Έγκαιρη Βοήθεια για Επιβίωσι στο Τέλος του Κόσμου

 1. Ποια είναι η κατάστασις των πρωτευουσών του κόσμου, και γιατί;

ΟΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ του κόσμου είναι όλες γεμάτες από έντασι κατά την κρίσι του κόσμου. Αποτελούν σκηνές συνδιασκέψεων τρομαγμένων πολιτικών ανδρών, που υποκινούνται σε δράσι από τον εξαιρετικά επείγοντα χαρακτήρα της απειλητικής καταστάσεως. Προειδοποίηση κινδύνου γεμίζει τις πρωτεύουσες και κινούνται για να αναλάβουν μεγαλύτερες εξουσίες πάνω στη ζωή και τις τύχες των λαών. Ανησυχία διαχύνεται σε όλες αυτές. Δεν έχουν τίποτε το ουσιαστικό που να τις βεβαιώνη ότι θα έλθη κάποιο καλό στο άμεσο μέλλον. Σε καμμιά απ’ αυτές δεν υπάρχει πραγματική, βαθιά χαρά, ούτε ακόμη στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Εθνών, ούτε στη θρησκευτικοπολιπκή πρωτεύουσα, την πόλι του Βατικανού.

 2. Ποια πόλις, εν τούτοις, απολαμβάνει αναψυχή και χαρά και πώς προσκιάσθηκε;

² Μια πόλις, εν τούτοις, απολαμβάνει αναψυχή και χαρά που ο κόσμος δεν τις γνωρίζει και δεν μπορεί να τις εννοήση. Αυτή είναι η πόλις του νέου κόσμου προς την οποία ωδοιπορούσαν οι αληθινοί Χριστιανοί κατά τους περασμένους δεκαεννέα αιώνες, η πρωτεύουσα του σύμπαντος του Θεού. Τώρα εγκατέστησε την εξουσία της πάνω από τη γη μας. Αυτή είναι η πόλις που εννοεί ο απόστολος όταν γράφη: «Αλλά προσήλθετε εις όρος Σιών, και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ, και εις μυριάδας αγγέλων, εις πανήγυριν και εκκλησίαν πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς, και εις Θεόν κριτήν πάντων, και εις πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα· και εις νέας διαθήκης μεσίτην Ιησούν, και εις αίμα καθαρισμού, το οποίον λαλεί καλήτερα παρά το του Άβελ.» (Εβραίους 12:22-24) Η επίγεια Ιερουσαλήμ ήταν κάποτε το σύμβολο της ουρανίας Ιερουσαλήμ, στις ημέρες που οι πιστοί βασιλείς της γενεαλογικής γραμμής του Δαβίδ εκάθηντο στον «θρόνον του Ιεχωβά» σ’ ένα από τα όρη της που ωνομαζόταν «Όρος Σιών». Ο Θεός, ιδρύοντας εκεί το ναό του, έθεσε το όνομά του Ιεχωβά επάνω σ’ αυτή την πόλι, και έτσι η πόλις προεσκίαζε την πρωτεύουσα οργάνωσι του σύμπαντος του Θεού. Ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός και η πιστή εκκλησία των συγκληρονόμων του αποτελούν αυτή την πρωτεύουσα οργάνωσι.

 3. Γιατί, λοιπόν, υπάρχει ενότης ανάμεσα στους ευρύτατα εξαπλωμένους μάρτυρας του Ιεχωβά, και ασυνήθης χαρά επίσης;

³ Στο 1914 ο Ιησούς Χριστός, ο Πρώτιστος Υιός στην οργάνωσι του Θεού, ενθρονίσθηκε και έτσι ανέλαβε την ενεργό εξουσία της Βασιλείας. Βασιλεύει στα δεξιά του ουρανίου Πατρός του, και τώρα εκπληρώνεται η αρχαία προφητεία που απευθύνεται σ’ αυτόν: «Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Ιεχωβά την ράβδον της δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.» (Ψαλμός 110:1, 2, Α.Σ.Μ.) Έτσι τώρα υπάρχει ασυνήθης χαρά στην ουράνια Σιών. Δεν είναι παράδοξο, λοιπόν, ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά επάνω στη γη, που αντιπροσωπεύουν τη βασιλεία του, είναι επίσης χαρούμενοι. Μπορεί να είναι εξαπλωμένοι, σε όλη τη γη για να δώσουν μια μαρτυρία πριν από τον Αρμαγεδδώνα, προτού, δηλαδή, ο κόσμος τελειώση, αλλά είναι συνδεδεμένοι μαζί σε μια αδιάρρηκτη ενότητα με μια θεοκρατική οργάνωσι υπό τον Βασιλέα Ιησούν Χριστόν. Δεν έχει καμμιά σημασία το ότι βρίσκονται ανάμεσα στους εχθρούς των. Γνωρίζουν ότι τώρα ο Βασιλεύς των κυβερνά εν μέσω αυτών των εχθρών και σύντομα θα τους συντρίψη σαν να κτυπά τα σκεύη ενός κεραμέως με μια ράβδο σιδηρά. Δεν πενθούν για το τέλος αυτού του κόσμου που το αναγγέλλει στα έθνη η ‘επί του τοίχου γραφή’. Ευφραίνονται μαζί με τις άγιες στρατιές του ουρανού διότι εγεννήθη η Βασιλεία του Θεού για να κυβερνήση τον δίκαιο νέο κόσμο. Έτσι η πηγή της χαράς και της ευφροσύνης των είναι ένα μυστικό γι’ αυτόν τον κόσμο, και κάνει όλα τα έθνη να θαυμάζουν ότι καμμιά συμφορά του κόσμου δεν την αποξηραίνει.

 4. Τι αποκαλύπτει ο Ψαλμός 46:4 ως πηγήν της ακράτητης χαράς των;

