Στο Βάθος των Ειδήσεων
«Καμιά Απόδειξη»
Σε μια προσπάθεια να εξηγήσουν πώς εξαλείφτηκαν τα έμβια όντα, οι σύγχρονοι κοινωνιοβιολόγοι στηρίζονται πάνω στο Νεο-Δαρβινισμό, που είναι μεταγενέστερη έκδοση της θεωρίας τού Κάρολου Δαρβίνου για την αργή, προσαρμοστική εξέλιξη. Αλλά μια νεότερη, ανταγωνιστική θεωρία—που ονομάζεται «διάστιχτη ισορροπία» από τον Στέφεν Γκουλντ και άλλους—υποστηρίζει ότι η παραγωγή νέων ζωικών ειδών συνέβη με συγκριτικά αιφνίδια πηδήματα.
Οι οπαδοί της διάστιχτης ισορροπίας υποστηρίζουν ότι οι αποδείξεις των απολιθωμάτων είναι υπέρ της δικής τους θεωρίας. Γιατί; Επειδή στο αρχείο των απολιθωμάτων «δεν μπορούν να διαπιστωθούν» ενδιάμεσες ζωικές μορφές, παρατηρεί ο Δρ Τζων Τέρνερ σ’ ένα πρόσφατο τεύχος τού Νιου Σάιεντιστ. Αλλά η κύρια διαφορά ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα είναι ότι οι οπαδοί της διάστιχτης ισορροπίας υποστηρίζουν ότι (1) τα «πηδήματα» προκλήθηκαν, όχι από κάποια μορφή Νεο-Δαρβινικής προσαρμογής, αλλά από κάποια διαδικασία που πιθανόν είναι ακόμη άγνωστη και (2) τα «πηδήματα», σύμφωνα με τον Τέρνερ, «συνοδεύουν πάντοτε έναν καινούργιο κλάδο του εξελικτικού δέντρου».
«Δεν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για [τις ιδέες αυτές]», καταλήγει ο Δρ Τέρνερ. «Μπαίνω στον πειρασμό να πω ότι δεν υπάρχουν καθόλου αποδείξεις. Από τη θεωρία για τα πηδήματα μπορεί κανείς να πει, όπως είπε και ο Γκουλντ για την κοινωνιοβιολογία, ότι δε φέρνει καθόλου καινούργιες ενοράσεις, και δεν μπορεί να παραθέσει ούτε ένα μεμονωμένο αναμφίβολο γεγονός υπέρ αυτής». Αλλά εφόσον η διάστιχτη ισορροπία είναι τόσο δημοφιλής ανάμεσα στους ανταγωνιστές εξελικτές, χωρίς να το θέλουν ισοδυναμεί με την παραδοχή ότι υπάρχει λίγη, αν όχι καθόλου, απόδειξη σχετικά με την παραδοσιακή εξελικτική πεποίθηση. Εφόσον καμιά θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει τα χάσματα στο αρχείο των απολιθωμάτων, και οι δυο θεωρίες είναι αναξιόπιστες.
Ωστόσο, υπάρχει μια πλήρως ικανοποιητική ερμηνεία για τα χάσματα των απολιθωμάτων, μία ερμηνεία με την οποία συμφωνεί και η σύγχρονη γενετική. Βρίσκεται στις δηλώσεις της Βίβλου ότι τα ζώα παράχθηκαν «κατά το είδος αυτών» και ότι ο άνθρωπος είναι μια ανεξάρτητη δημιουργία τού Θεού.—Γένεσις 1:24· 2:7.
