν ο Κύριος δεν οικοδομήση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν· εάν ο Κύριος δεν φυλάξη πόλιν, εις μάτην αγρυπνεί ο φυλάττων.» Το άλλο αντίτυπο, η δωρημένη στον Στρατηγό Αϊζενχάουερ Γραφή, με το όνομά του γραμμένο ολογράφως με χρυσά γράμματα επάνω στο μαύρο δερμάτινο κάλυμμα, ανοίχθηκε στο βιβλίο 2 Χρονικών 7:14 που λέγει: «Και [εάν] ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη το όνομά μου, ταπεινώσωσιν εαυτούς, και προσευχηθώσι, και εκζητήσωσι το πρόσωπόν μου, και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε εγώ θέλω επακούσει εκ του ουρανού, και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών, και θεραπεύσει την γην αυτών.»—Τάιμς της Νέας Υόρκης, 20ής και 21ης Ιανουαρίου 1953.

 6. Επομένως, ποιο ερώτημα τίθεται σχετικά με τη θεραπεία του κόσμου τούτου, και της Αμερικής μαζί;

⁶ Πιθανώς ο Στρατηγός Αϊζενχάουερ ενόμισε ότι η χώρα της Αμερικής εχρειάζετο να θεραπευθή μετά τη διακυβέρνησι του προηγουμένου προέδρου· αλλά μήπως δεν εχρειάζοντο θεραπεία και τα άλλα έθνη του κόσμου; Σε διάστημα λιγώτερο από δύο μήνες αφότου ο Στρατηγός Αϊζενχάουερ έγινε πρόεδρος για πρώτη φορά, ο ισχυρός Ρώσος Κομμουνιστής δικτάτωρ Ιωσήφ Στάλιν απέθανε, αλλά μήπως εβελτιώθη η κατάστασις των εθνών του κόσμου; Στη διάρκεια της δευτέρας θητείας του Προέδρου Αϊζενχάουερ, μετά τέσσερα έτη και πλέον αφότου ωρκίσθη ιεροπρεπώς με το χέρι του επάνω στο εδάφιο 2 Χρονικών 7:14, μήπως η χώρα της Αμερικής εθεραπεύθη απ’ αυτόν και από τους άλλους Αμερικανούς πολιτικούς και από τους εμπορικούς ηγέτας και τους κληρικούς; Εθεραπεύθη μήπως ο διηρημένος κόσμος, χάρις στη δύναμι και στον πλούτο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ τα υπεσχέθη για τον σκοπόν αυτόν;

 7. Ποια παγκόσμια γεγονότα και συνθήκες από τις 20 Ιανουαρίου 1953, πιστοποιούν ότι το Αμερικανικό μέσον θεραπείας δεν μπορεί παρά ν’ αποτύχη να θεραπεύση τον διηρημένον αυτόν κόσμο; Και γιατί δεν μπορεί να θεραπευθή η ίδια η Αμερική και μόνη;

⁷ Η έκρηξις των πρώτων υδρογονικών βομβών από τις δημοκρατικές και τις Κομμουνιστικές δυνάμεις στις 20 Ιανουαρίου 1953 και έπειτα· η αποτυχία των διαδοχικών συνδιασκέψεων του αφοπλισμού· ο συνεχιζόμενος σκοπός του Κομμουνιστικού γίγαντος να επεκτείνη τη σημερινή κυριαρχία που έχει επάνω στο ένα τρίτον της γης σε πλήρη παγκόσμια κυριαρχία, με την άκαμπτη απόφασι των μη κομμουνιστικών εθνών ν’ αντισταθούν· η προσπάθεια των εκατέρωθεν επιστημόνων να εφεύρουν μακράς ακτίνος βλήματα ικανά να πετούν με ατομικούς κώνους μάχης σε αποστάσεις χιλιάδων μιλίων, ακόμη κι από τη μια ήπειρο στην άλλη, για να φθάσουν στον μακρινόν εχθρό με θορυβώδη, ευρείας εκτάσεως καταστροφή· τα μίση, οι ζηλοτυπίες, οι υποψίες και οι ανταγωνισμοί μεταξύ εθνών μεγάλων και μικρών οι αναρίθμητες θρησκευτικές διαφορές μεταξύ λαών και κοινοτήτων και το πνεύμα της αντιπαθείας, και, προφανώς, κάποια αόρατη, ακαταμάχητη, υπεράνθρωπη δαιμονική δύναμις που σύρει σταθερά τα έθνη σε μια μανιασμένη πορεία ολοένα πλησιέστερα στην ερήμωσι και στην καταστροφή—όλα αυτά εύγλωττα πιστοποιούν ότι το μέσον θεραπείας ακόμη και του πλουσιωτέρου και ισχυροτέρου έθνους της γης δεν μπορεί παρά ν’ αποτύχη να θεραπεύση τον διηρημένον αυτόν κόσμο. Αποτυχία θεραπείας δεν σημαίνει τίποτε ολιγώτερο από τον θάνατο του κόσμου αυτού με όλες τις συνέπειες τούτου στον πληθυσμό της γης που αποτελείται από δύο δισεκατομμύρια και πεντακόσια εκατομμύρια ανθρώπους. Αν πρόκειται να θεραπευθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και ο υπόλοιπος κόσμος πρέπει, επίσης, να θεραπευθή. Διότι σήμερα κανένα έθνος δεν ζη αφ’ εαυτού του. Κανένα έθνος δεν μπορεί να σταθή μόνο. Κανένα έθνος δεν μπορεί να φυλαχθή από το να συλλάβη τη μολυσματική νόσο που φέρνει τα ασθενή έθνη στον τάφο τους.

 8. (α) Πώς μπορεί οποιοσδήποτε ν’ αναγγείλη ως αγαθά νέα το ότι η θεραπεία των εθνών επλησίασε; (β) Ποιος ήταν εκείνος που είπε τους λόγους περί θεραπείας στο 2 Χρονικών 7:14, σε ποιους είπε αυτούς τους λόγους, και γιατί;

⁸ Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς ν’ αναγγείλη ως αγαθά νέα το ότι η θεραπεία των εθνών επλησίασε; Μπορούμε να το αναγγείλωμε αυτό όταν παρατηρήσωμε προς την ορθή κατεύθυνσι για τη θεραπεία και όταν προσέξωμε τις περιπτώσεις των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων όλων των εθνών που έχουν λάβει ήδη το μέσον θεραπείας και οδεύουν προς την πλήρη ανάρρωσι και την τελεία υγεία. Όταν ο Στρατηγός Αϊζενχάουερ, με το χέρι του επάνω στην ανοιχτή Γραφή, ωρκίσθη να είναι πιστός στην προεδρία, ησθάνετο ότι ωρκίζετο ενώπιον του Θεού. Όταν είχε το χέρι του στο 2 Χρονικών 7:14 του ιερού εκείνου Βιβλίου, είχε το χέρι του στον λόγον του Θεού που είχε απευθυνθή προς έναν άλλον άρχοντα, ο οποίος πριν από πολύν καιρό εβασίλευε στην Εγγύς Ανατολή παντού από τον ποταμό της Αιγύπτου στο νότο ως τον ποταμό Ευφράτη στον βορρά, μια έκτασι που την κατοικούσαν πολλοί και διάφοροι λαοί. Ο Θεός είχε ειπεί εκείνα τα λόγια στον σοφώτερον άρχοντα των αρχαίων χρόνων, στον Βασιλέα Σολομώντα, τον γιο του Δαβίδ, ο οποίος εβασίλευε στην αγία πόλι Ιερουσαλήμ αιώνες πριν αρχίσουν οι εποχές του Βουδδισμού και του Κομφουκιανισμού. Η χώρα του Βασιλέως Σολομώντος ήταν τότε σε μια υγιά κατάστασι, διότι είχε το μόνο πράγμα που εχρειάζετο για την πραγματική υγεία, δηλαδή, την αληθινή θρησκεία, και ζούσε σε αρμονία μ’ εκείνη τη θρησκεία. Ο Βασιλεύς Σολομών τότε μόλις είχε οικοδομήσει ένα ναό και τον αφιέρωσε στον Θεό, και τότε ο Θεός έκαμε μια εμφάνισι σ’ αυτόν και είπε αυτούς τους λόγους. Ο Θεός προέβλεπε τον καιρό που το έθνος του Βασιλέως Σολομώντος θα εξέπιπτε από την υγιά αυτή κατάστασι και η χώρα θα υφίστατο την τιμωρία των πληγών. Γι’ αυτό ο Θεός του είπε πώς θα επανεφέρετο η χώρα στην υγεία.

 9. Πώς γνωρίζομε ότι ο Θεός που είπε αυτούς τους λόγους δεν ήταν ο Ιησούς Χριστός;

⁹ Αλλά ποιος ήταν αυτός ο Θεός με τη δύναμι να θεραπεύση ένα έθνος; Ήταν μήπως ο Ιησούς Χριστός; Όχι· διότι αυτός ο Ιησούς επρόκειτο ακόμη να είναι ένας κατά σάρκα απόγονος του Βασιλέως Σολομώντος μετά από χίλια και πλέον χρόνια. Όχι, αλλά η ίδια η ιστορία της Γραφής λέγει στο 2 Χρονικών 7:12-14 (ΑΣ): «Και εφάνη ο Ιεχωβά εις τον Σολομώντα δια νυκτός, και είπε προς αυτόν, Ήκουσα της προσευχής σου, και εξέλεξα τον τόπον τούτον εις εμαυτόν δια οίκον θυσίας. Εάν κλείσω τον ουρανόν και δεν γίνηται βροχή, και εάν προστάξω την ακρίδα να καταφάγη την γην, και εάν αποστείλω θανατικόν μεταξύ του λαού μου, και ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη το όνομά μου, ταπεινώσουν εαυτούς, και προσευχηθώσι, και εκζητήσωσι το πρόσωπόν μου, και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε εγώ θέλω επακούσει εκ του ουρανού, και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών, και θεραπεύσει την γην αυτών.» Με θεόπνευστο κύρος η Γραφή λέγει ότι εκείνος που έκαμε αυτή την παρηγορητική υπόσχεσι στον Βασιλέα Σολομώντα ήταν ο Θεός, ο οποίος μόνος έχει το όνομα Ιεχωβά.