⁴ Ο ψαλμωδός αποκαλύπτει την πηγή της ακατάσχετης χαράς των μαρτύρων του Ιεχωβά. «Ποταμός, και οι ρύακες αυτού θέλουσιν ευφραίνει την πόλιν του Θεού, τον άγιον τόπον των σκηνωμάτων του Υψίστου.» (Ψαλμός 46:4) Αυτός ο ποταμός είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή της ορατής οργανώσεως του λαού του Θεού, διότι σημαίνει ζωοπάροχη αναψυχή γι’ αυτούς. Είναι ένας ποταμός θείων ευλογιών γι’ αυτούς, ένας ποταμός αληθειών σχετικών με τη βασιλεία του, που είναι από πολύν καιρό υποσχεμένη και τώρα ιδρύθηκε. Μαζί μ’ αυτόν τον ποταμό πηγαίνει το χαρούμενο προνόμιο της διαδόσεως των αληθειών της Βασιλείας σε όλους όσοι ζητούν καλή κυβέρνησι, ασφάλεια και διαρκή ειρήνη. Σήμερα το Αμερικανικό έθνος αντιμετωπίζει μια σοβαρή έλλειψι στις πηγές προμηθείας νερού. Η τελευταία Έκθεσις Αποθεμάτων Ύδατος αποκαλύπτει ότι γίνονται σοβαρές σπατάλες στο πολύτιμο εφόδιο νερού του έθνους αυτού. Μπροστά στις αυξανόμενες ανάγκες νερού, αυτό αποτελεί εθνικό κίνδυνο. Εν τούτοις, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν σπαταλούν τα πολύτιμα νερά της αληθείας της Βασιλείας και δεν σπαταλούν τις πολύτιμες ευκαιρίες αναζωογονήσεως των πνευματικώς αποξηραμμένων ανθρώπων καλής θελήσεως. Από τον θρόνο του Θεού και του ανάσσοντος Βασιλέως του στα δεξιά του, ρέει ο ζωοπάροχος ποταμός της αληθείας, εις εκπλήρωσιν της οράσεως που εδόθη στον απόστολο Ιωάννη, ο οποίος τον περιέγραψε με τα εξής λόγια: «Και με έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής, λαμπρόν ως κρύσταλλον, εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου. Εν τω μέσω της πλατείας αυτής, και του ποταμού εντεύθεν και εντεύθεν, ήτο το δένδρον της ζωής, φέρον καρπούς δώδεκα, καθ’ έκαστον μήνα κάμνον τον καρπόν αυτού· και τα φύλλα του δένδρου είναι εις θεραπείαν των εθνών.»—Αποκάλυψις 22:1, 2.

 5, 6. (α) Γιατί δεν φοβούμεθα μήπως υπάρξη έλλειψις αυτού του νερού; (β) Πώς προσκιάσθηκε η προστασία αυτού του νερού στην εποχή του Εζεκία;

⁵ Δεν φοβούμεθα μήπως υπάρξη έλλειψις αυτού του ζωοπαρόχου ύδατος της αληθείας της Βασιλείας, διότι αυτό ρέει από μια ανεξάντλητη πηγή μέσω της θεοκρατικής οργανώσεως του Ιεχωβά. Οι εχθροί μας, ανάμεσα στους οποίους βρισκόμαστε, θα ήθελαν ν’ αποκόψουν από μας αυτόν τον εφοδιασμό ύδατος, αλλά έχομε υπ’ όψιν ότι ο Βασιλεύς του Ιεχωβά τώρα κυβερνά εν μέσω αυτών των εχθρών. Ο Βασιλεύς της «πόλεως του Θεού», Ιησούς Χριστός, προεικονίσθηκε από τον Βασιλέα Εζεκία ο οποίος κάποτε ήταν ενθρονισμένος στο Όρος Σιών στην Ιερουσαλήμ. Ο Σενναχειρείμ, ο αυτοκράτωρ της Ασσυρίας, πλημμυρίζοντας τη χώρα με τις επιθετικές του ορδές, απειλούσε να πολιορκήση την πόλι του Θεού και να την κάνη να λιμοκτονήση ώσπου να αναγκασθή ο λαός του Ιεχωβά να «φάγωσι την κόπρον αυτών, και να πίωσι το ούρον αυτών». (Ησαΐας 36:12) Αλλά υπήρχε μια πηγή που έρρεε διαρκώς έξω από το ανατολικό τείχος της Ιερουσαλήμ, η πηγή Γιών. Πολύ πριν από τον καιρό του Εζεκία ένα υδραγωγείο είχε μεταφέρει τα νερά της στο εσωτερικό της πόλεως μέσα από μια σήραγγα λαξευμένη στο βράχο. Αλλά ο Βασιλεύς Εζεκίας αντελήφθη τον κίνδυνο που υπήρχε στον εφοδιασμό της πόλεως του Θεού με νερό. Δεν επρόκειτο ν’ αφήση τους επιθετικούς Ασσυρίους ιμπεριαλιστάς να καταλάβουν τη ζωτικής σημασίας πηγή νερού και να την αποκόψουν από την πόλι. Έτσι διάνοιξε δυτικώτερα μια σήραγγα νερού μέσα στο βράχο και εσκέπασε την πηγή Γιών ώστε να μην μπορή να την ανακαλύψη ο εχθρός.

⁶ Σχετικά με αυτό, το 2 Χρονικών 32:30 αναφέρει: «Έφραξεν [απέκρυψε] έτι αυτός ο Εζεκίας την άνω έξοδον των υδάτων του Γιών, και διηύθυνεν αυτά κάτω [με μια σήραγγα] προς δυσμάς της πόλεως Δαβίδ.» Ακόμη και το απόκρυφο βιβλίο Σοφία Σειράχ κάνει μνεία του γεγονότος αυτού: «Ο Εζεκίας ωχύρωσε την πόλι του και έφερε στο μέσον της νερό, και διώρυξε με σίδηρο ένα βράχο και κατασκεύασε μια κρήνη για νερό.» (Σοφία Σειράχ 48:19, Κ.Μ.Ν. Βλέπε εις Μ. Ο΄ 48:17) Έτσι τα νερά που διατηρούν τη ζωή ωδηγήθηκαν στην επάνω δεξαμενή ή Κολυμβήθρα του Σιλωάμ και εξησφαλίσθησαν από εχθρική κατάληψι. Αυτά είναι αναμφιβόλως τα «ύδατα του Σιλωάμ» που η προφητεία του Ησαΐα (8:6, 7) αντιπαραβάλλει με τα «ύδατα του ποταμού, τα δυνατά και τα πολλά, τον βασιλέα της Ασσυρίας, και πάσαν την δόξαν αυτού.» Μολονότι τα ύδατα αυτού του μεγάλου Ασσυριακού ποταμού ιμπεριαλιστικής επεκτάσεως επλημμύρισαν τη γη του βασιλέως Εζεκία μέχρι λαιμού, δεν επέτυχαν να αποκόψουν τα νερά του Σιλωάμ από την Ιερουσαλήμ. Αυτά τα ‘ησύχως ρέοντα ύδατα’ εξακολούθησαν να χαροποιούν την πολιορκημένη πόλι.

ΕΥΦΡΑΙΝΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΛΕΥΕΤΑΙ

 7. Ποιοι αρνούνται αυτό το νερό; Τι προσπαθούν να κάμουν σ’ αυτό, και πώς;

⁷ Ο Ιησούς Χριστός αποδεικνύει ότι κυβερνά εν μέσω των εχθρών του προστατεύοντας τον ποταμό των Γραφικών αληθειών στην πηγή τους στον ουρανό. Η κυβερνώσα εξουσία του τον κρατεί σε διαρκή ροή για τα πιστά του πρόβατα επάνω στη γη στη θεοκρατική οργάνωσι. Δεν βλέπετε τη σημερινή Ιουδαϊκο-Αραβική πόλι της Ιερουσαλήμ να ευφραίνεται μ’ αυτά τα νερά του θείου αυτού ποταμού, ούτε την Πόλι του Βατικανού ούτε οποιαδήποτε άλλη από τις πρωτεύουσες του κόσμου. Αυτές αρνούνται τα νερά αυτά, αλλά χαίρουν με συνωμοσίες, και συμμαχίες για το σκάψιμο πηγαδιών που δέχονται και διατηρούν τα νερά της ανθρωπίνης φιλοσοφίας, των σοσιαλιστικών ιδεολογιών και των θρησκευτικών παραδόσεων. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι μόνοι που ευφραίνονται με τον ποταμό της αληθείας. Αυτοί αποτελούν την ορατή οργάνωσι που τώρα αυξάνει τη χαρά της πίνοντας από τα αστείρευτα ρεύματα αυτού του ποταμού της αληθείας του λόγου του Θεού. Η Πόλις του Βατικανού και άλλες ολοκληρωτικές πρωτεύουσες του κόσμου θα ήθελαν να αποκόψουν αυτά τα νερά και να δημιουργήσουν λειψυδρία ανάμεσά τους και να τους εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουν τη θεοκρατική οργάνωσι. Προσπαθούν να το κάμουν αυτό αποκηρύττοντας τους μάρτυρας του Ιεχωβά και διαλύοντας τα τμήματα της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά με τα οποία αυτοί συνεργάζονται και έπειτα απαγορεύοντας την εισαγωγή, εξαγωγή και κυκλοφορία των εκδόσεων της Σκοπιάς.

 8. Γιατί τέτοια μέτρα δεν μπορούν να σταματήσουν πραγματικά τη ροή του νερού;

⁸ Ας αποκηρύξουν και ας διαλύσουν τη νόμιμη οργάνωσι οι ολοκληρωτικοί αυτοί εχθροί της βασιλείας του Θεού, και ας καταλάβουν την περιουσία της. Δεν μπορούν όμως να σταματήσουν τα αφιερωμένα Χριστιανικά άτομα από το να ενεργούν ως αντιπρόσωποι του Ιεχωβά κηρύττοντας με την Αγία Γραφή και μόνο, ή και χωρίς αυτήν ακόμη, αν την αποστερηθούν και περιορισθούν στη γνώσι του λόγου του Θεού που βρίσκεται μέσα στην καρδιά τους. Ας συλλάβουν αυτούς τους πιστούς Χριστιανούς και ας τους κρατήσουν δεσμίους στη φυλακή. Ο λόγος του Θεού Ιεχωβά δεν δεσμεύεται εφόσον τα στόματά τους είναι ασφράγιστα ανάμεσα σε συνδεσμίους και συνεξορίστους. Ο Ιησούς είπε: «Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού.» (Ιωάννης 7:38, 39) Το πνεύμα του Θεού που βρίσκεται επάνω στους καθιερωμένους μάρτυράς του το πραγματοποιεί αυτό. Και ας ξέρουν επίσης οι εχθροί ότι υπάρχουν υπόγειοι ποταμοί και ότι η πορεία των υδάτων του Σιλωάμ ήταν σκεπασμένη και έρρεε υπογείως και μέσω σήραγγος στο μέσον της πόλεως του Θεού. Ακριβώς έτσι, αν υπάρξη ανάγκη, μπορεί να ρεύση ο ποταμός της αληθείας της Βασιλείας με μυστική κίνησι. Απαρατήρητος από τους εχθρούς του Βασιλέως, φθάνει σ’ εκείνους που διψούν για τα αναψυκτικά νερά που προέρχονται από τη Γραφή. Συμβαίνει, λοιπόν, ώστε ο ‘ποταμός του ύδατος της ζωής, λαμπρός ως κρύσταλλον, εξερχόμενος εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου’ να συνεχίζη την ακατάσχετη πορεία του και να εκπληρώνεται η προφητεία: «Και το Πνεύμα, και η νύμφη λέγουσιν, Ελθέ· και όστις ακούει, ας είπη, Ελθέ· και, όστις διψά, ας έλθη· και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής.»—Αποκάλυψις 22:17.

 9. Τι σημαίνει για την πόλι του Θεού το ότι αποκαλείται ‘ο άγιος τόπος των σκηνωμάτων του Υψίστου’;

⁹ Η πόλις του Θεού, ευφραινόμενη με τα ρεύματα του ποταμού της Βασιλείας του, διακηρύττεται ότι είναι ‘ο άγιος τόπος των σκηνωμάτων του Υψίστου’. Αυτό σημαίνει ότι ο Υπέρτατος του σύμπαντος κατοικεί εκεί και έχει αγιάσει τον τόπο με την άγια παρουσία του. Έχει θέσει το όνομα του επάνω στον λαό της θεοκρατικής αυτής οργανώσεως. Ο ναός του είναι εκεί, πράγμα που σημαίνει ότι η καθαρή του λατρεία διεξάγεται εκεί από τους αφωσιωμένους μάρτυράς του. Η λατρεία του είναι ασφάλεια γι’ αυτούς, προστατεύοντάς τους από όλες τις εσφαλμένες κατευθύνσεις και μεθόδους ενεργείας στις οποίες οι θρησκείες του κόσμου τούτου οδηγούν τους ανθρώπους. Αφού έχει αγιάσει την οργάνωσι με την παρουσία του και το όνομά του, είναι αποφασισμένος να την κρατή καθαρή και αγνή. Δεν είναι παράδοξο ότι οι εχθροί που εγγίζουν τη θεοκρατική του οργάνωσι με κακό σκοπό, είναι σαν να εγγίζουν την τρυφερή κόρη του οφθαλμού του. Θα υποφέρουν γι’ αυτό. Κανένα πλάσμα, δαίμων ή άνθρωπος, δεν θα καταστρέψη την καθαρή Του οργάνωσι. Είναι κάτι το μόνιμο. Ο Ύψιστος Θεός θα εκπληρώση την υπόσχεσί του να διαφυλάξη εκείνους που είναι πιστοί μέσα σ’ αυτήν. Γι’ αυτό ο ψαλμωδός ορθά λέγει: «Ο Θεός είναι εν τω μέσω αυτής· δεν θέλει σαλευθή· θέλει βοηθήσει αυτήν ο Θεός, και μάλιστα πολύ ενωρίς.»—Ψαλμός 46:5, Α.Σ.Μ.

