Η Άποψις της Βίβλου

Γιατί να Μη Καπνίζωμε;

«ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ, το κάπνισμα δεν είναι αμαρτία.» Έτσι έγραψε ένα άτομο σε μια επιστολή σε μια γνωστή εφημερίδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Χωρίς αμφιβολία, αυτό το σχόλιο αντανακλά τη στάσι των περισσοτέρων ανθρώπων, ιδιαίτερα εκείνων οι οποίοι χρησιμοποιούν καπνό. Είναι πιθανόν να ρωτήσουν, ‘Γιατί να μη καπνίζωμε; Στο κάτω, κάτω, δεν είναι αμαρτία.’

Ωστόσο, άλλοι μπορεί να πιστεύουν ότι είναι εσφαλμένο να καπνίζωμε. Ποιος έχει δίκιο; Τι δείχνει η Αγία Γραφή;

Συμβιβάζεται με τα Ανθρώπινα Χαρακτηριστικά;

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά με τα οποία ο Δημιουργός έχει προικίσει τον άνθρωπο είναι η σοφία. Αλλά είναι σοφό να καπνίζωμε; Η τρίτη έκθεσις για το κάπνισμα, που εξεδόθη από το Βασιλικό Κολλέγιο Ιατρών της Βρεταννίας, είχε τον τίτλο «Κάπνισμα ή Υγεία,» αντί «Κάπνισμα και Υγεία,» όπως ήταν προηγουμένως. Συμφωνώντας με την έκθεσι αυτή, η εφημερίδα Νέος Επιστήμων δήλωσε: «Οι ενδείξεις ότι το κάπνισμα σιγαρέττων προκαλεί καρκίνο των πνευμόνων, καρδιακά νοσήματα, εμφύσημα και βρογχίτιδα, είναι συντριπτικές.» Έτσι, πόσο σοφό είναι να καπνίζωμε και να θέτωμε έτσι σε κίνδυνο την υγεία μας;

Μια άλλη ιδιότης που έχει ο άνθρωπος είναι η δικαιοσύνη. Αλλά φέρεται με δικαιοσύνη στο αγέννητο ακόμη τέκνο της μια μέλλουσα μητέρα που καπνίζει; Όχι, πραγματικά, διότι το Ιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Τοχόκου της Ιαπωνίας ανέφερε ότι οι γυναίκες που καπνίζουν γεννούν βρέφη που ζυγίζουν κατά μέσον όρο 200 γραμμάρια (7 ουγγιές) λιγώτερα από τα βρέφη των μητέρων που δεν καπνίζουν.

Η αγάπη είναι μια ακόμη ιδιότης που εδόθη στον άνθρωπο από τον Ιεχωβά Θεό. Αλλά δείχνομε αγάπη με το να καπνίζωμε; Οι ενδείξεις που απορρέουν από μια πενταετή μελέτη ερευνητών της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου έδειξε ότι τα τέκνα των καπνιστών γονέων υπέφεραν από πνευμονία ή βρογχίτιδα στη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής τους με διπλάσια συχνότητα απ’ όσο τα παιδιά μη καπνιστών γονέων. Έτσι, δεν εκδηλώνουν αγάπη τα μέλη της οικογενείας που καπνίζουν.

Ωστόσο, ένα ακόμη χαρακτηριστικό με το οποίο ο Θεός έχει προικίσει τους ανθρώπους είναι η δύναμις. Το κάπνισμα εξασθενεί τη δύναμι θελήσεως του ατόμου, διότι η χρήσις καπνού προκαλεί εθισμό. Συνεπώς, ο Δρ Ρόμπερτ Ντυπόντ, διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Καταχρήσεων Ναρκωτικών των Ηνωμένων Πολιτειών, απεκάλεσε τον καπνό ως «το πιο θανατηφόρο πιθανώς ναρκωτικό στην κοινωνία μας,» και παρετήρησε: «Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν σιγαρέττα έχουν το ίδιο πρόβλημα μ’ εκείνους που χρησιμοποιούν ηρωίνη. Και οι δύο ομάδες έχουν ένα πρόβλημα ελέγχου από το πρωί μέχρι το βράδυ 356 μέρες τον χρόνο.»