Είναι η Επιστήμη Θρησκεία;
Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο τού Νιου Σάιεντιστ, ο Μάικλ Σάλλις έχει φτάσει να υπερασπίζεται τον φυσικό Φρεντ Χόυλ, ο οποίος έχει επικρίνει μερικές από τις ιδέες του. «Ίσως η πιο μεγάλη από τις αιρέσεις του Χόυλ», λέει ο Σάλλις, ‘είναι ότι έχει εισαγάγει την ιδέα ότι το Σύμπαν χρειάζεται μια κοσμική νοημοσύνη για να το ελέγχει’. Προσθέτει ότι ο Χόυλ πιστεύει ότι χωρίς τη νοημοσύνη αυτή, «το Σύμπαν δεν έχει νόημα».
Παρ’ ότι ο Σάλλις υποστηρίζει ότι η ύπαρξη Θεού ή σκοπού στο σύμπαν είναι «ένα μεταφυσικό πρόβλημα», με το οποίο δεν μπορεί να ασχοληθεί η επιστήμη, παρατηρεί «ότι στους επιστήμονες επιτρέπεται από τους συναδέλφους τους να λένε μεταφυσικά πράγματα σχετικά με την έλλειψη σκοπού και όχι το αντίθετο. Αυτό προϋποθέτει . . . ότι η επιστήμη, επιτρέποντας τη μεταφυσική αυτή έννοια, βλέπει τον εαυτό της σαν θρησκεία και κυρίως σαν μια αθεϊστική θρησκεία (αν μπορεί να υπάρχει ένα τέτοιο πράγμα)».
Η άρνηση να πιστέψουν σε μια ανώτερη δύναμη αποκαλύπτει μια στάση παρόμοια με εκείνη που παραθέτει ο ψαλμωδός, ο οποίος είπε: «Ο ασεβής δια την αλαζονείαν του προσώπου αυτού δεν θέλει εκζητήσει τον Κύριον· πάντες οι διαλογισμοί αυτού είναι ότι δεν υπάρχει Θεός». (Ψαλμός 10:4· 19:1) Επιπρόσθετα, η στάση αυτή έχει το αποτέλεσμα να δέχεται μόνο τις θεωρίες εκείνες που δέχονται ότι η προέλευση του σύμπαντος οφείλεται σε απλή τύχη.
Ψυχοσωματική Θεραπεία
Οι πολυάριθμες μελέτες για την ψυχοσωματική θεραπεία που διεξάγονται τώρα «σημαίνουν έναν μετασχηματισμό στην παραδοσιακή άποψη [της ιατρικής] ο οποίος έχει περιγραφεί σαν ‘ουσιαστικά επαναστατικός’», λέει το Μέντικαλ Γουέρλντ Νιους. Για παράδειγμα, η επίδραση της διάνοιας πάνω στο ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος είναι ένα θέμα αυξανόμενου ενδιαφέροντος. Πρόσθετες μελέτες δείχνουν ότι σημαντικά μειωμένη ανοσία προσβάλλει τις χήρες και τους χήρους μετά την αποστέρηση του συντρόφου τους. Η ανοσία δεν επιστρέφει στα φυσιολογικά επίπεδα μέχρις ότου οι άνθρωποι αυτοί προσαρμοστούν στην απώλειά τους.
Σε μια τριετή μελέτη, η απόδειξη της επίδρασης της διάνοιας πάνω στην καρδιά καταδείχτηκε στη θεραπεία καρδιοπαθών που λέγεται ότι έχουν «σκληρούς, επιθετικούς, και ανταγωνιστικούς τρόπους». Η διδασκαλία στους ανθρώπους αυτούς υπομονής, επαναδιάταξης των προγραμμάτων τους προκειμένου να αποκτήσουν χρόνο για σκέψεις και για τους αγαπημένους τους, και η αποδυνάμωση των καθημερινών ερεθισμών ήταν ανάμεσα στους παράγοντες που περιέκοψαν το ποσοστό να ξανασυμβεί προσβολή του μυοκαρδίου μέχρι δυο και τρεις φορές σε ανθρώπους που έλαβαν μονάχα ιατρική συμβουλή και έκαναν τακτικές εξετάσεις.