10. Τι προξενεί η θεία παρουσία σ’ εκείνους που είναι μέσα στην οργάνωσι; Σε ποια, λοιπόν, οικοδομή είναι η εμπιστοσύνη τους;

¹⁰ Η θεία παρουσία εν μέσω της οργανώσεως προξενεί μια αίσθησι ασφαλείας ανάμεσα σ’ εκείνους που βρίσκονται εκεί. Γνωρίζουν ότι αυτή είναι η δίκαιη οργάνωσις για να παραμείνουν ενωμένοι μαζί της, διότι ποτέ δεν θα σαλευθή, ποτέ δεν θα την κάμη κανείς να ταλαντευθή, κλονισθή και πέση σε ερείπια. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα υλικά οικοδομήματα που κατέχονται και χρησιμοποιούνται από μέλη της οργανώσεως δεν είναι δυνατόν να καταληφθούν, να λεηλατηθούν, να δημευθούν και να καταστραφούν από τον εχθρό. Θυμηθήτε ότι «ο Ύψιστος δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς, καθώς ο προφήτης λέγει, “Ο ουρανός είναι θρόνος μου, η δε γη υποπόδιον των ποδών μου· ποίον οίκον θέλετε οικοδομήσει δι’ εμέ; λέγει ο Ιεχωβά».» (Πράξεις 7:48, 49, Μ.Ν.Κ.) Αλλά ο Ύψιστος κατοικεί στη θεοκρατική του οργάνωσι, είτε τα μέλη της επάνω στη γη είναι στεγασμένα είτε όχι. Έτσι η εμπιστοσύνη μας δεν είναι ούτε ακόμη σε κτίρια αφιερωμένα στην υπηρεσία του. Συνεπώς, η θεοκρατική του οργάνωσις είναι εκείνη που δεν θα σαλευθή ποτέ από τις επιθέσεις του εχθρού και δεν θα καταρρεύση, διότι η παρουσία του Θεού μέσα της την καθιστά μόνιμη μολονότι όλος ο κόσμος τριγύρω της φθάνει στο τέλος του. «Εμπιστεύεσθε εις τον Ιεχωβά πάντοτε· διότι εν τω Ιεχωβά, μάλιστα ο Ιεχωβά, είναι αιώνιος βράχος.» (Ησαΐας 26:4, Α.Σ.Μ.) Θεμελιωμένη επάνω σ’ αυτόν τον βράχο, η θεοκρατική του οργάνωσις θα διαμένη για πάντα. Εκείνοι, λοιπόν, που εμπιστεύονται σ’ αυτόν θα διαμένουν για πάντα, διότι τον συλλαμβάνουν στον λόγον του και ζητούν καταφύγιο στην οργάνωσι του.

ΠΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΙΝΑΙ «ΕΝΩΡΙΣ»;

11. Στην επικείμενη χειρότερη θλίψι, ποια προσπάθεια και προσδοκία των εχθρών θα τους φέρη σε απογοήτευσι; Γιατί;

¹¹ Η κατάστασις σ’ αυτόν τον κόσμο είναι βέβαιο ότι θα χειροτερεύση. Μέτρα των άκρων έχουν ήδη ληφθή εναντίον του ωργανωμένου λαού του Ιεχωβά σε πολλές χώρες. Και άλλες χώρες μπορεί να προσφύγουν σε ολοκληρωτικά μέτρα ή μπορεί να υπαχθούν σε ολοκληρωτικούς ιμπεριαλιστάς και να ληφθούν όμοια μέτρα εναντίον των οργανωμένων μαρτύρων εκεί. Κάτω από την υποκίνησι του Σατανά τα έθνη μπορεί να επηρεασθούν να φθάσουν σε μεγάλες ακρότητες εναντίον αυτών των διακόνων των καλών νέων. Ο Σατανάς θα χρησιμοποιήση στο έπακρον την κινητοποίησι του κόσμου του για να παρεμποδίση την ελευθερία της δράσεώς μας, του λόγου, της συναθροίσεως και της λατρείας μας. Η άποψις μπορεί να γίνη πολύ σκοτεινή. Μπορεί να φανή ότι εφθάσαμε στο χειρότερο σημείο και ότι το ορατό μέρος της πόλεως του Θεού είναι βέβαιο ότι θα σαλευθή και θα υποστή ένα συγκλονιστικό τελειωτικό κτύπημα. Αλλά στην προσδοκία του αυτή ο χαιρέκακος εχθρός θα απογοητευθή. Ο Θεός ζη και δεν εγκατέλειψε την οργάνωσί του ούτε απεσύρθη απ’ αυτήν. Βασιλεύει εν μέσω της δια του Βασιλέως του Ιησού Χριστού, και θα βοηθήση την αγαπητή του θεοκρατική οργάνωσι, «και μάλιστα πολύ ενωρίς.»

12. Γιατί «πολύ ενωρίς» δεν σημαίνει ενωρίς στη δοκιμασία;

¹² Αυτό δεν σημαίνει ενωρίς σχετικά με τη δοκιμασία της εμπιστοσύνης, της ακεραιότητος και της πιστότητος του λαού του Θεού προς αυτόν. Όχι, πρέπει να υπάρξη μια πλήρης δοκιμασία της δίχως περέκκλισι αφοσιώσεως της θεοκρατικής του οργανώσεως προς αυτόν. Ο πονηρός σκοπός και η κακεντρέχεια του εχθρού πρέπει να επιτραπή ν’ αποκαλυφθούν, και η κατάστασις πρέπει να γίνη τέτοια ώστε να καταδειχθή ότι κάθε ανθρώπινη βοήθεια είναι ανωφελής και ανίκανη να σώση. Πώς, λοιπόν, ο Θεός βοηθεί την οργάνωσί του «πολύ ενωρίς»; Επειδή την βοηθεί ενωρίς στη λαμπρή νέα ημέρα που προορίζεται για το λαό του. Καθώς άλλες μεταφράσεις λέγουν: «Κατά την αυγήν της πρωίας» (Α.Σ.Μ., περιθώριον)· «από της στροφής της πρωίας» (Μ.Ι.Ρ.)· «κατά την προσέγγισιν της πρωίας» (Ρόδερχαμ Ψαλμοί) «όταν έρχεται η πρωία» (Μ.Μ.)· «από του χαράγματος της αυγής» (Νεοελληνική Μετάφρασις)· «κατά το ξημέρωμα» (Μ.Α.Μ.). Πόσο κατάλληλο είναι αυτό!