Αντίθεσις με τις Βιβλικές Αρχές

Οι καπνιστές, με το να θέτουν σε κίνδυνο ή να καταστρέφουν την υγεία τους, δείχνουν έλλειψι σοφίας, μολονότι η Γραφή ενθαρρύνει την απόκτησι και την άσκησι αυτής της ιδιότητος. (Παροιμ. 4:7-9· 7:4) Επί πλέον, το σοφό άτομο ενεργεί μ’ ένα τρόπο που τον ωφελεί. Έτσι, μια θεόπνευστη παροιμία λέγει: «Εάν γείνης σοφός, θέλεις είσθαι σοφός δια σεαυτόν.»—Παροιμ. 9:12.

Επίσης, μολονότι είναι πράγματι άδικο να βλάπτωμε την υγεία άλλων με το να καπνίζωμε, οι Γραφές απαιτούν δίκαιες πράξεις εκ μέρους εκείνων που επιθυμούν ν’ αποκτήσουν την επιδοκιμασία του Θεού.—Μιχ. 6:8.

Οι καπνιστές, με το να μολύνουν τον αέρα, δεν δείχνουν αγάπη για τις οικογένειές τους ούτε για τους άλλους, ανθρώπους. Ωστόσο, η αγάπη για τον πλησίον είναι μια Χριστιανική απαίτησις. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου. Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή, δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σε αυτόν.» (Ματθ. 22:37-39, ΜΝΚ) Το ν’ αγαπά ένας τον πλησίον του σημαίνει επίσης ότι εφαρμόζει τον Χρυσούν Κανόνα που εξέθεσε ο Ιησούς: «Πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω σεις κάμνετε εις αυτούς.» (Ματθ. 7:12) Ασφαλώς, αν κάποιος έκανε κάτι μπροστά σας που ήταν δυσάρεστο ή αηδιαστικό, θα το θεωρούσατε ένδειξι αγάπης εκ μέρους του αν σταματούσε να το κάνη.

Στο ζήτημα επίσης περιλαμβάνεται και η αγάπη προς τον Θεό. Με ποιον τρόπο; Ας δούμε· εκείνοι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον Ιεχωβά Θεό πρέπει να Τον αγαπούν με όλη τους την καρδιά, τη διάνοια και την ψυχή, όπως είπε ο Ιησούς. Προφανώς, τα άτομα αυτά δεν θα ήθελαν να θέσουν σε κίνδυνο, και προφανώς να καταστρέψουν, την υγεία τους με το να καπνίζουν κι έτσι να προσπαθούν να παρουσιάσουν στον Θεό κάτι που έγινε κατώτερο με τις δικές τους θεληματικές πράξεις. Αυτό θα ήταν αντίθετο στη συμβουλή του αποστόλου Παύλου, που λέγει ότι οι Χριστιανοί πρέπει να παρουσιάζουν τα σώματά τους «θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν.» (Ρωμ. 12:1) Επί πλέον, αφού αυτή η θυσία πρέπει να είναι ‘αγία,’ οι αληθινοί ακόλουθοι του Χριστού ενεργούν σύμφωνα με την νουθεσία του Παύλου: «Ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού.» (2 Κορ. 7:1) Η συμβουλή αυτή ασφαλώς αποκλείει μια τέτοια ακάθαρτη συνήθεια όπως είναι το κάπνισμα.