10. Πώς τα δύο Γραφικά εδάφια που εχρησιμοποιήθησαν στην εγκατάστασι του Αϊζενχάουερ ως προέδρου εφαρμόζονται σ’ εκείνους που εκλήθησαν με το όνομα του Ιεχωβά;

¹⁰ Αυτός είπε για τον λαό του Βασιλέως Σολομώντος «ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη το όνομά μου.» Αυτοί αποτελούσαν τον λαό στον οποίον ανεφέρετο το εγκαινιαστικό εδάφιο του προέδρου στον Ψαλμό 33:12 (ΑΣ), που λέγει: «Μακάριον το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Ιεχωβά· ο λαός, τον οποίον εξέλεξε δια κληρονομίαν αυτού.» Και αν αυτός ο λαός που έφερε το όνομα του Θεού, προσπαθούσε να οικοδομήση ένα οίκον ή να φρουρήση μια πόλι χωρίς τη βοήθεια και την επίβλεψί του, θα ήταν ακριβώς ό,τι ελέγετο στο άλλο εγκαινιαστικό εδάφιο του προέδρου, στον Ψαλμό 127:1 (ΑΣ ): «Εάν ο Ιεχωβά δεν οικοδομήση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν· εάν ο Ιεχωβά δεν φυλάξη πόλιν, εις μάτην αγρυπνεί ο φυλάττων.». Πριν από πολύν καιρό, στη Χερσόνησο Σινά και κοντά στον τωρινό Κόλπο του Σουέζ, ο Θεός είχε ειπεί στον ίδιο αυτό λαό τα εξής λόγια, που είναι σημαντικά για όλους τους λαούς: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο θεραπεύων σε.»—Έξοδ. 15:26, ΑΣ.

ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΝΟΣΟΥΝ

11. Σε ποιο άλλο έθνος βλέπομε να παριστάνεται η ρίζα της ανωμαλίας και το μέσον θεραπείας της;

¹¹ Απ’ αυτή την αρχή τους όλα τα έθνη του παλαιού αυτού κόσμου νοσούσαν, περιλαμβανομένου και του νεαρού έθνους του συγχρόνου Ισραήλ. Η νοσηρή τους κατάστασις φθάνει τώρα σ’ ένα μεγάλο αποκορύφωμα. Γιατί ανέκυψε η σοβαρή αυτή κατάστασις; Ποια είναι η ρίζα της ανωμαλίας, για να μπορέσουμε να γνωρίσωμε ποιο είναι το μόνο μέσον θεραπείας που πρέπει να εφαρμοσθή για να θεραπευθούμε; Η απάντησις στο ζωτικό αυτό ερώτημα μας δίδεται σ’ ένα εθνικό παράδειγμα. Όχι, όχι στο σύγχρονο Ισραήλ, του οποίου και αυτή την ύπαρξι μισεί ο Αραβικός κόσμος, αλλά στο δωδεκάφυλο έθνος του Ισραήλ που υπήρχε πριν από δύο χιλιάδες πεντακόσια έτη και πλέον, το έθνος που παρήγαγε τον νομοθέτη Μωυσή και τον Βασιλέα Δαβίδ και τον Βασιλέα Σολομώντα. Στη Χερσόνησο Σινά, στο Όρος Σινά, ο Μωυσής ενεργούσε ως μεσίτης μεταξύ Ιεχωβά Θεού και ανθρώπων και τους έφερε σε μια εθνική συνθήκη με τον Θεό. Μέσω του Μωυσέως, ο Θεός έδωσε τους ειδικούς του νόμους στο αρχαίο εκείνο έθνος Ισραήλ.

12. Λόγω της καταγωγής των από ποιον άνθρωπο εξέλεξε ο Θεός το έθνος Ισραήλ και τι υποσχέσεις θεραπείας των εθνών έκαμε ο Θεός μέσω αυτού του ανθρώπου;

¹² Εκείνο τον καιρό ο Μωυσής είπε στον Ισραήλ ότι ο Ιεχωβά Θεός δεν είχε εκλέξει το έθνος εξαιτίας του ό,τι ήσαν αυτοί καθ’ εαυτούς. Αντιθέτως, το έκαμε διότι ο προπάππος των ήταν ο Εβραίος που ωνομάζετο Αβραάμ, αυτός δε ο Αβραάμ πραγματικά επίστευε στον Ιεχωβά ως Θεόν και υπήκουε σ’ Αυτόν, και γι’ αυτό εκλήθη «φίλος Θεού». (Δευτ. 7:6-9· 2 Χρον. 20:7· Ησ. 41:8· Ιάκ. 2:23) Ο Θεός ειδικά υπεσχέθη στον φίλον του Αβραάμ ότι επρόκειτο να επέλθη μια θεραπεία σε όλα τα έθνη της γης, και ότι ο Αβραάμ και το σπέρμα του, δηλαδή οι απόγονοί του, θα είχαν ένα μέρος στο θαυμάσιο εκείνο θεραπευτικό έργο. Οι υποσχέσεις του Θεού προς τον Αβραάμ ήσαν: «Θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης.» «Και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.» (Γεν. 12:3· 22:18) Εξαιτίας των επαγγελιών εκείνων, κανείς ας μην κάμη το λάθος σήμερα να νομίση ότι με τα λόγια αυτά εννοείται το σύγχρονο έθνος Ισραήλ. Είναι αληθές ότι οι σύγχρονοι Ισραηλινοί μπορούν να καταδείξουν ότι είναι φυσικοί απόγονοι του αρχαίου Αβραάμ, αλλ’ αυτή απλώς η γενεαλογική γραμμή δεν τους κάνει να είναι το σπέρμα της ευλογίας, ούτε ακόμη για τα ογδόντα άλλα έθνη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στον οποίον ανήκει το Ισραήλ. Σήμερα κανείς δεν βλέπει τα έθνη της γης να ευλογούνται από το έθνος Ισραήλ και να θεραπεύωνται. Η θεραπεία των λαών όλων των εθνών επλησίασε στην εποχή μας με μέσα διαφορετικά από το σύγχρονο αυτό έθνος του διηρημένου αυτού κόσμου.

13. Πώς ο Ψαλμός 33:12 εφηρμόσθη στον Ισραήλ υπό τον Βασιλέα Σολομώντα, και τίνος προφητική εικών ήταν η εθνική των κατάστασις;

¹³ Στις ημέρες του Βασιλέως Σολομώντος, σχεδόν πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια, μπορούσε να λεχθή για τον λαό του: «Μακάριον το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Ιεχωβά, ο λαός τον οποίον εξέλεξε δια κληρονομίαν αυτού.» (Ψαλμ. 33:12, ΑΣ) Το δωδεκάφυλον έθνος ήταν ενωμένο στη λατρεία του Ιεχωβά. Συνεργάσθηκαν οι δώδεκα φυλές στην οικοδόμησι ενός ενδόξου ναού σ’ Αυτόν στην Ιερουσαλήμ. Ετήρησαν το μέρος των στη συνθήκη ή διαθήκη που είχαν κάμει μαζί του, με την υπακοή στις εντολές του. Έτσι, και Αυτός ετήρησε το μέρος του στη διαθήκη ευλογώντας τους με προστασία από τους εχθρούς των και με ευημερία. Η ιστορία της βασιλείας του Σολομώντος μάς λέγει: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήσαν πολυάριθμοι, ως η άμμος η παρά την θάλασσαν κατά το πλήθος, τρώγοντες, και πίνοντες, και ευθυμούντες. Και εξουσίαζεν ο Σολομών επί πάντα τα βασίλεια, από του ποταμού έως της γης των Φιλισταίων, και έως των ορίων της Αιγύπτου· και έφερον δώρα, και ήσαν δούλοι εις τον Σολομώντα καθ’ όλας τας ημέρας της ζωής αυτού.» (1 Βασ. 4:20, 21) Αυτό ήταν μια προφητική εικόνα του πώς θα είναι η γη όταν ο Ιεχωβά Θεός θεραπεύση όλο το ανθρώπινο γένος φέρνοντας την ευλογία που υπεσχέθη δια του Αβραάμ.