Ανάμεσα σε άλλα πράγματα, η έρευνα αυτή επιβεβαιώνει ορισμένες Γραφικές δηλώσεις. Για παράδειγμα, η Βίβλος λέει, «Η ευφραινομένη καρδία δίδει ευεξίαν ως ιατρικόν» και «η υγιαίνουσα [η ήρεμη, ΜΝΚ] καρδία είναι ζωή τής σαρκός».—Παροιμίαι 17:22· 14:30.
«Ασαφής» Πίστη
«Ξέρει πραγματικά καθένας γιατί είναι Χριστιανός;» ρωτάει η Γερμανική εφημερίδα Ντη Βελτ σ’ ένα άρθρο σχετικά με τις πασχαλινές γιορτές. Το ερώτημα εγέρθηκε επειδή «έχει μεγαλώσει μια γενιά που μπορεί τυπικά να ανήκει στην εκκλησία, να πληρώνει τους εκκλησιαστικούς φόρους και να επωφελείται λίγο-πολύ από τις υπηρεσίες της», λέει το άρθρο, «αλλά δεν ξέρει ούτε τα στοιχειώδη πράγματα της πίστης της». Στην πραγματικότητα, η πίστη τους είναι «τόσο ασαφής», προσθέτει, «που οτιδήποτε ταιριάζει στη φαντασία κάποιου μπορεί τώρα να θεωρηθεί Χριστιανοσύνη».
Παρόμοια, μια νέα σφυγμομέτρηση Γκάλλοπ που έγινε στη διάρκεια των ίδιων γιορτών και δημοσιεύθηκε στους Τάιμς της Νέας Υόρκης αποκάλυψε ότι «η εικόνα που έχει σχηματίσει η Αμερική για τον Ιησού Χριστό είναι σε κάποιο βαθμό ασαφής». Η έρευνα σημειώνει ότι «ενώ παραδέχονται πολλοί το Χριστό» από τη μια μεριά, «έχουν περίεργες αντιλήψεις γι’ αυτόν» από την άλλη, σύμφωνα με τους Τάιμς. Για να δείξει το «χαμηλό επίπεδο Βιβλικής γνώσης», ανάμεσα σ’ αυτούς στους οποίους έγινε η έρευνα, έλεγε ότι το 43 τα εκατό δεν μπορούσε να πει με το όνομά του ούτε ένα από τα τέσσερα ευαγγέλια και το 60 σχεδόν τα εκατό δεν ήξερε ότι ο Ιησούς έδωσε την επί του Όρους Ομιλία.
Τι αντίθεση υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτήν την «ασαφή» πίστη με την αληθινή Χριστιανική πίστη! Στο εδάφιο Εβραίους 11:1 ο απόστολος Παύλος την περιέγραψε με τα εξής λόγια: «Είναι δε η πίστις ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων». Αντί να είναι «κάτι που ταιριάζει στη φαντασία κάποιου», ο Παύλος εξήγησε: «Η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή δια του λόγου [σχετικά με το Χριστό]» (Ρωμαίους 10:17) Με φιλόπονη απόκτηση ακριβούς γνώσης του Λόγου του Θεού, της Βίβλου, μπορούμε να έχουμε το είδος της πίστης που οδηγεί σε αιώνια ζωή.—Ιωάννης 17:3.
‘Μαινόμενες Επιδημίες’
«Μετά τη νίκη πάνω στη διφθερίτιδα, στην ευλογιά και στην πολιομυελίτιδα», λέει η Ουάσινγκτον Ποστ, οι άνθρωποι γενικά «πίστευαν ότι η σύγχρονη ιατρική νίκησε τις λοιμώδεις νόσους. Παρασκευάζονταν κι άλλα αντιβιοτικά και εμβόλια, και πίστευαν ότι θα υπήρχαν περισσότερες επιτυχίες στο άμεσο μέλλον».