13. Πώς εξεικονίζεται αυτό στην περασμένη ιστορία του λαού του Θεού;

¹³ Πόσο συχνά στην περασμένη ιστορία του λαού του Θεού επραγματοποιήθηκε η απελευθέρωσίς του ακριβώς την αυγή! «Ότε έγεινεν αυγή» ήταν ο καιρός που οι άγγελοι προέτρεπαν τον Λωτ και τη γυναίκα του και τις θυγατέρες του να βγουν απ’ τα Σόδομα για να διαφύγουν τον κατακλυσμό του πυρός και του θείου που θα έπεφτε πάνω στη διεφθαρμένη πόλι. Όταν οι Αιγυπτιακές δυνάμεις κατεδίωκαν μέσ’ από την Ερυθρά θάλασσα τους Ισραηλίτες που έφευγαν, ήταν «εν τη φυλακή τη πρωινή», που ο Ιεχωβά επέβλεψε από το στύλο του πυρός και της νεφέλης και άρχισε να συνταράσση τους διώκτας. Τελικά κατέρριψε τα τείχη του θαλασσίου νερού επάνω τους, «περί την αυγήν.» (Γένεσις 19:15-28· Έξοδος 14:24-31) «Το πρωί» ο λαός της Ιερουσαλήμ σηκώθηκε σύμφωνα με τη διαταγή του Βασιλέως Ιωσαφάτ και επροχώρησε ψάλλοντας τους αίνους του Ιεχωβά· και όταν άρχισε αυτή η υμνωδία, ο Ιεχωβά έφερε σύγχυσι στους ενωμένους στρατούς του Μωάβ, του Αμμών και των από του όρους Σηείρ και έκαμε να εξαλείψουν ο ένας τον άλλον. Όταν οι Ασσυριακές ορδές υπό τον Ασσύριον κατακτητήν Σενναχειρείμ απειλούσαν τη ζωή και την ανεξαρτησία της Ιερουσαλήμ, ο άγγελος του Ιεχωβά κινήθηκε αόρατα μέσα στη νύχτα και εφόνευσε 185.000 από τον στρατό που εισέβαλε. Όταν ο Βασιλεύς Εζεκίας και ο πολιορκημένος λαός του σηκώθηκαν «το πρωί», επρόκειτο να μάθουν ότι όλες αυτές οι χιλιάδες του εχθρού είχαν θερισθή και ο επιδρομεύς βρισκόταν σε επαίσχυντη υποχώρησι ξανά στην Ασσυρία. (2 Χρονικών 20:20-29· 2 Βασιλέων 19:35-37) Επίσης, «πολλά πρωί της πρώτης ημέρας της εβδομάδος», ή «περί τα χαράγματα» ήταν που συνέβη ο μεγάλος σεισμός και ο λίθος απεκυλίσθη από την θύρα του μνημείου για να δείξη ότι η ανάστασις του Ιησού Χριστού είχε λάβει χώραν. (Μάρκος 16:2 και Ματθαίος 28:1). Σε κάθε περίπτωσι η απελευθέρωσις γινόταν «πολύ ενωρίς».

14. Πώς θα είναι «ενωρίς» γι’ αυτούς κατά τον Αρμαγεδδώνα;

¹⁴ Το ίδιο επίσης θα γίνη όσον αφορά την απελευθέρωσι της ορατής οργανώσεως του λαού του Θεού. Εξωτερικά, καθώς οι δυνάμεις του σκότους θα είναι συγκεντρωμένες επάνω τους και θα τους πιέζουν, πόσο σκοτεινά θα φαίνωνται τα βάθη της νυκτός γι’ αυτούς! Αλλά η τελεία των απελευθέρωσις από τον Θεό στο κορύφωμα της μάχης του Αρμαγεδδώνος θα τους εισαγάγη σε μια νέα ημέρα. Θα είναι το πρώτο μέρος ή το πρωί της αιωνίας ημέρας γι’ αυτούς. Είναι, λοιπόν, βέβαιο ότι αλαλαγμοί αγαλλιάσεως θα έλθουν μαζί μ’ αυτό το πρωί.—Ψαλμός 30:5.

ΔΙΑΛΥΣΙΣ ΤΩΝ ΕΧΘΡΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

15. Εναντίον τίνος φρυάττουν τα έθνη στην πραγματικότητα: Πώς;

¹⁵ Η πλήρης, λοιπόν, απελευθέρωσίς μας σημαίνει το τέλος αυτού του κόσμου. Να, λοιπόν, τι πρέπει ν’ αντιμετωπίσωμε με θάρρος: «Εφρύαξαν τα έθνη· εσαλεύθησαν αι βασιλείαι· έδωκε φωνήν αυτού· η γη ανελύθη. Ο Ιεχωβά των δυνάμεων είναι μεθ’ ημών· προπύργιον ημών είναι ο Θεός του Ιακώβ.» (Ψαλμός 46:6, 7, Α.Σ.Μ.) Τα έθνη μπορεί να διεξάγουν μεταξύ τους θερμούς ή ψυχρούς πολέμους. Πραγματικά, όμως, φρυάττουν εναντίον της βασιλείας του Ιεχωβά και εναντίον των πρέσβεων του επάνω στη γη, των μαρτύρων του Ιεχωβά. Έχουν τώρα στρατιωτικοποιηθή όπως ποτέ πριν γύρω στο υπέρτατο ζήτημα της παγκοσμίου κυριαρχίας. Η απόφασίς των είναι ή να διαιρέσουν την κυριαρχία μεταξύ δύο εθνικών συγκροτημάτων αντιθέτων ιδεολογιών, ή να λάβη ως νικητής το ένα συγκρότημα την όλη κυριαρχία. Δεν υπάρχει σκέψις ν’ αφήσουν τον Θεό να την έχη ως ο Δημιουργός και Παγκόσμιος Κυρίαρχος. Έχουν τον δικό τους καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών· έχουν τις δικές των συνθήκες συμμαχίας μέσα στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Δεν έχουν σε καμμμιά υπόληψι την αναλλοίωτη διαθήκη που ο Θεός έκαμε με τον Υιό του Ιησού Χριστό για την απόλυτη διακυβέρνησι του δικαίου νέου κόσμου. Οι προσευχές, λοιπόν, του θρησκευτικού των κλήρου για τη βασιλεία Του είναι τελεία υποκρισία και είναι για να υιοθετήση ο Θεός ως βασιλεία του τις πολιτικές κυβερνήσεις ιδιοτελών, φιλοδόξων ανθρώπων. Με τη στρατιωτικοποίησί τους και τα μέτρα εκτάκτου ανάγκης που λαμβάνουν, τα έθνη πιέζονται να εναντιωθούν στα καλά νέα της βασιλείας του Θεού που οι μάρτυρές του διακηρύττουν παγκοσμίως.—Αποκάλυψις 11:15-18.