14. Ποια βασίλισσα ήλθε από πολύ μακριά για να ιδή και ν’ ακούση η ίδια τη σοφία του Σολομώντος και κατόπιν τι ωμολόγησε ειλικρινώς για τον λαό του Σολομώντος;

¹⁴ Ακόμη και η βασίλισσα της Σεβά ήλθε από απόστασι χιλίων πεντακοσίων μιλίων, από το νοτιοδυτικό άκρον της Αραβικής Χερσονήσου, κοντά στο σημερινό Άντεν, ακριβώς για να μάθη μόνη της περί της σοφίας του Σολομώντος. Η βασίλισσα της Σεβά, αφού είδε τι είχε κάμει ο Σολομών και πόσο σοφός ήταν ως βασιλεύς, είπε στον Σολομώντα: «Η σοφία σου και η ευημερία σου υπερβαίνουσι την φήμην την οποίαν ήκουσα· μακάριοι οι άνδρες σου, μακάριοι οι δούλοί σου ούτοι, οι ιστάμενοι πάντοτε ενώπιόν σου, οι ακούοντες την σοφίαν σου· έστω Ιεχωβά ο Θεός σου ευλογημένος, όστις ευηρεστήθη εις σε, δια να σε θέση επί τον θρόνον του Ισραήλ! επειδή ο Ιεχωβά ηγάπησεν εις τον αιώνα τον Ισραήλ, δια τούτο σε κατέστησε βασιλέα, δια να κάμνης κρίσιν και δικαιοσύνην.» (1 Βασ. 10:1-9, ΜΝΚ) Έτσι, αυτή η μη Ισραηλίτις βασίλισσα ήταν αρκετά ειλικρινής ώστε να παραδεχθή ότι ο Ιεχωβά Θεός είχε εκλέξει τους απογόνους εκείνους του πιστού Αβραάμ ως κληρονομίαν του για να είναι Θεός των, και ότι γι’ αυτόν τον λόγου οι Ισραηλίται εκείνοι ήσαν τότε ευλογημένοι, πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια περίπου.

15. Πώς διηρέθη ο Ισραήλ μετά τον θάνατο του Σολομώντος, και τι καταστροφές επήλθαν σ’ αυτά τα μέρη του έθνους ως το έτος 607 προ Χριστού, και γιατί;

¹⁵ Αλλ’ εξετάστε την ιστορία του Ισραήλ μετά τον θάνατο του Βασιλέως Σολομώντος. Το έθνος διηρέθη σε δύο βασίλεια, το βασίλειο του Ισραήλ με την πρωτεύουσά του προς βορράν και το βασίλειο του Ιούδα με πρωτεύουσά του την Ιερουσαλήμ και με τον γιο του Σολομώντος ως βασιλέα. Γιατί έγινε αυτό; Διότι στη μετέπειτα ζωή του ο Βασιλεύς Σολομών εξέπεσε από την ουράνια σοφία και απεμακρύνθη από τον Θεό του πατέρα του, του Βασιλέως Δαβίδ. Το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ διήρκεσε 257 χρόνια. Κατόπιν κατεστράφη από την παγκόσμια δύναμι Ασσυρία. Γιατί; Διότι κι αυτό απεστάτησε από τη λατρεία του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ και ανέλαβε τη λατρεία των ειδώλων, του χρυσού μόσχου, και αργότερα του ψευδούς θεού Βάαλ και της συζύγου του Αστάρτης, ή Ασταρώθ. Το βασίλειο του Ιούδα διήρκεσε 390 χρόνια μετά τον θάνατο του Σολομώντος. Κατόπιν το έτος 607 προ Χριστού ο ναός του ο αφιερωμένος στον Ιεχωβά κατεστράφη, η αγία του πόλις Ιερουσαλήμ κατεδαφίσθη, οι δε ολίγες χιλιάδες των Ισραηλιτών που επέζησαν αυτής της καταστροφής μετεφέρθησαν κατά το πλείστον στη Βαβυλώνα, στη χώρα των κατακτητών των, και η γη του Ιούδα αφέθη να γίνη μια άγρια έρημος, που την απεστρέφοντο όλοι οι διαβαίνοντες. Γιατί; Διότι αυτοί οι Ιουδαίοι, η λαός του Ιούδα, εγκατέλειψαν τον Ιεχωβά, τον Θεό του προπάτορός των Αβραάμ. Χωρίς αυτόν ως Θεόν, πώς ήταν δυνατόν να ευλογηθούν;

16. Πώς εθεραπεύθη αυτός ο λαός και η χώρα του και τίνος γεγονότος έχομε έτσι ιστορική απόδειξι;

¹⁶ Ασφαλώς εκείνος ο λαός τότε είχε ανάγκην θεραπείας· ασφαλώς η ιερή των χώρα εχρειάζετο θεραπεία. Επήλθε η θεραπεία; Ναι, εβδομήντα χρόνια μετά την καταστροφή της αγίας πόλεως Ιερουσαλήμ. Γιατί; Διότι ο Ιεχωβά Θεός δεν τους απέρριψε τότε από το να είναι ο εκλεκτός του λαός. Ως εξόριστοι στη Βαβυλώνα, δηλαδή εκεί όπου τώρα είναι το Αραβικό βασίλειο του Ιράκ, πολλοί Ισραηλίται εθλίβοντο διότι είχαν παραβή τη διαθήκη των με τον Ιεχωβά Θεό και επανήλθαν στη λατρεία του. Χάριν του ιδίου του ονόματος ο Ιεχωβά Θεός έκαμε τότε ό,τι είχε υποσχεθή να κάμη όταν θα επέστρεφαν σ’ αυτόν. Τους εθεράπευσε. Εθεράπευσε τη χώρα των επαναφέροντάς τους από την εξορία και κατοικίζοντας τη χώρα τους με αυτούς, για να μπορέσουν εκεί να τον λατρεύσουν και πάλι σ’ έναν ανοικοδομημένο ναό στην Ιερουσαλήμ. Μ’ αυτό τον τρόπο ο μέγας Ιατρός επέδεσε τις τραυματισμένες καρδιές των κι ευλόγησε την πληγωμένη τους χώρα έτσι ώστε αυτή έγινε σαν τον κήπο της Εδέμ, σαν τον παράδεισο μέσα στον οποίον ο Θεός, ο Δημιουργός, έθεσε τον πρώτον άνδρα και τη γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα. (Ιεζ. 37:22-26) Ενώπιόν μας έτσι είναι η ιστορική απόδειξις ότι ο Παντοδύναμος Θεός Ιεχωβά μπορεί να θεραπεύση ένα έθνος, αρκεί αυτό το έθνος να τον κάμη τον ένα και μόνον Θεόν του.

17. (α) Γιατί δεν υπάρχει σήμερα ναός του Ιεχωβά στο Όρος Μοριά; (β) Για να βρούμε αν ο Ισραήλ εθεραπεύθη με την ίδρυσι της δημοκρατίας το έτος 1948 ποια ερωτήματα πρέπει να θέσωμε και ν’ απαντήσωμε σ’ αυτά;

¹⁷ Σήμερα, περίπου δύο χιλιάδες πεντακόσια χρόνια από τότε, παρατηρούμε τους λόφους, στους οποίους εκείτο η ιερή πόλις της Ιερουσαλήμ. Πού είναι ο ναός του Ιεχωβά που ήταν στο λόφο ή όρος Μοριά; Δεν υπάρχει. Κατεστράφη από τη Ρωμαϊκή παγκόσμια δύναμι στο έτος 70 της Χριστιανικής εποχής. Μήπως αυτό έγινε για τον ίδιο λόγο που είχε γίνει και στο έτος 607 προ Χριστού; Ναι. Έγινε διότι οι Ισραηλίται απεστάτησαν από τη λατρεία του Ιεχωβά. Για τον αποφασιστικό αυτό λόγο η αγία των πόλις επολιορκείτο επί αρκετούς μήνες και εκυριεύθη και κατεστράφη, μαζί με τον ναό της, οι δε 97.000 Ισραηλίται που επέζησαν από την τρομακτική καταστροφή μετεφέρθησαν αιχμάλωτοι και διεσκορπίσθησαν στα πέρατα της γης, όπου και βρίσκονται πολλοί σήμερα. Αλλά μήπως δεν εθεραπεύθη το έθνος των από το έτος 1948, οπότε η δημοκρατία του Ισραήλ ιδρύθη ανάμεσα στα Αραβικά έθνη; Δεν εθεραπεύθη μήπως η χώρα των με όλη τη γεωργία και την κηπουρική και την άντλησι πετρελαίου που κάνουν οι Ισραηλινοί; Για ν’ απαντήσωμε σ’ αυτά τα ερωτήματα με συγκεκριμένα γεγονότα πρέπει να ρωτήσωμε, Ανηγέρθη ο ναός του Ιεχωβά επάνω στο Όρος Μοριά; Εμπιστεύεται το σύγχρονο έθνος Ισραήλ σ’ Αυτόν για προστασία από όλους τους εχθρούς του; Τρώγουν και πίνουν και χαίρουν οι Ισραηλινοί υπό τον βασιλέα του Ιεχωβά από τη φυλή του Ιούδα και τη βασιλική οικογένεια του Δαβίδ, όπως στις ημέρες του Βασιλέως Σολομώντος, του κεχρισμένου γυιού του Δαβίδ; Ανθεί η χώρα των όπως ο κήπος της Εδέμ; Είναι ευτυχείς ως λαός του Ιεχωβά, φέροντας το άγιό του όνομα ως μάρτυρές του;

18. Γιατί η απάντησις σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι Όχι;

¹⁸ Γιατί η απάντησις σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι Όχι; Διότι αυτοί σήμερα δεν είναι «το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Ιεχωβά»· δεν είναι πια «ο λαός, τον οποίον εξέλεξε δια κληρονομίαν αυτού.» (Ψαλμ. 33:12, ΑΣ) Ο Ισραήλ, για να εμμείνη στις αντιγραφικές παραδόσεις των προπατόρων του και για να ακολουθή τους ψευδείς θρησκευτικούς διδασκάλους, απέρριψε τον Ιεχωβά ως Θεόν. Και ο Ιεχωβά αντιστοίχως απέρριψε αυτό το άπιστο έθνος ως λαόν του και αφήρεσε το όνομά του απ’ αυτούς. Από τότε έθεσε το όνομά του επάνω σ’ εκείνους που είναι άξιοι να το φέρουν και να ενεργούν ως μάρτυρές του.