Αποδείχτηκε αληθινή αυτή η πίστη; Το άρθρο συνεχίζει: «Σήμερα, νέες επιδημίες μαίνονται, η μια μετά την άλλη, από αρρώστιες τις οποίες οι άνθρωποι δεν μπορούν ούτε να ονομάσουν. Κάθε χρόνο, τα CDC [Κέντρα για τον Έλεγχο των Ασθενειών στην Ατλάντα της Γεωργίας] κάνουν έρευνες σε περισσότερα από 1.000 ξεσπάσματα καινούργιων ασθενειών όπως είναι το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας (AIDS), η ασθένεια των Λεγεωναρίων και το σύνδρομο τοξικού σοκ».
Η αιτία για πολλές από αυτές τις αρρώστιες είναι ο άνθρωπος, λέει το άρθρο. «Τα τεχνολογικά επιτεύγματα που αρχίζουν από το αιρ-κοντίσιον και φτάνουν μέχρι τα ταμπόν έχουν δημιουργήσει ιδανικούς χώρους για την αναπαραγωγή μικροβίων που υπήρχαν χιλιάδες χρόνια χωρίς να μας απειλούν. Τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς έχουν μεταφέρει εξωτικά μικρόβια σε νέους πληθυσμούς», οι ανήθικοι τρόποι ζωής έχουν μεταδώσει και χειροτερέψει αρρώστιες όπως είναι το AIDS
Το παράδοξο των σημερινών ‘μαινόμενων επιδημιών’ παρά τις ιατρικές προόδους είναι πρωτοφανές. Αυτό, μαζί με τους πολέμους, τις πείνες και την αύξηση του εγκλήματος, συμβάλλουν στην ακαταμάχητη απόδειξη ότι τώρα εκπληρώνεται η μεγάλη προφητεία του Ιησού Χριστού για ‘τη συντέλεια του συστήματος’. Σαν μέρος αυτής της απόδειξης, είπε σαφώς ότι θα υπήρχαν λοιμοί «κατά τόπους».—Ματθαίος 24:3· Λουκάς 21:10, 11.
Φόβος Καταλαμβάνει τα Παιδιά
«Επί της γης [θα υπάρχει] στενοχωρία εθνών εν απορία . . . οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην». Αυτό ήταν ένα άλλο μέρος του «σημείου» που έδωσε ο Ιησούς Χριστός στην προφητεία του για ‘τη συντέλεια του συστήματος’.—Λουκάς 21:25, 26· Ματθαίος 24:3.
Σήμερα τέτοιος φόβος καταλαμβάνει όχι μόνο τους ενήλικες αλλά και τα παιδιά επίσης. Η Δρ Ρουθ Φορμάνεκ, παιδοψυχολόγος και καθηγήτρια αγωγής στο Πανεπιστήμιο Χάφστρα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, αναφέρει πώς ο φόβος καταλαμβάνει τα σημερινά παιδιά. Δημοσιεύοντας τις διαπιστώσεις της, η Λίβερπουλ Ντέηλυ Ποστ λέει: «Σε μια μελέτη που έγινε σε 400 παιδιά το 1935 ο φόβος που ένιωθαν πιο συχνά οφειλόταν σε ζώα, σε σκοτεινά δωμάτια, σε μεγάλους χώρους, σε παράξενους ανθρώπους». Τώρα, η Δρ Φορμάνεκ λέει, «τα παιδιά εξακολουθούν να έχουν αυτούς τους φόβους αλλά έχουν κι άλλους περισσότερους». Ανησυχούν μήπως οι γονείς τους χωρίσουν, μήπως ο πατέρας τους πάθει καρκίνο, μήπως η μητέρα τους γίνει ναρκομανής και μήπως γίνει πυρηνικός πόλεμος. Έπειτα προσθέτει. «Με καταπλήσσει ο βαθμός της κατάθλιψης που μπορούν να φτάσουν τα παιδιά. Έχουν πάρα πολλές ανησυχίες σήμερα».