16. Αλλά ποιοι είναι εκείνοι που σαλεύονται και κλονίζονται; Σε ποιες, λοιπόν, ενέργειες προσφεύγουν;

¹⁶ Αλλά το φρύαγμα των εθνών που έχει σχεδιάσει ο Διάβολος για να κλονίση την ορατή οργάνωσι του Ιεχωβά, δεν θα την κάμη να σαλευθή. Αντί να μας τρομάζη και να μας κάνη να παύσωμε να είμεθα ωργανωμένοι και να διαλυθούμε, το φρύαγμα των εθνών μάς παροτρύνει να οργανωθούμε και συνδεθούμε ακόμη περισσότερο με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού. Βλέπομε σ’ αυτό το φρύαγμα των εθνών ένα καθαρό σημείο του ερχομένου τέλους αυτού του κόσμου, και αυτό μας δίνει μεγαλύτερο θάρρος να διακηρύξωμε τα καλά νέα της Βασιλείας. Οι βασιλείες αυτού του κόσμου είναι εκείνες που σαλεύονται και κλονίζονται, πράγμα που εγείρει φόβους μετατοπίσεώς των μέσα στις θάλασσες των επαναστατικών μαζών. Από μια οικονομία ειρηνικής εποχής κάνουν αλλαγή σε μια στρατευόμενη διάταξι εναντίον της ερχομένης βασιλείας του Θεού. Κινητοποιούνται εναντίον της για να υπερασπίσουν την εθνική τους κυριαρχία. Υποκινούνται από αόρατες δαιμονικές επιρροές να λάβουν το ταχύτερον τις θέσεις τους στη μάχη του Αρμαγεδδώνος για να διαφυλάξουν το δικό τους τρόπο ζωής, όχι τον τρόπο του Θεού. Προκαλώντας τη θεία εξουσία, επιτίθενται κατά της οργανώσεως, της ουδετέρας θέσεως, της ιεραποστολικής δράσεως και του αγγέλματος των μαρτύρων του Ιεχωβά, μη πιστεύοντας ότι ο ωργανωμένος λαός του έχει ένα ζωντανό Θεό που βλέπει, που φροντίζει και που μπορεί να ενεργήση.

17, 18. Πώς θα εκφέρη ο Θεός τη φωνή του; Με ποιο αποτέλεσμα επάνω στη γη;

¹⁷ Η ημέρα και η ώρα που αυτός θα εκφέρη τη φωνή του πλησιάζει. Αυτό θα γίνη σε τόνους και γλώσσα που θα τα κατανοήση αυτός ο βίαιος κόσμος. Δεν θα είναι ομιλία ειρήνης προς αυτούς. Αυτός θα καλέση μάχαιραν εκτελέσεως εναντίον τους. Ιδέτε τον Πολεμιστή Βασιλέα του Ιησού Χριστό να την χειρίζεται! Τι επίδειξις φυσικών δυνάμεων ακολουθεί, η οποία θα είναι πέρα από τον έλεγχο των μιλιταριστών του κόσμου και των επιστημόνων με την εργαστηριακή τους εξάρτισι! Ο Ιεχωβά δεν γίνεται έντρομος από τον θόρυβο των εμπολέμων εθνών. Το βροντώδες του πρόσταγμα για την καταστροφή τους θα ηχήση επάνω από την κλαγγή των και θα τα τρομάξη. «Η γη ανελύθη.» Η ανθρώπινη κοινωνία υπό τους κοσμικούς άρχοντας «αναλύεται» τότε με φόβο. Βρίσκεται πως δεν έχει στερεότητα. Εξασθενίζει και αποσυντίθεται και διαλύεται με τρόμο.

¹⁸ Στην πορεία της διαλύσεως το χέρι κάθε ιδιοτελούς ανθρώπου έξω από την οργάνωσι του Θεού θα στραφή εναντίον του πλησίον του, και θα πολεμήσουν ο ένας τα συμφέροντα του άλλου, όπως ακριβώς όταν οι Μαδιανίτες εισβολείς είχαν πανικοβληθή από το στρατήγημα του Γεδεών και των τριακοσίων του μέσα στην απόλυτη νυκτερινή ησυχία. Θα ενομίζατε ότι βλέπετε τις δυνάμεις του Μωάβ, του Αμμών και των από του όρους Σηείρ να πολεμούν μεταξύ τους ακόμα μια φορά. Οι συμβολικοί «δέκα βασιλείς» του θηριώδους πολιτικού συστήματος θα στραφούν εναντίον της πόρνης της Βαβυλωνιακής θρησκείας με την οποία διέπραξαν πνευματική πορνεία και θα φάγουν τα σαρκώδη της μέρη και θα κάψουν τα υπολείμματά της με φωτιά. Το πολιτικό θηρίο παγκοσμίου κυριαρχίας και το σύστημα του ψευδοπροφήτου που έκαμε τέτοιες απατηλές πολιτικές προρρήσεις θα ριφθούν ζωντανά στην καταστροφή που συμβολίσθηκε από τη λίμνη την καιόμενη με πυρ και θείον. Καμμιά πολιτική μηχανή δεν θα διατηρηθή, κανένας ιδεολογικός όμιλος δεν θα παραμείνη ενωμένος, κανένα διεθνές σύμφωνο δεν θα έχη κάποια ισχύν, καμμιά συμμαχία των Ηνωμένων Εθνών ή αμοιβαίας αμύνης δεν θ’ αποδειχθή δεσμευτική.—Αποκάλυψις 17:1-18.

19, 20. Τι σημαίνει το να είναι μαζί μας ο «Ιεχωβά των δυνάμεων»;

¹⁹ Εκείνοι, όμως, που βρίσκονται στη θεοκρατική οργάνωσι θα παραμείνουν στερεοί και, ασάλευτοι επάνω στον ‘αιώνιο βράχο’ τους, θα ανακράζουν τότε όπως ανακράζουν και τώρα: «Ο Ιεχωβά των δυνάμεων είναι μεθ’ ημών· υψηλόν μας άσυλον είναι ο Θεός του Ιακώβ.» (Ψαλμός 46:7, Ρόδερχαμ Ψαλμοί) Ο Παντοδύναμος με τις ουράνιες στρατιές του είναι στο πλευρό μας. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να είναι εναντίον μας και να νικήση; Οι δυνάμεις ή στρατιές του δεν είναι φανταστικοί «άνθρωποι από τον Άρη» που εισβάλλουν στη γη μας, αλλά είναι ισχυροί άγγελοι σαν εκείνον με τον οποίον αυτός εσάρωσε όλο το άνθος της Αιγύπτου, τα πρωτότοκά της ανθρώπων και κτηνών και σαν τον άγγελο που επέβαλε κρυφόν θάνατο στους 185.000 από το κοιμώμενο στρατόπεδο του Σενναχειρείμ. Ο αγαπητός Υιός του Ιεχωβά Ιησούς Χριστός ονομάζεται προφητικά «Εμμανουήλ», το όνομά του δε σημαίνει «Μεθ’ ημών ο Θεός» ή «ο Θεός είναι στο πλευρό μας». Ως σύμβολο τού ότι ο Θεός είναι μαζί μας, ο Εμμανουήλ του είναι μαζί μας, πράγμα που σημαίνει ότι ο «Αρχιστράτηγος της δυνάμεως του Ιεχωβά» είναι μαζί μας, μαζί με όλη αυτή τη δύναμι.—Ιησούς του Ναυή 5:14, Α.Σ.Μ.