19. Πώς τα είπε αυτά ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός στους τότε Ισραηλίτας πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια, και τι καρπούς φέρει σήμερα η δημοκρατία του Ισραήλ;

¹⁹ Πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός τα είπε αυτά στους Ισραηλίτας. Τους είπε: «Δια τι και σεις παραβαίνετε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας; . . . Και ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας. Υποκριταί, καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαΐας, λέγων, “Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά· η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού· εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων”.» Και λίγες ημέρες πριν αυτοί οι Ισραηλίται θανατώσουν τον Ιησού Χριστό εξαιτίας των ανθρωπίνων των παραδόσεων, τους είπε ότι απέρριψαν τον υποσχεμένον απόγονο του Βασιλέως Δαβίδ, τον οποίον ο Ιεχωβά Θεός είχε χρίσει και αποστείλει, και κατόπιν προσέθεσε: «Δια τούτο λέγω προς υμάς, ότι θέλει αφαιρεθή αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού, και θέλει δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής.» (Ματθ. 15:1-9· 21:42, 43) Εφόσον πρόκειται να κριθή από τους καρπούς του, ερωτούμε, Παράγει σήμερα η δημοκρατία του Ισραήλ τους καρπούς της βασιλείας του Θεού σε απόδειξι του ότι αποτελεί έθνος του; Όχι· όπως δεν έφεραν καρπούς της βασιλείας του Θεού και οι προπάτορές των πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια. Οι επικριτικοί λόγοι του Ιησού σ’ αυτούς εξακολουθούν να ισχύουν έως τώρα: «Ιδού, αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος.» (Ματθ. 23:38) Ίσαμε σήμερα αυτοί δεν έχουν ναό στην παλιά του θέσι στην Ιερουσαλήμ. Ίσαμε σήμερα δεν έχουν ιερατείο από την εκλελεγμένη οικογένεια του Ααρών, αδελφού του Μωυσέως. Η κυβέρνησίς των δεν είναι θεοκρατία. Η δημοκρατία των προσπαθεί να φέρη τους καρπούς της οργανώσεως των Ηνωμένων Εθνών.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΠΟΥ ΕΘΕΡΑΠΕΥΘΗ;

20. Πώς ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον Ισραήλ, και γιατί ωνομάσθη Ιησούς, και πώς έγινε Χριστός;

²⁰ Πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια ο Ιησούς Χριστός ήλθε ως θεραπευτής του θρησκευτικού έθνους Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Ο μεγαλύτερος Ιατρός όλων, ο Ιεχωβά Θεός ο τέλειος Θεραπευτής, τον απέστειλε, μάλιστα από τον ουρανό, διότι δεν υπήρχε ανθρώπινος θεραπευτής σε κανένα μέρος της γης. Πραγματικά, το όνομά του Ιησούς είναι η συντετμημένη μορφή του πλήρους ονόματος που σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία», ενώ ο τίτλος του «Χριστός» σημαίνει «Κεχρισμένος», δηλαδή, εκείνος που εχρίσθη από τον Ιεχωβά με το άγιό Του πνεύμα. Επειδή αυτός επρόκειτο να είναι ένας θεραπευτής από τον Ιεχωβά Θεό, ο άγγελος που προείπε την επικείμενη γέννησί του, είπε σχετικά με την παρθένο μητέρα του: «Θέλει δε γεννήσει υιόν, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν· διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών.» (Ματθ. 1:20, 21) Όταν ο Ιησούς έγινε τριάντα ετών ηλικίας, ο εξάδελφός του Ιωάννης τον εβύθισε στα νερά του Ποταμού Ιορδάνου, και όταν ο Ιησούς βγήκε πάνω από το νερό, κατέβη σημείο από τον ουρανό που εφανέρωνε ότι ο Θεός ήταν εκεί χρίοντας τον βαπτισθέντα Ιησούν με την αόρατη ενεργό δύναμί του ή πνεύμα. (Ματθ. 3:13-17) Έτσι, έγινε Ιησούς ο Χριστός ή Κεχρισμένος. Τότε άρχισε το έργον για το οποίον εχρίσθη.

21. Πώς ο Ιησούς απεδείχθη θεραπευτής, και τι είπε ο μαθητής του Πέτρος γι’ αυτόν;

²¹ Επάνω στη γη ο Ιησούς Χριστός απεδείχθη ότι ήταν ένας θεραπευτής, αν και πλείστοι από τους Ισραηλίτας απέρριψαν τις υπηρεσίες του ως θεραπευτού. Φυσικά, ο Ιησούς Χριστός ιστορείται ότι έκανε θαυματουργικές θεραπείες, γιατρεύοντας στιγμιαίως τους ασθενείς, καθαρίζοντας αμέσως εκείνους που έπασχαν, επαναφέροντας τους χωλούς στη φυσιολογική τους κατάστασι και χρήσι των μελών τους, ακόμη δε και εγείροντας τους νεκρούς σε ζωή, επαναφέροντας ένα άτομο ευθύς από τον τάφο του, όπου είχε παραμείνει νεκρό επί τέσσερες ημέρες. Ο Ιησούς μάλιστα εμοιράσθη τη θεραπευτική του δύναμι με τους στενούς του ακολούθους. Ένας απ’ αυτούς, ονόματι Πέτρος, είπε: «Ο Θεός έχρισε τον Ιησούν τον από Ναζαρέτ με πνεύμα άγιον και με δύναμιν, όστις διήλθεν ευεργετών και θεραπεύων πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου· διότι ο Θεός ήτο μετ’ αυτού. Και ημείς είμεθα μάρτυρες πάντων όσα έκαμε και εν τη γη των Ιουδαίων και εν Ιερουσαλήμ.»—Πράξ. 10:38, 39.

22. Ποια ήταν η μεγαλύτερη θεραπεία που έκανε ο Ιησούς, και πώς την εχαρακτήρισε η προφητεία του Ησαΐα, όπως την ανέγνωσε ο Ιησούς στη Ναζαρέτ;

²² Εν τούτοις, η μεγαλύτερη θεραπεία του Ιησού ήταν θεραπεία των καρδιών και διανοιών των ανθρώπων, μια θρησκευτική θεραπεία, μια θεραπεία πνευματική. Αυτήν εχρειάζετο ολόκληρο το έθνος άσχετα αν ήσαν σωματικώς ασθενείς ή όχι. Όλοι εζούσαν κάτω από τη Ρωμαϊκή παγκόσμια δύναμι που ελάτρευε κάθε είδους ψευδείς θεούς και θεές. Ο Ιησούς προσπαθούσε να παρηγορήση τους αγαπώντας την ελευθερία και να επιδέση τις καρδιές των κηρύττοντας, «Επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» Μπορούσε να το κηρύττη αυτό διότι αυτός ο ίδιος ήταν εκείνος τον οποίον ο Ιεχωβά Θεός είχε χρίσει να είναι ο βασιλεύς στην ερχόμενη βασιλεία του Θεού. (Ματθ. 4:12-17· Λουκ. 17:20, 21) Κάποτε επέστρεψε στη Ναζαρέτ, όπου ήταν ξυλουργός, και εκήρυξε στη συναγωγή των. Έλαβε το προφητικό βιβλίο του Ησαΐα και ανέγνωσε τα εξής λόγια: «Πνεύμα του Ιεχωβά είναι επ’ εμέ· δια τούτο με έχρισε· με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν.» Κατόπιν τους είπε: «Σήμερον επληρώθη η γραφή αύτη εις τα ώτα υμών.» (Λουκ. 4:16-21, ΜΝΚ) Αλλ’ οι Ναζωραίοι που ήσαν εκεί απέρριψαν τη θεραπεία που τους προσέφερε ο Ιησούς.

23. Τι ελευθερία και σωτηρία τούς παρέσχε ο Ιησούς, και τι αυτοί επροτίμησαν;

²³ Όπως εβάδιζαν οι Ναζωραίοι, έτσι εβάδιζε και ολόκληρο το έθνος. Ο Ιησούς τούς είπε: «Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου· και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.» Αλλ’ αυτοί αρνήθηκαν να δεχθούν την ελευθερία που τους προσέφερε δια της αληθείας. (Ιωάν. 8:31, 32) Δεν απελευθερώθηκαν από τις καταπιέσεις του Σατανά ή Διαβόλου, του ψευδούς «θεού του κόσμου τούτου.» Είχαν ανάγκη να σωθούν από τις αμαρτίες των, αλλ’ απεμακρύνθησαν από τον Ιησούν, ο οποίος έγινε ανθρώπινη θυσία υπέρ αμαρτιών, «ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου.» (Ιωάν. 1:29, 36) Προτιμούσαν πρόβατα, τράγους, ταύρους και περιστέρια ως θυσίες αντί του τελείου, αναμαρτήτου ανθρωπίνου σώματος του Ιησού δεν τον ήθελαν ως τον αληθινό Αρχιερέα του Θεού με τη μόνη ευπρόσδεκτη θυσία. Δεν επεζήτησαν να εννοήσουν το άγγελμά του που προήρχετο από τον Θεό, ούτε επίστεψαν στα θαυματουργικά σημεία που έκαμε.