Επίσης, εξετάστε παρακαλούμε το ζήτημα της επιβολής που ασκεί ένα άτομο στη θέλησί του. Αν αυτή η δύναμις εξασθενήση μέσω εθισμού στο ναρκωτικό νικοτίνη, που περιέχει ο καπνός, πώς θα μπορούσε το άτομο να ευαρεστήση τον Ιεχωβά Θεό; Ο Λόγος του παροτρύνει την καλλιέργεια και εκδήλωσι εγκρατείας, η οποία είναι καρπός του πνεύματος. (Γαλ. 5:22, 23· 2 Πέτρ. 1:5, 6) Μπορεί να λεχθή ότι τα άτομα που ενδίδουν στον εθισμό της νικοτίνης ασκούν αυτή τη θεοσεβή ιδιότητα της εγκρατείας;

Ας εξετάσωμε ένα ακόμη σημείο. Ο εθισμός που προκαλεί η νικοτίνη επηρεάζει τη διάνοια επιβλαβώς και προκαλεί δουλεία. Έτσι, πρέπει να συγκαταλεγή στα εθιστικά ναρκωτικά, όπως είναι εκείνα που απετέλεσαν την πηγή της Ελληνικής λέξεως φαρμακεία, η οποία σημαίνει «χρήσις ναρκωτικών φαρμάκων.» Λόγω του στενού συνδέσμου μεταξύ της χρήσεως ναρκωτικών και του πνευματισμού, αυτή η λέξις έφθασε να συνδέεται με πνευματιστικές ενέργειες. Πράγματι, χρησιμοποιήθηκε από τους συγγραφείς της Βίβλου και έχει αποδοθή ως «άσκησις πνευματισμού,» «πνευματιστικές πράξεις,» σε εδάφια που σαφώς καταδικάζουν τον πνευματισμό. (Γαλ. 5:20, 21· Αποκάλ. 9:20, 21, ΜΝΚ) Συνεπώς, άτομα που δεν διέκοψαν την εθιστική προσκόλλησί τους στον καπνό δεν έχουν τα προσόντα να βαπτισθούν ως σύμβολο μιας ευπρόσδεκτης αφιερώσεως στον Θεό.

Και Άλλες Αιτίες για τις Οποίες Πρέπει να Ενδιαφερώμεθα

Γι’ αυτούς τους πολλούς λόγους, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά αποφεύγουν τον καπνό. Δεν θα ήταν κατάλληλο για κανένα καπνιστή να παρουσιάζεται ως αντιπρόσωπος κάποιας από τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά κηρύττοντας τα «αγαθά νέα.» Γιατί; Διότι απαιτείται πνευματική και σωματική καθαρότης εκ μέρους εκείνων που, στην πραγματικότητα, ‘βαστάζουν τα σκεύη του Ιεχωβά.’—Ησ. 52:11, ΜΝΚ· Έξοδ. 30:17-21· Λευιτ. 22:2-8.

Το να καπνίζη κρυφά δεν θα ήταν κατάλληλο για κάποιον που επιθυμεί την επιδοκιμασία του Θεού, διότι αυτό θα ήταν κάτι ‘σκολιόν.’ Ένα τέτοιο άτομο θ’ αμάρτανε, όχι μόνο με το να καπνίζη, αλλ’ επίσης με το ν’ αποκρύπτη το γεγονός από τους ομοπίστους του στη Χριστιανική εκκλησία. Κατάλληλα, μας λέγεται στις Γραφές το εξής: «Ο Ιεχωβά βδελύττεται τον σκολιόν· το δε απόρρητον αυτού φανερώνεται εις τους δικαίους.»—Παροιμ. 3:32, ΜΝΚ.

Με ένθερμη προσευχή και εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά Θεό, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα υπερνίκησαν βαθιά ριζωμένες κακές συνήθειες και ενέργειες. (1 Κορ. 6:9-11) Πολλοί έμαθαν γιατί δεν πρέπει να καπνίζουν. Κατόπιν, με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, ήσκησαν την εγκράτεια και τη δύναμι που χρειάζεται για να υπερνικήσουν αυτή την ακάθαρτη συνήθεια που εμποδίζει την πιστή υπηρεσία του ατόμου προς τον Ιεχωβά και αποκλείει τη ζωή στη νέα του τάξι.—Λουκ. 11:13· Φιλιππ. 4:13.