²⁰ Αυτός έχει τώρα στη διάθεσί του εκείνες τις δώδεκα λεγεώνες αγγέλων, που αρνήθηκε να επικαλεσθή τη βοήθειά τους τη νύχτα που παρεδίδετο στη Γεθσημανή. Όπως ο Ιησούς τότε, έτσι κι εμείς τώρα δεν παρακαλούμε να παρέμβουν για μας αυτές οι λεγεώνες αγγέλων μ’ ένα βίαιο τρόπο πριν από τον θείο καιρό. Ξέρομε, όμως, ότι μας περιβάλλουν με την προστασία τους. «Άγγελος του Ιεχωβά στρατοπεδεύει κύκλω των φοβούμενων αυτόν, και ελευθερόνει αυτούς.» (Ψαλμός 34:7, Α.Σ.Μ.) Ξέρομε ότι προς το παρόν είναι «λειτουργικά πνεύματα» που ο Θεός αποστέλλει να διακονήσουν τους κληρονόμους της Βασιλείας του και τους συντρόφους των καλής θελήσεως. (Εβραίους 1:14) Λάβετε θάρρος, λοιπόν, ακόμη και αν φαίνεται πως στέκεσθε μόνοι. Ο Ιεχωβά των δυνάμεων είναι μαζί με τον καθένα από τον λαό του που καλείται με το όνομά του, διότι αυτοί παραμένουν σταθερά με το μέρος του και διακηρύττουν το όνομά του.

ΤΟ ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΜΑΣ ΑΣΥΛΟ

21. Πώς δείχνομε ότι ο Θεός του Ιακώβ είναι ένα υψηλό άσυλο για μας;

²¹ Ο Ιεχωβά αγαπούσε τον Ιακώβ μάλλον παρά τον πρεσβύτερο του δίδυμο αδελφό Ησαύ. Έδωσε τα πρωτοτόκια σχετικά με τη μεγάλη Αβρααμιαία επαγγελία στον Ιακώβ και άλλαξε το όνομά του σε Ισραήλ. Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι αγαπά και τον πνευματικό του Ισραήλ σήμερα εκείνους που είναι Ισραηλίτες εσωτερικώς με πίστι στον Ιεχωβά και στο υποσχεμένο του Σπέρμα, τον Ιησού Χριστό. Και τώρα οι καλής θελήσεως σύντροφοί των είναι αγαπητοί μαζί τους. Έχοντας τον Θεόν του Ιακώβ ως υψηλό μας άσυλο, δεν είναι ανάγκη να οργανώνωμε αγροκτήματα-καταφύγια σε απομονωμένα μέρη, να αποσυρώμεθα εκεί και να εγκαταλείπουμε τον αγρό της δράσεως ως διαγγελείς της Βασιλείας. Εμπιστοσύνη στον μεγάλο Θεό του Ιακώβ δεν δείχνεται με το να κρυπτώμεθα σε απομόνωσι, αλλά δείχνεται με το να προχωρούμε θαρραλέα στον αγρό της δράσεως και να διαδίδουμε το άγγελμά του που είναι άγγελμα ζωής. «Ο Ιεχωβά φυλάττει τους πιστούς.» (Ψαλμός 31:23, Α.Σ.Μ.) Καταφυγή σ’ αυτόν ως τον υψηλό πύργο μας σημαίνει το να τηρούμεθα σε ενότητα μαζί του οπουδήποτε και αν βρισκόμαστε στην οδόν του καθήκοντος. Μ’ αυτόν τον τρόπο παραμένομε μέσα στην οργάνωσι του θεοκρατικού λαού του ο οποίος είναι διεσπαρμένος σε όλη τη γη. Εκτελώντας τις οδηγίες οργανώσεως που περιέχονται στον λόγον του Θεού, εργαζόμεθα όμοια με τους συμμάρτυράς μας σε κάθε άλλο μέρος. Ενωμένοι γνωστοποιούμε το όνομα και την κυβέρνησι του Ιεχωβά, προσκαλώντας όλους όσοι εκζητούν τη ζωή να καταφύγουν σ’ Αυτόν.

22. Ποια βεβαίωσι επιβιώσεως δίνει ο Ψαλμός 46:8, 9; Και ποιος θα πραγματοποιήση διαρκή ειρήνη, και πώς;

²² Θαυμαστό θα είναι να κατανοήσωμε την τρίτη και τελευταία στροφή του Ψαλμού 46. Λαμβάνει την άποψι ενός που επέζησε της συμφοράς του κόσμου στον Αρμαγεδδώνα: «Έλθετε, ιδέτε τα έργα του Ιεχωβά· οποίας καταστροφάς έκαμεν εν τη γη. Καταπαύει τους πολέμους έως των περάτων της γης· συντρίβει τόξον, και κατακόπτει λόγχην· καίει αμάξας εν πυρί.» (Ψαλμός 46:8, 9, Ρόδερχαμ Ψαλμοί) Αυτή η πρόσκλησις που εκφέρεται από εκείνους που βρίσκονται μέσα στην ορατή οργάνωσι του Ιεχωβά Θεού, μας βεβαιώνει θετικά ότι θα υπάρξουν κάποιοι που θα επιζήσουν επάνω στη γη αφού ο Αρμαγεδδών θα έχη σαρώσει αυτόν τον παλαιό κόσμο με το σάρωθρον της καταστροφής και θα έχη καθαρίσει τη γη για τον δίκαιο νέο κόσμο. Εκείνοι που θα επιζήσουν θα είναι πληροφορημένοι και θα γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά μέσω του ισχυρού του Πολεμιστού Ιησού Χριστού είναι εκείνος που έκαμε τις τότε ορατές ερημώσεις στη γη. Οι ερημώσεις αυτές δεν θα έχουν καταστρέψει ή αφανίσει, τη γη σε βαθμό που να μην μπορή να αποκατασταθή σε μια παραδείσια κατάστασι όμοια με του κήπου της Εδέμ. Θα έχουν μόνο ‘διαφθείρει τους διαφθείροντας την γην’. (Αποκάλυψις 11:18) Ο Θεός δεν θα καταστρέψη το υποπόδιο του, τη γη, αλλά θα το δοξάση υπό την βασιλεία του Χριστού του. Έτσι ο Ιεχωβά δια του Χριστού είναι εκείνος που τερματίζει κάθε μορφή πολέμου επάνω στη γη καταστρέφοντας όλους τους εμπόρους του πολέμου, ‘διασκορπίζοντας τους λαούς τούς αγαπώντας πολέμους’ και συντρίβοντας τα τρομερά πολεμικά τους όπλα.—Ψαλμός 68:30.