24. Ποια προφητεία του Ησαΐα εφήρμοσαν οι συγγραφείς της Βιβλικής ιστορίας σ’ αυτούς τους Ισραηλίτας, κι επειδή ηρνήθησαν την πνευματική θεραπεία τι έκαμαν τελικά στον Ιησού;

²⁴ Γι’ αυτό το λόγο οι συγγραφείς της Βιβλικής ιστορίας εφήρμοσαν στους απίστους εκείνους Ισραηλίτας τους λόγους του Θεού μέσω του προφήτου Ησαΐα: «Και εκπληρούται επ’ αυτών η προφητεία του Ησαΐου, η λέγουσα, “Με την ακοήν θέλετε ακούσει, και δεν θέλετε εννοήσει· και βλέποντες θέλετε ιδεί, και δεν θέλετε καταλάβει· διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου, και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν, μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς, και ακούσωσι με τα ώτα, και νοήσωσι με την καρδίαν, και επιστρέψωσι, και ιατρεύσω αυτούς”.» (Ματθ. 13:14, 15· Ιωάν. 12:39, 40· Πράξ. 28:24-28) Επειδή αρνήθηκαν να δεχθούν την πνευματική θεραπεία μέσω του Υιού του Θεού, κατεδικάσθησαν να πεθάνουν πνευματικώς. Γι’ αυτό, μέσα στην πνευματικώς νοσηρή κατάστασί τους, τελικά τον εθανάτωσαν επάνω σ’ ένα ξύλο μαρτυρίου, στο έτος 33.

25. Πώς συμβαίνει ώστε η θεραπεία των εθνών να έχη τώρα πλησιάσει, και τι προειδοποίησι μπορούν να λάβουν όλα τα έθνη από εκείνους τους Ισραηλίτας που αρνήθηκαν τον Ιησού Χριστό ως θεραπευτήν;

²⁵ Αλλ’ ο μέγας Θεραπευτής του Ιεχωβά ζη και πάλι! Γι’ αυτό και η θεραπεία των εθνών επλησίασε, διότι αυτός ζη τώρα με κάθε εξουσία στον ουρανό και στη γη ως ο απόγονος του Αβραάμ μέσω του οποίου είχε δοθή η επαγγελία της ευλογίας σε όλες τις φυλές και τα έθνη της γης. Την τρίτη ημέρα ο μέγιστος από όλους τους θεραπευτάς, ο Παντοδύναμος Ιεχωβά Θεός, ήγειρε τον καλόν Ιατρόν από τους νεκρούς και τον αποκατέστησε σε μια θέσι στον ουρανό, αλλά τον περιέβαλε με μεγαλύτερες ακόμη εξουσίες σε μια ανώτερη θέσι. Αλλ’ ας λάβουν προειδοποίησι όλα τα έθνη της γης: Όσοι από τον Ισραήλ αρνήθηκαν τον Ιησούν Χριστόν απερρίφθησαν ως έθνος και ποτέ δεν εθεραπεύθησαν πνευματικώς. Ασθενείς πνευματικώς και καταδικασμένοι σε θάνατο κάτω από τις συνεχείς καταπιέσεις του Διαβόλου, δεν έτυχαν της βασιλείας του Θεού και ποτέ δεν παρήγαγαν τους καρπούς της. Παρατηρήστε το σημερινό έθνος του Ισραήλ!

26. Πώς μπορούμε να γνωρίζωμε ποιο είναι το έθνος στο οποίον ο Ιησούς είπε ότι θα εδίδετο η Βασιλεία;

²⁶ Αφού ο Ιησούς είχε ειπεί στον αρχαίο Ισραήλ ότι η βασιλεία του Θεού θα αφηρείτο απ’ αυτούς, ποιο, λοιπόν, είναι το έθνος στο οποίον είπε ότι θα εδίδετο; Από τους καρπούς του μπορούμε να πούμε ποιο έθνος είναι, διότι αυτό έπρεπε να φέρη τους καρπούς της βασιλείας του Θεού. Για να του δοθή η βασιλεία του Θεού, πρέπει να δεχθή τη βασιλεία του Θεού.

27. (α) Ενώπιον του Ποντίου Πιλάτου τι καρπούς έφεραν οι εθνικοί ηγέται του Ισραήλ; (β) Γιατί το έθνος στο οποίον δίδεται η Βασιλεία δεν μπορεί να είναι κανένα κοσμικό έθνος;

²⁷ Ο Ιησούς, ως ο Κεχρισμένος του Ιεχωβά Θεού, ήλθε στο Ισραηλιτικό έθνος μ’ ένα άγγελμα: «Επλησίασεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε, και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον.» (Μάρκ. 1:14, 15) Βέβαια, οι εθνικοί ηγέται των Ισραηλιτών δεν μετενόησαν και δεν εδέχθησαν τη Βασιλεία όταν επίεσαν τον Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο να θανατώση τον Ιησούν, λέγοντας: «Τούτον εύρομεν διαστρέφοντα το έθνος, και εμποδίζοντα το να δίδωσι φόρους εις τον Καίσαρα, λέγοντα εαυτόν ότι είναι Χριστός βασιλεύς.» Δεν μετενόησαν ούτε και τότε που υπερενίκησαν τις αντιρρήσεις του κυβερνήτου, κραυγάζοντας: «Πας όστις κάμνει εαυτόν βασιλέα, αντιλέγει εις τον Καίσαρα,» και «Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα.» (Λουκ. 23:1, 2 και Ιωάν. 19:12-15) Οι Ισραηλίται εκείνοι, ενεργώντας έτσι για να κρεμασθή ο Ιησούς στο ξύλο του μαρτυρίου από τους στρατιώτας του Ρωμαίου Καίσαρος, έφεραν τους καρπούς της βασιλείας του Καίσαρος, του διώκτου των Χριστιανών. Ήσαν λοιπόν το έθνος εκείνο από το οποίον αφηρέθη η βασιλεία του Θεού, όχι το έθνος στο οποίον εδόθη. Το έθνος που ευνοείται με τη βασιλεία του Θεού δεν είναι πολιτικό έθνος του παλαιού αυτού κόσμου. Κανένα κοσμικό έθνος από εκείνη την η μέρα έως τώρα δεν μπορούσε να είναι το ευνοημένο εκείνο έθνος, διότι όταν ο Ιησούς ήταν σε δίκη για τη ζωή του ενώπιον του Ρωμαίου κυβερνήτου είπε: «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου· εάν η βασιλεία η εμή ήτο εκ του κόσμου τούτου, οι υπηρέται μου ήθελον αγωνίζεσθαι, δια να μη παραδοθώ εις τους Ιουδαίους· τώρα δε η βασιλεία η εμή δεν είναι εντεύθεν.» (Ιωάν. 18:36) Όχι, δική του είναι η «βασιλεία των ουρανών,» που δεν προέρχεται από επίγεια, ανθρώπινη πηγή.

28. Τι είδους έθνος είναι εκείνο στο οποίον δίδεται η Βασίλεια, και πότε άρχισε να υπάρχη;

²⁸ Το έθνος στο όποιο εδόθη η βασιλεία του Θεού είναι το έθνος που δέχεται τη βασιλεία του Θεού. Είναι το έθνος που δέχεται τον Ιησούν Χριστόν ως εκείνον τον οποίον έχρισε ο Ιεχωβά Θεός με το πνεύμα του για να είναι ο βασιλεύς του έθνους εκείνου. Δεν είναι πολιτικό έθνος, ούτε έθνη του παλαιού αυτού κόσμου που αξιούν τη δική τους επίγεια κυριαρχία. Είναι ένα πνευματικό έθνος, ένα νέο έθνος που αξιοί ότι το πολίτευμά του είναι στους ουρανούς με τον Ιησούν Χριστόν. Το πνευματικό αυτό νέο έθνος με την κυβερνητική του πρωτεύουσα στους ουρανούς άρχισε την εορταστική ημέρα της Πεντηκοστής, δηλαδή μετά πενήντα ημέρες αφότου ο Ιεχωβά Θεός ήγειρε τον κεχρισμένο του Βασιλέα από τους νεκρούς και τον εξύψωσε στα δεξιά του στους ουρανούς.

29. Εκείνη την ημέρα πώς εχρησιμοποίησε ο Πέτρος το πρώτο κλειδί για να διανοίξη την κατανόησι της Βασιλείας και πώς περίπου 3.000 άτομα έγιναν μέρος του έθνους στο οποίον εδόθη η βασιλεία του Θεού;

²⁹ Εκείνη την ημέρα στην Ιερουσαλήμ, ο απόστολος Πέτρος, στον οποίον ο Ιησούς έδωσε τότε «τα κλειδία της βασιλείας των ουρανών», εχρησιμοποίησε το πρώτο απ’ αυτά τα κλειδιά με το να κηρύξη σε τρεις χιλιάδες και πλέον Ισραηλίτας και να διανοίξη σ’ αυτούς την κατανόησι της βασιλείας των ουρανών. Ο Πέτρος τούς είπε ότι ο Βασιλεύς Δαβίδ δεν είχε ανεβή στον ουρανό για να γίνη ένας ουράνιος βασιλεύς, αλλά ήταν ακόμη νεκρός και θαμμένος ως εκείνη την ημέρα. Ο Δαβίδ έγραψε τον Ψαλμό 110 και προεφήτευσε μόνο για τον Ιησού Χριστό, ο οποίος θα ηγείρετο από τους νεκρούς και θα ανελαμβάνετο στον ουράνιο θρόνο του Θεού. Ο Πέτρος είπε: «Ο Δαβίδ δεν ανέβη εις τους ουρανούς· λέγει όμως αυτός, “Είπεν ο Ιεχωβά προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου.” Βεβαίως λοιπόν ας εξεύρη πας ο οίκος του Ισραήλ, ότι ο Θεός Κύριον και Χριστόν έκαμεν αυτόν τούτον τον Ιησούν, τον οποίον σεις εσταυρώσατε.» Τότε εκεί, περίπου τρεις χιλιάδες Ισραηλίται και προσήλυτοι μετενόησαν και εδέχθησαν τον Ιησούν ως Κύριον και Χριστόν κι εβαπτίσθησαν, και μαζί με τον Πέτρον έγιναν μέρος του έθνους στο οποίον εδόθη η βασιλεία του Θεού για να παραγάγη τους καρπούς της.—Πράξ. 2:29-41, ΜΝΚ.

