Στρέφετε την Άλλην Σιαγόνα;

Οποτεδήποτε σας ραπίση ένας στη δεξιά σιαγόνα, στρέφετε σ’ αυτόν και την άλλη; Ο Ιησούς, στην επί του όρους ομιλία, το έθεσε αυτό ως κανόνα συμπεριφοράς για να τον ακολουθήσουν οι Χριστιανοί. Το εφαρμόζετε σεις αυτό; Όταν αδικήσθε, βρίσκετε τον εαυτό σας να λέγη: «Όπως μου έκαμε αυτός, έτσι θα του κάμω κι εγώ»; Πολλοί φρονούν ότι είναι ανάγκη ν’ ανταποδίδουν χτύπημα αντί χτυπήματος και κακόν αντί κακού για ν’ αποτρέπουν τους ανθρώπους να επωφελούνται των περιστάσεων. Μήπως φρονείτε σεις το ίδιο; Νομίζετε ότι τα λόγια του Ιησού είναι ευχάριστα στο ν’ ακούωνται άλλα δεν είναι πρακτικά για να τα ακολουθήση κανείς;—Παροιμ. 24:29.

Σήμερα οι καθ’ ομολογίαν Χριστιανοί θα επαινούν γενικά τις διδασκαλίες του Ιησού ως υπέροχες, αλλά φρονούν ότι είναι ανεφάρμοστες στον κακό αυτόν κόσμο. Όπως το διετύπωσε πολύ καλά ο Όλιβερ Βέντελ Χολμς: «Πολλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να λάβουν την επί του Όρους Ομιλία σαν μια σημαία με την οποία να πλέουν, αλλά λίγοι θα τη χρησιμοποιήσουν ως πηδάλιο με το οποίον να οδηγούνται.» Σαν τους Φαρισαίους, οι λαοί του Χριστιανικού κόσμου συχνά «λέγουσι, και δεν πράττουσι.»—Ματθ. 23:3.

«Από το έτος 1914 ο κόσμος απέκτησε ένα νέο χαρακτήρα . . . ετελείωσε μια μακρά περίοδος γενικής ειρήνης κι άρχισε ένας νέος αιών βίας,» κατά τον Χ. Ρ. Τρέβορ-Ρόπερ, κοσμήτορα του Πανεπιστημίου Οξφόρδης. Μαζί με τον αιώνα βίας ήλθε και μια νέα σειρά κανόνων συμπεριφοράς: ‘Εξαπατήστε τους άλλους προτού σας εξαπατήσουν αυτοί.’ ‘Πάρτε ό,τι μπορείτε, και φυλάγετε ό,τι παίρνετε.’ ‘Πολεμήστε με πυρ αντί πυρός.’ Οι άνθρωποι έφθασαν στο σημείο να διέπωνται απ’ αυτούς τους κανόνες· διότι θεωρούνται πιο πρακτικοί. Ο Νικήτα Κρούστσεφ έκαμε προσφάτως σχόλια για την άποψί του περί των διδασκαλιών του Χριστού και ιδιαίτερα του τι εσκέπτετο για τη στροφή της άλλης σιαγόνος. «Δεν συμφωνώ στο γύρισμα της άλλης σιαγόνος. Αν με χτυπούσαν στην αριστερή σιαγόνα, θα αντιχτυπούσα κι εγώ στη δεξιά τόσο δυνατά, μάλιστα, ώστε να του πάρω το κεφάλι.»

Απέδωσε ειρηνικούς καρπούς αυτός ο τρόπος της ‘τραχύτητος’, αυτό το να ‘κάνετε στους άλλους όπως κι αυτοί κάνουν σ’ εσάς’; Είναι πράγματι πρακτικός τρόπος; Οι ενδείξεις πιστοποιούν ότι αυτό είχε ως αποτέλεσμα έναν «αιώνα βίας.» Ο φόβος, η δυσπιστία και το μίσος ποτέ δεν επικρατούσαν πιο πολύ. Μια κι αρχίση, ο κύκλος της ανταποδόσεως κακού αντί κακού, ραπίσματος αντί ραπίσματος, τραύματος αντί τραύματος περιστρέφεται, προσλαμβάνοντας όγκο σαν μια βυθιζόμενη χιονόσφαιρα σαρώνοντας καταστρεπτικά τα πάντα και τους πάντας στο πέρασμά της. Αφού άπαξ αρχίση, είναι δύσκολο να σταματήση· μπορεί, όμως, να σταματήση. Κάμετε σκέψεις πάνω στις διδασκαλίες του Χριστού, εξετάστε την αξία των, και κατόπιν θέστε τες σ’ εφαρμογή.