23. Ποιοι ανάμεσα στους ανθρώπους θα είναι εκείνοι που θα επιζήσουν του τέλους του κόσμου;

²³ Ποιοι ανάμεσα στους ανθρώπους θα είναι εκείνοι που θα επιζήσουν του τέλους του κόσμου στον Αρμαγεδδώνα και θα διέλθουν στο νέο κόσμο της διαρκούς ειρήνης και ασφαλείας; Θα είναι εκείνοι που προσέχουν στην εντολή του Υψίστου Θεού που αναγράφεται στον Ψαλμό 46:10: «Ησυχάσατε [Ενδώσατε, Μ.Μ.· Απέχετε, Ρόδερχαμ Ψαλμοί], και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός· θέλω υψωθή μεταξύ των εθνών· θέλω υψωθή εν τη γη.» Αυτή η νουθεσία αντιστοιχεί μ’ εκείνη που δίδεται στον Ψαλμό 2:10-12 (Α.Σ.Μ.): «Τώρα λοιπόν, βασιλείς, συνετίσθητε· διδάχθητε, κριταί της γης· Δουλεύετε τον Ιεχωβά εν φόβω, και αγάλλεσθε εν τρόμω. Φιλείτε τον Υιόν, μήποτε οργισθή, και απολεσθήτε εκ της οδού, όταν εξαφθή ταχέως ο θυμός αυτού. Μακάριοι πάντες οι πεποιθότες επ’ αυτόν.» Έπειτα από δεκαετίες μαρτυρίας δεν μπορούμε τώρα να περιμένωμε ότι οι πολιτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες θα εκτιμήσουν και θ’ ακολουθήσουν αυτή τη συμβουλή και θα μάθουν να γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός μ’ έναν τρόπο που να σημαίνη σωτηρία γι’ αυτούς. Αλλά μπορεί να περιμένωμε ότι άτομα από όλα τα έθνη θα απόσχουν από όλες τις ενέργειες εναντίον του Ιεχωβά και της θεοκρατικής του οργανώσεως και θα ενδώσουν, θα ησυχάσουν και θα μάθουν να γνωρίζουν αυτόν και να πράττουν το καλό στους αδελφούς του Χριστού. Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή.

24, 25. Τι αναφωνούν εκείνοι που υψώνουν τώρα τον Ιεχωβά και πώς το αποδεικνύουν αυτό;

²⁴ Εδώ ακριβώς στη γη—που είναι τώρα ένα θερμοκήπιο ανταρσίας και διαβολικής λατρείας—πρέπει να υψωθή ο Ιεχωβά για πάντα. Εκείνοι που σ’ αυτόν τον καιρό της παγκοσμίου κρίσεως υψώνουν τον Ιεχωβά, μπορούν να αναφωνούν με πεποίθησι τα τελικά λόγια του Ψαλμού 46: «Ο Ιεχωβά των δυνάμεων είναι μεθ’ ημών· προπύργιον ημών είναι ο Θεός του Ιακώβ. [Διάψαλμα.]»—Ψαλμός 46:11, Α.Σ.Μ.

²⁵ Αυτή είναι η ομολογία μας δημοσίως όταν ανήσυχες προβλέψεις πολέμου και προειδοποιήσεις κινδύνου και εθνικοί φόβοι ωθούν τους ανθρώπους σε μη θεοκρατικές ανθρωποποίητες οργανώσεις για προστασία και υπεράσπισι. Έχουν έλλειψι πίστεως και δεν δίδουν προσοχή στις θείες επαγγελίες, αντί τούτου δε ακολουθούν κοσμική σοφία, ιδεολογίες και θρησκείες. Δεν ριψοκινδυνεύομε να φοβηθούμε τον φόβο τους. Δεν μπορούμε τώρα να προσφύγωμε σε ανθρώπινα καταφύγια και να γίνωμε όμοιοι με τους απίστους ανθρώπους του κόσμου τούτου. Πρέπει να καταστήσωμε γνωστόν ότι ο Ιεχωβά των δυνάμεων είναι ο Θεός της νίκης και είναι μαζί μας και είναι το ασφαλές προπύργιό μας. Αυτό θα το κάνωμε, όχι με το να κομπάζωμε για την οργάνωσι μας, αλλά με το να τον συλλάβωμε στον λόγον του και να δείξωμε την εμπιστοσύνη μας σ’ αυτόν. Αυτός είναι μαζί μας αν εμείς είμεθα μαζί του και δεν γινώμεθα μέρος αυτού του καταδικασμένου κόσμου και δεν εντρυφούμε στη φιλία του, αλλά προσκολλώμεθα αδίστακτα στην οργάνωσί του και επεκτείνουμε την καθαρή του λατρεία. Με την πορεία της ενεργείας μας καθώς και με τα λόγια μας οφείλομε να δείξωμε ότι η εμπιστοσύνη μας δεν είναι σε όπλα σαρκικού πολέμου, αλλά ότι μαχόμεθα στο πλευρό του Ιεχωβά με την πνευματική πανοπλία που προέρχεται απ’ αυτόν. Όταν εμείς οι ίδιοι δεν δείχνωμε κοσμικό φόβο, αλλά εκδηλώνωμε αδιάσειστη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν, τούτο βοηθεί στο να οικοδομήσουμε την πεποίθησι όλων των διασκορπισμένων προβάτων στον Ιεχωβά τον Μέγαν Ποιμένα. Πρέπει σθεναρά να βοηθήσωμε αυτά τα άλλα πρόβατα τώρα για να βρουν το μόνο ασφαλές καταφύγιο και να εισέλθουν σ’ αυτό.

26. Τι είναι τώρα Χριστιανική μας υποχρέωσις να είμεθα και να πράττωμε;

²⁶ Η Χριστιανική μας υποχρέωσις είναι τώρα να είμεθα άφοβοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά Θεού, κάτω από την σκιά της κραταιάς του χειρός. Αυτός μας ενθαρρύνει να μη χαλαρώνωμε τα χέρια μας από φόβο, αλλά να τα κρατούμε ενασχολημένα στο οικοδομητικό έργο της Γραφικής εκπαιδεύσεως μεταξύ των ανθρώπων καλής θελήσεως. Παραμείνατε, λοιπόν, ήρεμοι και προχωρήστε ειρηνικά στο έργο σας ως διάκονοι των αγαθών νέων του Θεού. Όπως ποτέ πριν, αξιοποιήστε τον χρόνο σας τώρα, διότι ο καιρός που ο Θεός δείχνει μακροθυμία και μπορεί ακόμη να ευρεθή, είναι σύντομος. Αυτός δεν θα εγκαταλείψη ποτέ τους πιστούς του, αλλά θα μας βοηθήση, «και μάλιστα πολύ ενωρίς».

[Χάρτης στη σελίδα 184]

(For fully formatted text, see publication)

Ναός

Θυσιαστήριο

Μοριά

Ανάκτορο Σολομώντως και Κυβερνητικά Κτίρια

ΟΦΗΛ

ΠΟΛΙΣ ΔΑΒΙΔ

Κοιλάς των Τυροποιών

Μιλλώ

Γιών

Υδραγωγείο Εζεκία

Δεξαμενή του Σιλωάμ

Παλαιό Υδραγωγείο

Τείχος, που προσετέθη από τον Εζεκία

Χαμηλότερη Δεξαμενή

Κοιλάς Κέδρων

Κοιλάς του Εννώμ (Γέεννα)

Εν-Ρωγήλ

Όρος των Ελαιών