30. Πότε και πώς εχρησιμοποίησε ο Πέτρος το δεύτερο κλειδί, και ποιοι από τότε έγιναν μέρος του έθνους που φέρει τους καρπούς της Βασιλείας;

³⁰ Μόλις τριάμισυ χρόνια αργότερα, κατά την 1η Οκτωβρίου του 36 μ.Χ., ο Πέτρος επάνω στη γη έλαβε το δεύτερο από τα κλειδιά της Βασιλείας των ουρανών. Από την Ιόππη της Μέσης Ανατολής εστάλη προς βορράν στην Καισάρεια για να κηρύξη, αυτή τη φορά όχι σε περιτετμημένους Ισραηλίτας, άλλα σε απεριτμήτους μη Ισραηλίτας, Ιταλούς. Εκεί, στην κατοικία του Κορνηλίου, αξιωματικού του Ιταλικού στρατιωτικού τάγματος, ο Πέτρος είπε στους ακροατάς του πώς ο Θεός ήγειρε τον Ιησούν από τους νεκρούς και τον έκαμε Κύριον στους ουρανούς: «Και παρήγγειλεν εις ημάς να κηρύξωμεν προς τον λαόν, και να μαρτυρήσωμεν, ότι αυτός είναι ο ωρισμένος υπό του Θεού κριτής ζώντων και νεκρών· εις τούτον πάντες οι προφήται μαρτυρούσιν, ότι δια του ονόματος αυτού θέλει λάβει άφεσιν αμαρτιών πας ο πιστεύων εις αυτόν.» Ο Ιταλός Κορνήλιος και οι άλλοι που άκουαν επίστεψαν στο άγγελμα της Βασιλείας που τους εκήρυττε ο Πέτρος, διότι ενώ ο Πέτρος μιλούσε ακόμη, ο Ιεχωβά Θεός δια του Ιησού Χριστού κατέπεμψε το άγιό του πνεύμα επάνω στον Κορνήλιο και στους πιστεύσαντας που ήσαν μαζί του. Κάτω απ’ αυτή την ενεργό δύναμι από τον ουρανό άρχιζαν να μιλούν σε γλώσσες διαφορετικές από τη δική τους και να δοξάζουν τον Θεό. Αυτό ήταν μια ακουστή απόδειξις ότι ο Θεός έκαμε αυτούς τους απεριτμήτους μη Ιουδαίους μέρος του νέου πνευματικού του έθνους και τους έδωσε τη βασιλεία του Θεού για να φέρουν τους καρπούς της. Κατόπιν τούτου, ο Πέτρος «προσέταξεν αυτούς να βαπτισθώσιν εις το όνομα του Κυρίου.» (Πράξ. 10:1-48) Από τότε που ο Πέτρος έτσι χρησιμοποιούσε το δεύτερο κλειδί της βασιλείας των ουρανών, όσοι επίστευαν χωρίς να είναι Ισραηλίται εκ γενετής προσελήφθησαν και απετέλεσαν μέρος αυτού του έθνους που φέρει τους καρπούς της βασιλείας του Θεού.

31. Πώς έγραψε ο Πέτρος σ’ αυτό το έθνος για να το προσδιορίση και να καταδείξη ότι ήταν ένα θεραπευμένο έθνος;

³¹ Ο Πέτρος έγραψε αργότερα στα μέλη του πνευματικού αυτού έθνους. Επέστησε την προσοχή των στο πώς το δικό του επίγειο έθνος Ισραήλ είχε απορρίψει τον Ιησού Χριστόν ως βασιλέα κι επομένως έπαυσαν να είναι το εκλεκτό έθνος του Θεού, αναγκάζοντας έτσι τον Θεό να παραγάγη ένα νέο έθνος. Κατόπιν ο Πέτρος λέγει σ’ αυτούς τους κεχρισμένους πιστούς του Χριστού του Κυρίου: «Σεις όμως είσθε “γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον,” λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, δια να εξαγγείλητε τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού φως· οι ποτέ μη όντες λαός, τώρα δε λαός του Θεού· οι ποτέ μη ηλεημένοι, τώρα δε ελεηθέντες.» Κατόπιν ο Πέτρος προχωρεί και δείχνει ότι αυτό το έθνος είναι έθνος το οποίον έλαβε τη Θεία θεραπεία, έθνος του οποίου συνεχωρήθησαν οι αμαρτίες και του οποίου εθεραπεύθη το ρήγμα μεταξύ αυτού και του Θεού δια της θυσίας του Ιησού Χριστού: «Όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, δια να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη, αποθανόντες κατά τας αμαρτίας· “με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε.” Διότι υπήρχετε “ως πρόβατα πλανώμενα·” αλλά τώρα επεστράφητε εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών σας.» (1 Πέτρ. 2:7-10, 24, 25) Μόνο μέσω ενός ιατρευμένου έθνους μπορεί ν’ αναμένεται η Θεία θεραπεία στους λαούς όλων των εθνών.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ»;

32. Γιατί δεν είναι το θεραπευμένο αυτό έθνος το σύνολο των πολιτών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής;

³² Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη πνευματικής θεραπείας από τον Θεόν όσο τώρα. Ευτυχώς υπάρχουν μερικοί από το θεραπευμένο αυτό έθνος επάνω στη γη σήμερα. Αυτοί οι θεραπευμένοι δεν είναι από το σώμα των πολιτών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, έστω και αν ο Αϊζενχάουερ ωρκίσθη και πάλι ως πρόεδρος με το χέρι του επάνω στην ανοιχτή Βίβλο στον Ψαλμό 33:12. Όσα κι αν μπορή να έδωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από το χρήμα τους κι από τα ιατρικά τους προγράμματα και τις υπηρεσίες τους για να βελτιώσουν την υγεία των καθυστερημένων εθνών του κόσμου, δεν είναι το εκλεκτό έθνος, του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά και στο οποίον μπορούν ν’ αποβλέπουν όλα τα άλλα έθνη για την πνευματική θεραπεία που οδηγεί σε ζωή αιώνια με τελειότητα υγείας μέσα στον νέο κόσμο του Θεού. Ποιος επάνω στη γη θα πη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες φέρουν σήμερα τους καρπούς της βασιλείας του Ιεχωβά Θεού; Ποιος θ’ αρνηθή ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν, όχι τη Θεία βασιλεία των ουρανών, αλλά την οργάνωσι των Ηνωμένων Εθνών, η οποία είναι τόσο διηρημένη πολιτικώς και θρησκευτικώς, όσο διηρημένος είναι και ο παλαιός αυτός κόσμος; Πώς μπορούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να είναι το έθνος του Θεού για να επιφέρουν θεραπεία στους λαούς όλων των εθνών όταν οι ίδιες χρειάζωνται θεραπεία πνευματική; Και όλα τα άλλα έθνη του λεγομένου «Χριστιανικού κόσμου», όχι λιγώτερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες με τις εκατοντάδες των λεγομένων «Χριστιανικών» θρησκειών των, χρειάζονται θεραπεία πνευματική, εκτός από τη διανοητική και φυσική θεραπεία.

33. Ποια σκληρά γεγονότα καταδεικνύουν αν ο «Χριστιανικός κόσμος» εδέχθη την πνευματική θεραπεία;

³³ Ο «Χριστιανικός κόσμος» τώρα ισχυρίζεται ότι είναι το έθνος του Θεού. Θ’ αποδεχθή τη Θεία πνευματική θεραπεία για να μπορέση κατόπιν να προσφέρη τη ζωοπάροχη αυτή θεραπεία στους άλλους; Όχι, διόλου· όπως και η Ιερουσαλήμ πριν από δεκαεννέα αιώνες δεν εδέχθη πνευματική θεραπεία μέσω του Ιησού Χριστού και δεν διέφυγε την καταστροφή. Οι Βιβλικές προφητείες, που υποστηρίζονται από τα παγκόσμια γεγονότα από τον καιρό της εκρήξεως του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στο 1914, αποδεικνύουν ότι στο έτος εκείνο η Θεία βασιλεία των ουρανών ιδρύθη με τον Ιησούν Χριστόν στα δεξιά του Θεού. Ιδιαίτερα από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου οι μάρτυρες του Ιεχωβά, με τα επίγεια γραφεία τους στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, έφεραν τους καρπούς της βασιλείας του Θεού εκπληρώνοντας την προφητεία που έδωσε ο Ιησούς Χριστός σχετικά με το τέλος του κόσμου: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Εδέχθη όλος ο «Χριστιανικός κόσμος», ιδιαίτερα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τα αγαθά νέα της Βασιλείας και έλαβαν πνευματική θεραπεία και άρχισαν να φέρουν τους καρπούς της βασιλείας του Θεού; Ο διωγμός και το μίσος που εγείρει ο «Χριστιανικός κόσμος» εναντίον εκείνων που κηρύττουν τα αγαθά νέα της Βασιλείας βροντοφωνούν ένα εκκωφαντικόν Όχι! Συνεπώς, απέναντι των 804.000.000 και πλέον ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί από εκατοντάδες διάφορα θρησκευτικά δόγματα, υπάρχουν μόνο περίπου 700.000 μάρτυρες του Ιεχωβά που κηρύττουν αυτά τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού σε όλη την οικουμένη προς μαρτυρίαν σε όλα τα έθνη προτού έλθη το τέλος των στον παγκόσμιο πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος.—Αποκάλ. 16:14, 16.