Ο Ιησούς είπε: «Να μη αντισταθήτε προς τον πονηρόν· αλλ’ όστις σε ραπίση εις την δεξιάν σου σιαγόνα, στρέψον εις αυτόν και την άλλην.» (Ματθ. 5:39) Δηλαδή, ο Ιησούς δεν είπε ότι, αν κανείς σας χτυπήση στη σιαγόνα, πρέπει να σηκωθήτε πάνω και να έχετε έτοιμη την άλλη πλευρά του προσώπου σας ως στόχον. Όχι· πόσο μωρό και γελοίο θα ήταν αυτό! Ένα ράπισμα δεν προορίζεται να βλάψη φυσικώς, αλλά μόνο να προσβάλη ή να προκαλέση σε φιλονικία. Εκείνο που έλεγε ο Ιησούς ήταν ότι, αν κανείς απεπειράτο να σας προκαλέση σε φιλονεικία ή σε αντιλογία, είτε ραπίζοντάς σας κατά γράμμα με ανοιχτό χέρι είτε θίγοντάς σας με προσβλητικούς λόγους, θα ήταν κακό να εκδικηθήτε. «Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού. . . . Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα δια του αγαθού το κακόν.» Ό Πέτρος είπε στους Χριστιανούς: «Μη αποδίδοντες κακόν αντί κακού, ή λοιδορίαν αντί λοιδορίας· αλλά το εναντίον, ευλογούντες· επειδή εξεύρετε ότι εις τούτο προσεκλήθητε, δια να κληρονομήσητε ευλογίαν.»—Ρωμ. 12:17, 21· 1 Πέτρ. 3:9.

Πριν από χρόνια αποτελούσε συνήθεια το να προκαλή ένας τον άλλον σε μονομαχία ραπίζοντας αυτόν στο πρόσωπο μ’ ένα γάντι. Ένεκα υπερηφανείας ή φόβου της κοινής γνώμης, λίγοι ήσαν αρκετά διατεθειμένοι να στρέψουν την άλλη σιαγόνα. Στη Γαλλία, επί Ερρίκου Δ΄, λέγεται ότι όχι λιγώτεροι των τεσσάρων χιλιάδων ανθρώπων έχασαν τη ζωή τους σ’ ένα μόνο έτος με μονομαχίες. Σήμερα, πραγματικά, το ίδιο γίνεται. Πόσο γρήγορα άνθρωποι κι έθνη προσβάλλονται και προκαλούνται σε μάχες και πολέμους! Θεωρείται αδυναμία να στρέψη κανείς και την άλλη σιαγόνα. Πόσο γρήγορα σπεύδουν τα προσβαλλόμενα άτομα ν’ ανταποδώσουν την προσβολή! Ο στόχος μιας σπερμολόγου γλώσσης γρήγορα εκτοξεύει δηλητηριώδη λόγια, τα οποία πληγώνουν και φονεύουν υπολήψεις και φιλίες. Πώς μπορεί να σταματηθή αυτός ο φαύλος κύκλος; Προσέξτε τη διδασκαλία του Ιησού να στρέφετε και την άλλη σιαγόνα! Ναι, προσέξτε τη σοφή παροιμία: «Μη είπεις, Καθώς έκαμεν εις εμέ, ούτω θέλω κάμει εις αυτόν.»—Παροιμ. 24:29.

Είναι σήμερα δυνατή ή πρακτική εφαρμογή αυτής της πορείας; Δεν θα επωφεληθούν οι άνθρωποι από σας; Δεν θα σας θεωρήσουν αδυνάτους αν στρέψετε και την άλλη σιαγόνα; Αυτή η σκέψις υπάρχει γενικά, αλλ’ ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Κι οι άλλοι συνήθως θ’ απαντούν ανάλογα με την ενέργειά σας. Αν είσθε ψυχρός και δυσάρεστος, πιθανώς θα λάβετε μια ψυχρή, δυσάρεστη ανταπόκρισι· αλλ’ όταν είσθε θερμός και συμπαθής στους άλλους, δεν διεπιστώσατε ότι κι αυτοί συνήθως είναι τέτοιοι σ’ εσάς; Αν οι άλλοι προσπαθούν ν’ αρχίσουν ένα φαύλο κύκλο ραπίζοντάς σας στη σιαγόνα, γιατί να τ’ αφήσετε αυτό να εξελιχθή σε κύκλο; Γιατί να μην εφαρμόζετε το «ευλογείτε τους καταδιώκοντας υμάς»; Είναι πολύ δύσκολο να συνεχίση κανείς να είναι εχθρικός προς έναν, ο οποίος είναι στοργικός και φιλάγαθος. «Εάν πεινά ο εχθρός σου [ίσως αυτός που σας ερράπισε στη σιαγόνα], δος εις αυτόν άρτον να φάγη· και εάν διψά, πότισον αυτόν ύδωρ.» Δοκιμάστε το αυτό και θα ιδήτε αν δεν προλαμβάνη τον διαβολικο φαύλο κύκλο και δεν θέτη σ’ ενέργεια τη Χριστοειδή μέθοδο της ευλογίας. Μην το αφήνετε, αλλά τηρήστε το· «νίκα δια του αγαθού το κακόν.»—Ρωμ. 12:14· Παροιμ. 25:21.

Ο Κρούστσεφ και οι ηγέται του κόσμου όπως αυτός ας εξακολουθήσουν να ζουν με τον δικό τους κανόνα του ν’ αφαιρούν του άλλου το κεφάλι αν επιχειρήση να κάμη κάποια αρχή. Η πορεία των θα εξακολουθήση να προξενεί κακά αισθήματα, γεμάτα μίσος λόγια, και μπορεί να οδηγήση σε περαιτέρω διαμάχες μεταξύ των εθνών. Πολύ καλύτερο είναι εμείς ως Χριστιανοί ν’ ακολουθήσωμε τις διδασκαλίες του Ιησού, όχι απλώς ως τη σημαία του πλου μας, αλλ’ ως πηδάλιο με το οποίο να κατευθύνωμε την πορεία μας προς την ειρήνη και την ενότητα με τον συνάνθρωπό μας και τελικά προς τον Θείο νέο κόσμο της ειρήνης και της δικαιοσύνης.