34. Πώς ο «Χριστιανικός κόσμος» θα πεθάνη για πάντα και γιατί πρέπει να τον αποφεύγωμε;

³⁴ Κανείς ας μην αποβλέπη στον διηρημένο «Χριστιανικό κόσμο» περιμένοντας ότι θα προέλθη μέσω αυτού το θεραπευτικό έργον του Θεού. Σχετικά με τους θρησκευτικούς ηγέτας του η προφητεία του Ιερεμία λέγει: «Διότι πας τις από μικρού έως μεγάλου εδόθη εις πλεονεξίαν· από προφήτου έως ιερέως, πας τις πράττει ψεύδος. Διότι ιάτρευσαν το σύντριμμα της θυγατρός του λαού μου επιπολαίως, λέγοντες, Ειρήνη, ειρήνη· και δεν υπάρχει ειρήνη.» Κατόπιν, η προφητεία, περιγράφοντας τις προσδοκίες των υποστηρικτών του «Χριστιανικού κόσμου», προσθέτει: «Επροσμείναμεν ειρήνην, αλλ’ ουδέν αγαθόν· καιρόν θεραπείας, αλλ’ ιδού ταραχή.» (Ιερεμ. 8:10, 11, 15) Όπως έγινε με την Ιερουσαλήμ των αρχαίων χρόνων, έτσι και με το σημερινό θρησκευτικό της αντίστοιχο, τον «Χριστιανικό κόσμο», δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτόν. Πρέπει να πεθάνη για πάντα! Θα εξακολουθήση να προτιμά τον Καίσαρα αντί του Χριστού. Θα εξακολουθήση να προτιμά την οργάνωσι των Ηνωμένων Εθνών παρά τη Θεία βασιλεία των ουρανών, ώσπου να βρεθή μαζί με όλο το υπόλοιπο του αθεραπεύτου κόσμου στον Αρμαγεδδώνα, στο πεδίον της τελειωτικής μάχης με τον Ιεχωβά, τον Παντοκράτορα Θεό. Εκεί, που θα είναι σε πόλεμο μαζί του αντί να είναι σε ειρήνη μαζί του, θα υποστή το Αρμαγεδδώνιο πλήγμα του δια χειρός Του, και απ’ αυτό ποτέ δεν θα υπάρξη ανάρρωσις. Σχετικά με τον «Χριστιανικό κόσμο» και με όλους τους κοσμικούς του συμμάχους, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα λέγουν, όπως είχαν ειπεί οι μάρτυρές Του για την αρχαία Βαβυλώνα: «Μετεχειρίσθημεν ιατρικά δια την Βαβυλώνα, αλλά δεν ιατρεύθη· εγκαταλείψατε αυτήν, και ας απέλθωμεν έκαστος εις την γην αυτού· διότι η κρίσις αυτής έφθασεν εις τον ουρανόν, και υψώθη έως του στερεώματος.» (Ιερεμ. 51:9· Αποκάλ. 18:1-5) Μόλυνσις που οδηγεί στον θάνατο, και όχι θεραπεία που οδηγεί στη ζωή, προέρχεται από τον «Χριστιανικό κόσμο». Αποφύγετέ τον!

ΑΓΩΓΟΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

35. Γιατί ο παλαιός κόσμος θα πεθάνη στη διάρκεια της παρούσης γενεάς των ανθρώπων, κι ωστόσο γιατί πλησιάζει τώρα η πνευματική θεραπεία για τους λαούς όλων των εθνών;

³⁵ Ο διηρημένος αυτός κόσμος και τα έθνη του και τα ανθρωποποίητα συστήματά του είναι ανίατα. Καταστροφή, και όχι θεραπεία, επίκειται γι’ αυτά. Ούτε ο Ιεχωβά Θεός ούτε ο Ιησούς Χριστός προσπαθεί να μεταστρέψη τον παλαιόν αυτόν κόσμο για να τον σώση. Είναι στην επιθανάτιο κλίνη του και οι προφητείες του Θείου λόγου προλέγουν το τέλος του μέσα στη γενεά των ανθρώπων που ζη από το 1914. (Ματθ. 24:33, 34) Εν τούτοις, «η θεραπεία των εθνών» επλησίασε, διότι η πνευματική θεραπεία που οδηγεί σε ζωή αιώνια μέσα στον νέο κόσμο του Θεού πλησιάζει τώρα για τους λαούς όλων των εθνών. Κανείς από οποιαδήποτε εθνικότητα δεν αποκλείεται από το να προστρέξη στον Ιεχωβά Θεό γι’ αυτή τη θεραπεία. Ο λόγος τούτου είναι ότι η βασιλεία του Πατρός μας στον ουρανό, για την οποία ο καθένας προσεύχεται όταν επαναλαμβάνη την Κυριακή προσευχή, άρχει στους ουρανούς. Κυβερνά από το έτος 1914, όποτε ο Ιεχωβά Θεός ενεθρόνισε και έστεψε τον Υιό του Ιησού Χριστό στα δεξιά του και του έδωσε εντολή να άρχη ανάμεσα στους εχθρούς του και να τους συντρίψη στην επικείμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος. (Ματθ. 6:9, 10· Ψαλμ. 110:1-6) Απ’ αυτή τη βασιλεία του Θεού και του Χριστού του, του θυσιασμένου Αμνού του Θεού, ρέει τώρα ένα ιαματικό ποτάμι από το οποίον όλοι μπορούν να πιούν άσχετα με την εθνικότητά τους, τη φυλή, το χρώμα, τη γλώσσα ή την προηγούμενη θρησκεία τους. Αυτό μας εικονίζεται ωραία με προφητικούς συμβολισμούς στο τελευταίο κεφάλαιο της Αγίας Γραφής:

36. Πώς μας εξεικονίζεται αυτό στην Αποκάλυψι 22:1-3, 17;

³⁶ «Και με έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής, λαμπρόν ως κρύσταλλον εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου. Εν τω μέσω της πλατείας αυτής, και του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν, ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα, καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού· και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών. Και ουδέν ανάθεμα θέλει είσθαι πλέον· και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θέλει είσθαι εν αυτή [τη πόλει]· και οι δούλοι αυτού θέλουσι λατρεύσει αυτόν. . . . Και το πνεύμα, και η νύμφη λέγουσιν, Ελθέ· και όστις ακούει, ας είπη, Ελθέ· και, Όστις διψά, ας έλθη· και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής.»—Αποκάλ. 22:1-3, 17.

37. Γιατί το υπόλοιπον της Νέας Ιερουσαλήμ είχε ανάγκη πνευματικής θεραπείας στο έτος 1918;

³⁷ Η πόλις, στην πλατεία της οποίας ρέει αυτός ο ποταμός του ύδατος της ζωής, είναι η Νέα Ιερουσαλήμ, το πνευματικό εκείνο έθνος των μαθητών που ο Ιεχωβά Θεός νυμφεύει με το Αρνίον Ιησούν Χριστόν ως τη νύμφη του. Απ’ αυτό το πνευματικό έθνος, που προορίζεται για την ουράνια Νέα Ιερουσαλήμ, υπάρχει ακόμη επάνω στη γη ένα πιστό υπόλοιπο μερικών χιλιάδων. Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτοί οι πολίται της Νέας Ιερουσαλήμ υπέφεραν πολύ στα χέρια των εχθρών της βασιλείας του Θεού, που είχε ιδρυθή στο έτος 1914. Στο τέλος του παγκοσμίου εκείνου πολέμου το έτος 1918 αυτό το διωκόμενο και καταδυναστευμένο υπόλοιπο είχε ανάγκη θεραπείας για ν’ αποκτήση δυνάμεις και να εγερθή για να εκτελέση το έργον που ο Θεός είχε ορίσει να εκτελεσθή απ’ αυτούς στη μεταπολεμική περίοδο έως τον παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. Όπως ακριβώς αυτός προ πολλού είχε θεραπεύσει την αρχαία Ιερουσαλήμ στο έτος 537 προ Χριστού, έτσι εθεράπευσε το σημερινό υπόλοιπο της Νέας Ιερουσαλήμ εις εκπλήρωσιν αυτής της προφητείας:

38. Ποια προφητεία του Ιερεμία εξεπλήρωσε η θεραπεία των;

³⁸ «Ιδού, εγώ θέλω φέρει εις αυτήν υγιείαν και ίασιν, και θέλω ιατρεύσει αυτούς, και θέλω κάμει αυτούς να ίδωσιν αφθονίαν ειρήνης και αληθείας και θέλω καθαρίσει αυτούς από πάσης της ανομίας αυτών, με την οποίαν ημάρτησαν εις εμέ και θέλω συγχωρήσει πάσας τας ανομίας αυτών, με τας οποίας ημάρτησαν εις εμέ, και με τας οποίας απεστάτησαν απ’ εμού. Και η πόλις αύτη θέλει είσθαι εις εμέ όνομα ευφροσύνης, αίνεσις και δόξα έμπροσθεν πάντων των εθνών της γης, τα οποία θέλουσιν ακούσει πάντα τα αγαθά τα οποία εγώ κάμνω εις αυτούς· και θέλουσιν εκπλαγή και τρομάξει δια πάντα τα αγαθά, και δια πάσαν την ειρήνην, την οποίαν θέλω κάμει εις αυτήν.»—Ιερεμ. 33:6-9.

39. Ποιοι έγιναν όνομα ευφροσύνης στον Ιεχωβά, και πώς εχρησίμευσαν ως δένδρα που αναπτύσσονται παράπλευρα στον ποταμόν του ύδατος της ζωής;

³⁹ Όχι η παλαιά περιτειχισμένη πόλις της Ιερουσαλήμ που είναι σήμερα στη Μέση Ανατολή, αλλά το κεχρισμένο υπόλοιπο της ουράνιας Νέας Ιερουσαλήμ έγινε στον Ιεχωβά Θεόν ‘όνομα ευφροσύνης και αίνεσίς του’ ενώπιον όλων των εθνών, διότι αυτοί οι αληθινοί, κεχρισμένοι Χριστιανοί εκλήθησαν με το όνομά του και έγιναν μάρτυρές του, ναι, μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησ. 43:10-12) Έγιναν όπως εκείνα τα δένδρα της ζωής που αναπτύσσονται αφθόνως και στις δύο όχθες του ποταμού του ύδατος της ζωής και παράγουν κάθε μήνα τους καρπούς της βασιλείας του Θεού. Ακόμη και τα αμάραντα φύλλα των συμβολικών αυτών δένδρων της ζωής, με τα οποία καθαρίζουν την ατμόσφαιρα και παρέχουν αναψυκτική σκιά, είναι για θεραπευτικούς σκοπούς, «την θεραπείαν των εθνών.» Από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έφεραν αυτούς τους καρπούς και επρομήθευαν αυτά τα θεραπευτικά φύλλα για την πνευματική ίασι των λαών όλων των εθνών. Πώς; Με την εκπλήρωσι της προφητείας που είπε ο Ιησούς ότι έπρεπε να εκπληρωθή και θα εξεπληρώνετο προτού συντελεσθή το τέλος του διηρημένου αυτού παλαιού κόσμου στον Αρμαγεδδώνα, δηλαδή: «Και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου. Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει έλθει το τέλος.» (Ματθ. 24:9, 14) Αυτό το ευαγγέλιον της εγκαθιδρυμένης βασιλείας που εξαπεστάλη από τον θρόνον του Θεού και του Αρνίου του είναι σαν ένας ποταμός ύδατος ζωής, που ρέει μέσω της Νέας του Ιερουσαλήμ, του εκλεκτού του πνευματικού έθνους, του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά. Ρέει προς όλους όσοι διατρέχουν τον κίνδυνο να πεθάνουν από δίψα.

40. Ποιοι έχουν έλθει σ’ αυτά τα συμβολικά δένδρα της ζωής και πώς ενήργησαν στην πρόσκλησι να πουν «Ελθέ!» και σε άλλους;

⁴⁰ Ήδη εκατοντάδες χιλιάδων ατόμων καλής θελήσεως σε πάνω από 160 έθνη, επαρχίες, εδάφη και νησιά είδαν το πώς ο Ιεχωβά εθεράπευσε το υπόλοιπον του πνευματικού του έθνους με την αλήθειά του και με το πνεύμα του και το πώς αυτός τους έθεσε στην οδό της αιωνίου ζωής στην ουράνια βασιλεία ως τη «νύμφη» του Χριστού. Κι αυτοί επίσης, βλέποντας τον κίνδυνο να καταστραφούν μ’ αυτόν τον ανίατο παλαιό κόσμο στον Αρμαγεδδώνα, ζητούν πνευματική θεραπεία για ν’ αποκτήσουν ζωή στον νέο κόσμο, επάνω σε μια παραδεισιακή γη κάτω από την ουράνια βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό έρχονται και τρώγουν από τους μηνιαίους καρπούς των δένδρων της ζωής. Αναγνωρίζουν αυτά τα δένδρα για ό,τι παρέχουν αποδείξεις ότι είναι, ως μάρτυρας του Ιεχωβά, κι έρχονται κάτω από τη σκιά της υγειοπαρόχου θεοκρατικής των οργανώσεως και λαμβάνουν πνευματική ίασι. Αποδέχονται την πρόσκλησι αυτής της τάξεως της «νύμφης» να έλθουν στον ποταμό, παράπλευρα στον οποίον αναπτύσσονται τα δένδρα της ζωής. Πίνουν. Κατόπιν, έχοντας τραφή με τους καρπούς της Βασιλείας, θεραπευμένοι από τα φύλλα των δένδρων και με κορεσμόν της δίψας των από το ύδωρ ζωής του ποταμού χρησιμοποιούν τη νέα τους πνευματική δύναμι για να ενεργήσουν σύμφωνα με τη θεία πρόσκλησι: «Και όστις ακούει, ας είπη, Ελθέ.» Έτσι ταυτίζονται με το υπόλοιπον της τάξεως της «νύμφης» και γίνονται μάρτυρες σε όλα τα έθνη με το να κηρύττουν τα αγαθά νέα της ουρανίας βασιλείας σε όλη την οικουμένη. Κάνοντας τούτο, ενώνονται στη διαβίβασι της προσκλήσεως, «Και, Όστις διψά, ας έλθη· και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής.»

41. Τι οδηγούμεθα να κάμωμε για να ενεργήσουμε σύμφωνα με αυτή την πρόσκλησι χάριν της πνευματικής μας υγείας;

⁴¹ Σεις τώρα ακούετε αυτή την πρόσκλησι. Ενεργήστε τώρα σύμφωνα μ’ αυτή την πρόσκλησι, αν δεν το έχετε ήδη πράξει. Πίετε από τα ζωοπάροχα ύδατα της αληθείας, τα οποία ο Ιεχωβά Θεός κάνει τώρα να ρέουν από τον γραπτό του λόγο, την Αγία Γραφή. Στη διεξαγωγή της Γραφικής μελέτης σας συνταυτισθήτε με αυτά τα συμβολικά, καρποφόρα, ιαματικά δένδρα της ζωής και με όλους εκείνους που ενώθηκαν ήδη με αυτό το πνευματικό έθνος, του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά και το οποίον Αυτός εξέλεξε για κληρονομιά του. Θεραπευθήτε πνευματικώς. Ας αφαιρεθή το θανατηφόρο ρήγμα μεταξύ υμών και του Ιεχωβά Θεού. Έλθετε σε ενότητα, σε φιλική σχέσι μαζί του για να μην καταστραφήτε ως εχθρός του στον Αρμαγεδδώνα. Επιζητήστε την άφεσι των αμαρτιών σας μέσω του Αρνίου του, Ιησού Χριστού, και απαλλαγήτε από την καταδίκη σε αιώνιο θάνατο. Η αλήθεια του Θείου λόγου ας σας ελευθερώση. Ανακαινίστε την αναστατωμένη διάνοιά σας κατά τον Θείον υγιή, ειρηνικόν τρόπον σκέψεως. Αφήστε αυτόν τον ανίατο παλαιό κόσμο στον αγωνιώδη του θάνατο στον Αρμαγεδδώνα και αποδώστε την πιστή αφοσίωσί σας στη βασιλεία του Θεού δια Χριστού και απαλλαγήτε από τις καταθλίψεις του Σατανά ή Διαβόλου, «του Θεού του κόσμου τούτου.»

42. Για ποιες ευκαιρίες επιβιώσεως και ζωής συμμορφούμεθα, και πώς;

⁴² Ας επιδεθή η πληγωμένη καρδιά σας με τη γνώσι της παρηγορίας και της χαράς της ασκήσεως της αληθινής λατρείας, της λατρείας του μόνου αληθινού Θεού εν πνεύματι και εν αληθεία. Ειπέτε στους άλλους πώς θεραπευθήκατε πνευματικώς και καλέστε και οδηγήστε τους στην όχθη του ποταμού για να πιούν από το ύδωρ της αιωνίου ζωής. Συμμορφωθήτε για να προστατευθήτε από τον Θεό ως το τέλος του θνήσκοντος αυτού παλαιού κόσμου και να επιζήσετε με εξαίρετη πνευματική υγεία μέσα στον νέο κόσμο του Θεού υπό τη βασιλεία του, για να θεραπευθήτε ακόμη εκεί σωματικώς και να φθάσετε σε ανθρώπινη τελειότητα μέσα σ’ έναν αποκαταστημένο παράδεισο, όπου δεν θα υπάρχη πια θάνατος ως ποινή για την αμαρτία του πρώτου ανθρώπου. (Αποκάλ. 21:1-4) Αναγνωρίστε τη θεραπευτική δύναμι του μεγάλου ουρανίου Ιατρού Ιεχωβά και επωφεληθήτε τώρα από τη θεραπεία που επλησίασε για όλους τους λαούς όλων των εθνών, μέσω της βασιλείας του δια Ιησού Χριστού.